SMI staat voor sociaal medisch indicatie. dat is een regeling voor ouders/kind die chronisch ziek zijn. krijgen dan een soort subsidie van de staat voor de kinderopvang of de naschoolse opvang.
Ik woon zelf in utrecht. Elk jaar moet ik een soort keuring doen om te laten kijken of je echt in aanmerking komt voor deze regeling.
Je word dan door een jeugdarts gekeurd. de mevrouw waar ik nachtmerries over krijg is Mevr. mik.
Ze beledigde me en van alle kanten. Ze voelt zich machtig en maakt er echt gebruik van. dat is een arts die door de GG en GD ingeschakeld word.
Ze begint niet met de dingen waar zij de kennis van heeft en ik niet. dus de medische kant. ze kijkt niet eens naar de brieven die je meeneemt.
begint jou een schuldgevoel aan te praten waarom je een kind hebt gemaakt hoewel je ziek bent. de eerst half uur gaat ze daarop in en begint over de jeugdzorg, pleeggezin voogd enz. alles waar jij niets mee te maken wil hebben.
daarna zegt ze dat ik er heel gezond uitzie, natuurlijk want ze kijkt niet de brieven in.
Ik heb met haar een gesprek gehad en dacht ik onderga dit en ik zie het volgend jaar wel. maar het doet je wel wat.
Ik heb haar teruggebeld en gezegt dat ik het geen fijne gesprek vond en dat ik hier werk ga van maken.
Ik had rechtsbijstand en de rechtzaak begon. toen heb ik voor het eerst de advokaat gezien die voor mij het woord zou doen.
Er werd niet veel gezegt en mijn zoon moest maar 2 dagen in de week naar de naschoolse opvang maar gaan.
het advies werk weer gevraagt aan die mevrouw Mik.
Ik klaag over haar en de probleem is zij en nog word er aan haar gevraagt om te kijken naar mijn dossier.
ik heb de zaak niet gewonnen.
Maar had ook geen kracht om verder te gaan met de zaak. staks lig ik weer ziek door de stress en zij is blij. want daar gaat het toch om.
wie moet dan mijn kinderen opvangen, dan heeft mevr. Mik/sik haar doel bereikt. dat gun ik haar echt niet.
ik had ook gehoopt dat we dit jaar mischien en ander jeugdarts zouden krijgen maar nee hoor. zij is er weer. ik heb daar echt geen zin in.
DMO doet hier niets voor.ze moeten me nog steeds terugbellen. en als ze bellen dan hebben ze het over dat mevr. mik dat niet zou bedoelen. dus ik ben gek. maakt niet uit. ik kom er echt niet uit.
ik krijg nachtmerries van die vrouw. het voelt net of je verkracht word maar dan herhaald dat elk jaar.
wie weet hier raad mee.
ik ben hopenloos. tegen wie moet ik vechten. hoe?
ik zou graag mensen willen horen die ook naar haar toe zijn gegaan. misschien was het alleen bij mij zo.
graag wil ik in contact met mensen die ook de regeling SMI hebben.
gr. deniz
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
