[ archief ] Kapotte Acer laptop, maandje over garantie

[BBCS]

Hoe zou jij willen dat het werkt als het product langs de volgende keten is verkocht, Consument -> winkelier A -> winkelier B -> groot handel -> importeur -> fabrikant.

Als de overheid de consument 3 jaar garantie toekent, moet dat tuurlijk voor alle ketens en schakels gelden.
Dan kan de ene schakel gemakkelijk zijn recht krijgen naar de voorschakel.
Zo gemakkelijk is het.

Dus in plaatst van: De consument heeft van de recht op kosteloos herstel van winkelier A. Winkelier A heeft recht op vergoeding van winkelier B, die weer van de groot handel, die van de importeur, die van de fabrikant.

Als je de rechten overal gelijk maakt, wel ja.

Maar als de consument recht heeft op 3 jaar garantie, terwijl de fabrikant maar 1 jaar garantie mag geven, probeer dan maar eens bij die fabrikant dat dan te declareren na het verlopen van de fabrieksgarantie.

Daar komt ook nog bij dat de fabrikant bij rechtzaken van te voren netjes in de media heeft aangegeven wat de consument van het product mag verwachten.
Aangezien de consument dan via de jurispudentie dan mag aannemen dat het product niet volgens ZIJN VERWACHTING voldoet, dus is daarmee de producteigenschappen van de consument naar de winkelier niet goed, terwijl het van de fabrikant naar de winkelier wel goed is.

Daarnaast moet er een systeem komen dat op een gemakkelijke manier de ene partij in de garantieperiode en daarbuiten de kosten zonder tussenkomst van de rechter kan declareren.
In de praktijk betekent dat het defecte product naar de fabrikant wordt gestuurd (of naar de voorschakels.)

Een ander aspect wat wel even vergeten wordt is dat de winkelier niet zomaar zonder toestemming van de fabrikant het product onder de fabrieksgarantie mag repareren.

Dus als ik een laptop zou verkopen van Acer en ik zou op eigen houtje de laptop repareren, kan ik nooit die kosten gemakkelijk bij Acer declareren. Want zo werkt het dus niet.

[BBCS]

BBCS schreef:
Het is het probleem van de winkelier en hij moet het maar uitzoeken met de fabrikant en anders kan hij een beroep doen op het regresrecht via de rechter.

Je bent helemaal vrij om consumenten geen garantie te geven (dus te beperken tot de zes / acht maanden na aflevering in de wet) en (na die zes / acht maanden) dwars liggen tot dat consumenten naar de rechter stappen. Zij zitten met precies het zelfde punt.

Hoho, als de overheid of Europa de consument kosteloze reparatie of vervanging toekent gedurende de economische levensduur, dan is de verkopende partij wel degelijk verplicht om een garantieperiode te verstrekken die gelijk is aan de economische levensduur.
Daarnaast is de verkopende partij dan verplicht om in de economische levensduur garant te staan voor de goede werking.

En als de fabrikanten 1 jaar garantie mogen geven en dan na die garantieperiode de goede werking niet kunnen garanderen, dan kan de verkopende partij nooit of te nimmer verplicht worden om dan toch gedurende de economische levensduur garant te staan voor de goede werking.

Dus in plaatst van: De consument heeft van de recht op kosteloos herstel van winkelier A. Winkelier A heeft recht op vergoeding van winkelier B, die weer van de groot handel, die van de importeur, die van de fabrikant.

Wat is hier eigenlijk zo onacceptabel aan?

Omdat het via de rechter moet gaan, en dat is dus onacceptabel.

Laat ik het zo zeggen:

Tussen de fabrikant en winkelier zijn alle wetsartikelen van toepassing, uitgezonderd de wetsartikelen die op de consumentenkoop van toepassing zijn.

De bewijslast is het zelfde, zie het uitgebreide kamer stuk op de vorige pagina en art. 7:25 BW, en iedereen kan zijn recht halen.

De bewijslast is inderdaad hetzelfde, maar de regelgeving qua garantie niet.

Ik heb je een concreet praktijk voorbeeld gegeven. Ik heb je naar aanleiding van daarvan twee vragen gesteld. Ik zou daar graag een helder concreet stap gewijs antwoord willen op de gehele vraag.

Als ik me niet vergis, heb ik ze wel beantwoord.

[alfatrion]

Dit is een vaag antwoord. Ik moet nu nog steeds gissen naar hoe jij wilt dat het er uit ziet. Ik vroeg je om concreet, helder en stap gewijs een antwoord te geven.

Consument -> winkelier A -> winkelier B -> groot handel -> importeur -> fabrikant.

Ik heb een computer van jou gekocht. Jij hebt die computer van winkelier B gekocht, ect. Er zit een jaar (handels)garantie op de computer, en hij gaat na 13 maanden stuk. De levensverwachting van deze computer 3 jaar. Uit een onderzoek van een onafhankelijke reparateur blijkt dat de computer als gevolg van een productiefout defect is geraakt. Volgens de huidige wet heb ik dan dus recht op vergoeding van de kosten van het onderzoek en recht op kosteloos herstel / vervanging (welke maakt mij niet uit) van jouw. (Dit is dus de link consument -> winkelier A).

En hoe dan verder?

[BBCS]

Misschien is het volgende duidelijker:

Acer geeft 1 jaar garantie en rekent na dat jaar alle kosten door.
Volgens de wetgeving gaat Acer hiermee niet in overtreding.

De winkelier geeft net als Acer 1 jaar garantie, en als de laptop na 13 maanden kapot gaat, heeft de consument dus volgens Europa gewoon recht op gratis reparatie of vervanging gedurende de economische levensduur.

Wat gaat hier dan mis?

Acer heeft gewoon aan de regels gehouden.
De winkelier moet dan die kosten voor zijn rekening nemen en via een rechtzaak proberen die kosten bij Acer te gaan verhalen.
De reden?

Acer heeft 1 jaar garantie gegeven.
De winkelier heeft ook 1 jaar garantie gegeven.
Europa heeft de consument gedurende de economische levensduur het recht gegeven voor kosteloze reparatie of vervanging, maar heeft deze niet gekoppeld aan de handelsgarantie.

Mijn bezwaar:

Je kunt niet zomaar de consument bepaalde rechten toekennen, terwijl je als overheid de regelgeving voor de gehele keten niet aanpast.
Het is gemakkelijk gezegd dat de winkelier met terugwerkende kracht via het regresrecht toch die kosten kan declareren.
Het nadeel daarvan is dat het dan via de rechter moet gaan.
En dat is dus mijn bezwaar.

De fabrikant hoeft zich niet aan de consumentenregels te houden (mits hij niet zelf aan de consument verkoopt.)
Via het regresrecht moet hij via een rechtzaak toch aan de consumentenkoop gaan houden.
Dat systeem werkt misschien op papier wel, maar in de praktijk niet.

Je zegt zelf dat iedereen zijn recht kan halen via de rechter.

Maar ik zeg dat dat systeem niet deugd.
Als je ervoor zorgt dat voor de gehele keten de dezelfde regels gelden, is het gemakkelijk om het recht via de voorschakels te krijgen.
En hoeft er alleen maar naar de rechter gestapt te worden als iemand over de schreef gaat.
Nu moet iedereen naar de rechter gaan als die persoon zijn recht na de garantieperiode bij de voorschakels wilt gaan halen.

Hopelijk zijn hierbij je vragen beantwoord.

[Ouwe aap]

Jongens jongens, jullie irriteren mij dermate dat ik terstond een account heb aangemaakt !

Waar zijn jullie in hemelsnaam mee bezig ? Deze topic is aangemaakt door Suzanne welke een serieus probleem heeft. En jullie gaan als een stel kleuters modder gooien naar elkaar ?

BBCS, jij wordt vervelend door alle herhalingen inderdaad. Ook al heb je nog zo gelijk.

alfatrion, ongelooflijk dat je het niet begrijpt. Of je bent echt dom (wat ik niet geloof overigens) of je bent ergens zo door geobsedeerd dat je niet luistert. Geen idee overigens waardoor.
Je leest het, je begrijpt wat er staat, maar echt serieus erover nadenken doe je niet. Deze kwestie is toch herhaaldelijk en zeer duidelijk toegelicht. In het begin door BBCS en later ook nog door magel725.

Het punt is dat de consument, zoals Suzanne, steeds de dupe zijn. Hoe komt dat moet je je afvragen. De winkelier is ook steeds de pineut, die is aansprakelijk en probeert er vaak onderuit te komen. Hoe komt dat dan moet je je ook afvragen. Als je wilt dat er iets aan veranderd tenminste. En als je dan leest wat BBCS en magel725 uitleggen, dan is het meer dan duidelijk. De regelgeving moet inderdaad veranderen, dat staat als een paal boven water.

Tot slot, voordat ik heerlijk ga slapen, is er iemand die Suzanne nog echt kan helpen ?

De rust,
T.

[BBCS]

Quote:
Consument -> winkelier A -> winkelier B -> groot handel -> importeur -> fabrikant.

Ik heb een computer van jou gekocht. Jij hebt die computer van winkelier B gekocht, ect. Er zit een jaar (handels)garantie op de computer, en hij gaat na 13 maanden stuk. De levensverwachting van deze computer 3 jaar. Uit een onderzoek van een onafhankelijke reparateur blijkt dat de computer als gevolg van een productiefout defect is geraakt. Volgens de huidige wet heb ik dan dus recht op vergoeding van de kosten van het onderzoek en recht op kosteloos herstel / vervanging (welke maakt mij niet uit) van jouw. (Dit is dus de link consument -> winkelier A).

Kijk, het eerst punt:

De fabrikant en winkelier geven een handelsgarantie. Dat is dus de periode waarin bij mankementen het probleem kosteloos wordt opgelost. Dat is ook de periode waarin de fabrikant en winkelier de goede werking kunnen garanderen.

Zoals ik al aangaf heeft Europa dat recht van de consument van kosteloze reparatie of vervanging niet gekoppeld aan de handelsgarantie.

Concreet gezegd:

De fabrikant heeft 1 jaar garantie gegeven, na dat ene jaar kunnen zij de goede werking niet meer garanderen.
Als dan na 13 maanden die computer kapot gaat (of dat door een productiefout is gekomen, doet er dan niet toe) dan heb jij geen recht op kosteloze reparatie of vervanging, omdat de fabrikant na 12 maanden de goede werking niet meer kan garanderen.

Volgens de huidige wet heb ik dan dus recht op vergoeding van de kosten van het onderzoek en recht op kosteloos herstel / vervanging (welke maakt mij niet uit) van jouw. (Dit is dus de link consument -> winkelier A).

Het probleem daarvan is dat de winkelier voor een langere periode garant moet staan voor de goede werking en een langere handelsgarantie moet geven, dan welke de fabrikant geeft.

En zoals ik het al eerder aangaf, kijkt de overheid alleen naar de schakel consument/winkelier in plaats van naar de gehele keten consument/fabrikant.

Als nu de overheid voor de gehele keten de dezelfde regels had gehanteerd, dan wordt aan jouw als consument een periode toegekent waarin jij recht hebt op kosteloze reparatie of vervanging (gewoon garantie dus), dan zou dat betekenen dat de fabrikant voor precies dezelfde periode garantie moet geven, en als dan in de garantieperiode de bewijslast bij de fabrikant ligt, dan hoef jij niet moeilijk te doen om je recht te krijgen en hoeft de winkelier ook niet veel moeite te doen om zijn recht te krijgen.
Dan is het gemakkelijk en eenvoudig om jouw garantieclaim als zodanig te behandelen en krijg je netjes gedurende de economische levensduur gewoon gratis reparatie of vervanging.

Zo duidelijk? En is hiermee jouw vraag goed beantwoord?

[BBCS]

Het punt is dat de consument, zoals Suzanne, steeds de dupe zijn. Hoe komt dat moet je je afvragen. De winkelier is ook steeds de pineut, die is aansprakelijk en probeert er vaak onderuit te komen. Hoe komt dat dan moet je je ook afvragen. Als je wilt dat er iets aan veranderd tenminste. En als je dan leest wat BBCS en magel725 uitleggen, dan is het meer dan duidelijk. De regelgeving moet inderdaad veranderen, dat staat als een paal boven water.

Het is inderdaad dat Europa de consument bepaalde rechten toekent, en dat de consument door die verschil in regelgeving in de gehele keten daar de dupe van is.

Aan de andere kant is de winkelier daarvan ook de dupe.

Zolang de regelgeving niet wordt aangepast, zal er voor Suzanne ook geen oplossing komen.

[alfatrion]

Hoho, als de overheid of Europa de consument kosteloze reparatie of vervanging toekent gedurende de economische levensduur, dan is de verkopende partij wel degelijk verplicht om een garantieperiode te verstrekken die gelijk is aan de economische levensduur.

Nee,

De term economische levensduur is misplaatst, die namelijk op geen enkel wetsartikel terug te voeren. Het is gebaseerd op de fabeltjeskrant zoals magel725 zou zeggen.

De consument heeft recht op kosteloos herstel of vervanging gedurende de gemiddelde levensduur (dit is een product eigenschap en daar kun je dus achter komen door te testen), mits hij kan bewijzen dat het product non-conform is. Dit is wat we noemen wettelijke garantie.

Een winkelier die een handelsgarantie er bij geeft is verplicht om meer te doen dan de wet van hem verlangt, omdat hij zich anders schuldig maakt aan een onrechtmatige daad c.q. oneerlijke handelspraktijk.

Een winkelier kan dus een handelsgarantie aanbieden waarin hij de bewijslast gedurende een jaar overneemt van de winkelier. Zo bied hij iets waarom hij zich rechtmatig kan onderscheiden van de andere winkeliers.

De winkelier is niet verplicht om een handelsgarantie af te geven voor de periode van de gemiddelde levensduur, omdat hij niet verplicht is om de bewijslast over te nemen van de consument.

handelsgarantie = kosteloos herstel of vervanging bij non-conformiteit, waarbij de bewijslast bij de winkelier ligt.

wettelijke garantie = kosteloos herstel of vervanging bij non-conformiteit, waarbij de bewijslast bij de consument ligt.

En als de fabrikanten 1 jaar garantie mogen geven (...)

De winkelier heeft recht op een vergoeding van de voorgaande verkoper (fabrikant) op basis van exact dezelfde condities als waarop de consument recht heeft op kosteloos herstel of vervanging.

[BBCS]

Zoals jij het uitlegt, klopt het op papier en in de theorie.

In de praktijk werkt het niet.

Oke, of je nu economische levensduur zegt of gemiddelde levensduur, maakt niet uit.

Daarnaast:

Je kunt niet tegen de winkelier zeggen dat hij gedurende de economische levensduur voor kosteloze reparatie of vervanging moet zorgen, bij computers 3 jaar, maar dat hij 1 jaar garantie mag geven.

Het probleem daarvan is dat de fabrikant aangeeft dat hij maar gedurdende de garantieperiode garant staat voor de goede werking, dan kan de overheid nooit de consument het recht geven voor kosteloze reparatie of vervanging gedurende de economische levensduur.

En nog maar een keer herhaling:

Als de overheid de consument het recht toekent op gratis reparatie of vervanging gedurende de economische levensduur, dan moet ik als winkelier dus in die periode garantie geven en dat ik dan garant moet staan voor de goede werking.
Dat kan ik als winkelier zijnde niet en ik verdom het ook, omdat ik het niet KAN.

Daarnaast:

De winkelieren kunnen de kosten van de handelsgarantie wel bij de fabrikanten declareren (of hoe je het ook noemen wilt).
Maar de kosten van de wettelijke garantie niet.

Koppel de wettelijke garantie aan de handelsgarantie, en het gedonder is voorbij.

[alfatrion]

alfatrion, ongelooflijk dat je het niet begrijpt. Of je bent echt dom (wat ik niet geloof overigens) of je bent ergens zo door geobsedeerd dat je niet luistert. Geen idee overigens waardoor.
Je leest het, je begrijpt wat er staat, maar echt serieus erover nadenken doe je niet. Deze kwestie is toch herhaaldelijk en zeer duidelijk toegelicht. In het begin door BBCS en later ook nog door magel725.

De juridische onderbouwing ontbreekt wel. Dat ze allebei een bepaald verhaal verkopen, maakt dat nog niet waar. Ik ben er volledig van overtuigt dat de juristen die op rechtenforum.nl achtief zijn mijn verhaal zouden bevestigen.

[BBCS]

Ik ben er volledig van overtuigt dat de juristen die op rechtenforum.nl achtief zijn mijn verhaal zouden bevestigen.

De juristen kijken alleen of het volgens de regelgeving verloopt.

Ze kijken niet of de regelgeving klopt.

Zou je het probleem van de TS aan die juristen voorleggen, dan zeggen zij dat de TS recht heeft op kosteloze reparatie of vervanging.

De reden daarvan is dat Europa die regels gemaakt heeft en die juristen kijken alleen of het volgens die regelgeving gaat.

Echter is dat pure theorie.

De juristen mogen mij dan uitleggen waarom dat de consument bepaalde rechten worden toegekent, die de winkelier niet kan nakomen en beloven, omdat voor de fabrikanten andere regels gelden.

Die juristen mogen mij dan als winkelier uitleggen hoe zij mij willen verplichten om gedurende de gemiddelde levensduur van een product dat ik garant moet staan voor de goede werking, terwijl de fabrikanten de goede werking na het verlopen van de fabrieksgarantie niet meer kan garanderen.

Concreet:

Ik kan nooit een langere periode garant staan voor de goede werking, dan welke de fabrikant aangeeft waarin zij garant staan voor de goede werking.
Dus kan ik als winkelier zijnde dan nooit de consumentenregelgeving naleven en is de consument daar dan de dupe van.

Ik benadeel de consument niet, dat doen de oveheid en Europa.
Die beloven de consument een veel langere periode dan welke de fabrikant en winkelier na kunnen komen en kunnen beloven.

[Ouwe aap]

Toch nog wakker

De juridische onderbouwing ontbreekt wel. Dat ze allebei een bepaald verhaal verkopen, maakt dat nog niet waar. Ik ben er volledig van overtuigt dat de juristen die op rechtenforum.nl achtief zijn mijn verhaal zouden bevestigen.

Ongetwijfeld, maar BBCS en ik zijn mannen van de praktijk. Ik begin mij steeds meer jouw beweegredenen af te vragen waarom je zoveel energie steekt in het uitleggen van de wet. Maar wat ik je echt wil vragen is : wat is dan de oplossing voor het probleem van Suzanne en mensen die in een zelfde schuitje zitten ?[/quote]

[alfatrion]

Zou je het probleem van de TS aan die juristen voorleggen, dan zeggen zij dat de TS recht heeft op kosteloze reparatie of vervanging.

Nee, ik bedoel in het algemeen om duidelijkheid vragen hoe het in 't algemeen in elkaar steekt. Dus rechten en plichten van de consument, winkelier.

De juristen mogen mij dan uitleggen waarom dat de consument bepaalde rechten worden toegekent, die de winkelier niet kan nakomen en beloven, omdat voor de fabrikanten andere regels gelden.

Nee, ik bedoel open vragen stellen zonder dat je zelf vooraf al vast je conclusie geeft.

Die juristen mogen mij dan als winkelier uitleggen hoe zij mij willen verplichten om gedurende de gemiddelde levensduur van een product dat ik garant moet staan voor de goede werking, terwijl de fabrikanten de goede werking na het verlopen van de fabrieksgarantie niet meer kan garanderen.

Doen.

[alfatrion]

Maar wat ik je echt wil vragen is : wat is dan de oplossing voor het probleem van Suzanne en mensen die in een zelfde schuitje zitten ?

In mijn eerste bericht heb ik wat vragen gesteld om duidelijk te krijgen over de omstandigheden. En in mijn tweede bericht heb ik haar geadviseerd om te overwegen om naar de geschillencommissie te stappen. Ik meen dat ik er ook op heb gewezen dat een deskundige van de geschillencommissie er dan naar kijkt en daarna een oordeel wordt geveld.

Ongetwijfeld, maar BBCS en ik zijn mannen van de praktijk.

De praktijk mag geen reden zijn om vervolgens te liegen over de rechten van consumenten. Mensen vertellen hun verhaal, vragen wat hun rechten zijn.

De daadwerkelijke praktische oplossingen blijven vaak weg. Iemand die al drie maanden wachten op reparatie kreeg van BBCS het praktisch advies om nog maar langer te wachten met het verhaal er bij dat hij wel een negen maanden heeft moeten wachten. Dat de persoon recht had om de koop te ontbinden en dat af kunnen dwingen bij de kantonrechten of de geschillencommissie werd niet verteld, want dat vond ie geen oplossing.

Ik begin mij steeds meer jouw beweegredenen af te vragen waarom je zoveel energie steekt in het uitleggen van de wet.

Nu breekt mijn klop. Eerst wordt er geklaagd dat ik kort af ben, niet luister en vervolgens is het tegenovergestelde ook weer niet goed.

[BBCS]

De daadwerkelijke praktische oplossingen blijven vaak weg. Iemand die al drie maanden wachten op reparatie kreeg van BBCS het praktisch advies om nog maar langer te wachten met het verhaal er bij dat hij wel een negen maanden heeft moeten wachten. Dat de persoon recht had om de koop te ontbinden en dat af kunnen dwingen bij de kantonrechten of de geschillencommissie werd niet verteld, want dat vond ie geen oplossing.

Kijk, het recht verplicht de fabrikant niet om zo snel mogelijk de betreffende onderdelen te leveren.

Er wordt in de wetgeving voornamelijk gekeken naar de schakel consument-winkelier en niet naar de gehele keten.

De koop ontbinden is geen oplossing voor de winkelier, wel voor de consument.
Het probleem is alleen dat steeds de consument centraal staat, in plaats van de gehele keten.

En daar wordt ik echt schijtziek van.

Als je de consument bepaalde rechten toekent, moet je er wel voor zorgen dat het voor de gehele keten geldt en niet alleen voor de schakel consument/winkelier.
De overheid en Europa begrijpen dat maar niet.

De winkelier is geen fabrikant. De winkelier is niets anders dan een doorverkoper. En daar moet de wetgever rekening mee houden.
De wetgeving zit nu zo in elkaar dat de winkelier qua regelgeving gewoon als fabrikant wordt gezien.

Zoals het nu er aan toegaat is dat voor de problemen van de consument de wetgever en Europa iedere keer een oplossing wordt gezocht, terwijl er over de problemen van de winkelier gedacht wordt: "het is het probleem van de winkelier, hij moet er maar uit zien te komen."

Hoezo is Europa en de wetgever onpartijdig?????

Het enige wat telt is de consument en de rest interesseerd ze echt geen moer.
En dan moet ik als winkelier zijnde respect hebben voor die regels?

Kijk eens hoeveel regels er zijn om de consument te beschermen en de winkelier moet het doen met alleen het regresrecht.

[D1RK]

Als je computers gaat verkopen met 3 jaar garantie loopt zowel de consument als winkel minder risico.
Juist de leuke aanbiedingen komen vaak terug op dit soort forums.

Als een winkel geen lastige klagende klanten niet wil, moet deze het aantal merken gewoon niet verkopen.

Een boycot van bepaalde merken zal deze dwingen meer service te geven.
Een fabriek moet dan wel dit verbeteren.
Verder is een laptop kwetsbaarder en moeilijker en duurder in repareren.

Advies; Koop alleen een laptop als nodig en niet omdat het mode is.
Toshiba is meestal duurder maar dit merk heeft net als HP en Compaq gezien de hoge verkoop cijfers hier erg weinig klachten, vooral Toshiba is dus als oude vertrouwde die ook in de vorige eeuw al leverde erg veel aan bedrijven geleverd, en ze worden zwaar verouderd nog regelmatig goed werkend aangeboden voor kinderspeelgoed prijzen!

Kwaliteit hoeft maar €50,- meer te kosten, dus daarom verkopen bepaalde winkels geen leuke stunt aanbiedingen meer, en hebben toch vele trouwe klanten die tevreden zijn!

[alfatrion]

Zo duidelijk? En is hiermee jouw vraag goed beantwoord?

Je geeft me een vaag concept, maar ik wilde juist dat je dit voorbeeld een helder en concreet verder uitwerkte. Wie doet vervolgens wat?

[BBCS]

Zoals ik al eerder aangaf is het zo dat als de overheid of Europa de consument bepaalde rechten toekent, dat dit dan ook voor de gehele keten moet gelden.

Dus als men zegt dat de consument recht heeft op 3 jaar garantie voor een computer, dan moet de winkelier 3 jaar garantie geven, maar ook de fabrikant.

De winkelier is dan een doorverkoper en hij moet dan gewoon die kosten gemakkelijk zonder tussenkomst van de rechter bij de fabrikant kunnen declareren.

En dat gaat heel gemakkelijk.

En het is dus niet zo dat je daarmee de verantwoordelijkheid van de winkelier verkort of inkort.

Dit is geen vaag concept, maar juist kort en krachtig.

Nogmaals:

De problemen die de winkelier tegenkomt is niet in de fabrieksgarantieperiode, maar daarbuiten.

[magel725]

De juridische onderbouwing ontbreekt wel. Dat ze allebei een bepaald verhaal verkopen, maakt dat nog niet waar. Ik ben er volledig van overtuigt dat de juristen die op rechtenforum.nl achtief zijn mijn verhaal zouden bevestigen.

Dit is nu juist de hele discussie, waarvan jij hebt gezegd dat je er wel naar luisterde. Wettelijk gezien zit alles dichtgespijkerd en kun je ze prachtig elke keer op blijven dreunen. Zo kun je samen met BBCS elkaar helemaal gek maken door alleen maar te herhalen. De een herhaalt de wet en de ander de hekel eraan. Mijn punt was nu juist dat de wet er wel is, maar niet klopt! Hoe mooi die wetten ook geformuleerd zijn, de consument en de winkelier zijn telkens de duper ervan. De wet beschermt de verkeerde personen. Wetten zijn gelukkig te veranderen en dat gebeurt ook regelmatig. Wetten zijn nu eenmaal niet perfect en wanneer ze niet kloppen moeten ze aangepast worden. Dit is er een overduidelijk voorbeeld van.

De praktijk mag geen reden zijn om vervolgens te liegen over de rechten van consumenten. Mensen vertellen hun verhaal, vragen wat hun rechten zijn.

Nu breekt mijn klop. Eerst wordt er geklaagd dat ik kort af ben, niet luister en vervolgens is het tegenovergestelde ook weer niet goed.

Tadaaa, het gebeurt wel dat iedereen liegt. Ook dat is praktijk, omdat de wet niet werkt. Werkte die wel dan hoefde niemand te liegen. Dit staat ook al in een behoorlijk aantal posts, maar net als BBCS blijft je langspeelplaat hangen door wetten op te dreunen.

Voor Suzanne: rechtsbijstand inschakelen en laptop laten maken tegen betaling van een klein deel. Er bestaat ook nog zoiets als coulance dus het zou ook wel gratis mogen, vanuit Acer.

[gravedigger]

wanneer ze niet kloppen moeten ze aangepast worden

En dat denkt BBCS te kunnen bereiken door te zeuren op een consumentenforum. Hij is er meedere malen op gewezen, dat hij dan elders moet wezen. Uneto, KvK, MKB en de VVD zijn voorbeelden waar hij zijn beklag moet gaan doen. Maar dat durft ie niet. Hij valt liever consumenten lastig met de problemen van de "zielige winkelier".