Omdat ik er even uit ben geweest, las ik nu pas dat een auditor hier reageerde. Helaas geeft de auditor ZELF de oorzaak van het falen van het systeem aan. Omdat er slechts PROCEDUREEL wordt getoetst, zullen inhoudelijke feiten, nooit tot verbeteringen leiden. Het enige dat dus telt is dat een RIB zich aan de procedures houdt (in dit geval dus de klachtenprocedure, maar in principe geldt dit voor alle stappen) en domweg doet wat UWV en gemeenten cq de politiek, de RIB's opdraagt.Het blijft gaan om wie het meeste ''scoort'', cq de meeste arbeidsovereenkomsten ''maakt'', al leidt dat weer tot veel draaideurwerklozen. DIT systeem lokt dus allerlei gerotzooi uit, gedekt door de politiek!De beoordelaar van de norm (auditor) moet nagaan (bij veel klachten op steekproefbasis) of de klachten (procedureel) goed zijn afgehandeld.
Klaag bij de politiek over HUN eigen fout om dit systeem zo te maken dat het een rotzooi kon worden! Politiek, UWV en gemeenten zijn hoofdschuldigen en daar lijden nu ook de paar goede RIB's onder.
NB: Wat ik WEL telkens lees, is dat heel veel problemen ontstaan als iemand het niet eens is met de beslissing van de verwijzer en ''in beroep''gaat. Dan TOCH naar een RIB gestuurd worden is paarlen voor de zwijnen werpen; immers, alles moet uit de kast gehaald worden om het beroep te laten slagen; om aan te tonen dat de beslissing niet goed is; dat de geduide werkzaamheden niet ''kunnen''. Daarom pleit ik er vaak voor om mensen die in beroep zijn gegaan NIET aan een traject te laten beginnen, omdat dat zowel voor de deelnemer als RIB, een frustrerend traject wordt.
