graag wil ik aan iedereen vertellen dat mijn strijd tegen de paroxetine vruchten begint af te werpen. Ik vond al een driekwart jaar geleden dat ik niet goed reageerde op dit medicijn. Ik ben op eigen initiatief langzaam af gaan bouwen zonder dat mijn psychiater er achter stond. Na de uitzendingen van radar was ik alleen maar gesterkt om door te zetten. De tijd die volgde is heel heftig geweest en beslist niet leuk. Niet voor mij, maar zeker ook niet voor mijn man, familie en vrienden. Toch hebben ze allemaal meegeholpen om het wat draaglijker te maken. Sinds 4 weken slik ik er geen meer, maar ik ben wel begonnen met accupenture. Dit helpt voor je gemoed en met een soort sintjanskruid kan ik weer lachen en heb ik weer emoties.
Ik ben door de paroxetine 20 kilo aangekomen en dat wordt de volgende stap om aan te werken, ook met behulp van accupenture.Wat ik duidelijk wil maken aan allemaal die het moeilijk hebben met deze anti-depressieva. BLIJF GOED OPLETTEN. lUISTER NA JE LICHAAM. HOUD VOL
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] strijd tegen paroxetine
-
karin
Re: strijd tegen paroxetine
Bedankt voor je bemoedigende bericht Angelique. Op een andere manier heb ik hetzelfde ondervonden met het niet serieus genomen door de medici van mijn averechtse lichamelijke en psychische reakties van medicijnen en ook ik heb op eigen kracht moeten afbouwen zonder de instemming van mijn arts. Ook bij mij heeft het vruchten afgeworpen. Na een stormachtige periode vol heftige en onverklaarbare klachten ben ik weer in wat rustiger vaarwater terechtgekomen. Ik zoek ook mijn heil in het alternatieve circuit. Het herstel is minder spectaculair bij aanvang en duurt wat langer, maar is uiteindelijk lichaamsvriendelijker en duurzamer.
-
Angelique Kuijpers
Re: strijd tegen paroxetine
Hoi Karin, ik ben heel blij voor je. Er is niets ergers dan niet serieus genomen worden. Ik denk maar zo, als het alternatieve circuit niets goeds kan doen, dan zouden er ook niet zoveel mensen er baat bij hebben. Accupenture bestaat niet voor niets al heel lang. Je moet eerst zelf wat meemaken voordat je gezondheid als een waardevol bezit kunt beschouwen. Mij heeft het in ieder geval heel goed gedaan dat ik niet de enigste was die in deze moeilijke situatie zit, en dat het ook niet tussen de oren zit, zoals veel mensen toch stiekum denken. Door er open over te zijn hebben we toch zelf veel kunnen bereiken.Dus wil ik nogmaals aan iedereen zeggen: KOM OP - HOUD VOL, er komen beslist betere tijden (al zou je willen dat die er al waren natuurlijk). Geniet vooral van de momenten dat het wel goed gaat en put daar je kracht en energie uit.
