Welkom bij de hobby-juristen-club waar een punt zoveel betekent als 'zoals':
7:17 lid 2 BW schreef:Een zaak beantwoordt niet aan de overeenkomst indien zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten. De koper mag verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen, alsmede de eigenschappen die nodig zijn voor een bijzonder gebruik dat bij de overeenkomst is voorzien.
De punt geeft hier niets meer en niets minder aan dan het eind van de zin, heer en oudere dame hobby jurist, BBCS en MAXIEM. Ofwel, de koper mag verwachtingen koesteren op grond van de overeenkomst,
en de koper mag verwachtingen koesteren mbt. eigenschappen benodigd voor normaal gebruik waarvan de aanwezigheid niet betwijfeld behoefde te worden.
De tweede zin als voortzetting van de eerste zin zien is niet alleen syntactisch onjuist, doch ook semantisch. Daarbij veroorzaakt deze gedachtengang redundantie binnen een enkel lid van een wetsartikel, en laat deze hersenwokkel de eerste zin de tweede beperken, waarvan het doel toch inmiddels wel vermoed wordt te zijn het bewerkstelligen van een pragmatisch aspect.
Dus, heer en oudere dame hobby-jurist, resumerend, ooit eerder de term 'volzin' tegengekomen tijdens uw zelfstudie in de rechten, waarmee u zich inmiddels beiden op de borst heeft geslagen? Dan zal het geen uitleg behoeven dat een volzin als op zichzelf staand gezien kan worden. De wetgever zal wel niet beoogd hebben dubbelzinnige wetten te schrijven, ofwel, wanneer de tweede volzin enkel betrekking zou kunnen hebben op de eerste volzin zou er een enkele volzin staan, waaruit duidelijk zou worden dat dit de bedoeling dan ook was, of in de tweede volzin een navenante verwijzing naar de eerste volzin worden gemaakt.
Dit:
BBCS schreef:Begint "De koper" met een nieuwe alinea?
Taaltechnisch wordt er niet met een nieuwe regel en een nieuwe alinea begonnen.
De zin met: "De koper" staat direct achter "mocht verwachten."
Waardoor de zin: "De koper" wel degelijk een betrekking heeft op de zin die eindigt met: "mocht verwachten."
is klinklare onzin.
Oudere dame hobby-jurist, u geeft het advies de info van consuwijzer, het communicatie-apparaat richting consumenten van de overheid, eens te absorberen. Bent u dan nog geen postings van BBCS tegengekomen waarin hij diezelfde consuwijzer beticht van leugenarij en onjuiste weergave van de wetgeving? Kennelijk niet, u stelt immers BBCS nog niet op een onjuistheid te hebben kunnen betrappen in dit topic, terwijl diezelfde BBCS de door u zo gewaardeerde en kennelijk als juist ervaren informatie toch als ietwat onjuist bestempelt:
BBCS schreef:Ik wil alleen duidelijk maken dat het consumentenrecht welke door de consumentenorganisaties, door consuwijzer en door de consumentenautoriteit niet het consumentenrecht is welke de consument op grond van de wetboeken recht op heeft.
Ik wil alleen duidelijk maken dat de rechten helemaal niet zo groot zijn dan wat de bovenstaande organisaties ons doen geloven.
En ja, ik vind het heel triest dat de consumentenautoriteit niet naar de wetboeken handelt.
Ik heb diverse zaken van consuwijzer aangehaald die niet kloppen.
BBCS schreef:Lees ook eens de volgende quote:
Veel consumenten denken dat zij standaard recht hebben op twee jaar 'garantie'. In de Europese Richtlijn Koop en Garantie is inderdaad een wettelijke termijn van twee jaar opgenomen. Dit is een garantietermijn die als minimum is voorgeschreven aan de lidstaten van de EU. Elke lidstaat mag daar andere regels voor maken. Zolang deze regels maar voordeliger zijn voor de consument.
Bij het omzetten van de Europese Richtlijn naar Nederlands recht is ervoor gekozen om deze twee jaar niet over te nemen. In de Nederlandse wet staat dat het product dat u koopt 'deugdelijk' moet zijn. Van veel producten mag u verwachten dat deze langer meegaan dan twee jaar. In veel gevallen kunt u de verkoper dus ook na twee jaar nog aanspreken volgens de Nederlandse wet.
bron:
http://www.consuwijzer.nl/Ik_wil_advies ... _in_Europa
Een grote leugen.
Ofwel, u als oudere dame hobby jurist geeft iemand (puma) die volgens u niet weet waar het over gaat teneinde dit te verbeteren datgene te lezen wat BBCS als onwettig en leugens bestempeld, waar u BBCS gelijk in geeft met:
MAXIEM schreef:In dit draadje heb ik BBCS nog niet kunnen betrappen op onjuiste informatie.
Overigens is dit:
MAXIEM schreef:Die garantiesoorten zijn meestal wel duidelijk omschreven in tijd en naar inhoud, maar worden als zodanig niet genoemd in het BW7.
je reinste flauwekul, lees 7:6a BW er eens op na zou ik zeggen. Daarbij gaat u in uw kant nog wal rakende betoog waar bovenstaand citaat aan ontrokken is voorbij aan de aard van de zaak en de aard van de afwijking, leest u daarvoor de parlementaire geschiedenis eens, eerder aangehaald door Alfatrion. Uw opmerking:
MAXIEM schreef:Wel is duidelijk dat slechts weinigen weten hoe het nu precies zit in Nederland met die zogenaamde "wettelijke garantie". Dat zijn dan overigens wél respondenten die niet alleen niet weten wat er in het BW7 staat, maar ook niet op de hoogte zijn van wat Consuwijzer ter zake aan info geeft.
is kennelijk van toepassing op uzelf, als zelfgestudeerd hobby-jurist?
De pogingen tot een-tweetjes zijn, wederom, hilarisch. Het herhaalde stemt tot nadenken.
