[ archief ] Tele2 rekent aansluitkosten ondanks belofte om dat niet te doen

[Moneyman]

Hou toch op zeg. Oneerlijke handelspraktijk. Omdat er nog een oude pagina online staat waar geadverteerd werd met 'geen aansluitkosten'. Vóórdat klant ingaat op het aanbod (de bestelpagina) is gewoon duidelijk dat er wél aansluitkosten in rekening worden gebracht. Dus ook elke gelegenheid om dat aanbod dan niet te accepteren. Maar wel accepteren en dan achteraf gaan klagen, volstrekt kansloos.

Inderdaad, omdat dit pagina bestaat is er sprake van een oneerlijke handelspraktijk. Het komt voor risico van Tele2 dat die pagina open staat.

Dat achteraf klagen “ volstrekt kansloos” zou zijn, kan jouw morele waardeoordeel zijn, maar is juridisch in ieder geval een onjuist standpunt.

[alfatrion]

Tele2 heeft zich hier schuldig gemaakt aan een oneerlijke handelspraktijk. Dat is nota bene bij wet verboden.

Zo is dat. En of dat al dan niet bewust is gebeurd, of een “ foutje” is, is daarvoor totaal niet relevant.

Dat is ook iets waar Tele2 gewoon verantwoordelijkheid voor zou moeten nemen. Twintig euro minder winst maken op deze klant overleven ze echt wel.

[kuklos]

Lees anders de OP nog eens. Niemand vraagt om geld terug. De vraag is “ is dit oplichting”, en het antwoord is dat het in ieder geval een oneerlijke handelspraktijk is.

Maar de OP vroeg wel om een drie pagina's lange discussie waarin een stel leken het nog steeds niet met elkaar eens is?

Los daarvan is jouw opmerking een flauwe dooddoener. De vraag of iets een oneerlijke handelspraktijk is, staat volledig los van een eventueel geldelijk belang.

Moeilijk hè, je ongelijk te moeten toegeven. Ik heb hier gewoon een punt.

Dat het bedrag te laag is om naar de rechter te gaan, is eveneens gewoon onzin. Ik breng zo vaak dagvaardingen uit voor lage bedragen.

En hoe vaak betreffen dat particulieren die het opnemen tegen een grote organisatie?

[alfatrion]

Moeilijk hè, je ongelijk te moeten toegeven. Ik heb hier gewoon een punt.

Hoe zo heb jij een punt? Je kan gewoon naar de rechter om die € 20,- te halen. Consumenten doen zo vaak aankopen voor kleine bedragen en in al die overeenkomsten kan de consument naar de rechter.

[NeoDutchio]

Ik ben een mens en ik maak wel eens een foutje. En niet alleen ik, iedereen zal dat wel eens overkomen. Niet alleen privé, maar ook zakelijk zal iedereen van ons ook wel eens een foutje maken. Ik vraag mij af hoe de forumleden hier zouden reageren als ze door dat foutje uitgemaakt worden voor oplichter of dat ze oneerlijk zouden werken. En dat je kan uitleggen wat je wilt, je krijgt die stempel, want begrip hebben we schijnbaar niet meer.

[Moneyman]

Lees anders de OP nog eens. Niemand vraagt om geld terug. De vraag is “ is dit oplichting”, en het antwoord is dat het in ieder geval een oneerlijke handelspraktijk is.

Maar de OP vroeg wel om een drie pagina's lange discussie waarin een stel leken het nog steeds niet met elkaar eens is?

Wat mij betreft niet. Maar dankzij die leken wordt het blijkbaar wel nodig. Ik zie overigens genoeg forumleden reageren die op basis van hun bijdragen duidelijk geen leek zijn.

Los daarvan is jouw opmerking een flauwe dooddoener. De vraag of iets een oneerlijke handelspraktijk is, staat volledig los van een eventueel geldelijk belang.

Moeilijk hè, je ongelijk te moeten toegeven. Ik heb hier gewoon een punt.

Maar natúúrlijk Kuklos

Dat het bedrag te laag is om naar de rechter te gaan, is eveneens gewoon onzin. Ik breng zo vaak dagvaardingen uit voor lage bedragen.

En hoe vaak betreffen dat particulieren die het opnemen tegen een grote organisatie?

Vaak genoeg. Het zijn juist die particulieren die zich genaaid voelen die ondanks het lage geldelijk belang gaan dagvaarden. En weet je wat? Negen van de tien keer wordt dat dan alsnog bakzijl gehaald en wordt de vordering van die particulier door die grote organisatie betaald. Mag jij raden waarom dat zo is...

[kuklos]

Moeilijk hè, je ongelijk te moeten toegeven. Ik heb hier gewoon een punt.

Hoe zo heb jij een punt? Je kan gewoon naar de rechter om die € 20,- te halen. Consumenten doen zo vaak aankopen voor kleine bedragen en in al die overeenkomsten kan de consument naar de rechter.

In theorie wel. maar nu de praktijk. Gemiddelde consument heeft nul komma nul ervaring met rechtszaak aanspannen. Dus hulp nodig. Dat kost geld. Meer dan de €20. Dan moet je hopen dat je wint, dat is ook niet zeker. Als je wint is het niet zeker of de tegenpartij ook veroordeeld wordt om al jouw kosten te betalen.

Allemaal heel leuk hoor dat "je kan naar de rechter", maar in de praktijk is het zeer sterk de vraag of het de moeite waard is. En dat is nu net mijn hele punt.

[Moneyman]

Ik ben een mens en ik maak wel eens een foutje. En niet alleen ik, iedereen zal dat wel eens overkomen. Niet alleen privé, maar ook zakelijk zal iedereen van ons ook wel eens een foutje maken. Ik vraag mij af hoe de forumleden hier zouden reageren als ze door dat foutje uitgemaakt worden voor oplichter of dat ze oneerlijk zouden werken. En dat je kan uitleggen wat je wilt, je krijgt die stempel, want begrip hebben we schijnbaar niet meer.

Hiermee bevestig je perfect dat je de discussie vanuit oneigenlijke motieven voert. De vraag of iets een oneerlijke handelspraktijk is, is een feitelijke, juridische vraag. Wat jij voor persoonlijke gevoelens hebt bij het begrip "oneerlijke handelspraktijk", is daarvoor totaal niet van belang. Je verwart weer eens een moreel oordeel met een juridisch oordeel.

Los daarvan bagatelliseer je dat "foutje" behoorlijk, want er is niet alleen sprake van een foutje, maar er wordt bovendien wekenlang niets aan gedaan, ondanks herhaalde input van TS. Dan ben je het stadium van "een foutje" al lang voorbij en zit je gewoon juridisch in het domein van de oneerlijke handelspraktijk.

[Moneyman]

Moeilijk hè, je ongelijk te moeten toegeven. Ik heb hier gewoon een punt.

Hoe zo heb jij een punt? Je kan gewoon naar de rechter om die € 20,- te halen. Consumenten doen zo vaak aankopen voor kleine bedragen en in al die overeenkomsten kan de consument naar de rechter.

In theorie wel. maar nu de praktijk. Gemiddelde consument heeft nul komma nul ervaring met rechtszaak aanspannen. Dus hulp nodig. Dat kost geld. Meer dan de €20. Dan moet je hopen dat je wint, dat is ook niet zeker. Als je wint is het niet zeker of de tegenpartij ook veroordeeld wordt om al jouw kosten te betalen.

Allemaal heel leuk hoor dat "je kan naar de rechter", maar in de praktijk is het zeer sterk de vraag of het de moeite waard is. En dat is nu net mijn hele punt.

Met deze inschatting laat je duidelijk zien dat je de échte praktijk niet kent. Want die ziet er heel anders uit dan jij hier omschrijft. Want:
- er wordt vaak genoeg door consumenten gedagvaard, zónder dure juridische hulp;
- er is geen enkele juridische reden aanwezig waarom TS deze zaak niet zou winnen;
- laat staan dat er een reden zou zijn dat de gemaakte kosten niet vergoed zouden hoeven worden;
- en de belangrijkste: in het overgrote deel van de gevallen wordt -zoals ik al schreef- de zaak al voor de zitting opgelost.

Je bent goed in het bedenken van theoretische bezwaren, maar je beargumenteert niet waarom die bezwaren zich ook zouden verwezenlijken. En dat is logisch, want dat gebeurt in de praktijk ook vrijwel niet.

[Radar]

Beste forumleden,

Het topic is hierbij gesloten.
Het is inmiddels uitgemond in een lange discussie tussen forumleden in plaats van een antwoord op de vraag van TS.

Groet, Radar^TY