[ archief ] Burgerinitiatief Ons Geld

[kweenie]

Wat dat laatste betreft, het is tamelijk evident dat er een groot verschil is tussen wat economisch gezien verstandig is en wat politiek gezien verstandig en haalbaar is. Dat kun je op heel veel punten zien. Niet alleen de hypotheekrenteaftrek, maar ook bijvoorbeeld de verhoging van de AOW leeftijd is iets waarvan economisch (en ook politiek, trouwens) al lang bekend is dat er maatregelen moeten worden genomen. Maar iedereen weet dat als je daar over begint, de meerderheid van de bevolking liever niet verder kijkt dan zijn neus lang is en op zijn achterst benen gaat staan. Voordat je aan zulk soort heilige huisjes kun morrelen, moet er dus écht iets mis gaan of moet het echt duidelijk zijn dat het zo niet langer kan. Dat kan dus vaak pas als het al te laat is.

[AdriaanKoreman]

16again en kweenie: Grotendeels mee eens. Juist daarom zou het zeker niet goed zijn regeringen het instrument van geldcreatie in handen te geven. Dan is het hek van de dam. En dat die hypotheekrenteaftrek al 20 - 30 jaar geleden had moeten worden afgeschaft klopt. Zoals in Zweden. Dan zouden de huizenprijzen nooit zo torenhoog zijn geworden. En hetgeen politiek haalbaar is, is veelal niet wat op dat moment het beste is.

[16again]

16again en kweenie: Grotendeels mee eens. Juist daarom zou het zeker niet goed zijn regeringen het instrument van geldcreatie in handen te geven. Dan is het hek van de dam.

Volgens mij is het juist andersom! Breng geldcreatie maar bij staatsbanken onder.
Dan komen rente inkomsten tenminste ten goede aan staatskas, en niet aan krijtstreep elite, die onder druk van aandeelhouders gedwongen worden onverantwoorde risicos te nemen..
Andere banken hebben aangetoond niet juist om te kunnen gaan met geldcreatie: bubbel-beleid en gaat het fout dan mag vadertje staat (=belastingbetaler) alsnog bijspringen voor redding.

[AdriaanKoreman]

Ik probeer al 35 jaar lang aan 'kleine luyden' uit te leggen hoe ons geldsysteem werkt. Maar dat blijft voor velen ongrijpbaar. Als ik het uitleg zoals in deze thread, gaat het nog het beste. Dus zonder er allerlei bijzaken bij te halen die het beeld alleen maar vertroebelen. Maar dan nog zijn er mensen die het niet kunnen begrijpen. Je ziet het aan de reacties als complottheorie en zo.
Er waren tot de jaren 80 strenge restricties voor banken en dat waren toen saaie aandelen. Maar met de komst van 'Reaganomics' en toen het neo-liberalisme hoogtij begon te vieren zijn die restricties verdwenen. 'De markt doet zijn werk het beste zonder bemoeienis' en 'de banken weten zelf het beste wat goed is' was het credo. Het gevolg daarvan hebben we gezien.
In de jaren 70 was er de schuldencrisis van Zuid-Amerikaanse landen. Men vreesde dat banken als Chase Manhattan er onderdoor zouden gaan. Ik herinner me in dat verband wat Andre Kostolany (ik hoop bekend) erover zei: 'Wat is nou het probleem? Als ze niet kunnen betalen blijven ze het gewoon schuldig! Het is erger als ze het wel kunnen betalen. Want aan wie moeten banken dat geld dan uitlenen? Aan de (toenmalige) Sovjetunie? Die er dan haar wapenarsenaal mee kan uitbreiden? Laat ze het maar lekker schuldig blijven.'
Achteraf zijn die schulden door hier en daar wat saneren en verder door inflatie verdwenen. Het probleem loste zichzelf grotendeeels op.
Natuurlijk was het overnemen van de Griekse schulden niet om de Grieken te helpen, maar om banken, beleggingsinstellingen en pensioenfondsen uit de wind te houden. Maar de belastingbetaler draait er niet voor op. Die schuld blijft gewoon nog jarenlang in de boeken van de ECB op de balans staan. Net als destijds met de Zuid-Amerikaanse schulden. Tot inflatie en aflossen (ooit) de zaak rechttrekt.
Keynes, als voorstander van a-cyclisch begrotingsbeleid, zou vooral niet vrolijk zijn geworden van wat er gebeurde tijdens de goede jaren, toen reserves gekweekt hadden moeten worden voor deze tijden. Maar hij heeft zelf al gezegd dat a-cyclisch begrotingsbeleid eigenlijk alleen kan werken binnen een dictatuur. In een democratie kost het teveel stemmen. Maar dat het geldsysteem zoals we het nu kennen niet goed werkt, valt niet te ontkennen. Werkloosheidscijfers van 25 % in de Zuidelijke landen en zelfs 7 - 12 % in de rijkere landen bewijzen dat. Uiteindelijk wordt welvaart alleen geproduceerd door werk. En het verlies aan arbeidskracht en welvaart door hoge werkloosheid blijft een steeds terugkerend fenomeen binnen ons systeem.

[16again]

In de jaren 70 was er de schuldencrisis van Zuid-Amerikaanse landen. Men vreesde dat banken als Chase Manhattan er onderdoor zouden gaan. Ik herinner me in dat verband wat Andre Kostolany (ik hoop bekend) erover zei: 'Wat is nou het probleem? Als ze niet kunnen betalen blijven ze het gewoon schuldig! Het is erger als ze het wel kunnen betalen.

Uit economisch oogpunt gezien is dat waanzin. Je leent geld uit , om dit met rente terug te krijgen.

Wellicht dien je er met een politieke blik naar te kijken. De VS wilden tegen elke prijs voorkomen dat landen in hun achtertuin ten prooi zouden vallen aan het communisme. Zou een land vallen, dan zouden alle landen in regio als soort domino effect kunnen volgen. Daarom werden , tegen elke prijs, VS-gezinde regimes in het zadel gehouden, hoe dictatoriaal deze regimes ook waren.
In dit spel was een niet terugbetaald leninkje een bijzaak.

Natuurlijk was het overnemen van de Griekse schulden niet om de Grieken te helpen, maar om banken, beleggingsinstellingen en pensioenfondsen uit de wind te houden. Maar de belastingbetaler draait er niet voor op. Die schuld blijft gewoon nog jarenlang in de boeken van de ECB op de balans staan.

Wordt hierdoor dan de eigen staatschuld niet groter, wat de staat en dus de burger geld aan aflossing kost?
Tevens, elke keer als weer nieuwe onrust betreffende Griekse terugbetaling in het nieuws is, keldert de waarde van de Euro. Iedereen met spaarrekening levert dan in.

Uiteindelijk wordt welvaart alleen geproduceerd door werk

En automatisering dan? Tekenend dat snijden in banen steevast leidt tot stijgende aandelenkoersen .
Volgens mij is niet werkeloosheid, maar de verdeling van de welvaart het probleem