Wederom, url graag. Als je iets beweert moet je het ook aantonen.
Lees dit forum, dan zul je het echt lezen.
Met de 'juristen' doelt hij volgens mij op Arnoud Engelfriet die de 'economische levensduur' hanteert, maar wel een andere definitie geeft. Zou BBCS die niet overnemen omdat hem dat niet goed uitkomt?
Laat ik het anders zeggen:
Waarom gaat die Arnoud Engelfriet een hele eigen mening vormen die totaal niks met de realiteit te maken heeft?
En waarom moet ik me dan mijn mening aan zijn uitspraken aanpassen, terwijl hij er helemaal naast zit.
Hij gaat zelf aan de diverse betekenissen een andere betekenis toekennen.
Daar hoef ik me niet aan te houden.
Hoe ik het zie:
Bij een rood verkeerslicht moeten we stoppen. Hij gaat daar nu een andere betekenis aan toekennen en dan wordt mij verweten dat ik daarin niet meega.
Net als garantie. Dat heeft al heel lang een betekenis, en nu wordt die betekenis veranderd.
In de regelgeving, de Nederlandse wetgever en de juristen gebruiken ook de term economische levensduur.
En waarom nemen de consumentenrechtenexperts deze niet over?
Simpel, omdat die regels voor de consument een beperking betekenen en dat wordt dus niet geaccepteerd.
Dus wordt de economische levensduur maar vervangen door de maximale technische levensduur.
Dus wie verdraaien hier de regels?
En als ik dan verwijs naar de Europese Richtlijn (die jullie zo heilig vinden) dan is het opeens "het is maar een richtlijn".
Mij verwijten dat ik de boel verdraai, maar zelf doe je het helemaal.
Volgens de wetgever is de winkelier gedurende de economische levensduur het aanspreekpunt bij problemen.
De wetgever heeft ook bepaald dat de garantieperiode door de winkelier bepaald wordt en dat na het verlopen van de garantieperiode en binnen de economische levensduur dat de consument ook met de reparatie moet meebetalen: en wel: de leeftijd delen door de economische levensduur.
Dus buiten de economische levensduur komen alle kosten voor rekening van de consument.
Zo is het en zo heeft de wetgever het bepaald.
De wetgever heeft niet bepaald dat de consument gedurende de technische levensduur recht heeft op gratis reparatie of vervanging als de schade niet door hemzelf veroorzaakt is.
Dat maken jullie ervan.
En die 6 jaar van de computers is door jullie zelf verzonnen, de wetgever spreekt hier totaal niet over.
En over de snuggere:
Met de economische levensduur wordt de verwachte levensduur bedoeld.
En de technische levensduur en de verwachte levensduur zijn bijna nooit aan elkaar gelijk.
De consument kan zich dan nog steeds beroepen op non-conformiteit, aangezien de verkoper zich dan schuldig zou maken aan bedrog. De aard van het product is zodanig dat ze langer mee gaan, dan mag je de consument niet voorliegen dat ze korter meegaan.
Echt onzin, en dat weet je donders goed.
Volgens de Nederlanse wetgever is de winkelier gedurende de verwachte (economische) levensduur aansprakelijk en niet gedurende de maximale technische levensduur.
Dus ga de winkelier dan ook niet aanklagen voor bedrog als de computer na 4 jaar kapot gaat.
En nog iets:
Van de fabrikant en de winkelier zul je nooit de keiharde garantie krijgen dat een product zeker in een bepaalde periode niet kapot zal gaan. Omdat hij dat niet kan.
Dus ga hem nu niet de mes op de keel zetten en dit toch gaan eisen.
Nog zo'n fabeltje:
Men beweerd dat er een bepaalde termijn bestaat waarin de consument er vanuit kan gaan dat een product niet kapot zal kunnen gaan.
Echt onzin. Kan niet.
En wat gebeurd er?
Men gaat nu aan dat fabeltje rechten aan ontlenen. Te gek voor woorden.
