[ archief ] Ik vraag het me zomaar even af

[helpendhandje]

Hoewel geen consumentenvraag wel een consumentenaangelegenheid in zeer indirecte zin en wellicht irritant maar dan leest u dan maar niet verder.
Wat is het toch dat we zo ontzettend house-minded zijn, de keuken, de tuin, de woonkamer, alles moet zodanig zijn dat de buren het schuim van woede op de kaken staan qua jaloezie? Of via tv-programma's ons hebben en houden tonen om vooral te laten zien dat we mooi wonen? Ook ik doe er een beetje aan mee, wil de mooiste keuken en het leukste huis en we vergapen ons aan al die woonsites met die zogenaamde interieurgoeroes die een huis eerder verzieken dat mooier maken.
Wie bepaald hoe je woont? ben je nog altijd zelf dus jouw smaak bepaald jouw huis en dat gaat niemand wat aan. Maar, wordt dat hele gedoe nou niet teveel bepaald door anderen? In mijn optiek wel. Voorbeeld: heb een gloeiende hekel aan laminaat wat half Nederland op de vloer heeft liggen dus lach je weer eens om een Fundahuis met, jawel, weer laminaat op de vloer. Maar waarom? Omdat ik dat niet mooi vind?
Topic zal in no time weer weggehaald worden en ik vraag ook vriendelijk om normale reacties maar toch vraag ik me af waarom we zo ver doorgedraaid zijn.
De boze buitenwereld en het heilige huis tot je kasteel maken is logisch in deze tijden. En dan, het gaat economisch toch zo slecht maar tjonge, wat worden er veel keukens verkocht en hoe worden die betaald, via een lening? Kortom, we leven meer om te wonen dan we wonen om te leven.
Ik wilde het maar even aankaarten om wat nuance aan te brengen in het fenomeen "wonen".
Lijkt mij een aardige discussie te worden en moet hier kunnen. Scheld mij niet uit want het intrigeert me gewoon.


Oh, en geef maar aan waar ik het elders kan plaatsen zonder TrosRadar tegen de schenen te schoppen. Ik vind het namelijk wel degelijk een consumenten item, wat ik al zei, mensen worden gek gemaakt met folders, tv-programma's etc dus besluiten dan dat hun keuken/badkamer/meubilair etc niet meer kán daarom zijn er ter gevolge daarvan ook consumentensites

[snepke]

de keuken, de tuin, de woonkamer, alles moet zodanig zijn dat de buren het schuim van woede op de kaken staan qua jaloezie?
Wie bepaald hoe je woont? maar toch vraag ik me af waarom we zo ver doorgedraaid zijn.

Ik geloof niet dat,dat met doordraaien te maken heeft, maar idd meer met jaloezie.
Of het nu je smaak is of niet,het moet en zal beter,mooier en duurder zijn als bij de buren.

Toevallig heb ik deze vakantie aan het opknappen geweest.Je wil niet weten wat voor kritiek ik heb gehad van o.a buren ,familie e.d.
Van dat heeft niemand en dat is niet mooi.Iedereen heeft het zus en zo.
Nou dat is dan jammer ik ben niet iedereen,en ik koop wat ik mooi vind.

[witte angora]

Leuk onderwerp, dat wel bij meer mensen zal leven die liever dichter bij zichzelf willen blijven dan bij de grootste gemene deler van woon- cultureel- smaak- muziek- en weet ik veel wat nog meer voor genot die ons landje nu eenmaal rijk is.

Inderdaad, jaloezie kan één reden zijn dat mensen het niet kunnen hebben dat een ander het nét even iets anders doet dan een ander.

Een andere reden kan met een gebrek aan fantasie te maken hebben. We zijn zelf niet meer in staat om te combineren en te kleuren, dus we apen maar precies de Gamma, Praxis, Ikea, Leen Bakker en wat dies meer zij na. Daarin gestimuleerd door diverse woon- verbouw- koop- lifestyle- tuin- en dat soort programmaatjes nog meer.

Dan is er nog het ongeduld. Mensen moeten, zogauw ze de deur uit zijn, in één keer de woning compleet ingericht hebben. Vandaag behangen, volgende week vloerbedekking, en dan tijdelijk een tweedehands bankstel tot er volgend jaar geld is voor een nieuwe, dat is er niet meer bij.

De tijd dat, bij het overlijden van de ouders, zelfs de handdoeken onder de kinderen verdeeld werden omdat het nu eenmaal zonde was om weg te gooien, ligt al weer ver achter ons. Tenminste, in de meeste gezinnen dan, het komt hier en daar nog wel voor.

We willen 'er bij' horen, we willen dat anderen 'er bij' horen, maar wáárbij wil, en moet iedereen dan horen?

[helpendhandje]

Ik wil er ook "bijhoren", als mens dan maar niet op basis van wat ik"heb" maar op basis van wie ik ben. Zo ongeveer bedoel ik het ook.
Maar je wordt meer beoordeeld op je huis, je auto's en (en gelukkig zien de meeste mensen dat van elkaar nog steeds niet) je keuken, je spullen en je badkamer. Dat er een mens in een huis woont schijnt toeval te zijn
Nou, moet je mijn badkamer zien, 1983 in volle glorie (en nog blauw ook ) , nodig aan verbouwing toe maar het stof van vorig jaar zit nog in mijn oren
Vorig jaar lieten we heel de benedenverdieping reconstrueren, geen millimeter bleef onbehandeld en alle meubels op MP verkocht dus alles nieuw en ineens zijn er mensen die bij je aan de deur staan om te kijken, geïnteresseerd te doen welke normaal de smoel niet tegen je opendoen.. Interesse of koekeloeren?
Is lastig te beoordelen.
Vandaar dus eigenlijk mijn soort van stelling: is nwat een mens heeft en hoe hij woont belangrijker dat die mens zelf?
Lijkt er tegenwoordig wel een beetje op en is zo jammer.
Zie liever leuke mensen dan een prachtige keuken, weet niet hoe ik het beter kan uitleggen maar waarom, bij wijze van spreke zo de klemtoon leggen op je hebben en houden (waarvoor velen zich diep in de schuld steken) en eenzaam in een mooi huis zitten?
Hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.

[aquino]

Je hebt meer aan vrienden dan aan mooie spullen

[mnk]

[quote="helpendhandje"]De boze buitenwereld en het heilige huis tot je kasteel maken is logisch in deze tijden. En dan, het gaat economisch toch zo slecht maar tjonge, wat worden er veel keukens verkocht en hoe worden die betaald, via een lening? Kortom, we leven meer om te wonen dan we wonen om te leven.

Na 17!! jaar zijn wij bezig om de keuken te vervangen. Omdat de keuken slechter wordt en de apparatuur ook 17 jaar oud is, lijkt me niet te snel.
En ja dan zoek ik een keuken uit die IK mooi vind en als een ander die niet mooi vind, jammer dan. Dus niet gelijk iedereen over een kam scheren graag. En nee wij hebben hier geen lening voor afgesloten!

[helpendhandje]

mnk, dat is precies mij stelling, ik scheer jou niet over een kam, dan heb je niet goed gelezen. En dan, mijn net vervangen keuken was ook 16 jaar oud en nog zo mooi dat-ie bij mijn overburen staat. Alleen wilde ik wel eindelijk eens een vaatwasser en een inbouwoven en dat ging niet in mijn oude keuken dus daarom een nieuwe. Je mist denk ik echt mijn insteek.
Jammer.

[witte angora]

Hoi Mnk, de opmerking van helpendhandje was meer algemeen van aard, niet voor jou, of een ander, persoonlijk. Natuurlijk zijn er mensen die al 15, 20 jaar, of langer tegen dezelfde keuken aanhikken, en daar ook voor gespaard hebben.

Echter, als je de verhalen links en rechts leest en beluistert, heeft niemand geld, en zit zo ongeveer iedereen in de dikke financiële problemen. Als je dan ziet hoe druk het steeds weer is op de woonboulevards en weet ik wat nog meer, dan ga je je inderdaad afvragen waar al die mensen dat geld vandaan halen terwijl bijna niemand nog wat zou moeten hebben. Dat is de eigenlijke strekking in het betoog van helpendhandje.

[helpendhandje]

Je hebt meer aan vrienden dan aan mooie spullen

Kijk, joe sneps it

[helpendhandje]

WA, jij kunt kort zeggen waar ik een heel verhaal voor nodig heb

[aquino]

Kijk, joe sneps it

Dat wist je toch al

[helpendhandje]

Kijk, joe sneps it

Dat wist je toch al

Ik zou het niet weten en mis wat
(en HH zit nu hevig onder haar kin te krabbelen en zet haar twee hersencellen aan het werk )


Probeer enkel een dialoog te openen wat indirect leidt tot consumentenproblemen.
Maar ben nooit zo duidelijk denk ik

[helpendhandje]

Nou, ik waag nog één poging:
Stelling is feitelijk kort gezegd, puur op woongebied dus:
Leven we om te wonen of wonen we om te leven.

[witte angora]

Maar ben nooit zo duidelijk denk ik

Valt wel mee. De kunst is nu eenmaal om niet naar de letter van de tekst te kijken, maar naar wat de schrijver bedoelt te zeggen. Helaas gaat het daar wel eens mis, niet alleen op fora, maar ook IRL.

[witte angora]

Nou, ik waag nog één poging:
Stelling is feitelijk kort gezegd, puur op woongebied dus:
Leven we om te wonen of wonen we om te leven.

Ik zou het iets anders zeggen: ik woon omdat ik leef. Maar ik leef niet omdát ik woon, gelukkig niet. Als mijn geluk en mijn zelfbeeld dáárvan afhankelijk moeten zijn?

[helpendhandje]

Haha, als ik afhankelijk moest zijn van mijn zelfbeeld dat woonde ik in een hutje op de hei
Moet er van tussen, dus hoop dat het netjes blijft.
Groetjes

[VioletPrue]

Nou, ik waag nog één poging:
Stelling is feitelijk kort gezegd, puur op woongebied dus:
Leven we om te wonen of wonen we om te leven.

Ik woon met aardig wat plezier in mijn huis, waarvan ik momenteel de woonkamer aan het opknappen ben.
Na 5,5 jaar binnen roken (wat nu over is) moest het plafond echt gewit worden.
In de aanbieding ook verf voor de wanden gekocht en behang.
Iedereen om me heen roept dat ik gek ben, omdat ik bloemetjesbehang met felgroen en pimpelpaars combineer.
Maar toch, als het er éénmaal op zit vinden de meeste mensen het mooi, alleen niet bij hun thuis.
Maar om eerlijk te zijn, ik moet in mijn huis wonen en de rest niet.
Dus is het het belangrijkste dat ik het mooi vind.
Mijn smaak vind je ab-so-luut niet terug in Ikea of Gamma krantjes, omdat het heel fel en scheeuwend is.
Maar ik vind het het belangrijkste dat ik me op mijn gemak voel, aangezien ik vaak thuis ben.
En dat is het allerbelangrijkste, dat ik me in mijn eigen huis thuis voel.
Verf mijn muren Jan des Bouvrie-wit, dan ben ik pas écht doodongelukkig!