[ archief ] onterecht beschuldigd worden van kindermishandeling door....

[mar42]

Jeetje mina zeg, en dan druk ik mij heel zachtjes uit.
Misschien helpt het als je een onafhankelijk iemand met je kinderen laat praten, kijk wat de huisarts voor je kan beteken.

Ik noem dit geestelijk manipuleren van kinderen.

[presilla]

Mijn Huisarts is al een tijdje op de hoogte nog voor dat deze brief in de brieven bus was hij weet het al zeker een half jaar dat het voor de kinderen erg moeilijk is hoe de omgang met mijn familie en hun vader gaat hij heeft ook tegen mij toen al gezegd dat ik de kinderen daar niet meer naar toe moet laten gaan, maar ik had dar geen hart voor ik vond dat zielig voor mijn familie en voor hun vader, maar nu heb ik er uiterraard erg veel spijt van dat ik dat toen niet verboden heb want dit is het resultaat, hij heeft mij nu met deze gebeurtenis gezegt dat ik zeker een aangifte moet doen bij de politie en dat ik ook zelf een melding maar moet gaan maken bij de kinderbescherming en amk. nu is het zo en gelooooof me ik heb eerst de kinderbescherming gebeld nog voor dat ik de brief had om aangifte te doen zij zeiden hier kunnen we niks aan doen bel de jeugd zorg maar, jeugzorg zegt hier kunnen wij niks mee bel het maatschappelijke werk maar die kunnen je eventueel helpen maatschappelijk werk zegt bel het amk en vertel het hun, ik bel amk die kunnen ook niks doen, maar als het nou van de andere kant is ja dan kan het opeens wel, maar ik heb morgen het gesprek en ik ga alles vertellen en ik heb zeker niks te verbergen van mij part komen ze bij me thuis wonen tijdelijk van het amk want als ik niet goed voor me kindeen ben en ik zorg er niet goed voor nou dan weeet ik het ook niet.

[mar42]

In ieder geval sterkte, en misschien idd een oplossing zoals je huisarts zegt aangifte doen wegens een valse melding van kindermishandeling.

[moneniek]

Ik ben van mening, dat het één en ander niet schort in de opvoeding van sommige/vele ouders. Ouders en dan vooral moeders schieten direkt in de verdediging. Degeen die beschuldigd worden, zeggen en zijn volgens henzelf de beste opvoeders die je maar kunt krijgen. Ze hebben daar nog getuigen van ook. Ik vraag me af waar je getuigen voor nodig hebt, als er verder niets aan de hand is, dat komt dan vanzelf naar boven in het onderzoek. Helaas komt het wel vaak voor, dat mensen bellen naar het AMK of naar de jeugdbescherming, uit afgunst, jaloezie, nijd, noem maar op, maar dan nog zou ik geen reden kunnen bedenken om me daar al te veel druk om te maken. Merdendeels van de anonieme telefoontjes is terecht. Als je als ouder heel eerlijk bent en weet dat er helemaal niets aan de hand is, geef je gewoon toestemming om her en der en overal informatie te vragen over de kinderen. Daar komt dan vanzelf iets uit. Er werken ook slimme mensen bij jeugdzorg. Gelukkig maar!! Door blauwe plekken en eens een ruzie of wat dan ook, kijken ze doorheen. Ook het gedrag van kinderen is geen reden om zorgen te maken. Jongens zijn stoer, meisjes kattig etc, dat hoort erbij. Ik zou het liefst de ouders willen oproepen om de hulp te accepteren, die je krijgt geboden als het niet helemaal lekker gaat. De trots moet opzij gezet worden voor de kinderen, dán pas kun je zeggen dat je een goede opvoeder bent. Het gaat niet om trots, schaamte en schuld, het gaat om het leuke wat je van de opvoeding kunt maken en om hoe ouders willen dat hun kind opgroeit en later hun eigen kinderen opvoeden, want als men nu denkt 'eronderuit' te komen, komen ze er geheid achter als de kinderen groter zijn. Zij zullen je er vanzelf mee confronteren en vaak word de mishandeling ook doorgegeven aan de volgende generatie. Dan plukken de kleinkinderen helaas ook de vruchten van de opvoeding van hun vader of moeder. ik hoop voor alle kinderen, die het niet al te best thuis hebben, dat hun ouders daar verandering in kunnen en willen brengen. Volgens mij waren oorlogen niet nodig geweest, als alle kinderen die ooit geboren zijn, op een leuke warme en liefdevolle manier waren opgevoed. En het gaat door.

[antje28]

Hallo allemaal,

in februarie heeft ons dochterje in het zh gelegen, omdat zij te klein en te licht was volgens de kinderarts.
In het zh werd zij "volgepropt"met eten ( ze was 1 jaar en moest s'morgens beginnen met een beker pap, 2 sneetjes brooden drinken een uur later moest ze een bord pap eten weer een uur later moest ze fruit eten weer een uur later moest ze een groot bord warm eten eten enz enz)Onze dochter werd idd wat dikker, maar ik zei steeds dit kan niet lang goed gaan, tot op een dag ze alles uit spuugde! en bleef spugen!Toen kreeg ze een maagsonde en moest ze dus aan de sonde door haar neus en aan het eten door haar mond dus ze bleef spugen!!
Ik werd het zat en zei dat ik haar mee naar huis zou nemen( de uitslagen van de onderzoeken waren inmiddels binnen daar kwam niks uit!!!)dat had ik dus beter niet kunnen zeggen, want toen werd er een melding gemaakt bij het amk! De kinderarts heeft ook dingen gemeld als ze praat niet, ze kan niet zelfst. zitten enz enz. Dit werd door de verpleging ontkracht al die dingen deed ze namelijk ook wel, wat later ook door het amk bevestigd werd!
Toen wij haar eindelijk mee naar huis mochten nemen woog ze nog minder dan toen ze binnen kwam! Het amk onderzoek was snel afgerond en de melding bleek ongegrond en dus niet waar!
We hebben nu een andere kinderarts die natuurlijk alles heeft gelezen en hij kan het ook niet begrijpen dat het zo gelopen is! hij adviseerde ons een brief te schrijven naar die kinderarts, dat hebben we ongeveer 6 weken terug gedaan maar we hebben tot op heden geen reactie terug gekregen!
Toen mijn dochter in het zh lag heeft ook onze huisarta nog naar de kinderarts gebeld om te zeggen dat het ongegrond was en dat hij ons beter kende dan hij, maar ook dat mocht niet baten de kinderarts hield voet bij stuk.
Ondertussen ben ik heel onzeker over alles geworden, ik heb namelijk 3 kinderen en kinderen spelen en stoten zich wel eens of erger ze vallen wel eens, maar ik ben dan bang en denk oooo wat moeten "ze"wel niet denken???? als mijn kinderen iets hebben moet ik eerst drie keer nadenken en al mijn moed bij elkaar rapen om naar de huisarts te gaan!Mijn huisarts zegt dan wel je bent een goede moeder je doet het goed! maar toch ben ik heel erg onzeker en ik vind dat ik hier iets mee moet doen, maar ik weet niet wat.... IEMAND EEN IDEE??????

[sarah4ever]

Ik ben meerdere malen aangemeld bij het AMK door mijn ex. Nu gebruikt hij al die documentatie in een rechtszaak om de kinderen bij hem te laten wonen. Het probleem is dat er steeds niets aan de hand blijkt, maar door die onderzoeken bijvoorbeeld de school wel "alert" is. Mijn jongste dochter valt vaak , heeft weleens blauwe plekken en dan denkt school dat er vast iets aan de hand is. Ik voel me zo machteloos, er wordt door mn ex beschuldigingen geuit die helemaal nergens op slaan, de kinderen hebben al 2 keer een gesprek gehad met een pedagogisch medewerker van het AMK. Dat moet dan op school want dat is een "veilige omgeving". De kinderen worden er zo bij betrokken terwijl ik probeer niets te laten merken. Steeds blijkt ook dat het gewoon goed gaat met ze. Wanneer houden ze op?

[Amyl]

Ik wil de zaak toch even vanuit een ander oogpunt toelichten.

Weet je hoe moeilijk het is om als arts een dergelijke beslissing te maken? Dat gaat normaliter echt niet over een nacht glad ijs, uitzonderingen en rotte appels daargelaten. Wanneer een kind een letsel heeft dat je niet kunt verklaren en waarvoor de ouders geen goede verklaring kunnen geven, dan ben je verplicht een melding te doen en dat is maar goed ook, want je wilt niet weten hoe vaak het wel zo is. Erger nog... hoe vaak het helemaal gemist wordt. Maar denk je dat het voor de arts niet shijt is, dat die niet wakker ligt over wat hij of zij nou moet doen? En het is natuurlijk verschrikkelijk als blijkt dat het onterecht is, vanzelfsprekend, daar wil ik ook geen tekort aan doen, maar het is wel een keuze overweging. Het wordt nog steeds te weinig opgepakt, maar als we willen dat er meer aan wordt gedaan, dan zal er ook vaker een geval zijn waarbij blijkt dat het niet zo is. Feit is dat de zaak dan wel onderzocht wordt en ook of er een andere lichamelijke onderliggende oorzaak voor een dergelijk letsel kan zijn; zoals osteogenesis imperfecta waarbij kinderen veelvuldig botten breken doordat deze slecht zijn gevormd. Wanneer je nu daar consequenties aan gaat verbinden voor een arts wanneer deze het fout had, dan meldt dus niemand iets niet meer en missen alle kinderen die wel klappen krijgen de boot. Geloof mij, een melding maken is echt zwaar en dergelijke zaken worden ook veelvuldig besproken. Het is niet voor niets dat je nu vaak gedwongen wordt om een papier in te vullen waarop je moet aangeven dat je geen enkele indicatie hebt om te denken aan mishandeling, dat is juist ingevoerd omdat mensen het zo moeilijk vonden om dit wel te doen. Hiernaast springen we ook met z'n allen als er wel een kind wordt doodgemept die in het ziekenhuis is geweest, waar geen melding is gemaakt.

Kijk, ik weet niet hoe dat gaat als je buurman of de jeugdzorg een melding maakt, maar een arts heeft over het algemeen wel gegronde redenen. Dan moet het letsel onverklaarbaar zijn en dan is het beter safe then sorry. Hij of zij moet dat ook op titel doen en uiterst zorgvuldig documenteren, dus dat doe je niet snel als je niet echt alle alarmbellen voelt rinkelen.

Ten slot moet je er rekening mee houden dat hier alleen ouders reageren die onterecht uit de macht zijn ontzet; ouders die wel hun kind iets hebben aangedaan zullen daar nooit over uit de school klappen, zeker niet op een forum als radar.
hele selectieve respons dus.

[lindsey2008]

wat ik hier allemaal lees is lang niet zo erg als bij mij
maar ik vertrouw ook al die instanties niet !
mijn ex bijvoorbeeld die heeft 2 jaar niks van zichzelf laten weten
is april vorig jaar een rechtzaak begonnen en september 2009 was de uitspraak
hij mocht de kleine zien onder toezicht van trivium ( onderdeel van jeugdzorg )
dan zou hij haar dus zien in zo bezoekhuis . dit heb ik voor elkaar gekregen omdat ik bewijzen had dat hij drugs gebruikt e.d.

nou krijg ik een mooi rapportje van jeugdzorg
zie ik daar tot mijn stomste verbazing staan
is er kans op kindermishandeling ? JA
nou mijn klomp brak in 20 duizend stukken .
ik was helemaal overstuur en kon niet begrijpen dat ze dat erin hadden gezet .
ik zorg al vanaf dat mijn dochter 4 maanden oud was alleen voor haar
ik heb maatschappelijk hulp die 1 x per week kom en de controles bij het consultatie bureau . als ik mijn kind zou mishandelen zouden hun echt wel aan de bel trekken !
ik op hoge poten jeugdzorg opgebeld
en wat zeggen ze ... ( echt domste reden die ik ooit heb gehoord ! )
omdat ik jong ben ( 24 ) is er risico op kindermishandeling !!!
nou dikke vette bull **** vind ik dat
mijn zusje is 17 en ook zwanger bijna uitgerekend dus ik vraag mijn contact persoon van is dan bij haar ook meteen risico voor kindermishandeling zeggen ze nog ja ook !
omdat dat uit onderzoek is gebleken nou sorry ik vind het echt ene grote gore bull **** . want iemand van 50 kan zn kind net zo erg mishandelen als iemand van 17
en dan moeten ze niet je leeftijd als risico gaan benoemen want dat slaat gewoon nergens op dat is gewoon zoeken naar een reden om het maar op papier te kunnen zetten !

[loesloes]

Ja, helaas een onterechte beschuldiging van kindermishandeling meegemaakt.

Mijn zoon zat net 2 maanden op een nieuwe basisschool in Amsterdam. In de tijd dat hij daar net op school kwam had ik een partner die aggressief was geworden. Ik ben de volgende dag (na de eerste keer) bij hem vertrokken. Ik moest een ander huis zoeken en heb in de tussentijd een half jaar in tijdelijke woning gewoond (gewoon 3 kamer, alles erop en eraan). Ik heb de school ingelicht dat ik bij mijn partner weg was en dat mijn zoon wel verdrietig kon zijn. Of ze mij hierover wilde inlichten, als ze dat merkte. Helaas heeft de school dit als reden aangenomen om een melding te doen. De juf van mijn zoon heeft een trauma in haar jeugd opgelopen, waardoor ze niet meer bij haar moeder kon wonen en ze herleefde haar hele jeugd weer. Ze zag de situatie bij ons thuis aan voor haar eigen situatie vroeger thuis. (dit weet ik, omdat de juf uitgebreid over haar nare jeugd in de klas had verteld, mijn zoon vertelde mij dit). Bovendien kreeg de juf kanker, dus ze was niet helemaal meer in een stabiele positie. Ze had geklaagd bij school dat mijn kind verdrietig was (dat had ik haar zelf ook al verteld) en dat hij vrij timide was (klopt, dat ben ik ook.). Hij zou op schoolreis gezegd hebben dat hij niet meer naar huis wilde (toen ze vroegen of hij het leuk vond). Heb ik ongetwijfeld ook vroeger wel eens gezegd als ze ik het leuk had ergens. Enfin, ik kreeg een gesprek met 2 ib-ers wat vrij suggestief was: of er geen rare dingen thuis gebeurde. Maar niet het beestje bij de naam noemen. Ik ben hier erg boos om geworden en vertelde dat ik wist waar ze naartoe wilde (ik heb nml. zelf pedagogiek (HBO) en psychologie (Universiteit) gestudeerd en ken de aanpak). Men vond mij defensief en zag dat als reden om een melding te doen. Ik ben doorgestuurd naar schoolmaatschappelijk werk. Die kon er geen vinger op leggen (=niets hardmaken). Daarna naar het Amk. Daar heb ik 2 verschillende personen gezien. Uiteindelijk kwam eruit dat er niets engs thuis aan de hand was. Ik had een juist besluit genomen, door bij mijn partner weg te gaan. En ja, niet gek dat mijn kind daar verdrietig om was. Het Amk heeft dit aan de school doorgegeven. De school heeft dit nooit aan mij doorgegeven en ook nooit een excuses aangeboden. Het Amk heeft mij zelfs gemeld dat ze vaker met deze school te maken hadden gehad en dat ze vrij rigide waren. De grootste grap is, dat mijn zoon vaker de juf heeft gezien die de eerste melding heeft gedaan en zij herkent en groet mijn zoon niet eens. Zo begaan was ze dus niet met hem. Ze is overigens genezen.

Al met al vind ik deze manier van doen schandalig. Vooral omdat mijn zoon pas 2 maanden op school zat, dus dan kun je je nauwelijks een mening over een kind vormen. Ik heb er vaak over gedacht om een melding te doen tegen deze school. Ik ben nml. van aziatische afkomst en heb vaker racisme meegemaakt op een school en ergens leek deze situatie erg met vooroordelen te maken te hebben. Mijn zoon kwam ook vaker thuis en vertelde dat een nieuwe juf (die uit afrika komt) een: zwarte h$%r werd genoemd en dat hijzelf vaker 'aap' werd genoemd enz. Op dit moment kan ik alleen maar ontzettend blij zijn dat hij van deze school af is. Mijn zoon voelt zich ook veel gelukkiger nu.

[dreamteam]

Hallo.
Kreeg vorige week een brief van AMK dat er iemand anoniem heeft gemeld zich zorgen te maken om onze kinderen.
Ben erg van geschrokken omdat dat absoluut niet het geval is. Wij zij gek op onze kinderen!!!
Ben op gesprek geweest. En wat er gemeld was vonden we erg flauwe kul.
Dat ze horen dat we tegen de kinderen schreeuwen ( soms moet je je stem heffen anders kom je er niet doorheen, huis heeft 2 verdiepingen dus sta soms ook boven te roepen om iets mee te nemen naar boven of andersom), kinderen niet buiten spelen ( heb hier bewust voor gekozen want ik ken mijn kind en ben niet iemand die binnen zit en mijn kinderen buiten laat spelen zonder toezicht), en dat mijn kind buiten met zijn hoofd naar beneden loopt (flauwste opmerking die ik ooit gehoord heb.) Dit komt dus waarschijnlijk van de buren.
Ik vind het niet kunnen dat mensen zomaar een melding kunnen doen.
Door dit kan ik niet meer zijn wie ik ben. Loop nu op mijn tenen en durf geen eens mijn stem te heffen in mijn eigen huis.
Heb altijd een rustige leven gehad en door dit soort praktijken voel ik me zeer ongelukkig!!! Ben er de hele tijd mee bezig en moet er vaak om huilen. Dit voelt echt als een messteek in onze rug. Want we worden wel vriendelijk begroet door onze buur/buren, maar ondertussen........
Wij weten dat wij onze kinderen niet mishandelen, maar doordat een laffe iemand een melding heeft gedaan word nu in onze leven gespits en zullen we ondanks een uitslag van het onderzoek dat het ongegrond was, altijd met een stempel blijven rond lopen.
Wat kan ik hieraan doen?

[bella83]

Hoi, ook ik heb hiermee te maken gehad en ben er nog niet klaar mee.. Al 3 jaar werd ik bedreigd en gestalkt door mijn ex. Uiteindelijk nam ik de stap om mijn woning te verlaten aangezien politie niets deed met de aangiften en meldingen die ik maakte. Toen er zelfs geschoten werd voor mijn deur vond ik het voor mijn kinderen niet meer veilig. Wij hebben onze woning verlaten en zijn particulier in een andere woonplaats gaan wonen. Vlak na ik mijn woning verlaten had kreeg ik te horen viavia dat er meldingen waren gedaan bij het AMK en dat de raad van kinderbescherming was ingeschakeld. Een vrouw van de ggd was in gesprek geweest met mijn ex en ik werd beschuldigt van drank en drugs gebruik in het bijzijn van mijn kinderen. Dat mijn kinderen verwaarloosd werden en niet goed te eten kregen door het zogenaamde drank en drugs gebruik. Er werd gezegd dat de bedreigingen en het stalken allemaal verzonnen was dat ik zou lijden aan borderline. Terwijl ondertussen in mijn nieuwe woonplaats het stalken al snel weer opnieuw begon. De huisbaas kreeg inmiddels ook berichten via internet ( van mijn ex) en dus moest ik van hem de sleutel in leveren en het appartement verlaten Daar stond ik dan met mijn 2 kinderen en ook nog eens in de mangel van de kinderbescherming. Eerst had ik niets te vrezen omdat mijn kinderen het heel goed hebben bij mij. Maar nu ik geen eigen woonruimte meer had wist ik dat ze dat tegen mij zouden gaan gebruiken. Gelukkig werden wij opgevangen door familie in mijn oude woonplaats maar zoals ik verwacht had werd ineens de woonsituatie tegen mij gebruikt. Ik moest voor de kinderrechter komen en door de woonsituatie op dat moment werden mijn kinderen onder toezicht gezet voor de periode van een jaar. Ik vind dat onterecht. Toen bleek dat er bij mij idd geen drank en drugs in het spel en mijn kinderen het gewoon goed hebben werd gewoon mijn woonsituatie tegen mij gebruikt! Terwijl ik dat aan mijn ex te danken had! Niet door toedoen van mijzelf, ik koos tenslotte voor de veiligheid van mijn kinderen toen ik mijn woning verliet! En bovendien zijn er zoveel vrouwen die met hun kinderen bij familie wonen. Kei en keihard heb ik gevochten en kreeg binnen 3 maanden een andere woning. Helaas wel weer in mijn oude woonplaats maar ik had weinig keus aangezien de "hulp" tegenwoordig ook regio gebonden is. Maar ik was eigenlijk allang blij weer een huis te hebben zodat ze niet meer als reden tegen mij konden gebruiken. Het is nu 3 maanden geleden dat de ots is uitgesproken en er is pas 1x een gezinsvoogd geweest. Bovendien heb ik zelf alles voor elkaar gekregen zonder de hulp van een ander. Ik ben ook in beroep gegaan tegen de uitspraak en heb gister de hoger beroep zitten tegen de kinderbescherming gehad. Ik heb daar gezegd dat ik de ots onterecht vind omdat mijn kinderen het altijd goed hebben gehad en altijd de zorg hebben gekregen die zij nodig hadden en dat er absoluut geen sprake is van drugs of drank gebruik en dat ik na alles wat wij hebben meegemaakt wel degelijk heb bewezen dat ik meer dan voldoende draagkracht heb. Ik heb verklaringen voor deze zitting meegekregen van artsen waaronder de kno arts en de huisarts en ook van de school van mijn kinderen. Iedereen stond achter mij. En zelfs die ene keer dat de gezinsvoogd hier is geweest is zij achter mij gaan staan. Ook zij vond de ots volledig onterecht en zag bij mij geen enkel zorgpunt. 2 augustus wordt er uitspraak gedaan. Ik hoop dat ik het win! De man van de kinderbescherming die ook bij de zitting aanwezig was zei na afloop tegen mij : Ik kom hier omdat ik door de raad erop uitgestuurd ben om dit te doen, dat wil niet zeggen dat ik het altijd eens ben met de zorgpunten die zij noemen. Jij hebt jezelf goed en sterk over laten komen en ik vind eigenlijk dat je gelijk hebt. Ik hoop dat de uitspraak in je voordeel zal zijn. Waarop ik zei: Meneer het is een samenloop van misverstanden omdat ik door mijn ex in een onvermijdelijke situatie ben gebracht en er valse meldingen over mij worden gedaan. Het komt er dus op neer dat iedereen die een hekel aan mij heeft op deze manier mijn leven kapot kunnen maken en dat van mijn kinderen omdat jullie uitgaan van die meldingen. Waarop hij antwoorde: Ja , daar komt het in principe wel op neer! Ik vind het schandalig datdat zomaar kan. Die mensen beseffen niet dat juist DIT soort dingen enorm veel invloed hebben op de kinderen. Ik heb dat ook in de rechtszaal gezegd. Dat juist deze situatie niet goed is voor mijn kinderen. Dat juist dit heel invloed op hun leventje heeft gehad. De bedreigingen en stalking van mijn ex hebben ze amper wat van meegekregen omdat ik ze ook daar zoveel mogelijk tegen beschermd heb. Zelfs dat we bij familie moesten wonen zagen hun gewoon als een avontuurtje en ze vonden het alleen maar gezelllig. Ik vind het te erg voor woorden dat mensen zoveel bij een ander aan kunnen richten! Hier moet echt wat aan gedaan worden! Daarom heb ik ook een hyves opgericht voor dit soort zaken! Dus als je ook hyves hebt wordt dan lid: http://sterkalleenmoeder.hyves.nl/

[khali-witch]

een melder is zoals gezegd nooit anoniem.. anonieme meldingen worden niet in behandeling genomen namelijk. Een melder kan wel aangeven anoniem te willen blijven voor degene waar melding over gedaan wordt, en daar kunnen vele redenen voor zijn.
Vaak zijn dit familieleden die de familierelatie niet (verder ) onder druk willen zetten.

Het moet bij pestmeldingen mogelijk zijn via het meldpunt en samen met justitie maatregelen te nemen tegen de pester.

Overigens genoemde zaak zit natuurlijk anders in elkaar, de melding is gedaan door het ziekenhuis, en was blijkbaar zeer zwaarwegend gezien de omschrijvingen. Ik mis informatie om een duidelijk beeld te krijgen, want het is natuurlijk niet zo dat het ziekenhuis zelf de deur sluit voor de moeder en zijn gang maar gaat. Hier zijn meerdere mensen en instanties bij betrokken geweest, en tja welke dus?

Ze mogen wel anoniem meldingen maken en die worden wel behandeld!! Ik heb dit meegemaakt! Onterecht nog wel, want als ouder van een ADHD-er moet je wel wat strenger zijn als een "normale ouder".

[Joanne88]

Beste Missy20,
Wat je schreef is uit 2006. Ons is exact hetzelfde overkomen. Zou je ons het verloop kunnen en willen vertellen.

[Flubber51]

Beste missy,

We hebben deels de zelfde ellende door een Annonieme melding van een drugs gebruiken gezin die zelf in de **** zaten en bij ons in de buurt woonden deze mensen hebben het zelfde bij meerdere gezinnen uitgehaald en de grapjassen van bjz tuinen er met open ogen in met alle ellende van dien dit duurt in ons geval nu al 2 jaar en de oogkleppen van bjz zitten er nog steeds op en rechters nemen het maar klakeloos over want o jee als het toch zou blijken dat bjz niet gelijk heeft an hebben we een probleem hier in Nederland en moet dus de gezinnen waar niets loos is het ontgelden om bjz maar de hand boven het hoofd te kunnen houden.En voor de gene die beweert dat anoniem melden niet kan dat is onzin via amk kan er altijd annoniem gemeld worden staat zelf op de site..zal wel een mederwerker van bjz zijn geweest.

[Melkay12]

Hallo papa`s en mama`s
Wij hebben net een beschuldiging gehad. Het helpt wel even om dit allemaal te lezen. ja als ouder krijg je een flinke klap in je eigen opvoeding die je aan je kinderen geef. ik wil niet zeggen dat wij alles goed doen. mijn man en ik maken ook fouten. nee helaas hebben onze kinderen geen gebruiksaanwijzing waar alles in staat. wij ontdekken steeds weer nieuwe dingen. we genieten er van en moeten soms best puzzelen om dingen op te lossen. Wat voor dingen??? waar moet ik beginnen, ik kan wel blijven type tot eind van het jaar aan toe.
Het liefst willen we vloeken en schelden tegen deze instantie maar hun handelen naar een aantijging van iemand uit je omgeving.
Als je maar alles eerlijk en alles doet zoals je altijd doet is het zo voorbij. Maar er is 1 heel groot probleem of je nou de kinderen er wel of niet bij betrekt ze voelen de spanning die je als ouder hebt. Het onderzoek is voorbij en als ouder ben je er om de puinhoop op te ruimen. Stabiliteit en rust terug brengen in huis.
iedereen wens ik sterkte toe die dit mee maakt en nog bezig zijn het te verwerken
onze manier om het af te sluiten (zo goed als het lukt) doen we door even er tussen uit te gaan. lekker met de camper weg

[Chocomelk]

Hallo papa`s en mama`s
Wij hebben net een beschuldiging gehad. Het helpt wel even om dit allemaal te lezen. ja als ouder krijg je een flinke klap in je eigen opvoeding die je aan je kinderen geef. ik wil niet zeggen dat wij alles goed doen. mijn man en ik maken ook fouten. nee helaas hebben onze kinderen geen gebruiksaanwijzing waar alles in staat. wij ontdekken steeds weer nieuwe dingen. we genieten er van en moeten soms best puzzelen om dingen op te lossen. Wat voor dingen??? waar moet ik beginnen, ik kan wel blijven type tot eind van het jaar aan toe.
Het liefst willen we vloeken en schelden tegen deze instantie maar hun handelen naar een aantijging van iemand uit je omgeving.
Als je maar alles eerlijk en alles doet zoals je altijd doet is het zo voorbij. Maar er is 1 heel groot probleem of je nou de kinderen er wel of niet bij betrekt ze voelen de spanning die je als ouder hebt. Het onderzoek is voorbij en als ouder ben je er om de puinhoop op te ruimen. Stabiliteit en rust terug brengen in huis.
iedereen wens ik sterkte toe die dit mee maakt en nog bezig zijn het te verwerken
onze manier om het af te sluiten (zo goed als het lukt) doen we door even er tussen uit te gaan. lekker met de camper weg

Neem aan dat u wel aangifte heeft gedaan tegen de persoon die de
aangifte heeft gedaan ?

[karin38]

Ons gezin is het overkomen, vals beschuldigd, valse anonieme meldingen bij jeugdzorg. Drie jaar van ellende, een onder toezichtstelling onder valse voorwenselen. Omdat iemand je niet mag, omdat je een invalidenparkeerplaats hebt voor je eigen deur.

Drie jaar hebben we hiervoor geknokt, drie voogden toegewezen gekregen. De eerste kwam nooit, de tweede kwam niet op de zitting voor het hoger beroep en de derde kwam ook zelden bij ons. Na 6 maanden van de laatste voogd zou ze de ots laten stoppen. Maar daar was de raad voor de kinderbescherming het niet mee eens, dus verlenging van een half jaar, dat wilden ze.

Rapport een was een concept, rapport twee was zogenaamd definitief, rapport drie stond vol met leugens, rapport vier stonden nog meer leugens in. Rapport vijf nooit gekregen maar wel via de rechter.

Op de zitting zelf gedroeg de laatste voogd zich als een bezetene. Nog meer leugens en een hoop geschreeuw van haar kant, wij bleven rustig en zeiden weinig. De kinderrechter reageerde zeer verbaasd op haar gedrag. Met als gevolg, alle rapporten direct de prullenbak in verwezen ots moest stoppen.

Maar dat wilde jeugdzorg niet, dus amper een uur na het oordeel van de rechter probeerde ze nog na te trappen. Lukte gelukkig niet.

Zeg dus nooit dat overkomt mij nooit. Het overkomt duizenden mensen, hele gezinnen kapot gemaakt. Jeugdzorg doet niet aan waarheidsvinding, nooit trouwens. Ze doen wel aan valsheid in geschrifte, liegen en bedriegen.

En iedereen kan valse en vooral anonieme meldingen doen, jeugdzorg neemt deze altijd aan, is ons ook gebeurd. De valse anonieme melder wordt ten allen tijden beschermd door jeugdzorg. En waar rook is, is vuur. Larie.

Hele gezinnen compleet kapotgemaakt en waarom? Omdat iemand je niet mag, je gezicht hun niet aan staat. Zoek eens op Google, zoek eens op Youtube, kan je zo tientallen voorbeelden vinden over de ellende die jeugdzorg veroorzaakt.

Voor een onder toezichtstelling krijgt jeugdzorg per kind 10.000 euro, voor een uithuis plaatsing 30.000 euro per kind plus hun bonussen hier boven op. Elke voogd heeft meer dan 20 gezinnen onder zich, terwijl ze er maar amper 10 of 15 onder zich mogen hebben. En een klacht indienen? Vergeet het maar. Zij spreken de waarheid en altijd de waarheid ook al is het niet de waarheid.

Kom dus nooit aan met waar rook is, is vuur. Praat eens met gezinnen wie het overkomen is, die compleet kapot zijn gemaakt door valse en smerige meldingen bij jeugdzorg.

[Chocomelk]

@ Karin en heb je aangifte gedaan tegen jeugdzorg ?

[rozemarijntje]

het is wel een bizar verhaal.
zelf ook erg veel meegemaakt en ik weet dat niet zomaar alles vernietigd wordt..


je schrijft zelf...valse anonieme meldingen ?dat is niet niks....en meerdere dan?

ik ben iemand met een hele erge achter grond en eerlijk gezegd....krijg ik de kriebels van je verhaal...
waarom..omdat er wel heel veel schuldigen zijn om je heen?
het is niet veroordelend hoor....maar ik heb bij deze wel het gevoel,waar rook is is vuur...is zeg niet dat het waar is...maar het is wel vaag.
waarom doen mensen dat....en een onderzoek en dat weet ik ook! komt niet zomaar...daar moet hemel en aarde voor bewogen worden.

ik blijf er wel bij dat jeugdzorg niet alles is....maar eerlijk gezegd vind ik het heel goed de anonieme meldingen....
er gebeuren heel veel dingen in een huis...en een kind durft niks te zeggen,dus moeten anderen voor ze op komen..

maar voor jullie is het gelukkig goed afgelopen..dit keer

[rudolvo05]

Hallo allemaal,

Weer een gelukkig gezin met 3 jongens wat door de wrede wereld uit elkaar dreigt gehaald te worden!
Het zal je maar overkomen en het overkomt ons op dit moment.
We gaan terug naar donderdag 07 Maart 2013:

Mijn vrouw heeft een afspraak met de integralevroeghulp en de Peuterleidster.Doel v/h gesprek is de vooruitgang/beperkingen van onze drie jarige zoon Fabian.
Lopende het gesprek zegt de Peuterjuf dat Fabian auw Pipi heeft geroepen en de juf vraagt daarop hoe dat komt:u zoon heeft gezegd, dat Papa gedaan heeft en maakt aftrek bewegingen!
Hiervan schrikt mijn vrouw hevig en noemt dit belachelijk en te gek voor woorden.Mijn man vertrouw ik 100%.Mijn vrouw was hevig geemotioneerd van deze onverwachte uitspraak v/d juf en weigerde om verder met ze in gesprek te gaan en wilde ook niet mee werken aan Tripple P.
Het gesprek werd beeindigd en mijn vrouw reed terug met de juf naar school om Fabian op te halen en ook nog onze zoon van 2jr Bram,want daar werd op gepast vanwege het gesprek die mijn vrouw had.Bram zit nog niet op de peuterspeelzaal.Tijdens de rit naar de peuterspeelzaal zei de juf dat ze opgelucht was over het gesprek en dat ze er erg mee in de maag zat.Mijn vrouw een vragend gezicht trekkend!

Thuis gearriveerd werd ik door mijn vrouw geinformeerd;gekkigheid,verbaasdheid,stomheid,
dwaasheid,achtelijkheid,boosheid.Het zijn zomaar een paar termen die bij je te binnen schieten.

Vrijdag 08 Maart 2013:

Op vrijdag geeft de peuterspeelzaal geen les,dus geen kans gehad om de juf nog eens te spreken!
Vrijdagavond omstreeks half acht word er aan de deur geklopt en onze oudste zoon van 7 jr, doet tegen de regels in, de deur open!
Goedenavond, Politie, zegt de agent!
Moeder komt aan de deur en word naar de bank gewezen en binnen 30 seconden stonden er 4 agenten en een vrouw v/d Kinderbescherming in de huiskamer.
Binnen 5 minuten werden onze al slapende kinderen Fabian en Bram uit hun bedje gelicht en te zamen met Daniel(de oudste)mee genomen.
In de hektiek die daarop volgde werd mijn vrouw ook nog is uitgelegd waarvoor dat was,maar dat drong op dat moment niet echt bij haar door.
Er zijn vermoedens van Kindermishandeling en Sexueel misbruik!
Om kwart voor acht avonds word vader gebeld op zijn werk en hoort een huilende moeder aan de lijn
die met een schore stem schreeuwt dat ik snel naar huis moest komen,want..............
Thuis aangekomen tref ik een totaal ontredderde vrouw aan!En een leeg huis!!!