[ archief ] paroxetine/ seroxat

[jermen2]

Hoi

Je meot doen zoals het voor jou lekker voelt maar voor mij werkte het op de hele langzame manier beter. Steeds als je je weer stabiel voelt ga je weer een stapje verder

[kmbrly]

Ja dat is waar!
Ik probeer het eerst zo

[jermen2]

succes

[setje71]

Jeetje wat lees ik toch een hoop **** over seroxat maar ook andere antidepressiva's, ik zelf heb 14 jaar angsten en paniekaanvallen, ik heb me leven redelijk op orde gekregen maar de angsten blijven, ook kreeg ik daarbij meer last van hypochondrische klachten. Ik slik momenteel 1 oxazepam per dag, dat gaat redelijk, maar is niet de oplossing.
Nu komt er ook nog een puntje bij, we willen heel graag dat onze kinderwens in vervulling gaat, door de angsten en stress wil dit maar niet lukken, in mei starten we met ivf omdat IUi behandelingen weinig nut hebben gehad.
Het is eigenlijk vrij uniek nog om ervaringen te vinden met mensen die ook in het vruchtbaarheidstraject zitten, in combinatie opbouw antidepressiva.
Over 1,5 week hoor ik dus of ik weer aan de antidepressiva moet, ik geef het nog een kans, want zo verder leven met mijn angsten wil ik echt niet meer!!!

Wie zit er in het zelfde schuitje en wil hier het een en ander over delen??
Wanneer begint seroxat een beetje zijn werking te doen??

Groetjes Setje

[ceesjel]

Ben erg blij met de reacties van Sasseflasss hier.

Ik herken de kritiek op veel fora over paroxetine totaal niet.

Ik gebruik het om precies dezelfde reden als zij, bepaalde angsten, dat is wellicht de reden dat we er goede ervaringen mee hebben.

Ook bij mij werkt het uitstekend en heb nauwelijks bijwerkingen, zelfs niet gewichtstoename wat je overal leest. Heeft er bij mij ook mee te maken dat ik er meer controle door krijg/voel en dan minder snel snoep/snack.

[helmuth]

hallo iedereen, ik ga vanaf morgen paroxetine gebruiken. ik ben in dit geval een newby. ik hoop dat ik door een wekelijkse update anderen kan vertellen hoe mijn ervaringen zijn. ik heb al een lange tijd last van depressies, wat mij zelf niet echt opgevallen was omdat ik dacht dat dat gewoon mijn persoonlijkheid was.
ik lees voornamelijk de nadelige gevolgen van dit "geneesmiddel". ik hoop via deze weg een beleving te kunnen geven via mijn ervaringen.
ik weet niet of het anderen helpt maar wil ook mijn bijdrage leveren aan mensen die met soortgelijke disfuncties hebben, je/ we moeten toch verder.
ik hoop serieus dat het werkt en hoop ook echt anderen met gelijke problemen te helpen. ik wil in ieder geval een betere kwaliteit van mijn leven. heb een lieve vrouw, een kanjer van een zoon en heb het gevoel dat ik hun belemmer in hun leven. m.a.w. word vervolgt.

[Ollietaco]

Dit bericht heb ik ook gezet op het topic paroxetine=zwaar verslavend! Ik hoop dat ik de nieuwe gebruikers een hart onder de riem (of is het andersom?) kan steken! Het ebvalt mij errug goed!

Na alle nare berichten nu maar eens een positief bericht! Ik slik ook paroxetine, een halve tablet per dag volstaat momenteel. Ik heb ongeveer 5 jaar geleden een ernstige depressie gehad. Daar was geen aanleiding voor, maar ik zakte langzaam weg en hoeveel moeite ik ook deed om de positieve kant van het leven te zien: ik bleef afglijden. Na een aantal bezoekjes bij de huisarts en een verhelderend gesprek met een vriendin ("Gun het jezelf nu eens!") besloot ik, ondanks mijn weerzin tegen medicijnen sowieso seroxat te gaan slikken. Het duurde 4 weken voordat ik mezelf weer terugvond en zo was het echt: ik kende mezelf weer.

Na 2 jaar ben ik met behulp van de huisarts gaan afbouwen, heel langzaam: ik slikte toen een hele tablet per dag en toen 1 dag per week een halve. Tweede week: 2 dagen per week een halve. Heel langzaam en ik heb geen enkel bijverschijnsel gekend. Na een jaar çlean' bleek ik (ik dacht zelf dat ik gek geworden was en dacht niet aan een depressie: dit was zo chaotisch en angstig en dat kende ik niet!) weer weg te glijden. Nu waren er wel een aantal dingen gebeurd, die ik maar bleef herkauwen, dus ik dacht dat het gewone downheid was. Maar nee... ik begon met behulp van huisarts EN psycholoog (die me zei dat dit toch heus een kwestie van afwachten was tot het middel aan zou slaan: alle uitspraken die ik deed, kwamen zo uit de boekjes over depressie)(een andere vriendin was boos dat mijn huisarts dat ook wilde: "Kun je die psycholoog gaan vertellen hoe men het beste met rampen om kan gaan!Misschien leert hij wat van jou!") weer aan de seroxat, 1 tablet per dag! Geweldig: na 3 weken begon ik langzaam terug te komen en waren de dagen niet meer zo dof en grijs (is er ooit onderzoek gedaan naar de kleurenwaarneming van depressieve mensen? Ik zag alles flets en grauw, terwijl het zomer was: het groene gras was somber groen!). Ik ben er weer en ik heb geen enkele last van bijverschijnselen of iets. Ja, ik kan zeggen dat ik wat dikker ben geworden, maar dat blijkt na de overgang normaal te zijn!

Ik slik nu een halve tablet per dag en moet elk half jaar terug naar een inmiddels nieuwe huisarts. Zij heeft, net als ik, geen enkel bezwaar tegen een half pilletje per dag...

Ik heb MS en ik slik daarvoor geen enkel mdeicijn. Als het me heel slecht gaat, ga ik aan de prednison, een kuur van 1000mg per dag gedurende 3 dagen. Ik doe dat omdat het me helpt: het ontstekingsproces wordt gestopt en ik kan langzaam (zeer langzaam) de berg weer op! Verder geloof ik dat ik mijn lijf goed moet verzorgen en voor mij is dat ook: paroxetine slikken!

Ik ben erachter gekomen dat er in mijn familie meerdere depressieve mensen zijn. Misschien heb ik dat mee gekregen? In ieder geval helpt het mij geweldig en ik ben oh zo blij dat dit middel er is! Hoef ik niet zo zneuwachtig en op van de zenuwen en angsten door het leven te gaan, zoals tantes van me dat wel moesten!

Spanning is funest voor een chronische ziekte als MS. Ik loop gelukkig te wezen in mijn leven, mede dankzij de seroxat!

[Cheers]

hallo,

ik zit nu bijna een maand aan het spul en moet zeggen dat ik er niet zo veel last van heb ondervonden... 1ste week een beetje draaierig en wat winderigheid.. maar heb nu alleen nog een droge mond en verders niet veel last..

ik zit tegen depressie aan en had ook vaak een emotie uitbarsting! zo kon ik opeens uren lang huilen om niks.. en daar ga je pas echt aan kapot! ook werd ik heel erg boos/agressief om hele kleine dingen.. daar ben ik nu dus helemaal vanaf! en kan soms zelfs een beetje lachen.. dus voor mij heeft paroxetine "nog" geen problemen veroorzaakt...

[mesano123]

ook ik gebruik paroxetine.ik ben nu vergeten om mijn medicijn op te halen en ik ben gelijk weer een monster.ik schreeuw en ik ben vreselijk opgefokt.ik heb nu 3 dagen niet gehad,en kan dat al gelijk zo'n werking hebben dan????
voel me er alles behalve gelukkig bij.

[Ollietaco]

Ja, zo'n effect kan het hebben als je zonder dat je het wilde, 'afkickt'. Dus gelijk gaan halen, die paroxetine! Voorzover mij bekend maakt het middel de receptoren ontvankelijk voor serotinine. Dat is dus 3 dagen niet gebeurd en huppa: daar zijn de heftige emoties weer! Hou je haax!

[pepsie1971]

hallo.ik slik nu reeds 10 jaar seroxat.heb daarvoor alle medicatie geweigerd tot het echt niet meer ging.ik voelde mij na 3 weken stukken beter,maar aangezien ik ernstig tegen medicatie ben wilde ik toch steeds stoppen.na 3 jaar eerste poging gewaagd na mijn bevallong,helaas kwam alles in alle hevigheid terug en ben ik weer begonnen.echter werd de seroxat naar een goedkopere uitvoering gebracht en werd het paradoxine.aangezien er bij mij veel tussen mijn oren zit stond ik erop dat ik gewoon seroxat zou krijgen wan tik vertrouwde het niet.het kon namelijk nooit dat er precies dezelfde bestanddelen in de paradoxine zaten als de seroxt.gelukkig kreeg ik weer seroxat.vorig jaar merkte ik dat ik wel heel veel de pilletjes vergat.ik zat dus ze maar op 3x 20 mg per weeek.de dokter zei dan kan je net zo goed stoppen.vervolgens heb ik dat gedaan.ben toen week in turkije geweest en voelde mij als herboren.het ging veel te goed met mij.was niet meer moe kon de hele wereld aan.echter na de week weer paaar dagen thuis te zijn ging het mis.langzaam maar zeker voelde ik mij down worden en wilde alleen maar zitten,slapen en voor mij uit staren.weer naar dokter.die heeft arnstig dr excuses aangeboden wan tik had helemaal niet mogen stoppen.ik zat dus i n mijn afkickfase.ze vertelde mij dat ik nu eenmaal serotine tekort had in mijn hersenen en dat ik dit dus mijn hele leven moest gaan slikken.ik ben weer gaan opbouwen maar nu zit ik weer op maar 3x20 mg per week.en het gaat goed zo.het is allemaal troep als je er eenmaal aan begint is t moeilijk er van af te komen.kijk maar naar een junk die zijn dope nodig heeft omdat hij anders rare verschijnselen gaat krijgen.was ik er maar nooit aan begonnen maar helaas is het nu niet anders meer.ik wens iedereen succes

[pepsie1971]

nog even over de afkickverschinselen.ik lees dat er bij iemand die 3dagen iets had geslikt alles weer terug kwam.het ligt er natuurlijk aan hoeveel milligram je slikt.maar bij mij kwamen die verschinselen pas na ongeveer 2 weken.dusik kan zeg maar 1 week zonder pilletje maar dan voel ik wel een soort tik in mijn kop en heb ik last van duizelingen dan weet ik oh ja moet een pilletje.sterkte en succes allen

[Ollietaco]

Ik denk dat het voor iedereen verschillend is. Ik vergeet af en toe een paar dagen (2 of zo) een pilletje (en slik maar een halve paroxetine per dag!) en dan merk ik na een paar dagen dat ik last krijg van rare dingen: ineens de wereld grijs zien, in verdriet blijven hangen, duizelig etc.

En degene die 3 maal per week 20 mg. krijgt: waarom dan niet een half pilletje per dag? Krijg je elke dag een klein stootje? En ja, misschien is het troep?! Maar die was er vroeger niet en toen hebben dus mensen heel erg geleden(een tante van mij had met deze pillen zoveel geholpen kunnen worden: een geestelijk wrak werd het!)! Ik ben blij met dat halve pilletje en beschouw het als mijn vriendje! Het glas is halfvol, hoor, troep of niet!

Ik ga liever eerder dood na een fijn leven dan langer leven en doodongelukkig zijn! Sterkte!

[boompje]

Volgens mij hebben sommige mensen niet goed de bijsluiter gelezen, anders zouden ze nooit iemand adviezeren om sintjanskruid naast antidepressiva te nemen. Het duurt ook even voor de stof helemaal uit je lichaam is, dus zou ik best wel even wachten met andere middelen. Ik ben net even vergeten te kijken maar volgens mij geldt het ook voor grapefruit (als je zeker wil weten, lees de bijsluiter of vraag je apotheker) By the way; sintjanskruid na seroxat is volgens mij net zoals valdispert na oxazepam, (behalve als dat chemische middel helemaal niet aansloeg) en wat iemand hier eerder schreef; iedereen reageert anders op antidepressiva!
Groetjes, Boompje

[pepsie1971]

@ollietaco

je eer zeker gelijk hoor wat betreft dat het heerlijk is je leven aangenamer te maken met een pilletje.ik doel eigenlijk meer op alle bijwerkingen etc.dat zit zo een beetje overal wel aan daarom ben ik zo tegen medicatie.maar ja paracetamol of ibriprufen kleven soms ook nadelen aan bij sommige mensen.ik heb alleen het idee dat ik ik niet meer ben als je begrijpt wat ik bedoel.en daar geef ik dat pilletje dus weer wel de schuld van.vroeger reisde ik was nergens bang voor,kon echt genieten van t leven.totdat ik in 1995 straatvrees kreeg.ik heb mij op laten nemen maar wel altijd medicatie geweigerd.het ging best de goede kant op.totdat ik weer gebeurtenis op gebeurtenis kreeg en uiteindelijk in 2000 aan de seroxat werd gezet.en ja ik voelde mij snel al veel beter.maar waarom kon ik dat niet meer zelf das zo jammer.maar ja ik ben er nog en oh ja waarom ik niet 1 halve per dag neem.omdat ik t steeds vergeet,slap excuse maar zo ga ik weken iedere dag een pilletje nemen en zo zit ik op 3x per week en dan hebik een soort van structuurtje van gemaakt.annyway succes en sterkte

[Ollietaco]

Nou, ik weet niet of ik het fout heb, maar moet je luisteren: als jij een been breekt, ga je het dan ook jammer vinden dat je geen marathon meer kan lopen, omdat je niet 'ik' meer bent? Blijkbaar komen er met ouder worden bepaalde defecten aan het licht (ik ben al een beetje ouder) en ik ben zo blij dat die opgeheven kunnen worden!
Ik slik zo min mogelijk medicijnen (nix, behalve paroxetine) en als iemand met MS kan ik er veel nemen, hoor! Maar ik ben er van overtuigd dat ik met mijn lichaam en geest goed moet omgaan en dat probeer ik. Dan laat ik het los: dit is wat ik kan en tot nu toe gaat dat erg goed (ik heb mazzel!). Maar zo'n pilletje (zonder bijwerkingen voor mij!) slik ik errug graag!
Dat je mentaal ineens klachten krijgt... dat is al erg genoeg en als je hebt onderzocht of daar een reden voor is, waar je wat aan kan doen: doen! Maar ik beschouw dit (de depressie) als een defect, dat in de familie zit...

Ik ben eindelijk weer geworden die ik was, dankzij het pilletje!Ik ken mezelf niet zonder... Hou je haax en 'always look on the bright side of life' (zonder zoals Monty Python aan het kruis te hangen!

[pepsie1971]

@olietaco


ben blij te horen dat jij je goed voelt.of telezen eigenlijk hahah.maar ik was 24 toen gebeurde t al bij mij.terwijl ik volop in t leven stond,ik kan dat maar geen plekje geven.ben dus vanaf die tijd al 100procent afgekeurd.reintregraties aangevraagd maar helaas uwv gaf weer honderd procent afkeuring.met die seroxat gaat t bij mij beetje op en af.en of dit nou de seroxat is dat weet ik eigenlijk niet.ik kan niet meer genieten van een overheerlijk wijntje,last van duizelinge,en zeer veel last van hoe zal ik t zeggen soort van geheugenverlies???snap je mij.maar eraf komen dat zal nooit meer gebeuren en ik heb er weer wel baad bij wat betreft paniekaanvallen .nou nou ik sprin van hak op tak merk.maar ja ik hoop dat je mij snapt.ik snap jouw verhaal wel hoor.misschien denk ik er over tien jaar weer anders over hahaha.groetjes en liefs

[YMSR]

Ik slikte ook paroxetine en ik heb dit nog geen jaar geslikt.
De angsten waren wel weggegaan maar ik heb me nooit mezelf gevoeld door deze medicijnen.
Je leeft in een soort droom met paroxetine je gevoel is gewoon uitgeschakeld.
Ik heb er zelfs een miskraam door gehad.
Ben daarna meteen gestopt en heb een week schokjes gehad maar geen angsten meer sinds dien.

Als je angsten hebt betekend het dat je een stofje tekort komt in je hersenen.
Er is echter een manier om zonder behulp van paroxetine dat stofje aan te maken.
Dat is veel sporten!!
En voor de mensen die roken moeten daarmee stoppen want daar krijg je verkeerde ademhaling door!!

Dus 3 a 4 keer per week lekker sporten en je leven wordt er echt beter van en je angsten verdwijnen en geloof me dit werkt echt!!

Paroxetine begin er nooit aan want je raakt jezelf kwijt!!!!

[feetju]

Hoi Daphne, ik wil wel met je schrijven!

Je bericht komt uit 2002 zag ik, hoe is het nu met je? Ik zit er middenin, ben aan het afkicken van de Paroxetine, ben 35 jaar, trotste moeder van drie mooie kinderen en een superlieve man waar ik al 18 jaar mee samen ben en geloofde altijd al dat ik werd vergiftigd door de Paroxetine.
Ik herken je verhaal van a tot z, het is verschrikkelijk, maar ik zet door, dan maar afkickverschijnselen en af en toe een sigaretje, maar beter worden zal ik!

Ik wil je nog zoveel vertellen maar weet natuurlijk niet hoe het nu met je gaat, maar binnenkort veeg ik alle psychische prietpraat van tafel bij alle arten die ik tijdens mijn ziekenhuisopname ben tegengekomen, ga hun tijd afdwingen en hun in laten zien dat ze mensen zoals ons niet helpen met medicatie!
Daar komt bij dat ik een afgeronde SPH opleiding heb en al 20 jaar met moeilijk opvoedbare kinderen werk! Die gaf ik ook geen medicatie, uit angst voor erger gedrag!

Groeten van Miranda en ik hoop wat van je te horen.....

[feetju]

Hoi!

Hier een ervaringsdeskundige uit de zorg die helaas nu met de gevolgen leeft van Paroxetine/seroxat, hoe is het nu met je?

Als je vragen hebt hoor ik ze graag, Miranda
35 jaar, moeder van 3 kinderen