nevermind schreef:Het komt op het artikel aan.
Dit hadden wij al op een van de andere pagina`s:
n de Europese richtlijn Koop en Garantie is bepaald dat iedereen 2 jaar garantie heeft op de aankoop van een consumentenproduct. In sommige landen kan de garantietermijn (waarborgregeling, waarborgtermijn) zelfs langer zijn. De Nederlandse wet geeft niet direct uitsluitsel en wordt de termijn niet genoemd. Toch kun je ook stellen dat je in Nederland over het algemeen een langere periode hebt dan 2 jaar. Het hangt ook een beetje af van het product dat je koopt. Gebruiksartikelen als kleding en schoenen geven een andere garantietermijn dan bijvoorbeeld de aankoop van een vaatwasser, wasmachine of koelkast. Deze “duurzame”gebruiksartikelen geven bij normaal gebruik vaak recht op garantie zelfs na 4 jaren.
De bron van het artikel?
Met alle respect, maar de inhoud van dat artikel moet overeenkomen met wat in de Europese Richtlijn staat.
Helaas zijn er diverse organisaties die iets anders schrijven dan wat er in de richtlijn zelf staat.
De Nederlandse wet geeft niet direct uitsluitsel en wordt de termijn niet genoemd. Toch kun je ook stellen dat je in Nederland over het algemeen een langere periode hebt dan 2 jaar. Het hangt ook een beetje af van het product dat je koopt. Gebruiksartikelen als kleding en schoenen geven een andere garantietermijn dan bijvoorbeeld de aankoop van een vaatwasser, wasmachine of koelkast. Deze “duurzame”gebruiksartikelen geven bij normaal gebruik vaak recht op garantie zelfs na 4 jaren.
De Nederlandse wetgeving noemt inderdaad geen minimaal of maximaal termijn voor de garantieperiode. Men zegt dan dat de consument dan langer als twee jaar recht heeft op garantie. Dat is een aanname die nooit kan. Als er in de Nederlandse wetgeving geen termijn is bepaald, dan is er ook geen termijn. Simpel zat. Volgens artikel 6a bepaald de winkelier zelf de garantieperiode. Wat is daar nu zo moeilijk aan te begrijpen?
Deze “duurzame”gebruiksartikelen geven bij normaal gebruik vaak recht op garantie zelfs na 4 jaren.
Als men het heeft over de non-conformiteit, moet men ook non-conformiteit zeggen en niet gewoon garantie.
Non-conformiteit wordt inderdaad ook wel eens "wettelijke garantie" genoemd, maar heeft niets te maken met de garantie welke door de winkelier verstrekt wordt.
Als de winkelier één jaar garantie geeft, kan hij nooit strafrechterlijk worden vervolgt omdat hij minimaal twee jaar "wettelijke garantie" moet geven.
Veel mensen lezen "wettelijke garantie" als de garantieperiode welke de winkelier minimaal dient te verstrekken. Wat dus niet zo is.
