[ archief ] Huistelefoon niet te repareren winkel rekent afschrijving?

[ikbenik]

veel verkoper menen maar dat als een klant een kapot apparaat terug brengt, vrijwel nieuw of niet, dat ze maar een paar weken moeten wachten.

Bij mij niet hoor. Als het een product is wat ik op voorraad heb, dan wissel ik het meestal om. Is bijvoorbeeld de monitor kapot, dan hoeft de klant de fabrikant maar te bellen voor een afspraak, en dan wordt de monitor tot 3 jaar na de aankoop door de fabrikant zelf bij de klant thuis gewisseld. Je praat dan over een paar dagen.
Als het een product is waar ik op dat moment geen onderdelen van heb, of ik heb het product niet in huis, dan bestel ik dat gelijk.
Sommige producten moeten opgestuurd worden. Dan kan het eventjes duren. Ik heb het wel eens meegemaakt dat een CD in de CD-ROM-brander was ontploft. Toen heb ik de brander opgestuurd. Dat duurde 6 weken. De klant heeft in de tussentijd een leen-brander gekregen.
Vergeet niet dat na de aankoop de klant eigendom van een product is.
Dus een ander toestel kun je niet gelijk eisen. Je hebt er ook geen recht op. Meestal wordt eerst gekeken of het product te repareren is. Zo ja, dan wordt het product gerepareerd. Kan dat niet dan wordt eerst gekeken of het product omgewisseld kan worden en mocht dit niet kunnen, dan pas krijgt de klant zijn geld terug.
We proberen altijd het ongemak zo kort mogelijk te houden.
Sommige mensen kunnen bijvoorbeeld niet zonder monitor of computer. Helaas kan ik geen leentoestel geven.

[ikbenik]

wat is er fout aan om garantie te eisen? Daar heb je gewoon recht op. Anders moet je bij verkoop gewoon geen garantie afgeven. Moeten jullie ook geen verlengde garantie verkopen.

Ik geef zelf garantie. In die garantieperiode doe ik niet moeilijk.
De fabrikant en de winkelier bepalen de garantieperiode. Dit is wettelijk geregeld.
1 jaar, 2 jaar, 3 jaar.
Maar nu gaan bepaalde instanties en rechters de garantieperiode bepalen. En die bedragen gelijk 4 jaar, 6 jaar 8 jaar.
En daar ben ik het dus niet mee eens.
Op een monitor zit 3 jaar garantie op. Punt. Nu is een rechter van mening dat de garantie opgetrokken moet worden naar 8 jaar. En dan mag ik alles betalen. En daar dank ik voor. Dat is niet redelijk meer.
Waar moet ik dat geld vandaan halen?
Dat is nu mijn punt. Alleen wordt daar geen aandacht aan geschonken.
En daar is geen begrip voor. Want de winkelier verdient toch genoeg?
Ik zou zeggen: de degene die dat denken, droom lekker verder.

[aussienl]

Maar nu gaan bepaalde instanties en rechters de garantieperiode bepalen. En die bedragen gelijk 4 jaar, 6 jaar 8 jaar.
En daar ben ik het dus niet mee eens.

Waar het in deze gevallen om gaat of er in redelijkheid bepaalt kan worden of een toestel langer dan aangegeven garantie periode mee zou moeten kunnen gaan. Bijv. een wasmachine. Het is niet normaal dat een wasmachine al na 2 of 3 jaar kapot is. (praat niet over slijtdelen). Bij normaal gebuik zou zo'n machine langer mee moeten kunnen gaan. Dat is wat de consumentenbonden en de rechter bepaald hebben.

[ikbenik]

Klopt, maar om de winkelier met al die kosten op te zadelen vind ik ook weer te ver gaan. Deze kosten horen bij de fabrikant thuis.
Maarja, de consumentenbond en sommige rechters zijn allergisch voor de fabrikant.
En het is van de zotte dat ik via de rechtbank deze kosten terug moet vorderen.
Vergeet niet dat ik dan de vertrouwensband dan met de fabrikanten en distributeurs naar de vernieling help.

Het idee is goed, alleen de uitwerking klopt van geen meter.

[aussienl]

Ik snap je probleem wel. Maar je snapt toch ook wel dat in zo'n geval de consument niet de dupe mag zijn van het feit dat de verkoper van het materiaal en de fabrikant hiervan niet tot overeenstemming kunnen komen? Je wilt toch niet zeggen dat interne problemen binnen het verkoopkanaal afgewenteld moeten worden op de eindgebruiker?

[aussienl]

Ik snap je probleem wel. Maar je snapt toch ook wel dat in zo'n geval de consument niet de dupe mag zijn van het feit dat de verkoper van het materiaal en de fabrikant hiervan niet tot overeenstemming kunnen komen? Je wilt toch niet zeggen dat interne problemen binnen het verkoopkanaal afgewenteld moeten worden op de eindgebruiker?
Ik heb in mijn vakgebied ook wel deze dilemma's. En als ik vindt dat de eindgebruiker in alle redelijkheid een punt heeft, zorg ik dat hij tevereden gesteld word. Het achterhoede gevecht met de fabrikant voer ik wel, daar heeft de eindgebruiker dan geen last van.

[gerland]

Je wilt toch niet zeggen dat interne problemen binnen het verkoopkanaal afgewenteld moeten worden op de eindgebruiker?

aussienl, het is mij inmiddels al lang duidelijk dat onze detaillist "ikbenik" één en andere wel degelijk op de klant af wil wentelen, en in tegenstelling tot hetgeen hij beweert zich maar al te graag aan zijn verantwoordelijkheid onttrekt:

De wet geldt niet voor hem, want hij "is het er niet mee eens" of "de uitvoering deugt niet".
Hij wil niet het risico dragen van zijn verplichtingen naar zijn klanten na te komen, en vervolgens met de fabrikant in de slag te moeten om zijn kosten weer vergoed te krijgen (hoezo ondernemerschap?).

Als hij vindt dat deze kosten bij de fabrikant thuishoren, dan moet hij ze daar maar neerleggen.
Oh nee, dan helpt hij "de vertrouwensband met de fabrikanten en distributeurs naar de vernieling" (en dat heeft weer een negatieve invloed op de inkoopprijzen die hij moet betalen etc .etc.)

Nee, dan kun je er beter tussenuit stappen en zeggen: klant zoek het zelf maar uit met de fabrikant (dan heb ik er in ieder geval geen nadeel van)

Dit lijkt mij eerder een mentaliteitskwestie!

Heel verstandig van ikbenik om hier niet prijs te geven waar zijn zaak gevestigd is en wat hij verkoopt....

[ikbenik]

aussienl, het is mij inmiddels al lang duidelijk dat onze detaillist "ikbenik" één en andere wel degelijk op de klant af wil wentelen, en in tegenstelling tot hetgeen hij beweert zich maar al te graag aan zijn verantwoordelijkheid onttrekt:

De wet geldt niet voor hem, want hij "is het er niet mee eens" of "de uitvoering deugt niet".
Hij wil niet het risico dragen van zijn verplichtingen naar zijn klanten na te komen, en vervolgens met de fabrikant in de slag te moeten om zijn kosten weer vergoed te krijgen (hoezo ondernemerschap?).

Als hij vindt dat deze kosten bij de fabrikant thuishoren, dan moet hij ze daar maar neerleggen.
Oh nee, dan helpt hij "de vertrouwensband met de fabrikanten en distributeurs naar de vernieling" (en dat heeft weer een negatieve invloed op de inkoopprijzen die hij moet betalen etc .etc.)

Nee, dan kun je er beter tussenuit stappen en zeggen: klant zoek het zelf maar uit met de fabrikant (dan heb ik er in ieder geval geen nadeel van)

Dit lijkt mij eerder een mentaliteitskwestie!

Heel verstandig van ikbenik om hier niet prijs te geven waar zijn zaak gevestigd is en wat hij verkoopt....

Ik wimpel niets af.
Ik vind het jammer dat mijn boodschap niet goed aankomt en verkeerd begrepen wordt.
Men gaat er van uit dat als een apparaat na 4 jaar defect is en er zit maar een fabrieksgarantie op van 3 jaar, dat ik die kosten die gemaakt moeten worden dat ik die bij de fabikanten kan verhalen.
Dat is niet het geval. Na drie jaar is het einde gratis reparatie. Punt. Ik kan die kosten dus nergens op verhalen (maar dat wil er bij jouw niet in, jammer.) Dus als er dan wordt gezegd dat een apparaat 8 jaar meegaat (dat is dus niet bepaald door de fabrikant of de winkelier) dan moet ik die kosten op een andere manier doorberekenen aan de klant.
Want die kosten moeten ergens betaald van worden.
Dan kan ik wel gaan procuderen tegen mijn leverancier, maar die ben ik dan ook kwijt.
Maar dat vind jij niet erg. Als jij er maar op vooruitgaat.
Ik kom dus alleen voor mezelf op, en dat mag volgens jouw niet. Alleen de consument mag voor zichzelf opkomen.

Hij wil niet het risico dragen van zijn verplichtingen naar zijn klanten na te komen,

Gewoon onzin. Ja, zolang ik de knip trek ben ik de man, doe ik dat niet dan ben ik waardeloos volgens jouw.
Je denkt toch niet dat ik op vrijwillige basis werk? Ik moet ook geld verdienen! Ik heb ook mijn vaste lasten.
Maar ik moet dus alles verkopen tegen inkoopsprijs, mag dus geen uurloon rekenen en ik moet dus levenslange garantie geven. Waar komt dat geld dan vandaan om dat te betalen?
Ik wil je wel eens horen dat je vanaf volgende maand €200,- minder per maand gaat verdienen. Daar ben je dus niet gelukkig mee.
Bij mij is dat hetzelfde. Alleen mag dat niet gezegd worden.

Ik wil het anders stellen. Als jij nu eens winkelier wordt, dan ben ik benieuwd of je met jouw instelling nu of je het wel 3 jaar volhoud.
Ik ben bang van niet, want je gooit met het geld over de toonbank.
Ondernemen is ook voor jezelf opkomen, alleen als je dat doet betekend dat gelijk je doodsteek. Zie je commetaar hier gerland.

[ikbenik]

aussienl, het is mij inmiddels al lang duidelijk dat onze detaillist "ikbenik" één en andere wel degelijk op de klant af wil wentelen, en in tegenstelling tot hetgeen hij beweert zich maar al te graag aan zijn verantwoordelijkheid onttrekt:

Ik wil toch nog wat kwijt.
Ik ben en ik zal altijd het aanspreekpunt zijn en blijven.
Dus ook na de garantieperiode is mijn taak om een probleem op te lossen. De meeste mensen interesseert het niet wat het kost, als het maar wordt opgelost.
Dus wat dat betreft neem ik altijd mijn verantwoordelijkheid.

Waar ik wel moeite mee heb is dat ik zelfs na het verstrijken van de garantieperiode mijn knip moet trekken. Puur omdat Europa van mening is dat de winkelier toch geld genoef heeft en dat hij ook heel veel verdiend. Daar zijn ook de regels op gebaseerd.
Dat laatste kan ik niet uitvoeren, puur omdat ik dat niet kan.
Zoals gezegd gaat Europa van uit dat de winkelier toch geld genoef heeft en dat hij ook heel veel verdiend. Dit is echter niet waar.
Ik moet voor iedere cent knokken en keihard werken. Bij mij stromen echt niet het geld naar binnen. Tuurlijk wil ik de regels wel naleven, maar dan moet dat ook mogelijk zijn.
Daarnaast zeggen jullie consumenten dat ik dan maar rechtzaken moet starten tegen mijn fabikanten en distributeurs, oftewel zoals jullie met de winkelier omgaan zo moet in jullie ogen ook de winkelier met de distributeurs en fabikanten omgaan.
Tja, de winkeliers zullen jullie op deze manier de deur wijzen en als ik dat bij mijn fabikanten en distributeurs zou doen, dan ben ik ze kwijt.
Dat is niet de manier van zaken doen. Het heeft ook met vertrouwen te maken.
Ik wil je er wel op wijzen dat wat sommige rechters, sommige geschillencommissies en de consumentenbond puur hún mening geven op het geheel. Ze intepeteren de wet op hun manier.

Dat de winkelier het aanspreekpunt is en dat de winkelier niet snel naar de fabrikant moet doorverwijzen, is logisch. Ik hoor ook vaak dat sommige winkeliers zeggen: het product is buiten de garantie, daar doen we niets meer mee.
Sorry, dat kan dus niet.
Daarnaast is het ook zo als je een product koopt, dat het jouw eigendom is. Waarom moet ik dan volgens sommige consumenten zo handelen alsof het mijn eigendom is. Ik moet volgens hun mijn knip trekken en ik moet erin investeren, omdat het mijn eigendom is.
Droom lekker verder. Het product is niet mijn eigendom en ik zal heus niet handelen alsof het mijn eigendom is.

Het is een vertrouwenszaak tussen de consument en de winkelier, en tussen de winkelier en de consument. Maar dat vergeten tegenwoordig sommige consumenten. Die groep consumenten behandelen mij als een stuk vuil. Puur omdat ze van mening zijn dat dat volgens de wet mag.
Kan wel wezen, maar dit soort lieden mogen van mij de deur uitlopen en niet meer terugkomen. Ik zal voor deze groep ook niets meer doen.

Ik hoop gerland dat mijn boodschap nu duidelijk is en dat ik heus niet mijn verantwoordelijkheid afschuif op de klant.
Als jij verstaat onder verantwoordelijkheid dat ik altijd alles op vrijwillige basis moet werken en dat ik altijd maar geld moet uitgeven, terwijl er niets binnenkomt, dan hebben we een hele grote meningsverschil.

[aussienl]

je moet nu niet de zaak omdraaien ikbenik. Waar hier constant over gesproken is dat binnen de garantie periode de winkelier de aanspreekpersoon is. Op het moment dat apparatuur binnen een garantie periode kapot gaat wat niet te wijten is aan de gebruiker zal de winkelier moet zorgen dat er een oplossing komt.
Ik heb het meegemaakt dat ik een nieuwe DVD recorder kocht bij een gerenomeerde pc zaak, (geen schuiver zoals jij ze noemt). Na een week was ie kapot en toen ik terug ging werdt me verteld dat ik maar contact op moest nemen met de fabriek. Want er zat fabrieksgarantie op!!
Nou in zo'n geval hebben ze dus een groot probleem want dan sla ik ze dus inderdaad met alle wettelijke regels rondt hun oren.

Verder is het natuurlijk zo dat als je een apparaat koopt van een paar duizend euro je aan mag nemen dat een garantie van een jaar niet voldoet. En u heb ik het niet over normale slijtage die te verwchten is bij normaal gebruik maar over excessieve slijtage die niet verwacht mag worden van bepaalde apparatuur. Als je een wasmachine koopt met een jaar garantie mag je toch wel verwachten dat ie langer meegaat als een jaar. En in zo'n geval heeft de rechter geoordeeld dat je van een winkelier (als verkoper) een langere garantie periode mag verwchten. En nogmaals? Ik heb het over slijtage die je van zo'n apparaat niet mag verwachten.

[ikbenik]

Waar hier constant over gesproken is dat binnen de garantie periode de winkelier de aanspreekpersoon is. Op het moment dat apparatuur binnen een garantie periode kapot gaat wat niet te wijten is aan de gebruiker zal de winkelier moet zorgen dat er een oplossing komt.

Binnen de garantieperiode en ook na het verstrijken van de garantieperiode bin ik het aanspreekpunt. Dus niet alleen binnen de garantieperiode. Daarnaast zal ik ook altijd om de beste oplossing te vinden. Dit betekend niet automatisch dat de klant zijn geld terugkrijgt. Al vraagt de klant erom, ik zal dat niet doen. Ik zal eerst kijken of het te repareren is of anders vervangen.

Na een week was ie kapot en toen ik terug ging werdt me verteld dat ik maar contact op moest nemen met de fabriek. Want er zat fabrieksgarantie op!!

Ik zal zoiets nooit doen. Ik zal als eerste zelf contact opnemen met de fabrikant.
Soms verwijs ik een klant door, bijvoorbeeld dat de klant zelf een afspraak maakt met de fabrikant om tot omwisseling van het product over te gaan. Dit heeft niets te maken met afschuiving, maar puur omdat dan de lijnen zo kort mogelijk zijn en dat de tijd van het ongemak dan veel korter is. Dit doe ik dan wel in samenwerking en overleg met de fabrikant.

Na een week was ie kapot en toen ik terug ging werdt me verteld dat ik maar contact op moest nemen met de fabriek. Want er zat fabrieksgarantie op!!

De fabrikanten zelf balen hier ook van.