Zie hieronder hoe Dexia en Aegon zich in hun nopjes tonen met de uitspraak. En dat is niet voor niets. Zoals de vlag er nu bijhangt houden de leasebanken het overgrote deel van de circa 3,4 miljard die zij in de periode 1992 -2005 aan rentebaten vingen, in hun zak.
Het geplakte stukje is uit de NRC van vandaag
Dexia tevreden
In een reactie op de uitspraak zegt Dexia tevreden te zijn. „Wij zijn echt gelukkig met deze uitspraak. Hiermee kunnen wij goed leven”, liet bestuursvoorzitter Ben Knüppe van de Belgisch-Franse bank na de beslissing weten.
„De Hoge Raad heeft de uitspraken van het hof bevestigd dat in beginsel de klant zelf de maandelijkse termijnen en de rente moet betalen. Wat betreft de restschuld staat nog steeds de Duisenbergregeling”, aldus Knüppe.
Volgens deze regeling krijgen klanten twee derde van hun restschuld kwijtgescholden en moeten zij een derde zelf betalen. Veel beleggers bleven na afloop van het contract niet met winst, maar met een (rest)schuld zitten.
Alleen in uitzonderlijke gevallen, waarbij het inkomen van de cliënten niet in verhouding stond tot de termijnen die zij moesten betalen, zal Dexia „een groter deel van de restschuld op zich te nemen en ook een deel van de betaalde termijnen restitueren”, aldus Knüppe.
Aegon niet verrast
Verzekeraar Aegon is niet verrast door de de uitspraak van de Hoge Raad in de aandelenlease-affaire. „Het is in lijn met eerdere uitspraken”, aldus directeur communicatie Jan Driessen van Aegon.
Beleggers: uitspraak aandelenlease teleurstellend
Uitgegeven: 5 juni 2009 14:13
Laatst gewijzigd: 5 juni 2009 14:20
AMSTERDAM - Voor de deelnemers aan aandelenleaseprogramma's is de uitspraak van de Hoge Raad van vrijdag teleurstellend. Dat stelt voorzitter Piet Koremans van de Stichting Platform Aandelen Lease (PAL), waarbij zich ongeveer negenduizend beleggers hebben aangesloten.
“De uitspraak betekent dat alles wordt teruggelegd bij de rechtbanken. Die moeten gaan bepalen welk percentage van de schade de verantwoordelijkheid van de banken is, en welk percentage op het conto van de deelnemers komt”, aldus Koremans.
Koremans hoopt dat de banken de uitspraak zullen aangrijpen om een schikkingsvoorstel te doen, zodat er niet meer geprocedeerd hoeft te worden. “Maar de doorbraak waarop we hoopten, is er niet.”
Aegon
Verzekeraar Aegon is niet verrast door de de uitspraak van de Hoge Raad vrijdag in de aandelenlease-affaire. “Het is in lijn met eerdere uitspraken”, aldus directeur communicatie Jan Driessen van Aegon.
Het hoogste rechtscollege stelt Aegon, Dexia en Levob voor een belangrijk deel aansprakelijk voor verliezen van beleggers. Aegon verkocht ruim 100.000 effectenleaseproducten onder de naam SprintPlan. “SprintPlan is het beste product van alle aandelenleaseproducten”, aldus Driessen. “We hebben weinig schade.”
De contracten voor SprintPlan van Aegon-dochter Spaarbeleg werden in de periode 1998 tot en met 2001 afgesloten. Vervolgens daalden de aandelenkoersen, met als gevolg dat vele beleggers soms aanzienlijke bedragen kwijtraakten. SprintPlan kent in tegenstelling tot de producten van Dexia geen restschuld. Beleggers kunnen dus niet met een schuld blijven zitten.
De rente en aflossing hebben de beleggers wel moeten betalen. De Hoge Raad stelde vrijdag dat een deel van de rente en aflossing voor rekening van Aegon komt, als de belegger niet genoeg geld had om de betalingen te doen. Daarvan is volgens Aegon geen sprake, omdat bijna alle beleggers hun betalingsverplichtingen hebben voldaan. “Als altijd alles is betaald, is er blijkbaar draagkracht”, aldus Driessen.
Dexia
Concurrent Dexia is tevreden met de uitspraak in de aandelenleasezaken. “Wij zijn echt gelukkig met deze uitspraak. Hiermee kunnen wij goed leven”, liet bestuursvoorzitter Ben Knüppe van de Belgisch-Franse bank na de beslissing weten.
“De Hoge Raad heeft de uitspraken van het hof bevestigd dat in beginsel de klant zelf de maandelijkse termijnen en de rente moet betalen. Wat betreft de restschuld staat nog steeds de Duisenbergregeling”, aldus Knüppe.
Volgens deze regeling krijgen klanten twee derde van hun restschuld kwijtgescholden en moeten zij een derde zelf betalen. Veel beleggers bleven na afloop van het contract niet met winst, maar met een (rest)schuld zitten.
Alleen in uitzonderlijke gevallen, waarbij het inkomen van de cliënten niet in verhouding stond tot de termijnen die zij moesten betalen, zal Dexia “een groter deel van de restschuld op zich te nemen en ook een deel van de betaalde termijnen restitueren”, aldus Knüppe.
De Hoge Raad stelt in de uitspraak dat “als bij onderzoek door de aanbieder zou zijn gebleken dat de afnemer redelijkerwijs niet aan zijn betalingsverplichtingen zou hebben kunnen voldoen, een deel van de rente en aflossing voor de rekening van de aanbieder komen”.
Volgens Knüppe is het nu “een dure plicht voor alle betrokkenen om ook in trieste individuele gevallen die een uitzondering vormen op de regel tot een goede oplossing te komen”.
Bakstenen gereed ?
Al door dat je door de Hoge Raad gepiepeld wordt ?
Denk even mee. De schadeplicht voor de leasebanken bestaat alleen voor zover een leasedeelnemer de rente eigenlijk niet zou hebben kunnen betalen. Welnu, de leasedeelnemer kon de rente nu juist wel betalen (anders zou hij geen deelnemer zijn geweest en tot het eind betaald hebben !). Trouw je maandbetaling dokken toont automatisch aan dat er geen vuiltje aan de lucht was (zo zullen Dexia, Aegon c.s. straks in koor roepen !)
Begint het nu te dagen waarom Knuppe (Dexia) en Driessen (Aegon) zo blij zijn met deze uitspraak. Eerder zo'n lege huls vonnis gezien dat van contradicties aan elkaar hangt ? Kreten over klassejustitie in de rechtspraak .......tot vandaag heb ik ze niet geloofd. Vanaf vanmiddag begin ik serieus te twijfelen.
Bukken dan maar........naar die bakstenen ? Zo ja, het adres is Kazernestraat 52 in Den Haag.
Welnu, de leasedeelnemer kon de rente nu juist wel betalen (anders zou hij geen deelnemer zijn geweest en tot het eind betaald hebben
Bij geleend geld voor de vooruitbetaling van een deel van de looptijd (meestal voor 5 van de 15 jaar) ligt het anders, daar begonnen de maandelijkse problemen pas na die periode van vooruitbetaling.
Ook zo'n leuk programma waarbij mensen geen enkele verantwoording hebben voor eigen huis en haard en hun 3 kinderen.Uitzending van gisteren.
Drie keer per jaar met vakantie , een geleasde motor, paarden en elke maand 700 euro te kort komen, omdat men de schijn op wil houden.
En als het helemaal niet meer lukt dan gaan we maar scheiden
De recessie slaat toe in Nederland - en ook in Hilversum. Aan alle kanten wordt er bezuinigd en tegelijkertijd schieten de recessieformats als paddenstoelen uit de grond. De jongste aanwinst is Een Dubbeltje Op Zijn Kant met John Williams, dat veel weg heeft van Geen Cent te Makken, dat Peter van der Vorst enige tijd presenteerde. In het nieuwe programma gaat het nog altijd om geldzaken, maar staan vooral de personen achter de financiële rompslomp centraal. Dat zijn vaak heftige verhalen, dus de tranen vloeien rijkelijk.
Geen idee hoe John Williams het toch voor elkaar heeft gekregen. Jarenlang was hij een b-presentator bij RTL. Maar op een of andere manier heeft hij zich omhoog weten te werken met probleemprogramma’s die als een tierelier aanslaan. Zelfs herhalingen van Help, Mijn Man Is Een Klusser waren de afgelopen weken goed voor een miljoenenpubliek.
John is in elk geval inlevend en oprecht geïnteresseerd in de mensen die hij spreekt. En hij blijkt ook een geslaagde mediator. Met Een Dubbeltje Op Zijn Kant gaat het dus wel goedkomen, ik gok zeker 1,2 miljoen kijkers.
De uitspraak van de Hoge Raad in een drietal effectenleasezaken komt, kort samengevat, hierop neer:
Als de financiële positie van de afnemer bij het sluiten van de contract(en) niet voldoende was om aan de betalingsverplichtingen (termijnbetalingen + mogelijke restschuld) te voldoen, had Dexia het sluiten van de contract(en) moeten afraden. Door dat niet te doen, is Dexia de zorgplicht ten opzichte van de afnemer niet nagekomen en komt een deel van het verlies (inleg + restschuld) voor rekening van Dexia. De Hoge Raad geeft daarbij als richtlijn aan dat in dit soort gevallen 60% van de schade (inleg + restschuld) voor rekening van Dexia komt en 40% voor rekening van de afnemer.
Als de financiële positie van de afnemer bij het sluiten van de contract(en) zodanig was dat hij het totale mogelijke verlies wel kon opvangen, dan komt tweederde van de restschuld voor rekening van Dexia en blijft eenderde van de restschuld alsmede het verlies van de inleg voor rekening van de afnemer. In veel zaken geldt dat het mogelijke verlies aanzienlijk hoger kan zijn dan het in werkelijkheid geleden advies.
Eegasituatie
Als in uw geval de eega-situatie van toepassing is (het ontbreken van de handtekening van uw echtgeno(o)t(e)), dan zal in de procedure op dat argument een beroep worden gedaan. Als dat beroep slaagt, komt het bovengenoemde argument van de zorgplicht niet meer aan de orde.
Verdere informatie
Cliënten van Leaseproces ontvangen per email of per brief nadere informatie. Als uw (actuele) emailadres bij ons bekend is ontvangt u op vrijdagavond 5 juni een email. Als wij geen emailadres van u hebben, ontvangt u de informatie per post. Om logistieke redenen kunnen de brieven pas op maandag 8 juni verstuurd worden.
Zie voor een samenvatting en de uitspraken zelf:
Samenvatting
Uitspraak Dexia-zaak
Uitspraak Aegon-zaak
Uitspraak Levob-zaak
Beslissingen
In de Levob-zaak en de Aegon-zaak worden de cassatieberoepen verworpen. De uitspraken van het hof Amsterdam blijven in stand. Die uitspraken zijn dus definitief.
In de Dexia-zaak slaagt het cassatieberoep van de afnemer op enkele punten, omdat het hof Arnhem niet had onderzocht of de afnemer ook (een deel van) de rente en aflossing vergoed moet krijgen. Daarom wordt deze uitspraak vernietigd en wordt de zaak verwezen naar het hof Amsterdam. Het hof Amsterdam moet die punten opnieuw behandelen.
Helaas wordt er wel door de Hoge Raad een extra drempel neergelegd.
Door eerst te bekijken of de vermogenspositie van de gedupeerde voldoende was om restschuld in een worst case scenario (volledige leassom + rente termijnen) kon dragen.
Dat wordt opzich al een getouwtrek bij de rechtbanken.
De bank zal zich alleen richten op het ene onderhavige contract. Terwijl voor de gedupeerde sprake kan zijn van meerdere andersoortige contracten bij andere aanbieders (welke ook in het licht van worst case scenario gewogen dient te worden) en of lenningen die uiteindelijk de draagkracht van een gedupeerde bepaald.
Zie ook de nieuwsbrief en persbericht van vereniging Payback
mijn inziens heeft de Hoge Raad met haar uitspraak niet geleid tot eenduidigheid voor verloop van rechtszaken maar een onduidelijkheid neergelegd over een nog te nemen juridische hobbel die wellicht weer leid tot hoge raad uitspraak. Wat is de draagkracht in een worstcase scenario bij effectelease producten? pfff
Waarom probeert men in nederland via poldermodelen geschillen te slechten? Houd het simpel: recht is recht en krom is krom. Dat brengt eenduidigheid en dan is er geen sprake van zachte heelmeesters die uiteindelijk stinkende en dooretterende wonden maken. Na de bankwereld staat nu ook de rechtspraak ter discussie. En dat moet de consument vertrouwen geven?
Ik zei het al eerder, dat de zorgplicht is overtreden maar dat de afnemer vaak ook niet geheel vrijuit gaat kon een kind bedenken.
Snap niet dat de Hoge raad daar maanden voor nodig had om dat vast te stellen.
En als ze nu met een concrete oplossing was gekomen.....
Maar nee hoor, ze komt niet verder dan dat de schade verdeeld moet worden.
En hoe die verdeeld moet worden moeten anderen maar uitzoeken.
Dexia weet het wel.
Gewoon de Duisenbergregeling toepassen.
En wie het er niet mee eens is moet maar naar de rechter gaan.
En dan zijn we weer net zo ver als een paar jaar geleden toen na lang wachten de Duisenbergregeling bindend werd verklaard middels de wet
WCAM.
De rechters dachten daarna snel te kunnen vonnissen door 4 standaaard-uitspraken op te stellen.
Dexia was het daar niet mee eens en legde alles voor de zoveelste keer stil.
Gaan de rechtbanken nu aan nieuwe voorbeelduitspraak werken?
Dat de maximale restschuld niet hoger mocht worden dan je
geschatte spaarsaldo na afloop van de looptijd?
En dat je maandlasten gedurende de hele looptijd niet hoger mochten zijn dan een klein percentage van je netto inkomen tijdens het afsluiten?
En wie bepaalt dat percentage?
Als die percentages en vereiste draagkracht vooraf vastgesteld worden
is Dexia het daar dan wel mee eens?
En wat gebeurt er dan bij afwijzing?
De uitspraak van de Hoge Raad heeft meer vragen opgeworpen dan duidelijkheid.
Ben knuppe van Dexia neemt alvast een voorschot en zegt dat de Hoger Raad de Duisenbergregeling voldoende vindt.
Bangmakerij.
Dexia zal hopen de opt-outers alsnog de Duisenbergregeling op te kunnen leggen.
Hoewel de tijd al lang verstreken is zal Dexia, goed als zij is, nog 1x iedereen nog 1x de gelegenheid geven van de Duisenbergregeling gebruik te maken.
Wie dat niet doet moet de volledige restschuld betalen.
Dexia zal er mee schermen dat zij de HR achter zich heeft staan.
Bangmakerij.
Voor de HR zou het wel mooi uitkomen als de gedupeerden daar intrappen.
Dan zijn de rechtbanken eindelijk van de gedupeerden verlost.
Maar zo werkt het niet.
De HR kon niet om het ontbreken van het vereiste financieele plaatje heen.
En daar kunnen de gedupeerden gebruik van maken.
Desnoods weer via de rechter.
En hoe de rechters dat gaan oplossen is hun probleem.
Maar dat er met de uitspraak van de HR nu snel een eind aan alles
zit er voorlopig nog niet in.
Eigenlijk is er vanaf het moment dat de rechters bij het Dexia-drama
ingeschakeld zijn niets veranderd.
Telkens Dexia haar zin geven bij een gevraagd uitstel.
Telkens Dexia schuldig verklaren maar de gedupeerde laten betalen.
Telkens op een schikking aansturen om Dexia tot geen al te hoge schadevergoeding te moeten veroordelen.
Is het voor die rechterskliek nu echt zo moeilijk om hardop te zeggen
"Dexia schuldig, Dexia moet dokken"
En is het nu echt zo moeilijk om met richtlijnen te komen waar ook Dexia niet meer aan kan tornen?
De gedupeerden hebben onderhand na 8 jaar procederen wel eens
recht op duidelijkheid.
Hoe kijken de rechters tegen ons aan, gunnen ze ons de overwinning
op Dexia of gunnen ze ons die eigenlijk helemaal niet?
Als de wet zo is dat Dexia moet dokken dan moet men niet proberen de gedupeerde onnodig voor een groot deel van de schade te laten opdraaien alleen om de rechterlijke macht te ontzien bij een groot aantal processen.
Toen de rechters de Duisenbergregeling bindend verklaarden dmv de door Dexia gevraagde toepassing WCAM wisten we eigenlijk al aan wiens kant de rechters stonden.
Niet alleen zijn vele kantonrechters maar ook de HR het spoor in de leasezaken en in het bijbehorende recht van de afnemers op een snelle
afhandeling behoorlijk bijster.
En dat je maandlasten gedurende de hele looptijd niet hoger mochten zijn dan een klein percentage van je netto inkomen tijdens het afsluiten?
En wie bepaalt dat percentage?
OD,
Zeldzaam de leasegedupeerde die anno 2010 nog over de exacte inkomensgegevens anno omstreeks 1998 beschikt. Voor velen een onoverkomelijke hobbel om de toekomende schade feitelijk te kunnen claimen. Nogmaals, bij de leasebanken zullen de champagnekurken gisteren geknald hebben. Knuppe lijkt in zijn enige functie (schadebeperking voor Dexia) te gaan slagen. Met dank aan de Hoge Raad en Gerechtshoven in Nederland.
Voor de drie arresten (alsook voor de eerdere conclusies van de plv
P-G van februari) heb ik maar één woord over: LAF !
LAFFE RECHTSPRAAK en volstrekt in strijd met de traditie van de Hoge Raad
Ik wil dat artikel niet eens lezen.
Alleen al de kop: Leaseruzie.
Het is geen Leaseruzie, Dexia heeft de Zorgplicht overtreden en dat moet zij oplossen en de aangerichtte schade herstellen.
Er is geen onenigheid meer over het leasen, geen geruzie, de HR heeft
uitgesproken dat Dexia de zorgplicht heeft geschonden.
Dexia was fout, dus geen schikking maar dokken voor Dexia.
In 2002 wilde Dexia ook al schikken.
Toen kwam Bruneel met een aanbod.
Dexia had het beste met je voor.
Dexia kende haar maatschappelijke verantwordelijkheid.
Maar zolang Dexia zich niet schuldig voelt, en dat doet ze nog steeds niet, kan er uit een schikking met Dexia niets goeds komen.
Voor de Duisenbergschikking was Dexia bang dat zij bij de rechter meer
moest betalen. En toen heeft ze de wet WCAM erbij gehaald om de schikking door te drukken.
En aan de weigeraars moest ze inderdaad veel meer betalen.
En weer ging Dexia vertragen door haar hoger beroep.
En nu zou ze willen schikken in ons voordeel?
Geloof het niet.
Dexia wil rekken en de procedeerders murm maken
met valse beloftes.
Als je een contract hebt getekend wat echt boven je budget is geweest,
maak dan een vuist richting Dexia en sleep ze voor de rechter.
De HR moet je daarin gelijk geven.
Als je dus interesse in een schikking hebt, wees op je hoede.
Dexia wil van alles zo snel mogelijk af, logisch, wie niet?
Maar het moet niet van 1 kant komen.
Met de mond is Dexia poeslief, is ze altijd al geweest.
Maar zodra het op betalen aankomt laat ze haar andere kant zien.
Vetrouw Dexia niet, nooit.
Alles wat ze doet en voorstelt is in haar eigen belang, niet in dat van de afnemer.
Dexia Bank Nederland wil snel een einde maken aan haar betrokkenheid bij de slepende aandelenlease-affaire. De bank gaat proberen om de 3000 resterende conflicten met aandelenleaseklanten te beslechten buiten de rechtszaal.
Dit zegt bestuursvoorzitter Ben Knüppe tegen zaterdag in het FD. 'Het is onze dure plicht om daar nu vaart mee te maken, buiten de rechter om. Onze dúre plicht. We gaan er werk van maken om een einde te maken aan deze zaak.'
Hoge Raad
Met dit schikkingsoffensief reageert Dexia op de uitspraak van de Hoge Raad in drie proefprocessen van aandelenleaseklanten tegen Dexia, Aegon en Achmea-dochter Levob. Samen met eerdere arresten heeft de hoogste rechter van Nederland zich nu uitgesproken over alle grote juridische geschilpunten die de laatste tien jaar rond aandelenlease zijn gerezen. De weg is daarmee volgens Knüppe vrij om de overgebleven rechtszaken in der minne te schikken.
Restschuld
In het nadeel van Dexia heeft de Hoge Raad vrijdag bepaald dat niet alleen de restschuld van een leaseklant een schadepost is, maar dat ook de betaalde rente en aflossing meetelt bij het berekenen van de geleden schade.
Veel lagere rechters lieten tot nu toe de betaalde leasetermijnen buiten beschouwing bij de bepaling van de schade. Ook in de zogeheten Duisenberg-schikking van enkele jaren terug, tellen termijnbetalingen niet mee als schade.
De intentie van de zorgplicht van de banken is dat een client die met haar iets afsluit niet in financiele moeilijkheden mag komen.
Wanneer een afnemer dus in de problemen is geraakt omdat hij de restschuld niet kon aflossen dan is de bank fout geweest.
Maar ook wanneer een afnemer na verloop van tijd de maandtermijn niet meer kon opbrengen en wat wel te voorspellen was dan is de bank fout geweest.
Dus als iemand door het leasen een groot verlies heeft geleden maar voldoende draagkrachtig was om dat op te vangen dan is de zorgplicht niet overschreden en mag die persoon dus blij zijn als hij een deel van de restschuld terug krijgt.
Dexia noemde die mensen jaren geleden al "meerijders".
De HR gaat dus met die zienswijze van Dexia mee.
Het probreem was echter steeds hoe stel je achteraf bij iedereen individueel vast of het financieel verantwoord was het bewuste contract af te sluiten.
Als men er van uit gaat dat de aandelen niets meer waard kunnen zijn
aan het eind van de looptijd dan kom je al snel in aanmerking
voor een onverantwoord te hoge mogelijke restschuld.
Gaat men er echter van uit dat de AEX in het slechtse scenario gelijk
zou blijven dan kan een hoge restschuld verantwoord zijn.
Men zou kunnen stellen dat ook de banken die enorme daling van de AEX niet konden voorzien en dus niet mee konden nemen in de toepassing van hun zorgplicht.
Kortom, met het constateren van het nalaten van de zorgplicht kun je alle kanten op.
Je kunt er van uitgaan dat Dexia zich bij iedereen zal verschuilen
achter de nietvoorziene beursdaling.
Meer dan eens is gezegd dat als de beurs door was blijven stijgen dan niemand Dexia kwalijk het had genomen dat er geen financieel plaatje van de afnemer was gemaakt.
Tegenstanders hiervan zeggen dat de Bank evengoed de hoogste beursdaling als reeel had moeten meenemen bij het vaststellen van het maandtermijn.
Dexia zegt dan weer dat zij vaak genoeg gewaarschuwd heeft maar dat de afnemer alleen maar dollartekens in zijn ogen had en met alle geweld een onverantwoord hoog contract wilde hebben.
De uitspraak van de Hoge raad levert eigenlijk geen bijdrage aan
aan een praktische oplossing waar alle opt-out weigeraars op zitten te wachten.
En iedereen zal zijn geleden verlies willen afwentelen op de ontbrekende zorgplicht van Dexia.
Amsterdam heeft een poging gedaan om het met 4 categorieen
zo eerlijk mogelijk op te lossen.
Maar dat ging Dexia te veel geld kosten en ging zij hiertegen in hoger beroep.
Je kunt je afvragen waarom Dexia nu wel wil schikken.
Er is in wezen niets veranderd.
En dat Dexia volgens de voorbeelduitspraken gaat schikken ligt niet in haar strategie.
Haar standspunt is nog steeds dat zij onschuldig is dat alles wat ze
aan schadevergoeding uitgeeft een vrijwillige tegemoetkoming van haar kant is.
Samenvattend:
Met het antwoord of er alleen naar de restschuld of ook naar de maandtermijn gekeken wordt ben je er nog lang niet.
De vraag is HOE wordt er naar gekeken.
En die vraag speelt al vanaf 2002 en de rechterlijke macht is niet in staat
gebleken daar een antwoord op te geven.
De rechtbank zal Dexia daarom graag de komende zomer de tijd geven een schikking in elkaar te knutselen.
Er zullen dan zeker weer een aantal procedeerders afvallen.
Als Dexia echt met succes wilt schikken doet ze het volgende:
Maandag iedereen een verzoek sturen met daarin de vraag naar het salaris en het banksaldo tentijde van het afsluiten.
Vervolgens stelt zij in samenwerking met alle belangenverenigingen
een paar simpele formules op.
Bv de maandtermijn mocht niet hoger zijn dan 20% van je netto inkomen en de restschuld mocht bij een aex-daling van 50%
niet meer zijn dan je banksaldo.
Alle schade die daarboven komt is dan voor rekening Dexia.
Na een week onderhandelen kan de schikking met een simpel computerprogrammatje per persoon vastgesteld worden
en nog deze maand de deur uit gaan zodat Dexia deze maand nog van alles af is.
Maar helaas, Dexia zegt wel dat ze van alles af wil maar ze zegt er niet bij op voorwaarde dat het haar niet te veel mag kosten, liefst niet meer dan bij de Duisenbergregeling.
Het kan dus opnieuw een lange zomer worden..........
En de afnemer kan niets anders doen dan wachten en wachten.......
Eigenlijk ligt er nu een taak bij de belangenvereenigingen.
NIET afwachten wat Dexia gaat bedenken.
Die wil alleen maar rekken, haar bekende succesvolle psychologische
spel.
De belangenverenigingen zouden de handen ineen moeten slaan
en samen Dexia vragen wat zij van plan is met haar schikking en vanaf het begin mee onderhandelen.
Het is nu of nooit.
