[ archief ] Plasticprobleem groter dan verwacht

[JTBerg]

Plasticafvalprobleem groter dan verwacht

Op vijf verschillende plekken in de oceaan hoopt enorm veel plastic op door verschillende stromingen in de oceaan. De gangbare schatting voor de hoeveelheid plastic is 44 miljoen kilo plastic, dit staat gelijk aan 34 keer de oppervlakte van Nederland. Er gaan geruchten rond dat de hoeveelheid plastic niet 34 keer de oppervlakte van Nederland is maar 143 keer. Dit zijn schrikbarende statistieken.

Microplastic
Naast het aan de oppervlakte drijvende plastic is er nóg een groot probleem: microplastic. Microplastic is kleiner dan 5 millimeter en drijft niet. Dit zwerft rond in de oceaan en we kunnen dit niet zien. Even voor de beeldvorming: in 1950 werd er jaarlijks rond de 5 miljoen ton plastic geproduceerd. Deze hoeveelheid is in de loop der jaren gestegen naar 260 miljoen ton plastic, hiervan beland het grootste deel in de zee. Maar wat zijn de gevolgen van deze massaproductie van plastic voor de aarde?

Gevolgen
Door de grote concentratie plastic en microplastic in de zee wordt de leefomgeving in de oceaan veranderd. Dieren kunnen de stukken plastic zien als eten en hierdoor kunnen ze doodgaan. Daarnaast schaadt het ons ook als mens. Op het moment dat wij vis eten is de kans vrij groot dat deze vis is blootgesteld aan microplastic en hier van gegeten heeft. Dat betekent dat wij indirect ook microplastic nuttigen. Zo worden niet alleen de oceanen, maar ook de mensheid geschaadt door dit probleem. De ernst van de plasticsoep is te zien in de foto hieronder:

Ik ben door de plasticsoep en door de impact hiervan geschokt. Het doet mij deugd om te zien dat er initiatieven zijn zoals Plastic Jagers waarin een gezin met twee kinderen 5 maanden gaat zeilen rondom de oostzee om aan te tonen hoe groot het probleem daadwerkelijk is. Hopelijk zorgen dit soort initiatieven voor meer aandacht voor dit probleem en voor maatregelen die de plasticsoep tegengaan. Als wij doorgaan op deze voet, dan leven de volgende generaties in een vervuilde wereld.

[sjohie]

Plasticafvalprobleem groter dan verwacht

Op vijf verschillende plekken in de oceaan hoopt enorm veel plastic op door verschillende stromingen in de oceaan. De gangbare schatting voor de hoeveelheid plastic is 44 miljoen kilo plastic, dit staat gelijk aan 34 keer de oppervlakte van Nederland. Er gaan geruchten rond dat de hoeveelheid plastic niet 34 keer de oppervlakte van Nederland is maar 143 keer. Dit zijn schrikbarende statistieken.

Microplastic
Naast het aan de oppervlakte drijvende plastic is er nóg een groot probleem: microplastic. Microplastic is kleiner dan 5 millimeter en drijft niet. Dit zwerft rond in de oceaan en we kunnen dit niet zien. Even voor de beeldvorming: in 1950 werd er jaarlijks rond de 5 miljoen ton plastic geproduceerd. Deze hoeveelheid is in de loop der jaren gestegen naar 260 miljoen ton plastic, hiervan beland het grootste deel in de zee. Maar wat zijn de gevolgen van deze massaproductie van plastic voor de aarde?

Gevolgen
Door de grote concentratie plastic en microplastic in de zee wordt de leefomgeving in de oceaan veranderd. Dieren kunnen de stukken plastic zien als eten en hierdoor kunnen ze doodgaan. Daarnaast schaadt het ons ook als mens. Op het moment dat wij vis eten is de kans vrij groot dat deze vis is blootgesteld aan microplastic en hier van gegeten heeft. Dat betekent dat wij indirect ook microplastic nuttigen. Zo worden niet alleen de oceanen, maar ook de mensheid geschaadt door dit probleem. De ernst van de plasticsoep is te zien in de foto hieronder:

Ik ben door de plasticsoep en door de impact hiervan geschokt. Het doet mij deugd om te zien dat er initiatieven zijn zoals Plastic Jagers waarin een gezin met twee kinderen 5 maanden gaat zeilen rondom de oostzee om aan te tonen hoe groot het probleem daadwerkelijk is. Hopelijk zorgen dit soort initiatieven voor meer aandacht voor dit probleem en voor maatregelen die de plasticsoep tegengaan. Als wij doorgaan op deze voet, dan leven de volgende generaties in een vervuilde wereld.

Ik denk dat de wereld nu al behoorlijk vervuild is. Maar goed, de mens is maar 1 dier op deze planeet, de natuur redt zich wel ook als wij uitgestorven raken om wat voor reden dan ook. Dat wij onze eigen ontwikkeling buiten het complexe ecosysteem wat de aarde is menen te kunnen plaatsen in tegelijk lachwekkend en stuitend. De aarde laat 1 scheet in de vorm van een aardbeving in Nepal, en we zijn nergens meer. Maar goed, er zijn ook al redelijk vergevorderde initiatieven om die plasticsoep te gaan recyclen, als olie maar schaars genoeg wordt, zal dat vanzelf de moeite waard worden. En als 1 ding te leren valt uit de menselijke evolutie, dan is het wel dat we onder druk erg vindingrijk kunnen zijn.

[JTBerg]

Vorige week heb ik hier een stuk geschreven over de grootte van het plasticprobleem en de gevolgen hiervan. Als we denken aan de ‘plasticsoep’ dan denken we aan een plek in de oceaan waar veel stromingen samenkomen. Dit is voor ons ‘relatief’ ver weg. Maar hoe ziet onze eigen zeeregio er precies uit?

Om hierachter te komen ben ik de Plasticjagers gaan volgen. Dit is een initiatief om de grootte van het probleem microplastic aan de kaart te stellen. De Plasticjagers bestaan uit Merijn Tinga (Bioloog en kunstenaar), zijn vrouw, dochter en zoon. Zij zeilen 5 maanden rondom de Oostzee om letterlijk en figuurlijk te vissen op microplastic. Hiervan worden foto’s gemaakt en de 7-jarige Jildou maakt een videoblog om het probleem aan te kaarten

Recentelijk zag ik voorbijkomen dat de Plasticjagers op een onbewoon eiland Aebeltoft (DK) waren geweest en wat zij vonden op dit eiland. Ik ben er héél erg van geschrokken en ik wist niet dat het probleem zo groot was. (check het filpmje hier: http://plasticjager.nl/?p=64 )

Wij mensen verwaarlozen de wereld en redden hem daarna weer. We lossen de problemen op die we zelf creëren. Het plasticprobleem is alleen nóg groter dan verwacht. Hoe ernstig is het dat we menselijke sporen achterlaten op onbewoonde plekken? Hoe komt het dat er voor zo een groot probleem, nog steeds geen oplossing is? Focussen wij onszelf op de juiste problemen?