https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... kantiegeld
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... ndernemers
Zo op het eerste gezicht lijkt de overheid gelijk te hebben. De werknemer kiest er namelijk zelf voor om op vakantie te gaan naar een land met een negatief reisadvies. Het lijkt dan al snel redelijk dat de gevolgen hiervan voor rekening van de werknemer behoren te komen. De werknemer moet niet alleen kiezen tussen het ongebruikt laten gaan van een betaalde reis en het mislopen van een half maandsalaris, maar ook in het maatschappelijk leven een activiteiten ontplooien die als risicovol gezien worden. Wie naar dat verjaardagsfeestje of zijn ouders bezoekt in het verzorgingstehuis zou in theorie ook niet doorbetaald hoeven worden, indien daarover iets bekent is over Corona. Het gevolg is dus een grote inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de werknemer.Artikel 7:628 lid 1 BW
De werkgever is verplicht het naar tijdruimte vastgestelde loon te voldoen indien de werknemer de overeengekomen arbeid geheel of gedeeltelijk niet heeft verricht, tenzij het geheel of gedeeltelijk niet verrichten van de overeengekomen arbeid in redelijkheid voor rekening van de werknemer behoort te komen.
Wanneer we deze redenering loslaten op ziekte, dan zouden er op tal van gebieden discussies ontstaan. Je zou dan kunnen stellen dat de werknemer geen recht heeft op doorbetaling van zijn loon, indien hij zijn been breekt tijdens voetballen. Immers, voetballen geeft een verhoogt risico hierop. Echter, bij arbeidsongeschiktheid ligt deze lat een stuk hoger. De werknemer heeft recht op 70% van het loon, tenzij hij met opzet arbeidsongeschikt is geworden (artikel 7:629 BW). Om van opzet te kunnen spreken moet er van meer sprake zijn dan risicovol gedrag, zoals het afreizen naar een land met een negatief reisadvies.
Wanneer je op vakantie Corona krijgt dan heb je recht op 70% van het loon. Wanneer je na thuiskomst in quarantaine moet van je werkgever, dan loop je twee weken salaris mis. Ik denk dat de wetgever dat niet zo bedoelt heeft. In de parlementaire geschiedenis heeft de werkgever over artikel 7:628 lid 1 BW het volgende aangegeven:
Volgens de wetgever moet de werkgever het loon doorbetalen, tenzij de werknemer (i) de arbeid niet wilde verrichten; en (ii) dat voor rekening van de werknemer zou moeten komen.MvT, Kamerstukken II 2013/14, 33818, 3, p. 87-89
Voorgesteld wordt om artikel 7:627 BW te laten vervallen en artikel 7:628 BW zodanig te wijzigen dat in het eerste lid daarvan wordt geregeld dat de werkgever verplicht is om het vastgestelde loon te voldoen indien de werknemer de arbeid geheel of gedeeltelijk niet heeft verricht, tenzij het geheel of gedeeltelijk niet verrichten van de arbeid in redelijkheid voor rekening van de werknemer hoort te komen. (...) Op grond van de voorgestelde formulering zal het aan de werkgever zijn om te stellen en bij betwisting aannemelijk te maken dat bij de werknemer de bereidheid ontbrak de bedongen arbeid te verrichten, alsmede dat het niet (kunnen) verrichten van de arbeid in redelijkheid voor rekening van de werknemer komt.
1. De werkgever is verplicht om een gezonde en veilige werkomgeving te bieden aan de werknemers. Dat betekent dat hij een werknemer de toegang tot de werkplek kan weigeren. Als dit als gevolg heeft dat de werknemer geen arbeid kan verrichten, dan komt dat voor rekening van de werkgever, ook als de werknemer naar een land is gegaan met een negatief reisadvies. De werknemer wilde de arbeid wel verrichten, maar werd daarin verhinderd door de werkgever.
2. Wanneer de werkgever de toegang tot de werkplek niet ontzegt en de werknemer wil de arbeid niet verrichten omdat hij anderen niet wil besmetten, dan komt dat m.i. nog steeds voor rekening van de werkgever. De werknemer doet alleen wat de werkgever had moeten doen.
Overigens verplicht de Wet Publieke Gezondheid burgers om in quarantaine te gaan indien zij met Corona in aanraking geweest kunnen zijn. Ook in dit geval kan de werknemer bereid zijn om de arbeid te verrichten, maar wordt daartoe verhinderd door de overheid.