- Oma was bewust van 'De overlijdens-regel'. Want zij zei dit zelf laatst in een gesprek met een van haar kinderen met als onderbouwing "Als ik dood ga heb ik er toch niks meer aan.. en jullie (gericht op de erfgename) krijgen al genoeg".
Erfgename is enkelvoud. Heb ik ooit, zeer lang geleden, op school geleerd. Er is er kennelijk dus één. Geen twee, drie, vier, vijf of tot hoeveel je wil gaan. 'Jullie' is inderdaad meervoud, maar de erfgename is niet alleen: die heeft een of meer kinderen.
Dat het gesprek met één persoon was betekent niet dat er maar een erfgename bestaat. Het gesprek was dus met één erfgename, maar dat zegt niets over hoeveel erfgenamen, zoons en dochters grootmoeder heeft. Je bevestigt zelf al dat er meerdere erfgenamen zijn (wat ook uit 'jullie' en uit 'ons (ergenamen)' blijkt), dus er is geen enkele aanleiding in te denken dat er niet ook met zoons en dochters zouden kunnen zijn.
""Het verlenen van finale kwijting levert dus niet zomaar op dat ook afstand wordt gedaan van een eventuele (restant)vordering. Het moet duidelijk zijn dat partijen hebben afgesproken dat de verschuldigde prestatie niet geheel zou worden voldaan. De enkele bewoordingen dat partijen elkaar over en weer finale kwijting verlenen, is voor kwijtschelding niet genoeg.""
Als er dus enkel in het kontrakt staat dat de betalingen stoppen is dat niet genoeg, er moet in staan dat er afgesproken is dat restant niet meer opeisbaar is, kwijtschelding is dus van restant volgens deze jurist zoals ik eigenlijk al aangaf in mijn eerste post....
staat dat er niet in dan is het juridische dus aanvechtbaar, en zo ik het lees in o.a deze link, grote kans dat de rechter dat ook zo ziet....
Erfrecht is dermate complex dat ik een notaris zou inschakelen. En alle feiten erbij zou halen: wat is afgesproken, wat hebben oma en de vriend bedoeld bij wat ze opschreven? Het zou best kunnen dat bij afsluiten van de lenig al sprake is van een schenking aan de vriend. Dit hangt onder andere af van looptijd van de lening, leeftijd oma, aflossingsplan etc..
Ga ook eens praten met de vriend van de familie, hoe hij in dit verhaal staat.
Wij zitten met een vraagje. Onze oma heeft een lening afgesloten met een vriend van de familie. Dit is een behoorlijk bedrag en hij heeft daarvan een bedrijf kunnen starten. Elke maand maakt hij netjes zijn inlossing over aan de rekening van mijn grootmoeder, maar nu waren wij van mening dat bij overlijden grootmoeder hij het restant van het bedrag aan ons (ergenamen) zou moeten betalen.
Nu blijkt er in de overeenkomst te staan dat de terugbetaling stopt op het moment dat de schuldeiser of de schuldnemer te overlijden komt. Met andere woorden: Schuld wordt kwijtgescholden bij de schuldnemer zodra grootmoeder overlijdt.
Kan dit zomaar en is dit juridisch/ belastingtechnisch juist?
Ik neem aan dat je een kleinkind bent....waar bemoei jij je eigenlijk mee. Het is een zaak van haar kinderen...En dan nog, krijg de indruk dat Oma dit met haar volle verstand heeft gedaan.
Erfrecht is dermate complex dat ik een notaris zou inschakelen. En alle feiten erbij zou halen: wat is afgesproken, wat hebben oma en de vriend bedoeld bij wat ze opschreven? Het zou best kunnen dat bij afsluiten van de lenig al sprake is van een schenking aan de vriend. Dit hangt onder andere af van looptijd van de lening, leeftijd oma, aflossingsplan etc..
Ga ook eens praten met de vriend van de familie, hoe hij in dit verhaal staat.
Waarom? Waar bemoeit TS zich mee. Als ik oma was en er was iemand die zich er zo mee zou bemoeien, reken dan maar dat ik zou zorgen dat daar in ieder geval zo min mogelijk voor over bleef.
Erfrecht is dermate complex dat ik een notaris zou inschakelen. En alle feiten erbij zou halen: wat is afgesproken, wat hebben oma en de vriend bedoeld bij wat ze opschreven? Het zou best kunnen dat bij afsluiten van de lenig al sprake is van een schenking aan de vriend. Dit hangt onder andere af van looptijd van de lening, leeftijd oma, aflossingsplan etc..
Ga ook eens praten met de vriend van de familie, hoe hij in dit verhaal staat.
Waarom? Waar bemoeit TS zich mee. Als ik oma was en er was iemand die zich er zo mee zou bemoeien, reken dan maar dat ik zou zorgen dat daar in ieder geval zo min mogelijk voor over bleef.
Eerlijk waar, u zou ze onterven? Misschien heeft de TS de vraag in naam van haar moeder gesteld, de vraag begint met Wij....
Het is onderhand wel duidelijk dat de meeste reageerders vinden dat de TS zich er niet mee moet bemoeien.
Eerlijk waar, u zou ze onterven? Misschien heeft de TS de vraag in naam van haar moeder gesteld, de vraag begint met Wij....
Er is niets dat blijkt dat de vraag namens oma wordt gesteld. Sterker nog, TS stelt de vraag of dit allemaal mag. Dat geeft aan dat het niet namens oma wordt gesteld.
Eerlijk waar, u zou ze onterven? Misschien heeft de TS de vraag in naam van haar moeder gesteld, de vraag begint met Wij....
Er is niets dat blijkt dat de vraag namens oma wordt gesteld. Sterker nog, TS stelt de vraag of dit allemaal mag. Dat geeft aan dat het niet namens oma wordt gesteld.
Het is onderhand wel duidelijk dat de meeste reageerders vinden dat de TS zich er niet mee moet bemoeien.
Natuurlijk vinden we dat. Het is oma's geld, oma's beslissing, oma's keuze.
De TS moet voor u dan maar beginnen met Wij , mijn oma, moeder en ik , .....
Ik dacht dat dit forum was om vragen te beantwoorden en niet om te oordelen.
Wat een feest is het toch als iedereen de koek al wil verdelen waar je zelf nog bij zit. Onterven is weer gedoe met een testament aanpassen, en na overlijden vorderingen van boze erfgenamen in de nalatenschap. Tijdig opmaken is wat dat betreft gemakkelijker. Ik krijg de indruk dat oma, bij haar volle verstand, al aardig bezig is een bestemming die haar goeddunkt te vinden voor haar vermogen.
Ik dacht dat dit forum was om vragen te beantwoorden en niet om te oordelen.
Het forum is niet bedoeld om mensen die hier niet aanwezig zijn (oma) haar eigen keuzes teruggedraaid te krijgen.
Met andere woorden, als oma zich hier meldt dan zullen we haar helpen. Maar we gaan TS niet helpen om de keuze die oma heeft gemaakt om te draaien zodat TS meer krijgt.
Erfrecht is dermate complex dat ik een notaris zou inschakelen. En alle feiten erbij zou halen: wat is afgesproken, wat hebben oma en de vriend bedoeld bij wat ze opschreven? Het zou best kunnen dat bij afsluiten van de lenig al sprake is van een schenking aan de vriend. Dit hangt onder andere af van looptijd van de lening, leeftijd oma, aflossingsplan etc..
Ga ook eens praten met de vriend van de familie, hoe hij in dit verhaal staat.
Waarom? Waar bemoeit TS zich mee. Als ik oma was en er was iemand die zich er zo mee zou bemoeien, reken dan maar dat ik zou zorgen dat daar in ieder geval zo min mogelijk voor over bleef.
Eerlijk waar, u zou ze onterven? Misschien heeft de TS de vraag in naam van haar moeder gesteld, de vraag begint met Wij....
Het is onderhand wel duidelijk dat de meeste reageerders vinden dat de TS zich er niet mee moet bemoeien.
Ja en dat lijkt me logisch ook aangezien oma prima zelf lijkt te kunnen beslissen. Onterven? Nee hoor, ik zou zorgen dat ze niets meer te erven hebben.
Het is hier niet de vraag of TS ethisch correct handelt.
Het is zijn/haar vraag of ze meer geld kan binnenharken als oma overlijdt.
Daarvoor kan ze het best een jurist in de arm nemen om aan de hand van het geldleningcontract en erfrechtbepalingen te bekijken of stopzetten van de termijnbetalingen na overlijden ook betekent dat de lening wordt kwijtgescholden
""Het verlenen van finale kwijting levert dus niet zomaar op dat ook afstand wordt gedaan van een eventuele (restant)vordering. Het moet duidelijk zijn dat partijen hebben afgesproken dat de verschuldigde prestatie niet geheel zou worden voldaan. De enkele bewoordingen dat partijen elkaar over en weer finale kwijting verlenen, is voor kwijtschelding niet genoeg.""
Als er dus enkel in het kontrakt staat dat de betalingen stoppen is dat niet genoeg, er moet in staan dat er afgesproken is dat restant niet meer opeisbaar is, kwijtschelding is dus van restant volgens deze jurist zoals ik eigenlijk al aangaf in mijn eerste post....
staat dat er niet in dan is het juridische dus aanvechtbaar, en zo ik het lees in o.a deze link, grote kans dat de rechter dat ook zo ziet....
Je gaat uit van de onjuiste aanname dat de termen “finale kwijting” en “ terugbetalingen stoppen” synoniemen zijn. Dat zijn het echter totaal niet. Het eerste slaat slechts op een deugdelijk bewijs van betaling, het tweede betekent dat de schuld een natuurlijke verbintenis wordt. Maar dat heb ik al eerder uitgelegd.
Wat een feest is het toch als iedereen de koek al wil verdelen waar je zelf nog bij zit. Onterven is weer gedoe met een testament aanpassen, en na overlijden vorderingen van boze erfgenamen in de nalatenschap. Tijdig opmaken is wat dat betreft gemakkelijker. Ik krijg de indruk dat oma, bij haar volle verstand, al aardig bezig is een bestemming die haar goeddunkt te vinden voor haar vermogen.
