als je aangeeft wat je wilt,laten ze je vervolgens aanmodderen,cursus hier cursus daar. als je een sollicitatietraining moet gaan doen verdienen ze daaar al aan,zonder dat je het weet. ze krijgen subsidies.
ik heb alles gedaan wat ze van me vroegen om maar aan een baan te komen. inmiddels zit ik al 3 jaar thuis. door alles heb ik een depressie gehad en al die tijd heb ik nietsvan hun vernomen,ik heb zelf wel iets van me laten horen,maar ik had rust nodig en moest alles van me afzetten. ik wil zo graag weer een leuke baan.
ik ben nu bij de tweede reintergratie bureau en het gaat precies zo. bij het eerste bureau moest ik zelf achter mijn adviseur aan bellen en waarschijnlijk was ik lastig,want ik ben afgesnauwd. ik weet wat ik wil en heb hun hulp en net dat ene zetje nodig. daar zijn ze toch voor? uiteindelijk blijkt die adviseur ontslagen te zijn en dat werdt niet aan mij gemeld,dat heeft 5 maanden geduurd voordat ik daar achter kwam.
dus ben ik gestopt met dat bureau,want het zette geen zoden aan de dijk.
nu zit ik dus bij een andere en heb ik die depressie gekregen. inmiddels ben ik zo onzeker geworden. ik denk dat mijn opleiding niets meer voorstelt. en niemand mij wil helpen.
alles wat je zegt over je eigen toekomst,de richting die je op wilt,keuren ze af. al die tijd hoor ik niets en nu krijg ik ineens een brief en ik kan weer opnieuw een sollicitatie training doen, terwijl ik het nog niet zo lang geleden heb gedaan. en mijn adviseur heeft gezegd,dat mijn brieven heel erg goed zijn.
ze moeten toch ergens aan hun geld komen. ze krijgen daar subsidies voor.
ik denk dat ze beter zelvertrouwenscursussen kunnen gaan geven,want die wordt zo wel lekker naar beneden gehaald. nee vertel mij wat. die sollicitatie training wil ik niet meer doen. ik wil graag een baan.
groetjes guusje
Heeft Oude Rot hier een oplossing voor????????
Of weer ellelang over en weer van argumenten en is ze weer 1 jaar verder zonder resultaat.....ZEGT U HET MAAR OUDE ROT
In deze bedrijvigheid (en je hoeft RADAR maar af te tappen), zijn er nieuwe handicaps in de maak die mensen op achterstand naar werk zetten. Wantrouwen, frustratie, slachtoffering, beschadiging en hulpeloosheid zijn de nieuwe klachten bij de intakes van nu en aanmelding bij het derde re-integratie bedrijf.
Zie verder: ''RESPECT'' pagina 1(halverwege), om een lang verhaal ''kort'' te houden!
Ik lees hier het commentaar van iemand die werkzaam is in de reintegratiebranche. Weet u het zeker dat mensen te hoge eisen stellen aan werk? Is er uberhaupt wel werk? Voelt U zich thuis in Uw baan? Heeft U dan niet bewust en gemotiveerd op Uw baan gesolliciteerd? Of bent u net zo gemotiveerd om met de bezem stations schoon te vegen?
Kunt u zich verplaatsen in mensen die onvrijwillig werkloos zijn en niet kunnen aarden in bijv. schoonmaakwerk omdat ze daar eenvoudigweg niet passen. Of loopt u zelf ook graag in een jas die u veel te klein is, daar kunt ziek van worden en vreselijke spierpijn van krijgen of bent u nooit ziek?
Vindt u zichzelf niet erg onmenselijk om met zulk commentaar op een forum te komen. Ik vraag me sterk af hoe u bent opgeleid en of u over voldoende mensenkennis beschikt, en of u weet hoeveel verdriet er is onder de mensen, die geen baan hebben. Vervolgens worden deze mensen door een groot deel van de reintegratiebureaus ook nog eens behandeld als een vuilniszak. Dit is een uiterst gevaarlijke ontwikkeling!
Een ding is zeker de reintegratiebranche verdient dik, maar dan wel over de rug van werklozen, die gewoon graag willen werken. De reintegratiebranche maakt deze mensen echter kapot, door te dreigen met sancties op bijstandsuitkeringen enz. enz.
Ik kan wel huilen, ik meen het, wat een mensonterende toestanden zijn er toch gaande sinds dit kabinet er is. Ik ben dan ook niet voor niets actief lid geworden van een politieke partij.
Of loopt u zelf ook graag in een jas die u veel te klein is, daar kunt ziek van worden en vreselijke spierpijn van krijgen
Gewoon even kijken naar alle Europese hoofdsteden. Veel zwervers in niet passende jassen. Geef je wel eens een eurotje aan die mensen?? Dat zijn namelijk de voorlopers van de Europese sociale structuur van de nabije toekomst en dus voor Nederland, waarin we ons gewoon aanpassen. Wees maar blij als je in Nederland nog een RIB met een aardig en/of deskundig mens vind en je een normale jas kunt (blijven) kopen van je baantje!. Dacht je nou ECHT dat de SP dat zou kunnen tegenhouden??? Hooguit ietsje veranderen!:idea:
Onder verwijzing naar Uw eigen oproep bij hfst ''re-integratie'', ... is het niet beter om inhoudelijk te reageren ipv weer een ''zomaar'' stelling te poneren?
Moet na bedrijfsfailissement (geen recht op ww) binnenkort gaan beginnen aan een integratietraject. Was erg benieuwd naar info inzake werkwijze, mogelijkheden en ook naar ervaringen van mensen die al wat hadden meegemaakt.
Ben dus maar eens op internet gaan zoeken. Daar wordt een mens niet vrolijk van.
Even los van alle klachten, de tendens van wat bijv. George meldt is ronduit gruwelijk. (Vaak zelf niets doen, Veeleisend EN Ongemotiveerd zijn de meesten).
Wat een onzalig beperkt mens is deze 'deskundige'. Inzicht in de onverenigbaarheid van beide menselijke trekjes valt overduidelijk buiten zijn competentie.
Ik ben bijzonder benieuwd of George zich ooit heeft afgevraagd hoe waarschijnlijk het is dat ongeinspireerde kanslozen via dit soort forums met hun situatie bezig zijn? Hij onderstreept met zijn visie het gelijk van vele verontwaardigden.
Als gezegd: ik moet nog gaan beginnen, hoop een wat inspirerender deskundige te gaan treffen ...
Zelf ben van beroep directiesecretaresse. Via Schoevers alle specialisaties gedaan. Ook mijzelf ontwikkeld in de talen. Veel ervaring opgedaan. Van de werkgevers krijg ik te horen dat ik heel correct solliciteer. Maar toch nog steeds geen werk. Ook ik doe het via een reintegratiebureau. Tot nu toe heb ik het als een hoop ellende ervaren. Wanneer je een uitkering hebt en daarnaast je vaste lasten nog moet betalen, kom je niet erg ver. Het is momenteel echt vriendjesdienst.
Dus diegene die van de reintegratie beweert dat je via deze weg geld kunt krijgen, dat heb ik allemaal al geinformeerd. Ook ik heb studies gevolgd om breder inzetbaar te zijn. Ook noem ik wanneer ik opgeroepen word geen expliciete salarisindicatie, zodat ik niet overvraag.
Kortom de reintegratie is een grote puinhoop!!!!!!
Er zijn cijfers beschikbaar (via UWV) over slagingspercentages van reïntegratiebureau. Ik heb bijv. Randstad uitgekozen omdat zij rond de 17 % procent zouden zitten. Dit was 2 procent onder de topper. Zij hadden ook de relaties met het bedrijfsleven, dus ik wilde een traject bedenken, waarmee ik het bedrijfsleven binnen kon komen.
Helaas.
Ondanks de persoonlijke aanpak brouwden zij er niets van. YER(onderdeel van Randstad) had alleen interesse in finance en communications in de marketing, dus ik viel buitenboord. Een persoonlijke bemiddeling bij een bedijf liep stuk op tekort aan ervaring.
De inzet was er wel goed, maar geen enkel resultaat en de tijd verstreek. Op een gegeven moment werd ik doorgewezen naar een medewerker bij een ander Randstad-onderdeel (automatisering).
Ik belde hem op en wat bleek: er was zelden een baan voor een hoger opgeleide en ze bemiddelden vooral voor helpdesk-medewerkers waarvoor ik niet in aanmerking kwam.
Ik werd dus aan het lijntje gehouden. Ik heb een klachtenprocedure opgestart in overleg met het UWV. De beëindiging is verder correct afgerond.
Daarna ben ik andere bureau's gaan zoeken en ik heb er weinig vertrouwen in gekregen. Ze willen het liefst mij opnieuw gaan psychologiseren, want concrete jobsearch of bemiddeling; dat is zeer moeilijk en tijdrovend werk. Nadenken over jouw als persoon kost alleen wat tijd in uren en die verdien je als bureau wel terug. Dan maar geen bonus.
Argumenten dat je afgewezen wordt vanwege: leeftijd (46), teveel overheidservaring, samenstelling team, overaanbod, mannelijk geslacht, tekort aan ervaring worden genegeerd, want daar kunnen ze weinig mee. Ik heb goede referenties en ik kan voldoende, maar men wil op mijn leeftijd mensen die op de rijdende trein kunnen springen. Als je dan van vakgebied wil switchen, dan grijp je mis, want het ontbreekt aan de ervaring. Er is veel aanbod en dus voldoende keuze.
wat een discussie hier, zeg! eigenlijk raar dat de cliënt de consulent verwijt en de consulent de cliënt verwijt dat een traject niet goed is verlopen, terwijl je allebei (maximaal) een jaar met elkaar door een deur moet! waarom wordt er dan niet tijdens het traject al geklaagd, zodat beide op één lijn komen te liggen waardoor een reïntegratietraject wel degelijk zin heeft. Indien dit niet lukt, zijn er mogelijkheden om van consulent of zelfs van bureau te wisselen.
Heeft er iemand wel gehoord van IRO's? hiermee kun je als cliënt je eigen reïntegratie traject inkopen. Je kunt dus het bureau en consulent zelf uitzoeken.....! mocht één de cliënt of consulent zich niet aan het samen gemaakt plan van aanpak houden, dan kun je elkaar hierop aanspreken.....dat is toch niet zo moeilijk!
Het is belangrijk dat consulent en cliënt beide de intentie hebben om werk te vinden voor cliënt. En net als in een relatie vereist dat van beide kanten hard werk! dit is de kracht van het samenwerken!
groeten
edith
Het toegevoegde verhaal.
Beste mevrouw Edith,
Zelf ben ik naar een IRO gegaan. Toen ik merkte dat het traject niet zo verliep als afgesproken was, heb ik daar het een en ander over gezegd.
Wat gebeurt er. Tijdens het voortgangsgesprek krijg ik alles wat ik gezegd heb op mijn bord. Met de mededeling dat ik niet gemotiveerd was. Ik bleef correct, maar kon de desbetreffende persoon wel, diep in mijn hart, naar haar strot grijpen.
Kortom bij de IRO manipuleren ze je ook bij het leven.
Laatst gewijzigd door Fleur40 op 24 okt 2005 23:59, 1 keer totaal gewijzigd.
Inmiddels heb ik geleerd na een periode van werkzoekende zijn, hoe je moet overleven. Je kijkt heel anders tegen het leven aan.
Ik kan de schrijvers hierop dit forum echt aanraden. Ga aub eerst heel goed voor jezelf zorgen. Je komt nog heel veel hele zure momenten tegen. Van de buitenwereld hoef je niet veel te verwachten.
Bij de IRO kreeg ik een advies: Ga jezelf vooral niet voorbereiden op een gesprek. Dat is een van de meest idiote adviezen die ik tot nu toe gekregen heb. Kortom je eigen lijn trekken. Ook erg belangrijk met name voor je eigen waarde.
Dus let vooral goed op jezelf!!!
helaas heb ik geen goede ervaringen met reintegratieburea´s. even een opsomming
cwi - reintegratie heeft het gepresteerd bijna twee jaar niets te doen. medewerker had nog een handboek nodig om zijn baan uit te oefenen toen hij dit door had gauw een andere baan genomen, nieuwe medewerker opnieuw intake gesprek en weer niets. bellen langsgaan het hielp allemaal niets maar kost wel belastinggeld wat wij allemaal moeten ophoesten. Geprobeerd een opleiding om te herscholen te volgen. kon alleen als er een bedrijf was welke je daarna in dienst nam. heeft uiteindelijk een jaar geduurd maar geen opleiding. in tussentijd nogmaals een ander medewerker en weer een intake gesprek. uitkomst niks. wel een sollicitatie cursus gevolgd. Solliciteren via het internet (wat thuis een stuk sneller ging en al gedaan werd) een sollicitatiebrief en cv schrijven welke de cursisten naderhand incl. de cursusleider letterlijk overnamen. wel gezellig maar zette geen zoden aan de dijk.
toen een commercieel reintegratieburea. beloftes te over , eerst maar weer eens een intake gesprek (hebben tenslotte nog niet gehad). O u bent over drie maanden wel aan het werk. goede hoop echter werd de bodem ook weer ingeslagen. weer een nieuwe medewerker en weer een intake gesprek. half jaar later nog een nieuwe medewerker die ging aan de slag.. hahahaah.. stuurde internet advertenties op (waar allang op gesolliciteerd was). vervolgens wist deze dame te vertellen dat er aan netwerken gedaan moest worden. met de auto bedrijven langs om te kijken naar het arbeidsproces en jezelf profileren.. ik zie al die 500.000 werkzoekende dit al doen.. komen die bedrijven aan werken niet meer toe.. er was behoefte ivm verhuizing aan een netwerk, dit bedrijf kon dit leveren werd gezegd. Helaas verstaan zij zelf iets anders onder een netwerk dan wij.
reintegratiebureau´s? weggegooid geld. ze zitten om zichzelf aan het werk te houden, zijn niet gespecialiseerd, hebben over het algemeen geen inlevingsvermogen (het helpen bij teleurstellingen e.d.) hebben geen netwerk, bemiddelen niet actief (je moet letterlijk alles zelf doen en zij kijken en schrijven) geven geen ondersteuning. kortom reintegratiebureau´s zijn het geld niet waard afschaffen is beter en goedkoper. Slogan "wil je niet aan het werk ga dan naar het arbeidsbureau (CWI) of een reintegratiebureau!"
Ladydive toont (naast bewuste fraude en kunstjes van een paar RIB'), wat anders aan. De politiek beslist. De minister neemt een besluit. Er moet met ingang van 1/1/02 via RIB's gewerkt worden. Veel te grote aanbestedingen in 1 klap. Veel teveel mensen die met hoop of vrees, naar zo'n RIB gaan...... waar ze nog bezig zijn met de steigers van de verbouwingen van overhaast betrokken pandjes. Vacatures worden overhaast ingevuld met niet bekwame en/of verkeerd opgeleide mensen. Veel te weinig ervaring. De politiek moet zich schamen dat alles op ''kop over kloten termijn'' moet gebeuren, ipv kwaliteit te willen maken. Het woord ''kwaliteit'' is nu wel ineens actueel bij de politiek en achterban, nu door toedoen van diezelfde politiek, dat (uiteraard) niet geleverd wordt.
