[ archief ] Opgelicht door extern Reintegratie bedrijf

[gg1designs]

Dit is een lang en complex verhaal dus zal proberen het zo goed mogelijk weer te geven.

In maart 2009 zijn ben ik ,samen met mijn partner en onze 4 kinderen van 2 tot en met 7 jaar komen wonen in de gemeente Smallingerland plaats Drachten.
Doordat ik door mijn adoptie op later leeftijd psychische problemen daarmee kreeg heb ik daar hulp voor gezocht en ben daarvoor in behandeling geweest.
In diezelfde periode kampte Roelien mijn partner met depressieve klachten, waarvoor ze ook in behandeling was.
Gedurende die periode zijn we door de arbeidsarts van de Sociale Dienst in zutphen volledig afgekeurd voor werk. ( op tijdelijke basis).

Door onze voorgeschiedenis die middels een rapportage van de arbeidsarts van het uwv, mee is gegaan met onze verhuizing, naar de Sociale Dienst en later ook naar Reworks stond heel duidelijk in
dat we 2 jonge ‘kwetsbare ouders’ zijn met 4 kinderen, en dat we op een zorgvuldige en intensieve manier zouden worden gere-integreerd.
Na dat er halverwege juni een oproep kwam voor een intake van Reworks voor mij geheel onbekend ben ik naar de website gegaan en las daar het volgende:

Onze expertise ligt vooral in het re-integreren van mensen met een lange afstand tot de arbeidsmarkt. Op basis van een kwalitatieve, integrale diagnose en doelgerichte interventies begeleiden we hen naar maatschappelijke participatie of naar de arbeidsmarkt. In eerste instantie streven we ernaar om de persoonlijke belemmeringen weg te nemen zodat cliënten weer normaal kunnen functioneren binnen onze samenleving. Essentieel in onze werkwijze zijn de werkplaatsen waar cliënten de mogelijkheid krijgen om in teamverband te werken. Hierdoor krijgen ze inzicht in hun eigen functioneren en doen ze werkervaring op. Indien nodig zetten we trainingen en beroepsgerichte opleidingen in om de kans op duurzaam werk te vergroten.

Kortom, ReWork maakt werk van re-integratie en stelt de hoogste eisen aan haar eigen dienstverlening. Onze medewerkers zijn gekwalificeerde en betrokken vakmensen. Zij zijn vertrouwd met verschillende doelgroepen en hebben praktijkkennis van relevante wet- en regelgeving. Hun regionale kennis van de arbeidsmarkt en de sociale kaart is groot. Bovendien hebben we een controlesysteem waarmee we de kwaliteit van onze plannen waarborgen. Niet voor niets beschikt ReWork over het ISO 9001-certificaat. Een garantie dat we voldoen aan alle hoge kwaliteitseisen. ReWork sluit zich verder aan bij de missie en kernwaarden van haar moedermaatschappij ChainWorks.

Toen ik dit had gelezen en het 4 stappenplan was ik hoopvol naar de toekomst en extra gemotiveerd om weer terug te keren daar we allebei al 2 jaar thuis zaten.
De verhuizing en het feit dat we weer mochten mee doen aan de maatschappij maakte ons extra enthousiast, daarnaast willen we onze 4 kinderen meer kunnen bieden dan we op dit moment kunnen.

Tijdens onze intake werd het traject en de werkwijze besproken.

Wij helpen u!
Als u ons laat helpen hebt u vanaf nu niet alleen ReWork achter u staan, maar ook een coach en een bemiddelaar aan uw zijde. Iemand die al zijn of haar ervaring en kennis inzet om samen met u werk te vinden. We gaan er natuurlijk wel vanuit dat u de wil hebt én laat zien om er iets van te maken. Een lange weg te gaan? Nee hoor. Wij zorgen ervoor dat u in vier stappen uw doel bereikt.

Wij bieden u de nodige ondersteuning om uw doel in 4 stappen te bereiken:


Stap 1: Wat wilt u? Wat kunt u?
Stap 2: Hoe ziet de arbeidsmarkt eruit?
Stap 3: De sollicitatie
Stap 4: Werk met begeleiding



Uiteindelijk werd er naar onze wensen gevraagd en wat we belangrijk vonden. Nou wij wouden graag onafhankelijk kunnen leven buiten bijstandsniveau om onze kinderen een beter toekomstperspectief te geven.

De consulent meneer Helmich Bunskoek heeft daar handig op in gespeeld door te benoemen dat we te laag geschoold waren, en er op dit moment door de krappe arbeidsmarkt niet zo snel werk voor handen was, en het in onze situatie volgens zijn expertise beter was om naar school te re-integreren waarna we met een MBO-4 diploma onze kansen op de arbeidsmarkt aanzienlijk zouden hebben vergroot.

Nu is het zo dat ikzelf 29 jaar oud ben en mijn partner 27 en wij allebei een dikke 10 jaar niet meer naar school zijn gegaan, laat staan weten hoe het reilt en zeilt met betrekking tot studiefinanciering, kinderopvang, en kinderopvangtoeslag, scholing, studie, ov etc.

Nu werd ons toegezegd dat we met alles geholpen zouden worden omdat dat deel uitmaakte van het re-integratie traject en plan van aanpak.

Onze bezwaren dat we wel 4 kinderen hebben waarvan er sowieso 2 volledige dagopvang dan nodig hebben, en of het financieel wel haalbaar was.

Dat was allemaal geen probleem volgens onze consulent want, voor kinderopvang was subsidie, met het regelen en schoolproces zouden we worden geholpen, en financieel zouden we er zelfs op vooruit gaan ten opzichte van bijstandsniveau.

En ja dat klopt tot op zeker hoogte, we zijn er qua inkomsten een kleine €150,—euro ten opzichte van de uitkering op vooruitgegaan. Omdat we allebei een studiefinanciering hebben waarbij we volledig moeten lenen om überhaupt op dat bedrag te komen a €1480,- per maand.


Aangezien wij verplicht naar Rework zijn gestuurd vanuit Sociale Zaken, en daarin onze volledige medewerking hebben gegeven is het wel raar dat we vanuit Reworks nauwelijks geholpen zijn, laat staan de de problematiek die om ons heen was en waar we zelf nog voor waarschuwde niet zijn weggenomen, of enigzins bij stil is gestaan.
Na tekening van het contract werd ons meegedeeld dat we studiefinanciering moesten aanvragen, de kinderopvang moesten regelen, een studie moesten kiezen en een school.
En dat is halverwege juli 2009 aan ons meegedeeld, deze dingen moesten gerealiseerd zijn door mij en mijn partner voor 1 september 2009 omdat dan het nieuwe schooljaar zou beginnen.
Ondanks onze hoge leeftijd voor studeren, onze gebrek aan ervaring daarin, kregen we eigenlijk een stok achter de deur van: Kijk maar hoe of wat je het regelt maar als er op 1 september geen school is dan moeten jullie 20 per week in een sociale werkplek staan.
Nou ondanks dat we midden in de zomervakantie zaten en de meeste scholen niet bereikbaar waren hebben we ons toch kunnen oriënteren en hebben we alles kunnen regelen voor mijn partner en voor mij, kinderopvang voor de kids, studiefinanciering, en de kinderopvangtoeslag van de belastingdienst en de gemeente.
Helaas is daar niks tastbaars in gedaan door Rework. Op het moment dat ik tegen dingen aan liep die niet kloptte, had ik contact met inmiddels onze nieuwe consulent mevrouw Anette de Jong en Gretha Smit. Wat betreft mevrouw de Jong stelde zij dat het contract al was gemaakt en getekend en dat na 1 september zij niks meer hoefde te doen behalve af en toe bellen hoe het ging.
Pas na 1 jaar begreep ik van de helpdesk medewerker dat ik nog nazorg had moeten krijgen voor de duur van minimaal 6 maanden.
In de eerste maand hadden we geen geld voor de reiskosten naar school, we hebben Rework benaderd om het eventueel voor te schieten of ons daarin te helpen, maar er werd ons verteld dat er geen geld was. En dat we het bij de sociale dienst moesten vragen. Daar wouden ze het niet betalen want ze hadden net a €5000,—voor mij en datzelfde bedrag voor mijn partner betaalt.
Uiteindelijk heeft mijn schoonmoeder 300 euro betaalt zodat we toch naar school konden gaan.

Helaas bleek al in de eerste week dat het financieel niet haalbaar was, de kosten kinderopvang waren in het eerste jaar tussen de 400 euro en 500 euro. Daarnaast moesten we vanaf oktober schoolgeld betalen 2x a €1013,- euro per jaar, wat in termijnen van 250 euro werd geincasseerd, wat voor ons dus al 500 euro was omdat het 2x moest.
Een korte rekensom leert al dat er dan van de 1480 euro totale inkomsten studiefinanciering nog 480 euro overblijft om: Huur, gas, water, elektra, verzekeringen en andere vaste lasten van te betalen.
En om van te leven met 6 personen.
Voor het 2e jaar zijn de kosten voor kinderopvang zelfs gestegen naar 1000 euro per maand, en het schoolgeld voor het 2e jaar en de incasso’s daarvan zijn weer in volle gang bezig.
Doordat we zo’n hoge schuld in het begin hebben opgebouwd en om de haverklap deurwaarders, beslagleggingen op inboedel, zelfs al een verkoop van inboedel, verlies van huis door 2 maanden achterstand in huur betaling, en bemoeienis van de raad van kinderbescherming, hebben gehad heeft het GKB besloten om onze budgetering en vaste lasten over te nemen.
Zij stelden dat gezien onze problematiek wij nooit alle twee op deze manier naar school toe hadden moeten worden gestuurd, dan wel met een goede begeleiding.
Nu zij onze budget doen kreeg ik de keus, of elke maand een nieuwe schuld erbij van 1500 euro of stoppen met mijn opleiding.
Helaas heb ik moeten stoppen tot er weer een beetje ruimte is om naar school te gaan.

Daar we met 4 kinderen zitten en de studiefinanciering er vanuit gaat dat de student op een kamer er ook nog zoveel uur bij werkt voor het betalen van zijn schoolgeld, is het erg raar dat daar niet bij stil is gestaan toen ik de consulenten vroeg hoe het financieel allemaal haalbaar was.
Ik zou we wat uurtjes willen werken maar moet voor de studiefinanciering een voltijd studie hebben, daarnaast heeft mijn partner hetzelfde, dus van maandag tot vrijdag van zeven uur in de ochtend tot zeven uur in de avond, zijn wij bezig met naar school gaan en de kinderen ophalen en wegbrengen en eten maken en kinderen naar bed.
Daarna huiswerk en rusten want de volgende dag is het weer gaan vanaf 7 uur.
Aan het einde van de week zijn we kapot, is het huis een grote bende maar zijn we wel weer een stap verder. Alleen zaterdag moeten er boodschappen worden gedaan en het huis worden opgeruimd, kinderen moeten naar sport, en zondag gaan we naar de kerk.
Op welk moment zouden wij moeten en kunnen werken om de extra kosten te kunnen dekken”????

Met deze wetenschap achteraf was ik natuurlijk nooit ingestemd met het reintegratie plan, alleen het punt is dat wij die kennis op voorhand niet hadden.
Wat ik wist was dat Reworks er in gespecialiseerd was om mensen die in een moeilijke situatie zitten, op een verantwoorde maatschappelijke manier uiterst zorgzaam terug te begeleiden naar werk/scholing.
Ik ben blindelings uitgegaan van de expertise van de consulent, en ging er vanuit daar wij er geen kijk op hadden dat hij gelijk had.

En toen alles was geregeld en de Sociale dienst vond dat we niet goed genoeg ons best deden (we hebben alles zelf geregeld voor 1 september maar toch niet hard genoeg ons best hebben gedaan) wouden ze ons korten op de laatste uitkering met 100 procent, gelukkig is dat teruggedraait naar 20 procent maar dat is toch gauw een dikke 300 euro minder in de maand dat je voor het eerst naar school moet.
Toen Sociale Zaken later ook nog eens de rest van de uitkering van de maand augustus en september ging opeisen omdat ze stelden dat we in september recht hadden op studiefinanciering die achteraf wordt uitgekeerd, en wel op 24 september pas, en Sociale zaken eind augustus vooruit voor de maand september onze uitkering heeft over gemaakt moeten we de rest a 800 euro ook nog terugbetalen.


Na mijn mening zijn wij willens en wetens de makkelijkste weg voor Rework op gestuurd en dat was naar school.

Gezien onze voorgeschiedenis, en de krappe arbeidsmarkt zou het nog wel een behoorlijke tijd kunnen duren voor we daadwerkelijk op een maatschappelijk verantwoorde manier teruggezet zouden kunnen worden.

Langer is duurder. Nu waren de consulenten in maximaal 8 gesprekken klaar. En de nazorg waarvan wij niet op de hoogte waren heeft ook misschien 4 telefoontjes gekost.

Dit was de snelste manier en goedkoopste manier om 10.000 euro belastinggeld te verdienen.

Ik neem het Rework Drachten en Sociale zaken er kwalijk dat er op deze manier met mij en mijn partner en kinderen is omgesprongen.
Ik heb aan alle verplichte activiteiten gehoor gegeven en meegewerkt maar niet om uiteindelijk nog verder in de put te zitten dan we al zaten en met een schuld die 4 x zo hoog is als de schuld voor we überhaupt van Reworks hadden gehoord.

Ik weet niet wat ik nu nog moet, de situatie wordt hoe langer hoe hulpelozer en ik en mijn partner zijn geestelijk en lichamelijk helemaal uitgeput.

Advies zou heel erg welkom zijn.
groet GG1Designs

[KlapperTandjes]

nou breekt mn klomp!!!
ik zweer het ik heb in 2009 presies het zelfde parket meegemaakt door re-intrigratie plan te volgen...

Ik ben een meisje van ondertussen 24 jaar en ben 2 jaar geleden al 80 tot 100% arbeidsongeschikt verklaart voor psygische klachten (posttraumatische stress stoornis / borderline / persoonlijkheids stoornis)..enz...!! alsof dat al niet erg genoeg was zette het uwv/WIA mij 1 jaar lang zonder inkomsten waardoor ik nu toren hoge schulden heb bij deurwaarders (5000 euro)en nog een hoop meer psygische klachten heb bijgekregen .. dan zal je denken dat nu 2 jaar later het wel zou zijn opgelost nou nee niet dus ik kreeg mn financiaaljaar inkomen toegestuurt dat was belachelijk laag 4000 euro !! dus mn schulden lopen alleen maar op want ik zal toch ook moeten eten/huur/vastelasten moeten betalen.. en ik heb al een abortus ondergaan waar ik nu nog veel om huil want dat doet pijn dat je verplicht word om het af te staan omdat je het niet zou kunnen voeden en geen toekomst zou kunnen geven omdat hun geen geld overmaken nu ondertussen heb ik een maandelijkse inkomen van 525,-00 euro per maand.. waar 265,- euro p.m van word ingehouden aan derden! dus de schulden lopen nog steeds op.. inmiddels heb ik een advocaat van onvermogen toegewezen gekregen en is bezig met de zaak en ik heb natuurlijk schuldhulp al ingeschakelt maar daar zit een elle lange wachtlijst op dus dat schiet ook totaal niet op en mijn problemen worden alleen maar erger maar ze geven er niets om en ter brutaliteit zei meneer van beers die bij het uwv werkte (inmiddels met pensioen) letterlijk: " Tjah ik mag het zo niet zeggen maar kort en lomp door de bocht leg ik het je makkelijk uit "je hebt de verkeerde huidskleur" aldus de heer van beers ..en nee ik ben geen kleurling maar gewoon een hollandse boeren trien om het zo maar even te noemen .. (niet dat het van toepassing is want ik wil absoluut niet discriminerend over komen want ik zeg altijd maar iedereen zou presies het zelfde doen..wij willen ook het beste voor ons gezin)
ik zeg dit erbij omdat het tog van de zotte is dat wij niet gelijk behandelt worden op financieel gebied .. ik heb geen hoop meer want mn leven is totaal verwoest ik hoop dat het bij jullie beter af is gelopen voornamelijk voor de kinderen want die lijden er net zo goed ook van heel veel sterkte en geluk toe gewenst voor jullie allemaal...

liefs x

[gg1designs]

Tja Klappertandjes ook weer zo'n schrijnende situatie.
Eigenlijk te gek voor woorden dat dit zo kan hier in Nederland, en dan maar roepen dat het zo goed gaat met de maatschappij, de rij bij de voedselbank wordt alleen maar langer hoor.

Maar over dat 'kleurtje' ik heb natuurlijk een kleurtje maar dat help helemaal niks hoor. Als je pech hebt, zoals jouw gezin en die van mij dan wordt je aan alle kanten bedonderd en uiteindelijk proberen ze hun schuld weg te schuiven en rennen weg voor de verantwoordelijkheid.

Het vervolg op mijn verhaal is dit:

Helaas had ik nooit kunnen moeten stoppen met mijn studie, omdat ik in mei 2011 30 jaar wordt kan ik niet 1,5 jaar pauzeren, wat ons plan was 'dan kon mijn partner haar studie afronden en ik daarna weer starten voor mijn studie'.
Dan zouden de kosten kinderopvang wegvallen wat al een heel grote stap in de goede richting is.
Maar helaas dat lukte dus niet, uiteindelijk kan ik dus maximaal 4 maanden pauzeren met behoud van studiefinanciering dus mijn inkomen.
Nu heeft de school ons 1,5 jaar lang gesteund en geholpen waar ze konden, maar op een of andere manier wordt het ons nou allemaal moeilijk gemaakt.
Ik ben al 2 maanden bezig om weer terug te komen op school, maar moet wachten op een uitnodiging voor een intake gesprek. ?????? In de tussen tijd al wel 4x een gesprek gehad op school met mijn coach, leraren en privebegeleider.
Hoezo dan een intake via de normale procedure, ik weet dat mijn gegevens allemaal nog bekend zijn en ik ben pas sinds december weg.

Een andere ontwikkeling in deze zaak is dat het Reintegratie bedrijf Reworks zijn verantwoordelijkheid toch wil nemen. Ik heb een klachtenbrief geschreven naar hun klachtencommissie en daar is positief op gereageerd. Zij erkenden dat we verkeerd zijn voorgelicht, begeleidt, en eigenlijk niet goed naar de situatie is gekeken. Er is nu een project leider aangesteld van Reworks die onze situatie direct zal gaan verbeteren.
We hebben inmiddels 2 gesprekken gehad, en tot zover zijn we redelijk positief.
We gaan eerst de huidige situatie direct verbeteren zodat we weer wat rust en stabiliteit krijgen en daarna moeten we het maar eens gaan hebben over de schuld vraag en wat er allemaal fout is gegaan.
Inmiddels heb ik een geschatte schuld van tussen de 15.000 euro en 17.500 euro.
In het reintegratieplan dat voor mij en mijn partner is opgesteld en dat door drie partijen is ondertekend namelijk Reworks, Sociale Zaken en wijzelf staat heel duidelijk vermeld welke 8 producten er zouden worden ingezet. Niks dus, maar waar het omgaat is dat er ook in staat dat wij geen problematische schulden hadden. Er was een kleine schuld maar die was onder controle middels een betalingsregeling. En dat klopt ook want we hebben voor de verhuizing 3 jaar in de WSNP gezeten, geen pretje maar uiteindelijk een laatste redmiddel op uit de schulden te komen en te blijven wat ons redelijk lukte daarna.
De wet zegt echter dat als je een WSNP wettelijke schuldsanering heb gehad en goed hebt doorlopen met als resultaat een 'schone lei' dus schulden vrij dan mag je tot 10 jaar na datum geen hulp meer krijgen middels schuldhulp van de overheid.

Nou is er tevens het reintegratie plan opgesteld voor mij en partner.
Waarin wordt gesteld dat we naar school moeten/gaan.
Dat stuurde Reworks die dit plan heeft gemaakt naar Sociale Zaken,
die toetsen het plan op haalbaarheid, en hebbn toen alle twee de plannen terug gestuurd.
Over mijn plan zeiden ze voer maar uit, het plan van mijn partner zeiden ze zij hoeft niet. Er hoefde dus niks met haar plan te gebeuren.
De reden dat ze ons destijds in de 1e maand een boete gaven van 300 euro op onze laatste uitkering was omdat we een afspraak hadden gemist met de arbeidsconsulente van de Sociale dienst. Die mijn partner had over het reintegratie plan. Misschien dat ze toen wou vertellen hoe of wat en dat ze niet naar school hoefde te gaan, maar dat gesprek is nooit doorgegaan, en de informatie dat ze niet naar school hoefde is nooit aan ons meegedeeld. Niet door de sociale dienst en niet door Reworks. Wel zeiden ze tegen ons dat als we niet op 1 september een school hadden en alles hadden geregeld dat we dan naar een sociale werkplek toe moesten.

Als ik nu bel met sociale zaken en vraag naar wat hun standpunt is t.a.v. van deze situatie dan zeggen ze dat ze er inhoudelijk niet op mogen reageren.
Schuld erkennen ze nog niet, maar de Project leider van Reworks praat al wel met ze.
Eigenlijk wantrouw ik alles tegenwoordig maar ik wacht af. Er zijn twee grote problemen en dat is kinderopvang, en onze schuld.
Het kan opgelost worden met geld. En dat is nou net het probleem ze willen niet nog eens betalen he.

Ik hoorde van een kennis dat zei ook naar school was gestuurd, maar dat zij niks hoeft te betalen ook niet haar kinderopvang of schoolkosten.
Ik begrijp dat niet he.
Wat ik weet is dat de gemeentes een potje krijgen voor Reintegratie.
Ze mogen zelf weten hoe ze dat besteden die vriendin woont in Almere en als ik het goed heb begrepen heeft de gemeente eigen medewerkers aangesteld en regelen ze het zo, natuurlijk handiger want er is een kortere lijn naar Sociale Dienst. In Drachten bij ons besteden ze het werk uit, lekker makkelijk er zijn tegenwoordig toch genoeg commerciele reintegratie bedrijven .

Ik heb inmiddels ook de ombudsman aangeschreven en wacht op hun reactie t.a.v. van de sociale dienst het is toch de overheid he.
Maar ik heb de bewijzen en de toezeggingen de datum's en de getuigen.
De maatschappelijke werkers om ons heen, en alles wat daarom heen zit, zoals consultatie arts, wijkverpleegkundige, stichting jeugd en gezin, sociale raadslieden al deze mensen steunen ons verhaal alleen de stapjes gaan erg langzaam.
Ik kan je dit adviseren geef niet op en blijf door strijden want ze hopen dat je breekt en op geeft, dan hebben ze de tijd om het weg te stoppen in de 'doofpot' maar jij hebt ook rechten en die moet je gebruiken.

Ik hoop dat die advocaat je verder helpt, en aan het einde van de rit, vergeet niet waar je allemaal door heen hebt moeten gaan. Dat moet ook worden gecompenseerd.

Succes!

GG1Designs

[Miepje1]

Beste gg1designs, wat een verhaal... Maar ik wil u een hart onder de riem proberen te steken. U schrijft namelijk uitstekend! Als ik zie hoe tegenwoordig de gemiddelde forumbezoeker onze mooie taal hanteert, word ik niet vrolijk. U schrijft echter helder, duidelijk en in grammaticaal goed Nederlands. U komt op mij over als een hardwerkende, slimme en meevoelende man.
Is het niet mogelijk dat u ondanks die negatieve verhalen over dat u 'een afstand tot de arbeidsmarkt heeft' toch gewoon op zoek gaat naar werk? Ik weet niet wat voor soort opleiding u heeft gevolgd maar u zult ongetwijfeld ergens werk kunnen krijgen dat meer oplevert dan bijstandniveau.

Ik wens u en uw vrouw heel veel sterkte!