[ archief ] Whiplash: re: op Hans V en Paul van 27 sept.

[hanz]

Hans V,

Je schreef:
"Ik heb vrij veel ervaring met whiplash en ik kan me in ieder geval vinden in de aanpak die op dit moment binnen de medische wereld als "best practice" wordt beschreven: bewegen en actief blijven".
Verder haalde je Carien Karsten aan.

Op de site van mw. Karsten staat onder het persbericht over de herdruk van haar boek oa:
"Een strijd om erkenning biedt een nuchtere blik over wat wel en niet bekend is over whiplash. De beste manier om van de klachten af te komen is door te accepteren dat er wat aan de hand is, goed te kijken naar wat de klachten precies zijn, om vervolgens gepaste actie te ondernemen".
In het stukje over Yvonne, bedrijfsarts, schrijft Carien oa:
"Er is een incident dat gepaard gaat met een plotseling en heftig heen en weer bewegen van de nek. Na dit incident doen zich een aantal onbegrepen klachten voor. Het slachtoffer raakt in verwarring en de omgeving reageert met onbegrip. Dit leidt tot toenemende stress, waardoor de klachten niet verdwijnen".

Mw. Karsten beschrijft daarmee waarschijnlijk de lichtste vormen van de "populaire diagnose" Whiplash. In casu WAD 0. Dat Carien een boek schreef om erkenning te krijgen voor wat volgens Wijngaarden "opgerekte bandjes" zijn, begrijp ik niet goed. Maar alla.
En inderdaad is, zoals jij aangaf, in dat geval(WAD 0) de "best pratice" bewegen en actief blijven. En je vooral niet gek laten maken. Doe je dat wel, duurt alles wellicht langer dan nodig is.

Maar zoals gewoonlijk zit er een addertje onder het gras. Als mensen ondanks alle "best pratice" inspanningen toch klachten houden kan dat "klinisch beeld" niet alleen duiden op een "stressrecatie" waardoor de klachten niet verdwijnen, doch ook duiden op mogelijk ernstiger letsel dan zich liet aanzien als "opgerekte bandjes".
"Waarom?" zul je vragen. Wel, omdat met post-mortem onderzoek van oa. Jonsson et al.(Jonsson H/Bring G/Rauschning.W: "Hidden cervical spine injuries in traffic accident victims with skull fractures".(1991)) werd aangetoond dat met rontgen en MRI zelfs ernstige nekletsels, waaronder hernia,s) veelal niet te zien zijn. Pas na autopsie dus kon de enorme ravage worden vastgesteld die het ongeluk had veroorzaakt, waaronder bloedingen en scheuren in de gewrichtskapsels die niet zichtbaar gemaakt konden worden.

Duidelijk is dat op grond van rontgen/mri onderzoek waarop "niets" te zien het bestaan van ernstig letsel dus niet kan worden uitgesloten.
Logischerwijs huodt dat in dat ook zes maanden na ongeval met beeldvormend onderzoek niet bewezen kan worden dat letsel dat al niet te zien was, dan genezen is.
Waarom de Commissie in de richtlijn PWS dus aangeeft dat als de klachten niet binnen zes maanden verdwijnen er voor dan nog bestaande klachten geen (letsel)substraat meer is te geven, is mij niet duidelijk.

Als mensen niet genezen, klachten houden, kan dat dus betekenen dat het klinisch beeld/de aanhoudende nek(pijn)klachten te wijten zijn aan "slachoffergedrag" en "sterssreacties", maar het kan ook betekenen dat de klachten te wijten zijn aan niet goed genezen letsels of mogelijk secundaire gevolgen van het oorspronkelijke letsel.
Het "klassieke" onderzoek van Mason Hohl uit '75 (Hohl M: Soft tissue injuries of the neck in automobile accidents:Factors influencing prognoses) toonde aan dat 40% van de mensen na een whiplash degeneratieve veranderingen/afwijkingen aan wervels
en tussenwervelschijven ontwikkelen die niet vanuit een fysiologische cq.normale ontwikkeling/veroudering van de halswervelkolom "in de tijd" te verklaren zijn.
En die mogelijke secundaire gevolgen zijn wel degelijk zichtbaar te maken met rontgen en mri.
Zoals dus is gebleken uit het oa. het onderzoek van Mason Hohl.
Maar helaas zijn dat soort afwijkingen zes maanden na ongeval nog niet te zien. Wel minimaal 1 jaar na ongeval.
Ook zes maanden na ongeval kun je met beeldvormend onderzoek dus nog niet bewijzen dat letsel dat al niet te zien was genezen is.
Minimaal 1 a 1.5 jaar na ongeval kan dat dus wel. Als er dan geen verschillen te zien zijn tov beeldvormend onderzoek van datum ongeval, mag worden aangenomen dat het door de Commissie in de Richtlijn aangegeven "aannemelijke letsel" inderdaad zonder zichtbare gevolgen genezen is.

Ik begrijp dus werkelijk geen snars van die Commissie.
Vanzelfsprekend weet de Commissie op grond van de literatuur over whiplash, dan wel had de Commissie op grond van hun inspanningsverplichting moeten weten, dat er tgv het Whiplashtrauma symptomatische secundaire afwijkingen aan disci,wervels etc. kunnen ontstaan ,al of niet bovenop reeds bestaande a-symptomatische degeneratieve afwijkingen en dat, om die oorzaak voor aanhoudende klachten uit te sluiten, er niet na zes maanden doch na minmaal een jaar aanvullend beeldvormend onderzoek dient plaats te vinden.
En zelfs al zou een relatie tussen die relatief zeer snel onstane afwijkingen en ongeval worden ontkent, dan nog verklaart het zeer snelle onstaan van de afwijkingen de symptomen/de klachten.

Orthopedisch Chirurg P. van Akkerveeken schrijft daarover in zijn boek "De Rugdokter":
"Soms,vooral als degeneratieve afwijkingen relatief snel ontstaan,kan er sprake zijn van zogenaamde "symptomatische" degeneratie,dwz. dat de degeneratieve veranderingen de oorzaak zijn van de klachten,de Symptomen".
De redactie (orthopedisch chirurg) van Orthopedie.nl meldt over nekklachten en het vaststellen van Symptomatische Degeneratie:
<http://www.orthopedie.nl/forum2/threadl ... 12&frmID=2>
"De enige manier om dat met zekerheid te stellen is een foto direkt na het ongeval zonder afwijkingen en een jaar later met duidelijke veranderingen. Anders blijft het gissen of hetgeen je ziet correleert met de klacht. Verder zoals ik schreef invasievere diagnostiek".

Beschadigingen kunnen, indien ze niet goed genezen, kennelijk leiden tot vroegtijdige degeneratie van de halswervelkolom.
In die gevallen duidt het klinisch beeld/de persisterende nek(pijn)klachten,duizeligheid,visusklachten etc. dus niet op bv een "stressreactie op onbegrip" of "slachtofferrolgedrag" etc., doch op (niet goed genezen) lichamelijk letsel dan wel de (aantoonbare/objectiveerbare) gevolgen daarvan.
En over die groep van mensen gaat de Hollandse Whiplashsoap.Over mensen dus die niet genezen omdat ze een "psychogene reactie vertonen, doch niet goed genezen omfdat er mogelijk sprake was van ernstigere cervicale beschadigingen dan zich in eerste instantie liet aanzien.
We hebben het hier over , na aftrek van de genezen mensen, zo'n 6000 per jaar. Trek daar nou voor "the sake of argument" nog eens 20% "slachtofferrolfiguren" en "modeziektebelevers" van af. Hou je er, pak 'm beet, nog altijd 4500 over waarbij dus mogelijk "iets ernstigers" aan de hand is.
Niet voor niets geeft de AAOS( American association of Orthopedical Surgeons met 26.000 leden) aan dat als de klachten niet verdwijnen er verdenking bestaat op ernstiger letsel dan werd aangenomen en aanvullend onderzoek noodzakelijk is. Zelfs chirurgisch ingrijpen wordt daarbij door de AAOS niet uitgesloten.
Niet voor niets geeft de American Organisation of Neuroplogical Surgeons geeft aan dat de kans op degeneratieve afwijkingen (osteoarthitis/cervicale spondylose) na whiplash, zo'n 600% is.

De 'best pratice" bij aanhoudende klachten is dus simpelweg aanvullend onderzoek. Met name beeldvormend onderzoek zo'n 1.5 jaar na ongeval dat wordt vergeleken met het rontgenonderzoek dat na ongeval plaatsvond(als dat al plaatsvond). Gebeurd dat? Kennelijk niet.
In nederland worden mensen die drie maanden na ongeval nog klachten hebben al op de "psychogene hoop" gekiepert.
Het laat zich raden wat er gebeurd als er 1 a 2 jaar na ongeval toch afwijkingen tov datum ongeval worden gezien. "We zien altijd wel wat" heet het dan.
Die "best pratice" van verzekeringsmaatschappijen wordt oa. in de praktijk gebracht door Winnock( van Achmea) en andere "reintegratiebedrijfjes" zoals bv Roessingh.

Kortom, je haalde Karien aan. En Karien heeft kennelijk een eenvoudig Whiplashletsel WAD 0 meegemaakt.
Maak, gezien je ervaring, niet de vergissing dat als een "standaardwerk" over Whiplash te zien.


Hanz

[p.vanaarle]

Daar ben ik het mee eens Hans / Hanz. In feite heb ik hem dat ook geschreven op basis van een ander gezichtspunt: mijn eigen ervaring en inzichten.
(Maar je had el even naar dat onderwerp mogen verwijzen)
Zie het onderwerp: mogelijke belangenverstrengelingen ontwaren / antecedenten (27 en 28 september)

[hanz]

Paul,

Vergeten.Prima dat je er nu zelf naar verwezen hebt.

Groet,

Han(s)z.