Open brief aan het Verbond van Verzekeraars en de Commissie Forensische Neurologie.
Mensen met de "diagnose" PWS zouden lichamelijk niets mankeren. Er zou geen substraat/"letselbewijs" voor de aanhoudende (nek)pijnklachten aantoonbaar zijn.
"Moeilijk objectiveerbaar" zogezegd.
Vriendelijk verzoek aan het Verbond en de Commissie:
Willen jullie nu eindelijk eens ophouden met het verdonkeremanen van het letselbewijs inzake Whiplash?
In voorkomende gevallen zijn de aanhoudende klachten zeer wel te verklaren vanuit het door ongeval ontstane en niet goed genezen letsel van de structuren in de nek.
Bewijzen, waarmee in voorkomende gevallen persisterende (nek)pijnklachten uitstekend kunnen worden verklaard?
Jullie weten toch dat zo'n "Whiplashtrauma" kan leiden tot soms ernstige structurele afwijkingen aan oa. tussenwervelschijven, wervels, etc.?
En dat er dan sprake kan zijn van SYMPTOMATISCHE DEGENERATIE van 't nekkie?
Maw. het ontstaan van die afwijkingen op basis van het door trauma onstane letsel verklaart de aanhoudende klachten?
Jullie weten toch dat, als dat gebeurd, die afwijkingen (nog) niet te zien zijn na zes maanden. Dat duurt even langer. Minimaal 1 a 2 jaar dus.
En dat derhalve het klinisch beeld cq. indien er sprake is van concordantie tussen pijnbeleving en pijngedrag (zie Richtlijn) , dat "klinisch beeeld" zeer wel kan duiden op ernstig letsel dat helaas na zes maanden nog niet te zien is?
Is dat soms de reden dat de Commissie de klachten na zes maanden onverklaarbaar acht? En het Verbond van Verzekeraars de Richtlijn zo "aanbid"?
Omdat na een half jaar de mogelijke ongevalsgevolgen nog niet "uitgekristaliseerd" en derhalve nog niet zichtbaar zijn?
Makkelijk he? En als er dan na 1 a 2 jaar wel ernstige afwijkingen (zelfs hernia's komen voor) worden gezien/geobjectiveerd, wordt er door jullie een blik "controlegroepen" opengetrokken die wel dezelfde afwijkingen hebben echter geen trauma"verleden" hebben en geen klachten hebben van de dus wel normale verouderingsafwijkingen. Waarna tegen de "patient" wordt gezegd: "We zien altijd wel wat, niet gezegd dat u er last van heeft".
Precies zo gaat "verzekeringshippocrietes" met slachtoffers van ongevallen om.
Hebben jullie er wel eens bij stilgestaan wat het psychologische effect van die handelswijze is op mensen
die, in voorkomende gevallen, met zeer verklaarbare klachten worden geconfronteerd met de pseudodiagnose PWS en de daaruit voortvloeidende "leukigheidjes" zoals "bewegingsangst", "catastroferen" etc.?
Of geconfronteerd worden met de ideeen van psycholoog Vendrig van Achmea/Winnock dat je maar in de spiegel moet kijken en daarbij de vraag moet stellen of je wel een "toffe peer" bent?
En dat,als dat en de rest van zijn "multidiciplinaire" onzinverhalen niet werken, je door die "psycholoog" tot "failure" wordt bestempeld? Leuk nietwaar? Hippocrietes ten voete uit.
Dat "ontzorgt" lekker. Nietwaar "Achmea"?
Dus schei er nu eens mee uit. Met het via een de ondeugdelijk Richtlijn PWS belazeren van "slachtoffers" en het via dat "gelobby" onjuist voorlichten van dhr.Balkenende, de Geus en zelfs de SER.
Moeilijk objectiveerbaar? Laat me niet lachen aub.
Hans Bregonje.
LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Richtlijn PWS. Hippocrates of Hippocrietes?
Re: Richtlijn PWS. Hippocrates of Hippocrietes?
Nog niet zo lang geleden is een boek verschenen: "Whiplash and other usefull illnesses"
Een nogal dik en grondig boek. Achmea heeft er niets mee te maken, verzekeraars ook niet. En toch blijkt uit dat boek dat in ieder geval niet goed verklaarbaar is dat een "normaal" whiplashongeval (waarbij beeldvormend onderzoek niets oplevert) dusdanige beperkingen zou opleveren dat het verrichten van arbeid niet mogelijk is.
Overigens begrijp ik dat u de "diagnose" PWS verwerpt? Zo ja, wat blijft er dan over?
Een nogal dik en grondig boek. Achmea heeft er niets mee te maken, verzekeraars ook niet. En toch blijkt uit dat boek dat in ieder geval niet goed verklaarbaar is dat een "normaal" whiplashongeval (waarbij beeldvormend onderzoek niets oplevert) dusdanige beperkingen zou opleveren dat het verrichten van arbeid niet mogelijk is.
Overigens begrijp ik dat u de "diagnose" PWS verwerpt? Zo ja, wat blijft er dan over?
Re: Richtlijn PWS. Hippocrates of Hippocrietes?
Hoi Henk,
Ik ken het boek van psychiater Andrew Malleson niet. Maar ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het alleen al door de verkoop aan verzekeraars de nodige winst opleverde.
Na een "normaal" whiplashongeval geneest zo'n 80% van de mensen. Waarom zou er in die gevallen sprake zijn van zodanige beperkingen dat het verrichten van arbeid niet mogelijk is? Ik weet het niet.
PWS. Als bv bij de "eindexpertise" (die veelal zo'n 2 jaar na ongeval plaatsvindt) de diagnose PWS wordt gesteld omdat bij die expertise en het beeldvormend onderzoek tov datum ongeval en het neuropsychologisch onderzoek( indien uitgevoerd) normaal is, er dus op die beide gebieden geen substraat aantoonbaar is, wat zou daar dan op tegen zijn?
Immers wordt dan oa. rekening gehouden met al die onderzoeken waarin wordt aangegeven dat als de klachten voortduren,langer aanhouden dan zes maanden dus, aanvullend onderzoek noodzakelijk is om mogelijk ernstiger letsel uit te sluiten.
Dat zou uitstekend kunnen plaatsvinden tegelijk met de expertise.
Groet,
Hans Bregonje
Ik ken het boek van psychiater Andrew Malleson niet. Maar ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het alleen al door de verkoop aan verzekeraars de nodige winst opleverde.
Na een "normaal" whiplashongeval geneest zo'n 80% van de mensen. Waarom zou er in die gevallen sprake zijn van zodanige beperkingen dat het verrichten van arbeid niet mogelijk is? Ik weet het niet.
PWS. Als bv bij de "eindexpertise" (die veelal zo'n 2 jaar na ongeval plaatsvindt) de diagnose PWS wordt gesteld omdat bij die expertise en het beeldvormend onderzoek tov datum ongeval en het neuropsychologisch onderzoek( indien uitgevoerd) normaal is, er dus op die beide gebieden geen substraat aantoonbaar is, wat zou daar dan op tegen zijn?
Immers wordt dan oa. rekening gehouden met al die onderzoeken waarin wordt aangegeven dat als de klachten voortduren,langer aanhouden dan zes maanden dus, aanvullend onderzoek noodzakelijk is om mogelijk ernstiger letsel uit te sluiten.
Dat zou uitstekend kunnen plaatsvinden tegelijk met de expertise.
Groet,
Hans Bregonje