als Lyme-patiënt onderschrijf ik volkomen het gevoel "het bos in gestuurd" te zijn.
Minimaal 6 jaar na mijn laatste tekenbeet (in 2000), is een contact met de borreliabacterie (in 2006) vastgesteld. Middels een kweek borrelia bacteriën -uit een bioptie van een stukje van mijn kuit- werd pas ècht de conclusie (in 2007)getrokken, dat ik daadwerkelijk leed aan een actieve besmetting met deze bacterie.
Daarvóór had ik zonder ooit een rode ring om een beetplek te hebben gehad, last van zeer veel "verschijnselen", die zouden kunnen wijzen op de ziekte van Lyme.
Het AMC "genas mij" (naar hun eigen zeggen) met een kuur van 20 dagen pilletjes doxicycline (terwijl ik óók last had van hart/ritmestoornissen...had ik een infuus ceftriaxon moeten hebben) en ik hoefde nooit meer terug te komen.
Om een héél lang verhaal kort te houden......uitgaande van het feit, dat een AMC toch wel weet wat ie doet, bezocht ik, naast de huisarts, zo'n 10-tal specialisten om uit te zoeken, wat me dan wèl mankeerde (in die tijd kon ik niet langer dan 1 minuut lopen of staan; ik kreeg de meest verschrikkelijke pijnen, waardoor mijn knie door ging zakken)
Uiteindelijk heb ik in 2008 een maandlang ceftriaxon infuus gekregen, wat mij behoorlijk op de klaver heeft gebracht........ik heb intussen wel leren omgaan met m'n rare klachten en die aanvallen van extreme vermoeidheid.
Voor werken ben ik volledig AO verklaard, maar m'n huishouden, m'n tuin en alles wat er gebeuren moet....heb ik géén hulp.
HET IS BEHELPEN...en afzien
Marianne
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
In het Christelijk tijdschrift Terdege van juni 2010 staat het verhaal te lezen van een meisje , dat een ware zoektocht startte langs allerlei artsen, omdat ze ziekte van lyme had. Het bekende verhaal, dat artsen eerst aangaven dat het tussen haar oren zat bleef niet onvermeld.
Bij bloedonderzoek werd geconstateerd dat zij bijna geen (meer) antistoffen tegen lyme had maar uiteindelijk is toch de diagnose gesteld en kreeg dit meisje wel antibiotica ,maar als ze daar mee stopte dan kwamen alle klachten weer terug.
Ze kreeg op den duur 60 .......! tabletten per dag te slikken. Allerlei middelen. Ze kon echter de 60 tabletten niet meer slikken, het was gewoon te veel en werd steeds zieker, ze zat reeds in een rolstoel.
Ze ging steeds verder achteruit. Ze lag hele dagen op bed . Eten ging bijna niet meer, haar ouders vreesden voor haar leven.
Na de medicijnen van de homeopaat is dit meisje na 3 maanden weer in staat om LOPEND! naar school te gaan. Terwijl zij meer dan een jaar niet naar school had kunnen gaan.
Artsen in het ziekenhuis waar dit meisje onder behandeling was, begrepen er ook niks van, maar..... de medicijnen van de homeopaat waren volgens de artsen nep!
Het moet deze artsen werkelijk een gruwel zijn geweest dat dit doodzieke meisje weer kon lopen, anders kan ik het niet zien!
Haar ouders vroegen daarom aan deze artsen waarom zij dan ZELF dit middel niet aan hun dochter hadden gegeven? Tja.........op die vraag moesten ze het antwoord schuldig blijven.......
Het is verschrikkelijk dat juist voor de explosieve toename van ziekte van lyme de medische doorsnee wetenschap niet verder WIL kijken dan hun eigen vak "kennis"....
Zij hebben zoveel arrogantie in zich dat ze er zich doelbewust voor afsluiten. Dat is voor mij en ook voor dit meisje die voor de dood is weggehaald door de homeopaat, een keihard schandelijk feit.
Waarom wordt ook hier niet gezegd; "We begrijpen het niet, maar vinden het geweldig, hier willen we meer van weten."!
Als dit meisje is het WKZ onder "behandeling "zou zijn gebleven dan zou ze naar een psychatrische afdeling zijn gebracht , want de artsen konden verder niets meer voor haar betekenen.
Nep-medicijnen.
Dit is DE standaard reactie uit de reguliere medische hoek want deze geneeswijzen zijn onwetenschappelijk en oplichterij.
Maar dat commentaar komt nu juist van mensen die geen diepgaande kennis van zaken hebben waar het de methoden betrof en al helemaal niet wat ziekte van lyme betreft.
Dat geld in het bijzonder voor de artsen in het Wilhelmina kinderziekenhuis waar dit meisje onder behandeling was.
Die hadden die diepgaande kennis niet.
Het werd hoog tijd dat er nu eens een bericht wordt geplaatst over WEL positieve behandelresultaten .
Ik vind het beschamend en schandalig dat er (juist door lymepatienten!) dan nog gezegd durft te worden; Nou......dan zal dit meisje geen lyme hebben gehad , want van ziekte van lyme kun je niet genezen.
Ziekte van lyme is bij mij niet bestreden, maar ten diepste ; genezen!
De "lyme " is er bij mij uit gehaald. En dan genees je !
De vele klachten die ik had zijn en blijven weg, voorgoed!
Ik voel mij meer dan uitstekend en heb een tomeloze energie.
Bij bloedonderzoek werd geconstateerd dat zij bijna geen (meer) antistoffen tegen lyme had maar uiteindelijk is toch de diagnose gesteld en kreeg dit meisje wel antibiotica ,maar als ze daar mee stopte dan kwamen alle klachten weer terug.
Ze kreeg op den duur 60 .......! tabletten per dag te slikken. Allerlei middelen. Ze kon echter de 60 tabletten niet meer slikken, het was gewoon te veel en werd steeds zieker, ze zat reeds in een rolstoel.
Ze ging steeds verder achteruit. Ze lag hele dagen op bed . Eten ging bijna niet meer, haar ouders vreesden voor haar leven.
Na de medicijnen van de homeopaat is dit meisje na 3 maanden weer in staat om LOPEND! naar school te gaan. Terwijl zij meer dan een jaar niet naar school had kunnen gaan.
Artsen in het ziekenhuis waar dit meisje onder behandeling was, begrepen er ook niks van, maar..... de medicijnen van de homeopaat waren volgens de artsen nep!
Het moet deze artsen werkelijk een gruwel zijn geweest dat dit doodzieke meisje weer kon lopen, anders kan ik het niet zien!
Haar ouders vroegen daarom aan deze artsen waarom zij dan ZELF dit middel niet aan hun dochter hadden gegeven? Tja.........op die vraag moesten ze het antwoord schuldig blijven.......
Het is verschrikkelijk dat juist voor de explosieve toename van ziekte van lyme de medische doorsnee wetenschap niet verder WIL kijken dan hun eigen vak "kennis"....
Zij hebben zoveel arrogantie in zich dat ze er zich doelbewust voor afsluiten. Dat is voor mij en ook voor dit meisje die voor de dood is weggehaald door de homeopaat, een keihard schandelijk feit.
Waarom wordt ook hier niet gezegd; "We begrijpen het niet, maar vinden het geweldig, hier willen we meer van weten."!
Als dit meisje is het WKZ onder "behandeling "zou zijn gebleven dan zou ze naar een psychatrische afdeling zijn gebracht , want de artsen konden verder niets meer voor haar betekenen.
Nep-medicijnen.
Dit is DE standaard reactie uit de reguliere medische hoek want deze geneeswijzen zijn onwetenschappelijk en oplichterij.
Maar dat commentaar komt nu juist van mensen die geen diepgaande kennis van zaken hebben waar het de methoden betrof en al helemaal niet wat ziekte van lyme betreft.
Dat geld in het bijzonder voor de artsen in het Wilhelmina kinderziekenhuis waar dit meisje onder behandeling was.
Die hadden die diepgaande kennis niet.
Het werd hoog tijd dat er nu eens een bericht wordt geplaatst over WEL positieve behandelresultaten .
Ik vind het beschamend en schandalig dat er (juist door lymepatienten!) dan nog gezegd durft te worden; Nou......dan zal dit meisje geen lyme hebben gehad , want van ziekte van lyme kun je niet genezen.
Ziekte van lyme is bij mij niet bestreden, maar ten diepste ; genezen!
De "lyme " is er bij mij uit gehaald. En dan genees je !
De vele klachten die ik had zijn en blijven weg, voorgoed!
Ik voel mij meer dan uitstekend en heb een tomeloze energie.
Laatst gewijzigd door Welwaar op 22 dec 2010 20:39, 5 keer totaal gewijzigd.
-
Verontruste moeder
- Berichten: 0
- Lid geworden op: 18 okt 2010 19:28
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Mijn dochter had in 1988 een tekenbeet. Er is niet behandeld want zij kreeg geen rode kring (jaren later kreeg zij wel een verdikking bij haar oor - wij vermoeden een lymfocytoma). Na 5 jaar(!!!) kreeg mijn dochter ernstige klachten. Het begon met werkelijk vreselijke hoofdpijn en vervolgens kwamen er steeds meer invaliderende klachten bij. Bloedtesten (nooit een Western Blot) gaven steeds aan dat het geen Lyme was. Uiteindelijk kreeg zij de diagnose ME/CVS. In een revalidatiecentrum wilde men dat zij ver over haar grenzen ging. Daardoor kreeg zij nog grotere problemen.
Na een (Elisa + Western Blot) bloedtest in Keulen, die wij zelf hebben aangevraagd, werd pas in 2005 duidelijk dat zij de ziekte van Lyme had. Uitslag van de test was Elisa "grenzwertig". De Western Blot was IGM en IGG positief (meerdere banden). Reden dus om in ieder geval standaard beide testen uit te voeren!
De huisarts was na de uitslag van de Keulse test bereid om haar antibiotica voor te schrijven. De ernstige uitputtingsklachten werden daarna iets minder. De hartslag die voorheen altijd te snel was werd normaal. Echter, de hevige pijn verminderde helaas niet. Nu, 5 jaar later, is zij (met regelmatige tussenpozen) nog steeds aan de antibiotica. Zij is daardoor af en toe in staat een kort ritje met de scootmobiel te maken en is daar best blij mee.
Mijn dochter is niet in staat geweest om haar school af te maken en zij heeft geen vriendschappen kunnen opbouwen. Zij heeft een zeer zwaar leven vanwege de pijn en door het feit dat zij bedgebonden is. Tegen de pijn slikt zij nog steeds opiaten.
Ik kan niet genoeg benadrukken dat het zeer belangrijk is dat er goede testen en een adequate behandeling komt voor Lyme-patiënten. Het leven dat onze dochter leidt wenst men zijn ergste vijand niet toe!
Ik roep hierbij artsen, betrokken instanties als RIVM en CBO en ministerie van volksgezondheid op om jullie verantwoordelijkheid te nemen!!!!!!!
Een bezorgde moeder.
Na een (Elisa + Western Blot) bloedtest in Keulen, die wij zelf hebben aangevraagd, werd pas in 2005 duidelijk dat zij de ziekte van Lyme had. Uitslag van de test was Elisa "grenzwertig". De Western Blot was IGM en IGG positief (meerdere banden). Reden dus om in ieder geval standaard beide testen uit te voeren!
De huisarts was na de uitslag van de Keulse test bereid om haar antibiotica voor te schrijven. De ernstige uitputtingsklachten werden daarna iets minder. De hartslag die voorheen altijd te snel was werd normaal. Echter, de hevige pijn verminderde helaas niet. Nu, 5 jaar later, is zij (met regelmatige tussenpozen) nog steeds aan de antibiotica. Zij is daardoor af en toe in staat een kort ritje met de scootmobiel te maken en is daar best blij mee.
Mijn dochter is niet in staat geweest om haar school af te maken en zij heeft geen vriendschappen kunnen opbouwen. Zij heeft een zeer zwaar leven vanwege de pijn en door het feit dat zij bedgebonden is. Tegen de pijn slikt zij nog steeds opiaten.
Ik kan niet genoeg benadrukken dat het zeer belangrijk is dat er goede testen en een adequate behandeling komt voor Lyme-patiënten. Het leven dat onze dochter leidt wenst men zijn ergste vijand niet toe!
Ik roep hierbij artsen, betrokken instanties als RIVM en CBO en ministerie van volksgezondheid op om jullie verantwoordelijkheid te nemen!!!!!!!
Een bezorgde moeder.
-
jeanne-veghel
- Berichten: 2924
- Lid geworden op: 03 nov 2009 08:46
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Zoals eerder geschreven op pagina 3 van dit topic
gaat het weer goed met mijn partner.
Vandaag hebben we het middel Banderol voorgeschreven
gekregen wat de laatste resten van Lyme moet opruimen
moesten die nog aanwezig zijn.
http://www.terratreatment.nl/product_in ... cts_id/554
gaat het weer goed met mijn partner.
Vandaag hebben we het middel Banderol voorgeschreven
gekregen wat de laatste resten van Lyme moet opruimen
moesten die nog aanwezig zijn.
http://www.terratreatment.nl/product_in ... cts_id/554
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Het is januari 2008.....Ik begon vanaf dat moment steeds slechter te lopen. Ik dacht net als iedereen in mijn omgeving dat het psychisch was, omdat ik kort daarvoor een stresperiode gehad....
Het lopen ging uiteindelijk steeds slechter en ik ging in september van 2008 naar de neuroloog. 2 bloedtesten en 2 MRI scans later was er nog steeds niks duidelijk. In deze periode ging het ook steeds slechter thuis en ben ik in november uit huis gegaan, vandaar dat er ook in mijn WWW vaak staat: Fasehuis Leidsevaart, thuis dus. Uiteindelijk besloot de neuroloog als laatste hulpmiddel een lumbaalpunctie uit te voeren (ruggenprik tussen je ruggenwervels). Oudejaarsdag 2008 moesten we met spoed naar het ziekenhuis, waar dus de uitslag van de lumbaalpunctie bekend was.....Lyme.
4 januari 2009 werd ik opgenomen in het ziekenhuis. 4 dagen lang met een infuus in mijn hand in het ziekenhuis gelegen. De 10 dagen daarna moest ik elke terugkomen naar het ziekenhuis om antibiotica te krijgen (ik had een infuuskraantje in mijn hand). Veel gemist op school wat ik wel heb ingehaald. In deze periode ben ik begonnen met fysiotherapie.
Maart 2009 heb ik weer bloed laten afnemen en 2 weken later kreeg ik te horen van mijn neuroloog dat ik was genezen. Ik blij en dacht dat het voorbij was.......
Juni 2009 ben ik geslaagd voor mijn Havo wat iedereen onwijs knap vond (ik zelf eigenlijk ook), maar dit was niet gelukt zonder steun van vele vrienden en vriendinnen van mijn omgeving en school. Ondertussen was mijn lopen niet verbeterd, en was mijn moeder (waar ik haar nog steeds heel dankbaar voor ben) gaan zoeken naar alternatieven, en zij kwam uiteindelijk bij de Oosteinde Walborg kliniek terecht in Amsterdam.
Juli 2009 Bloedtest en andere onderzoeken in Amsterdam kwam uit dat ik 3 andere soorten Lyme + en co-infectie had. Ik was boos op alles en iedereen, maar vooral op de neuroloog omdat zij zei dat ik was genezen.
September 2009 gestart met een nieuwe opleiding (leraar geschiedenis aan de hogeschool INHolland), en met de behandeling in Amsterdam 20 weken 2x per week lang een uur aan het infuus en daarna door naar school... Hoewel dit zwaar vermoeiend was heb ik het allemaal uitgehouden en het gaat nog steeds goed.
Januari 2010 was ik klaar met de behandeling in Amsterdam. Ook een consult bij de arts daar en die zei dat ik waarschijnlijk tussen toen en 2 jaar weer normaal zou lopen, ik blij. In de drie weken daarna twee keer buikgriep gehad, omdat de antibiotica mijn lichaam zwaar had getroffen was ik er vatbaarder voor....
Maart 2010 weer een bloedtest in Amsterdam om te kijken of de Lyme eindelijk weg is.
April 2010 krijg ik de uitslag van de bloedtest (de 14e). Ondertussen weer een afspraak bij de neuroloog, en zij zei doodleuk ja ik zie nog niet echt veel verbetering, en ik wil weer een lumbaalpunctie bij je doen...Ik was woedend, maar ik liet dat niet zien. Ik had het wel vertelt tegen mijn ergo- en fysiotherapeut, omdat ik wel vertrouwen in hun heb. Ik ben namelijk mijn vertrouwen kwijtgeraakt in haar omdat zij zei dat ik genezen was maar dat dus niet was.
Tot zover mijn strijd tegen de ziekte van Lyme.
Ik zal hem in de loop van de tijd steeds updaten, zodat jullie ook op de hoogte blijven, en niet steeds het hele verhaal opnieuw hoeven aan te horen.
Ik heb al veel mensen raar naar mij zien kijken of zelfs zien lachen achter mijn rug om. Ik weet dat de mensen die weten wat ik heb mij heel erg steunen in wat ik doe en van plan ben te gaan doen. Ik ben ze daar heel dankbaar voor .
Update 1: 14 april 2010
Uitslag bloedonderzoek in de Oosteinde Walborg Kliniek kwam uit: de Lyme is onder controle (zo goed als weg dus), en de co-infectie is weg!!!!! . Over 3 maanden weer een bloedonderzoek, maar geen infusen meer!!!!!
Update 2: 14 juli 2010
Vandaag een consult gehad en bloedafname..Heerlijk weer zo'n naald in je arm (NOT ). Bloedwaarden van vorige keer waren goed, B12 gehalte was goed, en nu kijken of mijn ijzergehalte goed is (en de rest ook ). Over 2 weken moet ik bellen voor de uitslagen van dit onderzoek. In November weer een afspraak en dan zien we wel weer verder .
Update 3: 27 juli 2010
Vandaag Dr. Kingma gebeld over de bloeduitslag van het bloedonderzoek van 14 juli. Goed nieuws!!!! Mijn anti-stof waarden zijn aan het dalen, wat betekent dat mijn lichaam steeds minder hoeft te vechten, en dus aan het winnen is!!! . Enige kanttekening is dat ik een klein tekort aan ijzer en vitamine D heb, maar het belangrijkste is dat ik aan de winnende hand ben!!
Groetjes,
Dillan
Het lopen ging uiteindelijk steeds slechter en ik ging in september van 2008 naar de neuroloog. 2 bloedtesten en 2 MRI scans later was er nog steeds niks duidelijk. In deze periode ging het ook steeds slechter thuis en ben ik in november uit huis gegaan, vandaar dat er ook in mijn WWW vaak staat: Fasehuis Leidsevaart, thuis dus. Uiteindelijk besloot de neuroloog als laatste hulpmiddel een lumbaalpunctie uit te voeren (ruggenprik tussen je ruggenwervels). Oudejaarsdag 2008 moesten we met spoed naar het ziekenhuis, waar dus de uitslag van de lumbaalpunctie bekend was.....Lyme.
4 januari 2009 werd ik opgenomen in het ziekenhuis. 4 dagen lang met een infuus in mijn hand in het ziekenhuis gelegen. De 10 dagen daarna moest ik elke terugkomen naar het ziekenhuis om antibiotica te krijgen (ik had een infuuskraantje in mijn hand). Veel gemist op school wat ik wel heb ingehaald. In deze periode ben ik begonnen met fysiotherapie.
Maart 2009 heb ik weer bloed laten afnemen en 2 weken later kreeg ik te horen van mijn neuroloog dat ik was genezen. Ik blij en dacht dat het voorbij was.......
Juni 2009 ben ik geslaagd voor mijn Havo wat iedereen onwijs knap vond (ik zelf eigenlijk ook), maar dit was niet gelukt zonder steun van vele vrienden en vriendinnen van mijn omgeving en school. Ondertussen was mijn lopen niet verbeterd, en was mijn moeder (waar ik haar nog steeds heel dankbaar voor ben) gaan zoeken naar alternatieven, en zij kwam uiteindelijk bij de Oosteinde Walborg kliniek terecht in Amsterdam.
Juli 2009 Bloedtest en andere onderzoeken in Amsterdam kwam uit dat ik 3 andere soorten Lyme + en co-infectie had. Ik was boos op alles en iedereen, maar vooral op de neuroloog omdat zij zei dat ik was genezen.
September 2009 gestart met een nieuwe opleiding (leraar geschiedenis aan de hogeschool INHolland), en met de behandeling in Amsterdam 20 weken 2x per week lang een uur aan het infuus en daarna door naar school... Hoewel dit zwaar vermoeiend was heb ik het allemaal uitgehouden en het gaat nog steeds goed.
Januari 2010 was ik klaar met de behandeling in Amsterdam. Ook een consult bij de arts daar en die zei dat ik waarschijnlijk tussen toen en 2 jaar weer normaal zou lopen, ik blij. In de drie weken daarna twee keer buikgriep gehad, omdat de antibiotica mijn lichaam zwaar had getroffen was ik er vatbaarder voor....
Maart 2010 weer een bloedtest in Amsterdam om te kijken of de Lyme eindelijk weg is.
April 2010 krijg ik de uitslag van de bloedtest (de 14e). Ondertussen weer een afspraak bij de neuroloog, en zij zei doodleuk ja ik zie nog niet echt veel verbetering, en ik wil weer een lumbaalpunctie bij je doen...Ik was woedend, maar ik liet dat niet zien. Ik had het wel vertelt tegen mijn ergo- en fysiotherapeut, omdat ik wel vertrouwen in hun heb. Ik ben namelijk mijn vertrouwen kwijtgeraakt in haar omdat zij zei dat ik genezen was maar dat dus niet was.
Tot zover mijn strijd tegen de ziekte van Lyme.
Ik zal hem in de loop van de tijd steeds updaten, zodat jullie ook op de hoogte blijven, en niet steeds het hele verhaal opnieuw hoeven aan te horen.
Ik heb al veel mensen raar naar mij zien kijken of zelfs zien lachen achter mijn rug om. Ik weet dat de mensen die weten wat ik heb mij heel erg steunen in wat ik doe en van plan ben te gaan doen. Ik ben ze daar heel dankbaar voor .
Update 1: 14 april 2010
Uitslag bloedonderzoek in de Oosteinde Walborg Kliniek kwam uit: de Lyme is onder controle (zo goed als weg dus), en de co-infectie is weg!!!!! . Over 3 maanden weer een bloedonderzoek, maar geen infusen meer!!!!!
Update 2: 14 juli 2010
Vandaag een consult gehad en bloedafname..Heerlijk weer zo'n naald in je arm (NOT ). Bloedwaarden van vorige keer waren goed, B12 gehalte was goed, en nu kijken of mijn ijzergehalte goed is (en de rest ook ). Over 2 weken moet ik bellen voor de uitslagen van dit onderzoek. In November weer een afspraak en dan zien we wel weer verder .
Update 3: 27 juli 2010
Vandaag Dr. Kingma gebeld over de bloeduitslag van het bloedonderzoek van 14 juli. Goed nieuws!!!! Mijn anti-stof waarden zijn aan het dalen, wat betekent dat mijn lichaam steeds minder hoeft te vechten, en dus aan het winnen is!!! . Enige kanttekening is dat ik een klein tekort aan ijzer en vitamine D heb, maar het belangrijkste is dat ik aan de winnende hand ben!!
Groetjes,
Dillan
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
het lijkt er op, dat je behoorlijk in hogere machten gelooft.
Daar is niets op tegen.....helaas voor mij dan...ik ben grootgebracht bij ouders, die niet in een hogere macht geloven.....ik weet intussen, dat een wetenschapper, ook als hij in een hogere macht gelooft, goed onderzoek verricht en, als er genoeg subsidie voor is, goed de bacteriën en andere ziekte verwekkers onder de loep neemt, zoals bij HIV het geval is.
Als je iets van spyrocheten afweet, moet je ook weten, dat ze zeer moeilijk te bestrijden zijn; antibiotica en antilichamen zijn geen zaken waar ze essentieel last van hebben.
Voor de schade die deze spyrocheten aan mijn zenuwstelsel hebben aangericht, valt bijna geen voedingssupplement aan te dragen.
Het wordt tijd, dat wetenschappers zich èn enthousiast èn met subsidie op de ziekte van Lyme, de genezing ervan en de revalidatie van de patiënten kunnen storten.
Een bewezen late Lyme hebben is, ondanks de antibiotica en de goede voedingssupplementen, afzien! En ik ben geen kinderachtig wezen, ook al ben ik geen 20 meer maar zoals ik nu ben, heb ik een hogere macht nodig om me zo oud te voelen als ik bèn.
deze reactie is bedoeld voor welwaar
Daar is niets op tegen.....helaas voor mij dan...ik ben grootgebracht bij ouders, die niet in een hogere macht geloven.....ik weet intussen, dat een wetenschapper, ook als hij in een hogere macht gelooft, goed onderzoek verricht en, als er genoeg subsidie voor is, goed de bacteriën en andere ziekte verwekkers onder de loep neemt, zoals bij HIV het geval is.
Als je iets van spyrocheten afweet, moet je ook weten, dat ze zeer moeilijk te bestrijden zijn; antibiotica en antilichamen zijn geen zaken waar ze essentieel last van hebben.
Voor de schade die deze spyrocheten aan mijn zenuwstelsel hebben aangericht, valt bijna geen voedingssupplement aan te dragen.
Het wordt tijd, dat wetenschappers zich èn enthousiast èn met subsidie op de ziekte van Lyme, de genezing ervan en de revalidatie van de patiënten kunnen storten.
Een bewezen late Lyme hebben is, ondanks de antibiotica en de goede voedingssupplementen, afzien! En ik ben geen kinderachtig wezen, ook al ben ik geen 20 meer maar zoals ik nu ben, heb ik een hogere macht nodig om me zo oud te voelen als ik bèn.
deze reactie is bedoeld voor welwaar
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
In januari (!) 2007 ben ik gebeten door een teek. Heb hem zelf verwijderd.
Binnen 3 dagen vormde zich een groeiende rode vlek met verbleeking midden in. Snel naar de huisarts. Hij gaf 8 dagen antibiotica. Via de EHBO al op de hoogte van de gevaren van lyme. Contact opgenomen met huisarts over korte kuur. Maar rode vlek was bijna weg, dus moest volstaan.
Binnen 1 maand kreeg ik vreemde klachten. Warm wordende plekken overal, s'nachts nat van het zweet wakker worden (extreem), een plek bij mijn slaap/oog die doof aanvoelde, futloos met hieropvolgend een zeer zware "griep" met zeer hoge koorts.
Let wel: ik was toen 28 jaar, full time baan, uitgaan (leuk sociaal leven), sporten, alles wat een jonge vrouw doet. Ik was zelden ziek.
Het geloop naar de huisarts begon. Allerlei klachten: spiertrekkingen, gevoel hebben flauw te vallen, ziek voelen, geen energie, mezelf door de dag slepen, warme plekken in mijn lichaam die kwamen en gingen, pijn in rechter knie, s'nachts kletsnat van het zweet wakker worden en zo ziek voelen dat ik de HAP wilde bellen, maar toch maar terug gaan slapen, etc.
Ik haalde bij de huisarts de tekenbeet aan. Het kon niet. Wel een bloedtest gedaan na 1 maand, maar om afweer te zien, is dit veel te vroeg (bleek later). Zou virus zijn, zou liggen aan de zware griep die ik gehad had en ik moest herstellen, maar het werd alleen maar erger (die griep was geen griep: het was lyme). Ik kende mezelf zo niet en maakte me zorgen. Nog wel 2x kort ab gehad van de huisarts na lang aandringen en het hielp iedere keer, maar alles kwam telkens terug.
Na 3 maanden had ik er genoeg van. Een neuroloog gevonden die tekenbeten zeer serieus neemt. 4 maanden na de beet zat ik bij de neuroloog. Huisarts liet me maar begaan. Weken hierna had ik mijn bloeduitslagen. Positieve testen op lyme met nog co-infecties erbij (het laatste kent een huisarts nauwelijks, laat staan dat zij erop prikken). Deze geweldige neuroloog maakte duidelijk dat ik er redelijk op tijd erbij was, maar waar het heen zou gaan, was afwachten. Het was in ieder geval neurologisch en moeilijk aan te pakken.
Over een periode van ruim 1 1/2 jaar heeft hij me met periodes met ab behandeld. Ik knapte altijd op, maar viel altijd ook weer wat terug. Toch bleef mijn kwaliteit van leven enigzins gewaarborgt. Alles was wel anders qua functioneren dan voor de beet, maar de kuren hadden resultaat. Al was terugvallen wel confronterend.
Ik krabbelde er echter omdenduur op eigen kracht weer bovenop. Terugvallen kon dus schade zijn of een oplaaiende infectie. Dat is nog niet vast te stellen.
We zijn nu bijna 4 jaar verder en mijn leven heeft zijn goede, mooie periodes. Er is zelfs een kindje gekomen. Ik werk nog (wel minder), sport, etc. Maar het is altijd opletten geblazen. Een terugval ligt altijd op de loer. Ik kan niet meer wat ik voor de beet wel kon. Moet goed nadenken waar ik mijn energie aan besteed. Bij een langdurige terugval moet ik overwegen of ik ga ingrijpen met ab. Die onzekerheid blijft bestaan.
Ik was in het begin zo kwaad. Hoe kan dit zo gaan?
De kuur in het begin was veels te kort. Ik moest zelf kennis aandragen bij de huisarts oa via de NVLP. Ik liep bij de huisarts omdenduur de deur plat met de meest vreemde klachten. Dat wilde ik helemaal niet. Ik wil gewoon mijn oude leven terug. Met mijn huisarts sta ik wel op een goede voet nu. De kennis overdracht die zij krijgen aangereikt over lyme is beperkt. Ik ben blij met mijn assertiviteit in het begin.
Er moet veel veranderen: testen die gebruikt worden, ingrijpen met flinke kuur in het begin, een goede richtlijn voor artsen (ipv de huidige cbo), specialisten op het gebied van lyme én co-infecties, onderzoeken hoe het komt dat mensen terug vallen etc. Het klopt dat sommige mensen met een EM aan een korte kuur genoeg hebben. Hoe werkt de mensenlijke afweer hierbij?
Werk aan de winkel dus en wel nu. Dit gun je niemand.
Binnen 3 dagen vormde zich een groeiende rode vlek met verbleeking midden in. Snel naar de huisarts. Hij gaf 8 dagen antibiotica. Via de EHBO al op de hoogte van de gevaren van lyme. Contact opgenomen met huisarts over korte kuur. Maar rode vlek was bijna weg, dus moest volstaan.
Binnen 1 maand kreeg ik vreemde klachten. Warm wordende plekken overal, s'nachts nat van het zweet wakker worden (extreem), een plek bij mijn slaap/oog die doof aanvoelde, futloos met hieropvolgend een zeer zware "griep" met zeer hoge koorts.
Let wel: ik was toen 28 jaar, full time baan, uitgaan (leuk sociaal leven), sporten, alles wat een jonge vrouw doet. Ik was zelden ziek.
Het geloop naar de huisarts begon. Allerlei klachten: spiertrekkingen, gevoel hebben flauw te vallen, ziek voelen, geen energie, mezelf door de dag slepen, warme plekken in mijn lichaam die kwamen en gingen, pijn in rechter knie, s'nachts kletsnat van het zweet wakker worden en zo ziek voelen dat ik de HAP wilde bellen, maar toch maar terug gaan slapen, etc.
Ik haalde bij de huisarts de tekenbeet aan. Het kon niet. Wel een bloedtest gedaan na 1 maand, maar om afweer te zien, is dit veel te vroeg (bleek later). Zou virus zijn, zou liggen aan de zware griep die ik gehad had en ik moest herstellen, maar het werd alleen maar erger (die griep was geen griep: het was lyme). Ik kende mezelf zo niet en maakte me zorgen. Nog wel 2x kort ab gehad van de huisarts na lang aandringen en het hielp iedere keer, maar alles kwam telkens terug.
Na 3 maanden had ik er genoeg van. Een neuroloog gevonden die tekenbeten zeer serieus neemt. 4 maanden na de beet zat ik bij de neuroloog. Huisarts liet me maar begaan. Weken hierna had ik mijn bloeduitslagen. Positieve testen op lyme met nog co-infecties erbij (het laatste kent een huisarts nauwelijks, laat staan dat zij erop prikken). Deze geweldige neuroloog maakte duidelijk dat ik er redelijk op tijd erbij was, maar waar het heen zou gaan, was afwachten. Het was in ieder geval neurologisch en moeilijk aan te pakken.
Over een periode van ruim 1 1/2 jaar heeft hij me met periodes met ab behandeld. Ik knapte altijd op, maar viel altijd ook weer wat terug. Toch bleef mijn kwaliteit van leven enigzins gewaarborgt. Alles was wel anders qua functioneren dan voor de beet, maar de kuren hadden resultaat. Al was terugvallen wel confronterend.
Ik krabbelde er echter omdenduur op eigen kracht weer bovenop. Terugvallen kon dus schade zijn of een oplaaiende infectie. Dat is nog niet vast te stellen.
We zijn nu bijna 4 jaar verder en mijn leven heeft zijn goede, mooie periodes. Er is zelfs een kindje gekomen. Ik werk nog (wel minder), sport, etc. Maar het is altijd opletten geblazen. Een terugval ligt altijd op de loer. Ik kan niet meer wat ik voor de beet wel kon. Moet goed nadenken waar ik mijn energie aan besteed. Bij een langdurige terugval moet ik overwegen of ik ga ingrijpen met ab. Die onzekerheid blijft bestaan.
Ik was in het begin zo kwaad. Hoe kan dit zo gaan?
De kuur in het begin was veels te kort. Ik moest zelf kennis aandragen bij de huisarts oa via de NVLP. Ik liep bij de huisarts omdenduur de deur plat met de meest vreemde klachten. Dat wilde ik helemaal niet. Ik wil gewoon mijn oude leven terug. Met mijn huisarts sta ik wel op een goede voet nu. De kennis overdracht die zij krijgen aangereikt over lyme is beperkt. Ik ben blij met mijn assertiviteit in het begin.
Er moet veel veranderen: testen die gebruikt worden, ingrijpen met flinke kuur in het begin, een goede richtlijn voor artsen (ipv de huidige cbo), specialisten op het gebied van lyme én co-infecties, onderzoeken hoe het komt dat mensen terug vallen etc. Het klopt dat sommige mensen met een EM aan een korte kuur genoeg hebben. Hoe werkt de mensenlijke afweer hierbij?
Werk aan de winkel dus en wel nu. Dit gun je niemand.
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Wat een vuile............ van de NIVRM
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
jammer dat er vorige week niet goed onderzocht is hoe het zit met mms .een kennis van mij is van de nasleep van lyme af gekomen door mms en een zapper,die ook kan kijken of er lyme aanwezig is.het zit alleen in het alternatieve geneeswijzen hoekje,en daar kijkt radar niet naar.helaas.
met vriendelijke groet
r.kramer
met vriendelijke groet
r.kramer
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Enkele jaren geleden ben ik viavia bij een praktijk geweest in Kamerik waar bij mij werd geconstateerd dat ik 10 jaar geleden met een teek in aanraking zou zijn gekomen. Ik wist van niets!
Ik heb hier een kuur voor gekregen en tijdens een nacontrole was alles uit mijn lichaam.
Voor zover mij bekend is is het gebeuren van de tekenbeet niet van belang.
Ik heb zojuist op internet gezocht naar meer resultaten en heb het volgende gevonden en wil dit héél graag aan zo veel mogelijk mensen laten weten, misschien kan u/jou ook helpen (bovenaan deze pagina staan de gegevens van deze praktijk):
http://www.allebedrijveninwoerden.nl/gi ... ktijk.html
Er zijn meer mensen geholpen dan de mensen van deze reacties maar niet iedereen laat een reactie achter uiteraard.
Hééél veel succes nee, beterschap!!!!
Ik heb hier een kuur voor gekregen en tijdens een nacontrole was alles uit mijn lichaam.
Voor zover mij bekend is is het gebeuren van de tekenbeet niet van belang.
Ik heb zojuist op internet gezocht naar meer resultaten en heb het volgende gevonden en wil dit héél graag aan zo veel mogelijk mensen laten weten, misschien kan u/jou ook helpen (bovenaan deze pagina staan de gegevens van deze praktijk):
http://www.allebedrijveninwoerden.nl/gi ... ktijk.html
Er zijn meer mensen geholpen dan de mensen van deze reacties maar niet iedereen laat een reactie achter uiteraard.
Hééél veel succes nee, beterschap!!!!
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Het RIVM geeft hier toch een beetrje vreemde indruk.Waarom kunnen we niet iedereen testen? dat is natuurlijk wel een financiele keuze ...
Een PCR is zo gedaan en kan een arts zo aanvragen.
Als het lab het niet kan in je omgeving dan stuur je het mooi ergens anders naar toe...Duits lab?
Ik ben geen voorstander van altijd testen maar op indicatie moet kunnen in dit rijke land.
Een PCR is zo gedaan en kan een arts zo aanvragen.
Als het lab het niet kan in je omgeving dan stuur je het mooi ergens anders naar toe...Duits lab?
Ik ben geen voorstander van altijd testen maar op indicatie moet kunnen in dit rijke land.
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Bedankt voor deze uitzending! 5 jaar geleden ben ik door een gelijksoortige uitzending op het juiste spoor gezet. Na 5,5 jaar ziekte, invaliderende klachten, diverse negatieve ELISA-testen en de diagnose Chronisch Vermoeidheids Syndroom (ME) bleek ook ik toch de ziekte van Lyme te hebben. De Western Blot, uitgevoerd in Keulen, had als uitslag: actieve Lyme.
4 maanden antiobiotica en een jarenlange revalidatie later functioneer ik weer redelijk, hoewel ik nog dagelijks de gevolgen van Lyme ondervind.
Verbeterde diagnose èn behandeling zijn m.i. meer dan wenselijk. Niet alleen kan dan voorkomen worden dat mensen lichamelijke, psychische en emotionele schade oplopen, ook kan de maatschappij vele kosten (denk aan uitkeringen, zorgkosten e.d.) bespaard blijven.
4 maanden antiobiotica en een jarenlange revalidatie later functioneer ik weer redelijk, hoewel ik nog dagelijks de gevolgen van Lyme ondervind.
Verbeterde diagnose èn behandeling zijn m.i. meer dan wenselijk. Niet alleen kan dan voorkomen worden dat mensen lichamelijke, psychische en emotionele schade oplopen, ook kan de maatschappij vele kosten (denk aan uitkeringen, zorgkosten e.d.) bespaard blijven.
-
bfmmsijmons
- Berichten: 0
- Lid geworden op: 18 okt 2010 21:19
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Ik wil toch even reageren dat het niet allemaal kommer en kwel is. Ik ben vorig jaar juni gebeten door een teek. De ziekte openbaarde zich dit jaar juni pas bij mij. ik had het wel bij mijn huisarts gemeld dat ik toen gebeten was en deze begon er ook over toen ik met mijn klachten kwam. Echter een dergelijk geval was hem onbekend en hij stuurde mij naar een specialist in het jeroen bosch ziekenhuis in Den Bosch waar ik dezelfde ochtend kon komen. Deze bevestigde de diagnose en ik kreeg meteen een kuur van 4 weken aan antibiotica mee. Er werd bloed afgenomen om de ziekte te bevestigen. Ik kon zelfs met deze kuur op vakantie gaan en de apotheek van het ziekenhuis regelde meteen een medisch paspoort voor de zekerheid. Toen ik terug was van vakantie belde de specialist mij persoonlijk om on te zeggen dat de bloedtest op lyme wees en vroeg mij of alles verdwenen was en of ik nog klachten had. Die had ik niet meer. Ik ben er nu gelukkig van af. Dus er zijn wel degelijk huisartsen en specialisten die het serieus nemen. En dat miste ik toch wel bij deze behandeling van het onderwerp.
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
MeCeBi is een medisch centrum waarin wordt samengewerkt tussen artsen, natuurgeneeskundigen en een microbioloog uit Duitsland. Zij behandelen met regelmaat patiënten met de ziekte van Lyme met succes.
Ook kunnen zij met behulp van apparatuur diagnose stellen. Zeker de moeite van het informeren waard. Ze zitten in Putten op de veluwe. http://www.mecebi.nl
Ook kunnen zij met behulp van apparatuur diagnose stellen. Zeker de moeite van het informeren waard. Ze zitten in Putten op de veluwe. http://www.mecebi.nl
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Weet niet goed wat ik hier moet zeggen. Ik wil graag reageren, maar weet eigenlijk zeker dat er niets zal veranderen.
Het is in Nederland vaak zo dat de patiënt de arts onderricht over Lyme. Dit is volgens mij niet de manier waarop het geregeld zou moeten zijn.
Gelukkig heb ik zelf geen Lyme, maar mijn zus en een hele goede vriendin hebben het helaas wel. Mijn zus staat nog maar aan het begin van haar onbegrepen strijd tegen de ziekte. Mijn vriendin strijdt al jaren tegen het onbegrip van artsen, haar omgeving en de beperkingen van haar lichaam. Haar lichaam inmiddels zo aangetast dat een aantal klachten niet meer zullen verdwijnen. Ze heeft regelmatig fysiotherapie nodig om enigszins te kunnen blijven functioneren. Heeft last van dagen waarop het gewoon niet gaat en haar lijf als het ware in de kramp ligt waar het maar niet uit wil komen. Op het ogenblik slikt ze weer antibotica en cyste-killers. Het lijkt dat een aantal klachten weer naar de achtergrond verdwijnen. Nu maar hopen dat ze niet (zoals de vorige keren) weer terug komen en dat haar kwaliteit van leven beduidend verbetert is.
Ik heb net de uitzending gezien en ben bang dat er wederom niets zal veranderen. O ja zeker er komen nieuwe richtlijnen, maar de testen die zo onbetrouwbaar zijn zullen nog steeds gebruikt worden. Er zullen nog steeds artsen zijn die niet weten wat het is, want nieuwe richtlijnen houdt niet in dat artsen verplicht worden hierover een cursus of bijscholing te volgen.
Lyme moet in de publieke belangstelling blijven. Alleen dan zal er iets kunnen veranderen. Dus een warme douche voor het programma Radar. Ik hoop dat ze er na het verschijnen van de nieuwe richtlijnen nogmaals aandacht aan zullen besteden om de richtlijnen bekend te maken.
Het is in Nederland vaak zo dat de patiënt de arts onderricht over Lyme. Dit is volgens mij niet de manier waarop het geregeld zou moeten zijn.
Gelukkig heb ik zelf geen Lyme, maar mijn zus en een hele goede vriendin hebben het helaas wel. Mijn zus staat nog maar aan het begin van haar onbegrepen strijd tegen de ziekte. Mijn vriendin strijdt al jaren tegen het onbegrip van artsen, haar omgeving en de beperkingen van haar lichaam. Haar lichaam inmiddels zo aangetast dat een aantal klachten niet meer zullen verdwijnen. Ze heeft regelmatig fysiotherapie nodig om enigszins te kunnen blijven functioneren. Heeft last van dagen waarop het gewoon niet gaat en haar lijf als het ware in de kramp ligt waar het maar niet uit wil komen. Op het ogenblik slikt ze weer antibotica en cyste-killers. Het lijkt dat een aantal klachten weer naar de achtergrond verdwijnen. Nu maar hopen dat ze niet (zoals de vorige keren) weer terug komen en dat haar kwaliteit van leven beduidend verbetert is.
Ik heb net de uitzending gezien en ben bang dat er wederom niets zal veranderen. O ja zeker er komen nieuwe richtlijnen, maar de testen die zo onbetrouwbaar zijn zullen nog steeds gebruikt worden. Er zullen nog steeds artsen zijn die niet weten wat het is, want nieuwe richtlijnen houdt niet in dat artsen verplicht worden hierover een cursus of bijscholing te volgen.
Lyme moet in de publieke belangstelling blijven. Alleen dan zal er iets kunnen veranderen. Dus een warme douche voor het programma Radar. Ik hoop dat ze er na het verschijnen van de nieuwe richtlijnen nogmaals aandacht aan zullen besteden om de richtlijnen bekend te maken.
Laatst gewijzigd door TexasNTe op 18 okt 2010 21:54, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Het is jammer dat deze Lyme patiënten van het kastje naar de muur worden gestuurd; Met een simpele test met behulp van de bioresonantie therapie met software module is de Borrelia burghdorferie op te sporen en te behandelen; zelfs nadat de tekenbeet al jaren geleden is opgelopen.
Ik heb diverse mensen kunnen helpen met deze behandeling. Door zo'n simpele test en behandeling is veel leed te voorkomen.
http://www.medynid.nl
Ik heb diverse mensen kunnen helpen met deze behandeling. Door zo'n simpele test en behandeling is veel leed te voorkomen.
http://www.medynid.nl
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
bedankt RADAR voor de voortreffelijke uitzending!
Sterkte mensen met de Lyme!
Ik zit hier alleen maar te huilen!
Marianne
Sterkte mensen met de Lyme!
Ik zit hier alleen maar te huilen!
Marianne
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
bij het zien van de uitzending kreeg ik de rillingen over de rug
onze jongste dochter had ook vage klachten; moe, zere spieren, concentratie problemen, dove plekken in de spieren, misselijk, opvliegers, enz enz.
bloedtesten, u raad het al, niets te vinden
volgens huisarts zou het wel eens psychisch kunnen zijn.
dochter werd alleen maar zieker, en kon daarom vaak niet naar school.
omdat ook wij als ouders niet wisten waar wij aan toe waren waren we wel eens kwaad als we dachten dat ze naar school kon maar dan op het laatste moment een enorme terugval kreeg.
ik zelf was in behandeling bij een gezondheidscentrum voor o.a. pijnbestrijding. Toen ik daar de klachten opnoemde was het voor hen wel heel duidelijk. Ze gaven direct aan dat het we; eens lyme kon zijn. Na een afspraak en 15 min. aan een testapparaat kon men zelfs zien alwaar de bacterie zich in haar lichaam bevond.
Het apparaat begon meteen met het bestrijden van de bacterie. Het zou niet te voorspellen zijn hoeveel behandelingen er nodig zouden zijn. De problemen kwamen nu van andere kanten, School en GGD arts. Alles in rep en roer. GGD arts eiste 2e bloedtest en nadat ook die negatief was had zij de conclusie al klaar. Geen lyme en het kwam er op neer dat wij gek waren. De behandeling die onze dochter kreeg was op niets gebasserd. Wij hebben de school gewezen op hun verplichting dat onze dochter les zou moeten krijgen, thuis. We kregen van school medewerking en soms na harde woorden naar leerkrachten toe gaven zij huiswerk mee. Als ze het aankon maakte ze haar lessen. We werden op het gemeentehuis ontboden bij de leerplichtambtenaar die ons aanhoorde en ook maar eens aangaf of ze niet in een project wilde voor kinderen met psychische klachten. Me hoela. Wij zagen dat Jorieke, zo heet onze dochter, elke keer beetje voor beetje opknapte. Nu herkennen we Jorieke niet terug, de bacterie is niet meer aangetoond. Ze is zelfs overgegaan naar 2e klas. Wat ik in de uitzending gezien heb is net of het naar ons verhaal is gemaakt. De reguliere gezondheidszorg sluit de ogen voor natuurgeneeskunde. De behandeling is super waardoor het lichaam zelf de bact aanvalt. Duurt tot 30 min, per behandeling. Wij hebben ons vakantiegeld ingezet en het was de moeite erg waard. Er zijn zorgverzekeringen (CZ met exelent polis) vergoed 100% onbeperkt. Deze behandeling is DE oplossing voor mensen met lyme. Nog even een nabrander; bij ons in de buurt; jonge man, opgegeven omdat hij niets meer kon, conclusiel reuma.
hij heeft dezelfde behandelingen gedaan in andere plaats waar ook lyme werd geconstateerd. Hij werkt weer, verbouwd zijn huis enz. De reumatoloog gaf nog wel een snauw; Ach iedereen heeft wel eens een opleving. De naam van het gezondheidscentum is MeCeBi. gevestigd in Putten. Er wordt gebruikgemaakt van Bio resonantie. Waarom wil de reguliere medici er niet aan, onbegrijpelijk. Terwijl ze zien hoe iemand hier van opknapt. Laat u testen daar en behandelen. Ik heb geen aandelen daar maar ik wil mensen met de ziekte dit centrum zo aanprijzen omdat we het met eigen ogen gezien hebben en een gezonde dochter terug hebben.
onze jongste dochter had ook vage klachten; moe, zere spieren, concentratie problemen, dove plekken in de spieren, misselijk, opvliegers, enz enz.
bloedtesten, u raad het al, niets te vinden
volgens huisarts zou het wel eens psychisch kunnen zijn.
dochter werd alleen maar zieker, en kon daarom vaak niet naar school.
omdat ook wij als ouders niet wisten waar wij aan toe waren waren we wel eens kwaad als we dachten dat ze naar school kon maar dan op het laatste moment een enorme terugval kreeg.
ik zelf was in behandeling bij een gezondheidscentrum voor o.a. pijnbestrijding. Toen ik daar de klachten opnoemde was het voor hen wel heel duidelijk. Ze gaven direct aan dat het we; eens lyme kon zijn. Na een afspraak en 15 min. aan een testapparaat kon men zelfs zien alwaar de bacterie zich in haar lichaam bevond.
Het apparaat begon meteen met het bestrijden van de bacterie. Het zou niet te voorspellen zijn hoeveel behandelingen er nodig zouden zijn. De problemen kwamen nu van andere kanten, School en GGD arts. Alles in rep en roer. GGD arts eiste 2e bloedtest en nadat ook die negatief was had zij de conclusie al klaar. Geen lyme en het kwam er op neer dat wij gek waren. De behandeling die onze dochter kreeg was op niets gebasserd. Wij hebben de school gewezen op hun verplichting dat onze dochter les zou moeten krijgen, thuis. We kregen van school medewerking en soms na harde woorden naar leerkrachten toe gaven zij huiswerk mee. Als ze het aankon maakte ze haar lessen. We werden op het gemeentehuis ontboden bij de leerplichtambtenaar die ons aanhoorde en ook maar eens aangaf of ze niet in een project wilde voor kinderen met psychische klachten. Me hoela. Wij zagen dat Jorieke, zo heet onze dochter, elke keer beetje voor beetje opknapte. Nu herkennen we Jorieke niet terug, de bacterie is niet meer aangetoond. Ze is zelfs overgegaan naar 2e klas. Wat ik in de uitzending gezien heb is net of het naar ons verhaal is gemaakt. De reguliere gezondheidszorg sluit de ogen voor natuurgeneeskunde. De behandeling is super waardoor het lichaam zelf de bact aanvalt. Duurt tot 30 min, per behandeling. Wij hebben ons vakantiegeld ingezet en het was de moeite erg waard. Er zijn zorgverzekeringen (CZ met exelent polis) vergoed 100% onbeperkt. Deze behandeling is DE oplossing voor mensen met lyme. Nog even een nabrander; bij ons in de buurt; jonge man, opgegeven omdat hij niets meer kon, conclusiel reuma.
hij heeft dezelfde behandelingen gedaan in andere plaats waar ook lyme werd geconstateerd. Hij werkt weer, verbouwd zijn huis enz. De reumatoloog gaf nog wel een snauw; Ach iedereen heeft wel eens een opleving. De naam van het gezondheidscentum is MeCeBi. gevestigd in Putten. Er wordt gebruikgemaakt van Bio resonantie. Waarom wil de reguliere medici er niet aan, onbegrijpelijk. Terwijl ze zien hoe iemand hier van opknapt. Laat u testen daar en behandelen. Ik heb geen aandelen daar maar ik wil mensen met de ziekte dit centrum zo aanprijzen omdat we het met eigen ogen gezien hebben en een gezonde dochter terug hebben.
Laatst gewijzigd door kieft op 18 okt 2010 22:02, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Hier ook een Lyme patient maar in het vroege stadium ontdekt. Ben nederlander maar woon in Duitsland. Omdat ik zelf het vermoeden van Lyme had, met name door de zweetaanvallen 's nachts zonder koorts, heeft mijn (duitse) huisarts meteen zowel de Elisa als de WesternBlot testen laten uitvoeren, tot nu toe tweemaal. Beide keren was de Elisa negatief en de WesternBlot positief, ofwel Lyme. Antibioticakuur van 30 dagen gekregen van Doxycycline 200mg per dag oraal. Ben er nu 15 dagen mee bezig maar vraag mij af of de dosering hoog genoeg is. Ik hou als leidraad de richtlijnen van http://www.ilads.org/ aan.
Verder gaf mijn huisarts zelf al aan dat direct na de antibioticakuur weer getest gaat worden op Lyme. Als ik toch klachten blijf houden daarna vraag ik een andere (duurdere) test aan, dit wordt in Duitsland overigens wel vergoed.
Verder gaf mijn huisarts zelf al aan dat direct na de antibioticakuur weer getest gaat worden op Lyme. Als ik toch klachten blijf houden daarna vraag ik een andere (duurdere) test aan, dit wordt in Duitsland overigens wel vergoed.
Re: Lyme-patiënten het bos in gestuurd
Eindelijk wordt er aandacht aan besteed! Mijn dochter loopt al 3 jaar rond met lime hoewel je beter strompelen kunt zeggen.Precies dezelfde ervaring als de rest, je bent behandeld dus heb je het niet meer en komen de klachten ergens anders van.Wij lopen als ouders tegen de muur op van frustratie en bij ons wordt het chronisch vermoeidheids syndroom genoemd terwijl ik weet dat ze nog steeds lime heeft. Wij gaan zeker naar pro health al is het alleen maar om gelijk te krijgen en niet meer als aansteller behandeld te worden door de rest van de wereld.
Dank voor deze uitzending en het duidelijk uitleggen dat dit net zo'n slopende ziekte is als bv ms.
Karen
Dank voor deze uitzending en het duidelijk uitleggen dat dit net zo'n slopende ziekte is als bv ms.
Karen
