[ archief ] Garantie bij Apple

[alfatrion]

De consumentenorganisaties kunnen wel toetsen en testen of het product aan de uitspraken en specificaties voldoet welke door de fabrikant is opgegeven.

De wet zegt dat deze A-merk laptop van dezelfde kwaliteit en dezelfde prestaties moet bieden als andere A-merk laptops van b.v. een andere fabrikant.

[BBCS]

BBCS,

De verkoper moet na de garantieperiode een product kosteloos herstellen of vervangen, wanneer er aan het product iets defect raakt wat de koper nog niet hoefde te verwachten en waarvan de oorzaak bij het product ligt. Dus wanneer een harde schrijf na twee jaar kapot gaat kan de koper recht hebben op kosteloos herstel of vervanging, maar als het de accu betreft niet.

Niet dus!

Jij hebt het over de verwachte levensduur, en die is niet van toepassing.

De verkopende partij dient alleen kosteloze reparatie of vervanging uit te voeren als het product niet volgens de koopovereenkomst is, niet de eigenschappen bezit welke de koper op grond van de koopovereenkomst had mogen verwachten (en daar staat ook de garantieperiode in!!!), met daarbij de uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers.

En in het algemeen geven de fabrikanten over de soort gelijke producten de dezelfde kwaliteit en eigenschappen en gelijke garantieperiodes.
En als de fabrikanten 1 jaar garantie geven op een notebook, kan niet worden gezegd dat een computer 5 jaar probleemloos mee moet gaan.

De verkoper moet na de garantieperiode een product kosteloos herstellen of vervangen, wanneer er aan het product iets defect raakt wat de koper nog niet hoefde te verwachten

Daarbij moet jij zeggen: volgens de consumentenorganisaties!
Dat is een mening van die organisaties en daar kunnen geen rechten aan ontleent worden.
Dat probeer ik je al jaren aan het verstand te brengen!

Al die uitspraken van de verwachte levensduren e.d. is allemaal gebaseerd op meningen van consumentenorganisaties. Helaas nemen diverse rechters dat over, wat niet kan.

De uitspraken van de verwachte levensduren dient gebaseerd te zijn op de uitspraken van de fabrikanten en winkelier, en niets anders.

De consumentenorganisaties kunnen kunnen wel toetsen of het product ook daadwerkelijk aan de uitspraken van de fabrikant of winkelier voldoet, maar kunnen zelf geen eigen mening geven wat men van het product mag en kan verwachten.

Daarbij gooien die organisaties alle producten van de dezelfde soort (laptop, boormachine, e.d. ) op één grote hoop en bepalen daaruit een verwachte levensduur.
De vaak genoemde levensduur tabellen.

Ook is wel eens geopperd over de levensduur label. Echter kan die ook niet, omdat de gebruiksduren en gebruiksintensiteit daarin niet zijn meegenomen.
Dan spreekt men over een gemiddelde, en daar zit nog behoorlijk verschil in.
Daarnaast is normale slijtage, onderhoud (of gebrek aan onderhoud) ook daarin niet meegenomen.

En daarom kunnen die verwachte levensduren, gemiddelde levensduren, levensduurtabellen en levensduurlabels niet.

Daar is ook gelukkig de wetgeving ook niet op gebaseerd.

Het probleem (en dat heb ik ook heel vaak aangegeven) is dat het voor de consument niet duidelijk is wat men van het product mag en kan verwachten. Daarom is de overeenkomst zo belangrijk.
Wat heeft de koper aan de verkopende partij medegedeeld wat haar/zijn wensen zijn van het product, waar het product voor gebruikt wordt enz.

[BBCS]

De consumentenorganisaties kunnen wel toetsen en testen of het product aan de uitspraken en specificaties voldoet welke door de fabrikant is opgegeven.

De wet zegt dat deze A-merk laptop van dezelfde kwaliteit en dezelfde prestaties moet bieden als andere A-merk laptops van b.v. een andere fabrikant.

Wat is een A merk en wat is een B merk?

Een Toshiba is een A-merk. Is wat duurder dan een Acer.
Acer geeft 1 jaar garantie, Toshiba 2 jaar garantie.

Maar geen enkele fabrikant geeft aan dat die notebook 5 jaar probleemloos zal functioneren.

Laat ik dit zeggen:
De fabrikanten geven voor de dezelfde specificaties en prijsklasse vrijwel de dezelfde garantieperiode.

De garantieperiode is die periode waarin de fabrikant de goede werking garandeert (garant staan, een waarborg), en dan heb ik het over de standaard garantie.
Men geeft niet de keiharde garantie dat het product niet kapot kan of zal gaan. Kan ook niet, maar dat terzijde.

In de praktijk is het zo dat de fabrikanten òf een garantieperiode geven òf een verwachte levensduur/draaiuren enz.

[BBCS]

Bij de diverse rechtszaken werd een garantie, die door de verkopende partij was gegeven, verworpen.
De reden is dat in dat geval niet aan de eisen van artikel 6a van wetboek 7 werd voldaan.

Als een fabrikant of winkelier een garantie geeft, dient men ook aan te geven wat precies die garantie inhoud en wat de fabrikant of winkelier daarbij aan de koper voor rechten geeft.

De fabrikant kan aangeven:
- Het product is vrij van fabricage-, montage- of materiaal fouten. Als gedurende een jaar na aankoop problemen omtrent fabricage-, montage- of materiaal fouten, heeft de koper recht op kosteloze reparatie of vervanging.

- Het product is gemaakt om 2.000 uur probleemloos mee te gaan. Mocht het product voor die tijd defect gaan bij gebruik volgens de handleiding, dan heeft de koper recht op kosteloze reparatie of vervanging.

De fabrikant en winkelier bepalen zelf de voorwaarden aan die garantie die men geeft.

[BBCS]

En ik zie hem hier toewerken naar dat wanneer de verkoper een winkeliersgarantie van één jaar geeft dan de koper dan niet mag verwachten dat het product langer meegaat. Dat is waarom hij hier zoveel belang hecht aan het woord 'koopovereenkomst'

Jij houdt je veel te veel vast aan uitspraken van consumentenorganisaties en technische levensduren.
Ook uitspraken van een computerblad van 10 jaar terug ga jij rechten aan ontlenen.

Noch de computerbladen, noch de consumentenorganisaties kunnen uitspraken doen waar rechten aan ontleent kunnen worden.

Zij kunnen wel het product toetsen op de uitspraken van de fabrikant en winkelier, maar zelf nooit een eigen mening uiten waar het product aan moet voldoen.

Een technische levensduur is die periode waarin een product maximaal meegaat, inclusief reparaties.
Een technische levensduur is niet een periode waarin de verkopende partij aansprakelijk is voor een defect buiten de schuld om van de consument.

Daarbij vergeten veel organisaties nog het volgende:
Als een koper kosteloze reparatie wilt eisen, dient de koper wel met het keiharde bewijs te komen dat het product ten tijden van de koop niet in orde was.

[alfatrion]

De verkopende partij dient alleen kosteloze reparatie of vervanging uit te voeren als het product niet volgens de koopovereenkomst is, niet de eigenschappen bezit welke de koper op grond van de koopovereenkomst had mogen verwachten (en daar staat ook de garantieperiode in!!!), met daarbij de uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers.

1. Als de verklaring van de voorverkopers de koper niet hebben bereikt maken deze geen deel uit van de overeenkomst. Zie art. 3:37 jo 3:40 BW
2. De aard van de zaak bepaalt mede datgene wat de koper op grond van de overeenkomst mag verwachten.
3. De wettelijke regel dat het product dezelfde kwaliteit en prestaties moet bieden als andere soort gelijke producten maakt ook een deel uit van de koopovereenkomst. Zie hier

De verkoper moet na de garantieperiode een product kosteloos herstellen of vervangen, wanneer er aan het product iets defect raakt wat de koper nog niet hoefde te verwachten

Daarbij moet jij zeggen: volgens de consumentenorganisaties!

Nee, volgens de wet. Wil je het wel eens laten om mijn zinnen uit hun verband te rukken? Jij verteld iedereen dat je twee volzinnen niet los van elkaar mag lezen, maar negeert nu wel zomaar een deel van mijn zin?

De uitspraken van de verwachte levensduren dient gebaseerd te zijn op de uitspraken van de fabrikanten en winkelier, en niets anders.

De levensverwachting van een product dient gebaseerd te worden op de levensverwachting van soort gelijke producten. Dit is hooguit anders wanneer de verkoper heeft aangegeven wat de levensverwachting is dit van dit product, maar is zelden het geval.

Maar geen enkele fabrikant geeft aan dat die notebook 5 jaar probleemloos zal functioneren.

Zie punt 3.

[BBCS]

3. De wettelijke regel dat het product dezelfde kwaliteit en prestaties moet bieden als andere soort gelijke producten maakt ook een deel uit van de koopovereenkomst. Zie hier

Toedeledokie!

Je weet ook donders goed dat als de fabrikanten 1 jaar garantie geven, de consumentenorganisaties 5 jaar aangeven, dat men aan die 5 jaar rechten gaat ontlenen.

Zie mijn eerdere posting: klik

[BBCS]

De verkoper moet na de garantieperiode een product kosteloos herstellen of vervangen, wanneer er aan het product iets defect raakt wat de koper nog niet hoefde te verwachten

Daarbij moet jij zeggen: volgens de consumentenorganisaties!

Nee, volgens de wet. Wil je het wel eens laten om mijn zinnen uit hun verband te rukken? Jij verteld iedereen dat je twee volzinnen niet los van elkaar mag lezen, maar negeert nu wel zomaar een deel van mijn zin?

Wie bepaalt die eigenschappen?
De fabrikanten/winkelieren of de consumentenorganisaties?

Wie bepaalt wat je van het product mag verwachten?
De fabrikanten/winkelieren of de consumentenorganisaties?

[Leo The Emperor]

Als de posters gaan verwijzen naar hun eerdere postings betekent dit toch dat alles al gezegd is, en dat men in herhaling vervalt, wat tegen de gedragsregels is ...

[BBCS]

Als de posters gaan verwijzen naar hun eerdere postings betekent dit toch dat alles al gezegd is, en dat men in herhaling vervalt, wat tegen de gedragsregels is ...

Nee hoor!

[alfatrion]

3. De wettelijke regel dat het product dezelfde kwaliteit en prestaties moet bieden als andere soort gelijke producten maakt ook een deel uit van de koopovereenkomst. Zie hier

Toedeledokie!

Je weet ook donders goed dat als de fabrikanten 1 jaar garantie geven, de consumentenorganisaties 5 jaar aangeven, dat men aan die 5 jaar rechten gaat ontlenen.

Wanneer een product met een jaar garantie wordt verkocht betekent dat niet dat het product een levensverwachting heeft van een jaar, dus is de wettelijke regel van kracht dat dit aan de hand van de gemiddelde levensduur van soort gelijke producten moet worden vastgesteld.

Wie bepaalt die eigenschappen?
De fabrikanten/winkelieren of de consumentenorganisaties?

De rechter.

Wie bepaalt wat je van het product mag verwachten?
De fabrikanten/winkelieren of de consumentenorganisaties?

De rechter.

[BBCS]

3. De wettelijke regel dat het product dezelfde kwaliteit en prestaties moet bieden als andere soort gelijke producten maakt ook een deel uit van de koopovereenkomst. Zie hier

Toedeledokie!

Je weet ook donders goed dat als de fabrikanten 1 jaar garantie geven, de consumentenorganisaties 5 jaar aangeven, dat men aan die 5 jaar rechten gaat ontlenen.

Wanneer een product met een jaar garantie wordt verkocht betekent dat niet dat het product een levensverwachting heeft van een jaar, dus is de wettelijke regel van kracht dat dit aan de hand van de gemiddelde levensduur van soort gelijke producten moet worden vastgesteld.

En die is dan ook één jaar!

Echter maak jij weer de vergelijking dat een laptop 5 jaar probleemloos mee moet gaan, en daar dan de verwachting op baseert.
Dat kan dus niet.
Jij hebt al heel vaak aangegeven dat de verwachting van een computer 5 jaar is.

Als de fabrikanten van de dezelfde soort (dus de dezelfde prijsklasse, configuratie) de dezelfde garantieperiodes hanteren (1 jaar) dan is de verwachting van die laptopsoort ook maar 1 jaar.

Wie bepaalt die eigenschappen?
De fabrikanten/winkelieren of de consumentenorganisaties?

De rechter.

Wie bepaalt wat je van het product mag verwachten?
De fabrikanten/winkelieren of de consumentenorganisaties?

De rechter.

De rechter dient zijn uitspraken te baseren op de uitspraken van de fabrikanten/winkelieren en niet op de meningen van de consumentenorganisaties.

En je weet heel goed dat de meeste verwachtingen geschept worden door de consumentenorganisaties en dat zij hun meningen heel duidelijk aangeven, terwijl de meningen van de consumentenorganisaties totaal niet relevant zijn.

Daarnaast dient de rechter zijn uitspraak te baseren op de uitspraken van de fabrikanten en winkelieren, en kan niet zijn eigen mening geven.
Een rechter die dat wel doet, gooit zomaar artikel 17, lid 1,2, 3, 5 en Artikel 18, lid 1 naast zich neer. En dat kan niet.

[alfatrion]

Wanneer een product met een jaar garantie wordt verkocht betekent dat niet dat het product een levensverwachting heeft van een jaar, dus is de wettelijke regel van kracht dat dit aan de hand van de gemiddelde levensduur van soort gelijke producten moet worden vastgesteld.

Als de fabrikanten van de dezelfde soort (dus de dezelfde prijsklasse, configuratie) de dezelfde garantieperiodes hanteren (1 jaar) dan is de verwachting van die laptopsoort ook maar 1 jaar.

Wanneer fabrikanten van de dezelfde soort de dezelfde garantieperiodes hanteren dan wil dat niet zeggen dat de levensverwachting ook maar 1 jaar is. (Maxiem lees je mee?)

De rechter dient zijn uitspraken te baseren op de uitspraken van de fabrikanten/winkelieren en niet op de meningen van de consumentenorganisaties.

De rechter dient zijn uitspraken te baseren op de wetgeving. Die wetgeving vereist niet dat de rechter alleen kijkt naar de verklaringen van fabrikanten en winkeliers die de koper hebben bereikt.

Zo moet het product onder andere dezelfde kwaliteit en prestaties bieden als producten van het zelfde soort. Als A-merken gemiddeld acht jaar meegaan dan mag dat ook van dit A-merk product verwacht worden. Dat de garantie korter is doet hier niets aan af.

Een rechter die dat wel doet, gooit zomaar artikel 17, lid 1,2, 3, 5 en Artikel 18, lid 1 naast zich neer. En dat kan niet.

Voor het niet van toepassing verklaringen van verklaringen van de fabrikant die de koper niet hebben bereikt hoeven we alleen maar te kijken naar art. 3:37 jo 3:40 BW te kijken. En als we art. 7:18 lid 1 BW goed lezen zouden we alleen op basis daarvan ook tot dat oordeel moeten komen. De relevantie van art. 7:17 lid 3 en 5 BW ontgaat mij. Artikel 7:17 lid 2 BW wordt juist toegepast. Dat jij het hier niet mee eens bent maakt dat niet anders.

[BBCS]

BBCS wat is het verschil ?

Het valt beide onder fruit, maar het uiterlijk, smaak, geur, zuurgraad en houdbaarheid verschillen.

Dus van een appel kun je niet hetzelfde verwachten als van een peer.

Net zoals je van een racefiets niet hetzelfde mag en kunt verwachten als van een mountainbike. Die vallen wel onder het productsoort fietsen, maar verschillen nogal van kwaliteit, duurzaamheid enz.

Daarnaast heb je bij de appels nog de onderverdeling:

Elstar, Santana, Cox´s, Gala, Fuji, Jonagold, Jonagored, Braeburn, Golden Delicious, Goudreinette, Zoete Ermgaard enz.

Het zijn appels, maar van de soorten kun je niet hetzelfde verwachten: smaak, uiterlijk enz.

Waar ik naar toe wil, is dat het precies hetzelfde is bij de electronische producten.
Bij printers heb je die verschillen ook. Bij computers, bij monitoren enz.

Van die producten is niet te zeggen: de levensverwachting is x jaar en in die periode moet het product probleemloos mee gaan.

De wetgeving werkt niet met levensverwachtingen, gemiddelde levensduur, enz.
Kan ook niet, omdat in die periode niet de normale slijtage, gebruiksfrequentie en gebruiksintensiteit mee is genomen.

Om een voorbeeld te geven:
Van een accu van een laptop/notebook is bekent dat die van 6 maanden tot 3 jaar mee kunnen gaan. Daar is geen gemiddelde van te nemen.
Wat de diverse organisaties doen zijn al die waardes optellen en daarvan de gemiddelde nemen en geven vervolgens aan wat de verwachte levensduur zou moeten zijn.

Het punt is juist dat dergelijke zaken niet kunnen.

Als de fabrikant een garantieperiode aangeeft, heeft die fabrikant geen levensverwachting aangegeven. Kan bij electronica ook niet, omdat bij de bepaling van die levensverwachting niet de de normale slijtage, gebruiksfrequentie en gebruiksintensiteit mee is genomen.

Er wordt mij verweten dat ik steeds naar de koopovereenkomst verwijs, in plaats van de verwachte levensduur.
En dat komt omdat de verwachte levensduur een fictief getal is, waaraan praktisch geen waarde aan gehecht kan worden.
Aan de koopovereenkomst wel.

Want als men een Apple computer met een Toshiba computer of een zelfbouw computer vergelijkt is het echt appels en peren met elkaar vergelijken.

[WillemV]

Want als men een Apple computer met een Toshiba computer of een zelfbouw computer vergelijkt is het echt appels en peren met elkaar vergelijken.

Inderdaad, qua 'smaak' dan. Niet qua levensduur natuurlijk. Hetzelfde als met appels en peren. Ze smaken totaal verschillend, maar de levensduur (houdbaarheid) is toch wel vergelijkbaar. Dat is óók een facet van de aard van een product. Wat een flauwekul weer BBCS.

Hou toch eens op om als detaillist de consument op dit consumentenforum op het verkeerde been (proberen) te zetten. Het is zó doorzichtig. Ik zet het woord 'proberen' bewust tussen haakjes aangezien het je wel gelukt is MAXIEM op het verkeerde been te zetten.

[crazyme]

Graag maak ik van de gelegenheid om bccs te bedanken voor zijn smakelijke verhandeling over het verschil tussen een appel en een peer.

[BBCS]

Graag maak ik van de gelegenheid om bccs te bedanken voor zijn smakelijke verhandeling over het verschil tussen een appel en een peer.

Graag gedaan hoor!

[olaf79]

DOEI!!!!! ZWAAI ZWAAI

Geef je het eindelijk op? Pff...dat heeft lang geduurd.

Nee hoor!

Wat jij aangeeft, gaat het hier niet om.

Dat Apple zich aan de eigen uitspraken moet houden, weet ik ook wel. Maar dat doet hier nu niet ter zake.

Het gaat er om dat men stelt dat de verkopende partij minimaal 2 jaar garantie moet verstrekken.

Als Apple die uitspraken van kwaliteit niet had gedaan, was het nog steeds de dezelfde discussie: en wel dat Apple maar 1 jaar garantie geeft.

In eerste instantie ging het hier op de garantie van apple. Dat lijkt me ook duidelijk te concluderen uit de topic titel. Als apple stelt dat hun computers in alle opzichten de betere computer is, mag je op grond van die uitspraak verwachten dat een mac langer mee gaat dan 1 jaar. Maar toch kun je bij apple fluiten naar je rechten als dat ding eerder kapot gaat.

[olaf79]

BBCS

Ook de Consumentenbond is behoorlijk ambivalent ter zake. Waar het om gaat is, dat de Nederlandse consument bij het kopen van een produkt altijd recht heeft op een deugdelijk produkt. De vraag is dan: voor hoelang? Dat is het zwakke punt in de huidige consumentenwetgeving. De een roept 2 jaar en de ander roept 4 jaar of de een roept 2000 werkuren en de ander roept 4000 werkuren en KPN riep destijds zelfs 0 jaar. De wetgever (lees de 2de kamer) heeft in 2003 er onvoldoende rekening mee gehouden dat dit geen werkbare situatie is. Daarnaast speelt de fabrieksgarantie(periode) en/of de verkopersgarantie(periode) een rol. Die garantiesoorten zijn meestal wel duidelijk omschreven in tijd en naar inhoud, maar worden als zodanig niet genoemd in het BW7.

Maxiem.

De garantieperiode in de europese wet laat geen enkele reden tot twijfel. De garantieperiode is ten minste 2 jaar.
En voordat BBCS of wie dan ook daar weer over gaat mekkeren. Garantie moet je in dit geval lezen als waarborg dat de financiele gevolgen voor de verkoper / fabrikant zijn.

[BBCS]

BBCS

Ook de Consumentenbond is behoorlijk ambivalent ter zake. Waar het om gaat is, dat de Nederlandse consument bij het kopen van een produkt altijd recht heeft op een deugdelijk produkt. De vraag is dan: voor hoelang? Dat is het zwakke punt in de huidige consumentenwetgeving. De een roept 2 jaar en de ander roept 4 jaar of de een roept 2000 werkuren en de ander roept 4000 werkuren en KPN riep destijds zelfs 0 jaar. De wetgever (lees de 2de kamer) heeft in 2003 er onvoldoende rekening mee gehouden dat dit geen werkbare situatie is. Daarnaast speelt de fabrieksgarantie(periode) en/of de verkopersgarantie(periode) een rol. Die garantiesoorten zijn meestal wel duidelijk omschreven in tijd en naar inhoud, maar worden als zodanig niet genoemd in het BW7.

Maxiem.

De garantieperiode in de europese wet laat geen enkele reden tot twijfel. De garantieperiode is ten minste 2 jaar.
En voordat BBCS of wie dan ook daar weer over gaat mekkeren. Garantie moet je in dit geval lezen als waarborg dat de financiele gevolgen voor de verkoper / fabrikant zijn.

Ahum, je kletst uit je nek.

De verkoper is aansprakelijk krachtens artikel 3 wanneer het gebrek aan overeenstemming zich manifesteert binnen een termijn van twee jaar vanaf de aflevering van de goederen.

Er zit een groot verschil of een gebrek aan de overeenstemming zit of een gebrek aan het product.

Er staat nergens dat de verkopende partij 2 jaar GARANTIE moet verstrekken!!

Er zit een groot verschil tussen de termen OVEREENSTEMMING en GARANTIE!

Dus kan die zin niet gelezen worden dat de verkopende partij aansprakelijk is voor een gebrek aan het product.

En als jij vindt van wel, dan hoeven de verkopende partijen daar niet aan te houden.

De garantieperiode in de europese wet laat geen enkele reden tot twijfel.

Klopt, die staat niet in de Europese Richtlijn.

Over de garantie:

Artikel 6
Garanties
1. Elke garantie is juridisch bindend voor degene die haar biedt, volgens de in het garantiebewijs en in de daarmee samenhangende reclame vastgestelde voorwaarden.

2. In de garantie:

- moet vermeld staan dat de consument krachtens de toepasselijke nationale wetgeving betreffende de verkoop van consumptiegoederen wettelijke rechten heeft en moet duidelijk worden gesteld dat de garantie die rechten onverlet laat;

- moeten in duidelijke en begrijpelijke taal de inhoud van de garantie en de essentiële gegevens vermeld staan die noodzakelijk zijn om van de garantie gebruik te kunnen maken, met name de duur en het geografische toepassingsgebied van de garantie, alsmede de naam en het adres van de garant.

3. Op verzoek van de consument moet de garantie schriftelijk of op een andere te zijner beschikking staande en voor hem toegankelijke duurzame drager beschikbaar worden gesteld.

4. De lidstaat waar de consumptiegoederen op de markt worden gebracht, kan, met inachtneming van de bepalingen van het Verdrag, bepalen dat op zijn grondgebied de garantie wordt gesteld in één of meer talen die hij uit de officiële talen van de Gemeenschap kiest.

5. Indien een garantie inbreuk maakt op de voorschriften van de leden 2, 3 en 4, doet dat op generlei wijze afbreuk aan de geldigheid ervan en kan de consument zich er toch op beroepen en verlangen dat die wordt gehonoreerd.