ongeveer 5 jaar geleden kreeg ik seroxat voor geschreven, ik zat in een "moeilijk"huwelijk met 2 jongens in de pubertijd, die ook nog uit een andere cultuur kwamen, de kinderen van mijn inmiddels ex man. Ongeveer een jaar na de bevalling van mijn dochter kreeg ik seroxat voor geschreven, door een psychiater van het Riagg waar wij als samengesteld gezin met relatieproblemen terecht kwamen.
Ik werd erg agressief en heb toen een kant van mijzelf gezien die ik nooit weer hoop te zien, ik werd zo woest dat ik mijn man aanviel die ruim 2 kopper groter is dan ik en ook behoorlijk wat groter en zwaarder is, het schuim stond op mijn mond en had de volgende dag een zeer pijnlijke wang
ik had zo in mijn wang gebeten maar daar had ik niets van gemerkt.
De psychiater van het Riagg zei dat hij deze bijwerking niet aan seroxat toe schreef want het stond niet in de bijsluiter en hij had er nog nooit eerder van gehoord.
Intussen ging het niet beter met mij, kwam kilo's aan terwijl ik die er zo graag vanaf had willen hebben en na een hele vervelende situatie thuis besloot ik alle pillen maar door te slikken op dat moment had het leven geen zin meer voor mij, het moet al eerder in mijn gedachte zijn geweest want ik had al wel een cadeautje voor mijn dochters eerst verjaardag gekocht, met een soort van verklaring voor later erbij voor haar.
Opgenomen in het ziekenhuis deed ik mijn verhaal aan een verpleegster, het eerste wat die zei is dat bij seroxat de kilo's eraan vlogen, ik moest toen langzaam afbouwen maar dat heb ik niet gedaan ik dacht die rommel komt mijn lijf niet meer in en heb niks meer geslikt.
Later ben ik nog een x bij die man van het Riagg geweest die toen zei dat ik hem erg teleurgesteld had met mijn daad.
Wat ben ik blij om te lezen dat het aan seroxat heeft gelegen en niet aan mij!!!!
Mijn huwelijk is in een scheiding geeindigd........mede door het hele gebeuren.
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
