[ archief ] Wachtlijst bij Tumor 12 cm in doorsnede..

[megatron29]

Hai,

ik werk op een afdeling oncologie maar heb dit dus echt nog nooit meegemaakt. Als dit inderdaad zo gegaan is is dat ronduit schandalig, maar dan bedoel ik meer de houding van het personeel dan de feitelijke acties.

Het is inderdaad vaak zo dat je op een wachtlijst kan komen te staan.Dat komt omdat we een tekort aan chirurgen hebben, en dat komt omdat we een tekort aan opleidingsplekken voor chirurgen hebben. (dus niet in de opleiding geneeskunde maar daarna). Het werkt over het algemeen zo dat spoedgevallen voorgaan dus het zou inderdaad kunnen dat de moeder van TS op een wachtlijst geplaatst is.
Wat ik wel vreemd vind is dat als het een snel groeiende tumor was dat er niet aan wachtlijst bemiddeling gedaan is, dat zou gebeurd moeten zijn. Er zijn best strakke regels over hoe die wachtlijsten werken, die zijn ook juridisch vaststaand, het dreigen met een rechtzaak zou op geen enkele manier moeten kunnen werken. Ik begrijp de boosheid bij mensen op het moment dat ze moeten wachten maar er is op dit moment vaak niets aan te doen. Vaak kan er ook niet direct geopereerd worden omdat er eerst nog aanvullend onderzoek gedaan moet worden om te kunnen snijden. Maar ik weet natuurlijk niet of dat bij de moeder van ts gebeurd is.

Wat ik niet begrijp is op het moment dat er een dusdanig heftige pijnklacht was waarom ze niet opgenomen is. Heftige pijn bij een tumor in de darmen is meestal een teken van (partiele) obstructie, en dan moet je meteen opgenomen worden, ambulance komt je dan halen. Dus hoe dit over de telefoon gegaan moet zijn is mij een raadsel. Ook de rol van de huisarts vind ik heel vreemd. Bij een obstructie ben je overigens spoed en wordt je altijd geoppereerd, of je dreigt met een rechtszaak of niet.

Of eerder opereren uit gemaakt had, tja dat weet ik niet, de explosieve groei was misschien te voorkomen geweest. Met een tumor van al 12 cm, die zowel de dikke als de dunne darm bereikt had ze waarschijnlijk sowieso wel een stoma gekregen, eerder opereren had daarvoor waarschijnlijk niet uitgemaakt. En als er na de chemo uitzaaiingen waren, lijkt het er dus op dat de kanker niet goed reageerde op de chemo, een operatie veranderd daar niets aan.

Chemo kan vaak inderdaad ernstige diarree veroorzaken, en als de standaard medicatie daar niet tegen werkt is er inderdaad (hoe erg dat ook is) inderdaad niet veel aan te doen. Er moet dan wel iets gedaan worden om uitdroging te voorkomen. Maar ook vind ik de rol van de huisarts heel vreemd. Het is NIET de bedoeling dat een kind van een patient een beetje met het ziekenhuis gaat zitten overleggen, de huisarts moet dat doen. Patient belt de huisarts, huisarts beoordeelt patient en geeft de situatie door aan het ziekenhuis. Als een familie lid van een patient gaat bellen weet de dame aan de receptie echt niet wat ze moet doen.
Sonde voeding heeft op dat moment overigens helemaal geen zin, de darmen nemen toch niets op, je geeft dan een infuus met vocht, suiker en mineralen. Ook als je dreigt met een rechtszaak heeft voeding echt geen zin.

Al met al een vreemd verhaal. Ik vind het heel erg dat de moeder van ts dit allemaal mee heeft moeten maken, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er toch iets raars is. Ik mis de huisarts in dit hele verhaal en dat gedreig met rechtszaken over zaken die gewoon standaard protocol zijn vind ik ook een beetje vreemd. Ik kan me oprecht niet voorstellen dat iemand dat gedreig in het ziekenhuis serieus genomen heeft. Als mensen dat tegen mij roepen terwijl ik weet dat ik gewoon volgens protocol bezig ben dan denk ik ook altijd: nou ja, laat ze maar even uitrazen, dan zien we straks wel verder.

isabel

De huisarts heeft geen grote rol gespeeld in de behandeling sterker nog alles liep via de afdeling oncologie. Als er klachten zijn of iets dergelijks moet er met hun contact worden opgenomen en niet met de huisarts.
Deze huisarts die met pensioen is was een koekbakker. Het was niet de eerste keer dat hij fouten maakt. Jaren geleden had mijn moeder een onbekend virus in haar rug. (vraag me niet de details ik ben geen arts) Enige wat hij gaf was pijnstillers en het advies om een warme kruik op de rug doen in bed. Op het laatst kon mijn moeder niet meer lopen. Alle toeters en bellen moeten bijzetten om ervoor te zorgen dat hij op huisbezoek kwam.
Ook hier hebben we weer alle zeilen moeten bijzetten om mijn moeder opgenomen te krijgen op het AZM. Als we niks hadden gedaan was ze al lang gelede overleden.

Ik vind het bewonderenswaardig dat Isabel zich opdoet voor haar collega's, maar weet dat ik niks uit mijn duim aan het zuigen ben. Ik heb heel lang rondgelopen met de gedachte om het ziekenhuis en alle betrokkenen voor de tuchtraad te slepen, echter ik heb er de puf niet voor. Ook ben ik met de DSB curatoren nog steeds bezig en ga ik een zaak tegen Interbank beginnen als alles goed gaat. Ik werk 5 ploegen en moet daarnaast ook nog voor mijn moeder zorgen. Al moet ik zeggen dat ze op dit moment goed veel zelf kan doen.

Hopelijk is het verhaal wat duidelijker. Vragen zijn altijd welkom btw.

[megatron29]

- Wat voor jou (bijvoorbeeld) een te hoge verwachting is, is het voor de ander mischien niet
- Wat is onredelijk en wat niet, is ook voor ieder mens weer anders
- Klagen....als men een reden heeft tot klagen vind ik dat terecht
- Nee....dat kan soms erg onredelijk zijn, voor de ene persoon wel en de ander niet

Ik denk dat je hierin helemaal gelijk hebt, echter denk ik in medische zaken het het de taak van het medisch personeel om er duidelijk in te zijn wat iemand mag verwachten en wat realistisch is gezien de ziekte van de persoon. Op het moment dat dat niet duidelijk uitgelegd is zie je inderdaad dat mensen heel boos worden omdat ze vinden dat er iets misgegaan is terwijl dat niet zo hoeft te zijn.

Dat is eigenlijk de reden dat ik altijd zo ben aan het hameren op mensen informeren, want dat voorkomt dit soort dingen. En dat is dus (deels) wat ik bij ts denk te merken, hij verwachtte iets (bijvoorbeeld die voeding) wat medisch gezien totaal zinloos is, maar dat is hem blijkbaar totaal niet uitgelegd waardoor hij het gevoel krijgt dat zijn moeder niet geholpen is. Ook wat betreft dat wachten met opereren, er is klaarblijkelijk niet uitgelegd waarom er gewacht is, en zo blijft hij met het idee zitten dat als er eerder geopereerd zou zijn er wellicht meer gedaan had kunnen worden (wat misschien ook zo is, maar dat kan ik natuurlijk niet beoordelen). Ook met de ernstige diarree bij chemo, dat is te verwachten bij verschillende soorten chemo, maar als dat niet van te voren goed uitgelegd is, kan ik me voorstellen dat iemand zich op het moment dat die diarree er eenmaal is totaal niet gehoord voelt.
Ik krijg bij het verhaal heel erg het gevoel dat er geen echte harde fouten zijn gemaakt (als in: verkeerde been geamputeerd) maar dat er iets heel erg niet goed gegaan is in de communicatie, en ik vind dat de huisarts hier echt steken heeft laten vallen (als ts verhaal volledig is). Ts heeft ergens het gevoel gekregen dat hij alles zelf moest regelen en dat er alleen iets zou gebeuren als hij zou gaan dreigen met zaken en dat anders zijn moeder maar aan haar lot zou worden overgelaten. Zo'n gevoel moet je op een afdeling oncologie meteen signaleren en daar meteen een gesprek aan vastknopen want daar voorkom je heel veel leed mee. Je maakt iemand er niet beter mee, maar je geeft patienten en familie wel rust en vertrouwen.

daarnaast zijn er natuurlijk altijd mensen die het gewoon niet accepteren (ik zeg niet dat dat bij ts zo is) en die er absoluut van overtuigd zijn dat hun familielid niet ziek had hoeven zijn en dat wij gewoon ons best niet hebben gedaan. Punt blijft: als ik iedereen gezond kon toveren deed ik dat wel, maar mensen worden ziek en je kunt niet iedereen beter maken.

isabel

Hoi Isabel we hebben dit verhaal al voorgelegd bij de behandelende oncoloog. Mijn moeder zelf heeft ook haar verhaal gemaakt bij haar. Ik krijg zelf de indruk dat iedereen elkaar de hand boven het hoofd houd. Er word niet inhoudelijk op ons verhaal gereageerd.
Mijn moeder heeft nog geestelijke ondersteuning gehad op het AZM en ook hier dit verhaal vertelt. Echter zonder terugkoppeling. Je staat iedere keer met lege handen.
Het is inderdaad 2 jaar geleden, hier is een goeie reden voor die ik in een voorstaande reactie al heb aangegeven. Ik heb niet meer de energie om het ziekenhuis aansprakelijk te stellen voor de missers die ze gemaakt hebben.

De hoofdreden dat ik dit verhaal op dit forum heb geplaatst is vooral omdat ik dit verhaal kwijt moet. Ik loop hier al heel lang mee en weet niet waar ik dat ergens anders goed kan ventileren.

[megatron29]

Is moeder van TS overleden?

Is inderdaad wat onduidelijk maar ik ga er vanuit dat ze nog leeft door dit :

Moeder kreeg haar voeding eindelijk, en binnen een week zag je haar iedere dag verbeteren en weer mens worden. Ze kwam zo snel weer op gewicht en na een poosje kon het infuus eraf en kon ze weer normaal eten omdat de darmen zich hadden hersteld.

Hoi Chocomelk, ja mijn moeder leeft nog. De kanker is echter uitgezaaid door metastasen door het lichaam. Hier heeft ze een chemo voor gekregen. Dit is vorig jaar geweest. Wellicht een lagere dosering chemo ivm de darmen/diarree.
De tumormerkstof is redelijk stabiel op dit moment.

[rozemarijntje]

Hopelijk blijft hij stabiel....zal nog wel lange weg zijn...
Misschien ( bereid je erop voor bedoel ik te zeggen) moet ze weer chemo ondergaan voor..
Maar ze is er nog en gaat goed,zegt je....geniet ervan!!!!!!


Tip,of je berust je erin,of je gaat door,echt geloof me anders ga je er aan onderdoor...

Ja huisartsen maken fouten,maar sommige dingen kunnen veel verdoezelen! En op andere kwaal/ aandoening lijken,dat kan gebeuren..
Maar als gegeven moment de verkeerde kant op gaat dan moet ha ingrijpen

Sterkte en nogmaals,geniet lekker van elkaar.......

[nevermind]

Is moeder van TS overleden?

Is inderdaad wat onduidelijk maar ik ga er vanuit dat ze nog leeft door dit :

Moeder kreeg haar voeding eindelijk, en binnen een week zag je haar iedere dag verbeteren en weer mens worden. Ze kwam zo snel weer op gewicht en na een poosje kon het infuus eraf en kon ze weer normaal eten omdat de darmen zich hadden hersteld.

Het is mij wel duidelijk dat Moeder nog leeft.

Misschien ook de rest lezen en quoten.
Ik heb het in verband met het bericht aan Isabel gevraagd, waarom zij dit heeft geschreven.

Misschien zou het heel goed zijn om daar je verhaal te kunnen doen en misschien worden dingen dan duidelijker en helpt het je in je rouwproces.

@megatron 29

is te hopen, dat je nu een beetje opgelucht bent.

Helaas is dit forum niet geschikt voor dit soort vragen, want je krijgt meteen over je heen, wat je fout hebt gedaan.

Helaas is het verleden en niets meer aan te doen.
Soortgelijke verhalen over het AZM doen vaker de ronde, dus is er duidelijk iets mis daar.

Veel sterkte!

[vroem]

Duidelijk verhaal.
Ik ben het ermee eens dat dit forum niet echt geschikt is.
Overigens lees ik nergens wat TS dan fout gedaan heeft, wel diverse (ook van mijzelf) kanttekeningen dat er meer kanten aan een dergelijk verhaal zitten, en meer vragen opkomen dan er antwoorden gegeven worden. Dat ins een risico van dot soort fora...
Wel lees ik wat er anders gedaan had kunnen worden (Belgie route, hoewel daar ook kanttekeningen bij te plaatsen zijn) , daar kunnen in ieder geval anderen wellicht weer wat van opsteken, lees ik ook niet als ""fout gedaan"".

Punt mbt al dan niet overlijden was giswerk tot mededeling van ts zelf, e.e.a. is 2 jaar geleden gebeurt, ook al ging het toen beter , zij had inmiddels overleden kunnen zijn. Is gelukkig niet zo, hopelijk vind er geen herhaling plaats van de eerdere ellende.
met betrekking tot TS: als er zoveel tijd in zorg gaat zitten, is er wellicht ruimte voor (andere/extra) hulp, zaken als PGB en zo , afhankelijk van indicatie natuurlijk.
Wellicht overleggen met verzekering en zorgbemiddeling.
En wellicht ook even aandacht voor jezelf, ik weet hoe het is om familie met kanker te begeleiden en verzorgen, tot het eind en dat gaat niet ongestraft .

[asterix346]

Ik heb heel lang rondgelopen met de gedachte om het ziekenhuis en alle betrokkenen voor de tuchtraad te slepen, echter ik heb er de puf niet voor.

Wat je nu doet is, pas na 2 jaar, op een openbaar forum beschuldigingen uiten.

Je beschuldigt personeel van de afdeling chirurgie. Je beschuldigt personeel van de afdeling oncologie. Je beschuldigt het AZM van "verschrikkelijke hygiëne". Je beweert dat je door te dreigen met rechtszaken behandelingen hebt afgedwongen. Je noemt de huisarts een koekenbakker en beschuldigt hem ervan dat hij nog het ernstigst heeft gefaald.

Betrokkenen kunnen zich hier niet tegen deze beschuldigingen verweren.

Wat bereik je hier nu mee?

[asterix346]

Hier heeft ze een chemo voor gekregen. Dit is vorig jaar geweest.

Niet in het AZM neem ik aan?

[Isabel1]

Excuses, ik meende dat de moeder overleden was. Vandaar dat ik het had over het rouwproces. Gelukkig is dat niet het geval!

@nevermind: natuurlijk als iemand in het ziekenhuis ligt heeft het ziekenhuis zeggenschap, maar als iemand thuis is (en ik nam aan dat moeder thuis was anders heeft het natuurlijk ook geen zin het ziekenhuis te bellen) dan moet het via de huisarts.

Helaas is dit forum niet geschikt voor dit soort vragen, want je krijgt meteen over je heen, wat je fout hebt gedaan.

Volgens mij heeft niemand gezegd dat ts iets fout heeft gedaan, er is niet veel anders wat hij had kunnen doen dan wat hij gedaan heeft. Ik heb wel kanttekeningen bij het verhaal, maar niet aan de kant van wat ts gedaan heeft. Eerder aan de communicatie tussen verschillende zorgverleners en tussen hen naar ts.

@megatron:
Allereerst, ik bedoel echt niet te zeggen dat je iets uit je duim zuigt, helemaal niet, ik geloof je wel. Maar het had zo niet moeten gaan (maar volgens mij vind je dat zelf ook). Ik vind het heel raar dat alles direct via oncologie moest, normaal gesproken gaat het via de huisarts. Ik geloof je wel, maar ik kan me voorstellen dat dit wellicht een reden is waarom dingen zo onduidelijk zijn gegaan. (maar dat is niet jouw schuld en kun je ook weinig invloed op uitoefenen)

we hebben dit verhaal al voorgelegd bij de behandelende oncoloog. Mijn moeder zelf heeft ook haar verhaal gemaakt bij haar. Ik krijg zelf de indruk dat iedereen elkaar de hand boven het hoofd houd. Er word niet inhoudelijk op ons verhaal gereageerd.
Mijn moeder heeft nog geestelijke ondersteuning gehad op het AZM en ook hier dit verhaal vertelt. Echter zonder terugkoppeling. Je staat iedere keer met lege handen.

Ik vind dit echt slecht, ze hadden je fatsoenlijk te woord moeten staan en dingen uit moeten leggen. Er had op zijn minst excuses gemaakt kunnen worden voor de manier waarop er gecommuniceerd is.
Zoals ik in mijn eerdere posts zei, ik denk echt dat er iets heel erg mis gegaan is in de communicatie naar jullie toe. En inderdaad zag ik als eerste schuldige daarin de huisarts, en daarna pas het ziekenhuis.

Wel wil ik je wat tips meegeven:
- allereerst zoals vroem zegt: zorg goed voor jezelf, de zorg voor een ander is soms zo zwaar dat je er zelf aan onderdoor gaat. Dus let goed op jezelf
- geniet van de tijd die je hebt met je moeder
- ik woon zelf niet in de buurt van het azm, maar ik weet dat daar een stichting zit, de Toon Hermans stichting (of vereniging) je kunt als je dat wilt natuurlijk daar contact mee opnemen. Wat zij doen is mensen met kanker helpen, mee kijken met behandeling, de goede vragen stellen in het ziekenhuis etc. Ik zeg niet dat je dat zelf niet kunt, maar soms is iemand de meekijkt en zelf minder emotioneel betrokken is handig om erbij te hebben. Daar kun je als patient, maar ook als familielid je verhaal ook kwijt. Misschien helpt je dat.
- je zegt dat je niet meer de puf hebt om de oncoloog voor de tuchtraad te slepen. Ik denk persoonlijk ook dat je zou verliezen. Daarmee bedoel ik niet dat je geen ellende hebt gehad (want het is wel duidelijk dat dat wel zo is) maar het is echt heel moeilijk om dat te winnen en dan moet er een aantoonbare fout gemaakt zijn. En die is er niet, het enige wat aangerekend zou kunnen worden dat blijkbaar niet correct ingeschat is hoe snel de tumor zou groeien, maar dat kun je bijna nooit, dat is altijd een schatting. Alle andere zaken zijn gewoon gedaan (misschien niet soepel verlopen maar zijn wel gedaan) dus daar kan een tuchtraad geen fout in zien. Dat het proces niet goed verlopen is, en dat er niet correct met jullie is omgegaan, daar doet een tuchtraad niets mee.
- als ik je ergens mee kan helpen, iets uitleggen of iets dergelijks, stuur maar een pb.

Persoonlijk vind ik je verhaal eigenlijk heel nuttig (voor mijzelf dan). Je laat heel goed zien hoe belangrijk communicatie is en wat het doet met patienten en familie als er niet goed gecommuniceerd wordt. Ik denk dat dit een belangrijke les is voor iedere zorg verlener.

Isabel

[Isabel1]

Wat je nu doet is, pas na 2 jaar, op een openbaar forum beschuldigingen uiten.

Je beschuldigt personeel van de afdeling chirurgie. Je beschuldigt personeel van de afdeling oncologie. Je beschuldigt het AZM van "verschrikkelijke hygiëne". Je beweert dat je door te dreigen met rechtszaken behandelingen hebt afgedwongen. Je noemt de huisarts een koekenbakker en beschuldigt hem ervan dat hij nog het ernstigst heeft gefaald.

Betrokkenen kunnen zich hier niet tegen deze beschuldigingen verweren.

Wat bereik je hier nu mee?
asterix346 Berichten: 77Geregistreerd: 22 jul 2012 10:41

Ik denk dat ts zijn verhaal gewoon kwijt moet, voor mij is het heel duidelijk dat ts zich volledig machteloos voelt en het idee heeft dat zijn moeder niet geholpen wordt en dat er alleen iets gedaan wordt als hij er bovenop zit. Die machteloosheid is natuurlijk heel erg.
Zeker gezien het feit dat zijn moeder nog onder behandeling is, het is heel moeilijk om daar dan mee om te gaan als je geen vertrouwen meer hebt in artsen en verplegend personeel.

Ik vind het eigenlijk ook wel meevallen hoe hij personeel beschuldigd, hij vertelt hoe dingen zijn gegaan, een echte beschuldiging (buiten het roepen dat de huisarts gefaald heeft, wat ook zo lijkt te zijn als die man een verkeerde diagnose gesteld heeft) zie ik geen harde beschuldigingen.

Wat hij wel bereikt heeft (naar mijn mening) is een hele goede discussie uit te lokken over communicatie van zorgpersoneel. Ik vind dat heel nuttig.

Isabel

[Isabel1]

http://www.toonhermanshuismaastricht.nl/home

dit is de stichting waar ik het over had

[asterix346]

Ik vind het eigenlijk ook wel meevallen hoe hij personeel beschuldigd, hij vertelt hoe dingen zijn gegaan, een echte beschuldiging (buiten het roepen dat de huisarts gefaald heeft, wat ook zo lijkt te zijn als die man een verkeerde diagnose gesteld heeft) zie ik geen harde beschuldigingen.

Isabel

Nou, geen beschuldigingen?

ze zei gelijk daarop dat ik niet moest proberen om bij iemand anders te gaan vragen voor een snellere operatie want zo zei ze tegen me: dat zou alleen maar tegen me werken

Mensen worden gewoon weggelegd op een kamertje om dood te gaan?

En dan begin ik nog niet eens over de hygiëne. Die is ronduit verschrikkelijk.

Dat je dingen in een opwelling zegt kan ik me voorstellen, dat zal je in je eigen praktijk ook regelmatig tegenkomen. Maar om na 2 jaar dit soort dingen op een openbaar forum te schrijven gaat mij toch veel te ver.

[Jolijn]

Als TS het nu, na twee jaar zo opschrijft, kun je wel nagaan hoe het op het moment zelf ervaren is.

Betrokkenen kunnen zich hier niet tegen deze beschuldigingen verweren.

Nee, en dat gevoel had (en heeft) TS en moeder ook.

[nevermind]

Duidelijk verhaal.
Ik ben het ermee eens dat dit forum niet echt geschikt is.
Overigens lees ik nergens wat TS dan fout gedaan heeft, wel diverse (ook van mijzelf) kanttekeningen dat er meer kanten aan een dergelijk verhaal zitten, en meer vragen opkomen dan er antwoorden gegeven worden. Dat ins een risico van dot soort fora...
Wel lees ik wat er anders gedaan had kunnen worden (Belgie route, hoewel daar ook kanttekeningen bij te plaatsen zijn) , daar kunnen in ieder geval anderen wellicht weer wat van opsteken, lees ik ook niet als ""fout gedaan"".

Punt mbt al dan niet overlijden was giswerk tot mededeling van ts zelf, e.e.a. is 2 jaar geleden gebeurt, ook al ging het toen beter , zij had inmiddels overleden kunnen zijn. Is gelukkig niet zo, hopelijk vind er geen herhaling plaats van de eerdere ellende.
met betrekking tot TS: als er zoveel tijd in zorg gaat zitten, is er wellicht ruimte voor (andere/extra) hulp, zaken als PGB en zo , afhankelijk van indicatie natuurlijk.
Wellicht overleggen met verzekering en zorgbemiddeling.
En wellicht ook even aandacht voor jezelf, ik weet hoe het is om familie met kanker te begeleiden en verzorgen, tot het eind en dat gaat niet ongestraft .

Ik heb mij misschien niet het juiste word ( fout gedaan) gebruikt, maar het mag duidelijk zijn, dat er vele achteraf een andere oplossing (kanttekeningen) hebben weten te plaatsen.

[vroem]

kanttekeningen plaatsen is nog iets anders dan een andere oplossing. Wat ik en anderen slechts duidelijk willen maken is dat het lastig is een hard oordeel te vellen zonder de andere kant gehoord te hebben. Daarnaast is zeker bij zo ene zaak eea aardig beïnvloed door emoties, zeker op bepaalde momenten, die ook nog versluierend werken.

ik begrijp ts heel goed, heb ook het nodige meegemaakt met hoe ziekenhuizen op bepaalde momenten erg afstandelijk kunnen omgaan met mensen die echt met een groot probleem zitten.
Ondanks dat je dan zelf zorgverlener bent is het op zo`n moment best lastig rationeel te blijven denken. Van de kant van zorgverleners en ook assistenten : die kunnen het zich niet permitteren , zeker bij oncologie kan ik mij dat voorstellen, al te persoonlijk bij iedereen betrokken te raken, dan gaan ze er in no time zelf aan onderdoor. En dat kan best wel hard overkomen als je aan de andere kant staat.
Dan is zo`n instelling als waar Isabel op wees een goede zaak, die kunnen als brug fungeren.

[Jolijn]

@megatron 29

is te hopen, dat je nu een beetje opgelucht bent.

Helaas is dit forum niet geschikt voor dit soort vragen, want je krijgt meteen over je heen, wat je fout hebt gedaan.

Heb het topic nog 's gelezen, maar ik krijg niet de indruk dat TS een lading foute beslissingen over zich heen krijgt.
TS zelf geeft vanaf het begin ook reacties terug, ook daaruit maak ik niet op dat het TS spijt dit topic gestart te zijn.

[nevermind]

@megatron 29

is te hopen, dat je nu een beetje opgelucht bent.

Helaas is dit forum niet geschikt voor dit soort vragen, want je krijgt meteen over je heen, wat je fout hebt gedaan.

Heb het topic nog 's gelezen, maar ik krijg niet de indruk dat TS een lading foute beslissingen over zich heen krijgt.
TS zelf geeft vanaf het begin ook reacties terug, ook daaruit maak ik niet op dat het TS spijt dit topic gestart te zijn.

Dan heb je mijn bericht gemist!

Ik heb mij misschien niet het juiste word ( fout gedaan) gebruikt, maar het mag duidelijk zijn, dat er vele achteraf een andere oplossing (kanttekeningen) hebben weten te plaatsen.

[Jolijn]

Het hele topic is achteraf, dus ook 'oplossingen/kanttekeningen' zijn dan toch vanzelfsprekend achteraf?

[megatron29]

Ik heb heel lang rondgelopen met de gedachte om het ziekenhuis en alle betrokkenen voor de tuchtraad te slepen, echter ik heb er de puf niet voor.

Wat je nu doet is, pas na 2 jaar, op een openbaar forum beschuldigingen uiten.

Je beschuldigt personeel van de afdeling chirurgie. Je beschuldigt personeel van de afdeling oncologie. Je beschuldigt het AZM van "verschrikkelijke hygiëne". Je beweert dat je door te dreigen met rechtszaken behandelingen hebt afgedwongen. Je noemt de huisarts een koekenbakker en beschuldigt hem ervan dat hij nog het ernstigst heeft gefaald.

Betrokkenen kunnen zich hier niet tegen deze beschuldigingen verweren.

Wat bereik je hier nu mee?

Werk je soms op het AZM?

[megatron29]

Ik vind het eigenlijk ook wel meevallen hoe hij personeel beschuldigd, hij vertelt hoe dingen zijn gegaan, een echte beschuldiging (buiten het roepen dat de huisarts gefaald heeft, wat ook zo lijkt te zijn als die man een verkeerde diagnose gesteld heeft) zie ik geen harde beschuldigingen.

Isabel

Nou, geen beschuldigingen?

ze zei gelijk daarop dat ik niet moest proberen om bij iemand anders te gaan vragen voor een snellere operatie want zo zei ze tegen me: dat zou alleen maar tegen me werken

Mensen worden gewoon weggelegd op een kamertje om dood te gaan?

En dan begin ik nog niet eens over de hygiëne. Die is ronduit verschrikkelijk.

Dat je dingen in een opwelling zegt kan ik me voorstellen, dat zal je in je eigen praktijk ook regelmatig tegenkomen. Maar om na 2 jaar dit soort dingen op een openbaar forum te schrijven gaat mij toch veel te ver.

Asterix hoewel ik vermoed dat je aan het trollen bent. Moet ik jou toch vragen of jezelf niet te ver gaat met je vervelende opmerkingen.
Eerst ga je dreigen dat ik het AZM met lasterpraat bombardeer en radar wel even gaat inlichten over deze topic. En nu radar daar geen gehoor aan geeft ga je als een klein kind door met je kruistocht. Ik vraag me af waarom?