Wachttijden geestelijk hulp, alleen groepstherapie

[Breingein]

De wachttijden voor geestelijke hulp zijn belachelijk, maar wat ik echt vreselijk vind, zijn de beperkte behandelingen.

Ik sta sinds 2022 te wachten op hulp en na elk diagnostisch toets en verslag word ik doorverwezen naar een andere instelling. En dan krijg ik te horen dat er alleen groepstherapiebehandelingen beschikbaar zijn. Als dit niet geschikt voor je is, dan heb je gewoon pech en word je weer doorgestuurd en moet je weer op een wachtlijst. Ik moet nu weer 7 maanden wachten voor een onderzoek, wetende dat ze me niet kunnen behandelen, omdat ze alleen groepsbehandelingen voor mensen met mijn problematiek aanbieden. Of ik moet maar opgenomen worden, terwijl ik geen high risk ben.

De teller van doorverwijzingen sinds 2023, staat nu op 3. De kans dat ik pas hulp krijg, zal laat 2026 zijn, dan nog hopen dat het niet weer aan groepstherapie zal zijn. Ik probeer gepaste hulp te vinden sinds 2011, maar ik wordt constant door verwezen en verkeerde behandelingen voorgeschoteld.

Zijn er ergens instanties die kunnen helpen bij zulke lange wachttijden en die niet je forceren om in a groep te zitten? Ik kan de redenen hierachter wel begrijpen, maar het is echt steeds onmenselijker geworden.

[BL2]

Zelf vind je (blijkbaar) dat groepstherapie niet de juiste behandeling is, maar de aanbieders van hulp schijnbaar wel. Immers ze bieden je dat bij herhaling aan.
Ik zou de proef op de som nemen en toch de geboden hulp aanvaarden, zeker als de wachtlijst zo lang is.

[Lowieze]

Kan de afdeling zorgbemiddeling van uw zorgverzekeraar misschien iets voor u betekenen?

[wikop]

Inderdaad,3 keer word je groepstherapie aangeboden,maar die wil jij niet
Zou het niet slimmer zijn die te accepteren?
Als die echt niet geschikt is merken zij dat ook wel,en sta je sterker voor wat jij denkt dat nodig is
Er is een groot te kort voor ggz

Dat weet jij ook wel
Dus pak wat je kunt krijgen

[Dirkie]

De wachttijden voor geestelijke hulp zijn belachelijk, maar wat ik echt vreselijk vind, zijn de beperkte behandelingen.

Ik sta sinds 2022 te wachten op hulp en na elk diagnostisch toets en verslag word ik doorverwezen naar een andere instelling. En dan krijg ik te horen dat er alleen groepstherapiebehandelingen beschikbaar zijn. Als dit niet geschikt voor je is, dan heb je gewoon pech en word je weer doorgestuurd en moet je weer op een wachtlijst.

En wie heeft bepaald dat groep therapie in jouw geval niet werk. Als je dat zelf vind en de hulpverleners denken daar anders over dan heb je inderdaad een (extra) probleem.

[witte angora]

Zelf vind je (blijkbaar) dat groepstherapie niet de juiste behandeling is

Kan zomaar zijn dat ervaringen uit het verleden, op andere gebieden, voldoende inzicht biedt.

Het gegeven advies om het toch te proberen kan best het goede zijn. Na de tweede sessie zal iedereen, inclusief de andere deelnemers in de groep, het er over eens zijn dat het niet werkt, en dat er wat anders moet gebeuren. Maar dan ben je wel al binnen, en wordt er vaak wel een gaatje gevonden.

[Breingein]

Inderdaad,3 keer word je groepstherapie aangeboden,maar die wil jij niet
Zou het niet slimmer zijn die te accepteren?
Als die echt niet geschikt is merken zij dat ook wel,en sta je sterker voor wat jij denkt dat nodig is
Er is een groot te kort voor ggz

Dat weet jij ook wel
Dus pak wat je kunt krijgen

Het is eerder dat ze geen andere vorm van behandelingen hebben. Voordat mijn uitslagen al binnen zijn, zeggen ze dat ze grotendeels alleen groepstherapie hebben.Vroeger waren er meerdere opties beschikbaar, maar nu zijn de individuele behandelingen summier. Mede denk ik door de overbelaste ggz.

Groepstherapie is niet geschikt voor mij, ik ga niet in detail maar ik voel me niet prettig in groepsverband en zeker niet om kwetsbare onderwerpen te bespreken. Ik ga dan niet in een behandeling zitten die meer negatief effect zal hebben op mij. Zelfs de hulpverleners vinden het geen goed idee nadat ik het met hun bespreek, maar ze hebben niks anders zijn dus ik wordt gewoon elke keer doorgestuurd.

[riddert]

Toch lijkt me dat het beste voor u, groepstherapie.
Geestelijke storingen ruim drie jaar niet behandelen lijkt me erger, en zal uzelf en uw omgeving, gezin en collegas niet ten goede komen.
Probeer het gewoon een aantal sessies.

[Breingein]

Toch lijkt me dat het beste voor u, groepstherapie.
Geestelijke storingen ruim drie jaar niet behandelen lijkt me erger, en zal uzelf en uw omgeving, gezin en collegas niet ten goede komen.
Probeer het gewoon een aantal sessies.

Nee. Ik zeg nu meerdere keren dat die format niet geschikt voor me is. Het is alsof ik een behandeling krijg voor een gebroken arm, terwijl ik een gebroken been heb.

Ik snap dat jullie het goed bedoelen, maar als ik dit format geschikt voor me was, had ik het allang gedaan en schreef ik dit bericht niet. Ik zit niet met plezier te wachten voor hulp. Uit eigen ervaringen en bevestiging vanuit hulpverleners, is het gewoon niet geschikt. Ik ga mijzelf niet constant verdedigen tegen wildvreemden die verder geen context hebben over mijn situatie. Klaar.

En ja, geen hulp krijgen voor geestelijke storingen, misdiagnoses en alleen doorverwijzingen krijgen na maanden wachten, maakt alles inderdaad erger.

Mocht iemand tips hebben over hoe ik dit verder kan aanpakken, zonder mij te pushen naar groepstherapie, dan hoor ik het graag.

[BL2]

Tsja, als je de aangeboden hulp niet wilt of ongeschikt acht (....), houd het helaas op. We tonen medeleven, geven aan wat het proberen waard is, maar als Topicstarter niets anders wil of aandurft dan een behandeling welke er niet (meer) is houd het advies voor ons ook op.
Wij zijn helaas niet bij machte om dan hierin ook maar iets te veranderen.

[Nijogeth]

Ik moest een paar jaar terug ook maanden wachten tot ik eindelijk terecht kon bij de psycholoog. Alleen echte spoed krijgt voorrang en voor de rest is het afwachten. Of hopen dat je een praktijk vindt die wel wil helpen.

Eigenlijk denk ik dat een sessie met een groep mogelijk wel een ingang kan zijn. Al is het maar om daar te zitten en aan te geven 'eigenlijk voel ik me er niet comfortabel bij om hier over te praten met al deze mensen', waardoor ze misschien wel na de sessie doorvragen en beoordelen dat je toch 1 op 1 sessies nodig hebt.

Alleen moet je daardoor misschien even door de rotte appel heen bijten.

[Breingein]

Tsja, als je de aangeboden hulp niet wilt of ongeschikt acht (....), houd het helaas op. We tonen medeleven, geven aan wat het proberen waard is, maar als Topicstarter niets anders wil of aandurft dan een behandeling welke er niet (meer) is houd het advies voor ons ook op.
Wij zijn helaas niet bij machte om dan hierin ook maar iets te veranderen.

Maar daar gaat deze topic helemaal niet over. Het gaat over dat er niet genoeg andere opties zijn binnen de ggz en dat je geforceerd wordt om een behandeling aan te gaan die je mentaal slechter zal maken. Denk ook even aan redenen waarom er gevallen zijn waarin dit niet zal werken. En niet alleen ik vind het ongeschikt, nogmaals ook de hulpverleners.

[Breingein]

Ik moest een paar jaar terug ook maanden wachten tot ik eindelijk terecht kon bij de psycholoog. Alleen echte spoed krijgt voorrang en voor de rest is het afwachten. Of hopen daht je een praktijk vindt die wel wil helpen.

Eigenlijk denk ik dat een sessie met een groep mogelijk wel een ingang kan zijn. Al is het maar om daar te zitten en aan te geven 'eigenlijk voel ik me er niet comfortabel bij om hier over te praten met al deze mensen', waardoor ze misschien wel na de sessie doorvragen en beoordelen dat je toch 1 op 1 sessies nodig hebt.

Alleen moet je daardoor misschien even door de rotte appel heen bijten.

Dat had ik ook naar gevraagd, maar die 1 op 1 sessies zijn dan niet binnen de instelling beschikbaar. Heel veel instanties hebben die optie niet meer,terwijl ik een verwijzing heb aangevraagd waar het mogelijk is en dan achteraf te horen krijg dat het niet mogelijk is. Vandaar mijn frustratie

[riddert]

In dat geval blijft een interne opname als enige over. Dan kan de behandeling in ieder geval starten.

[BL2]

In dat geval blijft een interne opname als enige over. Dan kan de behandeling in ieder geval starten.

Het leek er echter op dat topicstarter dit ook niet wilde. Anders zou dit inderdaad een mogelijkheid zijn.
Probleem is en blijft dat topicstarter een behandeling wil, welke niet geboden wordt, en zich daar geheel op focust.......

[Onkruid71]

Helaas is het standaard, dat er niks is op korte termijn voor de hulp behoevende.
Het gaat tegenwoordig meer om het verdienmodel dan de gezondheid.
Ik heb helaas ook geen oplossing. Ik denk dat de enigste weg is via je zorgverzekering, om die dat een beetje druk op te kunnen laten zetten, en zorgen dat je van je huisarts wat op papier hebt.

[Moneyman]

Heb je ook gekeken of particuliere zorg (dus buiten je verzekeraar om) een optie is? Dan bepaal je zelf.

[Ron5300]

Mijn huisarts maakt gebruik van praktijk ondersteuners die eerste lijn geestelijke hulp kunnen verlenen maar zo te lezen bent u dat stadium al gepasseerd of uw huisarts maakt geen gebruik van praktijk ondersteuners en verwijst u direct door.

Een advies geven over hoe nu verder te handelen kan ik u niet geven maar uw huisarts wellicht wel want die kan u bijstaan in de keuze die u toch dient te maken want u geeft zelf al aan dat u zonder directe hulp in uw dagelijks leven belemmerd wordt.

[witte angora]

Kan een vorm van begeleid wonen wat verlichting bieden? Dan komt er regelmatig iemand over de vloer die je helpt bepaalde doelstellingen te behalen. Of vast te houden. Is natuurlijk geen therapie, maar het kan misschien wel helpen om de balans een beetje vast te houden. En je hebt een professional die in ieder geval een luisterend oor kan bieden.

Dit kan je aanvragen via de huisarts.

[Onkruid71]

Het is eerder dat ze geen andere vorm van behandelingen hebben. Voordat mijn uitslagen al binnen zijn, zeggen ze dat ze grotendeels alleen groepstherapie hebben.Vroeger waren er meerdere opties beschikbaar, maar nu zijn de individuele behandelingen summier. Mede denk ik door de overbelaste ggz.

Groepstherapie is niet geschikt voor mij, ik ga niet in detail maar ik voel me niet prettig in groepsverband en zeker niet om kwetsbare onderwerpen te bespreken. Ik ga dan niet in een behandeling zitten die meer negatief effect zal hebben op mij. Zelfs de hulpverleners vinden het geen goed idee nadat ik het met hun bespreek, maar ze hebben niks anders zijn dus ik wordt gewoon elke keer doorgestuurd.

Soms is het juist goed om je zelf over drempels heen te zetten. En verder doe je alleen maar een aanname dat het negatief zal werken.

Als je echt aan je zelf wil werken dan verman je je zelf en doe je gewoon mee. Pas later weet je echt of het inderdaad nuttig is. Nu zoek je gewoon excuses om het niet te doen.

Wauw, verman jezelf? Zoals ik al aangaf en als je goed leest, zelfs hulpverleners vinden het geen goed idee. Ik weet welke vorm wel bij mij past, want ik zit langer in dit systeem, alleen die vorm is er nu niet meer.

Blijf nog respectvol naar anderen en hun keuzes. Ik plaatste dit bericht niet om overgehaald te worden voor groepstherapie, dus laat aub dat achterwegen.

Ik snap wat je bedoelt. Je zou niet te wachten op alternatieve tip waarvan aangenomen wordt dat dat zou kunnen helpen. Men gaat er vaak vanuit, dat men zelf geen onderzoek gedaan heeft. Ook vergeet men vaak dat er ervaringen zijn opgedaan. Voor mij is je vraag duidelijk, maar heb helaas geen oplossing

Succes met het zoeken voor een oplossing.