1. Op basis van voornamelijk in vitro-onderzoek en dierproeven. De vertaalslag blijft onzeker. Mensen zijn geen dieren. Proefdieren worden speciaal gefokt om grote gelijkenissen met elkaar te vertonen (geslacht, ras, leeftijd, omgeving, voer). Mensen verschillen veel meer van elkaar waardoor eerst aanvullend onderzoek nodig is.
Je hebt dit argument al vaker gebruikt, maar eerlijk gezegd vind ik dit een nogal zwak excuus. Het gaat hier om het totaalplaatje. Naast de in vitro onderzoeken (dit WEL is op menselijk weefsel) en dierproeven zijn er ook nog de al reeds brede toepassing van kurkuma in aziatische geneeskunst, en enkele reeds in-vivo onderzoeken. Fase II en III onderzoeken zijn al reeds van start of aangekondigd. Ofwel de kamer staat vol rook en je ontkent dat er vuur is terwijl je het ruikt, voelt en hoort maar eist dat je het ziet voordat je de brandslang pakt.
2. Het lijkt mij wenselijk dat de veiligheid voor mensen beter in kaart wordt gebracht en of deze opweegt tegen de voordelen. Daar zijn immers vraagtekens bij te zetten:
Zucht, Idealiter weten wij van elk medicijn wat de veiligheid is. Ik kan mij echter niet aan de indruk ontrekken dat we op dit moment al veel meer weten over de veiligheid van kurkuma dan van veel medicijnen die al reeds op de markt zijn of zelfs op het gemiddelde nachtkastje van de consument liggen. Het zou niemand verbazen dat het gros van de bijwerkingen, en zelfs de mate van effectieviteit van veel reguliere medicijnen pas aan het licht komt op het moment dat deze op grote schaal gebruikt worden. Dubbelblinde onderzoeken hebben zijn beperkingen en ondanks de enorme onderzoeken van farmaceuten komen er nog elke dag medicijnen op de markt die grove bijwerkingen blijken te hebben, beperkt of zelfs ineffectief zijn of beide. Voorbeelden van deze stelling zijn in ruime mate voorhanden in de zeer korte geschiedenis van de moderne geneeskunde.
3. Dit mag geen argument zijn om het dan maar op grote schaal toe te passen. Bovendien zou prospectief onderzoek ook veel informatie kunnen geven.
Belangrijk is dat er niet teveel tijd verloren gaat en dat er snel duidelijkheid komt. Als dat alleen kan door een voorschot te nemen op de verwachte uitkomst, so be it. Het is anders niet ethisch te verantwoorden. Ter vergelijking, wat denkt u dat er gebeurd zou zijn als peneciline in de 1e wereldoorlog eerst door een dubbelblind onderzoek moest gaan? Dan hadden er veel gewonden gewoonweg overleden aan de infecties die zij opliepen op het slagveld. Bijna alle grote doorbraken op medisch gebied kwamen tot stand door een kwestie van puur geluk en/of experimenten buiten de huidige regels die nu van toepassing zijn. De veldslag met kanker valt mijn inziens hiermee wel degelijk te vergelijken, zeker als het gaat om terminale patienten.
Er zijn overigens verschillende commerciële bedrijven die onderzoek ernaar financieren en/of producten op de markt brengen (Clayton Foundation for Research, Sign Path Pharma, Sami Labs Ltd, Indena, Sabinsa). Er zullen dus zeker commerciële belangen zijn bij het onderzoek ernaar. Zouden de resultaten door deze commerciële belangen zo positief zijn zoals zozozo aangeeft? Of werkt dit argument maar'één selectieve kant op?
Nogmaals, Curcumin is
niet te patenteren waardoor de researchkosten nergens op verhaald kunnen worden, behalve door donaties en subsidies (Zie onderzoek AMC). Na een positief onderzoek kan elk andere pharmaceut of pillenboer het ontwikkelde product kopieren. Dit is het gehele probleem met de reguliere geneeskunst waardoor met name in de alternatieve geneesmiddelen we niet in staat zijn het kaf van het koren te scheiden. Dit wordt er niet beter op als we steeds weer nieuwe regels gaan verzinnen waaraan een nieuw medicijn moet voldoen. Ik verwacht
geen enkele, zero, bijdrage van de commerciele farmaceutische industrie bij onderzoek naar niet patenteerbare middelen tenzij deze gefinancieerd worden door donaties of subsidies.
Een goed ander voorbeeld is het gebruik van canabis in de bestrijding van met name hersentumoren. Aanvullend onderzoek vond pas plaats NADAT het al op grote schaal werd aangeboden. terzijde: ik vraag mij af hoe je in hemelsnaam een dubbelblind onderzoek kan doen inzake de effectiviteit van het roken van canabis.
4. Daar is geen informatie over bekend. In ieder geval niet bij mij. Het kan ook anders lopen zoals bij vitamine A/beta-caroteen:
U ontkent dat er geen grote aantallen kankerpatienten zijn die bij de verwachte resultaten bij bijvoorbeeld darmkanker baat kunnen hebben? Zie
http://ar.iiarjournals.org/content/30/2/319.full voor een voorbeeld van verwachte resultaten.
Afsluitend een bondige samenvatting:
Al dat deze samenvatting zegt is dat er een postief resultaat is in preclinische studies maar dat er meer onderzoek nodig is. Daar verschillen wij helemaal niet van mening. Echter wil ik een paar stappen verder gaan. Ook na het op de markt brengen van nieuwe medicijnen dienen er evaluatie onderzoeken plaats te vinden, daar veel bijwerkingen en twijfels over effectiviteit (van bijv anti depressieva) pas na geruime tijd na introductie aan het licht komen. Nu kan een farmaceut bij het continueren en zelfs bij spin-offs leunen op de resultaten van eerdere onderzoeken. En dat is kwalijk. Het discussiepunt is daarbij dan ook veel meer op welk punt een medicijn de markt betreedt, in welke beschikbaarheid, toepassingsgebied, en welke evaluatiepunten daarna gezet worden. Het nut van een dubbelblind overzoek is in veel gevallen slechts beperkt, soms zelfs onuitvoerbaar. In alle gevallen, of het medicijn wel of niet door een RCT traject is gegaan zal het medicijn zich in de praktijk moeten bewijzen.
Het blijven vasthouden aan bestaande regels, opinies en inzichten inzake de evaluatie en introductie getuigd van een chronisch tekort aan de wil ofwel pragmatische aanpak om de problemen (en die zijn er in overvloed) in dergelijke acceptatie trajecten daadkrachtig aan te pakken. Zelf dagelijks werkende met wetenschappelijke onderzoekers die dergelijk onderzoeken publiceren, ben ik doordrongen van het feit dat er een overdosis is aan het vasthouden aan het geloof in eigen onderzoek/opinie en een chronisch tekort aan objectiviteit en/of kennis ten aanzien van onderzoeken die een andere richting ingaan. Ik wil hier geen oordeel vellen of dit goed of slecht is, omdat koppigheid in de geschiedenis zowel voor grote problemen als grote vooruitgang heeft gezorgd. Maar laten we dit feit ten minste onderkennen en hier iets mee doen. Alleen dan kunnen we de evolutionaire voortgang in de geneeskunde veiligstellen. Met de hakken in het zand zetten schiet niemand wat op; zeker de patient niet.
