sorry dat ik er hier enkelen op stang heb gejaagd. Help me even op weg. Ik ben niet geschikt om een grote investeringsfirma op te richten trouwens vind ik miljoeneninvesteringen doen om zogezegd later een miljard te verdienen voor mezelf nogal een riskante zaak. Een cafe is ook zo niet direkt mijn ding, maar die huppelde-pup produkten zoals die L.O.C., die wasmiddelen en o.a. vitaminepreparaten en weet ik wat nog allemaal. Ze zijn goed, toch? En ik hou ervan om eenvoudig, eenvoudige investeringen te doen. Snap je?
Ik ben ook maar een gewone man. Ik heb nauwelijks diploma's en geraak amper aan een baan en met die slechte tijd om op uw 37ste nog een graad te behalen (in wat?) zie ik niet meer zitten. Ik ben weer zopas mijn baan kwijt. Ik was chauffeur met rijbewijs B bij een firma die patienten van kliniek naar kliniek of naar huis (sommigen al het mortuarium) en nu hebben ze teveel personeel en ik was de laatste aangenomen verleden jaar en voor de rest kan u het wel verder afwerken, niet? Ik heb het graag gedaan ook al verdiende ik het zout in de pap bijna nog niet. Godzijdank heb ik nog geen kind(eren).
Ik zoek écht naar meer zekerheid, maar in een baan zie ik dat niet zo direkt gebeuren (ieder job verdient respect da's waar). Maar als men elke keer in het rijtje moet gaan staan om een beetje R.V.A. of O.C.M.W.
Het spijt me maar ik ben daar niet tevreden over. Geef mij dan maar die Amerikaanse huppeldepup onderneming die tenminste eerlijk is D.W.Z. Eerlijke produkten en diensten op de markt en hun commissies op tijd betaald en niet iemand discrimineert omwille van iemands afkomst huiskleur en/of religie. Dan moet ik zeggen - Chapeau- voor zo'n onderneming -Voila, dat was wat me even van het hart moest hierover (ik hoop dat ik hier weeral niet in iets beledigd heb en laat het verleden voor wat het is -vergeef oke?
Mijn moeder heeft me op mijn tweede levensjaar in de steek gelaten omdat ze een losbandig leven boven een gezinsleven verkoos. nu vandaag de dag wil ze mij nog altijd niet ontvangen omdat ze er zelf geen vrede mee heeft tien tegen één.
Maar ik hoop van op een dag in staat te zijn van haar te helpen op de moment dat haar echtgenoot er niet meer is, zodat ze niet hoeft te leven van een uitkering omdat ik nog steeds heel veel van haar hou en haar fouten heb vergeven.
Gaat een werkgever dit oplossen voor mij of zou ik die droom realiseren met die huppeldepup onderneming?
Voila, dat was wat me even van het hart moest hierover (ik hoop dat ik hier weeral niet in iets beledigd heb en laat het verleden voor wat het is -vergeef oke?
