| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] .
-
Fac ut vivas !!!
- Berichten: 125
- Lid geworden op: 21 aug 2005 20:29
Re: .
Tsja
Eddie houdt niet zo van mensen die hun kop boven het maaiveld uitsteken.
Eddie houdt niet zo van mensen die hun kop boven het maaiveld uitsteken.
Re: .
Chanterende overheid
Ingezonden door Hans Waltman
Dit artikel verscheen eerder op www.regelzucht.nl
Vroeger ‘liep je bij de soos’. Je had dan geen werk, geen inkomen en vooral geen tot weinig perspectief. Zit je in zo’n uitzichtloze situatie, dan is het mooi als je iemand anders, die er net zo bij zit als jij, vindt: gedeelde smart is immers halve smart. Elk nadeel heb zijn voordeel. Toch?
En… je moet roeien met de riemen die je hebt. Natuurlijk roepen we nu allemaal in koor dat frauderen niet mag. Regels zijn immers regels. Zelfs onze model Marokkaan Aboutaleb, Amsterdams wethouder van Sociale Zaken, volgt de Verdonk-doctrine. Normen gaan voor hem boven waarden. Het is toch wel erg typisch dat dit soort van gedachtegoed zich altijd in daadkrachtige acties uit tegen de zielepieten van onze maatschappij. Of het nu asielzoekers betreft of bijstandstrekkers. Of je nu door de hond of door de kat gebeten wordt, het maakt niets uit.
In Amsterdam ‘loop je niet meer bij de soos’, maar ben je cliënt van de DWI (Dienst Werk en Inkomen). Vertrouwt die dienst niet helemaal jouw handel en wandel, heb je misschien een relatie en blijft die wel eens slapen, dan ben je de klos. Zou er inderdaad een verdenking tegen je bestaan, dan zit er iets in dat je gecontroleerd wordt. In onze rechtsstaat is het dan wel behoorlijk als je van die verdenking op de hoogte wordt gebracht. Bij bijstandgerechtigden hoeft dat niet meer: men controleert at random. Dat is kennelijk de norm voor optreden tegen zwakkeren. Big brother is watching you!
Je wordt dan niet ontboden bij de Dienst, maar ze komen naar je toe. Klantgerichtheid noemen ze dat tegenwoordig. Ze bellen aan en komen binnen, kijken in de badkamer, de slaapkamer en als je geluk hebt doorzoeken ze je hele huis. Er is geen bewijs of zelfs maar een vermoeden van misbruik tegen je, maar ze doen het toch. Laat die lui dan niet binnen, was mijn eerste reactie. In dat geval hebben de klantgerichte medewerkers van de Dienst een aardige stok achter de deur: je uitkering wordt in dat geval gewoon stopgezet.
Je reinste chantage, anders is dit overheidsgedrag niet te typeren. De gemeente omzeilt het recht op huisvrede en doet dat door zwakkeren te dreigen het meest basale af te pakken dat ze nog hebben: een uitkering waar je net niet dood van gaat, maar ook niet van kunt leven.
Natuurlijk wordt er gefraudeerd met uitkeringen, maar schiet de gemeente Amsterdam haar doel niet gigantisch ver voorbij door zonder aanzien des persoon dit soort van razzia’s te organiseren? Fatsoen moet je doen. Regels zijn regels. Allemaal mooi en aardig, maar is de gemeente Amsterdam vergeten dat het hanteren en bewaken van normen gebaseerd moet zijn op waarden. Is Amsterdam waardenloos? Is Aboutaleb Waardenloos? Is de partij van Wouter Bos waardenloos? Of is dit het ‘nieuwe denken’?
De hele maatschappij verindividualiseert. Eigen verantwoordelijkheid is het credo anno 2006, maar zodra het de zwakkeren in de samenleving betreft geldt ineens het beginsel van gelijke monniken en gelijke kappen. Hoe elitair kun je denken Aboutaleb? Niets is zo ongelijk als gelijke behandeling van ongelijken! Bestrijdt fraude, maar denk eerst eens na over principes en verschuil je niet achter de geweldige resultaten van je chantagepraktijken. Dat is een linkse wethouder toch te min?
PS Als uitkeringsgerechtigde hoef je die Gestapo niet eens binnen te laten. Ook al heb je geen luis om dood te doen, je hebt nog steeds wel rechten. Kijk een op de site van de landelijke cliëntenraad.
Geplaatst door Hans Waltman
posted by Bijstandsbond at 9:43 AM
Ingezonden door Hans Waltman
Dit artikel verscheen eerder op www.regelzucht.nl
Vroeger ‘liep je bij de soos’. Je had dan geen werk, geen inkomen en vooral geen tot weinig perspectief. Zit je in zo’n uitzichtloze situatie, dan is het mooi als je iemand anders, die er net zo bij zit als jij, vindt: gedeelde smart is immers halve smart. Elk nadeel heb zijn voordeel. Toch?
En… je moet roeien met de riemen die je hebt. Natuurlijk roepen we nu allemaal in koor dat frauderen niet mag. Regels zijn immers regels. Zelfs onze model Marokkaan Aboutaleb, Amsterdams wethouder van Sociale Zaken, volgt de Verdonk-doctrine. Normen gaan voor hem boven waarden. Het is toch wel erg typisch dat dit soort van gedachtegoed zich altijd in daadkrachtige acties uit tegen de zielepieten van onze maatschappij. Of het nu asielzoekers betreft of bijstandstrekkers. Of je nu door de hond of door de kat gebeten wordt, het maakt niets uit.
In Amsterdam ‘loop je niet meer bij de soos’, maar ben je cliënt van de DWI (Dienst Werk en Inkomen). Vertrouwt die dienst niet helemaal jouw handel en wandel, heb je misschien een relatie en blijft die wel eens slapen, dan ben je de klos. Zou er inderdaad een verdenking tegen je bestaan, dan zit er iets in dat je gecontroleerd wordt. In onze rechtsstaat is het dan wel behoorlijk als je van die verdenking op de hoogte wordt gebracht. Bij bijstandgerechtigden hoeft dat niet meer: men controleert at random. Dat is kennelijk de norm voor optreden tegen zwakkeren. Big brother is watching you!
Je wordt dan niet ontboden bij de Dienst, maar ze komen naar je toe. Klantgerichtheid noemen ze dat tegenwoordig. Ze bellen aan en komen binnen, kijken in de badkamer, de slaapkamer en als je geluk hebt doorzoeken ze je hele huis. Er is geen bewijs of zelfs maar een vermoeden van misbruik tegen je, maar ze doen het toch. Laat die lui dan niet binnen, was mijn eerste reactie. In dat geval hebben de klantgerichte medewerkers van de Dienst een aardige stok achter de deur: je uitkering wordt in dat geval gewoon stopgezet.
Je reinste chantage, anders is dit overheidsgedrag niet te typeren. De gemeente omzeilt het recht op huisvrede en doet dat door zwakkeren te dreigen het meest basale af te pakken dat ze nog hebben: een uitkering waar je net niet dood van gaat, maar ook niet van kunt leven.
Natuurlijk wordt er gefraudeerd met uitkeringen, maar schiet de gemeente Amsterdam haar doel niet gigantisch ver voorbij door zonder aanzien des persoon dit soort van razzia’s te organiseren? Fatsoen moet je doen. Regels zijn regels. Allemaal mooi en aardig, maar is de gemeente Amsterdam vergeten dat het hanteren en bewaken van normen gebaseerd moet zijn op waarden. Is Amsterdam waardenloos? Is Aboutaleb Waardenloos? Is de partij van Wouter Bos waardenloos? Of is dit het ‘nieuwe denken’?
De hele maatschappij verindividualiseert. Eigen verantwoordelijkheid is het credo anno 2006, maar zodra het de zwakkeren in de samenleving betreft geldt ineens het beginsel van gelijke monniken en gelijke kappen. Hoe elitair kun je denken Aboutaleb? Niets is zo ongelijk als gelijke behandeling van ongelijken! Bestrijdt fraude, maar denk eerst eens na over principes en verschuil je niet achter de geweldige resultaten van je chantagepraktijken. Dat is een linkse wethouder toch te min?
PS Als uitkeringsgerechtigde hoef je die Gestapo niet eens binnen te laten. Ook al heb je geen luis om dood te doen, je hebt nog steeds wel rechten. Kijk een op de site van de landelijke cliëntenraad.
Geplaatst door Hans Waltman
posted by Bijstandsbond at 9:43 AM
-
Schemering
- Berichten: 34
- Lid geworden op: 16 aug 2007 20:01
Re: .
Nou ik ben absoluut niet rechts maar er zit toch wel een zekere zin achter deze manier van werken.
Eerlijk is eerlijk, als je weet dat de deurwaarder langskomt dan breng je toch ook de voor jouw meest waardevolle spullen ergens anders heen...dus als de bijstand jouw verdenkt van frauderen is het gewoon ronduit dom om dit van tevoren te zeggen, zodat eventuele spullen van een 2de persoon verwijderd kunnen worden. Willen we deze voorzieningen behouden voor de mensen dan moeten we het kaf van het koren scheiden...en helaas zijn daar geen zachtzinnige manieren voor. Denk je die wel te weten, waarom stel je die dan niet voor.
zwz ben ik al van mening dat ze in nederland teveel door de vingers zien, zo heb ik ooit frauderende wao'ers aangegeven (afgekeurd op rugklachten, maar toch elke dag zwaar lichamelijk belastend werk zwart doen) en ze hebben nog steeds hun uitkering...dat vind ik persoonlijk niet door de beugel kunnen.
En ook vraag ik me af waarom (sommige) mensen in de bijstand zitten, als je niet kan (lichamelijk/psychisch) werken zou je wel in de wao zitten...kijk je kan misschien niet voltijd werken, maar toch wel iets.
Misschien is mijn beeld vertroebeld omdat ikzelf niet kan wachten om weer aan het werk te gaan ook al ligt dat hoogstwaarschijnlijk buiten mijn kunnen, maar ik grijp iedere mogelijkheid aan om het wel te proberen, en dan heb ik het niet alleen over IRO's maar ook over second opinions bij andere ziekenhuizen en afspraken maken bij de pijnpolie.
Eerlijk is eerlijk, als je weet dat de deurwaarder langskomt dan breng je toch ook de voor jouw meest waardevolle spullen ergens anders heen...dus als de bijstand jouw verdenkt van frauderen is het gewoon ronduit dom om dit van tevoren te zeggen, zodat eventuele spullen van een 2de persoon verwijderd kunnen worden. Willen we deze voorzieningen behouden voor de mensen dan moeten we het kaf van het koren scheiden...en helaas zijn daar geen zachtzinnige manieren voor. Denk je die wel te weten, waarom stel je die dan niet voor.
zwz ben ik al van mening dat ze in nederland teveel door de vingers zien, zo heb ik ooit frauderende wao'ers aangegeven (afgekeurd op rugklachten, maar toch elke dag zwaar lichamelijk belastend werk zwart doen) en ze hebben nog steeds hun uitkering...dat vind ik persoonlijk niet door de beugel kunnen.
En ook vraag ik me af waarom (sommige) mensen in de bijstand zitten, als je niet kan (lichamelijk/psychisch) werken zou je wel in de wao zitten...kijk je kan misschien niet voltijd werken, maar toch wel iets.
Misschien is mijn beeld vertroebeld omdat ikzelf niet kan wachten om weer aan het werk te gaan ook al ligt dat hoogstwaarschijnlijk buiten mijn kunnen, maar ik grijp iedere mogelijkheid aan om het wel te proberen, en dan heb ik het niet alleen over IRO's maar ook over second opinions bij andere ziekenhuizen en afspraken maken bij de pijnpolie.
Re: .
over de snelheid en zorgvuldigheid van UWV m.b.t. het vaststellen van WAO-uitkeringen kun je hele boekdelen schrijven, alsmede over het fenomeen "herkeuringen".En ook vraag ik me af waarom (sommige) mensen in de bijstand zitten, als je niet kan (lichamelijk/psychisch) werken zou je wel in de wao zitten...
Zo lang UWV nog geen beslissing over de hoogte van je uitkering heeft genomen ontvang je "niets" of in het gunstigste geval een voorschot.
Bij afwijzing of erg lage vaststelling van je WAO-uitkering zal je, tot het moment dat UWV je bezwaar heeft behandeld, moeten rondkomen van het vastgestelde bedrag. Als dat onder het sociaal minimum is kom je dus in de bijstand. (m.n. in gevallen waarbij je na 2 jaar ziekte bent ontslagen, of in geval van herkeuring).
