[ archief ] Kachel

[alfatrion]

Ik hoef jou toch niet uit te leggen dat de Europese Richtlijn altijd geldt. ook als nationale wetgeving hiermee strijdig is of niet bestaat

Het is onzin, maar ik ben wel benieuwd naar je uitleg.

[berndv]

Ik hoef jou toch niet uit te leggen dat de Europese Richtlijn altijd geldt. ook als nationale wetgeving hiermee strijdig is of niet bestaat

Het is onzin, maar ik ben wel benieuwd naar je uitleg.

Dus de Nederlandse wetgeving hoeft zich niet te houden aan de Europese regels? Maar het quelle arrest is uitgesproken door het Europese hof. Vanuit welke wetgeving spreekt het Europese hof recht? Houdt die van ieder individueel land de wetgeving aan, of spreekt die recht op basis van de Europese regels?

Dat zou anders je verwijzing naar het quelle arrest wel onderuit halen.

[alfatrion]

Leo,

Ik heb een tijdje gewacht, maar de uitleg komt maar niet. Je bent goed in roeptoeten; je uitspraken staven kun je weer eens niet. Hoe komt het eigenlijk dat we je niet meer terug zien bij rechtenforum.nl?

Dus de Nederlandse wetgeving hoeft zich niet te houden aan de Europese regels?

Het zit hem in de detail, zoals wel vaker het geval is. De Nederlandse wetgeving moet wel voldoen aan de Europese regel, maar de Europese regels zijn niet altijd van toepassing. Leo beweerde dat de Europese richtlijnen altijd van toepassing zijn, ook als deze niet (goed) geïmplementeerd zijn of de nationale wet daarmee strijdig is.

Vanuit welke wetgeving spreekt het Europese hof recht?

In dit geval spreekt ze recht op basis van de richtlijn.

Richtlijnen hebben na het verstrijken van de omzettingstermijn verticale rechtstreekse werking. Dit betekent dat particulieren voor de rechter de tekst tegen de lidstaten kunnen inroepen. Richtlijnen hebben echter geen horizontale directe werking (particulieren kunnen voor de rechter de tekst niet tegen andere particulieren inroepen). (bron: eur-lex.europa.eu)

Je kunt als burger geen rechten jegens andere burgers ontlenen aan een richtlijn. Er is geen horizontale rechtstreekse werking zoals dat heet. Wel kun je in voorkomende gevallen verlangen dat de rechter richtlijnconform uitlegt, oftewel zo veel mogelijk in de geest van de richtlijn redeneert in zijn vonnis (bv. door vanuit de aanvullende werking van R&B te vonnissen conform de richtlijn). De bepaling in de richtlijn moet wel onvoorwaardelijk en voldoende nauwkeurig zijn. Maar richtlijnconforme uitleg mag nooit "contra legem" oftewel tegen de letterlijke tekst van de wet gaan. (bron)

Artikel 7:21 BW is niet in strijd met de richtlijn, dus is een richtlijnsconforme uitleg hiervan mogelijk en dan kom je uit bij het Quelle-arrest.

De uitspraak: Europese richtlijnen gelden altijd, ook als de nationale wetgeving hiermee strijdig is of niet bestaat is onwaar.

De verkoper is aansprakelijk krachtens artikel 3 wanneer het gebrek aan overeenstemming zich manifesteert binnen een termijn van twee jaar vanaf de aflevering van de goederen. Indien voor de uitoefening van de in artikel 3, lid 2, vermelde rechten in de nationale wetgeving een verjaringstermijn geldt, kan die niet verstrijken binnen een periode van twee jaar vanaf de aflevering.

Deze bepaling verplicht landen om de verkoper tenminste twee jaar aansprakelijk te maken voor conformiteitsgebreken. Deze bepaling geeft landen de optie om een vervaltermijn te hanteren, maar stelt het hanteren van een vervaltermijn niet verplicht. ALS landen er voor kiezen om een vervaltermijn dan mag deze niet korter zijn dan twee jaar. Het een en ander vanaf het moment van aflevering. Nederland heeft er voor gekozen om de verkoper altijd aansprakelijk te laten zijn voor conformiteitsgebreken en geen vervaltermijn te hanteren. Deze bepaling is dan ook in zijn geheel niet van toepassing.

[Leo The Emperor]

Ik hoef jou toch niet uit te leggen dat de Europese Richtlijn altijd geldt. ook als nationale wetgeving hiermee strijdig is of niet bestaat

Het is onzin, maar ik ben wel benieuwd naar je uitleg.

Misschien onbegrijpelijk voor je, maar ik zit niet elke minuut achter de pc om te wachten tot de Alfatrion heeft geantwoord. En ja je hebt gelijk, het zit in de details.

De Europese richtlijn is altijd geldig, ook al bestaat er geen nationale wetgeving of is deze strijdig hiermee. Zo kan bijvoorbeeld geen enkel Europees land een wetgeving maken waarbij de verjaringstermijn korter is dan 2 jaar. In dat geval zou de nationale wetgeving strijdig zijn met de Europese richtlijn en wordt deze nationale wetgeving simpelweg overruled.

De nationale wetgeving moet opgesteld worden binnen de kaders die de Europese richtlijn hiervoor geeft, en daarmee is de richtlijn dus altijd geldig. Is dat nu zo moeilijk te begrijpen?

En nu naar de zaak waar het over gaat.

Het hof heeft in het (Duitse) Quelle arrest zijn beslissing mede gerchtvaardigd door te wijzen op de Duitse verjaringstermijn van 2 jaar. Deze termijn is hier niet van toepassing. (Er is een gebruiksperiode van 5 jaar geweest, zijnde een aanzienlijk deel van de normale levensduur). Daarmee is de zaak van het Quelle arrest niet gelijkwaardig met deze zaak.

Dus even samenvattend : De Europese richtlijn is altijd geldig en het Quelle arrest is niet altijd geldig.

[alfatrion]

De Europese richtlijn is altijd geldig, ook al bestaat er geen nationale wetgeving of is deze strijdig hiermee. Zo kan bijvoorbeeld geen enkel Europees land een wetgeving maken waarbij de verjaringstermijn korter is dan 2 jaar. In dat geval zou de nationale wetgeving strijdig zijn met de Europese richtlijn en wordt deze nationale wetgeving simpelweg overruled.

Het is wel erg dom om te blijven volharden in deze onzin nadat ik met bronnen het tegendeel heb aangetoond. Als Nederland een termijn van een jaar zou invoeren dan kun jij niets beginnen tegen winkeliers die hier gebruik van maken. Europese richtlijnen hebben tenslotte geen horizontale directe werking.

Enkel het feit dat jij iets anders roeptoet dan de Europese Unie, de Nederlandse staat of juristen als Arnoud Engelfriet betekent nog niet dat jij daarom gelijk hebt.

Het hof heeft in het (Duitse) Quelle arrest zijn beslissing mede gerchtvaardigd door te wijzen op de Duitse verjaringstermijn van 2 jaar. Deze termijn is hier niet van toepassing. (Er is een gebruiksperiode van 5 jaar geweest, zijnde een aanzienlijk deel van de normale levensduur). Daarmee is de zaak van het Quelle arrest niet gelijkwaardig met deze zaak.

Dat maakt allemaal niets uit. Artikel 3 moet zo worden uitgelegd dat de verkoper geen recht heeft op een gebruiksvergoeding bij vervanging. En artikel 7:21 BW moet worden uitgelegd als artikel 3. Het is niet aan de rechter om een politieke keuze van de nationale wetgever te herstellen.

[Leo The Emperor]

De Europese richtlijn is altijd geldig, ook al bestaat er geen nationale wetgeving of is deze strijdig hiermee. Zo kan bijvoorbeeld geen enkel Europees land een wetgeving maken waarbij de verjaringstermijn korter is dan 2 jaar. In dat geval zou de nationale wetgeving strijdig zijn met de Europese richtlijn en wordt deze nationale wetgeving simpelweg overruled.

Het is wel erg dom om te blijven volharden in deze onzin nadat ik met bronnen het tegendeel heb aangetoond. Als Nederland een termijn van een jaar zou invoeren dan kun jij niets beginnen tegen winkeliers die hier gebruik van maken. Europese richtlijnen hebben tenslotte geen horizontale directe werking.

Enkel het feit dat jij iets anders roeptoet dan de Europese Unie, de Nederlandse staat of juristen als Arnoud Engelfriet betekent nog niet dat jij daarom gelijk hebt.

Leze is een kunst. Ik heb nergens over horizontale werking tussen burgers gesproken. Vraag gewoon een vonnis aan de rechter als een winkelier je maar 1 jaar garantie geeft, en je zult zien dat de EC richtlijn geldt en toegepast wordt.

Het lijkt me dat je begint te schelden omdat je argumenten opraken.

Het hof heeft in het (Duitse) Quelle arrest zijn beslissing mede gerchtvaardigd door te wijzen op de Duitse verjaringstermijn van 2 jaar. Deze termijn is hier niet van toepassing. (Er is een gebruiksperiode van 5 jaar geweest, zijnde een aanzienlijk deel van de normale levensduur). Daarmee is de zaak van het Quelle arrest niet gelijkwaardig met deze zaak.

Dat maakt allemaal niets uit. Artikel 3 moet zo worden uitgelegd dat de verkoper geen recht heeft op een gebruiksvergoeding bij vervanging. En artikel 7:21 BW moet worden uitgelegd als artikel 3. Het is niet aan de rechter om een politieke keuze van de nationale wetgever te herstellen.

Nee , je begrijpt de argumentatie niet. Het gaat om de Duitse wet niet de Nederlandse. Quelle is immers een Dutis bedrijf. In de motivatie is de rechtvaardiging gevonden dat er in Duitsland een verjaringstermijn van 2 jaar is. Die geldt niet in Nederland vandaar dat de motivatie niet volledig overgenomen kan worden en dus het Quelle arrest niet zonder meer geldig is. Jij draait de zaak steeds om en neemt de Nederlandse wet tot uitgangspunt, om een Duits arrest te verklaren

[alfatrion]

Leo, er zit geen scheldwoord tussen. Dat jij aan het roeptoeten bent is een terechte observatie. Ik kom met bronnen en jij geeft aan dat ik maar naar de rechter moet om jouw gelijk te bewijzen. Er klopt niets, maar dan ook werkelijk waar niets, van wat je hier aan het roeptoeten bent. Jij bent ook niet echt geïnteresseerd in hoe het werkelijk is.

[encore]

... Het gaat om de Duitse wet niet de Nederlandse. Quelle is immers een Dutis bedrijf. In de motivatie is de rechtvaardiging gevonden dat er in Duitsland een verjaringstermijn van 2 jaar is. Die geldt niet in Nederland vandaar dat de motivatie niet volledig overgenomen kan worden en dus het Quelle arrest niet zonder meer geldig is. Jij draait de zaak steeds om en neemt de Nederlandse wet tot uitgangspunt, om een Duits arrest te verklaren

HOHO, komt niet vaak voor, maar Alfa hep geleik Het Quelle-arrest is niet voorbehouden aan Duitsland, maar is een uitspraak van het Europese Hof geldig voor heel Europa. Lees het zelf maar. En mr.A.Engelfriet is toch echt een echte.

[Leo The Emperor]

... Het gaat om de Duitse wet niet de Nederlandse. Quelle is immers een Dutis bedrijf. In de motivatie is de rechtvaardiging gevonden dat er in Duitsland een verjaringstermijn van 2 jaar is. Die geldt niet in Nederland vandaar dat de motivatie niet volledig overgenomen kan worden en dus het Quelle arrest niet zonder meer geldig is. Jij draait de zaak steeds om en neemt de Nederlandse wet tot uitgangspunt, om een Duits arrest te verklaren

HOHO, komt niet vaak voor, maar Alfa hep geleik Het Quelle-arrest is niet voorbehouden aan Duitsland, maar is een uitspraak van het Europese Hof geldig voor heel Europa. Lees het zelf maar. En mr.A.Engelfriet is toch echt een echte.

Als de melding binnen de Duitse verjaringstermijn van 2 jaar was binnengekomen klopt dit idd.
Echter een eerste melding na 5 jaar maakt dat dit een andere zaak is, dan waar het Quelle arrest op geschreven is.

Er is ook in de gehele Nederlandse jurisprudentie geen enkele uitspraak te vinden, met een eerste melding na 5 jaar (of soortgelijke langere periode ) waarbij via een verwijzing naar het Quelle arrest geen verbruiksvergoeding is toegekend. Nul nada niks, deze uitspraken bestaan gewoon niet.

Nu kunnen de would-be's een hoop commentaar geven en bij gebrek aan argumenten gaan schelden maar er is geen enkele uitspraak die ditstandpunt bevestigt, alleen maar eigen theorie en geoh.