Psychiaters verraden familiegeheimen onder het kopje "traumatische ervaringen" in hun rapportages aan andere professionals (en wie nog meer?) en werken zodoende mee aan het veroorzaken of in ieder geval het in stand houden van sociale trauma's.
Zo dat staat er even. Wat is er gebeurd? Een familielid van me was tijdelijk vrijwillig in de GGZ opgenomen vanwege ouderdomsklachten. Ik ben gemachtigde om haar rapporten in te zien en onze band is goed. Zit ze tijdelijk in de overbruggingszorg van een tehuis, en zijn al daar haar medische, ahum psychiatrische gegevens kennelijk doorgegeven.
Kom ik op bezoek en liggen de papieren open en bloot op tafel, zonder envelop. Dus sowieso kon iedereen er even een blik in werpen, schoonmakers, verplegend personeel, huishoudelijk personeel, medepatienten. Mensen zijn nu eenmaal nieuwsgierige aagjes. Dat laatste was die avond al gebeurd. Een patient was binnen komen wandelen in haar kamer, aan de tafel gaan zitten en was luidop het rapport gaan voorlezen. Mijn familielid belde toen meteen de verpleging die de man weg kwam halen. Ja, de patient was dement, nu dat was niet te merken aan zijn gedrag.
Vooral het kopje "traumatische ervaringen"bevalt me allerminst. Daarin staat iets beschreven dat er niet in mag, omdat dat in het verleden het familielid veel schade heeft berokkend en haar ook ooit haar eigen huisarts die haar als een baksteen liet vallen deed verliezen. Kortom ze had aan die geschiedenis een sociaal trauma opgedaan. Het had met een tragische zaak te maken dat wel, met grote gevolgen.
Een klacht over het wangedrag van die huisarts indienen bij het tuchtcollege had geen zin, want dan was dat verdomde familiegeheim bij het college beland, wat alles nog erger had gemaakt. Vermoedelijk ging die huisarts daarom zo ver, want hij wist best dat we niks konden beginnen. Hij zou van die zitting met die wijze heren werkelijk genoten hebben! Het was toch allemaal echt waar wat er gebeurd was? Dat plezier gunden we hem natuurlijk niet.
Maar even terug tot de orde van de dag.
"Aan de huisarts" stond er boven de brief. (de huidige dus, niet die vroegere). Of eigenlijk een fax. Want het hele rapport moet kennelijk in die vorm naar de huisarts gefaxt, als het al niet gebeurd is.
Hij is bovendien ook nog eens mijn eigen huisarts, tijdelijk voor dat familielid omdat ze even bij mij in de buurt zat. Dat is mooi, is via dat rapport ook weer even netjes een familiegeheim dat ik nooit aan mijn huisarts zou vertellen, op diens bureau beland! Heeft de assistente vast mee zitten genieten. En maar kwijlen en maar hijgen. Razend word ik alleen al bij de gedachte.
Privacy telt niet in dit land. Onder het mom van "medische zorg" of "biografische gegevens" of "traumatische ervaringen" kan men kennelijk van alles over jan en alleman verspreiden.
Aan patientenrechten heb je niets. Die stellen geen bal voor. Die bestaan alleen maar op papier. Ben je het ergens niet mee eens, dan mag je een aantekening toevoegen en vestig je er alleen maar de aandacht op je grief, waar verder toch niets meer mee wordt gedaan. De schade is dan alweer aangericht. Kortom, een nog groter sociaal trauma.
Stel je voor. Psychiater dr. B, gerenommeerd hoofd van een afdeling van een academisch ziekenhuis, leest over zichzelf in een rapport dat zijn grootmoeder een buitenechtelijke relatie had vanwege nymfomanie, en dat het kind dat daaruit geboren werd zijn bloedeigen vader was. Op grond hiervan mag hij gezellig met vervroegd pensioen want dr. B. had een wel erg moeilijk leven gehad. Of een zekere dr. Z. leest in een rapport over hemzelf dat zijn grootvader in de oorlog een NSB-er was die drie Joden verraadde en daarvoor vijf jaar in de bak zat. Het gezin verviel daardoor tot armoede en daarom werd dr. Z. zo'n harde werker dat hij op latere leeftijd een burn-out kreeg. Zou dr. Z. dat in een rapport van zijn verzekeringsarts over zichzelf willen zien? Ik verzin deze verhalen even, maar ik ben zeker dat deze psychiaters dit niet zou overkomen. Tenzij ze stapelgek zijn, natuurlijk.
Maar de gewone man moet maar alles slikken en zijn familiegeheimen mogen lekker onder het mom van medisch belang of medische zorg of therapeutische zorg en dat soort onzinnige termen in dit verband via die smerige dossiertjes aan Jan en Alleman worden doorgestuurd?
Kan een advocaat hier niet iets aan doen? Want het rapport wordt nu gewoon naar een volgende huisarts en anderen doorgestuurd en die kunnen dan weer fijn gaan kwijlen en genieten en lekker roddelen met hun partners en assistentes of op de golfbaan. Vermoedelijk gescand en in de pc gedouwd, zodat heel Nederland het in kan zien, ondanks al die loze beloften van privacy en dat soort flauwekul.
En wat nog erger is, de ervaring heeft dus geleerd dat de zorg beduidend minder kan zijn als dit soort feiten uit rapporten bij vreemden onder ogen komen. Daarvan hebben we bewijs in de vorm van die vervelende huisarts in het verleden, wiens zorg acuut beduidend minder werd en zijn gedrag ronduit onbeschoft.
Met dank voor een reactie!
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Psychiaters verraden familiegeheimen
-
Rozemarijn77
- Berichten: 2
- Lid geworden op: 17 jan 2011 22:42
Re: Psychiaters verraden familiegeheimen
hallo Rozemarijn,
Ik begrijp je achterdocht in deze wereld van Big Brother. Toch wil ik je wat proberen gerust te stellen. Je hebt het duidelijk over een bejaard iemand, familiegeheim, een huisarts van vroeger. Dus mij lijkt het al een ouder geheim. Dat papieren open en bloot liggen is niet netjes. Toch durf ik je te zeggen dat het echt niet online word gebracht oid, of roddelen en smullen van al die sensatie. Als er al over gepraat word door alle op de hoogte gestelde of zijdelings geinformeerde hulpverleners zal het eerder als casus worden gebracht zonder de hoofdpersonen daarin persoonlijk te kennen. Hoe triest dan ook, het zal dan denk ik niet meer zijn als een sterk of triest verhaal en het leed dat daarmee invoelbaar is zal gedeeld worden. Toch blijft het wel moeilijk, moet de psychiater al die vertrouwelijke dossiers per post sturen? lijkt me ook niet ideaal.
Ik begrijp je achterdocht in deze wereld van Big Brother. Toch wil ik je wat proberen gerust te stellen. Je hebt het duidelijk over een bejaard iemand, familiegeheim, een huisarts van vroeger. Dus mij lijkt het al een ouder geheim. Dat papieren open en bloot liggen is niet netjes. Toch durf ik je te zeggen dat het echt niet online word gebracht oid, of roddelen en smullen van al die sensatie. Als er al over gepraat word door alle op de hoogte gestelde of zijdelings geinformeerde hulpverleners zal het eerder als casus worden gebracht zonder de hoofdpersonen daarin persoonlijk te kennen. Hoe triest dan ook, het zal dan denk ik niet meer zijn als een sterk of triest verhaal en het leed dat daarmee invoelbaar is zal gedeeld worden. Toch blijft het wel moeilijk, moet de psychiater al die vertrouwelijke dossiers per post sturen? lijkt me ook niet ideaal.
-
Rozemarijn77
- Berichten: 2
- Lid geworden op: 17 jan 2011 22:42
Re: Psychiaters verraden familiegeheimen
[quote=
Ik begrijp je achterdocht in deze wereld van Big Brother. Toch wil ik je wat proberen gerust te stellen. Je hebt het duidelijk over een bejaard iemand, familiegeheim, een huisarts van vroeger. Dus mij lijkt het al een ouder geheim. Dat papieren open en bloot liggen is niet netjes. Toch durf ik je te zeggen dat het echt niet online word gebracht oid, of roddelen en smullen van al die sensatie. Als er al over gepraat word door alle op de hoogte gestelde of zijdelings geinformeerde hulpverleners zal het eerder als casus worden gebracht zonder de hoofdpersonen daarin persoonlijk te kennen. Hoe triest dan ook, het zal dan denk ik niet meer zijn als een sterk of triest verhaal en het leed dat daarmee invoelbaar is zal gedeeld worden. Toch blijft het wel moeilijk, moet de psychiater al die vertrouwelijke dossiers per post sturen? lijkt me ook niet ideaal.[/quote]
Beste Flits75, met dank voor je reactie, die alleszins invoelbaar is. Je gaat er natuurlijk van uit dat psychiaters zo professioneel verantwoordelijk proberen te werken en het niet kwaad bedoelen. Er dan over praten als over een casus.
Dat zal best. Maar met één ding ben ik het hardgrondig eens. Een "trauma" of wat dat ook is, geldt in dit soort rapporten nooit als oude koek, anders zou het ook geen trauma genoemd worden. Bijna alle psychiatrische rapporten vermelden feiten of wat daar voor doorgaat uit een ver verleden, want dat hele vak draait daarom. Voor een ieder die dit leest is het nieuw en nieuws. En dat zit me niet lekker. En of de patient bejaard is maakt helemaal niet uit, is mijn idee. Het imago van de patient, oud of jong, is hiermee wel degelijk in het geding, en anderen maken dat even voor hem uit.
Hoe kan het nou dat zo'n verslag met gevoelige informatie gefaxt kan worden?
En mijn belangrijkste vraag is eigenlijk: waarom moet een huisarts dit allemaal ook nog eens weten? Het ging om vertrouwelijke gesprekken tussen een arts en patient, waar een huisarts verder geen behandeling voor hoefde te zoeken, want die was al gevonden.
Is dit nu werkelijk standaard dat psychiatrische verslagen aan huisartsen worden gestuurd (in dit geval gefaxed), en dan ook nog eens zonder dat de patient hierover is ingelicht?
Begrijpelijkerwijs noem je dit achterdocht. Maar in veel gevallen terecht, want her en der zijn er erg veel bezwaren te horen van mensen die soortgelijks overkomt, bijvoorbeeld in relatie met werkgevers e.d. En dan kunnen de gevolgen niet te overzien zijn. Maar dat terzijde.
Rozemarijn77.
Ik begrijp je achterdocht in deze wereld van Big Brother. Toch wil ik je wat proberen gerust te stellen. Je hebt het duidelijk over een bejaard iemand, familiegeheim, een huisarts van vroeger. Dus mij lijkt het al een ouder geheim. Dat papieren open en bloot liggen is niet netjes. Toch durf ik je te zeggen dat het echt niet online word gebracht oid, of roddelen en smullen van al die sensatie. Als er al over gepraat word door alle op de hoogte gestelde of zijdelings geinformeerde hulpverleners zal het eerder als casus worden gebracht zonder de hoofdpersonen daarin persoonlijk te kennen. Hoe triest dan ook, het zal dan denk ik niet meer zijn als een sterk of triest verhaal en het leed dat daarmee invoelbaar is zal gedeeld worden. Toch blijft het wel moeilijk, moet de psychiater al die vertrouwelijke dossiers per post sturen? lijkt me ook niet ideaal.[/quote]
Beste Flits75, met dank voor je reactie, die alleszins invoelbaar is. Je gaat er natuurlijk van uit dat psychiaters zo professioneel verantwoordelijk proberen te werken en het niet kwaad bedoelen. Er dan over praten als over een casus.
Dat zal best. Maar met één ding ben ik het hardgrondig eens. Een "trauma" of wat dat ook is, geldt in dit soort rapporten nooit als oude koek, anders zou het ook geen trauma genoemd worden. Bijna alle psychiatrische rapporten vermelden feiten of wat daar voor doorgaat uit een ver verleden, want dat hele vak draait daarom. Voor een ieder die dit leest is het nieuw en nieuws. En dat zit me niet lekker. En of de patient bejaard is maakt helemaal niet uit, is mijn idee. Het imago van de patient, oud of jong, is hiermee wel degelijk in het geding, en anderen maken dat even voor hem uit.
Hoe kan het nou dat zo'n verslag met gevoelige informatie gefaxt kan worden?
En mijn belangrijkste vraag is eigenlijk: waarom moet een huisarts dit allemaal ook nog eens weten? Het ging om vertrouwelijke gesprekken tussen een arts en patient, waar een huisarts verder geen behandeling voor hoefde te zoeken, want die was al gevonden.
Is dit nu werkelijk standaard dat psychiatrische verslagen aan huisartsen worden gestuurd (in dit geval gefaxed), en dan ook nog eens zonder dat de patient hierover is ingelicht?
Begrijpelijkerwijs noem je dit achterdocht. Maar in veel gevallen terecht, want her en der zijn er erg veel bezwaren te horen van mensen die soortgelijks overkomt, bijvoorbeeld in relatie met werkgevers e.d. En dan kunnen de gevolgen niet te overzien zijn. Maar dat terzijde.
Rozemarijn77.
Re: Psychiaters verraden familiegeheimen
En wat voor schade heeft degene opgelopen door dit geheim te moeten dragen?
Nooit over kunnen spreken binnen het familie?
Niemand staat daar stil maar dat is just de reden omdat ze de trauma opgelopen heeft,blijkbaar is ernstig genoeg waardoor de psychiater belangrijk vind om te vermelden.Vergeet niet dat degenen die het vertelt heeft toen haar besluit had genomen om dit te laten opnemen in de papieren,dat jij nu als gemachtig intreed en niet mee eens bent is wat anders.Komt regelmatig voor dat artsen papieren faxen,net zoals specialisten,c.i.z eenzz.. ze faxen de papieren altijd naar wie ze weten dat ze een geheimhouding hebben.
Je kan ze allen aanklachen als aan de patient niet is vertelt dat haar dossier zou worden overgedragen.
Voor de rest vind ik personelijke dat je zelf invult hoe mensen reageren erop,bijv: een arts assistente.Lijk alsof dit geheim iedereen in zijn greep houd en nog angst geeft.
Nooit over kunnen spreken binnen het familie?
Niemand staat daar stil maar dat is just de reden omdat ze de trauma opgelopen heeft,blijkbaar is ernstig genoeg waardoor de psychiater belangrijk vind om te vermelden.Vergeet niet dat degenen die het vertelt heeft toen haar besluit had genomen om dit te laten opnemen in de papieren,dat jij nu als gemachtig intreed en niet mee eens bent is wat anders.Komt regelmatig voor dat artsen papieren faxen,net zoals specialisten,c.i.z eenzz.. ze faxen de papieren altijd naar wie ze weten dat ze een geheimhouding hebben.
Je kan ze allen aanklachen als aan de patient niet is vertelt dat haar dossier zou worden overgedragen.
Voor de rest vind ik personelijke dat je zelf invult hoe mensen reageren erop,bijv: een arts assistente.Lijk alsof dit geheim iedereen in zijn greep houd en nog angst geeft.
Re: Psychiaters verraden familiegeheimen
Dat gaat straks, als het Electronische Patienten Dossier door onze strot gedrukt wordt, nog veel erger worden. Dan kunnen "medische gegevens" door iedere "nutcase achter een medische computer" worden ingezien, want de (technische, organisatorische) beveiliging ervan laat zwaar te wensen over.Psychiaters verraden familiegeheimen onder het kopje "traumatische ervaringen" in hun rapportages aan andere professionals (en wie nog meer?) en werken zodoende mee aan het veroorzaken of in ieder geval het in stand houden van sociale trauma's.
Meteen dat instituut aanklagen m.b.t. hun handelswijze bij de medische tuchtraad en de college bescherming persoonsgegevens!Kom ik op bezoek en liggen de papieren open en bloot op tafel, zonder envelop. Dus sowieso kon iedereen er even een blik in werpen, schoonmakers, verplegend personeel, huishoudelijk personeel, medepatienten. Mensen zijn nu eenmaal nieuwsgierige aagjes.
Zijn er wetten waarmee je inzage en correctie kan eisen van die rapport? en /of deze gegevens kunt laten schrappen?Vooral het kopje "traumatische ervaringen"bevalt me allerminst.
Daarin staat iets beschreven dat er niet in mag, omdat dat in het verleden het familielid veel schade heeft berokkend en haar ook ooit haar eigen huisarts die haar als een baksteen liet vallen deed verliezen. Kortom ze had aan die geschiedenis een sociaal trauma opgedaan. Het had met een tragische zaak te maken dat wel, met grote gevolgen.
Heb je het al geprobeerd? Wat was het resultaat?Een klacht over het wangedrag van die huisarts indienen bij het tuchtcollege had geen zin, want dan was dat verdomde familiegeheim bij het college beland, wat alles nog erger had gemaakt.
Is er een weg om de handelwijze aan te klagen zonder je familiegeheim bloot te hoeven geven?Vermoedelijk ging die huisarts daarom zo ver, want hij wist best dat we niks konden beginnen. Hij zou van die zitting met die wijze heren werkelijk genoten hebben! Het was toch allemaal echt waar wat er gebeurd was? Dat plezier gunden we hem natuurlijk niet.
Do not get mad, get even!...Razend word ik alleen al bij de gedachte.
Klopt helemaal, wanneer je gegevens ergens worden opgeslagen (met of zonder je medeweten!!) ben je de controle erover kwijt en aan de ratten overgeleverd wat, wie, wanneer inzage erin krijgt en wat er mee gedaan gaat worden.Privacy telt niet in dit land
HelaasMaar de gewone man moet maar alles slikken.....worden doorgestuurd?
Het enige wat je kunt doen is uit de klauwen van dit gezondheids-circus proberen te blijven door zelf je verantwoordelijkheid op te gaan eisen voor je eigen gezondheid (zodat je ze zo min mogelijk nodig hebt)Wat zou je met een advocaat willen bereiken? vernietiging van het dossier?Kan een advocaat hier niet iets aan doen?
Hoe weet je dan 100% zeker dat er niet ergens stiekum toch een copietje achterblijft?
Misschien kun je deze vraag stellen aan het CBP (College Bescherming Persoonsgegevens)?
Naar mijn mening is de (fysieke, geestelijke) "gezondheidszorg" ook een totale overbodige industrie. Vaak snappen jou(w klachten) niet en bestrijden alleen maar verschijnselen. Genezen doe je uiteindelijk zelf, van binnen uit.En wat nog erger is, de ervaring....zijn gedrag ronduit onbeschoft.
Wanneer de staat - via het onderwijs - eens verplicht gezondheidskunde op het menu gaat zetten (i.p.v. geschiedenis, aardrijkskunde, godsdienst of ander onzinvakken op de lagere scholen), kunnen jonge kinderen zelf leren hoe ze zichzelf gezond kunnen worden en blijven. Dan pak je het probleem bij de wortel aan!
Wanneer daarnaast (via ziekte?kosten?verzekerings?premie? kortingen of belastingvoordeel) mensen eens positief geprikkeld zouden worden om eigen verantwoordelijkheid zouden leren nemen, zo deze gehele sector opgedoekt kunnen worden. Tsjakka.
Maar ja, voordat een "Minister van Volkgezondheid" zover komt, zijn we al eeuwen verder of "wettelijk" dood-gedrogeerd en gevaccineerd door de pharmaceutische industrie. (er word namelijk miljarden verdiend aan jouw gezondheid)
Wat dat betreft kunnen we nog veel leren van de Yellow Empiror in China (3.000 v Chr.)
http://en.wikipedia.org/wiki/Yellow_Emperor
http://www.juicingbook.com/feng_shui_ju ... se_healers
Die schreef zijn gehele volk verplicht Tai Chi voor, als preventief middel ter bevordering van de nationale gezondheid
Re: Psychiaters verraden familiegeheimen
Hai,
ik snap dat deze dingen ontzettend pijnlijk zijn
Maar wat ik me afvraag, u wilt natuurlijk dat uw familie lid goede zorg krijgt. Een dergelijke sociaal traumatische ervaring uit het dossier laten zou eventueel de zorg kunnen benadelen. Dat iets heel pijnlijk is en ontzettend moeilijk betekent natuurlijk niet dat we het niet aan een behandelaar zouden moeten mededelen, in tegendeel, ik denk dat het belangrijk is dat een behandelaar op de hoogte is van de feiten om goede zorg te leveren.
Ik snap wel dat dit voor u ontzettend moeilijk is om te zien, wat er dan ook staat, maar het doel is zorg voor de betrokkene.
Dat dit open en bloot ergens op een tafel ligt is natuurlijk een ander verhaal, naast slordig is dat onzorgvuldig. Ik zou de instelling daar meteen op aanspreken en zeggen dat u dit niet accepteert. Ook zou ik een schriftelijke verklaring eisen waarin vermeld wordt hoe dit in de toekomst te vermijden. Niet dat u daar nu iets aan heeft maar 'iets doen' zorgt vaak dat mensen in die toekomst beter nadenken.
Dit kan ik wel uitleggen. Ik werk zelf in een bedrijf/instelling met veel vertrouwelijke informatie (niet van 'mensen' maar van aandelen en geplande overnames enzo) Je kunt je voorstellen dat dit soort informatie niet zomaar naar de concurrent mag. Wij moeten alles faxen, want fax blijkt betrouwbaarder dan post of e-mail. Post komt vaak op de verkeerde plek en e-mail wordt vaak per ongeluk geforward ed. Ook is een fax moeilijker te vervalsen omdat er meestal een getekende handtekening op staat. Dus het faxen zelf is technisch betrouwbaar, blijkbaar betrouwbaarder dan andere middelen van versturen.
groetjes
Trudy
ik snap dat deze dingen ontzettend pijnlijk zijn
Maar wat ik me afvraag, u wilt natuurlijk dat uw familie lid goede zorg krijgt. Een dergelijke sociaal traumatische ervaring uit het dossier laten zou eventueel de zorg kunnen benadelen. Dat iets heel pijnlijk is en ontzettend moeilijk betekent natuurlijk niet dat we het niet aan een behandelaar zouden moeten mededelen, in tegendeel, ik denk dat het belangrijk is dat een behandelaar op de hoogte is van de feiten om goede zorg te leveren.
Ik snap wel dat dit voor u ontzettend moeilijk is om te zien, wat er dan ook staat, maar het doel is zorg voor de betrokkene.
Dat dit open en bloot ergens op een tafel ligt is natuurlijk een ander verhaal, naast slordig is dat onzorgvuldig. Ik zou de instelling daar meteen op aanspreken en zeggen dat u dit niet accepteert. Ook zou ik een schriftelijke verklaring eisen waarin vermeld wordt hoe dit in de toekomst te vermijden. Niet dat u daar nu iets aan heeft maar 'iets doen' zorgt vaak dat mensen in die toekomst beter nadenken.
Hoe kan het nou dat zo'n verslag met gevoelige informatie gefaxt kan worden
Dit kan ik wel uitleggen. Ik werk zelf in een bedrijf/instelling met veel vertrouwelijke informatie (niet van 'mensen' maar van aandelen en geplande overnames enzo) Je kunt je voorstellen dat dit soort informatie niet zomaar naar de concurrent mag. Wij moeten alles faxen, want fax blijkt betrouwbaarder dan post of e-mail. Post komt vaak op de verkeerde plek en e-mail wordt vaak per ongeluk geforward ed. Ook is een fax moeilijker te vervalsen omdat er meestal een getekende handtekening op staat. Dus het faxen zelf is technisch betrouwbaar, blijkbaar betrouwbaarder dan andere middelen van versturen.
groetjes
Trudy
Re: Psychiaters verraden familiegeheimen
Faxverkeer is technisch ook aftapbaar, zeker als het faxen (via de email-server) over het internet verlooptOok is een fax moeilijker te vervalsen omdat er meestal een getekende handtekening op staat. Dus het faxen zelf is technisch betrouwbaar, blijkbaar betrouwbaarder dan andere middelen van versturen.
Re: Psychiaters verraden familiegeheimen
Hai,
zeer zeker waar, alles is natuurlijk aftapbaar, niks is eigenlijk 100 procent veilig. Je kunt het natuurlijk zelf afleveren, maar dan weet je nog steeds niet wat een ander er mee doet.
Wat ik wilde zeggen is dus dat fax veiliger bleek te zijn dan e-mail en post. Ik bedoelde dus niet dat fax veilig was.
Trudy
zeer zeker waar, alles is natuurlijk aftapbaar, niks is eigenlijk 100 procent veilig. Je kunt het natuurlijk zelf afleveren, maar dan weet je nog steeds niet wat een ander er mee doet.
Wat ik wilde zeggen is dus dat fax veiliger bleek te zijn dan e-mail en post. Ik bedoelde dus niet dat fax veilig was.
Trudy
Re: Psychiaters verraden familiegeheimen
Dan ligt het wel buiten je eigen verantwoordelijkheidtrudy81 schreef:Je kunt het natuurlijk zelf afleveren, maar dan weet je nog steeds niet wat een ander er mee doet.
Veiligheid is een illussie, want uiteindelijk is alles te achterhalen.Wat ik wilde zeggen is dus dat fax veiliger bleek te zijn dan e-mail en post. Ik bedoelde dus niet dat fax veilig was.
Het is doorgaans een "ontmoediging mechanisme" door een drempel zo hoog op te werpen, dat een potentiele aanvaller de moed in de schoenen zinkt. Echter zijn er heel volhardende individuen, organisaties die gewoon doorgaan totdat ze hun doel wel bereikt hebben.
