Geachte heer Blok
Graag wil ik u wijzen op een artikel op internet in DFT van 31-01-2003 betreffende Legio Lease.
Bij het onderwerp financiele consument kunt u op de overzichtspagina klikken en daar kunt u dit onderwerp over Legio Lease vinden. Zou u dit artikel kunnen plaatsen.
Met vriendelijke groet
Mieke
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] De Financiele Telegraaf
-
Cor
Re: De Financiele Telegraaf
AMSTERDAM - 17 juni 2002 - De problemen rond de aandelenleaseproducten van Legio Lease zijn de laatste maanden in de media breed uitgemeten: Tros Radar bracht de zaak groots op televisie en ook de kranten hebben veel aandacht besteed aan het rumoer rond aandelenlease. Welke lessen kunt u als financiële consument hieruit leren?
Aandelen leasen blijkt veel meer risico's met zich mee te brengen dan menig deelnemer had gedacht. Door de daling van de beurs staan veel aandelenleasebeleggers op verlies, iets wat ondenkbaar was toen het contract gesloten werd. Hoe kan het toch dat er honderdduizenden beleggers zijn die een extreem risicovol aandelenleasecontract hebben gesloten en nu aan den lijve moeten ondervinden wat die risico's zijn? Dat lijkt te liggen aan de manier waarop de contracten aan de man werden gebracht.
Aandelenleaseproducten werden en worden op twee manieren verkocht. De eerste methode is die waarbij consumenten rechtstreeks worden benaderd. Meestal krijgen zij eerst een folder toegestuurd, waarna een verkooptelefoontje volgt. Mijn eigen ervaring is dat de verkopers alleen vragen stellen die zullen leiden tot het verkopen van een leasecontract. Op geen enkele manier proberen zij een goed beeld te krijgen van de financiële positie van de potentiële klant. Of iemand de maandlasten van het leasecontract en de aan het contract gekoppelde risico's wel kan dragen, komt al helemaal niet aan de orde. Vaak hebben de verkopers ook helemaal geen verstand van financiële zaken en moeten ze het antwoord schuldig blijven als je een simpele vraag stelt.
Het tweede verkoopkanaal zijn tussenpersonen die de leasecontracten in een persoonlijk gesprek aanbevelen bij hun klanten. Zodra een contract is gesloten, ontvangen zij een provisie van de aandelenleasemaatschappij.
Beide verkoopmethodes kennen een groot probleem: voor de verkopers is de verleiding groot om de risico's van het product te verbloemen. Het sluiten van een contract is immers een stuk makkelijker als de risico's niet duidelijk worden uitgelegd.
Dat de risico's gebagatelliseerd worden, blijkt ook uit de folders voor aandelenleaseproducten. Daarin staat vrijwel nooit een rekenvoorbeeld waarin de beurs met minder dan 6% per jaar stijgt.
Het is dan ook vreemd dat er geen verplichting bestaat om ook een voorbeeld te laten zien met rendementen van 0% en min 5% per jaar. Vanaf deze zomer moet de verplichte financiële bijsluiter u meer inzicht geven in de risico's van financiële producten. Deze bijsluiter blijkt echter zelfs voor professionele adviseurs lastig te lezen, laat staan voor de gemiddelde consument.
Wie in de toekomst wil voorkomen met een belegging te blijven zitten die totaal verkeerd uitpakt, kan daarom het beste zelf vragen naar de risico's van een product. Als blijkt dat u meer kunt verliezen dan uw inleg, ga dan met een grote boog om dergelijke beleggingen heen. Krijgt u een ontwijkend of een vaag antwoord, neem dan het zekere voor het onzekere en kies een andere belegging.
Ook als consument moet u immers altijd kritische vragen blijven stellen. Dat heeft de Legio Lease-affaire wel geleerd.
Aandelen leasen blijkt veel meer risico's met zich mee te brengen dan menig deelnemer had gedacht. Door de daling van de beurs staan veel aandelenleasebeleggers op verlies, iets wat ondenkbaar was toen het contract gesloten werd. Hoe kan het toch dat er honderdduizenden beleggers zijn die een extreem risicovol aandelenleasecontract hebben gesloten en nu aan den lijve moeten ondervinden wat die risico's zijn? Dat lijkt te liggen aan de manier waarop de contracten aan de man werden gebracht.
Aandelenleaseproducten werden en worden op twee manieren verkocht. De eerste methode is die waarbij consumenten rechtstreeks worden benaderd. Meestal krijgen zij eerst een folder toegestuurd, waarna een verkooptelefoontje volgt. Mijn eigen ervaring is dat de verkopers alleen vragen stellen die zullen leiden tot het verkopen van een leasecontract. Op geen enkele manier proberen zij een goed beeld te krijgen van de financiële positie van de potentiële klant. Of iemand de maandlasten van het leasecontract en de aan het contract gekoppelde risico's wel kan dragen, komt al helemaal niet aan de orde. Vaak hebben de verkopers ook helemaal geen verstand van financiële zaken en moeten ze het antwoord schuldig blijven als je een simpele vraag stelt.
Het tweede verkoopkanaal zijn tussenpersonen die de leasecontracten in een persoonlijk gesprek aanbevelen bij hun klanten. Zodra een contract is gesloten, ontvangen zij een provisie van de aandelenleasemaatschappij.
Beide verkoopmethodes kennen een groot probleem: voor de verkopers is de verleiding groot om de risico's van het product te verbloemen. Het sluiten van een contract is immers een stuk makkelijker als de risico's niet duidelijk worden uitgelegd.
Dat de risico's gebagatelliseerd worden, blijkt ook uit de folders voor aandelenleaseproducten. Daarin staat vrijwel nooit een rekenvoorbeeld waarin de beurs met minder dan 6% per jaar stijgt.
Het is dan ook vreemd dat er geen verplichting bestaat om ook een voorbeeld te laten zien met rendementen van 0% en min 5% per jaar. Vanaf deze zomer moet de verplichte financiële bijsluiter u meer inzicht geven in de risico's van financiële producten. Deze bijsluiter blijkt echter zelfs voor professionele adviseurs lastig te lezen, laat staan voor de gemiddelde consument.
Wie in de toekomst wil voorkomen met een belegging te blijven zitten die totaal verkeerd uitpakt, kan daarom het beste zelf vragen naar de risico's van een product. Als blijkt dat u meer kunt verliezen dan uw inleg, ga dan met een grote boog om dergelijke beleggingen heen. Krijgt u een ontwijkend of een vaag antwoord, neem dan het zekere voor het onzekere en kies een andere belegging.
Ook als consument moet u immers altijd kritische vragen blijven stellen. Dat heeft de Legio Lease-affaire wel geleerd.
