Je hoeft me natuurlijk niet te geloven, maar als gerechtsdeurwaarder met jarenlange ervaring weet ik waar ik het over heb.
Jozefines schreef:Een dagvaarding is nog lang geen bewijs. Volgens mij advocaat is dat geen bewijs. Maar hun eed speelt meer een rol.
Ik zou dan een andere advocaat nemen die het wél snapt. Een dagvaarding levert dwingend bewijs op omdát het een authentieke akte is (lees: opgemaakt door een beëdigde deurwaarder). Lees art. 156 Rv. anders eens door, of dit vonnis:
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inzie ... :2014:1031
Ik citeer het meest toepasselijke deel:
32.
Daarbij heeft te gelden dat voor een aanmaning die is uitgebracht door een deurwaarder andere regels gelden dan voor een aanmaning die per post is verstuurd. De reden daarvoor is dat een deurwaarder een openbaar ambtenaar is aan wie bij wet (onder meer) het doen van gerechtelijke aanzeggingen, bekendmakingen, protesten en verdere exploten is opgedragen. Dat betekent uiteraard niet, zoals [gedaagde] op zich terecht aanvoert, dat een deurwaarder geen fouten kan maken. Het brengt echter wel mee dat een deurwaardersexploot met de nodige wettelijke waarborgen is omgeven. Om die reden is in het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv) bepaald dat een deurwaardersexploot dwingend bewijs oplevert van hetgeen de deurwaarder daarin over zijn verrichtingen en waarnemingen heeft verklaard.
33.
In het exploot van 26 november 2011 heeft de deurwaarder verklaard dat hij zijn exploot heeft gedaan en afschrift daarvan in een gesloten envelop heeft gelaten aan het [adres]. Daarmee staat, behoudens tegenbewijs, in rechte vast dat het exploot daadwerkelijk op dat adres is achtergelaten. Het is aan [gedaagde] om bedoeld tegenbewijs te leveren.
34.
Daartoe is onvoldoende dat [gedaagde] stelt dat hij de envelop niet heeft ontvangen en dat de deurwaarder een fout kan hebben gemaakt. [gedaagde] dient bewijs te leveren van feiten en omstandigheden die gerede twijfel doen ontstaan aan de juistheid van de verklaring van de deurwaarder. Daarin is [gedaagde] niet geslaagd. De kantonrechter acht niet aannemelijk dat de deurwaarder bij de verkeerde toegangsdeur heeft gestaan. Naast de bovengelegen deur hangt immers een duidelijk zichtbaar bord met de huisnummers [nummer] tot en met [nummer], met daaronder een rij naamplaatjes en deurbellen. Aangenomen moet worden dat de deurwaarder de deurbel van [gedaagde] ook heeft gevonden, nu hij immers relateert dat hij op het [adres] niemand aantrof aan wie hij rechtsgeldig afschrift kon laten. De deurwaarder zal vervolgens hebben gekeken waar hij de envelop voor [gedaagde] kon achterlaten. De “nepbrievenbus” kan hij daarvoor niet hebben gebruikt. Een andere brievenbus voor de 27 studentenwoningen bevindt zich aan de buitenzijde van de woning niet. De kantonrechter acht niet aannemelijk dat de deurwaarder de envelop dan maar – en zonder daarvan melding te maken in zijn exploot – door de brievenbus van de bewoners van het souterrain heeft gegooid. In de situatie als hiervoor omschreven en als te zien op de foto’s ligt voor de hand dat de brievenbussen van de bewoners van [adres] tot en met [adres] achter de voordeur zijn gelegen, zoals in werkelijkheid ook het geval is. Nu de bovengelegen deur zonder sleutel van buitenaf is te openen, gaat de kantonrechter ervan uit dat de deurwaarder zich toegang heeft weten te verschaffen tot de hal. Dat deze deur zwaar opengaat, zoals [gedaagde] heeft verklaard, doet daaraan niet af. Eenmaal binnen zal de deurwaarder de brievenbus met de letter E daarop hebben gezien en de envelop daar hebben achtergelaten. Indien en voor zover de envelop [gedaagde] vervolgens desondanks niet heeft bereikt (bijvoorbeeld omdat deze door toedoen van zijn ganggenoot is zoekgeraakt) of [gedaagde] om een andere reden geen kennis heeft genomen van het exploot, komt dat voor zijn rekening en risico.
Misschien snap je nu waarom ik zeg dat je geen poot hebt om op te staan als de dagvaarding is betekend op het adres waar jij op dat moment stond ingeschreven.
