Voordat deze discussie weer helemaal van scratch wordt opgebouwd haal ik hem even naar voren.
Hetgeen geen belemmering hoeft te zijn om er opnieuw over te beginnen hoor.
groet Maarten
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
-
simone
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Nog even ten aanzien van de ruimte die in sommige contracten is vrijgemaakt voor ondertekening van de partner, waarover ergens in deze interessante discussie gesproken werd:
Als er op het contract ruimte was voor de partner om mee te tekenen, dan zou je kunnen stellen dat Legio/Dexia ervan uit mocht gaan dat er geen partner was als er maar 1 handtekening op het contract gezet werd. Dit is relevant voor de werking van art. 1:88 en 89 BW. Immers, vernietiging is niet mogelijk als de wederpartij te goeder trouw was.
Ik denk dat een beroep op goede trouw van Dexia echter zal stranden: in de literatuur wordt algemeen aangenomen dat men daadwerkelijk moet informeren of degene met wie men het contract afsluit gehuwd is. Je zou zelfs kunnen verdedigen dat ze de registers van de Burgelijke Stand hadden moeten raadplegen, maar dat gaat mij wat ver.
Dan zou ik me ook nog kunnen voorstellen dat Dexia zich beroept op rechtsdwaling ten aanzien van art. 1:88, omdat ze menen/meenden dat het artikel niet van toepassing is op de aandelenlease-contracten, zodat er geen toestemming van de echtgenoot vereist was. Ook zo'n beroep zal stranden, omdat je er nooit zomaar vanuit mag gaan dat het artikel niet van toepassing is. Bij twijfel moet je toch toestemming vragen, en bij twijfel in de juridische literatuur zéker.
Als er op het contract ruimte was voor de partner om mee te tekenen, dan zou je kunnen stellen dat Legio/Dexia ervan uit mocht gaan dat er geen partner was als er maar 1 handtekening op het contract gezet werd. Dit is relevant voor de werking van art. 1:88 en 89 BW. Immers, vernietiging is niet mogelijk als de wederpartij te goeder trouw was.
Ik denk dat een beroep op goede trouw van Dexia echter zal stranden: in de literatuur wordt algemeen aangenomen dat men daadwerkelijk moet informeren of degene met wie men het contract afsluit gehuwd is. Je zou zelfs kunnen verdedigen dat ze de registers van de Burgelijke Stand hadden moeten raadplegen, maar dat gaat mij wat ver.
Dan zou ik me ook nog kunnen voorstellen dat Dexia zich beroept op rechtsdwaling ten aanzien van art. 1:88, omdat ze menen/meenden dat het artikel niet van toepassing is op de aandelenlease-contracten, zodat er geen toestemming van de echtgenoot vereist was. Ook zo'n beroep zal stranden, omdat je er nooit zomaar vanuit mag gaan dat het artikel niet van toepassing is. Bij twijfel moet je toch toestemming vragen, en bij twijfel in de juridische literatuur zéker.
-
Maarten
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Simone,
Even over de eventuele goede trouw van Dexia bij het niet ondertekenen van de echtgenoot terwijl daarvoor wel ruimte op het contract voor was. Ik denk dat men daarvoor op het contract expliciet een vraag naar de burgerlijke staat van de contractant had moeten opnemen. Maar bij mijn weten wordt op het contract niet meer vermeld dan: "handtekening partner". In feite is deze vermelding nietszeggend en daarmee ook de handtekening van de echtgenoot (tenzij de echtgenoot in de aanhef van het contract als mede contractant is opgenomen.In deze situatie is artikel 88 echter sowieso niet aan de orde).
Waar tekent de echtgenoot dan eigenlijk voor? Er staat (in de contracten die ik onder ogen heb gehad) immers niet bij iets in de trant van: "de echtgenoot verleent hierbij toestemming voor dat de partner" etc etc..
Je zou dus eigenlijk kunnen stellen dat op basis van bovenstaande de enkele handtekening van de echtgenoot nog niet eens een toestemming aan de andere echtgenoot i.h.k. van art 88 inhoudt. In dat geval zouden nog veel meer mensen een beroep kunnen doen op art. 88. De handtekening van de echtgenoot op het contract heeft uiteraard wel consequenties voor het meten van het tijdstip waarop de echtgenoot in ieder geval op de hoogte was van het bestaan van de leaseovereenkomst.
Bovenstaande visie is meer een "hardop denken" ik zou graag wat inhoudelijk commentaar hierop krijgen.
Met betrekking tot je opmerking over rechtsdwaling van Dexia t.z.v. de toepasbaarheid van art. 1:88
Aanvullend op je eigen opmerkingen daarover zou ik daar nog graag aan willen toevoegen dat Als iedere nederlander geacht wordt de wet te kennen dit zeker geldt voor een bank t.z.v. de gezinsbeschemende bepalingen. Verder zou als er al sprake was van rechtsdwaling er toch een belangenafweging moeten worden gemaakt wie de financiele gevolgen van die dwaling zou moeten dragen: Dexia of anderzijds de echtgenoot die in het geheel geen partij was bij de overeenkomst. Het lijkt mij dat de laatste dan de bescherming verdient waarvoor art. 1:88 in de eerste plaats geschreven is.
groet Maarten
Even over de eventuele goede trouw van Dexia bij het niet ondertekenen van de echtgenoot terwijl daarvoor wel ruimte op het contract voor was. Ik denk dat men daarvoor op het contract expliciet een vraag naar de burgerlijke staat van de contractant had moeten opnemen. Maar bij mijn weten wordt op het contract niet meer vermeld dan: "handtekening partner". In feite is deze vermelding nietszeggend en daarmee ook de handtekening van de echtgenoot (tenzij de echtgenoot in de aanhef van het contract als mede contractant is opgenomen.In deze situatie is artikel 88 echter sowieso niet aan de orde).
Waar tekent de echtgenoot dan eigenlijk voor? Er staat (in de contracten die ik onder ogen heb gehad) immers niet bij iets in de trant van: "de echtgenoot verleent hierbij toestemming voor dat de partner" etc etc..
Je zou dus eigenlijk kunnen stellen dat op basis van bovenstaande de enkele handtekening van de echtgenoot nog niet eens een toestemming aan de andere echtgenoot i.h.k. van art 88 inhoudt. In dat geval zouden nog veel meer mensen een beroep kunnen doen op art. 88. De handtekening van de echtgenoot op het contract heeft uiteraard wel consequenties voor het meten van het tijdstip waarop de echtgenoot in ieder geval op de hoogte was van het bestaan van de leaseovereenkomst.
Bovenstaande visie is meer een "hardop denken" ik zou graag wat inhoudelijk commentaar hierop krijgen.
Met betrekking tot je opmerking over rechtsdwaling van Dexia t.z.v. de toepasbaarheid van art. 1:88
Aanvullend op je eigen opmerkingen daarover zou ik daar nog graag aan willen toevoegen dat Als iedere nederlander geacht wordt de wet te kennen dit zeker geldt voor een bank t.z.v. de gezinsbeschemende bepalingen. Verder zou als er al sprake was van rechtsdwaling er toch een belangenafweging moeten worden gemaakt wie de financiele gevolgen van die dwaling zou moeten dragen: Dexia of anderzijds de echtgenoot die in het geheel geen partij was bij de overeenkomst. Het lijkt mij dat de laatste dan de bescherming verdient waarvoor art. 1:88 in de eerste plaats geschreven is.
groet Maarten
-
simone
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Maarten,
We zijn het helemaal eens. Gezien de overwegingen m.b.t. zowel de evt. handtekening van de echtgenoot als de evt. rechtsdwaling van Dexia, zouden de gezinsbeschermende bepalingen zeker toepassing moeten vinden.
Dan resteert nog de opmerking van Dexia dat een effectenlease-overeenkomst niet valt onder de werkingssfeer van art. 1:88 en 89 BW. Zij zeggen daarin 'gesteund te worden door 3 hoogleraren', maar gaan inhoudelijk niet in op deze materie. Ik ben zeer benieuwd naar hun overwegingen ten aanzien hiervan.
Mijns inziens valt een effectenlease-overeenkomst wel degelijk onder de werkingssfeer van art. 1:88 en 89, omdat dit een vorm van huurkoop betreft. Huurkoop is uiteraard weer een vorm van koop op afbetaling en dat wordt met zoveel woorden genoemd in lid 1 sub d van art. 1:88. Tot nu toe heb ik in de literatuur geen enkele informatie kunnen vinden die dit tegenspreekt. Wel zal ik, zoals ik al eerder heb gezegd, één dezer dagen de parlementaire geschiedenis van de bewuste artikelen opzoeken. Wellicht dat daaruit iets anders naar voren komt, maar vooralsnog betwijfel ik dat.
M. v. gr. Simone
We zijn het helemaal eens. Gezien de overwegingen m.b.t. zowel de evt. handtekening van de echtgenoot als de evt. rechtsdwaling van Dexia, zouden de gezinsbeschermende bepalingen zeker toepassing moeten vinden.
Dan resteert nog de opmerking van Dexia dat een effectenlease-overeenkomst niet valt onder de werkingssfeer van art. 1:88 en 89 BW. Zij zeggen daarin 'gesteund te worden door 3 hoogleraren', maar gaan inhoudelijk niet in op deze materie. Ik ben zeer benieuwd naar hun overwegingen ten aanzien hiervan.
Mijns inziens valt een effectenlease-overeenkomst wel degelijk onder de werkingssfeer van art. 1:88 en 89, omdat dit een vorm van huurkoop betreft. Huurkoop is uiteraard weer een vorm van koop op afbetaling en dat wordt met zoveel woorden genoemd in lid 1 sub d van art. 1:88. Tot nu toe heb ik in de literatuur geen enkele informatie kunnen vinden die dit tegenspreekt. Wel zal ik, zoals ik al eerder heb gezegd, één dezer dagen de parlementaire geschiedenis van de bewuste artikelen opzoeken. Wellicht dat daaruit iets anders naar voren komt, maar vooralsnog betwijfel ik dat.
M. v. gr. Simone
-
Maarten
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Simone,
Ja, okee.
Hoe denk jij over de tweede alinea van mijn vorige posting?
groet Maarten
Ja, okee.
Hoe denk jij over de tweede alinea van mijn vorige posting?
groet Maarten
-
simone
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Maarten,
Ik vind jouw gedachtengang een interessante. De wet schrijft slechts voor dat de toestemming schriftelijk gegeven wordt. De vraag is dus of het enkele zetten van een hantekening onder het leasecontract, door de andere echtgenoot, kwalificeert als een verklaring van toestemming richting Dexia. Zoals jij zegt: waar tekent die echtgenoot nou eigenlijk voor?
Hij laat met het ondertekenen in ieder geval zien dat hij op de hoogte is van het afsluiten van het contract. Impliceert dit ook dat hij toestemming geeft? Zelf heb ik nog geen leasecontract onder ogen gehad, maar ik denk dat je van het geven van toestemming niet al te lichtvaardig kunt uitgaan. In dat opzicht rustte op Dexia een zwaardere onderzoeksplicht dan het enkel laten drukken van een extra stippellijntje onderaan een contract.
Ze hadden zich ten eerste moeten vergewissen of art. 1:88 van toepassing was op de leasecontracten die ze aanboden (een beroep op rechtsdwaling zal hoogstwaarschijnlijk niet slagen, zie eerdere bijdrage, omdat hun zienswijze niet door vaste jurisprudentie en literatuur werd aanvaard).
Zo ja, dan hadden ze ten tweede moeten nagaan of hun medecontractant gehuwd was. (Prof. de Boer overweegt daarover in de Asser-serie Personen-en Familierecht "dat een redelijk onderzoek naar het gehuwd zijn en de aanwezigheid van de eventuele noodzakelijke toestemming behoort te worden ingesteld. Gerekend naar het grote aantal volwassen Nederlanders dat gehuwd is, moet men daarvan uitgaan en zich bij iedere transactie die in beginsel wordt bestreken door art. 1:88 nader op de hoogte stellen.")
Ten derde had men voor het geven van de vereiste toestemming een mogelijkheid moeten scheppen in het contract. "Hierbij verklaar ik, echtgenoot A, dat ik op de hoogte ben van en toestem in het aangaan van de onderhavige rechtshandeling door mijn echtgenoot B...etc."
Zoals ik eerder zei, denk ik niet dat een beroep van Dexia t.a.v. goede trouw zal slagen. Het enkele feit dat er een stippellijntje was voor de handtekening van de echtgenoot en dat deze NIET getekend heeft, houdt niet automatisch in dat Dexia ervan uit mocht gaan dat de wederpartij dan wel niet getrouwd zou zijn. De op haar rustende onderzoeksplicht is groter dan dat.
Weer terug naar de hoofdvraag: als er wél getekend is door de andere echtgenoot, houdt dit dan ook in dat er toestemming is gegeven? En betekent deze onduidelijkheid dat ook echtgenoten die wél hebben meegetekend een beroep kunnen doen op art 1:88 en 89? Dat lijkt me lastig. In rechte geef ik hen persoonlijk niet zoveel kans. De wet wordt door de rechter uiteraard in redelijkheid toegepast. Dat je hebt getekend, houdt in dat je ervan wist. Dexia is in deze niet de enige die een onderzoeksplicht heeft. De echtgenoot zelf had zich ook moeten afvragen wat hij tekende en of hij het daarmee eens was. Hij had er toen iets aan moeten doen, als zal de mogelijkheid daartoe per individueel geval verschillen. Het lijkt me niet gepast om dan een tijd later alsnog vernietiging te vragen. Wat denk jij?
groet, Simone
Ik vind jouw gedachtengang een interessante. De wet schrijft slechts voor dat de toestemming schriftelijk gegeven wordt. De vraag is dus of het enkele zetten van een hantekening onder het leasecontract, door de andere echtgenoot, kwalificeert als een verklaring van toestemming richting Dexia. Zoals jij zegt: waar tekent die echtgenoot nou eigenlijk voor?
Hij laat met het ondertekenen in ieder geval zien dat hij op de hoogte is van het afsluiten van het contract. Impliceert dit ook dat hij toestemming geeft? Zelf heb ik nog geen leasecontract onder ogen gehad, maar ik denk dat je van het geven van toestemming niet al te lichtvaardig kunt uitgaan. In dat opzicht rustte op Dexia een zwaardere onderzoeksplicht dan het enkel laten drukken van een extra stippellijntje onderaan een contract.
Ze hadden zich ten eerste moeten vergewissen of art. 1:88 van toepassing was op de leasecontracten die ze aanboden (een beroep op rechtsdwaling zal hoogstwaarschijnlijk niet slagen, zie eerdere bijdrage, omdat hun zienswijze niet door vaste jurisprudentie en literatuur werd aanvaard).
Zo ja, dan hadden ze ten tweede moeten nagaan of hun medecontractant gehuwd was. (Prof. de Boer overweegt daarover in de Asser-serie Personen-en Familierecht "dat een redelijk onderzoek naar het gehuwd zijn en de aanwezigheid van de eventuele noodzakelijke toestemming behoort te worden ingesteld. Gerekend naar het grote aantal volwassen Nederlanders dat gehuwd is, moet men daarvan uitgaan en zich bij iedere transactie die in beginsel wordt bestreken door art. 1:88 nader op de hoogte stellen.")
Ten derde had men voor het geven van de vereiste toestemming een mogelijkheid moeten scheppen in het contract. "Hierbij verklaar ik, echtgenoot A, dat ik op de hoogte ben van en toestem in het aangaan van de onderhavige rechtshandeling door mijn echtgenoot B...etc."
Zoals ik eerder zei, denk ik niet dat een beroep van Dexia t.a.v. goede trouw zal slagen. Het enkele feit dat er een stippellijntje was voor de handtekening van de echtgenoot en dat deze NIET getekend heeft, houdt niet automatisch in dat Dexia ervan uit mocht gaan dat de wederpartij dan wel niet getrouwd zou zijn. De op haar rustende onderzoeksplicht is groter dan dat.
Weer terug naar de hoofdvraag: als er wél getekend is door de andere echtgenoot, houdt dit dan ook in dat er toestemming is gegeven? En betekent deze onduidelijkheid dat ook echtgenoten die wél hebben meegetekend een beroep kunnen doen op art 1:88 en 89? Dat lijkt me lastig. In rechte geef ik hen persoonlijk niet zoveel kans. De wet wordt door de rechter uiteraard in redelijkheid toegepast. Dat je hebt getekend, houdt in dat je ervan wist. Dexia is in deze niet de enige die een onderzoeksplicht heeft. De echtgenoot zelf had zich ook moeten afvragen wat hij tekende en of hij het daarmee eens was. Hij had er toen iets aan moeten doen, als zal de mogelijkheid daartoe per individueel geval verschillen. Het lijkt me niet gepast om dan een tijd later alsnog vernietiging te vragen. Wat denk jij?
groet, Simone
-
Maarten
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Simone,
Fijn dat je het zo puntsgewijs hebt geanalyseerd.
Als we nu constateren dat de toestemming expliciet gegeven moet worden, dus meer dan alleen de woorden "handtekening echtgeno(o)t(e)" gevolgd door het stippellijntje, dan kan daar niet anders uit volgen dan dat deze handtekening geen toestemming voor het aangaan van het contract inhoudt. Dat brengt de logica met zich mee. Maar ik ben het volstrekt met je eens dat de partner niet zomaar iets mag tekenen. Deze heeft inderdaad ook een onderzoeksplicht. De vraag is dan niet meer Waar tekent de echtgenoot voor (motief Dexia) maar WAAROM heeft hij/zij dat gedaan? (motief partner). De bedoeling van het tekenen zal dan door die partner aangegeven moeten worden. Dat brengt de terecht door jou aangehaalde redelijkheid met zich mee. Hetgeen betekent dat de bewijslast (van de bedoeling van het tekenen) op de partner rust. Deze zal dus moeten BEWIJZEN dat de ondertekening GEEN toestemming inhield. Dit is niet realistisch. Waarmee deze kwestie academisch is geworden.
Maar het heeft m.i. wel betekenis voor de situatie waarbij de partner de stippellijn niet van een handtekening heeft voorzien. Immers als de redelijkheid al nodig is in de situatie dat de partner WEL getekend heeft om de bedoeling van deze handtekening te achterhalen dan kan de afwezigheid van die handtekening al helemaal geen goede trouw van Dexia m.b.t. de burgelijke staat opleveren.
Even nog over jouw derde overweging. Je zegt daar:
"Ten derde had men voor het geven van de vereiste toestemming een mogelijkheid moeten scheppen in het contract. "Hierbij verklaar ik, echtgenoot A, dat ik op de hoogte ben van en toestem in het aangaan van de onderhavige rechtshandeling door mijn echtgenoot B...etc." .."
Ik ben het hier niet helemaal mee eens. Tenzij je ermee wil zeggen dat ALS Dexia aan de handtekening van de partner
de betekenis van toestemming wilde geven dat DAN een dergelijke formulering vereist is (of op zijn minst gewenst zou zijn zodat we de redelijkheid er niet bij hoeven te halen).
Maar het is niet persee noodzakelijk dat de toestemming van de partner op het contract staat. Een ander schriftelijk document zou volstaan. Dexia hoeft zich er zelfs niet eens van te vergewissen dat de toestemming is gegeven. De partner (en niet Dexia) die het contract afsluit behoeft immers de toestemming van zijn/haar partner. De overeenkomst is geldig totdat deze door de partner wordt vernietigd.
groet Maarten
Fijn dat je het zo puntsgewijs hebt geanalyseerd.
Als we nu constateren dat de toestemming expliciet gegeven moet worden, dus meer dan alleen de woorden "handtekening echtgeno(o)t(e)" gevolgd door het stippellijntje, dan kan daar niet anders uit volgen dan dat deze handtekening geen toestemming voor het aangaan van het contract inhoudt. Dat brengt de logica met zich mee. Maar ik ben het volstrekt met je eens dat de partner niet zomaar iets mag tekenen. Deze heeft inderdaad ook een onderzoeksplicht. De vraag is dan niet meer Waar tekent de echtgenoot voor (motief Dexia) maar WAAROM heeft hij/zij dat gedaan? (motief partner). De bedoeling van het tekenen zal dan door die partner aangegeven moeten worden. Dat brengt de terecht door jou aangehaalde redelijkheid met zich mee. Hetgeen betekent dat de bewijslast (van de bedoeling van het tekenen) op de partner rust. Deze zal dus moeten BEWIJZEN dat de ondertekening GEEN toestemming inhield. Dit is niet realistisch. Waarmee deze kwestie academisch is geworden.
Maar het heeft m.i. wel betekenis voor de situatie waarbij de partner de stippellijn niet van een handtekening heeft voorzien. Immers als de redelijkheid al nodig is in de situatie dat de partner WEL getekend heeft om de bedoeling van deze handtekening te achterhalen dan kan de afwezigheid van die handtekening al helemaal geen goede trouw van Dexia m.b.t. de burgelijke staat opleveren.
Even nog over jouw derde overweging. Je zegt daar:
"Ten derde had men voor het geven van de vereiste toestemming een mogelijkheid moeten scheppen in het contract. "Hierbij verklaar ik, echtgenoot A, dat ik op de hoogte ben van en toestem in het aangaan van de onderhavige rechtshandeling door mijn echtgenoot B...etc." .."
Ik ben het hier niet helemaal mee eens. Tenzij je ermee wil zeggen dat ALS Dexia aan de handtekening van de partner
de betekenis van toestemming wilde geven dat DAN een dergelijke formulering vereist is (of op zijn minst gewenst zou zijn zodat we de redelijkheid er niet bij hoeven te halen).
Maar het is niet persee noodzakelijk dat de toestemming van de partner op het contract staat. Een ander schriftelijk document zou volstaan. Dexia hoeft zich er zelfs niet eens van te vergewissen dat de toestemming is gegeven. De partner (en niet Dexia) die het contract afsluit behoeft immers de toestemming van zijn/haar partner. De overeenkomst is geldig totdat deze door de partner wordt vernietigd.
groet Maarten
-
john
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Simone en/of Maarten, denken jullie dat het de Stichting lukt om de contracten nietig te verklaren wanneer de echtgeno(o)t(e) niet heeft meegetekend??
Ik ben zelf getrouwd, contract loopt af in nov. 2003. En op mijn contract rechthoekig vakje, dat ik alleen ondertekend heb.
Gr. John
Ik ben zelf getrouwd, contract loopt af in nov. 2003. En op mijn contract rechthoekig vakje, dat ik alleen ondertekend heb.
Gr. John
-
simone
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
John,
Vooralsnog heb ik best vertrouwen in de kansen op vernietiging. Ik denk dat het goed is om de berichtgeving rond St. Eegalease in de gaten te houden. Succes!
Maarten,
Even een kort berichtje deze keer. Over de eerste en tweede alinea van jouw vorige posting zijn we het eens. Hierbij nog een opmerking over de redelijkheid t.a.v. een echtgenoot die wel getekend heeft. We vinden allebei dat deze, met het tekenen van het contract, in ieder geval aangaf ervan af te weten. In dat verband wil ik nog wijzen op het volgende arrest: HR 5-12-1980, NJ 1981/226. Het gaat in dat geval om een borgtocht, maar kan hier toch van belang zijn. De Adv.Gen. overweegt daar o.a. dat "wanneer de vrouw (lees: andere echtgenoot) die van de rechtshandeling op de hoogte is zich niet uitspreekt, verwerkt zij haar wilsrecht op nietigheid."
Bij alinea 3 en 4 van jouw bericht wil ik nog het volgende opmerken. Natuurlijk is het zo, zoals je zegt, dat toestemming niet persé in het contract hoeft te staan. Zolang het maar schriftelijk is, is het goed.
Een wederpartij, zoals Dexia, behoeft ook niet persé te informeren naar evt. toestemming omdat de overeenkomst inderdaad geldig is totdat een vernietiging door de andere echtgenoot wordt ingeroepen. Echter, als je als wederpartij niet informeert, dan kun je je later niet op goede trouw beroepen t.a.v. het ontbreken van de toestemming. Dan stel je jezelf dus bloot aan een zeer onzekere rechtspositie, omdat je niet kunt uitsluiten dat je contract in een later stadium alsnog vernietigd zal worden. (Daarom spreekt men in de literatuur ook zo dikwijls van een onderzoeksplicht.) Geen logische handelswijze dus. Het ligt daardoor in de lijn der verwachting dat in -of buiten- het contract een mogelijkheid geschapen had moeten zijn voor het geven van toestemming, vind ik.
Tot slot een vraagje aan jou, als het mag. Dexia stelt dat art. 1:88 niet van toepassing zou zijn op aandelenlease-overeenkomsten. Tot nu toe heb ik daar nergens argumenten voor kunnen vinden. Heb jij enig idee waarop ze dat (zouden kunnen) baseren?
prettig weekend,
Simone
Vooralsnog heb ik best vertrouwen in de kansen op vernietiging. Ik denk dat het goed is om de berichtgeving rond St. Eegalease in de gaten te houden. Succes!
Maarten,
Even een kort berichtje deze keer. Over de eerste en tweede alinea van jouw vorige posting zijn we het eens. Hierbij nog een opmerking over de redelijkheid t.a.v. een echtgenoot die wel getekend heeft. We vinden allebei dat deze, met het tekenen van het contract, in ieder geval aangaf ervan af te weten. In dat verband wil ik nog wijzen op het volgende arrest: HR 5-12-1980, NJ 1981/226. Het gaat in dat geval om een borgtocht, maar kan hier toch van belang zijn. De Adv.Gen. overweegt daar o.a. dat "wanneer de vrouw (lees: andere echtgenoot) die van de rechtshandeling op de hoogte is zich niet uitspreekt, verwerkt zij haar wilsrecht op nietigheid."
Bij alinea 3 en 4 van jouw bericht wil ik nog het volgende opmerken. Natuurlijk is het zo, zoals je zegt, dat toestemming niet persé in het contract hoeft te staan. Zolang het maar schriftelijk is, is het goed.
Een wederpartij, zoals Dexia, behoeft ook niet persé te informeren naar evt. toestemming omdat de overeenkomst inderdaad geldig is totdat een vernietiging door de andere echtgenoot wordt ingeroepen. Echter, als je als wederpartij niet informeert, dan kun je je later niet op goede trouw beroepen t.a.v. het ontbreken van de toestemming. Dan stel je jezelf dus bloot aan een zeer onzekere rechtspositie, omdat je niet kunt uitsluiten dat je contract in een later stadium alsnog vernietigd zal worden. (Daarom spreekt men in de literatuur ook zo dikwijls van een onderzoeksplicht.) Geen logische handelswijze dus. Het ligt daardoor in de lijn der verwachting dat in -of buiten- het contract een mogelijkheid geschapen had moeten zijn voor het geven van toestemming, vind ik.
Tot slot een vraagje aan jou, als het mag. Dexia stelt dat art. 1:88 niet van toepassing zou zijn op aandelenlease-overeenkomsten. Tot nu toe heb ik daar nergens argumenten voor kunnen vinden. Heb jij enig idee waarop ze dat (zouden kunnen) baseren?
prettig weekend,
Simone
-
Paula
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Simone en Maarten... ruik ik hier een romance...?
:D
:D
-
Angela
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Ik ruik een zinnige bijdrage en niet dat zinloze posten van ene n.
prettige avond.
prettige avond.
-
Maarten
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Paula, bijzondere opvatting over romantiek hou jij erop na. Fan van Hubert Lampo?
Simone,
M.b.t. het door jou aangehaalde arrest HR 5-12-1980, NJ 1981/226 het volgende. Uiteraard dient de 'andere echtgenoot' zich uit te spreken over de wens tot vernietiging. Maar binnen welke termijn? Aangezien dit niet wordt geregeld in boek 1 titel 6 BW, gelden de algemene regels voor verjaring van rechtsvorderingen tot vernietiging van rechtshandelingen geregeld in boek 3:52 BW (hier 52 lid 2 letter d). Dus heeft de 'andere echtgenoot' drie jaar na kennisname van het bestaan van de overeenkomst de tijd voor dit uitspreken. Of zie ik dat verkeerd?
M.B.T. tot de onderzoeksplicht, benodigd voor een beroep op goede trouw van Dexia wil ik graag nog het volgende opmerken:
We hebben het over goede trouw ten aanzien van twee punten: In eerste instantie t.a.v. de burgerlijke staat van de contractant en ten tweede t.a.v.de expliciete toestemming van de 'andere partner' aan toegevoegd. Je geeft aan dat Prof. De Boer hierover zegt dat voor beide een onderzoeksplicht van Dexia vereist is.
Maar gaat dat niet wat ver? Is het niet zo dat indien de contractant (al dan niet op verzoek van Dexia) heeft medegedeeld dat hij/zij gehuwd is dat Dexia dan te goeder trouw mag aannemen dat de schriftelijke toestemming is gegeven? De contractant heeft m.i. ook een mededelingsplicht. Daarbij, de onderzoeksplicht maakt op zich al inbreuk op de regel dat Goede trouw uitgangspunt is. Ik zelf denk dat de werking van het beginsel van de goede trouw van 1:89 in de procedure nog voor een hoop discussie gaat zorgen. Feit blijft natuurlijk dat indien Dexia naar beide (burgerlijke staat én schriftelijke toestemming) had geinformeerd zij deze discussie op voorhand had kunnen kortsluiten. Maar ja, ik ben van mening dat de juristen in het verleden een eventueel beroep op art. 88 niet hebben voorzien.
Dat laatste brengt mij op jouw vraag naar de mogelijke motivatie van Dexia dat art. 88 niet van toepassing zou zijn. Een enigszins verwarrende topic hierover is: 'een vraag aan maarten' (ik kan het ook niet helpen) Je kunt deze topic vinden door op die titel te zoeken.
Mogelijke motivatie van Dexia:
1) Het is geen huurkoop.
Aandelenlease wordt vaak gezien als een vorm van huurkoop. Huurkoop is een bijzondere vorm van 'koop op afbetaling' (Boek 7a:1576h) artikel 88 lid 1 letter d noemt het aangaan van een overeenkomst van koop op afbetaling als rechtshandeling waarvoor de toestemming van de 'andere partner' benodigd is. Kenmerk van huurkoop is dat de eigendom (in dit geval van de aandelen) pas overgaat na algehele betaling. Hetgeen naar mijn mening impliceert dat voor eigendomsoverdracht niet een nadere overeenkomst noodzakelijk is. Deze eigendomsoverdracht zou dus in het al contract geregeld moeten zijn. Nu ken ik bij lange na niet alle contracten maar in een Capital Effect-overeenkomst die ik hier heb staat in artikel 6:"Zodra Lessee al datgene aan de Bank heeft betaald wat hij haar krachtens deze lease-overeenkomst en de daarbij behorende Bijzondere Voorwaarden EffectenLease verschuldigd is of zal worden, is lessee automatisch en van rechtswege eigenaar van de waarden geworden." Hier lijkt het dus wel goed te zitten (voor de lessees dan).
2) Het is geen koop op afbetaling (en dus ook geen huurkoop)
Echter is hier dan ook sprake van Koop op afbetaling? Ik zit namelijk met het volgende probleem:
Voor koop op afbetaling is vereist dat de koopprijs wordt betaald "IN TWEE OF MEER TERMIJNEN". Wordt er bij aandelenlease wel altijd hieraan voldaan? Laten we de meest simpele vorm onder de loep nemen: De lessee betaalt maandelijks een percentage aan rente(?) over de aankoopwarde van de aandelen. Aan het einde van de rit worden de aandelen zijn eigendom (zie bijvoorbeeld de Capital Effect overeenkomst) indien alle rente is betaald maar ook de aankoopwaarde van de aandelen. Al hetgeen de lessee heeft betaald kun je dan dus opsplitsen in rente en koopsom. De rente is dan in meerdere termijnen betaald maar de koopsom van de aandelen niet. Hierdoor is aan de definitie van koop op afbetaling in de zin van Boek 7a:1576h lid 1 niet voldaan. Er is dan geen sprake van koop op afbetaling (en daarmee ook niet van huurkoop) ergo artikel 88 is niet van toepassing.
Ik denk dat Dexia Punt 2 van bovenstaande redenatie in overweging heeft. Bedenk wel dat er ook leaseovereenkomsten zijn waarbij de hoofdsom gedurende de looptijd al dan niet gedeeltelijk wordt afgelost. In dat geval zijn er wel meer afbetalingen op de hoofdsom en is er naar mijn mening wel sprake van koop op afbetaling.
vriendelijke groet, Maarten
Simone,
M.b.t. het door jou aangehaalde arrest HR 5-12-1980, NJ 1981/226 het volgende. Uiteraard dient de 'andere echtgenoot' zich uit te spreken over de wens tot vernietiging. Maar binnen welke termijn? Aangezien dit niet wordt geregeld in boek 1 titel 6 BW, gelden de algemene regels voor verjaring van rechtsvorderingen tot vernietiging van rechtshandelingen geregeld in boek 3:52 BW (hier 52 lid 2 letter d). Dus heeft de 'andere echtgenoot' drie jaar na kennisname van het bestaan van de overeenkomst de tijd voor dit uitspreken. Of zie ik dat verkeerd?
M.B.T. tot de onderzoeksplicht, benodigd voor een beroep op goede trouw van Dexia wil ik graag nog het volgende opmerken:
We hebben het over goede trouw ten aanzien van twee punten: In eerste instantie t.a.v. de burgerlijke staat van de contractant en ten tweede t.a.v.de expliciete toestemming van de 'andere partner' aan toegevoegd. Je geeft aan dat Prof. De Boer hierover zegt dat voor beide een onderzoeksplicht van Dexia vereist is.
Maar gaat dat niet wat ver? Is het niet zo dat indien de contractant (al dan niet op verzoek van Dexia) heeft medegedeeld dat hij/zij gehuwd is dat Dexia dan te goeder trouw mag aannemen dat de schriftelijke toestemming is gegeven? De contractant heeft m.i. ook een mededelingsplicht. Daarbij, de onderzoeksplicht maakt op zich al inbreuk op de regel dat Goede trouw uitgangspunt is. Ik zelf denk dat de werking van het beginsel van de goede trouw van 1:89 in de procedure nog voor een hoop discussie gaat zorgen. Feit blijft natuurlijk dat indien Dexia naar beide (burgerlijke staat én schriftelijke toestemming) had geinformeerd zij deze discussie op voorhand had kunnen kortsluiten. Maar ja, ik ben van mening dat de juristen in het verleden een eventueel beroep op art. 88 niet hebben voorzien.
Dat laatste brengt mij op jouw vraag naar de mogelijke motivatie van Dexia dat art. 88 niet van toepassing zou zijn. Een enigszins verwarrende topic hierover is: 'een vraag aan maarten' (ik kan het ook niet helpen) Je kunt deze topic vinden door op die titel te zoeken.
Mogelijke motivatie van Dexia:
1) Het is geen huurkoop.
Aandelenlease wordt vaak gezien als een vorm van huurkoop. Huurkoop is een bijzondere vorm van 'koop op afbetaling' (Boek 7a:1576h) artikel 88 lid 1 letter d noemt het aangaan van een overeenkomst van koop op afbetaling als rechtshandeling waarvoor de toestemming van de 'andere partner' benodigd is. Kenmerk van huurkoop is dat de eigendom (in dit geval van de aandelen) pas overgaat na algehele betaling. Hetgeen naar mijn mening impliceert dat voor eigendomsoverdracht niet een nadere overeenkomst noodzakelijk is. Deze eigendomsoverdracht zou dus in het al contract geregeld moeten zijn. Nu ken ik bij lange na niet alle contracten maar in een Capital Effect-overeenkomst die ik hier heb staat in artikel 6:"Zodra Lessee al datgene aan de Bank heeft betaald wat hij haar krachtens deze lease-overeenkomst en de daarbij behorende Bijzondere Voorwaarden EffectenLease verschuldigd is of zal worden, is lessee automatisch en van rechtswege eigenaar van de waarden geworden." Hier lijkt het dus wel goed te zitten (voor de lessees dan).
2) Het is geen koop op afbetaling (en dus ook geen huurkoop)
Echter is hier dan ook sprake van Koop op afbetaling? Ik zit namelijk met het volgende probleem:
Voor koop op afbetaling is vereist dat de koopprijs wordt betaald "IN TWEE OF MEER TERMIJNEN". Wordt er bij aandelenlease wel altijd hieraan voldaan? Laten we de meest simpele vorm onder de loep nemen: De lessee betaalt maandelijks een percentage aan rente(?) over de aankoopwarde van de aandelen. Aan het einde van de rit worden de aandelen zijn eigendom (zie bijvoorbeeld de Capital Effect overeenkomst) indien alle rente is betaald maar ook de aankoopwaarde van de aandelen. Al hetgeen de lessee heeft betaald kun je dan dus opsplitsen in rente en koopsom. De rente is dan in meerdere termijnen betaald maar de koopsom van de aandelen niet. Hierdoor is aan de definitie van koop op afbetaling in de zin van Boek 7a:1576h lid 1 niet voldaan. Er is dan geen sprake van koop op afbetaling (en daarmee ook niet van huurkoop) ergo artikel 88 is niet van toepassing.
Ik denk dat Dexia Punt 2 van bovenstaande redenatie in overweging heeft. Bedenk wel dat er ook leaseovereenkomsten zijn waarbij de hoofdsom gedurende de looptijd al dan niet gedeeltelijk wordt afgelost. In dat geval zijn er wel meer afbetalingen op de hoofdsom en is er naar mijn mening wel sprake van koop op afbetaling.
vriendelijke groet, Maarten
-
Joost
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Maarten
Naar aanleiding van bovenstaande
In het contract staat De lessee wordt eigenaar van de aandelen
1 NA BETALING VAN 100 GULDEN OP OF OMSTREEKS DE DE DAG VALLENDE 119 MAANDEN NA DE AANKOOPDATUM
2 EEN TERMIJN VAN HET AANKOOPBEDRAG OP OF OMSTREEKS DE DAG VALLENDE 120 MAANDEN NA DE AANKOOPDATUM
Dit zijn volgens mij 2 termijnen is dat correct?
Naar aanleiding van bovenstaande
In het contract staat De lessee wordt eigenaar van de aandelen
1 NA BETALING VAN 100 GULDEN OP OF OMSTREEKS DE DE DAG VALLENDE 119 MAANDEN NA DE AANKOOPDATUM
2 EEN TERMIJN VAN HET AANKOOPBEDRAG OP OF OMSTREEKS DE DAG VALLENDE 120 MAANDEN NA DE AANKOOPDATUM
Dit zijn volgens mij 2 termijnen is dat correct?
-
Maarten
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Joost,
Ja ik zie dat als twee termijnen. Het lijkt er zelfs op dat men door deze formulering bewust kiest voor de vorm van koop op afbetaling.
groet Maarten
Ja ik zie dat als twee termijnen. Het lijkt er zelfs op dat men door deze formulering bewust kiest voor de vorm van koop op afbetaling.
groet Maarten
-
joost
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Maarten
Waarom deze constructie van "huurkoop" en dan overal verkondigen dat het geen huurkoop of contracten op afbetaling zijn. Indien de stichting eegalease gaat procederen en iedereen heeft een ander contract met andere bepalingen moet dan niet iedereen zijn eigen juridisch strijd voeren?
Joost
Waarom deze constructie van "huurkoop" en dan overal verkondigen dat het geen huurkoop of contracten op afbetaling zijn. Indien de stichting eegalease gaat procederen en iedereen heeft een ander contract met andere bepalingen moet dan niet iedereen zijn eigen juridisch strijd voeren?
Joost
-
Maarten
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Joost,
Simone vroeg mij naar een mogellijke argumentatie waarom Dexia vind dat art 88 niet van toepassing zou kunnen zijn.
Daar reageerde ik dus op.
Jij vroeg me naar aanleiding daarvan of één specifieke formulering dan koop op afbetaling zou inhouden. Daar lijkt het wel op. Maar ik weet niet eens wat voor een contract het betreft. Laat staan dat ik weet wat de motivering van die formulering inhoudt. Wellicht wilde men de toepassing van andere wettelijke bepalingen (wck?)uitsluiten en is men daar vanwege de mogelijke toepassing van art 88 op teruggekomen?
groet Maarten
Simone vroeg mij naar een mogellijke argumentatie waarom Dexia vind dat art 88 niet van toepassing zou kunnen zijn.
Daar reageerde ik dus op.
Jij vroeg me naar aanleiding daarvan of één specifieke formulering dan koop op afbetaling zou inhouden. Daar lijkt het wel op. Maar ik weet niet eens wat voor een contract het betreft. Laat staan dat ik weet wat de motivering van die formulering inhoudt. Wellicht wilde men de toepassing van andere wettelijke bepalingen (wck?)uitsluiten en is men daar vanwege de mogelijke toepassing van art 88 op teruggekomen?
groet Maarten
-
Paula
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Maarten, ik ken Hubert Lampo niet echt (hij mij ook niet). Ik geloof dat het een schrijver is, kan dat? Als hij ook zou grinniken bij het ruiken van een romance, dan is het vast een toffe peer!
-
Angela
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Maarten,
IK heb ook zo'n tekst als joost schrijft in mijn contract Kortingkado staan loopt over enkele maanden 3 jaar.
Mijn man heeft volgens mij ook niet getekent er is geen plaats vrij gemaakt voor 2 handtekeningen. Ik zal een kopie op vragen,
groetjes
Angela
IK heb ook zo'n tekst als joost schrijft in mijn contract Kortingkado staan loopt over enkele maanden 3 jaar.
Mijn man heeft volgens mij ook niet getekent er is geen plaats vrij gemaakt voor 2 handtekeningen. Ik zal een kopie op vragen,
groetjes
Angela
-
simone
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Ha Maarten,
Sorry voor de late reactie, maar hier zijn dan toch wat opmerkingen over jouw bericht van 26-01.
De termijn voor het inroepen van de vernietiging door de andere echtgenoot is inderdaad 3 jaar ex art. 3: 52 lid 1 sub d. De ratio van art. 1:88 en 89 brengt mee dat het de andere echtgenoot vrijstaat om gedurende die drie jaar een beroep op deze artikelen te doen. Zo’n (gerechtvaardigd) beroep zal enkel niet gehonoreerd worden wanneer de toepassing van 1:88 en 89 in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn, zie art. 6:2 lid 2 BW. (heel summier: HR 19-03-1993, NJ 1994/92) Mij zijn geen gevallen bekend waarbij een beroep op 1:88 hierop is gestrand, maar het zou –vergezocht misschien- een rol kunnen spelen, als verweer van Dexia, in de situatie dat de andere echtgenoot wel heeft getekend en achteraf stelt dat deze handtekening niet kwalificeert als toestemming in de zin van 1:88.
Wat goede trouw van Dexia betreft, blijf ik bij de eerdergenoemde argumenten. Dexia heeft volgens mij niet voldoende voldaan aan de onderzoeksplicht om:
1: een beroep op goede trouw t.a.v. niet-toepasselijkheid van 1:88 te kunnen rechtvaardigen.
2. een beroep op goede trouw t.a.v. het al of niet gehuwd zijn van hun wederpartij te kunnen rechtvaardigen. Zij had hier expliciet naar moeten informeren. Nu ze dat niet heeft gedaan, kan ze zich niet op goede trouw beroepen.
Dan nog even ten aanzien van de huurkoop. Nergens wordt bij mijn weten betwist dat aandelenlease een huurkoopconstructie is. (De klachtencommissie van DSI gaat daar in haar uitspraken bijvoorbeeld telkens vanuit.) En nu huurkoop een vorm is van koop op afbetaling, moet de aandelenlease volgens mij in beginsel vallen onder de werking van art. 1:88 lid 1 sub d. Bij mijn weten wordt in de leasecontracten expres een tweede aflossing ingebouwd, om de constructie onder huurkoop en dus onder koop op afbetaling te laten vallen. Daarvan getuigen ook bovenstaande berichten van Joost en Angela.
Wat mij met name interesseert, is de stelling dat art. 1:88 lid 1 sub d slechts zou zien op huurkoop van roerende zaken. Ik ben erg benieuwd waar ze dat vandaan halen. Weet jij het misschien?
Vriendelijke groet,
Simone
Sorry voor de late reactie, maar hier zijn dan toch wat opmerkingen over jouw bericht van 26-01.
De termijn voor het inroepen van de vernietiging door de andere echtgenoot is inderdaad 3 jaar ex art. 3: 52 lid 1 sub d. De ratio van art. 1:88 en 89 brengt mee dat het de andere echtgenoot vrijstaat om gedurende die drie jaar een beroep op deze artikelen te doen. Zo’n (gerechtvaardigd) beroep zal enkel niet gehonoreerd worden wanneer de toepassing van 1:88 en 89 in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn, zie art. 6:2 lid 2 BW. (heel summier: HR 19-03-1993, NJ 1994/92) Mij zijn geen gevallen bekend waarbij een beroep op 1:88 hierop is gestrand, maar het zou –vergezocht misschien- een rol kunnen spelen, als verweer van Dexia, in de situatie dat de andere echtgenoot wel heeft getekend en achteraf stelt dat deze handtekening niet kwalificeert als toestemming in de zin van 1:88.
Wat goede trouw van Dexia betreft, blijf ik bij de eerdergenoemde argumenten. Dexia heeft volgens mij niet voldoende voldaan aan de onderzoeksplicht om:
1: een beroep op goede trouw t.a.v. niet-toepasselijkheid van 1:88 te kunnen rechtvaardigen.
2. een beroep op goede trouw t.a.v. het al of niet gehuwd zijn van hun wederpartij te kunnen rechtvaardigen. Zij had hier expliciet naar moeten informeren. Nu ze dat niet heeft gedaan, kan ze zich niet op goede trouw beroepen.
Dan nog even ten aanzien van de huurkoop. Nergens wordt bij mijn weten betwist dat aandelenlease een huurkoopconstructie is. (De klachtencommissie van DSI gaat daar in haar uitspraken bijvoorbeeld telkens vanuit.) En nu huurkoop een vorm is van koop op afbetaling, moet de aandelenlease volgens mij in beginsel vallen onder de werking van art. 1:88 lid 1 sub d. Bij mijn weten wordt in de leasecontracten expres een tweede aflossing ingebouwd, om de constructie onder huurkoop en dus onder koop op afbetaling te laten vallen. Daarvan getuigen ook bovenstaande berichten van Joost en Angela.
Wat mij met name interesseert, is de stelling dat art. 1:88 lid 1 sub d slechts zou zien op huurkoop van roerende zaken. Ik ben erg benieuwd waar ze dat vandaan halen. Weet jij het misschien?
Vriendelijke groet,
Simone
-
L. Blok
Re: contract rechtsgeldig als mijn echtgeno(o)t(e) niet heeft me
Beste Simone en Maarten,
Met Google heb ik eens even gezocht op "meetekenen partner", daar vond ik niet zo veel op. Echter op één site kwam ik wel dit tegen:
"Moet mijn partner altijd meetekenen?
Bij borgstellingen, huurkoopfinancieringen en afgeleiden daarvan, zoals Formula, moet de partner te allen tijde, als hij/zij geen contractpartij is, "voor akkoord" op de overeenkomst tekenen.
Bij persoonlijke lening en/of een doorlopend krediet, aangegaan ten behoeve van de huishouding, is een goedkeuring door de partner niet vereist."
Dit was op http://www.fidis.nl/faq.html
Dit is een firma die ook wat doet met lease gebeuren.
Hier wordt dus wel expliciet melding gemaakt dat de patner moet meetekenen! ! !
m.v.g.
L. Blok
Met Google heb ik eens even gezocht op "meetekenen partner", daar vond ik niet zo veel op. Echter op één site kwam ik wel dit tegen:
"Moet mijn partner altijd meetekenen?
Bij borgstellingen, huurkoopfinancieringen en afgeleiden daarvan, zoals Formula, moet de partner te allen tijde, als hij/zij geen contractpartij is, "voor akkoord" op de overeenkomst tekenen.
Bij persoonlijke lening en/of een doorlopend krediet, aangegaan ten behoeve van de huishouding, is een goedkeuring door de partner niet vereist."
Dit was op http://www.fidis.nl/faq.html
Dit is een firma die ook wat doet met lease gebeuren.
Hier wordt dus wel expliciet melding gemaakt dat de patner moet meetekenen! ! !
m.v.g.
L. Blok
