Nicky_The schreef:
Ze hebben er inderdaad niet voor gekozen om toch bij het kind in 1 kamer te gaan slapen.
Ik kan me wel voorstellen dat het slecht voor de ontwikkeling zal zijn. Het kind zal toch wakker worden wanneer de ouders in of uit bed gaan en het kind leert niet om alleen te zijn en zal dan enorm aan zijn ouders gaan hangen, terwijl een kind natuurlijk lekker zelfstandig moet gaan worden.
En wat als de ouders eens willen krikken?
Er zijn zoveel kinderen die niet alleen op een slaapkamer slapen omdat die
bij een broer of zus op de kamer liggen.
Nicky_The schreef:
Ik kan me wel voorstellen dat het slecht voor de ontwikkeling zal zijn. Het kind zal toch wakker worden wanneer de ouders in of uit bed gaan en het kind leert niet om alleen te zijn en zal dan enorm aan zijn ouders gaan hangen, terwijl een kind natuurlijk lekker zelfstandig moet gaan worden.
En wat als de ouders eens willen krikken?
Het kind hoeft helemaal niet (altijd)wakker te worden als de ouders in of uit bed gaan.
Het kind is alleen als de ouders niet in bed liggen, dus leer best om alleen te zijn. Bovendien gaat dat ook niet op als het kind bij een ander kind op de kamer ligt, dan zou het ook niet alleen zijn?
Krikken? Dat hoeft niet persee in bed.
De leeftijdsgrens van 1 jaar vind ik stom en dan zeker in een situatie zoals die was en dat dan als dreigement gaan gebruiken. Benieuwd of de kinderrechter daar in was meegegaan? 't Is me nogal niet wat om dat van het ene op het andere moment bij je ouders weggehaald te worden vanwege zo'n reden.
Nou, jeugdzorg kennende was het kind via die rechter evengoed weg gehaald.. Zelfs als het een gezin zou zijn die alles 100% op rolletjes had lopen..
Nicky_The schreef:
Nou, jeugdzorg kennende was het kind via die rechter evengoed weg gehaald.. Zelfs als het een gezin zou zijn die alles 100% op rolletjes had lopen..
Overdrijven is ook een vak, jeugdzorg haalt niet zomaar een kind uit
huis daar moet een grondige reden voor zijn.
Als het kind uit huis geplaatst word volgt daarna een rechtzaak waar de kinderrechter
beslist.
Nicky_The schreef:
Nou, jeugdzorg kennende was het kind via die rechter evengoed weg gehaald.. Zelfs als het een gezin zou zijn die alles 100% op rolletjes had lopen..
Overdrijven is ook een vak, jeugdzorg haalt niet zomaar een kind uit
huis daar moet een grondige reden voor zijn.
Als het kind uit huis geplaatst word volgt daarna een rechtzaak waar de kinderrechter
beslist.
ik zie jeugdzorg vrij regelmatig (door mijn werk) en het is echt niet correct dat er een leeftijd is waarbij kinderen een eigen kamer moeten hebben. Zovaak gezien dat kinderen tot een jaar of 3 bij hun ouders op de kamer lagen, of hun hele jeugd bij een broertje of zusje.
Ik ken het geval van de bekenden van Nicky niet, maar ik geloof er niets van, ik vermoed dat er nog veel meer aan de hand was, een ots gebeurt echt niet zo snel. Ook al ga je goed met mensen om, dat betekent nog steeds niet dat ze het hele verhaal vertellen.
Isabel
Laatst gewijzigd door Isabel1 op 06 okt 2012 11:23, 1 keer totaal gewijzigd.
precies, dat onderzoek is ook echt enorm. Ik zeg niet dat er geen misstanden bestaan bij jeugdzorg, maar jeugdzorg komt echt niet met een velletje papier bij de rechter waarop staat 'geen eigen kamer', er zit een flink onderzoek achter en de nodige bewijslast die jeugdzorg moet overhandigen is echt heel groot.
Zeker wanneer een kind geen crisis geval is, moet jeugdzorg zelfs bewijzen dat er acties ondernomen zijn om de situatie aan te passen (gesprekken, therapie etc) voordat de ots uberhaupt toegepast wordt.
2 jaar geleden is me vrouw zwanger geraakt ons probleem is de kleine heeft ons kamer gekregen..
en wij slapen in de woonkamer op de bank.. heb ik nu recht op urgentie .
Het is net wat je schrijft, het is jullie probleem en niet van de woningstichting,geen enkel recht van urgentie.Zijn problemen die je zelf gecreerd hebt.
Als dat zou zijn had 95% van de huurders recht op urgentie en zou urgentie geen urgentie meer zijn.
we dwalen natuurlijk ondertussen best een beetje af, maar ik zie niet waarom het verboden zou zijn om met je baby op 1 kamer te slapen. ik weet dat het bij adoptie wel verplicht is maar dat is wel wat anders natuurlijk, die ouders moeten uiteindelijk ook een ouderschapscursus volgen.
En al zou het verboden zijn.. hoe zou jeugdzorg daar achter moeten komen dan? het voordeel zou wel zijn dat als het wettelijk verboden zou zijn om met je kind op 1 kamer te slapen, dit ook meteen een reden voor urgentie zou wezen.
Mijn vraag is eigenlijk waarom gaat TS niet kopen? of heb je op dit moment geen vaste aanstelling?
Zoals al aangegeven, het simpele gegeven dat je met zijn drieën in een tweekamerflat woont, is geen reden voor urgentie. Maar het is begrijpelijk dat je het zelf wel een 'urgente' situatie vindt, en dat je enige urgentie zet achter het zoeken naar een andere woning. Maar daar zijn vele mogelijkheden voor. Zoals iemand zei, je kunt kijken of je iets kunt kopen. Of je kunt eventueel in een andere plaats iets zoeken, als je de situatie te erg vindt worden. Desnoods ga je tijdelijk ergens anders wonen, of in een huis wat je eigenlijk te duur vindt.
Het verhaal over het dreigen met uithuis plaatsen, het kan best zijn dat dat de druppel was die de emmer deed overlopen. Dat er al een hele geschiedenis was bij het gezin en dat dit de aanleiding voor jeugdzorg was om in te grijpen. Maar het zal niet zo zijn dat dit de enige reden of de hoofdreden was.
