Geplaatst op 17 Dec 2004 12:30 door Okerene
Vrijstellingsregeling Wet toezicht kredietwezen 1992
De ministeriële vrijstellingsregeling Wet toezicht kredietwezen 1992 vervangt de huidige uitvoeringsregeling artikel 1 Wtk 1992 en de vrijstellingsregelingen bij artikel 82 en 83 Wtk 1992. Sinds het najaar van 2001 werd bestudeerd of en op welke wijze de bestaande vrijstellingsregelingen vanuit economisch oogpunt aan herziening toe waren. Deze vrijstellingsregeling geeft uitvoering aan de uitkomsten van deze herziening.
In het kader van de herziening van de vrijstellingsregeling Wtk 1992 en de Beleidsregels van DNB heeft een consultatie plaatsgevonden. Op deze conceptvrijstellingsregeling Wtk 1992 zijn veel waardevolle reacties gekomen vanuit de markt. In navolging van deze consultatie maakt Financiën bekend dat de conceptvrijstellingsregeling Wtk 1992 in ieder geval op één punt is aangepast. De vrijstelling voor ondernemingen of instellingen die gelden aantrekken van het publiek ten behoeve van concernfinanciering blijft bestaan, mits dit aantrekken van gelden van het publiek in overeenstemming is met wat krachtens de Wet toezicht effectenverkeer 1995 is bepaald. Daarnaast zal een onvoorwaardelijke garantie van de moedermaatschappij of een andere zekerheid nodig blijven voor de onderneming of instelling die de gelden aantrekt van het publiek.
De nieuwe vrijstellingsregeling is gelijktijdig met het wetsvoorstel elektronisch geld van kracht geworden. (Zie het bijbehorende persbericht van 28 juni 2002 ).
Zie voor meer informatie ook de website van De Nederlandsch Bank, onderdeel Toezicht.
Hier de verwijzing naar:
Ministeriële regeling tot vrijstelling van enkele verbodsbepalingen van de Wet toezicht kredietwezen 1992 (Vrijstellingsregeling Wtk 1992)
http://www.minfin.nl/default.asp?CMS_IT ... 2X40249X82
Hier de verwijzing naar het persbericht:
http://www.minfin.nl/default.asp?CMS_IT ... 2X59100X68
Wet elektronisch betalen en vrijstellingsregeling wet toezicht kredietwezen per 1 juli in werking
Persbericht PERS-2002-171 Den Haag, 28 juni 2002
Op 1 juli 2002 treedt de Wet elektronisch geld in werking. Dit betekent dat ook niet-bancaire instellingen voortaan elektronisch geld mogen uitgeven. Wel dienen de niet-bancaire instellingen dan, net als banken, een gezonde en prudente bedrijfsvoering te kennen en financieel solide te zijn. Hiertoe worden zij geplaatst onder toezicht, dat geënt is op het bedrijfseconomisch toezicht van banken. Het toezicht wordt uitgeoefend door de Nederlandsche Bank. De wet behelst de uitvoering van een tweetal Europese richtlijnen. Het doel van de wet is het openbreken van de markt voor niet-bancaire instellingen die elektronisch geld willen uitgeven en het stimuleren van de ontwikkeling van elektronisch geld door het vertrouwen van de consument te bevorderen.
Gelijktijdig treedt ook de Vrijstellingsregeling Wet toezicht kredietwezen 1992 in werking. Deze regeling vervangt eerdere regelingen en behelst voor bepaalde categorieën ondernemingen en instellingen, onder andere financieringsmaatschappijen, vrijstelling van de vergunningplicht en van bedrijfseconomisch toezicht. De herziene vrijstellingsregeling bewerkstelligt onder meer dat het aantal vrijgestelde ondernemingen wordt vergroot, dat geen voorwaarden meer worden gesteld wanneer er geld worden aangetrokken van professionele marktpartijen en dat geen aanvullende integriteiteisen meer worden gesteld.
In het kader van ons onderzoek "wie heeft welke vergunning nodig" leek mij het plaatsen van bovenstaande vrijstellingsregeling toepasselijk. We moeten zeker nu anderen ons aanmoedigen door te gaan alle zeilen bijzetten. Met grote dank aan de inbreng van Job68, willem S, jaja soms impact en anderen die regelmatig hun hersens breken over deze zaken en hun nek uitsteken. Neem het ons niet kwalijk als we af en toe ook foutjes maken. Hopelijk worden deze ontdekt en gecorrigeerd. Iedereen mag meedoen. Misschien kan Job68 nog ingaan op… oeps ik zie inmiddels dat er flink wordt nagedacht.
Houdt rekening met wat peewee al in bracht:
Voor aandelenlease-gedupeerden is de wetsversie van belang die van kracht was op het moment dat zij hun aandelenlease-overeenkomst sloten
Quote:
Geplaatst op 11 Nov 2004 19:58 door peewee
----------------------------------------------------------
De WCK van vóór 1986 bestaat niet. De WCK dateert van 1990. Voor 1990 gold in Nederland de Wet op het Afbetalingsstelsel en de Wet op het Consumptief Geldkrediet. Beide wetten zijn in 1990 als het ware samengevoegd en met een groot aantal wijzigingen (die voortvloeien uit de Europese Richtlijn inzake het Consumentenkrediet uit 1986) heeft dit geleid tot de WCK. Na de inwerkingtreding in 1990 is de WCK enkele keren (ik meen 3 keer) gewijzigd. Voor aandelenlease-gedupeerden is de wetsversie van belang die van kracht was op het moment dat zij hun aandelenlease-overeenkomst sloten.
Voor de speurders onder ons; Alles over WCK op website Ministerie van Financiën:
http://www.minfin.nl/default.asp?CMS_IT ... &words=ALL
Voor de speurders onder ons; Alles over WTK op website Ministerie van Financiën:
http://www.minfin.nl/default.asp?CMS_IT ... &words=ALL
Voor de speurders onder ons; Alles over WTE op website Ministerie van Financiën:
http://www.minfin.nl/default.asp?CMS_IT ... &words=ALL
Gemakkelijk is het niet maar als iedereen helpt die er een beetje verstand van heeft. Wie weet.
Okerene
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 17 Dec 2004 19:55 door Job68
Beste Okerene,
De vrijstellingsregeling van de Wtk 1992 is lastig te doorgronden, maar ik wil toch wel een poging wagen. Zoals ik deze regeling begrijp, is hij niet van toepassing op Labouchere/Legiolease en Dexia. Uit onderstaande volgt waarom.
Als een onderneming voldoet aan de definitie van een kredietinstelling, kan gekeken worden of deze onderneming in aanmerking komt voor een vrijstelling, volgens de vrijstellingsregeling Wet toezicht kredietwezen 1992.
Quote:
Een kredietinstelling is volgens artikel 1 lid 1a van de Wtk 1992:
een onderneming of instelling die haar bedrijf maakt van het ter beschikking verkrijgen van, al dan niet op termijn, opvorderbare gelden en van het voor eigen rekening verrichten van kredietuitzettingen of beleggingen; dan wel
een onderneming of instelling, anders dan hiervoor bedoeld, die gelden ter beschikking krijgt in ruil waarvoor elektronisch geld wordt uitgegeven waarmee betalingen kunnen worden verricht ook aan anderen dan de onderneming of instelling die het elektronisch geld uitgeeft.
Quote:
De Uitvoeringsregeling bevatte generieke vrijstellingen voor bepaalde categorieën financieringsmaatschappijen. Financieringsmaatschappijen zijn ondernemingen die bedrijfsmatig opvorderbare gelden aantrekken en deze gelden vervolgens voor eigen rekening uitlenen of beleggen. Deze activiteiten vallen onder de definitie van 'kredietinstelling' in de zin van de Wet toezicht kredietwezen 1992 (hierna: Wtk). Om het bedrijf van kredietinstelling te kunnen uitoefenen dient de instelling te beschikken over een vergunning van De Nederlandsche Bank (hierna: DNB) en is de instelling vervolgens onderworpen aan het toezicht van DNB. Deze eisen worden voor financieringsmaatschappijen te zwaar bevonden, hetgeen resulteerde in een aantal generieke vrijstellingen. De Vrijstellingsregeling bevat eveneens generieke vrijstellingen voor bepaalde categorieën financieringsmaatschappijen en heeft daarnaast betrekking op daar waar nodig, worden ingegaan op de uitleg van bepaalde begrippen in de Beleidsregel.Tot slot wordt kort stilgestaan bij de vraag wanneer een onderneming, die opvorderbare gelden aantrekt en deze gelden vervolgens voor eigen rekening uitleent of belegt, op grond van de Beleidsregel niet als financieringsmaatschappij
wordt aangemerkt.
Financieringsbedrijven met een werkwijze als hierboven zijn bijvoorbeeld pensioenfondsen.
Quote:
Zowel de Vrijstellingsregeling Wtk 1992 zelf als de te onderscheiden categorieën vrijgestelde financieringsmaatschappijen zijn ten opzichte van de onlangs vervallen Uitvoeringsregeling gewijzigd. Was voorheen de systematiek van de Wtk 1992 zo dat bepaalde ondernemingen of instellingen niet als kredietinstelling in de zin van de Wtk 1992 werden beschouwd, in de huidige regeling is de systematiek in die zin gewijzigd dat de vrijgestelde onderneming of instelling wel als kredietinstelling wordt aangemerkt en onder “beperkt” toezicht staat, maar niet hoeft te voldoen aan de in artikel 6, 31, 32 of 38 Wtk 1992 neergelegde vergunningsplicht om als kredietinstelling te mogen opereren. Hiermee is derhalve een nieuw vrijstellingsregime gerealiseerd: vrijgestelde instellingen zijn, in tegenstelling tot voorheen, wèl een kredietinstelling.
Hieruit kan worden opgemaakt dat sommige ondernemingen, die niet onder de Wtk 1992 vielen, nu wel onder de Wtk vallen, maar een vrijstelling hebben voor de Wtk vergunnin. Wel geldt een beperkt toezicht. Het gaat hier dus niet om instellingen die al onder de Wtk vielen, en dus wel een vergunning nodig hebben. Een bank als Dexia heeft dus nog steeds een vergunning nodig inzake de Wtk. Dit geldt ook voor de rechtsvoorgangers van Dexia.
Als ik de vrijstellingsregeling van de Wtk dus goed begrepen heb, is deze niet van toepassing op Labouchere/Legiolease. Deze hebben volgens de vrijstellingsregeling nog steeds een vergunning nodig. Bovendien is de vrijstellingsregeling ingegaan op 1 juli 2002. De regeling is dus ook nog eens niet van toepassing op contracten van voor die datum.
Bronnen:
http://www.nivra.nl/Downloads/Financi%C ... untant.pdf
http://www.oenf.nl/Artikel/0252-063VT.pdf
Beste Okerene,
De vrijstellingsregeling van de Wtk 1992 is lastig te doorgronden, maar ik wil toch wel een poging wagen. Zoals ik deze regeling begrijp, is hij niet van toepassing op Labouchere/Legiolease en Dexia. Uit onderstaande volgt waarom.
Als een onderneming voldoet aan de definitie van een kredietinstelling, kan gekeken worden of deze onderneming in aanmerking komt voor een vrijstelling, volgens de vrijstellingsregeling Wet toezicht kredietwezen 1992.
Quote:
Een kredietinstelling is volgens artikel 1 lid 1a van de Wtk 1992:
een onderneming of instelling die haar bedrijf maakt van het ter beschikking verkrijgen van, al dan niet op termijn, opvorderbare gelden en van het voor eigen rekening verrichten van kredietuitzettingen of beleggingen; dan wel
een onderneming of instelling, anders dan hiervoor bedoeld, die gelden ter beschikking krijgt in ruil waarvoor elektronisch geld wordt uitgegeven waarmee betalingen kunnen worden verricht ook aan anderen dan de onderneming of instelling die het elektronisch geld uitgeeft.
Quote:
De Uitvoeringsregeling bevatte generieke vrijstellingen voor bepaalde categorieën financieringsmaatschappijen. Financieringsmaatschappijen zijn ondernemingen die bedrijfsmatig opvorderbare gelden aantrekken en deze gelden vervolgens voor eigen rekening uitlenen of beleggen. Deze activiteiten vallen onder de definitie van 'kredietinstelling' in de zin van de Wet toezicht kredietwezen 1992 (hierna: Wtk). Om het bedrijf van kredietinstelling te kunnen uitoefenen dient de instelling te beschikken over een vergunning van De Nederlandsche Bank (hierna: DNB) en is de instelling vervolgens onderworpen aan het toezicht van DNB. Deze eisen worden voor financieringsmaatschappijen te zwaar bevonden, hetgeen resulteerde in een aantal generieke vrijstellingen. De Vrijstellingsregeling bevat eveneens generieke vrijstellingen voor bepaalde categorieën financieringsmaatschappijen en heeft daarnaast betrekking op daar waar nodig, worden ingegaan op de uitleg van bepaalde begrippen in de Beleidsregel.Tot slot wordt kort stilgestaan bij de vraag wanneer een onderneming, die opvorderbare gelden aantrekt en deze gelden vervolgens voor eigen rekening uitleent of belegt, op grond van de Beleidsregel niet als financieringsmaatschappij
wordt aangemerkt.
Financieringsbedrijven met een werkwijze als hierboven zijn bijvoorbeeld pensioenfondsen.
Quote:
Zowel de Vrijstellingsregeling Wtk 1992 zelf als de te onderscheiden categorieën vrijgestelde financieringsmaatschappijen zijn ten opzichte van de onlangs vervallen Uitvoeringsregeling gewijzigd. Was voorheen de systematiek van de Wtk 1992 zo dat bepaalde ondernemingen of instellingen niet als kredietinstelling in de zin van de Wtk 1992 werden beschouwd, in de huidige regeling is de systematiek in die zin gewijzigd dat de vrijgestelde onderneming of instelling wel als kredietinstelling wordt aangemerkt en onder “beperkt” toezicht staat, maar niet hoeft te voldoen aan de in artikel 6, 31, 32 of 38 Wtk 1992 neergelegde vergunningsplicht om als kredietinstelling te mogen opereren. Hiermee is derhalve een nieuw vrijstellingsregime gerealiseerd: vrijgestelde instellingen zijn, in tegenstelling tot voorheen, wèl een kredietinstelling.
Hieruit kan worden opgemaakt dat sommige ondernemingen, die niet onder de Wtk 1992 vielen, nu wel onder de Wtk vallen, maar een vrijstelling hebben voor de Wtk vergunnin. Wel geldt een beperkt toezicht. Het gaat hier dus niet om instellingen die al onder de Wtk vielen, en dus wel een vergunning nodig hebben. Een bank als Dexia heeft dus nog steeds een vergunning nodig inzake de Wtk. Dit geldt ook voor de rechtsvoorgangers van Dexia.
Als ik de vrijstellingsregeling van de Wtk dus goed begrepen heb, is deze niet van toepassing op Labouchere/Legiolease. Deze hebben volgens de vrijstellingsregeling nog steeds een vergunning nodig. Bovendien is de vrijstellingsregeling ingegaan op 1 juli 2002. De regeling is dus ook nog eens niet van toepassing op contracten van voor die datum.
Bronnen:
http://www.nivra.nl/Downloads/Financi%C ... untant.pdf
http://www.oenf.nl/Artikel/0252-063VT.pdf
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 17 Dec 2004 20:14 door Okerene
Hartelijk dank Job68,
Het was mijn bedoeling met grote(re) zekerheid vast te stellen dat de betrokken banken geen enkele vrijstelling hadden verkregen. Jouw posting bevestigd dit nadrukkelijk. Prima conclusie. Het is inderdaad een zeer omvangrijke materie en vaak moeilijk te doorgronden als je er niet in zit.
Jij presteert in mijn ogen haast het onmogelijke. Terecht maak je de opmerking dat het ook een poging van jouw kant is en bent hierin dan ook te prijzen. Bescheidenheid siert een mens. Mocht je meer te weten komen, kijken wij uit naar jouw eventuele volgende uitleg.
Legio-Lease en Labouchere hebben zich op allerlei vlakken niet goed gedragen. Ik heb nog een posting klaarliggen. Hoewel niet veel nieuwe dingen maar voor nieuwelingen goed om te lezen.
Okerene
Hartelijk dank Job68,
Het was mijn bedoeling met grote(re) zekerheid vast te stellen dat de betrokken banken geen enkele vrijstelling hadden verkregen. Jouw posting bevestigd dit nadrukkelijk. Prima conclusie. Het is inderdaad een zeer omvangrijke materie en vaak moeilijk te doorgronden als je er niet in zit.
Jij presteert in mijn ogen haast het onmogelijke. Terecht maak je de opmerking dat het ook een poging van jouw kant is en bent hierin dan ook te prijzen. Bescheidenheid siert een mens. Mocht je meer te weten komen, kijken wij uit naar jouw eventuele volgende uitleg.
Legio-Lease en Labouchere hebben zich op allerlei vlakken niet goed gedragen. Ik heb nog een posting klaarliggen. Hoewel niet veel nieuwe dingen maar voor nieuwelingen goed om te lezen.
Okerene
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 17 Dec 2004 20:29 door Okerene
DEXIA/LEGIO (-LEASE) HANDELDE NOG MEER IN STRIJD MET ZORGPLICHT.
Controle of men wel voortdurend gedurende de hele looptijd van het contract over de financiële middelen beschikte en aan de actuele verplichting van betalen kon voldoen, is door Legio bij al hun contracten geheel nagelaten en heeft daardoor eveneens in strijd gehandeld met hun zorgplicht jegens hun klanten. Men kon daarnaar ook niet adequaat handelen en men vindt dat zij aansprakelijk zijn voor de schade die men heeft opgelopen.
Effectenlease past niet in ieders persoonlijke situatie.
Voordat men het genoemde effectenlease-(huur)contract ondertekende, heeft er geen enkel contact plaatsgevonden tussen hen en Legio over hun financiële positie, hun ervaring met beleggen en hun beleggingsdoelstellingen. Had Legio dit wel gedaan, dan zou men hebben moeten vaststellen dat de effectenlease-contracten, mede gezien de constructie ervan bij tegenvallende koersen en de risico’s van het beleggen met geleend geld, in de meeste van de gevallen niet tot stand had mogen komen. Er zijn soms onverantwoorde en absurd hoge "leenbedragen" verstrekt.
Opstellen Risicoprofiel wettelijk verplicht
Er ligt voor Dexia/Legio-(Lease) een verplichting in artikel 28 NR tot het opstellen van een risicoprofiel vindt de AFM en is deze effectenregeling van toepassing. Dexia/Legio-(Lease) heeft zich niet gekweten van deze taak. Men heeft gedwaald en ligt er een grondslag voor vernietiging in artikel 6:228 BW.
Eis tot terugbetaling van gehele inleg met de wettelijke rente
Dit alles overziende wil men dan ook teruggebracht worden in de positie waarin men verkeerde voordat de contracten, waarvan men schade heeft opgelopen, tot stand kwamen. Dit betekent dat ook terugbetaling van de gehele "inleg"met de gebruikelijke wettelijke rente eist.
Aandelen-leasecontracten zijn huurcontracten.
Volgens uitspraken van rechters zijn de aandelen-leasecontracten HUURCONTRACTEN , koop op afbetaling ,en is er op grond van artikel 1.88 en 1.89 BW (gezinsbeschermende maatregelen) toestemming en een handtekening van de echteno(o)t(e) op de contracten vereist. Hij/zij kan vanwege het ontbreken ervan vernietiging inroepen. Dit hebben de meesten, toen men ervan op de hoogte was geraakt in later stadium ook gedaan. Daarna zelfs nog een stuiting van verjaring ingediend bij Dexia. (Zie uitspraak rechtzaak Stichting Eegalease versus Dexia Bank Nederland N.V. 25 augustus 2004)
Hoofdsom in tweeën gesplitst – reststant hoofdsom en eerste aflossingstermijn.
Later scheef Dexia op de eindafrekening of pro forma nota de opmerking dat de (totale) “hoofdsom” in tweeën was gesplitst. In “restant hoofdsom” en een “eerste aflossingstermijn” en deze niet moest zien als “extra beëindigingkosten” maar als “een administratieve afhandeling” Men probeerde de huurkoopregeling die men eerder voorstond in de contracten een andere betekenis te geven. Niettemin blijkt uit deze gehandteerde wettelijke regel ook de huurkoopregeling uit.
Inwinnen van informatie bij het BKR niet voldoende.
Inmiddels is over de toets bij het BKR door Legio-Lease ook het volgende bekend:
Quote:
“Door de gekozen wijze van aanbieding heeft de aanbieder het zichzelf onmogelijk gemaakt om na te gaan of er in individuele gevallen geen wanverhouding bestond tussen de betalingsverplichting die de afnemer op zich nam en diens inkomens- en vermogenspositie.
Inwinnen van informatie bij het BKR is voor de aanbieder niet voldoende om zich hiervan te vergewissen, nu van het BKR slechts informatie kan worden verkregen omtrent eventuele betalingsachterstanden van de (potentiële) cliënt en die informatie voor het overige geen enkel inzicht in de financiële positie van cliënt verschaft.
Zodoende heeft de aanbieder met betrekking tot de redelijkerwijs te verwachten bestedingsruimte onvoldoende zorg betracht.”
(16 februari 2004 COMMISSIE GESCHILLEN AANDELENLEASE - Aandelenlease: lijnen in de rechtspraak)
Zie ook: Financieel Dagblad, Publicatiedatum: 7/12/2002 - Dexia en Aegon blijven in overtreding.
Zoals u ziet is er nogal wat mis met de zorgplicht die bijna in alle gevallen door Dexia en/of hun voorgangers van aandelenleaseprodukten verzaakt is. Zij zijn hiervoor wettelijk aansprakelijk. Zij geven dit niet uit zichzelf toe en/of uw geld zomaar terug. Dit zult u moeten terugvorderen via de rechter.
Okerene
DEXIA/LEGIO (-LEASE) HANDELDE NOG MEER IN STRIJD MET ZORGPLICHT.
Controle of men wel voortdurend gedurende de hele looptijd van het contract over de financiële middelen beschikte en aan de actuele verplichting van betalen kon voldoen, is door Legio bij al hun contracten geheel nagelaten en heeft daardoor eveneens in strijd gehandeld met hun zorgplicht jegens hun klanten. Men kon daarnaar ook niet adequaat handelen en men vindt dat zij aansprakelijk zijn voor de schade die men heeft opgelopen.
Effectenlease past niet in ieders persoonlijke situatie.
Voordat men het genoemde effectenlease-(huur)contract ondertekende, heeft er geen enkel contact plaatsgevonden tussen hen en Legio over hun financiële positie, hun ervaring met beleggen en hun beleggingsdoelstellingen. Had Legio dit wel gedaan, dan zou men hebben moeten vaststellen dat de effectenlease-contracten, mede gezien de constructie ervan bij tegenvallende koersen en de risico’s van het beleggen met geleend geld, in de meeste van de gevallen niet tot stand had mogen komen. Er zijn soms onverantwoorde en absurd hoge "leenbedragen" verstrekt.
Opstellen Risicoprofiel wettelijk verplicht
Er ligt voor Dexia/Legio-(Lease) een verplichting in artikel 28 NR tot het opstellen van een risicoprofiel vindt de AFM en is deze effectenregeling van toepassing. Dexia/Legio-(Lease) heeft zich niet gekweten van deze taak. Men heeft gedwaald en ligt er een grondslag voor vernietiging in artikel 6:228 BW.
Eis tot terugbetaling van gehele inleg met de wettelijke rente
Dit alles overziende wil men dan ook teruggebracht worden in de positie waarin men verkeerde voordat de contracten, waarvan men schade heeft opgelopen, tot stand kwamen. Dit betekent dat ook terugbetaling van de gehele "inleg"met de gebruikelijke wettelijke rente eist.
Aandelen-leasecontracten zijn huurcontracten.
Volgens uitspraken van rechters zijn de aandelen-leasecontracten HUURCONTRACTEN , koop op afbetaling ,en is er op grond van artikel 1.88 en 1.89 BW (gezinsbeschermende maatregelen) toestemming en een handtekening van de echteno(o)t(e) op de contracten vereist. Hij/zij kan vanwege het ontbreken ervan vernietiging inroepen. Dit hebben de meesten, toen men ervan op de hoogte was geraakt in later stadium ook gedaan. Daarna zelfs nog een stuiting van verjaring ingediend bij Dexia. (Zie uitspraak rechtzaak Stichting Eegalease versus Dexia Bank Nederland N.V. 25 augustus 2004)
Hoofdsom in tweeën gesplitst – reststant hoofdsom en eerste aflossingstermijn.
Later scheef Dexia op de eindafrekening of pro forma nota de opmerking dat de (totale) “hoofdsom” in tweeën was gesplitst. In “restant hoofdsom” en een “eerste aflossingstermijn” en deze niet moest zien als “extra beëindigingkosten” maar als “een administratieve afhandeling” Men probeerde de huurkoopregeling die men eerder voorstond in de contracten een andere betekenis te geven. Niettemin blijkt uit deze gehandteerde wettelijke regel ook de huurkoopregeling uit.
Inwinnen van informatie bij het BKR niet voldoende.
Inmiddels is over de toets bij het BKR door Legio-Lease ook het volgende bekend:
Quote:
“Door de gekozen wijze van aanbieding heeft de aanbieder het zichzelf onmogelijk gemaakt om na te gaan of er in individuele gevallen geen wanverhouding bestond tussen de betalingsverplichting die de afnemer op zich nam en diens inkomens- en vermogenspositie.
Inwinnen van informatie bij het BKR is voor de aanbieder niet voldoende om zich hiervan te vergewissen, nu van het BKR slechts informatie kan worden verkregen omtrent eventuele betalingsachterstanden van de (potentiële) cliënt en die informatie voor het overige geen enkel inzicht in de financiële positie van cliënt verschaft.
Zodoende heeft de aanbieder met betrekking tot de redelijkerwijs te verwachten bestedingsruimte onvoldoende zorg betracht.”
(16 februari 2004 COMMISSIE GESCHILLEN AANDELENLEASE - Aandelenlease: lijnen in de rechtspraak)
Zie ook: Financieel Dagblad, Publicatiedatum: 7/12/2002 - Dexia en Aegon blijven in overtreding.
Zoals u ziet is er nogal wat mis met de zorgplicht die bijna in alle gevallen door Dexia en/of hun voorgangers van aandelenleaseprodukten verzaakt is. Zij zijn hiervoor wettelijk aansprakelijk. Zij geven dit niet uit zichzelf toe en/of uw geld zomaar terug. Dit zult u moeten terugvorderen via de rechter.
Okerene
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 18 Dec 2004 17:11 door Okerene
VERSCHRIKKELIJKE DRAMA'S ROND AANDELENLEASE.
Is het bij u thuis ook zo gegaan nadat u te weten was gekomen dat u was beetgenomen door de aandelen-lease aanbieder(s) en er grote financiële problemen waren te verwachten.
Bij velen waren de spanningen thuis dusdanig opgelopen dat zij er aan onderdoor dreigden te gaan. Er ging geen dag voorbij of men had het over Dexia en hun verdoemde contracten. Men kon het niet van zich afzetten. Slapeloze nachten. Steeds maar hopen op herstel van de beurs zodat men kon stoppen. Men werd er moedeloos van.
Al ruim 3 jaren waren de aandelen in het slop geraakt en trokken maar niet aan. Nu zat men dagelijks te turen naar de teletekst pagina’s of de aandelen zouden stijgen. Dat had men inmiddels na de uitzending van TROS Radar 25 maart 2002 wel geleerd. In het begin begreep men er helemaal niets van wat die cijfers betekenden.
Onbekendheid met beleggen bleef een nadeel.
Om bekend te raken met de materie moest u zich steeds laten voorlichten door anderen, die er vaak ook niets van begrepen. Waardeloze boel zo. Maar men moest er nu wel verstand van krijgen ook al paste dat niet in ieders interesse. Dexia zou binnenkort aan de deur kloppen. Men wilde ook niet steeds afhankelijk zijn van een ander. Gelukkig stond er nog steeds de computer (van de kinderen)
Men liet zich redelijk overweg helpen en vond veel nuttige tips op het internet. Het Tros-RADAR forum bleek uitermate geschikt. Toch kreeg men er geen echte grip op. Het leek wel of iedereen er mee worstelde en geen overzicht kon krijgen. Soms leek het zelfs ongrijpbaar vooral als er weer een zoveelste complottheorie gelanceerd werd. Waren dit tegenstanders of medestanders.
Je wist het soms helemaal niet meer. En zelf wist men niet eens goed te verklaren wat hen was overkomen. Men liet zich dus maar overal inschrijven als gedupeerde in de hoop geholpen te worden. De stresh nam alsmaar toe.
Economische vooruitzichten somber en starheid Dexia.
Het bleef er economisch in de wereld somber uitzien. Af en toe een opleving maar dan had je het ook gehad. Bemiddelingspogingen met Dexia wilden ook al niet vlotten. Dexia stelde zich steeds harder op. Ondanks DSI veroordelingen en vernietigende AFM rapporten.
Het Dexia-aanbod kon je volgens de Consumentenbond, Stichting Leaseverlies en VEB en anderen ook al niet serieus nemen.(zie o.a. “Dexia-aanbod” - Telegraaf 17-02-2003 en adviesbrief “reactie van Stichting Leaseverlies op het Dexia Aanbod” brief 12-02-2003 SLV) Het zag er naar uit dat ieder voor zich zijn recht moest halen.
Rond zien te komen met een minimum of WAO-uitkering
Gedupeerden hadden al zoveel mogelijk opzij gelegd om Dexia te kunnen betalen en moesten daarvoor nog spartaanser blijven leven en met een minimum of WAO-uitkering zien rond te komen. Het was niet vol te houden zo. Ook bleef het antwoord van Dexia maar uit op hun brieven. Zou men uiteindelijk dan toch het met zoveel moeite vergaarde spaargeld eraan moeten geven?
Stoppen en laten verkopen van de aandelen met zulke lage aandelenkoersen was zeker niet verstandig. Als het dan toch moest was het beter om een gunstig moment af te wachten. De aandelen moesten dan zodanig stijgen dat men zo min mogelijk restschuld bij Dexia zou overhouden. Bij velen is dat nooit gelukt.
Doorbetalen of stoppen met betalen en naar de rechter?
Het advies (van de Stichtingen) was doorbelaten en als je moest betalen dit altijd onder protest te doen en op iedere afschrift "onder protest en voorbehoud alle rechten" te schrijven. Anderen moedigden aan tot stoppen met betalen je te laten dagvaarden of zelf naar de rechter te stappen. Wat koste dat wel niet? Met een advocaat had men nog nooit mee te maken gehad. Gelukkig bleek er toevoeging te zijn voor minderdraagkrachtigen. Wel of niet doen. Men werd/wordt gek van de spanning.
Het tij is ten gunste van de gedupeerden gekeerd.
Inmiddels is het tij gekeerd ten gunste van de gedupeerden. Er zijn al diverse veelbelovende uitspraken van rechters. De regering deed echter niet veel. De politiek keek vaak de andere kant op. Instellingen die controle moesten uitvoeren deden hun taken niet goed of te laat. Nee, voor hulp moest men aankloppen bij de diverse verenigingen. Kortom. Men moest er veelal zelf zien uit te komen.
Moe, moe en uitgeput is men nu om nog door te zetten. Er zijn zelfs gedupeerden die er over denken alles in een keer maar te betalen (als men dit al kan) om van de ellende af te zijn. Dit lijkt mij zeker op dit moment geen verstandige keus.
MENSEN GEEF NIET OP! VECHT NOG EVEN DOOR! GA NAAR EEN ADVOCAAT OF SCHRIJF JE IN VOOR EEN GEZAMELIJKE ACTIE.
Okerene
VERSCHRIKKELIJKE DRAMA'S ROND AANDELENLEASE.
Is het bij u thuis ook zo gegaan nadat u te weten was gekomen dat u was beetgenomen door de aandelen-lease aanbieder(s) en er grote financiële problemen waren te verwachten.
Bij velen waren de spanningen thuis dusdanig opgelopen dat zij er aan onderdoor dreigden te gaan. Er ging geen dag voorbij of men had het over Dexia en hun verdoemde contracten. Men kon het niet van zich afzetten. Slapeloze nachten. Steeds maar hopen op herstel van de beurs zodat men kon stoppen. Men werd er moedeloos van.
Al ruim 3 jaren waren de aandelen in het slop geraakt en trokken maar niet aan. Nu zat men dagelijks te turen naar de teletekst pagina’s of de aandelen zouden stijgen. Dat had men inmiddels na de uitzending van TROS Radar 25 maart 2002 wel geleerd. In het begin begreep men er helemaal niets van wat die cijfers betekenden.
Onbekendheid met beleggen bleef een nadeel.
Om bekend te raken met de materie moest u zich steeds laten voorlichten door anderen, die er vaak ook niets van begrepen. Waardeloze boel zo. Maar men moest er nu wel verstand van krijgen ook al paste dat niet in ieders interesse. Dexia zou binnenkort aan de deur kloppen. Men wilde ook niet steeds afhankelijk zijn van een ander. Gelukkig stond er nog steeds de computer (van de kinderen)
Men liet zich redelijk overweg helpen en vond veel nuttige tips op het internet. Het Tros-RADAR forum bleek uitermate geschikt. Toch kreeg men er geen echte grip op. Het leek wel of iedereen er mee worstelde en geen overzicht kon krijgen. Soms leek het zelfs ongrijpbaar vooral als er weer een zoveelste complottheorie gelanceerd werd. Waren dit tegenstanders of medestanders.
Je wist het soms helemaal niet meer. En zelf wist men niet eens goed te verklaren wat hen was overkomen. Men liet zich dus maar overal inschrijven als gedupeerde in de hoop geholpen te worden. De stresh nam alsmaar toe.
Economische vooruitzichten somber en starheid Dexia.
Het bleef er economisch in de wereld somber uitzien. Af en toe een opleving maar dan had je het ook gehad. Bemiddelingspogingen met Dexia wilden ook al niet vlotten. Dexia stelde zich steeds harder op. Ondanks DSI veroordelingen en vernietigende AFM rapporten.
Het Dexia-aanbod kon je volgens de Consumentenbond, Stichting Leaseverlies en VEB en anderen ook al niet serieus nemen.(zie o.a. “Dexia-aanbod” - Telegraaf 17-02-2003 en adviesbrief “reactie van Stichting Leaseverlies op het Dexia Aanbod” brief 12-02-2003 SLV) Het zag er naar uit dat ieder voor zich zijn recht moest halen.
Rond zien te komen met een minimum of WAO-uitkering
Gedupeerden hadden al zoveel mogelijk opzij gelegd om Dexia te kunnen betalen en moesten daarvoor nog spartaanser blijven leven en met een minimum of WAO-uitkering zien rond te komen. Het was niet vol te houden zo. Ook bleef het antwoord van Dexia maar uit op hun brieven. Zou men uiteindelijk dan toch het met zoveel moeite vergaarde spaargeld eraan moeten geven?
Stoppen en laten verkopen van de aandelen met zulke lage aandelenkoersen was zeker niet verstandig. Als het dan toch moest was het beter om een gunstig moment af te wachten. De aandelen moesten dan zodanig stijgen dat men zo min mogelijk restschuld bij Dexia zou overhouden. Bij velen is dat nooit gelukt.
Doorbetalen of stoppen met betalen en naar de rechter?
Het advies (van de Stichtingen) was doorbelaten en als je moest betalen dit altijd onder protest te doen en op iedere afschrift "onder protest en voorbehoud alle rechten" te schrijven. Anderen moedigden aan tot stoppen met betalen je te laten dagvaarden of zelf naar de rechter te stappen. Wat koste dat wel niet? Met een advocaat had men nog nooit mee te maken gehad. Gelukkig bleek er toevoeging te zijn voor minderdraagkrachtigen. Wel of niet doen. Men werd/wordt gek van de spanning.
Het tij is ten gunste van de gedupeerden gekeerd.
Inmiddels is het tij gekeerd ten gunste van de gedupeerden. Er zijn al diverse veelbelovende uitspraken van rechters. De regering deed echter niet veel. De politiek keek vaak de andere kant op. Instellingen die controle moesten uitvoeren deden hun taken niet goed of te laat. Nee, voor hulp moest men aankloppen bij de diverse verenigingen. Kortom. Men moest er veelal zelf zien uit te komen.
Moe, moe en uitgeput is men nu om nog door te zetten. Er zijn zelfs gedupeerden die er over denken alles in een keer maar te betalen (als men dit al kan) om van de ellende af te zijn. Dit lijkt mij zeker op dit moment geen verstandige keus.
MENSEN GEEF NIET OP! VECHT NOG EVEN DOOR! GA NAAR EEN ADVOCAAT OF SCHRIJF JE IN VOOR EEN GEZAMELIJKE ACTIE.
Okerene
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 19 Dec 2004 12:09 door zirkoon
Job 68/Okerene en andere gedupeerden,
Dit kwam ik tegen.
Bij de parlementaire behandeling van artikel 75, tweede lid (blz. 244/245 Schuurman & Jordens) staat:
Overigens zullen de bestaande WTK-instellingen ingevolge het overgangsrecht zonder nadere toetsing in aanmerking komen voor een WCK-vergunning, indien zij daarom verzoeken. Vanuit het eerder aangegeven beleidsuitgangspunt dat het brengen van de WTK-instellingen onder het regime van de WCK voor hen met zo min mogelijk beleidslasten gepaard moet gaan, is hen zonder meer een vergunning in het vooruitzicht gesteld.
In de toelichting op artikel 75 van de Wet op het Consumentenkrediet (blz. 340 Schuurman en Jordens)staat:
Volledigheidshalve zij nog gewezen op artikel 75, tweede lid, van de WCK, dat een overgangsregeling bevat voor kredietgevers die hun werkzaamheid reeds rechtmatig uitoefenen op het tijdstip van de inwerkingtreding van de WCK. Indien zij binnen drie maanden na dat tijdstip een WCK-vergunning aanvragen, blijft ten aanzien van hen hoofdstuk II van de wet buiten toepassing totdat op de aanvraag onherroepelijk is beslist. Hoewel zulks betekent dat ook het onderhavige besluit in deze gevallen formeel buiten toepassing blijft, zal aan de betrokken aanvragers wel worden verzocht de in het onderhavige besluit vermelde gegevens en bescheiden te verschaffen, voor zover deze nog niet bij het Ministerie van Economische Zaken bekend zijn.
Een uitzondering hierop zal worden gemaakt voor de kredietinstellingen die beschikken over een vergunning op grond van de Wet op het kredietwezen (WTK) (Stb1978, 255). Bij deze instellingen zal de vergunning, afgezien van de eventuele toepassing van artikel 12 van de WCK, ingevolge artikel 75, tweede lid, derde volzin, van de WCK zonder meer worden verleend voor zover de aanvrager in het bezit is van een WTK-vergunning en de aanvraag betrekking heeft op de voortzetting van een rechtmatige werkzaamheid als kredietgever.
Zowel Dexia als AEGON/Spaarbeleg hadden dus binnen drie maanden na de inwerkingtreding van de Wet op het Consumentenkrediet (1-1-1992) deze vergunning aan moeten vragen. Dus voor 1 april 1992.
Met vriendelijke groet,
Zirkoon
Job 68/Okerene en andere gedupeerden,
Dit kwam ik tegen.
Bij de parlementaire behandeling van artikel 75, tweede lid (blz. 244/245 Schuurman & Jordens) staat:
Overigens zullen de bestaande WTK-instellingen ingevolge het overgangsrecht zonder nadere toetsing in aanmerking komen voor een WCK-vergunning, indien zij daarom verzoeken. Vanuit het eerder aangegeven beleidsuitgangspunt dat het brengen van de WTK-instellingen onder het regime van de WCK voor hen met zo min mogelijk beleidslasten gepaard moet gaan, is hen zonder meer een vergunning in het vooruitzicht gesteld.
In de toelichting op artikel 75 van de Wet op het Consumentenkrediet (blz. 340 Schuurman en Jordens)staat:
Volledigheidshalve zij nog gewezen op artikel 75, tweede lid, van de WCK, dat een overgangsregeling bevat voor kredietgevers die hun werkzaamheid reeds rechtmatig uitoefenen op het tijdstip van de inwerkingtreding van de WCK. Indien zij binnen drie maanden na dat tijdstip een WCK-vergunning aanvragen, blijft ten aanzien van hen hoofdstuk II van de wet buiten toepassing totdat op de aanvraag onherroepelijk is beslist. Hoewel zulks betekent dat ook het onderhavige besluit in deze gevallen formeel buiten toepassing blijft, zal aan de betrokken aanvragers wel worden verzocht de in het onderhavige besluit vermelde gegevens en bescheiden te verschaffen, voor zover deze nog niet bij het Ministerie van Economische Zaken bekend zijn.
Een uitzondering hierop zal worden gemaakt voor de kredietinstellingen die beschikken over een vergunning op grond van de Wet op het kredietwezen (WTK) (Stb1978, 255). Bij deze instellingen zal de vergunning, afgezien van de eventuele toepassing van artikel 12 van de WCK, ingevolge artikel 75, tweede lid, derde volzin, van de WCK zonder meer worden verleend voor zover de aanvrager in het bezit is van een WTK-vergunning en de aanvraag betrekking heeft op de voortzetting van een rechtmatige werkzaamheid als kredietgever.
Zowel Dexia als AEGON/Spaarbeleg hadden dus binnen drie maanden na de inwerkingtreding van de Wet op het Consumentenkrediet (1-1-1992) deze vergunning aan moeten vragen. Dus voor 1 april 1992.
Met vriendelijke groet,
Zirkoon
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 19 Dec 2004 13:02 door Job68
Wederom dank voor Zirkoon. Het is nu wel duidelijk dat Dexia en haar rechtsvoorgangers wel degelijk een vergunning hadden moeten hebben voor de Wck. Indien de rechters oordelen dat de WV3D onder de Wck valt heeft Dexia een gigantisch probleem.
Artikel 75 van de Wck gaat inderdaad over de overgangsregeling en luidt als volgt:
Quote:
Artikel 75
1. Artikel 7, eerste en tweede lid, geldt gedurende een jaar na het tijdstip van in werking treden van deze wet niet met betrekking tot een gemeentelijke kredietbank, voor de bedrijfsvoering waarvan voor dat tijdstip een reglement was vastgesteld en goedgekeurd ingevolge artikel 8 van de Wet op het consumptief geldkrediet.
2. Ten aanzien van degene, die op het tijdstip van in werking treden van deze wet in de uitoefening van een bedrijf of beroep als de in artikel 1, onder a, 1°, 2° of 3°, bedoelde eerste partij rechtmatig pleegt
deel te nemen aan overeenkomsten als bedoeld in die bepaling, blijft hoofdstuk II buiten toepassing gedurende drie maanden na dat tijdstip en voorts, indien binnen die termijn door Onze Minister een aanvraag als bedoeld in artikel 10 van die kredietgever is ontvangen, tot op die aanvraag onherroepelijk is beslist. Artikel 11, tweede lid, is niet van toepassing. De vergunning wordt verleend voor zover die betrekking heeft op een voortzetting van de in de eerste volzin van dit lid bedoelde
werkzaamheid en de aanvrager op het tijdstip van in werking treden van deze wet in het bezit is van een vergunning als bedoeld in artikel 2 van de Wet toezicht kredietwezen (Stb. 1978, 255).
3. De artikelen 30 tot en met 32, 33, onder b, c en d , 34, 36, voor zover het betreft het bedingen van een niet variabele kredietvergoeding, 37, 40 tot en met 42, 43, 44, eerste lid, 45 en 46 gelden niet voor overeenkomsten met een bepaalde looptijd, welke zijn aangegaan voor het tijdstip van in werking treden van deze wet, en ten aanzien van voor dat tijdstip aangegane overeenkomsten met een onbepaalde looptijd eerst met ingang van de dag, liggende drie jaar na dat tijdstip.
4. Artikel 33, onder e , voor zover deze bepaling betrekking heeft op artikel 34, 36, voor zover het betreft het bedingen van een niet variabele kredietvergoeding, 37, 40, 41, 42, 43, 44, eerste lid, 45 of
46, geldt niet voor overeenkomsten met een bepaalde looptijd, welke zijn aangegaan voor het tijdstip van in werking treden van deze wet en ten aanzien van voor dat tijdstip aangegane overeenkomsten
met een onbepaalde looptijd eerst met ingang van de dag, liggende drie jaar na dat tijdstip.
5. Deze wet geldt niet voor een krediet dat wordt verleend in de vorm van een toegelaten debetstand op een rekening bij een kredietgever, tevens houder van een vergunning als bedoeld in artikel 2 van
de Wet toezicht kredietwezen, indien die rekening:
a. bestemd is voor het verrichten en ontvangen van betalingen aan, onderscheidenlijk van, derden;
b. strekt tot gebruik in de uitoefening van het bedrijf of het beroep van de kredietnemer en
c. geopend is voor het tijdstip, bedoeld in artikel 77, eerste volzin.
In dit artikel, lid 2 staat inderdaad dat hoofdstuk 2 van de Wck gedurende drie maanden niet van toepassing is. Na drie maanden is hoofdstuk 2 wel van toepassing, zoals Zirkoon terecht opmerkt. Artikel 9 van de Wck valt onder hoofdstuk 2. De opmerking dat na ingang van de Wck een instelling met een Wtk vergunning drie maanden de tijd had om een vergunning te verkrijgen klopt dus!
Bovenstaande postings leren ons nog iets. Advokaten moeten kritisch gevolgd worden door hun cliënten. Belangrijk is om vragen te stellen, en daar waar mogelijk ook zelf dingen in te brengen en niet zomaar klakkeloos dingen over te nemen van die advokaat. Het is daarom zo belangrijk dat al deze zaken uitgeplozen worden en dat wij daar zelf ook aktief in zijn!
Met vriendelijke groet,
Job68
Wederom dank voor Zirkoon. Het is nu wel duidelijk dat Dexia en haar rechtsvoorgangers wel degelijk een vergunning hadden moeten hebben voor de Wck. Indien de rechters oordelen dat de WV3D onder de Wck valt heeft Dexia een gigantisch probleem.
Artikel 75 van de Wck gaat inderdaad over de overgangsregeling en luidt als volgt:
Quote:
Artikel 75
1. Artikel 7, eerste en tweede lid, geldt gedurende een jaar na het tijdstip van in werking treden van deze wet niet met betrekking tot een gemeentelijke kredietbank, voor de bedrijfsvoering waarvan voor dat tijdstip een reglement was vastgesteld en goedgekeurd ingevolge artikel 8 van de Wet op het consumptief geldkrediet.
2. Ten aanzien van degene, die op het tijdstip van in werking treden van deze wet in de uitoefening van een bedrijf of beroep als de in artikel 1, onder a, 1°, 2° of 3°, bedoelde eerste partij rechtmatig pleegt
deel te nemen aan overeenkomsten als bedoeld in die bepaling, blijft hoofdstuk II buiten toepassing gedurende drie maanden na dat tijdstip en voorts, indien binnen die termijn door Onze Minister een aanvraag als bedoeld in artikel 10 van die kredietgever is ontvangen, tot op die aanvraag onherroepelijk is beslist. Artikel 11, tweede lid, is niet van toepassing. De vergunning wordt verleend voor zover die betrekking heeft op een voortzetting van de in de eerste volzin van dit lid bedoelde
werkzaamheid en de aanvrager op het tijdstip van in werking treden van deze wet in het bezit is van een vergunning als bedoeld in artikel 2 van de Wet toezicht kredietwezen (Stb. 1978, 255).
3. De artikelen 30 tot en met 32, 33, onder b, c en d , 34, 36, voor zover het betreft het bedingen van een niet variabele kredietvergoeding, 37, 40 tot en met 42, 43, 44, eerste lid, 45 en 46 gelden niet voor overeenkomsten met een bepaalde looptijd, welke zijn aangegaan voor het tijdstip van in werking treden van deze wet, en ten aanzien van voor dat tijdstip aangegane overeenkomsten met een onbepaalde looptijd eerst met ingang van de dag, liggende drie jaar na dat tijdstip.
4. Artikel 33, onder e , voor zover deze bepaling betrekking heeft op artikel 34, 36, voor zover het betreft het bedingen van een niet variabele kredietvergoeding, 37, 40, 41, 42, 43, 44, eerste lid, 45 of
46, geldt niet voor overeenkomsten met een bepaalde looptijd, welke zijn aangegaan voor het tijdstip van in werking treden van deze wet en ten aanzien van voor dat tijdstip aangegane overeenkomsten
met een onbepaalde looptijd eerst met ingang van de dag, liggende drie jaar na dat tijdstip.
5. Deze wet geldt niet voor een krediet dat wordt verleend in de vorm van een toegelaten debetstand op een rekening bij een kredietgever, tevens houder van een vergunning als bedoeld in artikel 2 van
de Wet toezicht kredietwezen, indien die rekening:
a. bestemd is voor het verrichten en ontvangen van betalingen aan, onderscheidenlijk van, derden;
b. strekt tot gebruik in de uitoefening van het bedrijf of het beroep van de kredietnemer en
c. geopend is voor het tijdstip, bedoeld in artikel 77, eerste volzin.
In dit artikel, lid 2 staat inderdaad dat hoofdstuk 2 van de Wck gedurende drie maanden niet van toepassing is. Na drie maanden is hoofdstuk 2 wel van toepassing, zoals Zirkoon terecht opmerkt. Artikel 9 van de Wck valt onder hoofdstuk 2. De opmerking dat na ingang van de Wck een instelling met een Wtk vergunning drie maanden de tijd had om een vergunning te verkrijgen klopt dus!
Bovenstaande postings leren ons nog iets. Advokaten moeten kritisch gevolgd worden door hun cliënten. Belangrijk is om vragen te stellen, en daar waar mogelijk ook zelf dingen in te brengen en niet zomaar klakkeloos dingen over te nemen van die advokaat. Het is daarom zo belangrijk dat al deze zaken uitgeplozen worden en dat wij daar zelf ook aktief in zijn!
Met vriendelijke groet,
Job68
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 19 Dec 2004 14:09 door Job68
Ten tijde van het afsluiten van een leasecontract met Dexia en haar rechtsvoorgangers, heeft Dexia nagelaten om een risicoprofiel op te stellen van zijn cliënten. Wat houdt dit risicoprofiel eigenlijk in?
Artikel 28 van de NR 1999 stelt:
Quote:
1. Een effecteninstelling wint in het belang van haar cliënten informatie in betreffende hun financiële positie, hun ervaring met beleggingen in financiële instrumenten en hun beleggingsdoelstellingen, voor zover dit redelijkerwijs relevant is bij de uitvoering van de door de effecteninstelling te verrichten diensten. De effecteninstelling legt deze informatie schriftelijk dan wel electronisch vast.
Gezien het bovenstaande had Dexia zich een beeld moeten vormen van hun cliënten. Bij de beleggingsdoelstellingen van de cliënt gaat het erom te bepalen welk risico de cliënt wil lopen, oftewel: wil de cliënt offensief of defensief beleggen. Hierin worden vijf categoriën onderscheiden: zeer offensief, offensief, gebalanceerd, defensief, en zeer defensief.
Quote:
Zeer defensief:
Beleggingsdoel
Met een zeer defensieve startportefeuille wilt u een beter rendement behalen dan een spaarrekening. Maar u wilt de risico's zoveel mogelijk beperkt houden. U wilt immers binnen twee jaar over uw belegd vermogen kunnen beschikken. U vindt een lager risico belangrijker dan de kans op een hoger maar onzeker rendement.
Beleggingshorizon
Uw beleggingshorizon is korter dan een jaar of uw houding ten aanzien van beleggen is zeer defensief.
Het risico is zeer laag.
Defensief:
Beleggingsdoel
Met een defensieve startportefeuille realiseert u zich dat beleggen op langere termijn verstandig is, maar u wilt de risico's beperkt houden. Omdat u uw belegging minimaal 2 tot 5 jaar de tijd wilt geven, kunt u een gedeelte van de portefeuille in aandelenfondsen beleggen. Hierdoor kunt u profiteren van een potentieel hogere opbrengst terwijl de daling in geval van neergaande markten beperkt blijft.
Beleggingshorizon
Uw beleggingshorizon minimaal 2 jaar.
Het risico is laag
Gebalanceerd:
Beleggingsdoel
U heeft enige ervaring met beleggen en u realiseert zich dat de financiële markten grillig kunnen bewegen. U beschikt over minimaal zeven jaar om uw portefeuille te laten groeien. Eigenlijk zou u een groter deel in aandelenfondsen willen beleggen maar u kiest bewust voor een goede balans tussen de verschillende beleggingscategorieën.
Beleggingshorizon
Uw beleggingshorizon is minimaal 5 jaar.
Het risico is gemiddeld.
Offensief:
Beleggingsdoel
U ligt er niet wakker van als de beurs een keer sterk daalt omdat u zich realiseert dat incidentele koersdalingen op termijn weer worden goedgemaakt. U beschikt over minimaal acht jaar om uw portefeuille te laten groeien. Vanwege de hogere rendementsverwachtingen bestaat deze voor het overgrote deel uit aandelenfondsen.
Beleggingshorizon
Uw beleggingshorizon is minimaal 7 jaar.
Het risico is hoog.
Zeer offensief:
Beleggingsdoel
U streeft naar een hoog rendement en u beschikt over ruim voldoende beleggingservaring om te weten welke risico's hiermee samenhangen. U raakt niet in paniek als de koersen sterk dalen. U kiest voor een portefeuille die voor 100% uit aandelenfondsen bestaat omdat u hiermee de hoogste rendementkansen heeft. Om de bijbehorende risico's op te vangen beschikt u over een lange beleggingshorizon.
Beleggingshorizon
Uw beleggingshorizon is minimaal 10 jaar.
Het risico is zeer hoog.
Naarmate het beleggingsdoel offensiever wordt, wordt ook de wijze van beleggen meer risicovol. De hoogste rendementen kunnen dan behaald worden, maar het risico wordt ook zeer groot. De beleggingsdoelen gaan ook uit van de ervaring die iemand heeft met beleggen. Al bij een gebalanceerd beleggingsdoel wordt uitgegaan van enige ervaring.
Opmerkelijk is dat naarmate een beleggingsdoelstelling meer risicovol wordt, de beleggingshorizon langer wordt. Ook de wijze waarop belegd wordt veranderd. Bij zeer defensief beleggen is sprake van beleggen in spaarmarktfondsen (80%) en obligaties (20%). Naarmate de belegger meer offensief wil gaan beleggen neemt het percentage aandelenfondsen toe, tot 100% bij zeer offensieve beleggingsdoelstellingen.
Als dit vergeleken wordt met de produkten die Dexia heeft aangeboden, dan kan gerust gesteld worden dat al deze produkten behoren tot de zeer risicovolle beleggingsprodukten, waarbij als doelstelling hoort: zeer offensief. Opvallend bij de produkten van Dexia is dat veel van deze produkten een korte looptijd hebben. (Bijvoorbeeld 3, of 5 jaar). Deze produkten zijn daardoor nog eens extra risicovol.
Door geen profiel op te stellen van de cliënten, heeft Dexia misbruik gemaakt van omstandigheden. Dexia wist dat haar doelgroep bestond uit mensen zonder ervaring in beleggen. Indien Dexia wel een risicoprofiel had opgesteld, dan waren zeer veel contracten niet tot stand gekomen, omdat de produkten en profielen niet bij elkaar pasten. Dexia heeft dit nagelaten, om zodoende zoveel mogelijk contracten binnen te halen.
Bron: http://www.fundcoach.nl/aandelen.html
Met vriendelijke groet,
Job68
Ten tijde van het afsluiten van een leasecontract met Dexia en haar rechtsvoorgangers, heeft Dexia nagelaten om een risicoprofiel op te stellen van zijn cliënten. Wat houdt dit risicoprofiel eigenlijk in?
Artikel 28 van de NR 1999 stelt:
Quote:
1. Een effecteninstelling wint in het belang van haar cliënten informatie in betreffende hun financiële positie, hun ervaring met beleggingen in financiële instrumenten en hun beleggingsdoelstellingen, voor zover dit redelijkerwijs relevant is bij de uitvoering van de door de effecteninstelling te verrichten diensten. De effecteninstelling legt deze informatie schriftelijk dan wel electronisch vast.
Gezien het bovenstaande had Dexia zich een beeld moeten vormen van hun cliënten. Bij de beleggingsdoelstellingen van de cliënt gaat het erom te bepalen welk risico de cliënt wil lopen, oftewel: wil de cliënt offensief of defensief beleggen. Hierin worden vijf categoriën onderscheiden: zeer offensief, offensief, gebalanceerd, defensief, en zeer defensief.
Quote:
Zeer defensief:
Beleggingsdoel
Met een zeer defensieve startportefeuille wilt u een beter rendement behalen dan een spaarrekening. Maar u wilt de risico's zoveel mogelijk beperkt houden. U wilt immers binnen twee jaar over uw belegd vermogen kunnen beschikken. U vindt een lager risico belangrijker dan de kans op een hoger maar onzeker rendement.
Beleggingshorizon
Uw beleggingshorizon is korter dan een jaar of uw houding ten aanzien van beleggen is zeer defensief.
Het risico is zeer laag.
Defensief:
Beleggingsdoel
Met een defensieve startportefeuille realiseert u zich dat beleggen op langere termijn verstandig is, maar u wilt de risico's beperkt houden. Omdat u uw belegging minimaal 2 tot 5 jaar de tijd wilt geven, kunt u een gedeelte van de portefeuille in aandelenfondsen beleggen. Hierdoor kunt u profiteren van een potentieel hogere opbrengst terwijl de daling in geval van neergaande markten beperkt blijft.
Beleggingshorizon
Uw beleggingshorizon minimaal 2 jaar.
Het risico is laag
Gebalanceerd:
Beleggingsdoel
U heeft enige ervaring met beleggen en u realiseert zich dat de financiële markten grillig kunnen bewegen. U beschikt over minimaal zeven jaar om uw portefeuille te laten groeien. Eigenlijk zou u een groter deel in aandelenfondsen willen beleggen maar u kiest bewust voor een goede balans tussen de verschillende beleggingscategorieën.
Beleggingshorizon
Uw beleggingshorizon is minimaal 5 jaar.
Het risico is gemiddeld.
Offensief:
Beleggingsdoel
U ligt er niet wakker van als de beurs een keer sterk daalt omdat u zich realiseert dat incidentele koersdalingen op termijn weer worden goedgemaakt. U beschikt over minimaal acht jaar om uw portefeuille te laten groeien. Vanwege de hogere rendementsverwachtingen bestaat deze voor het overgrote deel uit aandelenfondsen.
Beleggingshorizon
Uw beleggingshorizon is minimaal 7 jaar.
Het risico is hoog.
Zeer offensief:
Beleggingsdoel
U streeft naar een hoog rendement en u beschikt over ruim voldoende beleggingservaring om te weten welke risico's hiermee samenhangen. U raakt niet in paniek als de koersen sterk dalen. U kiest voor een portefeuille die voor 100% uit aandelenfondsen bestaat omdat u hiermee de hoogste rendementkansen heeft. Om de bijbehorende risico's op te vangen beschikt u over een lange beleggingshorizon.
Beleggingshorizon
Uw beleggingshorizon is minimaal 10 jaar.
Het risico is zeer hoog.
Naarmate het beleggingsdoel offensiever wordt, wordt ook de wijze van beleggen meer risicovol. De hoogste rendementen kunnen dan behaald worden, maar het risico wordt ook zeer groot. De beleggingsdoelen gaan ook uit van de ervaring die iemand heeft met beleggen. Al bij een gebalanceerd beleggingsdoel wordt uitgegaan van enige ervaring.
Opmerkelijk is dat naarmate een beleggingsdoelstelling meer risicovol wordt, de beleggingshorizon langer wordt. Ook de wijze waarop belegd wordt veranderd. Bij zeer defensief beleggen is sprake van beleggen in spaarmarktfondsen (80%) en obligaties (20%). Naarmate de belegger meer offensief wil gaan beleggen neemt het percentage aandelenfondsen toe, tot 100% bij zeer offensieve beleggingsdoelstellingen.
Als dit vergeleken wordt met de produkten die Dexia heeft aangeboden, dan kan gerust gesteld worden dat al deze produkten behoren tot de zeer risicovolle beleggingsprodukten, waarbij als doelstelling hoort: zeer offensief. Opvallend bij de produkten van Dexia is dat veel van deze produkten een korte looptijd hebben. (Bijvoorbeeld 3, of 5 jaar). Deze produkten zijn daardoor nog eens extra risicovol.
Door geen profiel op te stellen van de cliënten, heeft Dexia misbruik gemaakt van omstandigheden. Dexia wist dat haar doelgroep bestond uit mensen zonder ervaring in beleggen. Indien Dexia wel een risicoprofiel had opgesteld, dan waren zeer veel contracten niet tot stand gekomen, omdat de produkten en profielen niet bij elkaar pasten. Dexia heeft dit nagelaten, om zodoende zoveel mogelijk contracten binnen te halen.
Bron: http://www.fundcoach.nl/aandelen.html
Met vriendelijke groet,
Job68
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 20 Dec 2004 12:44 door willem S
Hoi,
ik begrijp het nog niet.... ben blond!
het volgende is voor Labouchere van toepassing:
Quote:
Een uitzondering hierop zal worden gemaakt voor de kredietinstellingen die beschikken over een vergunning op grond van de Wet op het kredietwezen (WTK) (Stb1978, 255). Bij deze instellingen zal de vergunning, afgezien van de eventuele toepassing van artikel 12 van de WCK, ingevolge artikel 75, tweede lid, derde volzin, van de WCK zonder meer worden verleend voor zover de aanvrager in het bezit is van een WTK-vergunning en de aanvraag betrekking heeft op de voortzetting van een rechtmatige werkzaamheid als kredietgever.
of zie ik het verkeerd?
groet W
Hoi,
ik begrijp het nog niet.... ben blond!
het volgende is voor Labouchere van toepassing:
Quote:
Een uitzondering hierop zal worden gemaakt voor de kredietinstellingen die beschikken over een vergunning op grond van de Wet op het kredietwezen (WTK) (Stb1978, 255). Bij deze instellingen zal de vergunning, afgezien van de eventuele toepassing van artikel 12 van de WCK, ingevolge artikel 75, tweede lid, derde volzin, van de WCK zonder meer worden verleend voor zover de aanvrager in het bezit is van een WTK-vergunning en de aanvraag betrekking heeft op de voortzetting van een rechtmatige werkzaamheid als kredietgever.
of zie ik het verkeerd?
groet W
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 20 Dec 2004 15:44 door Job68
Hoi Willem,
Zoekwerk is één ding, begrijpen wat er mee bedoeld wordt is een tweede. Dat tweede is behoorlijk ingewikkeld, omdat er verwezen wordt naar diverse wetsartikelen en die teksten ook niet altijd even gemakkelijk te lezen zijn. Bij het lezen van dergelijke teksten krijgen we allemaal weleens het gevoel blond te zijn, denk ik.
Eerst jouw quote:
Quote:
Een uitzondering hierop zal worden gemaakt voor de kredietinstellingen die beschikken over een vergunning op grond van de Wet op het kredietwezen (WTK) (Stb1978, 255). Bij deze instellingen zal de vergunning, afgezien van de eventuele toepassing van artikel 12 van de WCK, ingevolge artikel 75, tweede lid, derde volzin, van de WCK zonder meer worden verleend voor zover de aanvrager in het bezit is van een WTK-vergunning en de aanvraag betrekking heeft op de voortzetting van een rechtmatige werkzaamheid als kredietgever.
Let even op de dikgedrukte woorden. Uit deze tekst blijkt dat een vergunninghouder ingevolge de Wtk zonder meer een vergunning krijgt ingevolge de Wck, wanneer deze wordt aangevraagd. Dit betekent volgens mij het volgende. Er moet zonder meer een vergunning aangevraagd worden. Wanneer een instelling al in het bezit is van een Wtk vergunning, kan toetsting achterwege gelaten worden, en krijgt de instelling dus zonder toetsing de vergunning. Dit blijkt ook uit de parlementaire behandeling van artikel 75 van de Wck. Met dank aan Zirkoon leen ik even het volgende citaat ter verduidelijking:
Quote:
Bij de parlementaire behandeling van artikel 75, tweede lid (blz. 244/245 Schuurman & Jordens) staat:
Overigens zullen de bestaande WTK-instellingen ingevolge het overgangsrecht zonder nadere toetsing in aanmerking komen voor een WCK-vergunning, indien zij daarom verzoeken. Vanuit het eerder aangegeven beleidsuitgangspunt dat het brengen van de WTK-instellingen onder het regime van de WCK voor hen met zo min mogelijk beleidslasten gepaard moet gaan, is hen zonder meer een vergunning in het vooruitzicht gesteld.
Hopelijk is het zo wel duidelijk.
Met vriendelijke groet,
Job68
Hoi Willem,
Zoekwerk is één ding, begrijpen wat er mee bedoeld wordt is een tweede. Dat tweede is behoorlijk ingewikkeld, omdat er verwezen wordt naar diverse wetsartikelen en die teksten ook niet altijd even gemakkelijk te lezen zijn. Bij het lezen van dergelijke teksten krijgen we allemaal weleens het gevoel blond te zijn, denk ik.
Eerst jouw quote:
Quote:
Een uitzondering hierop zal worden gemaakt voor de kredietinstellingen die beschikken over een vergunning op grond van de Wet op het kredietwezen (WTK) (Stb1978, 255). Bij deze instellingen zal de vergunning, afgezien van de eventuele toepassing van artikel 12 van de WCK, ingevolge artikel 75, tweede lid, derde volzin, van de WCK zonder meer worden verleend voor zover de aanvrager in het bezit is van een WTK-vergunning en de aanvraag betrekking heeft op de voortzetting van een rechtmatige werkzaamheid als kredietgever.
Let even op de dikgedrukte woorden. Uit deze tekst blijkt dat een vergunninghouder ingevolge de Wtk zonder meer een vergunning krijgt ingevolge de Wck, wanneer deze wordt aangevraagd. Dit betekent volgens mij het volgende. Er moet zonder meer een vergunning aangevraagd worden. Wanneer een instelling al in het bezit is van een Wtk vergunning, kan toetsting achterwege gelaten worden, en krijgt de instelling dus zonder toetsing de vergunning. Dit blijkt ook uit de parlementaire behandeling van artikel 75 van de Wck. Met dank aan Zirkoon leen ik even het volgende citaat ter verduidelijking:
Quote:
Bij de parlementaire behandeling van artikel 75, tweede lid (blz. 244/245 Schuurman & Jordens) staat:
Overigens zullen de bestaande WTK-instellingen ingevolge het overgangsrecht zonder nadere toetsing in aanmerking komen voor een WCK-vergunning, indien zij daarom verzoeken. Vanuit het eerder aangegeven beleidsuitgangspunt dat het brengen van de WTK-instellingen onder het regime van de WCK voor hen met zo min mogelijk beleidslasten gepaard moet gaan, is hen zonder meer een vergunning in het vooruitzicht gesteld.
Hopelijk is het zo wel duidelijk.
Met vriendelijke groet,
Job68
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 20 Dec 2004 16:44 door Martijn007
We hebben het nu wel elke keer over Dexia, Labouchere etc. maar hebben die partijen als b.v. Spaar Select zonder enige vergunning deze produkten wel mogen verkopen?
De vraag is dan ook;
Waar moeten de tussenverkoop organisaties aan voldoen?
We hebben het nu wel elke keer over Dexia, Labouchere etc. maar hebben die partijen als b.v. Spaar Select zonder enige vergunning deze produkten wel mogen verkopen?
De vraag is dan ook;
Waar moeten de tussenverkoop organisaties aan voldoen?
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 20 Dec 2004 17:06 door willem S
Job68,
zo is het duidelijk...
Het is niet zo zeer dat ik de teksten niet begrijp, maar het is meer dat het overzicht wat moeilijk te behouden is. Daarnaast heb ik een rete drukke baan, dan wordt het al wat lastiger om alles door te lezen en de clou te vatten. Maar goed, gelukkig zijn er nog mensen die dit wel kunnen en doen, al dan niet naast het werk. Petje af!
Dit stemt mij toch weer wat vrolijker, hoewel ik denk dat Dexia zal aanvoeren dat het niet terzake doet omdat de vergunning toch wel was verleend ofzo.... Ben benieuwd wat de rechter ervan vindt :<)
Bedankt,
Willem
Job68,
zo is het duidelijk...
Het is niet zo zeer dat ik de teksten niet begrijp, maar het is meer dat het overzicht wat moeilijk te behouden is. Daarnaast heb ik een rete drukke baan, dan wordt het al wat lastiger om alles door te lezen en de clou te vatten. Maar goed, gelukkig zijn er nog mensen die dit wel kunnen en doen, al dan niet naast het werk. Petje af!
Dit stemt mij toch weer wat vrolijker, hoewel ik denk dat Dexia zal aanvoeren dat het niet terzake doet omdat de vergunning toch wel was verleend ofzo.... Ben benieuwd wat de rechter ervan vindt :<)
Bedankt,
Willem
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 20 Dec 2004 18:40 door impact
Iedere individuele verkoper van verzekeringen en financiële producten, dus ook aandelenlease-contracten, behoort volgens de wet in het bezit te zijn van een Assurantie-B diploma. Had de betreffende verkoper, die aan u een leasecontract verkocht, dat verplichte diploma?
Iedere individuele verkoper van verzekeringen en financiële producten, dus ook aandelenlease-contracten, behoort volgens de wet in het bezit te zijn van een Assurantie-B diploma. Had de betreffende verkoper, die aan u een leasecontract verkocht, dat verplichte diploma?
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 20 Dec 2004 19:09 door Hans2
Luidens,
Voor elk vak wat je uitoefent in Nederland heb je een diploma nodig
Je kunt je kinderen wel zelf zwemles geven naruurlijk, toch is het beter om je kind, ook in sociaal opzicht, door een gediplomeerde zweminstructeur het diploma te laten halen.
Waar impact gelijk in heeft is dat de verkochte aandelenleasecontracten via een callcenter in Zaandam aan de man werden gebracht door colporteurs, waaraan geen enkele vaktechnische eisen t,a,v, beleggen en adviseren van klanten werden gesteld!
Het hebben van een vlotte babbel was voldoende!(Schande)
Het bewijs dat de contracten door ongediplomeerd personeel tot stand is gekomen is in Nederland voorlopig nog niet aangevoerd in rechtzaken, Maar let op wat er komen gaat in de rechtzaak van mensen die met het mes op de keel het Dexiaaanbod hebben moeten
aanvaarden.
Om in Nederland Aandelenleascontracten te mogen verkopen heb je inderdaad een diploma nodig op het niveau van Assurantie-B
Luidens,
Voor elk vak wat je uitoefent in Nederland heb je een diploma nodig
Je kunt je kinderen wel zelf zwemles geven naruurlijk, toch is het beter om je kind, ook in sociaal opzicht, door een gediplomeerde zweminstructeur het diploma te laten halen.
Waar impact gelijk in heeft is dat de verkochte aandelenleasecontracten via een callcenter in Zaandam aan de man werden gebracht door colporteurs, waaraan geen enkele vaktechnische eisen t,a,v, beleggen en adviseren van klanten werden gesteld!
Het hebben van een vlotte babbel was voldoende!(Schande)
Het bewijs dat de contracten door ongediplomeerd personeel tot stand is gekomen is in Nederland voorlopig nog niet aangevoerd in rechtzaken, Maar let op wat er komen gaat in de rechtzaak van mensen die met het mes op de keel het Dexiaaanbod hebben moeten
aanvaarden.
Om in Nederland Aandelenleascontracten te mogen verkopen heb je inderdaad een diploma nodig op het niveau van Assurantie-B
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 20 Dec 2004 20:14 door zirkoon
Job68/Okerene,
Gelezen in het wetsvoorstel Wet Financiele Dienstverlening (WFD) van 1 april 2004:
Om overlap van toezicht te voorkomen is in het wetsvoorstel Wfd gekozen voor een systeem van “vergunningen van rechtswege”. Dit betekent dat banken en verzekeraars die al beschikken over een vergunning van de prudentieel toezichthouder, automatisch een vergunning ingevolge de Wfd zullen hebben om hun eigen producten op de markt te verkopen zonder voorafgaande toetsing door de gedragstoezichthouder. Dergelijke financiële instellingen hebben derhalve met slechts één vergunningverlenende instantie te maken. Voor banken brengt de Wfd zelfs vereenvoudiging met zich mee: een instelling met een Wtk-vergunning die voornemens is consumentenkrediet te verstrekken, dient in de huidige situatie ook te beschikken over een vergunning op grond van de Wet op het consumentenkrediet (Wck), te verlenen door de AFM.
Met vriendelijke groet,
Zirkoon
http://www.minfin.nl/default.asp?CMS_IT ... X2X55093X6
Job68/Okerene,
Gelezen in het wetsvoorstel Wet Financiele Dienstverlening (WFD) van 1 april 2004:
Om overlap van toezicht te voorkomen is in het wetsvoorstel Wfd gekozen voor een systeem van “vergunningen van rechtswege”. Dit betekent dat banken en verzekeraars die al beschikken over een vergunning van de prudentieel toezichthouder, automatisch een vergunning ingevolge de Wfd zullen hebben om hun eigen producten op de markt te verkopen zonder voorafgaande toetsing door de gedragstoezichthouder. Dergelijke financiële instellingen hebben derhalve met slechts één vergunningverlenende instantie te maken. Voor banken brengt de Wfd zelfs vereenvoudiging met zich mee: een instelling met een Wtk-vergunning die voornemens is consumentenkrediet te verstrekken, dient in de huidige situatie ook te beschikken over een vergunning op grond van de Wet op het consumentenkrediet (Wck), te verlenen door de AFM.
Met vriendelijke groet,
Zirkoon
http://www.minfin.nl/default.asp?CMS_IT ... X2X55093X6
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 20 Dec 2004 21:53 door Okerene
VRAGEN, VERZOEKEN EN AANVRAGEN CRUCIAAL BIJ WCK-VERGUNNING
Wat is er al tot dusver opgemerkt?
Quote:
De AFM zegt:
Wij kunnen u melden dat Bank Labouchere N.V. tot en met 2001 een vergunning op grond van de Wet toezicht kredietwezen (Wtk) heeft gehad als kredietinstelling. Deze vergunning is verleend door de Nederlandsche Bank.
Bank Labouchere N.V. heeft géén vergunning verkregen op grond van de Wet op het consumentenkrediet (Wck).
Bevestiging van de AFM:
Bank Labouchere N.V. en Legio(-Lease) B.V. géén Wck-vergunning hadden gehad.
Quote:
opm.1.
In het register van de Wtk staat Dexia alleen ingeschreven in afdeling 1 als instelling vallend onder artikel 6. Dit is conform artikel 52, tweede lid, onder a. Derhalve beschikt Dexia niet automatisch over een vergunning voor de Wck.
Quote:
opm. 2a.
Banken beschikken automatisch over een Wck-vergunning. Dexia Bank Nederland heeft dus een Wck-vergunning, net als haar rechtsvoorgangster Bank Labouchere. Legio Lease was geen bank. Volgens de AFM had Legio Lease geen Wck-vergunning. eventueel met alle gevolgen van dien. ten gunste van ons
aldus mijn advocaat
Quote:
opm. 2b.
maar mijn verstand zegt me. omdat een bank als wezen geld verstrekt, en zal hij geen bank kunnen zijn zonder die wettelijke WCK vergunning. Om als bank te opereren is het gewoon een onderdeel van je voorwaarden. net als voor een bedrijf ingeschreven te staan in de Kamer van Koophandel en Fabrieken.
Quote:
opm. 3.
.. jouw advocaat heeft ongelijk op bovenstaande links is daarover van alles te vinden. B.V. dat Dexia pas een Wck vergunning heeft sinds 12-04-2003, en dat de bank labourche al helemaal niet over een Wck vergunning beschikt.
Quote:
opm. 4a.
Bij de parlementaire behandeling van artikel 75, tweede lid (blz. 244/245 Schuurman & Jordens) staat:
Overigens zullen de bestaande WTK-instellingen ingevolge het overgangsrecht zonder nadere toetsing in aanmerking komen voor een WCK-vergunning, indien zij daarom verzoeken. Vanuit het eerder aangegeven beleidsuitgangspunt dat het brengen van de WTK-instellingen onder het regime van de WCK voor hen met zo min mogelijk beleidslasten gepaard moet gaan, is hen zonder meer een vergunning in het vooruitzicht gesteld.
Quote:
opm. 4b.
Een uitzondering hierop zal worden gemaakt voor de kredietinstellingen die beschikken over een vergunning op grond van de Wet op het kredietwezen (WTK) (Stb1978, 255). Bij deze instellingen zal de vergunning, afgezien van de eventuele toepassing van artikel 12 van de WCK, ingevolge artikel 75, tweede lid, derde volzin, van de WCK zonder meer worden verleend voor zover de aanvrager in het bezit is van een WTK-vergunning en de aanvraag betrekking heeft op de voortzetting van een rechtmatige werkzaamheid als kredietgever.
Quote:
opm. 4c.
Zowel Dexia als AEGON/Spaarbeleg hadden dus binnen drie maanden na de inwerkingtreding van de Wet op het Consumentenkrediet (1-1-1992) deze vergunning aan moeten vragen. Dus voor 1 april 1992.
Quote:
opm. 5.
In het register van de Wtk staat Dexia alleen ingeschreven in afdeling 1 als instelling vallend onder artikel 6. Dit is conform artikel 52, tweede lid, onder a. Derhalve beschikt Dexia niet automatisch over een vergunning voor de Wck. Dit als rectificatie op mijn eerdere bericht. Dexia staat niet ingeschreven in afdeling 3 (instelling vallend onder artikel 31).
Opgemerkt dient te worden dat ten tijde van de overgang in 1992 WTK-instellingen onder het regime van de WCK gebracht werden en hen dit zeer makkelijk werd gemaakt.
Vragen, verzoeken en aanvragen zijn dus cruciaal gebleken bij het verkrijgen van een wck-vergunning.
Dat Dexia (voor 12-4-2003)/Labouchere/Legio(-Lease) en andere aanbieders dat niet gedaan schijnen te hebben zal hen bij bepaalde rechters opbreken. De Minister van Financiën zou hier ook nog debet aan zijn zo kan men afleiden uit de conclusie van de rechter die vindt dat aandelenlease onder de Wck wetgeving valt.
http://zoeken.rechtspraak.nl/zoeken/dtl ... ljn=AR2581
De rechter:
Naar het voorlopige oordeel van de rechtbank is het begrip “geldkrediet” in artikel 1 aanhef en onder a, 1° Wck echter zodanig ruim geformuleerd dat daaronder naar de letter ook een krediet valt, dat ter beschikking wordt gesteld om daarmee te beleggen in aandelen. In het kader van een richtlijnconforme uitleg van dit artikelonderdeel mag geen doorslaggevende betekenis worden gegeven aan de toelichting op de definitie van het begrip ”geldkrediet”, vooral niet omdat men destijds onbekend was met het fenomeen effectenlease. Dit betekent naar het voorlopige oordeel van de rechtbank dat de WinstVerDriedubbelaar een geldkrediet in de zin van artikel 1 aanhef en onder a, 1° en d Wck is en dat de bepalingen van de Wck en de daarop gebaseerde besluiten op de WinstVerDriedubbelaar van toepassing zijn.
Wat de Minister heeft gezegd is fout.
De mededeling van de Minister van Financiën aan de Tweede Kamer, dat effectenleaseconstructies niet onder de Wck vallen, leidt niet tot een ander oordeel. De beantwoording door de Minister van Financiën op 6 juli 1998 van enkele kamervragen over effectenlease en de Wck, luidde als volgt:
Quote:
“Zoals reeds bij de vraag is aangegeven vallen beleningen van effecten niet onder de Wet op het consumentenkrediet (WCK) indien: “die bestaan uit belenig van ter beurze genoteerde effecten dan wel niet ter beurze genoteerde effecten, voor zover de waarde daarvan door middel van een openbare prijsaanduiding voor een ieder kenbaar is, mits de kredietsom de waarde van de betrokken effecten op het tijdstip van het aangaan van de transactie niet te boven gaat” (artikel 4, eerste lid, onder h van de WCK).
Indertijd was de reden van uitsluiting dat de wetgever er van uit ging dat deze vorm van kredietverstrekking alleen werd toegepast op kredieten met bestaande portefeuilles als onderpand en in die situaties was het gebruikelijk dat financiële instellingen niet verder gingen dan het verstrekken van een krediet tot ca 70% van de waarde van de portefeuille. De huidige effectenlease-constructies bestonden toen nog niet.
Daarnaast werd overwogen dat hier sprake is van transacties die meer in de vermogenssfeer liggen dan in de consumptieve sfeer (zie Kamerstuk 1986/1987, 19 785, paragraaf 4.1.2.9). Het laatstgenoemde argument is ook nu van toepassing. Ik acht dan ook geen reden aanwezig om de effectenlease onder de WCK te brengen, te meer daar de Wet toezicht effectenverkeer 1995 (Wte 1995) van toepassing is” (Aanhangsel TK 1997-1998, nr. 1470, p. 3015-3016).
Deixia zal dit ongetwijfeld als reden opgeven waarom zij geen Wck-vergunning hebben aangevraagd.
Ik ben benieuwd.
Okerene
Je zou er haast "grijze" haren van krijgen. Kijk nog even terug naar de postings van zirkoon en Job68 voor een goede uitleg en samenvatting.
VRAGEN, VERZOEKEN EN AANVRAGEN CRUCIAAL BIJ WCK-VERGUNNING
Wat is er al tot dusver opgemerkt?
Quote:
De AFM zegt:
Wij kunnen u melden dat Bank Labouchere N.V. tot en met 2001 een vergunning op grond van de Wet toezicht kredietwezen (Wtk) heeft gehad als kredietinstelling. Deze vergunning is verleend door de Nederlandsche Bank.
Bank Labouchere N.V. heeft géén vergunning verkregen op grond van de Wet op het consumentenkrediet (Wck).
Bevestiging van de AFM:
Bank Labouchere N.V. en Legio(-Lease) B.V. géén Wck-vergunning hadden gehad.
Quote:
opm.1.
In het register van de Wtk staat Dexia alleen ingeschreven in afdeling 1 als instelling vallend onder artikel 6. Dit is conform artikel 52, tweede lid, onder a. Derhalve beschikt Dexia niet automatisch over een vergunning voor de Wck.
Quote:
opm. 2a.
Banken beschikken automatisch over een Wck-vergunning. Dexia Bank Nederland heeft dus een Wck-vergunning, net als haar rechtsvoorgangster Bank Labouchere. Legio Lease was geen bank. Volgens de AFM had Legio Lease geen Wck-vergunning. eventueel met alle gevolgen van dien. ten gunste van ons
aldus mijn advocaat
Quote:
opm. 2b.
maar mijn verstand zegt me. omdat een bank als wezen geld verstrekt, en zal hij geen bank kunnen zijn zonder die wettelijke WCK vergunning. Om als bank te opereren is het gewoon een onderdeel van je voorwaarden. net als voor een bedrijf ingeschreven te staan in de Kamer van Koophandel en Fabrieken.
Quote:
opm. 3.
.. jouw advocaat heeft ongelijk op bovenstaande links is daarover van alles te vinden. B.V. dat Dexia pas een Wck vergunning heeft sinds 12-04-2003, en dat de bank labourche al helemaal niet over een Wck vergunning beschikt.
Quote:
opm. 4a.
Bij de parlementaire behandeling van artikel 75, tweede lid (blz. 244/245 Schuurman & Jordens) staat:
Overigens zullen de bestaande WTK-instellingen ingevolge het overgangsrecht zonder nadere toetsing in aanmerking komen voor een WCK-vergunning, indien zij daarom verzoeken. Vanuit het eerder aangegeven beleidsuitgangspunt dat het brengen van de WTK-instellingen onder het regime van de WCK voor hen met zo min mogelijk beleidslasten gepaard moet gaan, is hen zonder meer een vergunning in het vooruitzicht gesteld.
Quote:
opm. 4b.
Een uitzondering hierop zal worden gemaakt voor de kredietinstellingen die beschikken over een vergunning op grond van de Wet op het kredietwezen (WTK) (Stb1978, 255). Bij deze instellingen zal de vergunning, afgezien van de eventuele toepassing van artikel 12 van de WCK, ingevolge artikel 75, tweede lid, derde volzin, van de WCK zonder meer worden verleend voor zover de aanvrager in het bezit is van een WTK-vergunning en de aanvraag betrekking heeft op de voortzetting van een rechtmatige werkzaamheid als kredietgever.
Quote:
opm. 4c.
Zowel Dexia als AEGON/Spaarbeleg hadden dus binnen drie maanden na de inwerkingtreding van de Wet op het Consumentenkrediet (1-1-1992) deze vergunning aan moeten vragen. Dus voor 1 april 1992.
Quote:
opm. 5.
In het register van de Wtk staat Dexia alleen ingeschreven in afdeling 1 als instelling vallend onder artikel 6. Dit is conform artikel 52, tweede lid, onder a. Derhalve beschikt Dexia niet automatisch over een vergunning voor de Wck. Dit als rectificatie op mijn eerdere bericht. Dexia staat niet ingeschreven in afdeling 3 (instelling vallend onder artikel 31).
Opgemerkt dient te worden dat ten tijde van de overgang in 1992 WTK-instellingen onder het regime van de WCK gebracht werden en hen dit zeer makkelijk werd gemaakt.
Vragen, verzoeken en aanvragen zijn dus cruciaal gebleken bij het verkrijgen van een wck-vergunning.
Dat Dexia (voor 12-4-2003)/Labouchere/Legio(-Lease) en andere aanbieders dat niet gedaan schijnen te hebben zal hen bij bepaalde rechters opbreken. De Minister van Financiën zou hier ook nog debet aan zijn zo kan men afleiden uit de conclusie van de rechter die vindt dat aandelenlease onder de Wck wetgeving valt.
http://zoeken.rechtspraak.nl/zoeken/dtl ... ljn=AR2581
De rechter:
Naar het voorlopige oordeel van de rechtbank is het begrip “geldkrediet” in artikel 1 aanhef en onder a, 1° Wck echter zodanig ruim geformuleerd dat daaronder naar de letter ook een krediet valt, dat ter beschikking wordt gesteld om daarmee te beleggen in aandelen. In het kader van een richtlijnconforme uitleg van dit artikelonderdeel mag geen doorslaggevende betekenis worden gegeven aan de toelichting op de definitie van het begrip ”geldkrediet”, vooral niet omdat men destijds onbekend was met het fenomeen effectenlease. Dit betekent naar het voorlopige oordeel van de rechtbank dat de WinstVerDriedubbelaar een geldkrediet in de zin van artikel 1 aanhef en onder a, 1° en d Wck is en dat de bepalingen van de Wck en de daarop gebaseerde besluiten op de WinstVerDriedubbelaar van toepassing zijn.
Wat de Minister heeft gezegd is fout.
De mededeling van de Minister van Financiën aan de Tweede Kamer, dat effectenleaseconstructies niet onder de Wck vallen, leidt niet tot een ander oordeel. De beantwoording door de Minister van Financiën op 6 juli 1998 van enkele kamervragen over effectenlease en de Wck, luidde als volgt:
Quote:
“Zoals reeds bij de vraag is aangegeven vallen beleningen van effecten niet onder de Wet op het consumentenkrediet (WCK) indien: “die bestaan uit belenig van ter beurze genoteerde effecten dan wel niet ter beurze genoteerde effecten, voor zover de waarde daarvan door middel van een openbare prijsaanduiding voor een ieder kenbaar is, mits de kredietsom de waarde van de betrokken effecten op het tijdstip van het aangaan van de transactie niet te boven gaat” (artikel 4, eerste lid, onder h van de WCK).
Indertijd was de reden van uitsluiting dat de wetgever er van uit ging dat deze vorm van kredietverstrekking alleen werd toegepast op kredieten met bestaande portefeuilles als onderpand en in die situaties was het gebruikelijk dat financiële instellingen niet verder gingen dan het verstrekken van een krediet tot ca 70% van de waarde van de portefeuille. De huidige effectenlease-constructies bestonden toen nog niet.
Daarnaast werd overwogen dat hier sprake is van transacties die meer in de vermogenssfeer liggen dan in de consumptieve sfeer (zie Kamerstuk 1986/1987, 19 785, paragraaf 4.1.2.9). Het laatstgenoemde argument is ook nu van toepassing. Ik acht dan ook geen reden aanwezig om de effectenlease onder de WCK te brengen, te meer daar de Wet toezicht effectenverkeer 1995 (Wte 1995) van toepassing is” (Aanhangsel TK 1997-1998, nr. 1470, p. 3015-3016).
Deixia zal dit ongetwijfeld als reden opgeven waarom zij geen Wck-vergunning hebben aangevraagd.
Ik ben benieuwd.
Okerene
Je zou er haast "grijze" haren van krijgen. Kijk nog even terug naar de postings van zirkoon en Job68 voor een goede uitleg en samenvatting.
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 20 Dec 2004 22:49 door Job68
Inderdaad gebruikt Dexia de uitspraken van Zalm in haar verweer. In de rechtszaak in Arnhem voert Dexia het volgende aan:
Quote:
Dexia stelt dat de Wck niet van toepassing is. Volgens haar is de Winstverdriedubbelaar niet een krediettransactie, als bedoeld in artikel 1, aanhef en onder a Wck. De Winstverdriedubbelaar is enerzijds geen geldkrediet, omdat niet daadwerkelijk krediet ter beschikking wordt gesteld, en anderzijds geen goederenkrediet, omdat de werking van de wet is beperkt tot krediet ter verwerving van roerende zaken en aandelen geen roerende zaken zijn.
Dexia stelt voorts dat de Winstverdriedubbelaar een vorm van effectenbelening is, die op grond van artikel 4 lid 1 aanhef en onder h Wck van de werking van de wet is uitgezonderd. Zij zoekt voor dit standpunt steun bij de beantwoording door de Minister van Financiën op 6 juli 1998 van enkele kamervragen over effectenlease en de Wck, die als volgt luidt:
“Zoals reeds bij de vraag is aangegeven vallen beleningen van effecten niet onder de Wet op het consumentenkrediet (WCK) indien: “die bestaan uit belenig van ter beurze genoteerde effecten dan wel niet ter beurze genoteerde effecten, voor zover de waarde daarvan door middel van een openbare prijsaanduiding voor een ieder kenbaar is, mits de kredietsom de waarde van de betrokken effecten op het tijdstip van het aangaan van de transactie niet te boven gaat” (artikel 4, eerste lid, onder h van de WCK). Indertijd was de reden van uitsluiting dat de wetgever er van uit ging dat deze vorm van kredietverstrekking alleen werd toegepast op kredieten met bestaande portefeuilles als onderpand en in die situaties was het gebruikelijk dat financiële instellingen niet verder gingen dan het verstrekken van een krediet tot ca 70% van de waarde van de portefeuille. De huidige effectenlease-constructies bestonden toen nog niet. Daarnaast werd overwogen dat hier sprake is van transacties die meer in de vermogenssfeer liggen dan in de consumptieve sfeer (zie Kamerstuk 1986/1987, 19 785, paragraaf 4.1.2.9). Het laatstgenoemde argument is ook nu van toepassing. Ik acht dan ook geen reden aanwezig om de effectenlease onder de WCK te brengen, te meer daar de Wet toezicht effectenverkeer 1995 (Wte 1995) van toepassing is” (Aanhangsel TK 1997-1998, nr. 1470, p. 3015-3016).
Let ook op de opmerking van Zalm dat bij effectenbelening indertijd uitgegaan werd van een al bestaande portefeuille als onderpand. Bij aandelenleaseconstructies is er geen bestaande portefeuille die als onderpand dient. Er wordt juist geld geleend met als doel een aandelenportefeuille te verkrijgen! Naar mijn mening dus een non-argument van Zalm.
In de overweging van de rechtbank wordt, kort samengevat, gesteld dat de definitie van het begrip kredietovereenkomst zo ruim is dat deze ook geldt voor aandelenlease produkten. Vervolgens gebruikt de rechter in Arnhem de nieuwe wetgeving, door het volgende te stellen:
Quote:
In het onlangs ingediende wetsvoorstel voor een Wet financiële dienstverlening - hierna: Wfd - is het begrip “krediettransactie” in artikel 1, aanhef en onder r als volgt gedefinieerd:
“krediet: geldkrediet of goederenkrediet, waarbij wordt verstaan onder:
1° geldkrediet: het aan een consument ter beschikking stellen van een geldsom, waarbij de consument gehouden is ter zake een of meer betalingen te verrichten;
2° goederenkrediet: het aan een consument verschaffen van het genot van een roerende zaak of een effect of het verlenen van een bij algemene maatregel van bestuur aan te wijzen dienst, dan wel het aan een consument of een derde ter beschikking stellen van het genot van een roerende zaak of een effect of het verlenen van een bij algemene maatregel van bestuur aan te wijzen dienst, waarbij de consument gehouden is ter zake een of meer betalingen te verrichten” (Bijl. TK 29 507 (2003-2004) nr. 2, p. 3)
In de Memorie van Toelichting is over de definitie opgemerkt:
“De definitie van krediet is gebaseerd op de omschrijving van artikel 1, onderdeel a, van de Wck. Zowel goederen- als geldkrediet vallen onder het begrip “krediet”. Door aan de definitie van goederenkrediet het verschaffen van het genot van een effect toe te voegen worden producten bestaande uit een beleggingselement en een kredietelement, zoals als effectenlease producten, voor wat het kredietelement betreft expliciet onder de reikwijdte van het wetsvoorstel gebracht. Buiten deze toevoeging is met de in het wetsvoorstel gehanteerde terminologie niet bedoeld een verschil aan te brengen in de reikwijdte van de definitie ten opzichte van de Wck” (idem, nr. 3, p. 71).
Quote:
Uit dit citaat lijkt te volgen dat de regering er van uitgaat dat effectenleaseproducten niet onder de huidige Wck vallen. De toevoeging van het verschaffen van het genot van een effect wordt immers aangeduid als een verandering van de reikwijdte van de definitie ten opzichte van de huidige Wck. Uit het gebruik van het woord “expliciet” zou echter ook kunnen worden afgeleid dat de regering in het midden laat of een overeenkomst tot verschaffing van het genot van een effect ook nu al onder de reikwijdte van de Wck valt.
Dit heb ik al eens eerder gepost. De rechter in Arnhem zegt echter nog iets interessants:
Quote:
“Wanneer een beleggingsdienst wordt aangeboden als onderdeel van een financieel product dat reeds ressorteert onder andere bepalingen van de communautaire wetgeving of onder gemeenschappelijke Europese normen betreffende kredietinstellingen en consumentenkredieten ter zake van risicobeoordeling van cliënten en/of informatievereisten, zijn de verplichtingen van dit artikel niet eveneens van toepassing.”
Uit dit artikellid volgt dat bij de bedoelde samenloop de regelgeving over consumentenkrediet prevaleert boven die over beleggingsdiensten. Deze bepaling is weliswaar van recente datum, maar er zijn geen aanwijzingen dat deze samenloopregel in 2000 – het jaar waarin de Winstverdriedubbelaar werd afgesloten - anders was. Dit betekent naar het voorlopige oordeel van de rechtbank eens te meer dat de Wck van toepassing is op een overeenkomst als de Winstverdriedubbelaar, dat behalve een beleggingsdeel ook een leningsdeel bevat.
De rechter bevestigt, en versterkt zijn voorlopige oordeel ten aanzien van de toepassing van de Wck en neemt zelfs op dat wanneer de stellingen van X juist zijn, de WV3D nietig is.
Quote:
Toepasselijkheid van de Wck heeft verstrekkende consequenties. Als de stellingen van X over strijdigheid van de voorwaarden van de Winstverdriedubbelaar met de bepalingen van de Wck bij nader onderzoek door de rechtbank juist blijken te zijn, is de Winstverdriedubbelaar nietig.
Wat de rechter in Arnhem tot twee maal toe heeft gedaan is de vloer aanvegen met de uitspraak van Zalm, met gebruikmaking van steekhoudende argumenten.
Gezien de recente postings over de Wck, ben ik in ieder geval optimistischer geworden, voor wat betreft het verhaal van de vergunning.
Bron: http://zoeken.rechtspraak.nl/zoeken/dtl ... ljn=AQ1551
Met vriendelijke groet,
Job68
Inderdaad gebruikt Dexia de uitspraken van Zalm in haar verweer. In de rechtszaak in Arnhem voert Dexia het volgende aan:
Quote:
Dexia stelt dat de Wck niet van toepassing is. Volgens haar is de Winstverdriedubbelaar niet een krediettransactie, als bedoeld in artikel 1, aanhef en onder a Wck. De Winstverdriedubbelaar is enerzijds geen geldkrediet, omdat niet daadwerkelijk krediet ter beschikking wordt gesteld, en anderzijds geen goederenkrediet, omdat de werking van de wet is beperkt tot krediet ter verwerving van roerende zaken en aandelen geen roerende zaken zijn.
Dexia stelt voorts dat de Winstverdriedubbelaar een vorm van effectenbelening is, die op grond van artikel 4 lid 1 aanhef en onder h Wck van de werking van de wet is uitgezonderd. Zij zoekt voor dit standpunt steun bij de beantwoording door de Minister van Financiën op 6 juli 1998 van enkele kamervragen over effectenlease en de Wck, die als volgt luidt:
“Zoals reeds bij de vraag is aangegeven vallen beleningen van effecten niet onder de Wet op het consumentenkrediet (WCK) indien: “die bestaan uit belenig van ter beurze genoteerde effecten dan wel niet ter beurze genoteerde effecten, voor zover de waarde daarvan door middel van een openbare prijsaanduiding voor een ieder kenbaar is, mits de kredietsom de waarde van de betrokken effecten op het tijdstip van het aangaan van de transactie niet te boven gaat” (artikel 4, eerste lid, onder h van de WCK). Indertijd was de reden van uitsluiting dat de wetgever er van uit ging dat deze vorm van kredietverstrekking alleen werd toegepast op kredieten met bestaande portefeuilles als onderpand en in die situaties was het gebruikelijk dat financiële instellingen niet verder gingen dan het verstrekken van een krediet tot ca 70% van de waarde van de portefeuille. De huidige effectenlease-constructies bestonden toen nog niet. Daarnaast werd overwogen dat hier sprake is van transacties die meer in de vermogenssfeer liggen dan in de consumptieve sfeer (zie Kamerstuk 1986/1987, 19 785, paragraaf 4.1.2.9). Het laatstgenoemde argument is ook nu van toepassing. Ik acht dan ook geen reden aanwezig om de effectenlease onder de WCK te brengen, te meer daar de Wet toezicht effectenverkeer 1995 (Wte 1995) van toepassing is” (Aanhangsel TK 1997-1998, nr. 1470, p. 3015-3016).
Let ook op de opmerking van Zalm dat bij effectenbelening indertijd uitgegaan werd van een al bestaande portefeuille als onderpand. Bij aandelenleaseconstructies is er geen bestaande portefeuille die als onderpand dient. Er wordt juist geld geleend met als doel een aandelenportefeuille te verkrijgen! Naar mijn mening dus een non-argument van Zalm.
In de overweging van de rechtbank wordt, kort samengevat, gesteld dat de definitie van het begrip kredietovereenkomst zo ruim is dat deze ook geldt voor aandelenlease produkten. Vervolgens gebruikt de rechter in Arnhem de nieuwe wetgeving, door het volgende te stellen:
Quote:
In het onlangs ingediende wetsvoorstel voor een Wet financiële dienstverlening - hierna: Wfd - is het begrip “krediettransactie” in artikel 1, aanhef en onder r als volgt gedefinieerd:
“krediet: geldkrediet of goederenkrediet, waarbij wordt verstaan onder:
1° geldkrediet: het aan een consument ter beschikking stellen van een geldsom, waarbij de consument gehouden is ter zake een of meer betalingen te verrichten;
2° goederenkrediet: het aan een consument verschaffen van het genot van een roerende zaak of een effect of het verlenen van een bij algemene maatregel van bestuur aan te wijzen dienst, dan wel het aan een consument of een derde ter beschikking stellen van het genot van een roerende zaak of een effect of het verlenen van een bij algemene maatregel van bestuur aan te wijzen dienst, waarbij de consument gehouden is ter zake een of meer betalingen te verrichten” (Bijl. TK 29 507 (2003-2004) nr. 2, p. 3)
In de Memorie van Toelichting is over de definitie opgemerkt:
“De definitie van krediet is gebaseerd op de omschrijving van artikel 1, onderdeel a, van de Wck. Zowel goederen- als geldkrediet vallen onder het begrip “krediet”. Door aan de definitie van goederenkrediet het verschaffen van het genot van een effect toe te voegen worden producten bestaande uit een beleggingselement en een kredietelement, zoals als effectenlease producten, voor wat het kredietelement betreft expliciet onder de reikwijdte van het wetsvoorstel gebracht. Buiten deze toevoeging is met de in het wetsvoorstel gehanteerde terminologie niet bedoeld een verschil aan te brengen in de reikwijdte van de definitie ten opzichte van de Wck” (idem, nr. 3, p. 71).
Quote:
Uit dit citaat lijkt te volgen dat de regering er van uitgaat dat effectenleaseproducten niet onder de huidige Wck vallen. De toevoeging van het verschaffen van het genot van een effect wordt immers aangeduid als een verandering van de reikwijdte van de definitie ten opzichte van de huidige Wck. Uit het gebruik van het woord “expliciet” zou echter ook kunnen worden afgeleid dat de regering in het midden laat of een overeenkomst tot verschaffing van het genot van een effect ook nu al onder de reikwijdte van de Wck valt.
Dit heb ik al eens eerder gepost. De rechter in Arnhem zegt echter nog iets interessants:
Quote:
“Wanneer een beleggingsdienst wordt aangeboden als onderdeel van een financieel product dat reeds ressorteert onder andere bepalingen van de communautaire wetgeving of onder gemeenschappelijke Europese normen betreffende kredietinstellingen en consumentenkredieten ter zake van risicobeoordeling van cliënten en/of informatievereisten, zijn de verplichtingen van dit artikel niet eveneens van toepassing.”
Uit dit artikellid volgt dat bij de bedoelde samenloop de regelgeving over consumentenkrediet prevaleert boven die over beleggingsdiensten. Deze bepaling is weliswaar van recente datum, maar er zijn geen aanwijzingen dat deze samenloopregel in 2000 – het jaar waarin de Winstverdriedubbelaar werd afgesloten - anders was. Dit betekent naar het voorlopige oordeel van de rechtbank eens te meer dat de Wck van toepassing is op een overeenkomst als de Winstverdriedubbelaar, dat behalve een beleggingsdeel ook een leningsdeel bevat.
De rechter bevestigt, en versterkt zijn voorlopige oordeel ten aanzien van de toepassing van de Wck en neemt zelfs op dat wanneer de stellingen van X juist zijn, de WV3D nietig is.
Quote:
Toepasselijkheid van de Wck heeft verstrekkende consequenties. Als de stellingen van X over strijdigheid van de voorwaarden van de Winstverdriedubbelaar met de bepalingen van de Wck bij nader onderzoek door de rechtbank juist blijken te zijn, is de Winstverdriedubbelaar nietig.
Wat de rechter in Arnhem tot twee maal toe heeft gedaan is de vloer aanvegen met de uitspraak van Zalm, met gebruikmaking van steekhoudende argumenten.
Gezien de recente postings over de Wck, ben ik in ieder geval optimistischer geworden, voor wat betreft het verhaal van de vergunning.
Bron: http://zoeken.rechtspraak.nl/zoeken/dtl ... ljn=AQ1551
Met vriendelijke groet,
Job68
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 21 Dec 2004 16:31 door willem S
misschien zie ik het verkeerd....
het volgende:
het bedrag van de wvd is als volgt samengesteld (zie contract),
1. de totale lening 36 termijnen
2. een bedrag van fl 100
3. restant
LET OP!
“Zoals reeds bij de vraag is aangegeven vallen beleningen van effecten niet onder de Wet op het consumentenkrediet (WCK) indien: “die bestaan uit belenig van ter beurze genoteerde effecten dan wel niet ter beurze genoteerde effecten, voor zover de waarde daarvan door middel van een openbare prijsaanduiding voor een ieder kenbaar is, mits de kredietsom de waarde van de betrokken effecten op het tijdstip van het aangaan van de transactie niet te boven gaat” (artikel 4, eerste lid, onder h van de WCK). Indertijd was de reden van uitsluiting dat de wetgever er van uit ging dat deze vorm van kredietverstrekking alleen werd toegepast op kredieten met bestaande portefeuilles als onderpand en in die situaties was het gebruikelijk dat financiële instellingen niet verder gingen dan het verstrekken van een krediet tot ca 70% van de waarde van de portefeuille.
Het totaalbedrag aan aandelen dat is gekocht + die 100 guldens is meer dan de waarde van de aandelen. Dus valt het wel degelijk onder de WCK...... Hebben we het nog niet over de rente gehad, hier kun je over discussieren. Maar de kredietsom was wel meer dan de aandelen.
Uw reactie graag, Dexia heeft dit al van me te horen gekregen... maar die blijven nu stil (alhoewel 6mnd reactietijd normaal is voor een bank met zulke slimme badmutsen...).
Groet
W
misschien zie ik het verkeerd....
het volgende:
het bedrag van de wvd is als volgt samengesteld (zie contract),
1. de totale lening 36 termijnen
2. een bedrag van fl 100
3. restant
LET OP!
“Zoals reeds bij de vraag is aangegeven vallen beleningen van effecten niet onder de Wet op het consumentenkrediet (WCK) indien: “die bestaan uit belenig van ter beurze genoteerde effecten dan wel niet ter beurze genoteerde effecten, voor zover de waarde daarvan door middel van een openbare prijsaanduiding voor een ieder kenbaar is, mits de kredietsom de waarde van de betrokken effecten op het tijdstip van het aangaan van de transactie niet te boven gaat” (artikel 4, eerste lid, onder h van de WCK). Indertijd was de reden van uitsluiting dat de wetgever er van uit ging dat deze vorm van kredietverstrekking alleen werd toegepast op kredieten met bestaande portefeuilles als onderpand en in die situaties was het gebruikelijk dat financiële instellingen niet verder gingen dan het verstrekken van een krediet tot ca 70% van de waarde van de portefeuille.
Het totaalbedrag aan aandelen dat is gekocht + die 100 guldens is meer dan de waarde van de aandelen. Dus valt het wel degelijk onder de WCK...... Hebben we het nog niet over de rente gehad, hier kun je over discussieren. Maar de kredietsom was wel meer dan de aandelen.
Uw reactie graag, Dexia heeft dit al van me te horen gekregen... maar die blijven nu stil (alhoewel 6mnd reactietijd normaal is voor een bank met zulke slimme badmutsen...).
Groet
W
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 21 Dec 2004 16:56 door impact
Reeds op 8-8-1991 schreef prof. mr. W.A.K. Rank als rubrieksredacteur in "Bank- en effectenrecht" nr. 16 dat naar zijn mening aandelenlease als huurkoop moest worden gezien.
Nu, als advocaat bij Nauta Dutilh, spreekt hij de taal van Dexia en beweert hij dat aandelenlease geen huurkoop is.
Wie verdient er nu eerder te worden geloofd: Rank als professor en wetenschapper of Rank als gewoon advocaat? Roept u maar!
Reeds op 8-8-1991 schreef prof. mr. W.A.K. Rank als rubrieksredacteur in "Bank- en effectenrecht" nr. 16 dat naar zijn mening aandelenlease als huurkoop moest worden gezien.
Nu, als advocaat bij Nauta Dutilh, spreekt hij de taal van Dexia en beweert hij dat aandelenlease geen huurkoop is.
Wie verdient er nu eerder te worden geloofd: Rank als professor en wetenschapper of Rank als gewoon advocaat? Roept u maar!
Re: Terugplaatsen verdwenen topic van Okerene
Geplaatst op 22 Dec 2004 15:18 door komarkt
Rank, Prof.mr. W.A.K.
Print View
Werkzaam als
Bijzonder hoogleraar: Van der Heijden Instituut, Studiecentrum voor Rechtspersonen- en Vennootschapsrecht (RU) Leeropdracht-NL Bank- en effectenrecht
Leeropdracht-Eng Bank and stock law
Telefoon +31-24-3612051
Email [email protected]
Aanvulling Bijzonder hoogleraar vanwege het Centrum voor Postdoctoraal Onderwijs
Betrokkenheid bij lopende onderzoeksactiviteiten
(het meest recente onderzoek is bovenaan geplaatst)
Promotor: Giraal effectenverkeer: een onderzoek naar de Wet giraal effectenverkeer, het Depotgesetz en Article 8 UCC
Classificatie
D41000 : rechtswetenschappen
Is zeker net zo iets, als die professoren, die Dexia adviseren dat effectenlease geen huurkoop is
Rank, Prof.mr. W.A.K.
Print View
Werkzaam als
Bijzonder hoogleraar: Van der Heijden Instituut, Studiecentrum voor Rechtspersonen- en Vennootschapsrecht (RU) Leeropdracht-NL Bank- en effectenrecht
Leeropdracht-Eng Bank and stock law
Telefoon +31-24-3612051
Email [email protected]
Aanvulling Bijzonder hoogleraar vanwege het Centrum voor Postdoctoraal Onderwijs
Betrokkenheid bij lopende onderzoeksactiviteiten
(het meest recente onderzoek is bovenaan geplaatst)
Promotor: Giraal effectenverkeer: een onderzoek naar de Wet giraal effectenverkeer, het Depotgesetz en Article 8 UCC
Classificatie
D41000 : rechtswetenschappen
Is zeker net zo iets, als die professoren, die Dexia adviseren dat effectenlease geen huurkoop is
