[ archief ] VERVOLG POSTBANK - MAKKELIJK

[Frans de kubber]

BRIEF AAN DIRECTIE POSTBANK – zie ook POSTBANK – MAKKELIJK.
Zo, de wintersportvakantie zit erop en de plicht roept weer. Bij het doornemen van de post, eerlijk gezegd had ik niet anders verwacht, was geen schrijven van ING/Postbank te vinden. Waarom eigenlijk wel? U heeft waarschijnlijk toch niets nieuws te melden en alle in de vorige brief genoemde aspecten zijn in uw ogen toch niet relevant aan het “pasgebeuren van mijn moeder”. Alhoewel, geen bericht is altijd goed bericht en een bekend Nederlands gezegde geeft aan “Wie zwijgt, stemt toe”. Dus, kennelijk kan mijn moeder binnenkort het, eindelijk zou ik zeggen, haar toekomende schadebedrag tegemoet zien. Heeft ING/Postbank dan toch een menselijk gezicht???
Bij mijn thuiskomst trof ik wel een aantal zaken, onder andere in de media, aan die mijn aandacht trokken.
Allereerst de vertraging die bij de Postbank is ontstaan ten aanzien van het verwerken van betaalopdrachten. Wat moet ik me hierbij voorstellen? Is dit een kwestie van onzorgvuldig handelen? Is er soms sprake van een grove nalatigheid? Op de internetsite wordt keurig excuus aangeboden voor de ontstane vertraging, maar ik mag toch van een instelling als de Postbank verwachten dat men accuraat omgaat met zaken van anderen. In één van uw brieven noemde u dat zorgplicht. Kennelijk kan er bij de Postbank ook wel eens iets verkeerd gaan en natuurlijk zal uw excuus zijn dat het externe factoren zijn die deze vertraging hebben doen ontstaan. Had ik in een eerder schrijven niet aangegeven dat het in de situatie van mijn moeder ook externe omstandigheden zijn die er toe geleid hebben tot wat er is gebeurd?
U ziet maar, er kan zo iets gebeuren, waar een mens geen invloed op kan uitoefenen!!!!!!!!!
Het volgende dat mij opviel na mijn thuiskomst, sloeg werkelijk alles! Als je bij de POSTBANK € 10.000 inlegt, krijg je het tiende jaar 467% rente op je inleg. En dan het excuus van de POSTBANK: een foutje op de internetsite. Handelt men bij de Postbank zo onzorgvuldig? Heeft de verantwoordelijke persoon zo weinig gevoel voor verantwoording voor zijn/haar werk? Vindt er geen interne controle plaats bij zulke publicaties? Ik vind dit op z’n minst een grove nalatigheid van hem/haar die zoiets over het hoofd ziet. Maar ja, het kan, zoals u merkt, ook bij de Postbank voorkomen: ook daar werken maar mensen. En waar mensen werken, worden fouten gemaakt. Vindt u het raar dat iemand van 81 jaar als zij tot de ontdekking komt dat haar pas niet meer in haar bezit is, niet meer precies weet wat er is gebeurd (Hier gaat het “maar”om ongeveer € 3000, bij “het foutje”van de Postbank gaat het om iets meer). En dan durft de Postbank ook nog keihard te beweren dat mijn moeder onzorgvuldig is geweest en dat er sprake is van een grove nalatigheid. Ja, ja, ik hoor u al zeggen/denken dat dit “foutje”een interne zaak is en dat ik mij daar niet mee heb te bemoeien. Toch wel een verkeerde gedachte, want het gaat ook mij en anderen aan. Als dit kan voorkomen, kunnen er ook andere zaken voorkomen die mij wel direct kunnen treffen/ raken. En zeker gezien het feit van verwijten maken aan en geen begrip op kunnen brengen voor de situatie waarin alles zich bij mijn moeder heeft afgespeeld, vind ik dat ik recht van spreken heb. Nu ik het toch over “direct treffen”heb, kan ik u zeggen dat ik onlangs persoonlijk ervaren heb hoe de Postbank met mijn gegevens/verzoeken omgaat. En dat is beslist niet zorgvuldig te noemen. Of vindt u het soms zorgvuldig als ik verzoek om per 1 april 2003 een automatische opdracht per die datum op te heffen dat men al per 1 maart 2003 dat verzoek laat ingaan. Ik vind het in ieder geval niet getuigen van zorgvuldig met opdrachten/gegevens van de klant omgaan. Oké, een stukje eigen initiatief is soms te waarderen, maar in dit geval getuigt het niet van, om uw woorden maar weer te gebruiken, van een goede zorgplicht.
Ik weet in ieder geval één ding heel zeker, mijn moeder gaat met de bescheiden van de Postbank zorgvuldiger om dan uw medewerkers met mijn opdracht.
En dan blijft de Postbank nog steeds volhouden dat mijn moeder etc. ……………het wordt eentonig en ik val regelmatig in herhaling. Maar ja, het is en blijft nog steeds een gegeven dat ING/POSTBANK in deze zaak allesbehalve klantvriendelijk en menselijk overkomt.
In het vorige schrijven heb ik ook al aangegeven dat bij de Postbank niet altijd alles vlotjes verloopt en dat daar ook dingen gebeuren, verhuisservicepraktijken en het gesjoemel met de en/of rekeningen, die misschien niet altijd zijn te voorkomen: ook al is men nog zo zorgvuldig en heeft men het volle besef van zijn/haar zorgplicht. Als ik deze zin teruglees, vind ik dat ik eigenlijk best zeer begripvol ben. Wordt het niet eens tijd dat ING/Postbank ook eens blijk geeft van begrip hebben voor de situatie waarin mijn moeder is terecht gekomen?
Alles overziende kan ik slechts concluderen dat het niet meer dan billijk, sterker nog rechtvaardig, zou zijn als de Postbank alsnog over zou gaan tot schadevergoeding, want:
de beschuldiging van onzorgvuldig handelen etc. is niet staande te houden, daar men uit dient te gaan van een samenloop van omstandigheden of misschien zelfs een complot of misschien zelfs wel, en uit bovenstaande voorbeelden blijkt wel dat de Postbank geen “Paus”is, een “lek” en dat niet alles bij uw organisatie 100% veilig is.

Mocht ik voor 1 mei 2003 van u geen bericht hebben ontvangen dan ga ik er van uit dat u mijn menig deelt en dat tot verrekening van het schadebedrag wordt overgegaan.


F. de Kubber

[elisa]

Zie ook mijn reaktie bij Postbank makkelijk.

Vanochtend las ik in de krant: vrouw verdacht van pinpasfraude. Staat o.a. in:" De postbankmedewerker had gezien dat iemand een opzetgleuf had geplaatst voor de gleuf van de pinautomaat. Waarschijnlijk gaat het om een zogeheten skimmer waarmee bankpasjes kunnen worden gelezen"

Wat is dit dan want het blijkt dus, in tegenstelling tot wat de postbank tegen mij blijft volhouden, dat het wel degelijk mogelijk is met de passen te frauderen. Graag uw reaktie.

[Frans de kubber]

Op deze brief heeft de Postbank uiteraard gereageerd en wel met de bekende kreten: er zijn geen nieuw feiten aangevoerd en de termijn om in beroep te gaan bij de geschillencommissie is verstreken, dus de zaak is gesloten. Dat werd mij middels een schrijven via de juridische afdeling meegedeeld: de directie van de Postbank nam niet meer de moeite om zelf te reageren: een actie die ik beslist niet met directiewaardig kan bestempelen. Alhoewel, dat heet delegeren en dat kan ze blijkbaar goed. Hoe nu verder?? Daar zal ik nog eens over nadenken, maar als mij een geval ter ore komt dat ongeveer dezelfde overeenkomt met deze situatie en het blijkt dat de Postbank dan wel tot schadevergoeding is overgegaan, dan "hang ik zeker weer aan de bel" en zal de directie daar uitgebreid van in kennis stellen en een claim op haar bordje leggen. Kennelijk heb ik een ander rechtsvaardigheidsgevoel dan de directie van de Postbank> Maarja, als jezelf zoiets niet is overkomen, kun je ook makkelijk oordelen en alles afdoen met: ONZORGVULDIG HANDELEN EN EEN GROVE NALATIGHEID OM NOG MAAR NIET TE SPREKEN OVER HOE DE DERDE AAN DE PINCODE IS GEKOMEN!!!!!!!!!!