[ archief ] De Hoge Raad en misleidende brochures

[Piet]

Op 30 mei 2008 heeft de Hoge Raad een uitspraak gedaan over o.a. :

Misleidende mededelingen bij het aanbieden van effecten in brochure; (art. 6:194 BW); maatstaf; vermoedelijke verwachting van een gemiddeld geïnformeerde, omzichtige en oplettende gewone consument tot wie de brochure zich richt of die zij bereikt

Hierin bepaalt de Hoge Raad dat de inhoud van een brochure niet misleidend mag zijn. De omstandigheid dat het in casu om partijen gaat met een zakelijke achtergrond, doet daar niet aan af. Het is evenwel wel zo dat in het kader van de eigen schuld er een correctie plaats kan vinden vanwege die zakelijke achtergrond:

4.2 Onderdeel 1a klaagt dat het hof aldus oordelend uit het oog heeft verloren dat de uitgever van een brochure als de onderhavige gehouden is daarin volledige en niet-misleidende mededelingen te geven en dat, zo hij aan die verplichting niet heeft voldaan, het onvolledige of misleidende karakter van de brochure niet wordt weggenomen door de mogelijkheid dat beleggers als [eiser] c.s., die ervaring hebben in de zakenwereld, vragen kunnen stellen of nadere mededelingen kunnen verkrijgen. De klacht is gegrond. Bij beantwoording van de vraag of de brochure misleidend is in de zin van art. 6:194 BW had het hof behoren uit te gaan van de vermoedelijke verwachting van een gemiddeld geïnformeerde, omzichtige en oplettende gewone consument tot wie de brochure zich richt of die zij bereikt. De omstandigheid dat [eiser] c.s. ervaring in de zakenwereld hebben behoort derhalve bij de beantwoording van de hiervoor bedoelde vraag geen gewicht in de schaal te werpen, nu het hof niet heeft vastgesteld dat de kring van personen tot wie de brochure zich richtte of die zij heeft bereikt uitsluitend bestaat uit personen die ervaring in de zakenwereld hebben.

Het Hof verdeelt de schade vervolgens op basis van 50/50. De Hoge Raad zegt dat ervaren zakenmensen niet louter mag afgaan op de in de brochure opgenomen informatie. Zou dat ook voor particulieren gelden die op geen enkele wijze ervaring in de zakenwereld hebben?

De uitspraak is hier te lezen :
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BD2820

Hopelijk zijn er advocaten die deze informatie kunnen gebruiken in die procedures, waar ook sprake is van misleidende brochures.

Al eerder is er met succes bestreden dat de brochures niet misleidend zouden zijn voor de gedupeerden, die door de rechter onterecht over één kam worden geschoren en door de rechter worden weggezet als een gemiddeld geïnformeerde, omzichtige en oplettende gewone consument

De advocaat Rob Silvertand heeft hierover een betoog gehouden en zijn zaak gewonnen.
Het betoog is hier te lezen :
http://www.platformaandelenlease.nl/PleitnotaRS.htm
De uitspraak in deze zaak is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BB1954

Groeten,
Piet

[peewee]

Piet,

Dank voor de signalering van dit HR-arrest.
Het vonnis van de Rechtbank dat onderaan jouw bijdrage wordt genoemd,ging evenwel niet zozeer over een misleidende brochure. maar leidde tot vernietiging wegens DWALING met name als gevolg van handelingen door Spaarselect.

Of het HR-arrest van eind mei 2008 werkelijk tot een andere zienswijze bij rechters in aandelenleasezaken op het punt van misleiding zal leiden, waag ik vooralsnog te betwijfelen. De vele honderden vonnissen overziend die de afgelopen jaren in leasezaken zijn gewezen, kan ik mij niet aan de indruk ontrekken dat rechters zich al direct na de uitkomst van het leasevonnis in 2004 van de Rechtbank Amsterdam (in de collectieve zaak Leaseverlies/CB versus Dexia en waarin de rechtbank oordeelde: GEEN MISLEIDING) hebben vastgeklonken aan dit vonnis en daarvan niet meer los willen komen. Ik kan mij niet herinneren ook maar één vonnis tegen te zijn gekomen waarin een aandelenleasebrochure WEL misleidend werd geacht. Wel in uitspraken van de Reclame Code Commissie (o.a. over het Sprintplan van Aegon/Spaarbeleg)

Verder geldt dat zowel misleiding als schending van de zorgplicht een zg. onrechtmatige daad vormt en dit onrechtmatig handelen zal vermoedelijk tot een zelfde uitkomst leiden (deel van de schade voor de gedupeerde wegens een vermeende ''eigen schuld''). Voor een leasebank is het uiteraard wel veel pijnlijker veroordeeld te worden wegens misleiding dan voor schending van de zorgplicht (Bij zorgplichtschending zal de gemiddelde burger zich niets kunnen voorstellen, bij misleiding zoveel te meer).

Rechtspraak in Nederland komt eenvoudig neer op ''de kool en de geit sparen''. En dit heeft weer tot gevolg -om met ene Johan Cruyff te spreken- dat ook hier geldt: elk voordeel heb z'n nadeel.