[ archief ] Relatie over, ex blijkt zwanger. Hoe nu verder?

[terra2016]

Beste lezers,

Mijn verhaal is als volg;

Ik had een relatie met mijn ex meer dan een half jaartje gelden. Nadat ik uit met haar heeft gemaakt vertelde ze me achteraf dat ze zwanger is. Zij heeft zoveel tegen mij gelogen dat ik geen enkel vertrouwen in haar heb. Zij beweerde dat ze zoveel van me hield, waar achteraf een fabeltje bleek te zijn. De enige waar ze van houdt zijn materiële waarden.

Het kind heb ik wel enige twijfel of het van mij is, dus ik word geadviseerd om een DNA test te doen. Als het kind van mij is vind ik heel triest dat het kind onder zulke omstandigheden zal opgroeien. Ze weet heel erg goed dat ik een kind wil en maakt hierbij misbruikt. Ze zei tegen mij: "Als ik haar niet meer wil, kan ik mijn kind nooit meer zien. Ik ga ergens anders wonen en mijn telefoonnummer ga ik veranderen".

Ik weet niet hoe ik verder moet. Mijn zus zei tegen mij wat nou belangrijker is dan jouw eigen kind. Indien ik toch kies dat mijn kind in een gezonde familie zal opgroeien, moet ik mijzelf opofferen voor haar. Ik kan niet met een gerust hart slapen met haar. Als ik haar helemaal afwijs ben ik het kind kwijt.

Nu mijn vraag indien ik toch voor mijn kind kies, wat zijn de juristische stappen dat ik kan ondernemen. Ik ga sowieso niet met haar trouwen. Maar ik heb ooit gehoord dat na x aantal jaren samenwonen wordt het net gezien als een huwelijk, dus gemeenschappelijk van goederen. Als dat zo is wat voor samenlevingscontract moet ik opstellen?

Mijn andere vraag is ook, moet ik voor mijn eigen leven kiezen of voor mijn kind... ik heb geen raad..

[Appie83]

Juridisch gezien hebt u naar mijn weten een onderhoudsverplichting. Er wordt daarbij onderscheid tussen de onderhoudsverplichting richting de partner en richting de kinderen.
- Richting de partner: Omdat u niet getrouwd of geregistreerd partner bent en geen samenlevingscontract hebt gesloten waar u deze onderhoudsverplichting hebt afgesproken, hebt u geen onderhoudsplicht jegens de partner.
- Richting het kind: Als u het kind erkend dan bent u wettelijk vader en daardoor onderhoudsplichtig. Erkent u het kind niet dan bent u dat niet, maar kan de moeder de onderhoudsplicht laten vaststellen door de rechter evt door middel van DNA materiaal.

Ten aanzien van de omgang van het kind zou u bijvoorbeeld eens op deze site kunnen kijken http://www.familierechtadvocaat.nl/index.php/omgang

En hoe nu verder? Aangezien wij niet op de hoogte zijn (en ook niet hoeven te zijn) van de reden van het afbreken van de relatie en de omstandigheden tijden de relatie is daar niet veel zinnigs over te zeggen. Wel heeft u, als u inderdaad de vader bent, naast een wettelijk verplichting, een morele verplichting tegenover het kind, die u zo te lezen wel zou willen nemen . Hoe u deze in gaat vullen is geheel aan u. Maar een kind wordt ook niet gelukkig van een vader en een moeder die alleen vanwege het kind in een huis wonen. Elke dag ruzie, elkaar ontwijken, stilzwijgen isook geen goed fundament om op te groeien.

[moederslink]

Beste lezers,

Mijn verhaal is als volg;

Ik had een relatie met mijn ex meer dan een half jaartje gelden. Nadat ik uit met haar heeft gemaakt vertelde ze me achteraf dat ze zwanger is. Zij heeft zoveel tegen mij gelogen dat ik geen enkel vertrouwen in haar heb. Zij beweerde dat ze zoveel van me hield, waar achteraf een fabeltje bleek te zijn. De enige waar ze van houdt zijn materiële waarden.

Het kind heb ik wel enige twijfel of het van mij is, dus ik word geadviseerd om een DNA test te doen. Als het kind van mij is vind ik heel triest dat het kind onder zulke omstandigheden zal opgroeien. Ze weet heel erg goed dat ik een kind wil en maakt hierbij misbruikt. Ze zei tegen mij: "Als ik haar niet meer wil, kan ik mijn kind nooit meer zien. Ik ga ergens anders wonen en mijn telefoonnummer ga ik veranderen".

Ik weet niet hoe ik verder moet. Mijn zus zei tegen mij wat nou belangrijker is dan jouw eigen kind. Indien ik toch kies dat mijn kind in een gezonde familie zal opgroeien, moet ik mijzelf opofferen voor haar. Ik kan niet met een gerust hart slapen met haar. Als ik haar helemaal afwijs ben ik het kind kwijt.

Nu mijn vraag indien ik toch voor mijn kind kies, wat zijn de juristische stappen dat ik kan ondernemen. Ik ga sowieso niet met haar trouwen. Maar ik heb ooit gehoord dat na x aantal jaren samenwonen wordt het net gezien als een huwelijk, dus gemeenschappelijk van goederen. Als dat zo is wat voor samenlevingscontract moet ik opstellen?

Mijn andere vraag is ook, moet ik voor mijn eigen leven kiezen of voor mijn kind... ik heb geen raad..

@ terra2016,
voordat er nu van alles wordt bedacht en er zorgen over gemaakt worden , eerst nu een DNA test, lijkt mij.
Daarna hoef je pas verder na te denken over de vervolgstappen.

[langste adem]

Erg lastige situatie waar je helemaal afhankelijk bent van de medewerking van je ex .
Ook met betrekking to een DNA-test. Stel je ex heft een nieuwe vriend die het kind erkent, dan heb jij helemaal niets meer te zeggen over het kind, ook al ben jij de biologische vader. En dan ook geen bezoekregeling. Volgens mij kun je als vader geen DNA onderzoek afdwingen, andersom kan een moeder dat wel bij een vader.,

Is het kind er al eigenlijk ? En denk je dat ze mee wil werken aan een DNA onderzoek (al was het maar om kinderalimentatie veilig te stellen) , of wil ze gewoon alle banden verbreken met jou?

[rookje]

En hoe nu verder? Aangezien wij niet op de hoogte zijn (en ook niet hoeven te zijn) van de reden van het afbreken van de relatie en de omstandigheden tijden de relatie is daar niet veel zinnigs over te zeggen. Wel heeft u, als u inderdaad de vader bent, naast een wettelijk verplichting, een morele verplichting tegenover het kind, die u zo te lezen wel zou willen nemen . Hoe u deze in gaat vullen is geheel aan u. Maar een kind wordt ook niet gelukkig van een vader en een moeder die alleen vanwege het kind in een huis wonen. Elke dag ruzie, elkaar ontwijken, stilzwijgen isook geen goed fundament om op te groeien.

Vooral met de laatste zin ben ik het helemaal eens.
Als baby geboren is, dan, zoals al is geschreven (als moeder daar al toestemming voor geeft) een DNA test doen. En proberen er met de moeder uit te komenom een omgangsregeling te treffen. U lijkt me bereidwillig genoeg om ook de financieele kant, voor het kind, op u te willen nemen. Maar (weer) gaan samenwonen, omwille van de baby; ik zou het u sterk afraden, u heeft niet voor niets een punt achter de relatie gezet. Ik wens u veel wijsheid in uw beslissing.

[FredSpeler]

Ben je verantwoordelijk? Dan ga samen met haar naar de vrouwenarts, indien “ja” dan - vaderschapstest. Niet - doe de deur dicht.

[kweenie]

Wat denk je zelf. Als je nu al geen vertrouwen in je ex hebt en bij haar weg wilt, denk je dan serieus dat je nog minstens 18 jaar lang bij haar zou willen blijven wonen omdat je bij haar (en mogelijk jouw) kind zou willen zijn? Denk je dat je daar gelukkig van zou worden? En denk je dat het kind gelukkig opgroeit met twee ouders die niet goed met elkaar overweg kunnen en maar bij elkaar blijven 'om de kinderen'?

Ik zou zeggen, kies eieren voor je geld en doe wat het beste is voor jou én voor je kind en blijf niet tegen je zin bij je ex. Als dat als consequentie heeft dat je het kind niet meer ziet, dan is dat natuurlijk vervelend, maar lijk mij beter voor het kind dan dat het opgroeit in de aanwezigheid van een uiteindelijk diep ongelukkige en waarschijnlijk ook gefrustreerde vaderfiguur.

En vroeger of later zal het kind wellicht wel op zoek gaan naar de biologische vader.

[Appie83]

...Volgens mij kun je als vader geen DNA onderzoek afdwingen, andersom kan een moeder dat wel bij een vader.,...

Als de moeder niet wil dat de vader het kind erkent dan kan de vader vervangende toestemming van de rechter vragen.
Behalve als dit de belangen van de moeder bij een ongestoorde verhouding met het kind schaadt of de evenwichtige sociale verhouding van het kind in het gedrang komt.

Erkennen betekent nog niet dat je ook het ouderschap hebt. Om dit te krijgen heb je wel de toestemming van de moeder nodig. Het kind kan vanaf zijn of haar 16e ook toestemming geven.

Let wel, een kind kan maar een keer worden erkend. Als u het kind wil erkennen doet u er goed aan om zo snel mogelijk een advocaat in te schakelen en de gang naar de rechter te maken.

"Als ik haar niet meer wil, kan ik mijn kind nooit meer zien. Ik ga ergens anders wonen en mijn telefoonnummer ga ik veranderen".

Dit is natuurlijk een slecht fundament om samen met elkaar door te gaan. Gelukkig voor u heeft u ook recht op omgang met het kind. Zowel wanneer je een kind niet hebt erkend als wanneer je een kind wel hebt erkend heb je recht, volgens mij staat er in de wet zelfs het woord verplichting, op omgang met het kind. Wel zijn er bepaalde voorwaarden aan verbonden, die ik zo een twee drie niet op een rijtje heb.

[langste adem]

Dat recht op omgang is nog niet zo zeker als ik dit stukje lees (geplukt via google) ,

Als de biologische vader het kind erkend heeft, heeft hij recht op omgang met zijn kind. Zowel het kind als de ouder bij wie het kind niet verblijft, heeft recht op omgang. Als de biologische vader het kind niet erkent, is hij geen ouder in de zin van de wet en heeft hij als niet ouder (in de zin der wet) geen recht op omgang met het kind.
In het geval de biologische vader het kind niet erkent kan de rechter bepalen, dat "degene die in een nauwe persoonlijke betrekking staat tot het kind" op diens verzoek een omgangsregeling met het kind krijgt. De Hoge Raad heeft bepaald dat het zijn van de biologische vader daarvoor onvoldoende is. Daarvoor dient de biologische vader "bijkomende omstandigheden te stellen, waaruit voortvloeit, dat tussen hem en het kind een band bestaat, die als familie- en gezinsleven kan worden aangemerkt."

En die " nauwe persoonlijke betrekking" komt er niet als de ex haar dreigement waarmaakt van " ik ga ergens anders wonen met een ander telefoonnummer als je bij me weggaat" .

[terra2016]

Bedankt voor jullie reacties.
Als ik goed begrijp is het niet makkelijk om recht op omgang te krijgen als ik niet als juridisch vader word erkend. Erkenning is ook moeilijk als mijn ex niet meewerkt. Hierbij denk ik beter dat ik een advocaat ga inschakelen. Weet iemand een verwijzing naar een goede advocaat op dit terrein in of rondom Amsterdam? Het kind is niet mijn bezet, maar ik wil mijn eigen kind wel zien.

Is het kind er al eigenlijk ? En denk je dat ze mee wil werken aan een DNA onderzoek (al was het maar om kinderalimentatie veilig te stellen) , of wil ze gewoon alle banden verbreken met jou?

Het kind is er nog niet. Als ze zou meewerken aan een DNA onderzoek, zou het mijn kans om het kind te erkennen vergroten? Ik denk dat ze alle banden met mij zou verbreken indien ze haar zin niet krijgt.

[langste adem]

Als ze zou meewerken aan een DNA onderzoek, zou het mijn kans om het kind te erkennen vergroten? Ik denk dat ze alle banden met mij zou verbreken indien ze haar zin niet krijgt.

Het erkennen zou nu al kunnen tijdens de zwangerschap. Maar voor het erkennen heb je dus toestemming van je ex nodig. En je wil vast niet erkennen als je niet 100% zeker weet dat het kind van jou is. En wie weet valt jouw vraag om een DNA verzoek misschien in verkeerde aarde. En je kunt haar moeilijk dwingen om eraan mee te werken.

Maar ja, als je DNA aantoont dat jij de vader bent schat ik je kansen wel hoger in voor op zijn minst een bezoekregeling.

[Appie83]

Maar voor het erkennen heb je dus toestemming van je ex nodig. En je wil vast niet erkennen als je niet 100% zeker weet dat het kind van jou is. En wie weet valt jouw vraag om een DNA verzoek misschien in verkeerde aarde. En je kunt haar moeilijk dwingen om eraan mee te werken.

Voor erkenning heb je inderdaad toestemming nodig van je ex, maar als de ex dit niet wil dan kan je aan de rechter vervangende toestemming vragen. De rechter wil natuurlijk wel weten of je de biologische vader bent en kan de ex dwingen om mee te werken aan een DNA onderzoek. Een goede verstandhouding is echter ook belangrijk en een gang naar de rechter helpt hier natuurlijk niet aan mee. Aan de andere kant kan ook een derde het kind erkennen als juridische vader en dan hebt u het nakijken.

Erkennen betekent nog niet dat je ook het ouderschap hebt. Om dit te krijgen heb je wel de toestemming van de moeder nodig. Het kind kan vanaf zijn of haar 16e ook toestemming geven.

Ik schreef eerder dat ouderschap alleen kan als de moeder toestemming geeft. Echter ook hierbij geldt dat de je de rechter vervangende toestemming kan vragen. Wel toetst de rechter of dit in het belang is van het kind. Wel is volgens mij wel nodig dat je al juridisch vader bent.

Maar ja, als je DNA aantoont dat jij de vader bent schat ik je kansen wel hoger in voor op zijn minst een bezoekregeling.

Voor een omgangsregeling is verwantschap inderdaad van belang, maar u gaf zelf al aan dat er ook bijkomende omstandigheden moeten zijn waaruit voortvloeit, dat tussen de biologische vader en het kind een band bestaat, die als familie- en gezinsleven kan worden aangemerkt.
Welke bijkomende omstandigheden nodig zijn indien het gaat om een pasgeboren baby zou ik echt niet weten.

[sjohie]

Ik zou even kijken op de site van de stichting voor dwaze vaders. Daar zit erg veel juridische kennis op dit vlak, vooral gezien vanuit de vader "kant" die binnen de huidige wettelijke kaders soms een behoorlijke achterstand kan hebben tov de biologische moeder.

[kweenie]

Even advocaat van de duivel.

Ik denk dat ze alle banden met mij zou verbreken indien ze haar zin niet krijgt.

En hiermee zal ze de komende 18 jaar blijven dreigen. Waarbij het van kwaad tot erger gaat. Dus zul je flink financieel moeten gaan bijdragen aan de opvoeding en zul je je op alle andere gebieden ook aan haar grillen moeten aanpassen. Tot je financieel uitgekleed bent.

En intussen zal ze gewoon doen waar ze zelf zin in heeft en je achter je rug om vierkant uitlachen.

Bovendien, het feit dat je een DNA-test zou willen doen en dus gerede twijfel hebt over jouw vaderschap geeft ook al aan dat ze waarschijnlijk een (of meer) andere mannen erop na houdt. Denk je nu echt dat dat beter wordt de komende jaren? Je zult jarenlang ongelukkig moeten aanzien hoe zij zich met haar nieuwe vriend(en) 'vermaakt', waarbij ze jou ook nog eens als gratis oppas kan zien. En als je daar bezwaar tegen hebt, zal ze weer dreigen om te gaan verhuizen.

Dus zij gaat lekker verder met haar leven en jij zit de komende 18 jaar op een doodlopende weg waar je langzaam maar zeker wegkwijnt.

[langste adem]

Ik wist niet of ik dit wel moest posten of niet want het is ook weer niet heel netjes....

Maar als het je puur erom te doen is om je eigen kind te kunnen zien, kun je nu natuurlijk ook net doen alsof je bij haar wil blijven op voorwaarde van een DNA onderzoek, Zodat het misschien wat makkelijker voor je is om een erkenning te regelen. En nadat je het kind erkent hebt hoef je natuurlijk geen 18 jaar bij elkaar te blijven. Maar nogmaals dit vedient ook niet de schoonheidsprijs want je geeft je ex dan valse hoop.

Misschien gewoon beter om open kaart te spelen met haar op een rustig moment. Ze kan in alle emotie wel roepen dat ze alle banden verbreekt, maar aan de andere kant zal zij er ook mee gebaat zijn als jij ook bijdraagt in het onderhoud van het kind. En ze zal ook heus zelf wel inzien dat " bij elkaar blijven vanwege het kind" ook voor haar niet ideaal is.

[Brahms]

Even korte reactie, zou echt eerst voor de DNA gaan.
Straks blijkt het allemaal anders te zijn, niet zwanger (!), andere vader, en heb jij grijze haren en een zenuwinzinking...........

[langste adem]

Als de relatie een half jaar geleden was zou er inmiddels toch wel een buikje te zien moeten zijn ...
Maar inderdaad, DNA test eerst , om te bewijzen dat jij wel de echte vader bent. Maar dan zou de baby er eerst moeten zijn voordat je DNA kan afnemen. Denk ik tenminste.

[moederslink]

@ terra2016,
voordat er nu van alles wordt bedacht en er zorgen over gemaakt worden , eerst nu een DNA test, lijkt mij.
Daarna hoef je pas verder na te denken over de vervolgstappen.

Even korte reactie, zou echt eerst voor de DNA gaan.
Straks blijkt het allemaal anders te zijn, niet zwanger (!), andere vader, en heb jij grijze haren en een zenuwinzinking...........

@Brahms, helemaal mee eens, zie mijn reactie , gissen, speculeren , invullen , geeft vooralsnog nu alleen maar slapeloze nachten en misschien allemaal voor niets.

[Brahms]

Juist, zeker als je dit tekstdeel van TS leest:

.......Nadat ik uit met haar heeft gemaakt vertelde ze me achteraf dat ze zwanger is. Zij heeft zoveel tegen mij gelogen dat ik geen enkel vertrouwen in haar heb.........

Maar goed, TS is weinig on-line, en als die zijn probleem alhier behandeld wil hebben zal hij toch wat meer moeten vertellen........
Anders blijft het gissen, en dat heeft geen enkel nut.

[terra2016]

Ik zou even kijken op de site van de stichting voor dwaze vaders. Daar zit erg veel juridische kennis op dit vlak, vooral gezien vanuit de vader "kant" die binnen de huidige wettelijke kaders soms een behoorlijke achterstand kan hebben tov de biologische moeder.

Dank u voor de website, vind het heel nuttig. Ik zal contact maken indien het nodig is.

Dus zij gaat lekker verder met haar leven en jij zit de komende 18 jaar op een doodlopende weg waar je langzaam maar zeker wegkwijnt.

Ik weet niet wat er allemaal met haar scheelt. Ze kan eigenlijk een goede normale leven leiden (als goed persoon). Ze heeft zo vaak gezworen dat ze de waarheid spreekt en achteraf blijkt dat het een leugen is. Het kind heeft ze gepland, zodat ze ermee kan profiteren. Het kind om mij te vast te binden en om mij te dreigen. Zo kan ze doen waar ze zin in heeft.

Maar als het je puur erom te doen is om je eigen kind te kunnen zien, kun je nu natuurlijk ook net doen alsof je bij haar wil blijven op voorwaarde van een DNA onderzoek, Zodat het misschien wat makkelijker voor je is om een erkenning te regelen. En nadat je het kind erkent hebt hoef je natuurlijk geen 18 jaar bij elkaar te blijven. Maar nogmaals dit vedient ook niet de schoonheidsprijs want je geeft je ex dan valse hoop.

Voor het kind kan Ik haar wellicht nog een kans geven als voorwaarde dat ze niet meer gaat liegen (ook een DNA onderzoek) en als ze nog steeds tegen mij liegt dan is het definitief uit. Deze vrouw kan namelijk haar eigen moeder dood wensen, als ze de waarheid wil verbergen. Hierbij geef ik haar geen valse hoop ze is degene die haar hoop gaat geven. Ik denk dat het ook niet makkelijk voor haar is als alleenstaande moeder, vandaar dat ze gaat dreigen.