LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
Het volgende bericht stond 28 februari in het Brabants Dagblad:
Verlies LegioLease: procederen of accepteren
oor Bert Bakker
Vrijdag 28 februari 2003 - Wie een huis koopt en dat wil financieren met een hypotheeklening, weet dat hij twee risico's op de hals haalt. Het eerste is dat hij op enig moment niet meer in staat zal zijn om de maandelijkse last van rente en (eventueel) aflossing te betalen. Het tweede risico is dat huizenprijzen gaan dalen en dat ook de waarde van het gekochte huis tot onder de oorspronkelijke aankoopsom duikelt.
Mocht hij gedwongen worden tot voortijdig verkopen, dan is de opbrengst van het huis niet voldoende om de hypotheek af te lossen en blijft er een schuld over. Iedereen begrijpt dit. Huizenkopers denken dus goed na of ze die risico's aan willen en banken zullen grondig nagaan of hun cliënt die risico's wel aankan.
Bij het kopen van een pakket aandelen met geleend geld, zoals klanten van ondermeer LegioLease deden, lag dat allemaal volkomen anders. Althans zo lijkt het als je de verhalen hoort van alle partijen die destijds met de verkoop van het product effectenlease van doen hadden. Niemand schijnt doorgehad te hebben dat de waarde van de op krediet gekochte aandelen kon dalen, en dat de beleggers daardoor dus met een schuld zouden kunnen blijven zitten. De beleggers zelf niet, want die meldden zich massaal als gedupeerde (al meer dan zestigduizend) bij de Stichting Leaseverlies. De bank die het product aanbood niet, want anders had men nooit zo lichtvaardig zo veel geld uitgeleend. Tot bedragen van 45.000 euro was een cheque bij het Bureau Krediet Registratie (BKR) het enige dat Aegon-dochter Labouchere, die destijds LegioLease op de markt bracht, deed om zijn debiteurenrisico te beperken.
Zelfs toezichthouder De Nederlandsche Bank heeft er kennelijk niet bij stilgestaan dat een scherpe daling van de waarde van het onderpand niet slechts financiële consumenten in problemen konden brengen, maar uiteindelijk ook de banken die de leningen verstrekten. Raar als je weet hoe strak DNB de procedures in de gaten houdt die banken moeten volgen bij het verstrekken andersoortige leningen, zoals hypotheken en natuurlijk ook het klassieke 'rood staan op effecten'. Natuurlijk is het achteraf makkelijk praten. Niemand bevroedde dat aandelen in drie jaar met zestig procent konden dalen, en feit is dat de maandlasten voor de effectenleasers overzienbaar leken; meestal een paar honderd - toen nog - guldens. Maar vreemd blijft dat de 'prudentie' waarvan bankiers anders altijd zo doortrokken zijn, even helemaal overboord ging bij de aanbieders van effectenlease.
Lastige vraag
Hoe dit alles ook zij: op dit moment staan mensen die een effectenleaseproduct kochten en nu waarschijnlijk tegen een - papieren - verlies aankijken, voor de vraag of ze moeten ingaan op het aanbod dat Dexia (het Belgische financiële conglomeraat dat Labouchere van Aegon overnam) hen doet om te zijner tijd hun restschuld af te lossen tegen iets coulantere voorwaarden, of dit te weigeren in de hoop hun verlies te beperken dankzij een schadevergoeding die de Stichting Leaseverlies voor hen in de wacht meent te kunnen slepen. Een heel lastige vraag, want in beide gevallen is het opnieuw gokken. Wie Dexia's aanbod accepteert, en er bijvoorbeeld voor kiest om zijn contract te verlengen - de oorspronkelijke looptijden varieerden meestal tussen de drie en de tien jaar) - moet er op hopen dat de waarde van zijn aandelenpakket 'in de verlenging' weer oploopt, zodat het papieren verlies vermindert, en wie weet zelfs verdwijnt. Wie níét accepteert, hoopt dat de rechter te zijner tijd zal oordelen dat de Stichting Leaseverlies gelijk heeft dat de informatie over de risico's van het product onvoldoende, of zelfs misleidend was. In dat geval kan een schadevergoeding het verlies beperken. Het lijkt mij dat als het evident is dat noch Labouchere, noch het eerste moederbedrijf Aegon, noch het tweede moederbedrijf Dexia, noch -De Nederlandsche Bank heeft ingezien welke risico's er met het product gemoeid waren, de rechter zal zeggen dat ook de consumenten niet konden weten welk risico ze liepen. Maar daarmee is dus niet -gezegd dat er van misleiding sprake was. Bovendien: het kan nog vele jaren duren -voor er een uitspraak is, en niemand weet hoeveel schade er dan vergoed zal worden. Als de beurs intussen aantrekt, kan degene die Dexia's bod accepteert in principe sneller van zijn probleem af zijn dan wie besluit mee te procederen.
Belazeren
Maar ik denk dat dan een meer principiële vraag eerst moet worden beantwoord. Wie tot procederen besluit, verwijt de aanbieder van -het effectenleaseproduct in feite dat hij immoreel handelde door eenzijdige, te optimistische informatie te verstrekken. Hij vindt, grof uitgedrukt, dat hij is belazerd. Maar als hij de risico's van -beleggen met geleend geld wel degelijk begreep (en zo moeilijk was dat niet) en hij procedeert toch mee, dan is hij in feite bezig om Dexia -te 'belazeren'. Het antwoord op dat morele dilemma -moet elke Leaseverliezer -zelf, in alle stilte, zien te vinden.
Verlies LegioLease: procederen of accepteren
oor Bert Bakker
Vrijdag 28 februari 2003 - Wie een huis koopt en dat wil financieren met een hypotheeklening, weet dat hij twee risico's op de hals haalt. Het eerste is dat hij op enig moment niet meer in staat zal zijn om de maandelijkse last van rente en (eventueel) aflossing te betalen. Het tweede risico is dat huizenprijzen gaan dalen en dat ook de waarde van het gekochte huis tot onder de oorspronkelijke aankoopsom duikelt.
Mocht hij gedwongen worden tot voortijdig verkopen, dan is de opbrengst van het huis niet voldoende om de hypotheek af te lossen en blijft er een schuld over. Iedereen begrijpt dit. Huizenkopers denken dus goed na of ze die risico's aan willen en banken zullen grondig nagaan of hun cliënt die risico's wel aankan.
Bij het kopen van een pakket aandelen met geleend geld, zoals klanten van ondermeer LegioLease deden, lag dat allemaal volkomen anders. Althans zo lijkt het als je de verhalen hoort van alle partijen die destijds met de verkoop van het product effectenlease van doen hadden. Niemand schijnt doorgehad te hebben dat de waarde van de op krediet gekochte aandelen kon dalen, en dat de beleggers daardoor dus met een schuld zouden kunnen blijven zitten. De beleggers zelf niet, want die meldden zich massaal als gedupeerde (al meer dan zestigduizend) bij de Stichting Leaseverlies. De bank die het product aanbood niet, want anders had men nooit zo lichtvaardig zo veel geld uitgeleend. Tot bedragen van 45.000 euro was een cheque bij het Bureau Krediet Registratie (BKR) het enige dat Aegon-dochter Labouchere, die destijds LegioLease op de markt bracht, deed om zijn debiteurenrisico te beperken.
Zelfs toezichthouder De Nederlandsche Bank heeft er kennelijk niet bij stilgestaan dat een scherpe daling van de waarde van het onderpand niet slechts financiële consumenten in problemen konden brengen, maar uiteindelijk ook de banken die de leningen verstrekten. Raar als je weet hoe strak DNB de procedures in de gaten houdt die banken moeten volgen bij het verstrekken andersoortige leningen, zoals hypotheken en natuurlijk ook het klassieke 'rood staan op effecten'. Natuurlijk is het achteraf makkelijk praten. Niemand bevroedde dat aandelen in drie jaar met zestig procent konden dalen, en feit is dat de maandlasten voor de effectenleasers overzienbaar leken; meestal een paar honderd - toen nog - guldens. Maar vreemd blijft dat de 'prudentie' waarvan bankiers anders altijd zo doortrokken zijn, even helemaal overboord ging bij de aanbieders van effectenlease.
Lastige vraag
Hoe dit alles ook zij: op dit moment staan mensen die een effectenleaseproduct kochten en nu waarschijnlijk tegen een - papieren - verlies aankijken, voor de vraag of ze moeten ingaan op het aanbod dat Dexia (het Belgische financiële conglomeraat dat Labouchere van Aegon overnam) hen doet om te zijner tijd hun restschuld af te lossen tegen iets coulantere voorwaarden, of dit te weigeren in de hoop hun verlies te beperken dankzij een schadevergoeding die de Stichting Leaseverlies voor hen in de wacht meent te kunnen slepen. Een heel lastige vraag, want in beide gevallen is het opnieuw gokken. Wie Dexia's aanbod accepteert, en er bijvoorbeeld voor kiest om zijn contract te verlengen - de oorspronkelijke looptijden varieerden meestal tussen de drie en de tien jaar) - moet er op hopen dat de waarde van zijn aandelenpakket 'in de verlenging' weer oploopt, zodat het papieren verlies vermindert, en wie weet zelfs verdwijnt. Wie níét accepteert, hoopt dat de rechter te zijner tijd zal oordelen dat de Stichting Leaseverlies gelijk heeft dat de informatie over de risico's van het product onvoldoende, of zelfs misleidend was. In dat geval kan een schadevergoeding het verlies beperken. Het lijkt mij dat als het evident is dat noch Labouchere, noch het eerste moederbedrijf Aegon, noch het tweede moederbedrijf Dexia, noch -De Nederlandsche Bank heeft ingezien welke risico's er met het product gemoeid waren, de rechter zal zeggen dat ook de consumenten niet konden weten welk risico ze liepen. Maar daarmee is dus niet -gezegd dat er van misleiding sprake was. Bovendien: het kan nog vele jaren duren -voor er een uitspraak is, en niemand weet hoeveel schade er dan vergoed zal worden. Als de beurs intussen aantrekt, kan degene die Dexia's bod accepteert in principe sneller van zijn probleem af zijn dan wie besluit mee te procederen.
Belazeren
Maar ik denk dat dan een meer principiële vraag eerst moet worden beantwoord. Wie tot procederen besluit, verwijt de aanbieder van -het effectenleaseproduct in feite dat hij immoreel handelde door eenzijdige, te optimistische informatie te verstrekken. Hij vindt, grof uitgedrukt, dat hij is belazerd. Maar als hij de risico's van -beleggen met geleend geld wel degelijk begreep (en zo moeilijk was dat niet) en hij procedeert toch mee, dan is hij in feite bezig om Dexia -te 'belazeren'. Het antwoord op dat morele dilemma -moet elke Leaseverliezer -zelf, in alle stilte, zien te vinden.
Re: bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
Zie de laatste alinea van het stuk. Was het maar zo duidelijk geweest dat je feitelijk aandelen aanschafte via leningen, dan was er destijds heel wat minder toeloop geweest. Consequent is dat aspect in publicaties en voorlichting door Legio versluierd. Afgezien nog van het feit dat je niet alleen een Winstverdriedubbelaar 'kocht', maar impliciet ook een 'verliesverdriedubbelaar'. Pure misleiding!
Re: bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
Rob v.d
Helemaal met je eens. Als het zo duidelijk was geweest waren er veel minder gedupeerde.
Helaas was het niet duidelijk.
En Dexia belazeren?! Zij belazeren ons.
Helemaal met je eens. Als het zo duidelijk was geweest waren er veel minder gedupeerde.
Helaas was het niet duidelijk.
En Dexia belazeren?! Zij belazeren ons.
Re: bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
Als ik dus geweten had dat ik restschuld kon overhouden had ik dus nooit meegedaan en ingestapt in deze zaak.
Re: bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
Achteraf is het makkelijk praten, dan had niemand dit gedaan natuurlijk. Toen werd het zo mooi voorgespiegeld door Legio, dat het mij wel leuk leek om zo mijn spaargeld wat op te krikken. Natuurlijk wist ik ook wel dat beleggen een risco met zich meenam, maar niet dat ik een hele grote schuld kon overhouden. Ik dacht als ik mijn inleg maar terug heb, met nog wat extra centen erbij. Later hoorde ik dat beleggen met geleend geld niet slim is, als het slecht gaat op de beurs. Ja denk ik dan, dan had Legio dat maar beter uit moeten leggen in hun folder. Dus ik voel me wel degelijk belazerd door Legio en flink ook.
Re: bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
Er stond bij mijn in de folder niet dat mijn verlies verdrievoudigen kon (-14000 euro). Maar wel dat mijn aandelen gemiddeld per jaar met +/- 18 tot 26 procent per jaar zouden stijgen. Als er had gestaan u verlies kan ook verdrievoudigen dan had ik ook nooit deze laese overeenkomst aan gegaan. Het gekke van alles is ook dat ik toen der tijd ook geen lening kon krijgen. Omdat ik dat ik al teveel open had staan. Maar legio kon wel voor mijn toen der tijd 42000 gulden belenen om een contract aftesluiten.
Re: bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
Ik heb deze punten in Den Haag ook laten horen en men is zich bewust van de problemen.
Ik heb mijn verhaal gedaan en dat heeft zeker invloed op de politiek, dat moeten we allemaal doen.
Op www.tweede-kamer.nl onder Leden,commissies,fracties en dan onder commisies-economischezaken -financiën kan je alle namen van tweedekamer mensen vinden die onze zaak kunnen en moeten behartigen.
Bel ze op en spreek ze aan, het zijn gewone mensen die met een goed verhaal iets voor ons kunnen doen.
Het alg.nummer in Den Haag is 070-3182211 en vraag naar de man of vrouw die u wilt spreken.
Ikzelf heb de hoop als we allemaal meer van ons laten horen in de politiek dat er iets positiefs gaat gebeuren.
Als we ons op een behoorlijke manier laten horen en onze problemen beter duidelijk maken aan de politiek moet er iets van een goede oplossing komen.
De media aan de ene kant en de politiek aan de andere kant dan moet een uitweg te vinden zijn.
Als Dexia dan ook nog een stap in de goede richting doet moeten onze problemen handelbaar worden
mvg John
Ik heb mijn verhaal gedaan en dat heeft zeker invloed op de politiek, dat moeten we allemaal doen.
Op www.tweede-kamer.nl onder Leden,commissies,fracties en dan onder commisies-economischezaken -financiën kan je alle namen van tweedekamer mensen vinden die onze zaak kunnen en moeten behartigen.
Bel ze op en spreek ze aan, het zijn gewone mensen die met een goed verhaal iets voor ons kunnen doen.
Het alg.nummer in Den Haag is 070-3182211 en vraag naar de man of vrouw die u wilt spreken.
Ikzelf heb de hoop als we allemaal meer van ons laten horen in de politiek dat er iets positiefs gaat gebeuren.
Als we ons op een behoorlijke manier laten horen en onze problemen beter duidelijk maken aan de politiek moet er iets van een goede oplossing komen.
De media aan de ene kant en de politiek aan de andere kant dan moet een uitweg te vinden zijn.
Als Dexia dan ook nog een stap in de goede richting doet moeten onze problemen handelbaar worden
mvg John
Re: bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
Hallo allemaal!
Wat een geweldig artikel; dit verkondig ik al maanden: de echte gedupeerden moeten niet de dupe worden van de meelopers die er ook nog een graantje van mee willen pikken terwijl ze dondersgoed wisten waar ze aan begonnen! Die lui belazeren de andere kant op en makenhet moeilijker voor de echte gedupeerden. Petje af voor de auteur.
Groeten hoor! Kees
Wat een geweldig artikel; dit verkondig ik al maanden: de echte gedupeerden moeten niet de dupe worden van de meelopers die er ook nog een graantje van mee willen pikken terwijl ze dondersgoed wisten waar ze aan begonnen! Die lui belazeren de andere kant op en makenhet moeilijker voor de echte gedupeerden. Petje af voor de auteur.
Groeten hoor! Kees
Re: bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
Ja! Dit artikel verdient veel aandacht; vooral hier...!
Re: bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
Kees,
Weer lekker tweedracht aan het zaaien ??
Gaat lekker zo hè ?
Pep
Weer lekker tweedracht aan het zaaien ??
Gaat lekker zo hè ?
Pep
Re: bericht in Brabants Dagblad 28/2/2003
Daar gaan we weer!
Laat een kritische noot horen en er zijn weer mensen die boos zijn dat je hun de roze bril afzet. Pep, ik ben het helemaal eens met de misleiden onder ons, maar de mensen die meeliften op hun verdriet kan ik op geen enkele manier respecteren. Vandaar mijn relativerende opmerkingen her en der.
Kan je het iet waarderen, lees ze dan niet.
Toch de groeten hoor! Kees
Laat een kritische noot horen en er zijn weer mensen die boos zijn dat je hun de roze bril afzet. Pep, ik ben het helemaal eens met de misleiden onder ons, maar de mensen die meeliften op hun verdriet kan ik op geen enkele manier respecteren. Vandaar mijn relativerende opmerkingen her en der.
Kan je het iet waarderen, lees ze dan niet.
Toch de groeten hoor! Kees