me moeder slikt nu al en lange tijd seroxat de dokter vertelde haar toen dat ze er niet verslaafd aan kon raken en dat ze er gewoon mee door kon gaan..
toen ze dat programma op tv zag wou ze er meteen mee stoppen maar dat mocht niet van de dokter ze moest op en halve beginnen en zo daarna afbouwen.
ze zit nu op en halve maar ze is heel erg veranderd..
ze kan niets meer hebben huilt de hele dag en als ze wakker wordt denk ze hoe ze haar polsen moet gaan door snijden
het is heel beangstig hoe ze nu is aub wie kan me helpen want ik ben bang dat dit heel verkeerd gaat
en bang meisje
LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] SEROXAT
Re: SEROXAT
Het afbouwen van seroxat doe je over een tijdsbestek van maanden !!!! Je moet een schema voor je zelf maken en met kwartjes tegelijk werken. Trek daar enkele maanden voor uit. Het stoppen met seroxat geeft geen garantie dat je je goed blijft voelen. Meestal verval je weer in je oude probleem. Vandaar dat het stoppen van seroxat niet altijd voor de hand ligt. Te snel stoppen is slecht net zoals te snel opbouwen (dat heb ik gedaan en kreeg toen suicidale gedachten). Je moet er heel voorzichtig mee zijn. Als ik afbouw dan breek ik mij tablet in vieren of soms in 8-en. Als je op een bepaald schema zit bijvoorbeeld een hele tablet naar een 7/8e tablet of 3/4e tablet, dan slik je dit een aantal weken (je kunt bijv. de ene dag een heel en de andere dag 3/4e doen en dan weer een heel en weer een 3/4e.). Daarna ga je weer verder met afbouwen. Niet te snel willen, want dan gaat het fout. En inderdaad. Bij mij ging het bij het afbouwen ook weer slechter met me, omdat mijn oude ik van voor de seroxat weer terug kwam. Toen heb ik gekozen om toch weer te beginnen met seroxat (en dat bouw je ook weer langzaam op!). Kijk dan wat de minimaalste dosis is en houd je daaraan. Succes, Irene
Re: SEROXAT
Een veel gemaakte vout is dat er snel word gezegd dat je aan iets niet verslaafd kan raken . Vaak is geestelijke afhankelijk van iets moeilijker van af te komen dan een lichaamlijke maar goed ook hier hoor je artsen niet zo vaak over . Maar dit terzijden . Gewoon naar je arts gaan met je ma en het verhaal vertellen. Het huilen hoort een beetje bij de afkick de zelfmoord gedachten kan ook maar het is wel van belang een goede begeleiding van de arts te hebben ivm angsten enz . Groetejes Fam Flodder