[ archief ] Sophia Kinderziekenhuis Rotterdam

[Dirk van Elteren]

Hallo allemaal,

Ik heb met verwondering zitten lezen hoeveel mensen problemen hebben met de zorginstellingen.

Wij hebben een heel ander verhaal, wij zijn namelijk wél tevreden met alle geboden zorg rond onze dochter.

In het Sophia Kinderziekenhuis te Rotterdam hebben de verpleegkundige en betrokken artsen namelijk alles gedaan om onze dochter van 12 jaar het leven te redden.
Helaas is onze dochter op 12 december j.l. overleden, maar dit heeft niets van doen met de slechte zorg van het ziekenhuis, in tegendeel, als onze dochter daar niet had gelegen was zij al vele maanden eerder van ons heen gegaan.

Ik vind het belangrijk dat ook dit eens verteld wordt, ik lees alleen slechte berichten, maar goede, die zie ik helaas niet staan.

Laten we met ons alle eens goed bedenken dat de zorginstellingen en ziekenhuizen aan de regels uit Den Haag vast zitten, daar kunnen deze instellingen niets aan veranderen.

Dus kortom, als u terechte klachten heeft zou u er goed aan doen deze kenbaar te maken bij de verantwoordelijke minister.
Als deze maar voldoende backup uit onze samenleving ontvangt zal het toch door moeten dringen dat de bezuinigingen in de gezondheidszorg zo niet langer kunnen.

Dit heeft, met name de oudere generatie, niet verdiend.
Trouwens, niemand verdiend dit, de gezondheidszorg wordt door ons allemaal betaald, dus hebben we ook allemaal recht op een goede zorg.

Met vriendelijke groet,

Dirk van Elteren

[Gast]

Het EMC waar Sophia ook onder hoort heeft een goede naam .
Ik dacht zelfs in de top tien maar dat weet ik niet zeker.
Niet daar geen fouten worden gemaakt maar het gaat erom hoe mensen worden behandelt en of een organisatie die goed werkt .
En daar moet veel meer wat aan worden gedaan .

[Dirk van Elteren]

Absoluut mee eens "gast" ik weet je echte naam niet, vandaar tussen haakjes.

Zoals geschreven, we betalen er met z'n alle aan, dus hebben we ook recht op een goede en betaalbare zorg in Nederland.

Het EMC te Rotterdam heeft inderdaad een goede naam, en er worden daar ook fouten gemaakt, maar waar niet?

Wij hebben heel veel goede ervaringen met het Sophia Kinderziekenhuis, en nogmaals, daar lees ik erg weinig over.

Als er 1 afdeling is in het Sophia die een gouden en warme douche verdiend is het de ICP, zowel unit 1 als 2 en alle betrokken artsen en verpleegkundigen.

Net als in het hele leven moet je van jezelf laten horen en als men ziet dat je weet waar je het over hebt gaan deze mensen met je mee tot het bittere eind.

Zoals reeds geschreven hebben wij dat hele bittere eind aan de persoon mee moeten maken omdat onze dochter Daisy, na een lang ziekbed, het helaas niet heeft mogen halen.
Maar dat heeft zeker niets te maken met een slecht beleid of slechte verpleging, Daisy was gewoon helemaal op, ze heeft zich tot de laatste minuut letterlijk dood gevochten.

Na haar overlijden zijn wij uiterst goed begeleid, we hebben alle medewerking ontvangen om een goed en waardig afscheid van Daisy te nemen.

We missen onze lieve dochter Daisy verschrikkelijk, het is een hele troost te weten dat de artsen en verpleegkundigen van de afdeling ICP er alles aan hebben gedaan haar einde met alle zorg te laten verlopen.
De opvang voor ons als ouders was in één woord, perfect!

Nogmaals, ook dit soort berichten mogen aan de orde komen.

Met vriendelijke groet,

Dirk

[Dirk van Elteren]

Hallo beste mensen,

Zijn er niet veel meer mensen die met dit ziekenhuis te maken hebben gehad?

Er is zo weinig te lezen over de manier hoe het ook kan in de gezondheidzorg in Nederland.

Laat ook uw verhaal horen, goede of slechte ervaring, zoals dit forum al zegt, alles is welkom.

Groet,

Dirk

[Gast]

Gisteren nog op het nieuws gezien dat het verplegend personeel van het Sophia uitgekafferd en geintimideerd wordt. Wat moet je daar nu van vinden?
Wat moeten we deze mensen, direct naar psychiatrie? Of gewoon weigeren?

[tevreden moeder]

Hallo alllemaal

ook wij hebben een hele goeie ervaring met sofia
onze dochtertje staat onder een kinderplastic chirug
en die man is zo goed hij legt je alles uit wat ze hier in hengelo niet doen en gewoon de verpleging is beter dan hier in hengelo als je over een slechte ziekenhuis wilt hebben dan is het streekziekenhuis midden twente wel. daar word meer fouten gemaakt dan iedereen denkt ik heb zelf daar ervaring mee
nee geef mij maar sofia kinderziekenhuis maar daar wordt je gewoon gelijks goed begleid met alles en ik vind idd dat sofia een warme douche verdient ik vind ze daar toppie

groetjes miranda

[Michellangelo]

Of het nu komt omdat het een kinderziekenhuis is of een ziekenhuis met uitstekend personeel, ik weet het niet, maar ik vond ze destijds zeer betrokken bij de kinderen en zeer sociaal.

[Gast]

Die ene van de 100 die het niet goed heeft gehad/niet goed is behandeld schreeuwt t van de daken,
die andere 99 fluisteren...

Dat is met alles zo, niet alleen in de gezondheidszorg.
Als we gaan relativeren en kijken naar echte belabberde gezondheidszorg zoals in Afrika en landen zoals India en Bangladesh waar hebben we het dan nog over.

Als er grove fouten worden gemaakt is dat heel erg en moeten er maatregelen getroffen worden maar de meeste mekkeren over onbenullige dingen. Bah!!!

En dat er mensen zeggen ja we betalen er voor ik wil er dan ook onmiddellijk wat van terugzien, tja laat dan maar, daar houdt op...
Relatief gezien betaald niemend het hele bedrag dat hij of zij in het ziekenhuis 'gebruikt' (denk aan operaties van in de tonnen euro's). Dit wordt betaald door alle mensen die geld in de pot stoppen en er soms niet eens gebruik van maken.

[Dirk van Elteren]

Zou de gast van 21:58 uur kunnen uitleggen wat hij/zij hier nu eigenlijk mee bedoeld?

Er is hier niemand die klaagt, in tegendeel, iedereen die hier iets heeft geschreven is positief, dus ik snap het verhaal van deze schrijver/schrijfster totaal niet!

Bijvoorbaat hartelijk dank.

Dirk

[Blok5]

Hallo dhr. van Elteren,

Het is heel fijn om te horen dat u zoveel lof uitspreekt over Sophia, maar dat is ons werk om normaal met mensen om te gaan.
Zelf werk ik in het Sophia en ik kreeg tranen im mijn ogen toen ik uw verhaal hoorde over uw dochter Daisy, want die naam vergeet je niet snel.
Ik wens u heel veel sterkte ermee en ik ben heel erg blij als ik hoor dat er mensen zo tevreden zijn met ons werk.

[Dirk van Elteren]

Hallo Blok 5,

Hartelijk dank voor uw reactie.

Wij zijn van mening dat juist de positieve berichten ook moeten worden gehoord.

Wij weten niet van welke afdeling u bent, maar vinden uw bericht heel erg ondersteunend, en dat is wat wij als ouders nodig hebben.

Daisy was, en zal dat ook altijd blijven, onze lieve schat.
Dat haar naam niet snel zal worden vergeten geeft ons de kracht om dit soort berichten te blijven uiten, de gezondheidszorg is niet alleen maar ellende, er gebeuren ook zo enorm veel goede dingen.

Wij vonden het de hoogste tijd dat hier ook eens over werd geschreven.

Met vriendelijke groet,


Dirk van Elteren

[buffy]

hallo allemaal
ik heb zelf ook behoorlijke goede ervaringen met een kinderziekenhuis (emma kinderziekenhuis in amsterdam)

onze zoon heeft vanaf zijn 2de week van zijn leventje zo ontzettend veel in het ziekenhuis gelegen dat we de tel zijn kwijt geraakt.
we weten wel dat er echt dag en nacht verschil zit in de toenadering naar de ouders&kind en de verzorging en behandelwijze van een academische ziekenhuis/kinderziekenhuis en een streek ziekenhuis.
in het kinderziekenhuis nemen ze echt de tijd voor de ouders en het kind en heb je regelmatig dat ze je uitnodigen om even om de tafel te zitten en even met je doornemen hoe hun het vinden gaan en hoe wij als ouders het vinden gaan(je voelt je er ook echt bij betrokken) en je bent er geen nummertje zoals bij een streek ziekenhuis. (ALTHANS DIT ZIJN ONZE ERVARINGEN) een ander kan dat natuurlijk anders ervaren dat laat ik graag in het midden.


onze zoon was ongeneeselijk ziek.
onze zoon heeft een jaar lang in het ziekenhuis gelegen.
met tussenpoze van de ene keer een dag dan weer een week dan ietsje langer.
wij hebben onze zoon maar 4 maanden totaal thuis kunnen verzorgen i.v.m. de complicaties die telkens optreden en we weer naar het ziekenhuis toe moesten.

onze zoon is in 2002 overleden aan zijn ziekte,maar niet in onze harten en gedachten.
wij missen ons hummeltje elke dag ontzettend,maar hij heeft gelukkig zijn rust gevonden en wij hebben er ook vrede mee dat hij is heengegaan al is en blijft het ontzettend moeilijk.
hij zal nooit zijn zusje (van 5 maanden oud nu) kunnen pesten en aanraken,en anders om ook.
zijn zusje kan alleen aan de hand van foto's video opnamen's en van onze verhalen horen hoe haar broer toen was,en dat doet ons wel pijn want het was zo'n schattig vrolijk hummeltje die zo schatterig en guitig kon lachen,net als zijn zusje nu ook doet.

wij geloven wel dat er meer is als dit alleen op aarde, en hopen ook dat ons hummeltje toch over zijn kleine zusje waakt en haar ziet.

vooral met deze moeilijke dagen die straks aanbreken, wil ik alle mensen heel veel sterkte wensen die hun dierbare niet meer tastbaar naast hun hebben.

m.v.g. buffy

[Wheeler]

Hallo Buffy,

Hartelijk dank voor je reactie.

Het zal voor ons allemaal zeker niet gemakkelijk zijn de komende tijd.

Voor ons is het nu bijna een jaar geleden dat onze dochter van ons is heen gegaan, en geloof me, we missen haar zó verschrikkelijk in ons midden.

Maar ook wij weten ons gesteund in de gedachte dat onze lieve kleine meid Daisy bij de Heer mag zijn, ook al is dat vaak toch een schrale troost.

Heel veel sterkte gewenst voor de komende tijd.

Dirk

[buffy]

hallo dirk

jullie ook bedankt voor jullie reactie terug en ja het is inderdaad vaak een schrale troost.
maar die hele diepe wond die we hebben op gelopen zal heel langzamerhand helen maar het blijft een heel gevoelig litteken.

m.v.g. buffy

[Wheeler]

Hallo Buffy,

Alles heelt na verloop van tijd, daar heb je gelijk in.

Alleen zo'n diepe wond zal inderdaad heel erg langzaam helen, als dit uberhaubt al het geval mag zijn.

Het gemis zal altijd blijven, zeker als je zo'n sterke band met elkaar hebt gehad.

Daisy was en is de spil in ons leven, er gaat werkelijk geen dag voorbij zonder haar naam te noemen, of er aan herinnert te worden.

Vandaag hadden we een telefoontje uit het Sophia, van de geestelijke verzorgster, echt heel fijn gesprek gehad.

Tot op de dag van vandaag wordt de naam van Daisy regelmatig genoemd op de afdelingen waarop Daisy heeft gelegen.

Volgens de dame in questie omdat het zo'n speciaal meisje was, gewoon niet te verwoorden.

Wij voelen ons ten zeerste gesterkt bij de gedachte dan Daisy nog steeds aan het werk is voor andere kinderen in het Sophia.

Groetjes.

Dirk

[buffy16_76]

hai met buffy

bij ons zijn ook de wonden nog niet geheeld en net als wat je zegt misschien helen die wel nooit daar heb je gelijk in.

bij ons gaat er ook geen enkele dag voorbij dat wij het over hem hebben en er gaat ook zeker geen dag voorbij dat we aan hem denken.

en ik heb het zelfs als ik met onze dochter van bijna 5 maanden als zij op mijn schoot zit of ligt dat ik echt wel de traantjes moet wegpinken omdat zij ook zo ontzettend op hem lijkt.

maar zij is natuurlijk een heel ander individu dan wat onze zoon was en ik vergelijk ze ook zeker niet met elkaar want dat kan ook niet

en wat ik nog wel even kwijt wil is dat het altijd een enorme steun is als mensen die je kindje hebben gekend met zoveel lof over haar of hem praatten DAT DOET JE GOED dat heeft t bij ons ook altijd gedaan.

en ook de onderzoeken die onze zoon toen der tijd heb gehad helpen nu ook nog kindjes met deze ziekte die geboren worden.
zelfs wij als ouders hebben er aan mee gedaan en bloed e.d. afgestaan om mensen met hun kindje te kunnen helpen.

maar eigenlijk zou het zo moeten kunnen zijn dat er mogelijke testen in je zwangerschap gedaan zouden worden (mits je daar natuurlijk zelf mee zou instemmen) ookal is je zwangerschap en je dragt goed.
ik vind zelf persoonlijk dat mensen die mogenlijkheid aangeboden moeten krijgen.

bij ons was dat ook niet het geval wij gingen gewoon naar de voedvrouw en daar hield t bij op.
maar na de bevalling was het dus gebleken dat onze zoon ziek was en daarna sta je wel onder toezicht (dus bij de volgende zwangerschap i.v.m. de kans bij ons 1 op 4 was werden er wel testen aangeboden.)

wij hebben absoluut GEEN spijt van onze zoon en dat we deze zware periode met onze zoon hebben meegemaakt,maar het maakt een enorme inpackt op je leven dat t eigenlijk aangeboden zou moeten worden bij elk zwanger stelletje (en dat ze hun beslissing dan kunnen overwegen)