Uit het voorstaande volgt dat een product non-conform zou kunnen zijn als het o.a. binnen de gemiddelde levensduur defect raakt.
Zucht, en waarom hoeven de fabrikanten daar dan niet aan te houden?
Een winkelier is maar een doorverkoper.
Punt 2:
In theorie is het een mooie regel, die in de praktijk niet uitvoerbaar is.
Dit omdat voor iedere product andere termijnen en kwaliteit gelden. Dat is de praktijk. In theorie is een vaste termijn te bepalen. In theorie. In de praktijk kan dat helemaal niet.
Het product moet niet conform geleverd zijn, maar het moet aan de conformiteitseis voldoen.
Zoals jij de regels uitlegt is voor de winkelier in de praktijk totaal niet uitvoerbaar.
Kan hij wel, maar dan is hij binnen de korste keren failliet.
Is ook weer de praktijk.
Is hetzelfde.
Die conformiteitseis gaat over de koopovereenkomst.
Ik heb bij jou altijd de indruk dat jouw uitleg van de wet een direct gevolg is van de wil om tot een voor de winkelier gunstige regeling te komen.
Je kunt zeggen dat van een koelkast de levensduur 8 jaar is.
In de praktijk is het zo dat een fabrikant 2 jaar garantie geeft en dat daarna alle kosten voor rekening komen van de winkelier.
En een winkelier die dan netjes de overige jaren dan de kosten op zich neemt, heeft geen lang bestaan. Vooral niet met de lage winstmarges.
In de praktijk geven de fabrikanten niet aan wat de gemiddelde levensduur is, en ze houden er ook niet aan.
Kun je blind voor zijn, maar zolang dat niet veranderd zal de consument nooit garantie krijgen gedurende de gemiddelde levensduur.
Dat is de praktijk.
Over dit onderwerp lijk je het bovenstaande niet te willen zien met als gevolg dat je er op heen leest en de consument misgunt.
BBCS schreef:Als het product conform de koopovereenkomst geleverd is, dan zeker niet.
Het product moet niet conform
geleverd zijn, maar het moet aan de conformiteitseis voldoen.
BBCS schreef:Wie dat wel zo bepaald heeft, weet ik niet, de wetgever zeker niet.
Zie artikel 7:17 lid 2 BW ("de aard van het product"), zie vervolgens MvT 27809 nr 3, zie vervolgens richtlijn 99/44/EG consumptiegoederen ("gelijke kwaliteit en prestaties als producten van het zelfde soort"). Uit het voorstaande volgt dat een product non-conform zou kunnen zijn als het o.a. binnen de gemiddelde levensduur defect raakt. Als het gebruik gemeten worden zoals bijvoorbeeld bij auto's het geval is, dan heeft dat de voorkeur als maatstaf.
Ik heb bij jou altijd de indruk dat jouw uitleg van de wet een direct gevolg is van de wil om tot een voor de winkelier gunstige regeling te komen. Over dit onderwerp lijk je het bovenstaande niet te willen zien met als gevolg dat je er op heen leest en de consument misgunt.
Wat een klotesoftware!
