[ archief ] VGZ // uitzending 22 januari

[treinreiziger]

In de uitzending van 22 januari kon een 84 jaar oude vrouw niet rekenen op een coulante afhandeling van zorgverzekeraar VGZ. Ze werd in Genk behandeld, artsen dachten dat VGZ wel zou betalen. De oude vrouw had volgens rader nog niet eerder ooit iets geclaimd en trouw haar premie betaald.
VGZ wilde geen oplossing meer aanbieden, omdat de mevrouw na twee jaar wachten maar naar de rechter was gestapt.
Kennelijk hebben ze bij VGZ geen gvoel voor service en imago.

Ik heb de woordvoerder van VGZ een mailtje gestuurd en gezegt dat ik het wel heel erg vond dat ze niet een gebaar wilde maken. Als jullie het met mij eens zijn, dan kun je een mailtje sturen naar: [email protected] (Hij was ook in de uitzending)

[Anastasia]

Als je vooraf vraagt, vaak hebben ze wachtlijst bemiddeling, en ze mogen dan ook beoordelen of ze het vergoeden, ook of het daar duurder of goedkoper zal zijn is vaak van belang.

Dus vooraf toestemming vragen, en zowel bij vroeger Unive als mijn huidige VGZ al toestemming gekregen, maar ze wezen me wel op de risico's als er complicaties komen ik daar wel eens erg lang zou moeten blijven, en familie komt niet zomaar, vooral met dit slechte winterweer!

[Bailey]

Ze zijn er dus gewoon vanuit gegaan dat het wel vergoed zou worden? Zonder dit zeker te weten? Sorry, maar dat vind ik een beetje dom. Eerst navragen of iets vergoed wordt, zo niet dan proberen toch een aanvraag in te dienen of het uit coulance wel vergoed kan worden. Maar niet eerst de behandeling ondergaan en er vanuit gaan dat het wel vergoed wordt en dan klagen als je het niet krijgt.

[treinreiziger]

Maarja, voor iemand die nog niet eerder gedeclareerd heeft ....
Kijk, VGZ staat in haar recht ... maar een coulante 1-malige afhandeling zou ik wel netjes vinden.

[Bailey]

Dat je nog nooit gedeclareerd heeft staat hier helemaal buiten. Het gaat erom of iets opgenomen is in de vergoedingen of niet. Coulance? Ja...kan, hoeft niet. Hangt van heel veel dingen af.

[treinreiziger]

In dit geval had ook haar huisarts een beroep gedaan op VGZ.
En ik vind, als het om coulance gaat, meespelen of iemand altijd klaagt en / of al veel ervaring heeft wel meespelen.

[Toolboy]

Ik heb de indruk dat er meer aan de hand is als dat wij weten.
En knippen van een intervieuw is vrij gemakkelijk.
Moeilijk om nu al een oordeel te vellen maar ik denk dat dit voor de rechtelijke uitspraak al is opgelost

[basics]

Ik vind ten eerste het interview, zoals zo vaak, door Antoinette niet goed. Zoals altijd gaat ze niet inhoudelijk/rationeel op de zaak in, maar speelt ze op persoonlijke affiniteit met de betrokkene.
'Kunt u niet uw hand over uw hart strijken voor deze mevrouw met kanker?' is de trekking.
Dat is niet fair, dit is stemmingmakerij en haast chantage vind ik.

Want waar gaat het nou écht om? De feiten:
Zoals al eerder gezegd inderdaad: Klant heeft zonder vooraf overleg aangenomen dat de zorgverzekeraar ging vergoeden.
Hier is geen redelijke aanname toe echter
Sterker nog: klant is zich terdege er van bewust was dat dit een twijfel geval was. Immers: Ze refereert aan de artsen aan wie ze bevstiging heeft gevraagd, die haar bevestigd hebben dat het wel vergoed zou worden.
Maar : de arts is geen partij mbt wel of geen vergoeding. De partij is klant en zorgverzekeraar.
Klant heeft echter niet overleg gehad met deze partij.
Inderdaad kun je dan na alles wel een beroep doen op coulance. Maar als die niet gehonoreerd wordt houdt het simpelweg op.

En trouwens...Waarom wordt nergens in het item gerefereerd aan de polisvoorwaarden van VGZ? Ik denk dat ik het weet...deze pleiten vast tegen de klant (...)

[premiercru]

1.Van enige coulance in de zorg moet niemand afhankelijk hoeven te zijn. Dit moet door de overheid duidelijk bij goede regelgeving worden bepaald.
2.Wanneer er echt iets mis is, is men blij met elke medische hulp en is er bovendien geen tijd om eerst polisvoorwaarden en/of een aanvraag bij zorgverzekeraar in overweging te nemen. Als je vlak voor een operatie staat kan er ook geen sprake meer zijn van vooraf toestemming vragen. Voor de zorgverzekeraar erg gemakkelijk achteraf niet te vergoeden want de operatie is toch al gebeurd.
3.Het kan immers niet de bedoeling zijn van een zorgstelsel, dat de patiënten en de belastingdienst de hoge zorgpremies betalen, een groot deel van de kosten toch nog voor rekening van de patiënt komen en de als gevolg van een operatie minder te betalen kosten voor zorg/verpleging/medicijnen/ziekenhuisopnamen ten voordele komen van de zorgverzekeringen.

[Chanmaster]

Er was in deze geen sprake van spoedgebonden zorg. Het enige item wat in de wijze van handelen legetiem is betreft het verkorten van de wachttijd welke er voor staat om de betreffende medische zorg in Nederland te krijgen. Hier speelt dus alleen het niet willen wachten op de beurt dus dan maar naar de buurman. Nu is het zodanig geregeld dat voor een dergelijke gang van zaken duidelijke regels en afspraken gelden. Er moet overwegende de situatie onderscheid worden gemaakt tussen daadwerkelijke spoedeisende hulp en de overige gevallen. In de laatste categorie valt belanghebbende. Wil men in het buitenland aanspraak maken op dergelijke zorg en dan dat deze door het ziekenfonds betaald wordt dan moet daaraan vooraf toestemming door het ziekenfonds toestemming worden verleent. Ik kan niet voor de ziekenfondsen spreken maar mij zijn uit eerdere jaren gevallen bekend waarin soortgelijke zaken werden behandeld. Niet alleen VGZ handelt zo, ook andere ziekenfondsen zullen in deze niet thuis geven. Op de vraag of het ziekenfonds in een dergelijk verzoek zou hebben ingestemd kan ik geen antwoord geven maar ikzelf denk van niet omdat de behandeling goed in Nederland kan alleen zal belanghebbende dan op de beurt moeten wachten.

[Cindy32]

Ik heb begrepen uit het intervieuw dat mevrouw wel diverse keren naar VGZ heeft gebeld en dat zij niet te horen had gekregen dat zij een machtiging moest regelen.
Teven zeiden de mensen dat ze sommige rekeningen wel vergoed hadden gekregen en anderen niet.

Er is totaal niet gezegd dat het geen spoed had. Het was kanker, dus snel opereren lijkt mij logisch.

Waar zijn wij nu met 1 Europa als je 20 km over de grens je niet eens mag laten opereren.

Het is natuurlijk schandalig dat je voor de een wel je hand over je hart strijkt en voor de ander die naar de rechter is gegaan niet.
Een 84 jarige mevrouw. Dan is je fatsoen wel een beetje ver gedaald.
Zo van, als u nu niet naar de rechter was gestapt dan had ik het u wel vergoed, maar u wil uw recht halen, dan niet.
Had u uw mond maar moeten houden.

[kiz]

Voor dames van 84 gelden dezelfde verzekeringsvoorwaarden als voor ieder ander. De leeftijd in relatie tot "fatsoen" gebruiken is dus niet reëel.
Ook het feit dat mevrouw "nog nooit iets" heeft geclaimd is niet relevant, dit is namelijk nauwelijks beïnvloedbaar. Je hebt immers niet de keuze geen ziekte, aandoening of ongeval te krijgen. Dat overkomt je - of niet, en daarmee wordt mede bepaald hoeveel "claim" je op de zorg legt.
Verder had mevrouw beter vantevoren de verzekeringsvoorwaarden gelezen; het vragen van een bevestiging bij een arts is nutteloos, aangezien niet de arts maar de verzekeraar beslist.
Sneu voor mevrouw, maar ook in dit geval geldt "gokken is dokken".

[Shine]

Reportage 1:

Hernia.
Klant heeft verscheidene keren VGZ gebeld en de vraag voor vergoeding bij operatie in het buitenland voorgelegd waarop ze antwoord kreeg: Ja, wordt vergoed.
Hierna heeft ze de afspraak voor de desbetreffende operatie in het buitenland gemaakt. Raar is het dat deze patient 24 uur voor de opname een schrijven van VGZ krijgt dat deze operatie in het buitenland niet wordt vergoed en dat de voorgaande verstrekte informaties foutief is en op misverstanden berusten. Althans, dat is wat ik uit deze reportage haalde.
In dit geval zeg ik: vergoeden VGZ.
Een reeds gemaakte afspraak voor operatie bel je niet zomaar even af. Ook daar zijn weer kosten aan verbonden. VGZ heeft de plank verschillende keren misgeslagen door de klant meermaals foutief te informeren bij een duidelijke vraagstelling, nog vóórdat de patient een afspraak in het buitenland maakte. Patient vroeg om machtiging, kreeg deze ook, maar werd nauwelijks 24 uur voor operatie weer ingetrokken door VGZ.
Verwijtbaar is de verzekering en niet de verzekerde die in dit geval alle paden keurig had doorlopen.


Reportage 2:

Bloed in nieren.
Patient is afgegaan op een aanname door een dokter maar heeft nagelaten zelf de verzekeraar vooraf te bellen voor informatie en dus een bevestiging.
Verder heeft patient toch nog 9 van de 12 behandelingen vergoed gekregen. Het stokt bij de laatste drie. Vervelend voor de patient, maar ze mag in haar handen knijpen.
Verder vond ik deze reportage erg incompleet. Het ene moment was de vrouw levensbedreigend ziek, het andere moment weer niet.
Niemand kiest voor een ziek zijn. Het argument dat een klant nog nooit gebruik heeft gemaakt van de verzekering en dat het daarom dan maar vergoed zou moeten worden is géén argument.
Zelfs onder de chronisch zieken zijn er voldoende die bepaalde medicijnen zelf moeten betalen omdat deze niet in de vergoeding zitten.
Slap dat Radar vervolgens op een gemoed gaat werken bij de werknemer van VGZ. Liever had ik gezien dat Radar de voorwaarden beter had bestudeerd en vanuit deze zakelijke invalshoek de koe bij de horens had gevat.
Maar goed, de gerechtelijke procedure loopt al. Wat dat aangaat had deze reportage, in tegenstelling tot reportage 1 eigenlijk al geen toegevoegde waarde in het programma.

Waarom heeft men niet meer aandacht besteed aan geval nr 1 ???
Die stond tenminste sterk omdat zij wel vooraf verschillende keren te horen had gekregen dat het vergoed zou worden door de verzekeraar zelf, maar op letterlijk het laatste moment ineens teruggetrokken is.

[Chanmaster]

Inderdaad SHine, in geval rapport 1 heb je gelijk. Wanneer er een toezegging is dan diend men zich daaraan te houden alleen staat de wetgeving dit soort wegen niet toe. Er zijn er in nederland duizende die moeten wachten op een opname al dan niet met spoed. Ik ken mensen die moeten wachten op een hartoperatie, ook spoed zou je zeggen maar dat is niet het geval. De patiënt heeft een lekkerde hartklep als gevolg van reuma en de daaraan verbonden duurzaam gebruikte medicatie. Hij moet wachten tot mei 2007. Zou hij naar het buitenland gaan dan zou hij over een week onder het mes kunnen.
er is echter één groot onderscheid. De operaties in het buitenland zijn over het algemeen niet zo duur als hier in Nederland waardoor de artsen er niet zoveel verdienen als de artsen hier.
In Duitsland worden de prijzen door de overheid bepaald en zijn de artsen en chirurgen in dienst van de staat. Geen gezeur dus maar daar zijn ook grote wachtlijsten. Omdat de Nederlandse ziekenfondsen meer betalen voor een operatie krijgen nederlanders in het buitenland voorrang. De ziekenfondsen krijgen op hun beurt weer tikken over de vingers van de ziekenfondsraad waardoor men eerder gedane toezeggingen moet corrigeren.
Die West Deutsche Krankenkasse is semie overheid.

[Nexus]

Van de ene kant kan ik begrijpen dat er regels zijn en dat die enige naleving verdienen maar van de andere kant zouden zorgverzekeraars ook de regels hier en daar een beetje mogen buigen in situaties zoals beschreven en besproken tijdens de uitzending.

Onze hele samenleving hangt van regeltjes aan elkaar en blijkbaar kan buiten die regels helemaal niks meer, dat is gewoonweg te zot voor woorden. Overleg moet altijd mogelijk zijn en een starre houding zoals die van VGZ zou door de overheid afgestraft moeten worden. De regels die er zijn worden nooit in overleg met de afnemer gemaakt maar zijn wel bedoeld voor de afnemer en daar gaat het fout. Als grote bedrijven zoals VGZ samen met een belangenorganisatie de regels zou toetsen aan de realitiet voor deze gebruikt gaan worden zouden een hoop van deze misstanden voorkomen kunnen worden.

[Shine]

Onze hele samenleving hangt van regeltjes aan elkaar en blijkbaar kan buiten die regels helemaal niks meer, dat is gewoonweg te zot voor woorden.

Ik wil niet vervelend zijn maar Nederland staat stijf van het gedoogbeleid. Gedogen is ook een typisch nederlands woord wat je in geen enkele andere taal zult vinden laat dus staan naar kunt vertalen.
Dat geeft al behoorlijk wat aan.

Zorgverzekeraars buigen de regels al. Als consument kun je altijd een vraag indienen of een bepaalde operatie, medicijn enz. enz. toch uitgevoerd kan worden of vergoed. Coulance beleid heet dat.
Blijft wel het feit en dus een basisregel dat je dit als consument (vooraf) moet indienen.
Zou je regels met de afnemers maken dan krijg je nooit regels. De realiteit is voor iedereen weer anders. Iedereen wil dan weer wat anders in zijn/haar eigen voordeel. Regels moet je zien als een basisuitgangspunt onder de noemer als: gelijke monniken, gelijke kappen.
En aan de basisregel heeft patient no 2 zich niet gehouden. Namelijk contact opnemen en vooraf vragen!
Zo star heeft de VGZ zich naar patient nr 2 niet opgesteld. Immers, 9 van de 10 rekeningen hebben ze vergoed.
Kwalijk vind ik hoe VGZ met patient 1 omgaat, temeer omdat deze wél verscheidene keren vooraf geinformeerd heeft en fiat had gekregen. Wat dus op letterlijk het laatste moment is ingetrokken onder de noemer: het berust op een misverstand.