Als we ergens naar terug moeten, dan denk ik vooral aan 15 augustus 1971
Toen werd de vaste koppeling tussen dollar en het goud, de goudstandaard vaarwel gezegd.
Vroeger was alles beter, de kinderen werkten gewoon mee op de boerderij, zondag was de enige vrije dag, maar voor de kerk, het enige recht van moeder de vrouw was het aanrecht, en de maatschappij van weldadigheid regelde de rest wel. En van die zes kinderen, werden er toch altijd wel een paar volwassen.
Als we ergens naar terug moeten, dan denk ik vooral aan 15 augustus 1971
Toen werd de vaste koppeling tussen dollar en het goud, de goudstandaard vaarwel gezegd.
Alsjeblieft niet, krijg je al dat wisselgedoe weer in het buitenland. En ik betaal liever 7 euro dan ruim 15 gulden voor een glas wijn.
Dat voordeel valt in het niet bij inflatie door het aanzetten van de geldpers na 1971. Wat nu ook jouw pensioen raakt. En dat is van een andere orde dan glaasje wijn
Ach ja, sinds 1971 is de welvaart er niet op vooruit gegaan. Wat een treurigheid. Nee, met weemoed denk ik terug aan de tijd van de harde gulden. Colijn had het toen maar wat goed voor elkaar! Zijn voorbeeldige en visionaire beleid van het vasthouden aan de goudstandaard stuwde ons land op tot grote welvaart en dito inkomens en pensioenen.
Ach ja, sinds 1971 is de welvaart er niet op vooruit gegaan. Wat een treurigheid. Nee, met weemoed denk ik terug aan de tijd van de harde gulden. Colijn had het toen maar wat goed voor elkaar! Zijn voorbeeldige en visionaire beleid van het vasthouden aan de goudstandaard stuwde ons land op tot grote welvaart en dito inkomens en pensioenen.
Is alle welvaart na 1971 dan een gevolg van het afschaffen van de goudstandaard in Amerika?
Heeft de voortschrijdende techniek, en daarbij horende productieviteitsverhogingen dan niets bijgedragen?
Ach ja, sinds 1971 is de welvaart er niet op vooruit gegaan. Wat een treurigheid. Nee, met weemoed denk ik terug aan de tijd van de harde gulden. Colijn had het toen maar wat goed voor elkaar! Zijn voorbeeldige en visionaire beleid van het vasthouden aan de goudstandaard stuwde ons land op tot grote welvaart en dito inkomens en pensioenen.
Is alle welvaart na 1971 dan een gevolg van het afschaffen van de goudstandaard in Amerika?
Heeft de voortschrijdende techniek, en daarbij horende productieviteitsverhogingen dan niets bijgedragen?
Als ik kijk wat de gemiddelde Nederlander tegenwoordig allemaal kan doen is het nu toch stukken beter dan in 1971. We klagen nu over dingen waar de meesten destijds alleen maar van konden dromen.
Nee, helemaal niets. Vroeger was echt alles beter.
Grapje zeker?
Wat dacht u zelf? Eerst lees ik dat de ellende is begonnen in 1971 toen de goudstandaard werd verlaten en de geldpers aangezet, dat toen zelfs al mijn pensioen naar de gallemiezen werd geholpen terwijl ik nota molto bene nog op school zat en mij drukker maakte om de Metamorfosen van Ovidius (quamquam sunt sub aqua, sub aqua maledicere temptant -- die vlegels van kikkers toch!). Als ik dan de lof zing van al het moois dat de goudstandaard ons land in de vroege jarendertig heeft gebracht, wordt ik terechtgewezen met een retorische vraag over voortschrijdende techniek en groeiende productiviteit op de welvaart ná 1971. Van dergelijke discusdies wordt ik enigszins balsturig en tamelijk ballorig.
Wie serieus meent dat vroeger alles beter was is een zeurpiet. Sommige anderen zijn dat ook.
Zo te merken ben ik van een paar generaties later. Maar helaas volgens mijn kinderen ook al op leeftijd. Toen zij hoorde dat ik omgerekend voor €1,51 op zaterdag afwisselend achter de kassa zat bij Edah en de groente moest bijvullen verklaarde zij mij voor gek.
Ik denk niet zozeer dat de tijd toen beter was, wel onze herinneringen. Toen je nog een meisje (in mijn geval) persoonlijk moest aanspreken, dat je op een later moment sms'jes ging versturen en er achter kwam dat een smsje naar een Belgisch nummer gewoon 5 gulden kostte. Tja, dat laatste zijn de meeste nu weer vergeten, wat romantisch waren die kosten niet. En wat was het vreselijk dat elke keer dat ik naar mijn grootouders ging 2 keer de grens over moest met alle controles.
Het minder leuke (of de lasten) vergeten de meeste mensen. Alles wat goed ging blijven we aan hangen in de hoop dat het in deze tijd nog toepasbaar is. Ook met de gulden zouden we in deze situatie terecht zijn gekomen. Misschien iets minder erg, of misschien veel erger. Maar het is hetzelfde als denken aan wat er gebeurd zou zijn met je leven als je bij je eerste vriendje of vriendinnetje gebleven zou zijn. Iets dat je niet weet omdat je nooit zou weten wat er dan op je pad gekomen zou zijn.
Geniet van het leven dat je hebt. Hunker je terug naar een tijd van weleer, ga dan op zoek naar zaken die de herinneringen terug brengen. Maar ga niet denken aan wat er anders had kunnen zijn om je daar aan vast te houden, het is enkel emotie.
Elke tijd heeft zijn goede en slechte kanten. Koester je herinneringen als ze fijn zijn en besteed niet te veel tijd aan nare herinneringen, daar schiet je helemaal niets mee op.
Is alle welvaart na 1971 dan een gevolg van het afschaffen van de goudstandaard in Amerika?
Heeft de voortschrijdende techniek, en daarbij horende productieviteitsverhogingen dan niets bijgedragen?
Als ik kijk wat de gemiddelde Nederlander tegenwoordig allemaal kan doen is het nu toch stukken beter dan in 1971. We klagen nu over dingen waar de meesten destijds alleen maar van konden dromen.