vraag, is er een mogelijkheid om eens een rechter en advocaat op zijn plichten te wijzen,dan zeg je al gauw daar is de deken van de orde van advocaten voor , maar daar kom ik niet verder mee,het geval is ,ik had een meningsgeschil over de kwaliteit van een aspergesveld waar we voor de rechter kwamen, het ging toen om een bedrag van 17500 gulden ,ik heb toen meermalen aangegeven dat ik geen langlopende procedure wou ,daarop is een overeenkomst getekend waarbij het product door een onafhankelijke taxateur bekeken zou worden ,en naardat taxatieraport zou de rechter een bindende uitspraak doen ,nu die viel in mijn voordeel uit ,en volgens mijn advocaat was de zaak nu klaar , wat schets onze verbazing de tegenpartij ging het aanvechten eerst bij de pachtkamer waar mijn advocaat 5 uur naast me zat en haar mond bijna niet open deed, want we stonden toch sterkdacht ze,maar de kamer stuurde het door naar de civiele rechtbank en die vernietigde het omdat er geen hoor en wederhoor zou zijn geweest, nou vraag ik je ben ik hier dan verantwoordelijk voor en heb ik die advocaat al dat geld voor niets betaald of is het die rechter die heeft als voorzitter van de zitting waar die overeenkomst is opgesteld iets niet goed gedaan ,in ieder geval ben ik de dupe want in plaats van dat ik mijn geld krijg heb ik het moeten betalen plus de kosten van mijn advocaat ,en ik heb alsnog een langlopende procedure
van de deken kreeg ik een brief terug dat ze het jammer vonden dat er door een vormfout deze zaak alsnog voor mij verloren was gegaan ,en dat ze mij hiermee niet verder konden helpen
in mijn ogen is mijn advocaat hieraan schuld maar ook zeker de rechter
ik heb deze mensen als leek zijnde hierin vertrouwd maar dat had ik beter niet kunnen doen, tot zover nog met vr. gr. verblijf ik toon janssen
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] advocaten en rechters
-
Frans van der Meijde
Re: advocaten en rechters
Nog een lekker voorbeeld van hoe je als leek zijnde gemanipuleerd (kan)worden.
Onderstaand voorbeeld is afkomstig van mijn dochter,
Na een adviesgesprek bij een adcocaat, gespecialiseerd in echtscheidingszaken hebben we (mijn dochter en ik) hem de opdracht verstrekt tegen een betaling van in aanvang groot Euro 2.000,00 de "zaak"op zich te nemen
Deze doorgewinterde advocaat die gezien zijn historie van de hoed en de rand zou moeten weten, had een alimentatieeis ingezet van Euro 380,00 p.m. voor de vrouw, dus excl. kinderen.
In het eerste oriëntering gesprek sprak hij, de zaak aanhorende, van een makkie of woorden van gelijke strekking en hij zette in op een alimentatie eis van zo’n Euro 380,00 met daarbij de kanttekening dat er dan altijd nog naar beneden afgerond zou kunnen worden naar Euro 300,00, wat toch beslist haalbaar geacht mocht worden.
Wij dik tevreden, hij tevreden.
===
Na de zogenaamde rechtszitting kwam er na twee weken een bericht dat de toedeling uitkwam op Euro 130,00
Dit bericht sloeg als een bom in temeer omdat de advacaat nog even voor de zitting in een tomeloze enthousiasme stellig zeker was over een bedrag van zeker Euro 300,00
Er werd "aangenomen" door de advacaat dat de rechter de dertiende maand had meegeteld als zijnde een winstuitkering en dit terwijl een overheidsinstelling GEEN winstuitkering kend
Tevens heeft de rechter het eigen risico van de ziektekostenverzekering van het bruto inkomen afgetrokken.
Als dit al klopt dan nog kan er van een door de wol geverfde advocaat verwacht worden dat hij dergelijke zaken in had moeten schatten, zeker gezien het feit dat er verwacht mag worden dat hij eerder met dit soort zaken te maken gehad zal hebben.
En eigenlijk is het dan verstandig om een dergelijk groot eigen risico te nemen dat er helemaal geen alimentatie betaald hoeft te worden.
En wie zegt mij dat het bedrag aan eigen risico daadwerkelijk opgehoest zal moeten worden.
Per saldo komt het erop neer dat een gescheiden man “voordeliger” uit is dan een getrouwde man, en daar lijkt het in dit geval bijzonder veel op, gezien de “afkoopwaarde”van Euro 130,00.
Ik en uiteraard mijn dochter begrijpen niet hoe en waarom een eis van in aanvang Euro 380,00 zo ver terug kan vallen naar een uitspraak van Euro 130,00. Ook al zou met het bovenstaande, terecht of onterecht, rekening gehouden worden.
Volgens mij kan dit nooit juist zijn en zijn er zaken verkeerd geïnterpreteerd, of hebben een "verkeerde"rechter getroffen.
Onderstaand voorbeeld is afkomstig van mijn dochter,
Na een adviesgesprek bij een adcocaat, gespecialiseerd in echtscheidingszaken hebben we (mijn dochter en ik) hem de opdracht verstrekt tegen een betaling van in aanvang groot Euro 2.000,00 de "zaak"op zich te nemen
Deze doorgewinterde advocaat die gezien zijn historie van de hoed en de rand zou moeten weten, had een alimentatieeis ingezet van Euro 380,00 p.m. voor de vrouw, dus excl. kinderen.
In het eerste oriëntering gesprek sprak hij, de zaak aanhorende, van een makkie of woorden van gelijke strekking en hij zette in op een alimentatie eis van zo’n Euro 380,00 met daarbij de kanttekening dat er dan altijd nog naar beneden afgerond zou kunnen worden naar Euro 300,00, wat toch beslist haalbaar geacht mocht worden.
Wij dik tevreden, hij tevreden.
===
Na de zogenaamde rechtszitting kwam er na twee weken een bericht dat de toedeling uitkwam op Euro 130,00
Dit bericht sloeg als een bom in temeer omdat de advacaat nog even voor de zitting in een tomeloze enthousiasme stellig zeker was over een bedrag van zeker Euro 300,00
Er werd "aangenomen" door de advacaat dat de rechter de dertiende maand had meegeteld als zijnde een winstuitkering en dit terwijl een overheidsinstelling GEEN winstuitkering kend
Tevens heeft de rechter het eigen risico van de ziektekostenverzekering van het bruto inkomen afgetrokken.
Als dit al klopt dan nog kan er van een door de wol geverfde advocaat verwacht worden dat hij dergelijke zaken in had moeten schatten, zeker gezien het feit dat er verwacht mag worden dat hij eerder met dit soort zaken te maken gehad zal hebben.
En eigenlijk is het dan verstandig om een dergelijk groot eigen risico te nemen dat er helemaal geen alimentatie betaald hoeft te worden.
En wie zegt mij dat het bedrag aan eigen risico daadwerkelijk opgehoest zal moeten worden.
Per saldo komt het erop neer dat een gescheiden man “voordeliger” uit is dan een getrouwde man, en daar lijkt het in dit geval bijzonder veel op, gezien de “afkoopwaarde”van Euro 130,00.
Ik en uiteraard mijn dochter begrijpen niet hoe en waarom een eis van in aanvang Euro 380,00 zo ver terug kan vallen naar een uitspraak van Euro 130,00. Ook al zou met het bovenstaande, terecht of onterecht, rekening gehouden worden.
Volgens mij kan dit nooit juist zijn en zijn er zaken verkeerd geïnterpreteerd, of hebben een "verkeerde"rechter getroffen.
Re: advocaten en rechters
Ook bij een advocaat moet brood op de plank komen, moeten elke maand weer salarissen aan kantoorpersoneel worden betaald, vallen ook rekeningen voor energie, telefoon etc. op de mat die betaald moeten worden, etc. Kortom het is net een gewoon mens. En net als een verkoper u nooit zal afraden het product dat hij verkoopt te kopen en de autoverkoper u niet het kleinste model zal aanraden als u voor de grootste komt, zal een advocaat u ook niet afraden een zaak te beginnen. Niet een advocaat bepaalt een uitspraak, maar een rechter. De advocaat kan dan wel uw kansen inschatten, doch alleen op basis van uw informatie. Pas als hij de reactie van de tegenpartij weet kan hij of zij een betere inschatting maken. Doch dan is het nog steeds de rechter die de uitspraak bepaalt. Waartegen in hoger beroep gegaan kan worden, maar ook dat kost weer geld.
Als u van mening bent dat een advocaat zijn of haar werk niet goed heeft gedaan, dan is de deken diegene bij wie u over hem of haar uw beklag kunt doen. Doch weet wel, klagen gebeurt met steekhoudende argumenten en feiten, niet met emoties. En nogmaals, tegen een vonnis kan men steeds in beroep gaan. Tot in Strasburg aan toe. Kost wel veel geld gaandeweg.
Als u van mening bent dat een advocaat zijn of haar werk niet goed heeft gedaan, dan is de deken diegene bij wie u over hem of haar uw beklag kunt doen. Doch weet wel, klagen gebeurt met steekhoudende argumenten en feiten, niet met emoties. En nogmaals, tegen een vonnis kan men steeds in beroep gaan. Tot in Strasburg aan toe. Kost wel veel geld gaandeweg.
-
teleurgesteld
Re: advocaten en rechters
Ik heb nu het volgende meegemaakt.
Exman wilde niet tekenen voor paspoort van mijn kind. Advocaat ingeschakeld. Deze heeft de boel (in mijn ogen te lang gerekt). Ik heb vaak aangegeven dat ik dingen zelf wilde doen cq uitzoeken, maar dat hoefde niet dat deed zijn secretaresse wel. Heb ook vaak aan gegeven dat ik het vervelend vond dat hij zo vaak belde met mijn ex, omdat dat allemaal op mijn rekening zou komen. uiteindelijk is er een rechtszaak geweest. Die heb ik "gewonnen". Er kwam een plaatsvervangende toestemming voor het paspoort via de rechter. Ook is mijn ex veroordeeld in de door mij gemaakte kosten. Niemand (ook de rechter niet) heeft aan mij gevraagd wat de kosten tot dan waren. Wat die kosten waren wist ik ook niet. In de uitspraak stond dat mijn ex een kleine duizend euro aan mij moest betalen voor gemaakte kosten. Tot mijn grote schrik heb ik nu de rekening van mijn advocaat gekregen
€ 2250.
Toen ik om opheldering vroeg zei hij dat hij verteld had dat de veroordeling niet kostendekkend zou zijn. Nou ik weet zeker dat hij dat niet gezegd heeft. Daarbij komt dat ik dan zeker gevraagd zou hebben, hoeveel ik dan zelf zou moeten betalen.
Deken van advocaten gebeld. Zij vonden mij eigenlijk wel ongelooflijk dom (daar kwam het tenminste op neer). Want ik had van te voren moeten vragen wat het zou gaan kosten. Want dat deed ik toech ook als ik mijn auto naar de garage bracht, zei die secretaresse. Nu hoor ik in mijn omgeving dat dat inderdaad de gewoonte is. maar dat heb ik toen niet geweten.
Ik kan alleen nog een urenspecuificatie vragen, maar kan eigenlijk aan de hoogte van het bedrag weinig doen, volgens de deken.
Nu ik mijn ongenoegen kenbaar heb gemaakt, kon er € 300 van de rekening af.
De rechter zou geen rekening houden met de werkelijk gemaakte kosten maar met een puntensysteem. De advocaat vind het een goed leermoment (!!!) en zou de volgende keer duidelijker tegen zijn cliënten zijn, zei hij. Maar daar heb ik nu natuurlijk niets aan.
Ik heb gewonnen bij de rechtbank maar eigenlijk dik verloren.
Ik voel mij aardig in de maling genomen door deze advocaat.
Exman wilde niet tekenen voor paspoort van mijn kind. Advocaat ingeschakeld. Deze heeft de boel (in mijn ogen te lang gerekt). Ik heb vaak aangegeven dat ik dingen zelf wilde doen cq uitzoeken, maar dat hoefde niet dat deed zijn secretaresse wel. Heb ook vaak aan gegeven dat ik het vervelend vond dat hij zo vaak belde met mijn ex, omdat dat allemaal op mijn rekening zou komen. uiteindelijk is er een rechtszaak geweest. Die heb ik "gewonnen". Er kwam een plaatsvervangende toestemming voor het paspoort via de rechter. Ook is mijn ex veroordeeld in de door mij gemaakte kosten. Niemand (ook de rechter niet) heeft aan mij gevraagd wat de kosten tot dan waren. Wat die kosten waren wist ik ook niet. In de uitspraak stond dat mijn ex een kleine duizend euro aan mij moest betalen voor gemaakte kosten. Tot mijn grote schrik heb ik nu de rekening van mijn advocaat gekregen
€ 2250.
Toen ik om opheldering vroeg zei hij dat hij verteld had dat de veroordeling niet kostendekkend zou zijn. Nou ik weet zeker dat hij dat niet gezegd heeft. Daarbij komt dat ik dan zeker gevraagd zou hebben, hoeveel ik dan zelf zou moeten betalen.
Deken van advocaten gebeld. Zij vonden mij eigenlijk wel ongelooflijk dom (daar kwam het tenminste op neer). Want ik had van te voren moeten vragen wat het zou gaan kosten. Want dat deed ik toech ook als ik mijn auto naar de garage bracht, zei die secretaresse. Nu hoor ik in mijn omgeving dat dat inderdaad de gewoonte is. maar dat heb ik toen niet geweten.
Ik kan alleen nog een urenspecuificatie vragen, maar kan eigenlijk aan de hoogte van het bedrag weinig doen, volgens de deken.
Nu ik mijn ongenoegen kenbaar heb gemaakt, kon er € 300 van de rekening af.
De rechter zou geen rekening houden met de werkelijk gemaakte kosten maar met een puntensysteem. De advocaat vind het een goed leermoment (!!!) en zou de volgende keer duidelijker tegen zijn cliënten zijn, zei hij. Maar daar heb ik nu natuurlijk niets aan.
Ik heb gewonnen bij de rechtbank maar eigenlijk dik verloren.
Ik voel mij aardig in de maling genomen door deze advocaat.
