[ archief ] rechtsgelijkheid/ongelijkheid

[dokwerker]

Ze zijn het zat die rechters mensen wisten best dat er met geleend geld werd belegd.....Dexia biedt alternatieven aan...omdat een ieder fout was..

Al die rechtzaken belemmeren het geheel....dus wordt er een algemene bepaling gemaakt van...hier vind je wat en daar laat je wat

[Okerene]

Bromtol,

Ik vermoed dat je verwijst naar onderstaande uitspraak.

LJN: AQ0547, Hoge Raad , C03/015HR 29 oktober 2004
http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=AQ0547

5. De Bank [Fortis] heeft hoger beroep ingesteld bij het hof te 's Hertogenbosch. Zij heeft het geschil in volle omvang aan het hof voorgelegd; tegenover de reconventionele vorderingen van de dochter tot nietigverklaring/vernietiging van de diverse rechtshandelingen, heeft de Bank voorts een beroep gedaan op verjaring ex art. 3:52 lid 1 aanhef en sub d BW. ..

Ik ben het volledig met jou eens dat de Amsterdamse rechter het Arrest HR 5 januari 2007, RvdW 2007, 68 en LJN: AY8771 ( http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=AY8771 ) ten onrechte zo vertaalt dat (ook) niet beoordeeld hoeft te zijn wat de aard van de overeenkomst is. (ontdekking van een afschrijving van een bedrag op een rekeningafschrift van een en/of rekening zou voldoende zijn) Het snel mobiliseren van diverse advocaten om hiertegen te ageren lijkt een must. Het kan niet zo zijn dat gedupeerden hierdoor een verkeerde afweging gaan maken.

Het klopt in LJN: AQ0547 HR 29 oktober 2004 dat Het hof oordeelde dat de verjaring [pas] gaat lopen als de vernietigingsbevoegde bekend is met inhoud en betekenis van de akte waarin de overeenkomst vervat is. Kortom de partner moet de akte kennen en weten dat het om huurkoop gaat. Een betaling zien houdt niet in dat de partner de akte kent en nog minder dat de partner weet dat het om huurkoop gaat.

De conclusie van de Procureur-Generaal bij de Hoge Raad der Nederlanden strekt tot verwerping van het beroep (van FORTIS Bank). Deze kwam ook tot de volgende overwegingen: (Ik geef onmiddellijk toe dat deze taal voor velen moeilijk te volgen zal zijn maar niet onbelangrijk voor hen)

11. Middelonderdeel 2 komt op tegen 's hofs verwerping van het door de Bank gedane beroep op verjaring. Betoogd wordt dat het hof heeft miskend dat voor de beantwoording van de vraag of de vordering tot vernietiging van de notariële akten van 19 april 1990 aan de dochter "ten dienste is komen te staan" in de zin van art. 3:52 lid 1 aanhef en onder d, niet bepalend is vanaf welk moment zij met de ondertekening van de akten bekend is geworden maar vanaf welk moment zij op de hoogte is geraakt van het feit dat het vermogen van haar ouders in het kader van een borgstelling of zekerheid naar de Bank was gegaan, waarbij - aldus het middel - valt aan te nemen dat in gevallen als de onderhavige in beginsel bepalend is het moment waarop de vernietigingsbevoegde kon weten, althans wist, dat rechtshandelingen zijn verricht onder invloed van een geestelijke stoornis. Nu het hof heeft vastgesteld dat notaris [betrokkene 6] (de opvolger van notaris [betrokkene 4]) aan de dochter op 6 juni 1991 heeft medegedeeld dat het vermogen van de ouders in het kader van een borgstelling of als zekerheid naar de Bank was gegaan - in welk kader (kennelijk) mede door [betrokkene 1] rechtshandelingen waren verricht die de Bank aanspraak gaven op het vermogen van de ouders - en de Bank (onbetwist) heeft aangevoerd dat de dochter ver voor april 1990 op de hoogte was van de geestelijke stoornis van [betrokkene 1], geeft blijk van een onjuiste rechtsopvatting 's hofs oordeel dat de bevoegdheid tot vernietiging niet op 6 juni 1991 maar pas na 18 november 1991 aan de dochter ten dienste is komen te staan, althans is dat oordeel onbegrijpelijk, aldus dit middelonderdeel.

12. Dit middelonderdeel mist reeds feitelijke grondslag met zijn veronderstelling dat het hof heeft vastgesteld dat notaris [betrokkene 6] (de opvolger van notaris [betrokkene 4]) aan de dochter op 6 juni 1991 heeft medegedeeld dat het vermogen van de ouders in het kader van een borgstelling of als zekerheid naar de Bank was gegaan; het hof heeft immers vastgesteld dat notaris [betrokkene 6] aan de dochter op 6 juni 1991 heeft medegedeeld dat het vermogen van de ouders in het kader van een borgstelling naar een bank was gegaan.
Het hof heeft deze enkele mededeling aan de dochter onvoldoende gedetailleerd geacht om daaraan de slotsom te verbinden dat de dochter vóór 18 november 1991 op de hoogte was van de inhoud en de betekenis van de beide op 19 april 1990 verleden notariële akten, met name nu de dochter als getuige heeft verklaard - een getuigenverklaring die door de Bank niet wordt betwist - dat de notaris haar toen op dit punt niet meer wist te vertellen, dat zijzelf toen niet op de hoogte was van het bestaan van de beide akten en voorts dat de notaris in de daarop volgende telefonische contacten haar telkens heeft gevraagd om nog even geduld te hebben omdat hij nog niet voldoende wist; dat oordeel is niet onbegrijpelijk. Het hof heeft aldus tot uitgangspunt genomen dat voor de beantwoording van de vraag vanaf welk moment de vordering tot vernietiging aan de dochter ten dienste is komen te staan in de zin van art. 3:52 lid 1 aanhef en onder d BW, bepalend is vanaf welk moment de rechtshandelingen ter kennis van de dochter zijn gekomen (aangenomen dat de dochter op de hoogte was van de geestelijke stoornis).
's Hofs oordeel geeft niet blijk van een onjuiste rechtsopvatting. Het middelonderdeel faalt voorzover het wil betogen dat het bij de beantwoording van de vraag of de rechtsvordering tot vernietiging aan de vernietigingsbevoegde ten dienste is komen te staan in de zin van art. 3:52 lid 1 aanhef en onder d BW gaat om een objectief criterium in dier voege dat bepalend is het moment waarop de vernietigingsbevoegde van die handeling op de hoogte had kunnen of moeten komen. In art. 3:52 lid 1 aanhef en onder d BW dat de overige vernietigingsgronden bestrijkt die niet vallen onder de gronden genoemd onder a-c, is geopteerd voor de maatstaf "ten dienste is komen te staan" om aldus ruimte te laten voor een genuanceerde afweging, waarbij aandacht verdient dat het hier gaat om een korte verjaringstermijn van drie jaren (volgens de aanvankelijk voorgestelde tekst van slechts één jaar). In de parlementaire geschiedenis wordt aangetekend dat bijvoorbeeld bij vernietigbaarheid wegens een geestelijke stoornis pas kan worden gezegd dat de bevoegdheid aan de betrokkene ten dienste staat zodra bij hem de stoornis is verdwenen of de handeling ter kennis van een eventueel benoemde curator is gekomen. Uit deze passage en uit de redactie van art. 52 lid 1 aanhef en onder d BW waarin uiteindelijk is gekozen voor de maatstaf "ten dienste is komen te staan" - welke maatstaf impliceert dat de betrokkene de bevoegdheid tot vernietiging daadwerkelijk moet kunnen uitoefenen - blijkt dat van een "ten dienste is komen te staan" geen sprake kan zijn ingeval de tot vernietiging bevoegde niet op de hoogte was het feit dat de desbetreffende rechtshandeling is verricht (en dat een vernietigingsgrond bestaat); de rechtshandeling moet ter kennis van de tot vernietiging bevoegde zijn gekomen die de buitengerechtelijke verklaring tot vernietiging dan wel de rechtsvordering tot vernietiging moet richten tot hen die partij bij de rechtshandeling zijn. Ik verwijs in dit verband naar de NvW (Parl. Gesch. Boek 3, p. 235) waarin wordt opgemerkt:
"Met Bloembergen, WPNR 5191, blz. 429, linkerkolom, is de ondergetekende het eens dat de oorspronkelijke redactie onder d niet voor alle gevallen een redelijke oplossing bood. Er dient van te worden uitgegaan dat een korte verjaringstermijn als waarom het hier gaat, niet behoort te gaan lopen, voordat de gerechtigde de aan verjaring onderhevige bevoegdheid daadwerkelijk kan uitoefenen. Ook de bepalingen onder a-c berusten op deze gedachte. Zij is ook terug te vinden in de artikelen 6.1.8.13 en 7.1.3.4 voor wat betreft de vervaltermijn die kan worden gesteld aan degene die de in die artikelen bedoelde bevoegdheden kan uitoefenen. (...).
De ondergetekende heeft daarom thans bij de redactie van deze laatste beide artikelen aansluiting gezocht, in dier voege dat krachtens de nu voorgestelde bepaling de verjaringstermijn van één jaar eerst begint te lopen nadat de bevoegdheid om de vernietigbaarheid in te roepen aan degene aan wie deze bevoegdheid toekomt, "ten dienste is komen te staan".
Deze redactie leidt zowel tot een aanvaardbaar resultaat in geval van een oorzaak van vernietigbaarheid, die alleen maar aan de bevoegde ter kennis behoeft te komen om te kunnen worden ingeroepen, als van een oorzaak die zelf - zoals bedreiging of een stoornis van de geestvermogens - voor die inroeping een beletsel oplevert. Beide groepen van gevallen lopen overigens dooreen. Zo zal een stoornis van de geestvermogens als beletsel voor vernietiging wegvallen, wanneer het tot ondercuratelestelling komt, mits de curator dan tevens van de rechtshandeling kennis krijgt."
Vergelijk overigens voor de samenhang tussen de begrippen "bekendheid met" en "daadwerkelijk in staat zijn tot het instellen van een rechtsvordering" de recente jurisprudentie van uw Raad met betrekking tot art. 3:310 lid 1 BW, dat voor de aanvang van de verjaring van de rechtsvordering tot schadevergoeding bekendheid met de schade en met de aansprakelijke persoon vereist. Uw Raad kwam - onder meer onder verwijzing naar de jurisprudentie waarin is uitgemaakt dat het bij de bekendheidseis van art. 3:310 lid 1 BW gaat om een daadwerkelijke bekendheid - tot de slotsom dat de korte verjaringstermijn van art. 3:310 lid 1 BW, gelet op de strekking van deze bepaling, pas begint te lopen op de dag na die waarop de benadeelde daadwerkelijk in staat is een rechtsvordering tot vergoeding van deze schade in te stellen. Zie HR 31 oktober 2003, RvdW 2003, 169 en HR 20 februari 2004, RvdW 2004, 37.

Zoals gezegd zal het voor velen abracadabra zijn maar o zo belangrijk dat de juiste weg wordt bewandeld in het rechtsproces. Daarom vind ik het van Bromtol te waarderen dat hij het één en ander op een eenvoudige manier hier op het forum aangeeft. Deze “misvatting” door de Amsterdamse rechter dient m.i. wel snel aan de kaak te worden gesteld anders is het leed voor vele gedupeerden niet te overzien. Ik doe hiermee dan ook een oproep aan ‘gespecialiseerde’ advocaten om zich hierin voor ons sterk te maken. Ik weet dat Bromtol kundig genoeg is om zijn eigen rechtzaak te voeren (inmiddels al met een positieve uitspraak in zijn zak). Ik weet alleen niet of er in zijn zaak ook een hoger beroep is ingesteld door Dexia. Hierin zal ongetwijfeld art. 3:310 lid 1 BW ter sprake (zijn) (ge)komen. We horen hier graag meer over.

Met vriendelijke groet,

Okerene

[bromtol]

Okerene

Dit is inderdaad de uitspraak. Ik wil je er nog op wijzen dat de wetenschap dat het vermogens was overgegaan onvoldoende was om de verjaring te laten lopen (zie paragraaf 11 en 12 van de conclusie van de A-G). Dat geldt dus logischerwijs ook voor een betaling aan Dexia via giro- of bankrekening.

Ik doe vooralsnog geen mededelingen over mijn eigen zaak.

[Okerene]

Bedankt voor de extra tip bromtol.

Ik weet dat je in principe bereid bent jouw zaak als het moet groot in de openbaarheid te brengen (ook om anderen te ondersteunen en het Dexia niet te gemakkelijk te maken). Dat we nu even moeten wachten is dan ook niet zo erg. We horen het wel op z'n tijd. Jouw bijdragen zijn zoals gezegd altijd betekenisvol omdat je terzake gedegen kennis hebt, uit ervaring spreekt en de trucs van Dexia doorhebt en het op een begrijpelijke manier uitlegt. Dat je in jouw eigen zaak publicitaire grenzen stelt is voor mij ook logisch en acceptabel.
Succes verder.

Met vriendelijke groet,

Okerene

[Martinvdm]

Bromtol heeft inderdaad, net als jij Okerene, erg nuttige bijdrages.

Vraag me wel af hoe de zaak inhoudelijk in elkaar steekt maar dat is zeker nog niet mogelijk om naar buiten te brengen..?


Groet,
Martin

[Ikwaseenbeetjedom]

artikel 1 van de Nederlandse grondwet. Dit artikel luidt: "Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan."

dus discriminatie op basis van geldelijk vermogen is volgens mij dan ook strafbaar..

[bromtol]

gelijke gevallen worden gelijk behandeld. het is de vraag of mensen met geld en inkomen gelijk zijn aan mensen die dat niet hebben.

voor de bijstandswet en de belastingwet niet in ieder geval.

Korotm, is dat onderscheid relevant?

[Ikwaseenbeetjedom]

Geplaatst op 03 Mei 2007 16:45 door bromtol

het is de vraag of mensen met geld en inkomen gelijk zijn aan mensen die dat niet hebben.

Kijk, dit is nu een voorbeeld van discriminatie.

Ik vind het alleen bijzonder vreemd, dat ook rechters menen zich dit te kunnen permiteren.

[bromtol]

Levert de bijstandswet en de belastingwet dan ook discriminatie op?

Ik wil ook bijstand en het laagste belastingtarief.

Discriminatie speelt alleen als onderscheid wordt gemaakt op niet relevante punten of de punten die staan genoemd in de algemene wet gelijke behandeling, zoals geslacht, geloof, politieke gezindheid, seksuele geaardheid (voor zover dat homo- of heteroseksuele geaardheid is) etc. Daarvoor gelden echter ook weer uitzonderingen, want je kunt bijvoorbeeld moeilijk een man in een toneelstuk een vrouw laten spelen.

Als het inkomen/vermogen relevant is, is dat geen discriminatie

[bucks]

Volgens mij is de overheid regelmatig teruggefloten inzake het niet aannemen van oudere werknemers inzake leeftijds discriminatie, en is dit zelfs nu strafbaar bij gelijke geschiktheid, en ik vind het daarom ook merkwaardig dat er dus onderscheid gemaakt wordt inzake opleiding salaris, buiten het feit dat ik die 1250 al niet begrijpt hoe zit het dan met mensen die bijv 1278 euro verdienen maar daar bijvoorbeeld een ploegen toelage bij hebben, je kan met de beste wil van de wereld hier toch geen gedegen vonnis vellen, het werken op sociale uren zou hierdoor extra gestraft worden of als je s'avonds een opleiding volgt en het zelf betaald om jezelf een beter inkomen te verschaffen zal je na de dure kosten van de opleiding ook nog viea deze manier extra getraft worden en het vermogen verhaal kan wel degelijk vragen ioroepen, als iemand netjes verantwoordelijk leeft en zodoende om wat voor reden dan ook eenvermogentje opbouwt zou achter gesteld worden op mensen die bijvoorbeel het geld erdoor heen gejaagd hebben of mensen die bijvoorbeeld gokschulden, of om andere duistere reden zware schulden hebben, die ouden in dit geval hiervoor beloond worden, des te meer ik lees des te meer vragen ik krijg, en vind ik die voorbeeeld vonissen al merkwaardiger.

[Elias]

Procesvoerder,

Als Vrouwe Justitia een blinddoek draagt kan ze toch ook fouten maken?

Ik ben er niet van overtuigd dat hier sprake is van boos opzet aan de kant van de rechterlijke macht.

Aldus Bromtol.
Vooropgesteld dat ik zijn mening en bijdragen hier zeer waardeer en er veel nut aan heb, maar hij bevestigd hier toch wel mijn twijfels over de onafhankelijkheid van en een "eerlijke" poging van dit Leaseteam te A'dam om twijfelende gedupeerden op juiste manier te helpen.

Als ze nu na dik 5 jaar strijd, waarbij de knelpunten in de diverse uitspraken ( die van DSI spelen kennelijk helemaal geen belangrijke rol ) toch wel op juiste manier afgezet kunnen worden tegen de jurisprudentie, met deze voorbeelduitspraken komen, dan moet je je toch af vragen of ze wel op recht doen uit zijn.

"Boos opzet" ligt dan toch wel erg dicht bij "hun jurisprudentie-huiswerk bewust niet goed gedaan", wetende welke concequenties dit voor veel burgers gaat krijgen.

[bromtol]

Elias,

Bedenk wel dat aandelenproblematiek meestal niet door de kantonrechter wordt behandeld. Je ziet ook dat door de kantonrechter wordt verwezen naar jurisprudentie op het gebied van arbeidsrecht en dat hoort wel tot het normale aandachtsgebied van de kantonrechter.

Ik sluit niet uit dat de kantonrechter werkelijk denkt dat hij het bij het rechte eind heeft. Bovendien, dat moeten we niet vergeten; de uitspraken zijn slechts op een paar punten niet gunstig én voor ernstige discussie vatbaar (eigen schuld, verjaring en het niet geleverd zijn van de aandelen ex art. 17 Wge). Op veel punten zijn de vonnissen wel gunstig.

Ik denk dat een rechter in Nederland niet bewust foute uitspraken doet. Geen rechter zit erop te wachten dat zijn vonnissen het niet halen in hoger beroep of cassatie. Sterker, in juridische beroepen ontlenen de beoefenaren er status aan als hun mening wordt bevestigd door de Hoge Raad!

[ad snoeren]

verjaring en het niet geleverd zijn van de aandelen ex art. 18 Wge). Op veel punten zijn de vonnissen wel gunstig.

Ik denk dat een rechter in Nederland niet bewust foute uitspraken doet.

Daarin zul je wel gelijk hebben Bromtol, maar als de rechters bijvoorbeeld
het punt verjaring overnemen heb ik en velen met mij een groot probleem.
Ik kan zelfs niets meer inbrengen voor de rechter gaat vonnissen, dat geldt ook voor dexia, maar wat doet de rechter, die kan namelijk zijn voorheen gevelde tussenvonnis gewoon aanpassen aan de vbzaken van de dexiakamer.

[cornelis]

Weer uitsel rechtzaak,wat bekokstoven ze nu weer,om ons de nek om te draaien?
Hebben we dan helemaal geen rechten meer,moet dexia dan kostte wat het kost winnen,of de schade voor dexia zoveel mogelijk beperkt worden ondanks dat wetten en regels overtreden zijn,het is de schande ten top in de meest corrupte landen gaat het er niet zo aan toe Nederland is wat rechtspraak betreft een derderangs ontwikkelingsland,dat de mensenrechten in eigen land niet zo nauw neemt.

Waren de rollen omgekeerd zouden de uitspraken ons om de oren vliegen,en werden deurwaardes op ons afgestuurd en werd er geen genade getoond dat weet ik zeker.
De hoge heren willen snel van het aandelenlease probleem af maar blijkbaar mag het de banken neits kosten en zoeken ze naar wegen om het de gedupeerden,ondanks dat we de wet aan onze zijde hebben, zo moeillijk mogelijk te maken,ook al zouden daarvoor wetten overtreden moeten worden.

[Janny]

Ons probleem is: te weinig eensgezindheid naar buiten toe.

We zij enorm verdeeld, en rollebollen over straat wie er nou het beste gelijk kan laten zien.

Voorbeeld: De VEB ging als één man tegen ABN-AMRO en overwon vooreerst.

Dat is ons grote probleem. We dachten een gedupeerden voorvechter te hebben in Leaseverlies.Eegalease maar dat werd een flop. en toen dwaalden we rond. en zoeken - zoeken . Dat kan voor ons weleens de grote botleneck worden. die verdeeldheid. Die verdeeldheid steld ook Dexia in staat om steeds weer groepen los te weken en te isoleren, en vervolgens financieel te liquideren.
Hier doet zich het probleem gelden van het klein in getal en niet eensgezind zijn, er zijn teveel belangengroepen die allemaal voor hun eigen toko vechten, maar vergeten dat we door samen te vechten veel sterker staan en ook zelfverzekerder overkomen. een vuist doet meer dan 5 vingers. Een leger dat inzichzelf verdeeld is komt niet sterk over.
Dexia heeft 1 doel. winnen. en verzameld alle krachten

Janny

[cornelis]

Dexia heeft 1 doel. winnen.

Dat hebben wij toch ook,hoe klein en verdeelt het ook is we hebben recht op een wettelijke eerlijke uitspraak.

[Janny]

Ja. Cornelis. Ons doel is inderdaad winnen. Maar tussen allemaal aan een apart touw trekken of gezamelijk aan één touw zit wel verschil in overbrenging van kracht. Een gesloten frontline is sterker. Inderdaad mijn ideaal van het begin af aan was een gesloten front en 1 voorvechter die betrouwbaar was. Vandaar ook dat ik me direct achter leaseverlies/eegalease heb geschaart. Toen zij echter om duistere redenen voor de eindstreep het touw los lieten en ons in het zand lieten buitelen waren wij verzwakt. 1 groot advocaten consortium of organisatie was mij liever geweest.dan zou Dexia ook een sterker tegenstander hebben ontmoet. nu kunnen ze er steeds een paar uit de gelederen uitschakelen en vernietigen. en wij moeten steeds weer ons hergroeperen. Dat kost tijd en energie die gebundeld had moeten worden. Ja. ook dan zou corruptie op de loer hebben geleden. evengoed als leaseverlies ons heeft verraden.
Sorry! ik ben boos op dexia en iedereen die ons steeds weer probeert te vernietigen terwijl we gelijk hebben.
Ik had gehoopt dat de Wcam Dexia tot rust had gebracht , maar helaas dat was valse hoop. Ze hadden nog meer venijnige pijlen in hun koker. steeds weer moeten we onze strategie bepalen. en blijven steeds achter de feiten aan hobbelen.
Janny

[Elias]

Ik denk dat een rechter in Nederland niet bewust foute uitspraken doet. Geen rechter zit erop te wachten dat zijn vonnissen het niet halen in hoger beroep of cassatie. Sterker, in juridische beroepen ontlenen de beoefenaren er status aan als hun mening wordt bevestigd door de Hoge Raad!

Bromtol,
toch hebben we een paar van die figuren gehad, die menig gedupeerden nog eens konden en mochten slachtofferen. Een ervan, Mr. Strengers, werd uit de Zeeuwse klei getrokken en notabene nog naar Amsterdam gehaald ook !
We hebben ook gediscussieerd over politieke invloed op het gebeuren en menigeen acht(te) dat niet aanwezig.
Dat men nu oog heeft voor echt schrijnende gevallen, na politieke uitlatingen daarover, is vanuit sociaal oogpunt voor die gevallen dan wel toe te juichen, maar dit doet juridisch gezien geen echt recht, omdat men de feitelijke oorzaken bij het afsluiten van die en/of alle contracten zo langs andere weg kan blijven verdoezelen

Gezien de opstelling van dat LeaseTeam in Amsterdam en de sturende krachten daarachter kun je ook al op je klompen aanvoelen, dat er nimmer (denk aan de gedane aangiften en "andere vingers op de zere plekken" richting de verantwoordelijke verz.mij's/banken en het schandelijk falend beleid, toezicht en "diepgaand" onderzoek van/door AFM tbv de WCAM-rechter) een strafrechterlijk of parlementair onderzoek zal komen......
Hoe kwam anders Dexia in Belgie wel snel en met een redelijke voor de meesten wel acceptabele regeling over de brug en dat voor relatief veel minder slachtoffers.

Ook in de woekerpolisaffaire wordt er voorlopig in NL opnieuw weer alles aan gedaan om rechterlijke tussenkomst, waarbij de feitelijke oorzaken snel en juist belicht zouden moeten worden, op de lange baan te schuiven of zo niet onmogelijk te maken. En ook hier weten politiek, verzekeringswezen en rechterlijke macht zich achter de schermen weer aardig te vinden.
Misschien een (te) negatieve kijk van mij op toepassing van het Nederlandse recht, maar toch.....

[Pieter]

Elias,

Hoewel ik het met Bromtol eens ben. (3 tekortkomingen in de huidige voorbeeld uitspraken) wil ik nog opmerken dat het aantal gedupeerden in de twee slechte catergorie modellen vallen, procentueel een kleine groep vertegenwoordigen. Een inzichtelijk rapport is opgesteld door Dommerholt en van Dijk advocaten waaruit blijkt hoe het met de verdeling van inkomen en vermogen is gesteld.
Nuchter gesteld. 80% krijgt 55% of meer van geledenschade terug vermeerderd met de wettelijke rente met de huidige voorbeeld vonnisen, echter 20% wordt kind van de rekening op basis van oneigenlijke gronden. Hj/zij die in catergorie 3 & 4 vallen. Een grote groep daarvan (van de 20% met goed inkomen/vermogen )is nog steeds beteraf met huidige categorie model (3&4) als dan dat ze met de duitenberg-regeling akkoord gaan. Onverlet wordt nog steeds op basis van ongelijkheid het schadebedrag op oneigenlijke gronden toegekend. Zo van heb je meer inkomen/vermogen dan vraag je erom dat je opgelicht wordt en dus is het grotendeels je eigenschuld.
Vergelijk het met een vergrijp aangaande een zedendelict. Als je in kort rokje liep dan is het grotendeels je eigenschuld dat je slachtoffer van een zedendelict werd. Immers je diende te weten dat je dan meer risico liep wat een helder weldenkend mens weet of zou moeten weten. <=> Inkomen/vermogen als basis voor toe te kennen eigenschuld dikke bult percentage ehu mi slaat men de plank mis. Het gaat toch om "gij zult niet........."

Advocaten, zowel individueel alswel in opdracht van Denktank, hebben veelvuldig contact met de dexiakamer. De dexiakamer heeft zich als doel gesteld om persoonlijkeschikkingen te bevorderen omzodoende proceseconomisch te werk te kunnen gaan. Echter de advocaten, zover ik spreek namens de denktank, eiste wel dat er dan duidelijkheid zou ontstaan over mogelijke vonnissen die zij zouden toegaan passen alvorens mee te werken aan de proceseconomische behandeling. Dat is nu duidelijk geworden. Vier categorie modellen, waarin de vereniging payback zich niet kan vinden. Zie daarvoor ook onze openbrief met onze grieven. De catergoerie modellen lokken dus ook ordinaire koehandel uit. handjeklap over de hoogte van een eventuele persoonlijke schikking. Kom je er niet uit met dexia dan zal de Rechter oordelen aan de hand van de vier categorie modellen.
echter nu er tekenen zijn dat uistspraken weer worden opgeschort, zou het eventueel kunnen betekennen dat de dexiakamer de categorie indeling nog eens onder de loep neemt en mischien wel herziet. Of de dexiakamer dit openbaar maakt, als er een wijzing plaats vindt, betwijfel ik. Immers dat zou betekenen dat ze de keutel openlijk intrekken. En dat zie ik nou niet zo 123 gebeuren. Als er wijzigingen plaats vinden zal je dat hoogstwaarschijnlijk alleen in de nog komende vonissen lezen.

Maar je stelling, politiek gekonkel, ja daar heb je gelijk in. echter op een net iets andere basis.

Met vriendelijke groet,
Pieter Hezemans
Vereniging Payback

[ad snoeren]

Ik vindt dit allemaal knap g e *** Maar antwoord op mijn stelling krijg ik niet omdat dat domweg ook niet bestaat. Wij worden constant
b e s o d e m i e t e r d.