Nog maar eens naar die Certificaatproducten gekeken van Dexia (en enkele andere aanbieders). Dexia is er uiteraard uiterst schimmig over. Toch kan een gedupeerde (achteraf) in enkele Dexia-documenten wel nalezen hoe deze producten in elkaar steken. Zo is in hoofdstuk 4.7.2. van het Dexia Aanbod te lezen:
De effecten die onderwerp zijn van een Certificaatproduct worden niet op een markt van effectentransacties afgewikkeld, maar uitsluitend tussen Deelnemer en Dexia
Wat staat hier nu eigenlijk: er staat (in wezen) dat Dexia de uitgifteprijs van de certificaten bepaalde en ook de eindwaarde. Wat de tussentijdse relatie is of was met de waarde van bepaalde aandelen of aandelenindices blijft volstrekt onduidelijk. De uitgifteprijs van de certificaten was uiteraard wel bepalend voor de hoofdsom van de lening. Hoe hoger de uitgifteprijs, hoe hoger de kredietsom en des te hoger de rentekosten(=rentebaten voor de bank !). Men mag aannemen dat vrijwel geen van de 140.000 afnemers van zo'n certificaatproduct van LegioLease/Bank Labouchere (Dexia) door had wat hij aanschafte.
In een recente egaalease-zaak nam Dexia enig risico door verweer te voeren tegen tegen een 1:88 BW vernietiging van zo'n certificaatproduct. In het arrest van 12 april 2011 in die zaak noemt het Hof in R.O. 2.11 het product weliswaar ''íngenieus''', maar kijkt vervolgens niet verder dan de neus kort is. Kennelijk kwam verder kijken niet in de kraam van het Hof te pas en voor de uitkomst was ''verder kijken'' niet echt nodig. De advocaat van de gedupeerde liet het er verder ook bij zitten. In deze zaak was ''doorpakken'' (uitsluitend achteraf bezien !) niet nodig, want de vernietiging door de partner werd toegewezen.
Nu maar wachten op de eerste vonnissen in een niet-eegalease zaak waar ''doorpakken'' over de certificaatconstructie wel nodig is.
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] certificaatproducten: ingenieuze oplichting
certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Laatst gewijzigd door peewee op 28 nov 2011 13:04, 3 keer totaal gewijzigd.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Via onderstaande link is bovenvermelde uitspraak te lezen.
http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=BQ1145
http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=BQ1145
Dat kwam waarschijnlijk omdat "vriend" Cortenraad wederom één van de rechters was.peewee schreef:maar kijkt vervolgens niet verder dan de neus kort is. Kennelijk kwam verder kijken niet in de kraam van het Hof te pas.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
@Chris G.
In het woordenboek wordt onder ''ingenieus'' verstaan: vernuftig; slim bedacht. Min of meer positieve conotaties. Het Hof Amsterdam heeft kennelijk een bewondering voor ''ingenieuze constructies'' waarmee in casu de certificaatconstructie klanten op het verkeerde been konden worden gezet. Houd dit even in gedachten !
Juridisch belangrijker lijkt het mij dat de advocaat van de gedupeerde kennelijk de feitelijke constructie niet doorhad. Mij dunkt, een belangrijk gegeven bij een volgende rechterlijke toetsing aan de maatman van ''gemiddelde consument'' die de rechtspraak zegt te hanteren bij misleiding.
In het woordenboek wordt onder ''ingenieus'' verstaan: vernuftig; slim bedacht. Min of meer positieve conotaties. Het Hof Amsterdam heeft kennelijk een bewondering voor ''ingenieuze constructies'' waarmee in casu de certificaatconstructie klanten op het verkeerde been konden worden gezet. Houd dit even in gedachten !
Juridisch belangrijker lijkt het mij dat de advocaat van de gedupeerde kennelijk de feitelijke constructie niet doorhad. Mij dunkt, een belangrijk gegeven bij een volgende rechterlijke toetsing aan de maatman van ''gemiddelde consument'' die de rechtspraak zegt te hanteren bij misleiding.
-
Luc Jurgens, advocaat
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Bij deze certificaat-producten uit de stal van Dexia en haar rechtsvoorgangers, zou eens met het vergrootglas en fileermes in de hand, (ook door een deskundige) moeten worden onderzocht, in welke financiële instrumenten / effecten nu door LegioLease / Bank Labouchere / Dexia precies werd belegd met het aan de afnemers 'op papier' uitgeleende geld.
Waren het echte aandelen?
Waren het (OTC) (put - call) opties?
Waren het obligaties?
Of iets anders en wellicht een combinatie van het een en het ander?
Het kan zomaar zijn, dat een groot deel van het geld wat 'op papier' werd uitgeleend aan de klant, dat een groot deel van dat geld nooit echt is belegd en de bank simpelweg nooit heeft verlaten, omdat enkel werd belegd in call-opties (aan de koop-kant), waardoor maar 10 tot 15% van dat 'op papier' aan de klant uitgeleende geld echt is gebruikt en belegd, terwijl je wel over het volle bedrag van de lening 12 tot 16 % rente per jaar betaalde.
Immers voor beleggen in call-opties heb je vele malen minder geld nodig, dan voor echt aankopen van het aandeel.
Als je aandelen koopt moet je het gehele geldbedrag gebruiken voor de aankoop van de aandelen. Je bezit dan de aandelen ook echt.
Maar je kunt ook volstaan met de aankoop van call-opties voor dezelfde aandelen. Je koopt niks en bezit dus ook geen aandelen. Je hebt alleen maar een contract met de tegenpartij, waarbij je met de tegenpartij hebt afgesproken, dat je over b.v. 1, 3 of 5 jaar van die tegenpartij aandelen mag kopen tegen een vooraf afgesproken prijs. Voor die afspraak betaal je dan een 'koop-premie' aan de tegenpartij. Die premie is per jaar ongeveer 2 a 3% van de waarde van de aandelen die je eventueel mag kopen. In vijf jaar tijd heb je dan totaal maar (5 x 2% tot 5 x 3%=) 10 tot 15% van het bedrag nodig, wat je anders zou moeten uitgeven om de aandelen echt te kopen.
Dus van het bedrag van de geldlening wordt maar 10 tot 15 % daadwerkelijk gebruikt om te beleggen. De bank suggereerde dat zij aan u 100 euro uitleende, maar feitelijk werd maar maximaal 15 euro uitgeleend, terwijl je toch over 100% van de geldlening de rente per jaar moest betalen.
Uit die rente betaal je makkelijk die optiepremie van 2 a 3 % per jaar.
Dit is simpelweg beleggingsfraude !
En bedenk dat Dexia haar effectenlease portefeuille heeft gekocht van Aegon Bank N.V.
Waarschijnlijk hebben ze aldaar in hun 'perverse' laboratorium deze vorm van belazeren van de klant bedacht en verder ontwikkeld.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zo zijn er inmiddels zeer sterke aanwijzingen, dat het bij het Sprintplan (je koopt dan participaties in een beleggingsfonds) van AEGON BANK N.V. is gegaan zoals hiervoor beschreven.
AEGON suggereerde dat de klant (zeg) 100 EURO moest lenen, suggereerde dat die 100 EURO dan volledig werd belegd in aandelen van drie aandelen-indexen.
Achter de schermen werden geen aandelen gekocht, maar call-opties.
In plaats van 100 EURO voor aankoop van de echte aandelen, werd maar 10 tot 15 EURO uitgegeven voor aankoop van 1 of 5 jaars call-opties.
AEGON heeft waarschijnlijk ook maak 10 tot 15 euro daadwerkelijk op de participaties gestort. De rest heeft simpelweg de bank nooit verlaten.
Besparing van 85 tot 90 EURO voor de bank, maar toch werd dat geld dus 'op papier' nutteloos aan u uitgeleend tegen een rente van 8% per jaar, wat 40% rente maakt over vijf jaar. En geld wat de bank in kas heeft en houdt, dat mag ze van DNB ongeveer 8 tot 10 keer uitlenen.
Uit 40 euro rente betaal je makkelijk die maximaal 15 euro optiepremie voor 5 jaar.
Fijne jongens die bankjongens. Leve de hebzucht!
Waren het echte aandelen?
Waren het (OTC) (put - call) opties?
Waren het obligaties?
Of iets anders en wellicht een combinatie van het een en het ander?
Het kan zomaar zijn, dat een groot deel van het geld wat 'op papier' werd uitgeleend aan de klant, dat een groot deel van dat geld nooit echt is belegd en de bank simpelweg nooit heeft verlaten, omdat enkel werd belegd in call-opties (aan de koop-kant), waardoor maar 10 tot 15% van dat 'op papier' aan de klant uitgeleende geld echt is gebruikt en belegd, terwijl je wel over het volle bedrag van de lening 12 tot 16 % rente per jaar betaalde.
Immers voor beleggen in call-opties heb je vele malen minder geld nodig, dan voor echt aankopen van het aandeel.
Als je aandelen koopt moet je het gehele geldbedrag gebruiken voor de aankoop van de aandelen. Je bezit dan de aandelen ook echt.
Maar je kunt ook volstaan met de aankoop van call-opties voor dezelfde aandelen. Je koopt niks en bezit dus ook geen aandelen. Je hebt alleen maar een contract met de tegenpartij, waarbij je met de tegenpartij hebt afgesproken, dat je over b.v. 1, 3 of 5 jaar van die tegenpartij aandelen mag kopen tegen een vooraf afgesproken prijs. Voor die afspraak betaal je dan een 'koop-premie' aan de tegenpartij. Die premie is per jaar ongeveer 2 a 3% van de waarde van de aandelen die je eventueel mag kopen. In vijf jaar tijd heb je dan totaal maar (5 x 2% tot 5 x 3%=) 10 tot 15% van het bedrag nodig, wat je anders zou moeten uitgeven om de aandelen echt te kopen.
Dus van het bedrag van de geldlening wordt maar 10 tot 15 % daadwerkelijk gebruikt om te beleggen. De bank suggereerde dat zij aan u 100 euro uitleende, maar feitelijk werd maar maximaal 15 euro uitgeleend, terwijl je toch over 100% van de geldlening de rente per jaar moest betalen.
Uit die rente betaal je makkelijk die optiepremie van 2 a 3 % per jaar.
Dit is simpelweg beleggingsfraude !
En bedenk dat Dexia haar effectenlease portefeuille heeft gekocht van Aegon Bank N.V.
Waarschijnlijk hebben ze aldaar in hun 'perverse' laboratorium deze vorm van belazeren van de klant bedacht en verder ontwikkeld.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zo zijn er inmiddels zeer sterke aanwijzingen, dat het bij het Sprintplan (je koopt dan participaties in een beleggingsfonds) van AEGON BANK N.V. is gegaan zoals hiervoor beschreven.
AEGON suggereerde dat de klant (zeg) 100 EURO moest lenen, suggereerde dat die 100 EURO dan volledig werd belegd in aandelen van drie aandelen-indexen.
Achter de schermen werden geen aandelen gekocht, maar call-opties.
In plaats van 100 EURO voor aankoop van de echte aandelen, werd maar 10 tot 15 EURO uitgegeven voor aankoop van 1 of 5 jaars call-opties.
AEGON heeft waarschijnlijk ook maak 10 tot 15 euro daadwerkelijk op de participaties gestort. De rest heeft simpelweg de bank nooit verlaten.
Besparing van 85 tot 90 EURO voor de bank, maar toch werd dat geld dus 'op papier' nutteloos aan u uitgeleend tegen een rente van 8% per jaar, wat 40% rente maakt over vijf jaar. En geld wat de bank in kas heeft en houdt, dat mag ze van DNB ongeveer 8 tot 10 keer uitlenen.
Uit 40 euro rente betaal je makkelijk die maximaal 15 euro optiepremie voor 5 jaar.
Fijne jongens die bankjongens. Leve de hebzucht!
Laatst gewijzigd door Luc Jurgens, advocaat op 08 feb 2012 17:36, 4 keer totaal gewijzigd.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Wat Luc Jurgens in bovengenoemd bericht naar voren brengt was al een discussiestuk in 2006. Op 20-06-2006 heeft het Gerechtshof in Amsterdam opdracht gegeven aan de AFM om te onderzoeken of Dexia werkelijk de aandelen had aangekocht.
Zie deze uitspraak via onderstaande link.
http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=AX8970
Saillant detail is dat mr. Cortenraad, voordat hij is benoemd tot rechter, advocaat was bij Loef Claeys Verbeek, het huidige advocatenkantoor Allen & Overy. Ook destijds al, onder de naam Loef Claeys Verbeek, het advocatenkantoor van AEGON, de vroegere eigenaar van Legio Lease en Bank Labouchere en in diverse rechtszaken AEGON heeft verdedigd.
Dus enige mate van betrokkenheid zou hier op zijn minst geconcludeerd kunnen worden.
Alhoewel de vraagstelling door het Gerechtshof duidelijk was gesteld,
http://www.platformaandelenlease.nl/doc ... rapprt.htm
http://www.platformaandelenlease.nl/doc ... ortAFM.htm
Ook hier kan niet anders geconcludeerd worden dat mr. Cortenraad totaal geen poging heeft ondernomen om de taakstelling van het hof waardoor er enige duidelijkheid over de aanschaf van de aandelen zou worden verschaft, te bevorderen.
Uit later gedane uitspraken waarbij mr. Cortenraad betrokken was, bleek heel duidelijk dat mr. Cortenraad zeker niet in het belang van de gedupeerden van Dexia besliste sterker nog waarschijnlijk was hij ook de bedenker van het zogenoemde "hofmodel" waarbij er bij een beslissing van het hof in een uitspraak bepaald wordt of een aandelenlease-overeenkomst al of niet een onaanvaardbare last vormde en indien dit niet zo was meestal in het nadeel van leasehouder beslist.
Zie deze uitspraak via onderstaande link.
http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=AX8970
Daar is hij weer "vriend" Cortenraad.3.3 benoemt tot deskundige om het hierboven bedoelde onderzoek te verrichten:
de stichting Autoriteit Financiële Markten
Postbus 11723
1001 GS Amsterdam;
3.4 bepaalt dat het onderzoek zal worden verricht onder leiding van mr. W.H.F.M. Cortenraad, raadsheer in dit hof, die hiertoe tot raadsheer-commissaris wordt benoemd;
Saillant detail is dat mr. Cortenraad, voordat hij is benoemd tot rechter, advocaat was bij Loef Claeys Verbeek, het huidige advocatenkantoor Allen & Overy. Ook destijds al, onder de naam Loef Claeys Verbeek, het advocatenkantoor van AEGON, de vroegere eigenaar van Legio Lease en Bank Labouchere en in diverse rechtszaken AEGON heeft verdedigd.
Dus enige mate van betrokkenheid zou hier op zijn minst geconcludeerd kunnen worden.
Alhoewel de vraagstelling door het Gerechtshof duidelijk was gesteld,
blijkt uit onderstaande twee documenten dat in geen geval is voldaan aan het verzoek van het Gerechtshof en daardoor geen enkele duidelijkheid kwam omtrent de werkelijke aanschaf door Dexia.3.8 bepaalt dat partijen aan het onderzoek door de deskundige zullen meewerken en daartoe vragen van de deskundige zullen beantwoorden en desgevraagd aan de deskundige inzage in alle stukken en verdere gegevens zullen verschaffen die deze voor zijn onderzoek noodzakelijk of wenselijk acht;
http://www.platformaandelenlease.nl/doc ... rapprt.htm
http://www.platformaandelenlease.nl/doc ... ortAFM.htm
Ook hier kan niet anders geconcludeerd worden dat mr. Cortenraad totaal geen poging heeft ondernomen om de taakstelling van het hof waardoor er enige duidelijkheid over de aanschaf van de aandelen zou worden verschaft, te bevorderen.
Uit later gedane uitspraken waarbij mr. Cortenraad betrokken was, bleek heel duidelijk dat mr. Cortenraad zeker niet in het belang van de gedupeerden van Dexia besliste sterker nog waarschijnlijk was hij ook de bedenker van het zogenoemde "hofmodel" waarbij er bij een beslissing van het hof in een uitspraak bepaald wordt of een aandelenlease-overeenkomst al of niet een onaanvaardbare last vormde en indien dit niet zo was meestal in het nadeel van leasehouder beslist.
-
Geinteresseerd
- Berichten: 20
- Lid geworden op: 20 sep 2009 13:48
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Na deze stellingen net voor 15 Euro een calloptie gekocht.
Dit is immers veel goedkoper dan voor 100 Euro aandelen kopen.
Gaat de beurs omhoog, stel 20% in 5 jaar, krijg ik voor 120 Euro aandelen. Een soort hefboomeffect... waar heb ik dat woord eerder gehoord?!
Gaat de beurs echter met minder bv. 10% omhoog, krijg ik niks maar heb ik nog altijd 85 Euro.
Hoe zou dit werken bij een bank? Stel ik geef hun 100 Euro en zij kopen voor 15 Euro een calloptie, hebben ze ook nog 85 Euro. De beurs stijgt met 10%, dan krijg ik 110 Euro en heeft de bank een tekort van 25 Euro. He?... maar dan gaat de bank failliet.... of zullen die een glazen bol hebben waarin ze kunnen zien hoe de koersen er over 5 jaar voor staan?
Je vraagt je af waarom iemand ooit aandelen zou kopen als het zo werkt.
Maar ik adviseer iedereen vol in de opties te gaan, Luc Jurgens (advocaat), heeft het licht voor ons gezien. En gaat het mis richten we een nieuwe stichting op, die hij dan zelf kan leiden, onder de naam 'Luc Jurgens advocaatverlies'.
Dit is immers veel goedkoper dan voor 100 Euro aandelen kopen.
Gaat de beurs omhoog, stel 20% in 5 jaar, krijg ik voor 120 Euro aandelen. Een soort hefboomeffect... waar heb ik dat woord eerder gehoord?!
Gaat de beurs echter met minder bv. 10% omhoog, krijg ik niks maar heb ik nog altijd 85 Euro.
Hoe zou dit werken bij een bank? Stel ik geef hun 100 Euro en zij kopen voor 15 Euro een calloptie, hebben ze ook nog 85 Euro. De beurs stijgt met 10%, dan krijg ik 110 Euro en heeft de bank een tekort van 25 Euro. He?... maar dan gaat de bank failliet.... of zullen die een glazen bol hebben waarin ze kunnen zien hoe de koersen er over 5 jaar voor staan?
Je vraagt je af waarom iemand ooit aandelen zou kopen als het zo werkt.
Maar ik adviseer iedereen vol in de opties te gaan, Luc Jurgens (advocaat), heeft het licht voor ons gezien. En gaat het mis richten we een nieuwe stichting op, die hij dan zelf kan leiden, onder de naam 'Luc Jurgens advocaatverlies'.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
@Geinteresseerd,
@ChrisG
De verhalen over Mr.C heb ik al diverse keren op verschillende fora gelezen. Mogelijk verklaart dit inderdaad de m.i. ''vreemde beslissingen'' die het Hof nam over de Wet op het Consumentenkrediet, artikel 6:194 BW (oud) en de invulling van de zorgplichtschending. Mogelijk heeft Mr. C inderdaad de strekking en geest van de artikelen 8 en 9 Richtlijnen Onpartijdigheid Rechter niet in acht genomen. In mijn databasa kwam ik overigens maar één wrakingsverzoek tegen (uit 2007 een Dexia zaak) tegen Mr. C. Dat verzoek werd, zoals bijna te doen gebruikelijk, afgewezen door het Hof. Mogelijk zijn er meer pogingen gedaan, maar niet gepubliceerd.
Bij een effectenleaseproduct geeft een klant geen 100,-- euro aan de bank. U schuift, bewust of onbewust, de reele of fictieve leenconstructie onder het spreekwoordelijk tapijt. Uw voorbeeld klopt dus niet, althans niet in het geval van effectenlease. Lees ik de reactie van Mr. Jurgens goed, dan richt hij zijn pijlen op de leenconstructie.Hoe zou dit werken bij een bank? Stel ik geef hun 100 Euro en zij kopen voor 15 Euro een calloptie, hebben ze ook nog 85 Euro. De beurs stijgt met 10%, dan krijg ik 110 Euro en heeft de bank een tekort van 25 Euro. He?... maar dan gaat de bank failliet.... of zullen die een glazen bol hebben waarin ze kunnen zien hoe de koersen er over 5 jaar voor staan?
@ChrisG
De verhalen over Mr.C heb ik al diverse keren op verschillende fora gelezen. Mogelijk verklaart dit inderdaad de m.i. ''vreemde beslissingen'' die het Hof nam over de Wet op het Consumentenkrediet, artikel 6:194 BW (oud) en de invulling van de zorgplichtschending. Mogelijk heeft Mr. C inderdaad de strekking en geest van de artikelen 8 en 9 Richtlijnen Onpartijdigheid Rechter niet in acht genomen. In mijn databasa kwam ik overigens maar één wrakingsverzoek tegen (uit 2007 een Dexia zaak) tegen Mr. C. Dat verzoek werd, zoals bijna te doen gebruikelijk, afgewezen door het Hof. Mogelijk zijn er meer pogingen gedaan, maar niet gepubliceerd.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Luc Jurgens schreef:
Ik noem nog een ondeugdelijkheid van het product: Stel (het is echter al lang werkelijkheid geworden) dat een fonds uit het mandje aandelen wordt gesplitst (b.v. KPN), een fonds van de beurs wordt gehaald (Fortis) of een fonds wordt verplicht tot het betalen van schadevergoedingen (b.v. Koninklijke Olie en Unilever) of dat Dexia het beter vindt een fonds te vervangen, wat gebeurt er dan met de samenstelling van het mandje en hoe vertaalt zich dit naar de certificaatkoers (zelfs een gewone consument zonder beleggingservaring wil toch graag even weten hoe dit allemaal in het product wordt geregeld). De rechtelijke macht schijnt het ook zeer op prijs te stellen dat contracten goed worden gelezen en dat er bij onduidelijkheden wordt doorgevraagd. Ik heb dat destijds ook gedaan (informatie hoort natuurlijk in het contract te zijn opgenomen en voorzover het geen voorzienbare zaken betreft hoort de klant hier afzonderlijk schriftelijk over geïnformeerd te worden) maar antwoorden heb ik nooit gekregen. Zeker de eerste vier jaren zijn er in het geheel geen aandelen gekocht. In het AFM-rapport uit 2006, onderdeel certificaatproducten, staat voorts vermeld dat "Dexia dus niet de verplichting op zich heeft genomen om ten behoeve van haar cliënten aandelen te verwerven en te behouden". Het administratief verstrekken van een lening was daarmee natuurlijk volledig overbodig (dit laatste zeg ik wel met de kennis van nu!!). Gelukkig heb ik dit contract tussentijds (het zou uiteindelijk in een enorme restschuld zijn geëindigd) kunnen beëindigen en gebruik kunnen maken van een 100% schikking van Dexia (incl. wettelijke rente).
Bij de WinstVer10Dubbelaar uit 2000 ligt het antwoord al in de brochure opgesloten. Er werden, in de loop van 4 jaar, totaal 10 certificaten verstrekt die "recht gaven op een uitbetaling gelijk aan de koerswinst van en mandje van 10 Europese topfondsen, te weten: AEGON, Bayer AG, DaimlerChrysler, Deutsche Bank, Fortis, ING, Koninklijke Olie, KPN, Philips en Unilever. De certificaten hebben steeds dezelfde hoofdsom en dezelfde beginkoers". Het is duidelijk dat hier geen sprake is van de aanschaf van aandelen (van dividend is ook geen sprake) en al helemaal geen obligaties!!. De eerste problemen doemen hier al op: hoe is het mandje samengesteld? (de verhouding tussen de verschillende aandelen wordt nergens aangegeven); de startkoers van het mandje aandelen wordt nergens (ook niet in het contract) vermeld. Eind 2000 verschijnt ineens een certificaatkoers in de jaaropgave. De opbouw (en daarmee controle) alsmede het verloop van de certificaatkoers in de volgende jaren is volkomen onduidelijk.Bij deze certificaat-producten, zou eens met het vergrootglas en fileermes in de hand, (ook door een deskundige) moeten worden onderzocht, in welke financiële instrumenten / effecten nu door LegioLease / Bank Labouchere / Dexia precies werd belegd met het aan de afnemers 'op papier' uitgeleende geld.
Waren het echte aandelen?
Waren het (OTC) (put - call) opties?
Waren het obligaties?
Of iets anders en wellicht een combinatie van het een en het ander?
Ik noem nog een ondeugdelijkheid van het product: Stel (het is echter al lang werkelijkheid geworden) dat een fonds uit het mandje aandelen wordt gesplitst (b.v. KPN), een fonds van de beurs wordt gehaald (Fortis) of een fonds wordt verplicht tot het betalen van schadevergoedingen (b.v. Koninklijke Olie en Unilever) of dat Dexia het beter vindt een fonds te vervangen, wat gebeurt er dan met de samenstelling van het mandje en hoe vertaalt zich dit naar de certificaatkoers (zelfs een gewone consument zonder beleggingservaring wil toch graag even weten hoe dit allemaal in het product wordt geregeld). De rechtelijke macht schijnt het ook zeer op prijs te stellen dat contracten goed worden gelezen en dat er bij onduidelijkheden wordt doorgevraagd. Ik heb dat destijds ook gedaan (informatie hoort natuurlijk in het contract te zijn opgenomen en voorzover het geen voorzienbare zaken betreft hoort de klant hier afzonderlijk schriftelijk over geïnformeerd te worden) maar antwoorden heb ik nooit gekregen. Zeker de eerste vier jaren zijn er in het geheel geen aandelen gekocht. In het AFM-rapport uit 2006, onderdeel certificaatproducten, staat voorts vermeld dat "Dexia dus niet de verplichting op zich heeft genomen om ten behoeve van haar cliënten aandelen te verwerven en te behouden". Het administratief verstrekken van een lening was daarmee natuurlijk volledig overbodig (dit laatste zeg ik wel met de kennis van nu!!). Gelukkig heb ik dit contract tussentijds (het zou uiteindelijk in een enorme restschuld zijn geëindigd) kunnen beëindigen en gebruik kunnen maken van een 100% schikking van Dexia (incl. wettelijke rente).
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Alert raakt hier in wezen de kern van de oplichting. Er worden dan in het geheel geen aandelen gekocht, maar een ''papieren'' lening verstrekt, die de klant wel tot een wel levensechte ''rente''betaling verplicht. Op basis van die ''lening'' worden er door de bank zelf een soort ''papiertjes'' uitgegeven (was er een prospecus ?), met de mooi klinkende naam ''certificaten'', waarvan de juridische karakteristieken verder onhelder zijn. Die certificaten volgen tijdens de looptijd al dan niet, soms wel soms niet de waarde-ontwikkeling van een gekozen index.In het AFM-rapport uit 2006, onderdeel certificaatproducten, staat voorts vermeld dat "Dexia dus niet de verplichting op zich heeft genomen om ten behoeve van haar cliënten aandelen te verwerven en te behouden". Het administratief verstrekken van een lening was daarmee natuurlijk volledig overbodig
Dit lijkt toch hele sterke misleidingselementen te bevatten, zelf strafrechtelijke oplichting. Verbijsterend dat dit in zeven, acht jaar procederen kennelijk nog nimmer boven water is gekomen.
Dit gaat m.i. echt heel veel verder dan het nogal modieuze containerbegrip ''zorgplichtschending''
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Juwita,
Er is nog veel meer aan de hand ( ik doel op misleiding en bedrog) als we b.v. naar de aankoop- en verkoopkoersen van de "gewone" Dexia-leasecontracten kijken. Het is bekend (ik verwijs b.v. naar een artikel in het Financieel Dagblad in 2003) dat bank La Bouchere onjuiste begin- en eindkoersen hanteerde. Dit is destijds ook gemeld aan de AFM (je weet wel de club van Arthur Dockters van Leeuwen die nu sprookjesboeken schrijft !!). Rechtzaken zijn op dit punt, voor zover mij bekend, nooit gevoerd wat op zich natuurlijk heel vreemd is !!
Omdat rechtzaken nu op individuele basis gevoerd worden is het natuurlijk heel makkelijk om na te gaan of de aankoop- en verkoopkoers per aandeel in een contract juist zijn uitgevoerd (de koers zal moeten liggen tussen de laagste en de hoogste koers op de betreffende dag; is de koers in het contract hoger dan de hoogste koers op de betreffende dag dan is er sowieso sprake van een te hoog aankoopbedrag en dus van een te hoge lening. Overigens zou de aankoop- en verkoopopdracht natuurlijk tegen de voor de klant meest gunstige koers moeten worden uitgevoerd. Het lijkt erop dat uit de te hoge aankoopkoersen de bonussen van de medewerkers van de bank zijn betaald!! Kortom aan de individuele gevallen (contracten, koersen, jaaroverzichten, verkoopoverzichten), is, naast de persoonlijke omstandigheden van de klant, heel veel munitie te ontlenen om de contracten aan te vechten.
Er is nog veel meer aan de hand ( ik doel op misleiding en bedrog) als we b.v. naar de aankoop- en verkoopkoersen van de "gewone" Dexia-leasecontracten kijken. Het is bekend (ik verwijs b.v. naar een artikel in het Financieel Dagblad in 2003) dat bank La Bouchere onjuiste begin- en eindkoersen hanteerde. Dit is destijds ook gemeld aan de AFM (je weet wel de club van Arthur Dockters van Leeuwen die nu sprookjesboeken schrijft !!). Rechtzaken zijn op dit punt, voor zover mij bekend, nooit gevoerd wat op zich natuurlijk heel vreemd is !!
Omdat rechtzaken nu op individuele basis gevoerd worden is het natuurlijk heel makkelijk om na te gaan of de aankoop- en verkoopkoers per aandeel in een contract juist zijn uitgevoerd (de koers zal moeten liggen tussen de laagste en de hoogste koers op de betreffende dag; is de koers in het contract hoger dan de hoogste koers op de betreffende dag dan is er sowieso sprake van een te hoog aankoopbedrag en dus van een te hoge lening. Overigens zou de aankoop- en verkoopopdracht natuurlijk tegen de voor de klant meest gunstige koers moeten worden uitgevoerd. Het lijkt erop dat uit de te hoge aankoopkoersen de bonussen van de medewerkers van de bank zijn betaald!! Kortom aan de individuele gevallen (contracten, koersen, jaaroverzichten, verkoopoverzichten), is, naast de persoonlijke omstandigheden van de klant, heel veel munitie te ontlenen om de contracten aan te vechten.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
@Alert,
Ik begrijp wat je bedoelt. De eventuele kleine procentuele verschillen tussen de door Legio-Lease berekende aankoopkoersen en de dagkoersen op de beurs, krijgen dan een soort hefboomwerking via de hogere lening en de renteberekening daarover.
Hoe dit ook zij, ik denk dat de Legio Lease/Bank Labouchere (Dexia) gedupeerden (optouters) die nog rechtszaken hebben lopen, als de wiede weerga hun advocaat een uitprint van dit forum item moeten toezenden en er bij deze advocaten op moeten aandringen dit punt daadwerkelijk in stelling te brengen in de rechtszaak. Dit geldt primair voor de deelnemers aan certificaatproducten, maar ook -wat jouw laatste bijdrage betreft- de deelnemers aan de ''gewone'' aandelenleaseproducten van Legio-Lease/Bank Labouchere (Dexia).
Is dat artikel uit het FD van 2003 nog ergens na te lezen ?
Ik begrijp wat je bedoelt. De eventuele kleine procentuele verschillen tussen de door Legio-Lease berekende aankoopkoersen en de dagkoersen op de beurs, krijgen dan een soort hefboomwerking via de hogere lening en de renteberekening daarover.
Hoe dit ook zij, ik denk dat de Legio Lease/Bank Labouchere (Dexia) gedupeerden (optouters) die nog rechtszaken hebben lopen, als de wiede weerga hun advocaat een uitprint van dit forum item moeten toezenden en er bij deze advocaten op moeten aandringen dit punt daadwerkelijk in stelling te brengen in de rechtszaak. Dit geldt primair voor de deelnemers aan certificaatproducten, maar ook -wat jouw laatste bijdrage betreft- de deelnemers aan de ''gewone'' aandelenleaseproducten van Legio-Lease/Bank Labouchere (Dexia).
Is dat artikel uit het FD van 2003 nog ergens na te lezen ?
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Met Google heb ik gezocht maar kon eigenlijk niets vinden. Daarna op Platformaandelenlease gekeken in de index van 'In het nieuws' en daar vond ik een artikel van 5 november 2003 in het FD met als titel 'Bank Labouchere benadeelde klanten van dochter Legio' wat vermoedelijk het artikel is waar Alert aan refereert.juwita schreef:Is dat artikel uit het FD van 2003 nog ergens na te lezen ?
Hieronder de link naar het artikel.
http://www.platformaandelenlease.nl/nie ... 2003FD.htm
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Chris G,
Compliment voor het zoekwerk !!; het is inderdaad het betreffende artikel van Gerben van der Marel, gepubliceerd in het FD in 2003 (ik had het er natuurlijk voor de geïnteresseerde forumbezoeker even bij moeten vermelden, maar ja, ik ben ook maar een gewone consument zonder wetenschappelijke achtergrond !!). In dit artikel komt overigens duidelijk naar voren dat leaseklanten zijn benadeeld door "het breken van de zogeheten best-execution-regel". De controle of dit in mijn geval ook zo is geweest (ik had meerdere contracten) heb ik enkele jaren geleden al uitgevoerd en ik kan de stelling van het artikel bevestigen. Uiteraard heb ik deze gedetaileerde gegevens (per contract en per aandeel) aan mijn inmiddels behoorlijk dikke dossier toegevoegd (van belangenbehartigers moet je op dit punt niets verwachten). Het is onvoorstelbaar hoeveel vreemde zaken je tegenkomt als je je eigen contracten (incl. de wijze waarop is afgerekend aan het einde van de looptijd !!) onder een microscopisch vergrootglas legt. Het lijkt soms wel of er zich een totale nieuwe wereld openbaart.
Wisten jullie trouwens dat Arthur Dockters van Leeuwen inmiddels namens de overheid commisssaris is bij Aegon ?? Zijn volgende sprookjesboek zal waarschijnlijk heten "De cirkel is rond" (ik doel hiermee op het feit dat Aegon met de lease-ellende is begonnen en dat Dockters van Leeuwen in zijn functie van directeur van de AFM weinig heeft gedaan om in oktober 2006 een helder rapport te presenteren.
Compliment voor het zoekwerk !!; het is inderdaad het betreffende artikel van Gerben van der Marel, gepubliceerd in het FD in 2003 (ik had het er natuurlijk voor de geïnteresseerde forumbezoeker even bij moeten vermelden, maar ja, ik ben ook maar een gewone consument zonder wetenschappelijke achtergrond !!). In dit artikel komt overigens duidelijk naar voren dat leaseklanten zijn benadeeld door "het breken van de zogeheten best-execution-regel". De controle of dit in mijn geval ook zo is geweest (ik had meerdere contracten) heb ik enkele jaren geleden al uitgevoerd en ik kan de stelling van het artikel bevestigen. Uiteraard heb ik deze gedetaileerde gegevens (per contract en per aandeel) aan mijn inmiddels behoorlijk dikke dossier toegevoegd (van belangenbehartigers moet je op dit punt niets verwachten). Het is onvoorstelbaar hoeveel vreemde zaken je tegenkomt als je je eigen contracten (incl. de wijze waarop is afgerekend aan het einde van de looptijd !!) onder een microscopisch vergrootglas legt. Het lijkt soms wel of er zich een totale nieuwe wereld openbaart.
Wisten jullie trouwens dat Arthur Dockters van Leeuwen inmiddels namens de overheid commisssaris is bij Aegon ?? Zijn volgende sprookjesboek zal waarschijnlijk heten "De cirkel is rond" (ik doel hiermee op het feit dat Aegon met de lease-ellende is begonnen en dat Dockters van Leeuwen in zijn functie van directeur van de AFM weinig heeft gedaan om in oktober 2006 een helder rapport te presenteren.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Chris G,
Inderdaad bedankt voor dit speurwerk. En PAL/Piet Koremans voor het handhaven en bewaren van de informatie op de website van PAL uit een bijna grijs verleden.
De volgende passage viel mij het meest op aan het goede artikel van Gerben van der Marel.
Het is het bekende domino-effect": >zwak geprocedeerd > zwak resultaat bij de rechter > zwakke schikking (Duisenberg-regeling) > overgrote deel schade (wellicht 85-90%) blijft liggen op bord gedupeerden i.p.v. bij Dexia.
Inderdaad bedankt voor dit speurwerk. En PAL/Piet Koremans voor het handhaven en bewaren van de informatie op de website van PAL uit een bijna grijs verleden.
De volgende passage viel mij het meest op aan het goede artikel van Gerben van der Marel.
Dit speelde in de tijd dat het geding in eerste aanleg tegen Dexia van Leaseverlies/Consumentenbond nog gewoon liep. Niks mee gedaan door beide laatstgenoemde organisaties ! Ik aarzel niet dit te kwalificeren als regelrecht broddelwerk van de heren Schonewille, Lemstra en Hooft Graafland (destijds de aansturende advocaten achter Leaseverlies). Naar mijn oordeel zouden deze advocaten persoonlijk aansprakelijk (wanprestatie) gesteld moeten worden door de Dexia gedupeerden die hun vertrouwen in de aanpak van Dexia destijds in de handen van deze advocaten legden.Maar achter de schermen gebeurde er wel degelijk wat, zo zeggen bronnen nu. Dexia zette een diepgaand intern onderzoek voort, onder meer naar de koersen. Daaruit bleek dat er meer aan de hand was dan een enkele tikfout.
Uit verhoren met voormaligehandelaren van Labouchere blijkt dat de Amsterdammers in het geheim een graantje meepikten van zusteronderdeel Legio in Leiden. Dat ging ten koste van beleggers. De afdeling wist zo de winst te vergroten. Naar verluidt wisten directeuren van de afdeling wat er gebeurde, maar gebeurde het op initiatief van de handelaren. Via bonussen op hun resultaten konden ze ook persoonlijk profiteren.
Het was geen beleid, zeggen bronnen. Maar er werd 'meer dan incidenteel' gehandeld tegen nadelige koersen voor leaseklanten.
Het is het bekende domino-effect": >zwak geprocedeerd > zwak resultaat bij de rechter > zwakke schikking (Duisenberg-regeling) > overgrote deel schade (wellicht 85-90%) blijft liggen op bord gedupeerden i.p.v. bij Dexia.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Ofschoon advocaten nog weinig voor hun clienten (aandelenleasegedupeerden) in stelling hebben gebracht over de certificaatproducten, heeft een enkele rechter zich er al wel over gebogen. Dit is wat de Rechtbank Almelo er op 1 september 2008 van vond. NJR is: BC 6953
De rechtbank kwalificeert het desbetreffende certificaatproduct als een ''eenvoudige kansovereenkomst zonder zelfstandig beleggingskarakter''. Voor dit soort producten zou er, nog steeds volgens de rechtbank, geen relevante zorgplicht gelden. Of de klant zich flink misleid mocht achten door deze ''kansovereenkomst zonder zelfstandig beleggingskarakter'' kwam verder niet aan de orde; de advocaat van gedupeerde had kennelijk niet ingezet op misleiding. Overigens was er bij dit certificaatproduct kennelijk sprake van een prospectus (Juwita vroeg zich dat hierboven af !).
Reacties van juristen (of anderen die zich deskundig achten) op dit item zie ik met belangstelling tegemoet.
Ik heb het oordeel over de Wck van de Rechtbank Almelo er bij geplaats. Op dit punt had/heeft de Rechtbank gewoon het gelijk aan zijn kant, maar zijn het Hof Amsterdam en (daarna) de Hoge Raad ineens de plank gaan misslaan.Wet Consumenten krediet
18. De rechtbank handhaaft haar standpunt dat de Wet op het Consumentenkrediet (hierna: WCK) op aandelenleaseovereenkomsten als deze van toepassing is als na te melden. De rechtbank oordeelt de WCK op deze overeenkomst Allround Effect met maandbetaling niet van toepassing nu sprake is van overschrijding (leasesom: € 32.672,16) van het hier voor de toepassing van de WCK geldende “beschermingsplafond” van € 22.652,--.
Zorgplicht; onrechtmatige daad
19. Anders dan X ziet de rechtbank de overeenkomst Allround Effect met maandbetaling niet als een beleggingsovereenkomst. Immers zoals duidelijk uit deze overeenkomst blijkt is het voor- of nadeel uitsluitend gerelateerd aan de eindkoers ten opzichte van de beginkoers van het “Labouchere AEX Plus Certificaat uitgegeven conform prospectus d.d. 25 maart 1999”, als factor ten opzichte van de (geleasede) hoofdsom. De rechtbank kwalificeert dit als een eenvoudige kansovereenkomst zonder zelfstandig beleggingskarakter, ten aanzien waarvan niet enige en ten deze relevante zorgplicht, als bijvoorbeeld voortvloeiende uit NR 99, voor Dexia heeft te gelden
De rechtbank kwalificeert het desbetreffende certificaatproduct als een ''eenvoudige kansovereenkomst zonder zelfstandig beleggingskarakter''. Voor dit soort producten zou er, nog steeds volgens de rechtbank, geen relevante zorgplicht gelden. Of de klant zich flink misleid mocht achten door deze ''kansovereenkomst zonder zelfstandig beleggingskarakter'' kwam verder niet aan de orde; de advocaat van gedupeerde had kennelijk niet ingezet op misleiding. Overigens was er bij dit certificaatproduct kennelijk sprake van een prospectus (Juwita vroeg zich dat hierboven af !).
Reacties van juristen (of anderen die zich deskundig achten) op dit item zie ik met belangstelling tegemoet.
Laatst gewijzigd door peewee op 15 jan 2012 14:45, 1 keer totaal gewijzigd.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Bovenvermelde uitspraak is via onderstaande link direct vanuit hier te lezen.
http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=BC6953
http://www.rechtspraak.nl/ljn.asp?ljn=BC6953
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
De van toepassing zijnde prospectus (25 maart 1999) heb ik niet kunnen vinden. Het product Allround Effect met maandbetaling van Spaar Select uit 1999 lijkt echter heel sterk op het Allround Sparen product waarvan de brochure op de website van PAL is te vinden (brochures en folders). Het betreft een zogenaamd aflossingsproduct (dus geen restschuld na 20 jaar). Het maandelijkse bedrag bestaat uit rente + aflossing. De verstrekte lening wordt gekopppeld aan de AEX (Labouchere AEX Certificaat). Het probleem is hier natuurlijk dat er onrealistische rendementen in het vooruitzicht zijn gesteld;gemiddelde stijging van 12,5% per jaar, terwijl max. van een historisch rendement van 8% uitgegaan had mogen worden; stelling AFM. Ook de ficale aftrek 1999 en 2000 is misleidend (er waren in die jaren al beperkingen ingesteld).
Probleem is voorts dat afnemers niet tussentijds zijn geïnformeerd over de ontwikkeling van de AEX en ook de eerste vijf jaar niet konden uitstappen.
Probleem is voorts dat afnemers niet tussentijds zijn geïnformeerd over de ontwikkeling van de AEX en ook de eerste vijf jaar niet konden uitstappen.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Geïnteresseerd schreef:
De kromme redenering is in dit geval dat een gekochte calloptie tegen betaling van een premie het recht geeft om over een bepaalde periode een aandeel te kopen. Daalt de koers flink (meer dan de premie), zoals in het voorbeeld, dan zal de bank natuurlijk nooit de optie uitoefenen. Het verlies is dan ook alleen de premie. Bij aankoop van een aandeel wordt bij een aanzienlijke koersdaling flink verlies geleden. Het kopen van een calloptie zou in dit geval dus veel minder verlies opleveren dan het kopen van een aandeel.
Dit is dan ook precies de reden dat leaseklanten nooit opgezadeld hadden mogen worden met (veel te dure) leningen; hetzelfde doel (namelijk het behalen van een flink rendement) had tegen veel lagere kosten en veel minder risico via een optieconstructie behaald kunnen worden. Dit was natuurlijk niet in het belang van Dexiabank c.s. geweest. Zij hadden immers heel veel dure leningen verstrekt (geeft een leuk rendement en hadden bedacht dat de fiscus wel flink mee zou doen) en alle koersrisico's waren keurig afgewenteld op de leaseklanten en die waren zich daar niet van bewust (toezichthouders zwegen in alle talen; althans tot 2002).
De klanten hadden vertrouwen in gerenomeerde instellingen (zoals Aegon) met een keurige, solide en degelijke uitstraling, waar onder meer de bekende heer Lakeman tot ongeveer midden jaren negentig de brochures op risico's c.a. beoordeelde.
Dat de grieks ogende naam Aegon eigenlijk stond voor de eerste vijf letters van een aantal verzekeringsmaatschappijen die in Aegon zijn opgegaan (o.a. Algemene Friese, Eerste Nederlandsche, Groot Noordhollandse, Olveh en Nillmij) viel niemand op.
Ja, als je een formule bedenkt en je stopt er "rommel" in dan komt er ook "rommel" uit!! Kijk maar naar de formule van het gerechtshof over de draagkracht. Overigens maakt een bank ook rendement over geld dat ik ter beschikking stel (b.v. als spaargeld).Hoe zou dit werken bij een bank? Stel ik geef hun 100 Euro en zij kopen voor 15 Euro een calloptie, hebben ze ook nog 85 Euro. De beurs stijgt met 10%, dan krijg ik 110 Euro en heeft de bank een tekort van 25 Euro. He?... maar dan gaat de bank failliet.... of zullen die een glazen bol hebben waarin ze kunnen zien hoe de koersen er over 5 jaar voor staan?
Je vraagt je af waarom iemand ooit aandelen zou kopen als het zo werkt.
De kromme redenering is in dit geval dat een gekochte calloptie tegen betaling van een premie het recht geeft om over een bepaalde periode een aandeel te kopen. Daalt de koers flink (meer dan de premie), zoals in het voorbeeld, dan zal de bank natuurlijk nooit de optie uitoefenen. Het verlies is dan ook alleen de premie. Bij aankoop van een aandeel wordt bij een aanzienlijke koersdaling flink verlies geleden. Het kopen van een calloptie zou in dit geval dus veel minder verlies opleveren dan het kopen van een aandeel.
Dit is dan ook precies de reden dat leaseklanten nooit opgezadeld hadden mogen worden met (veel te dure) leningen; hetzelfde doel (namelijk het behalen van een flink rendement) had tegen veel lagere kosten en veel minder risico via een optieconstructie behaald kunnen worden. Dit was natuurlijk niet in het belang van Dexiabank c.s. geweest. Zij hadden immers heel veel dure leningen verstrekt (geeft een leuk rendement en hadden bedacht dat de fiscus wel flink mee zou doen) en alle koersrisico's waren keurig afgewenteld op de leaseklanten en die waren zich daar niet van bewust (toezichthouders zwegen in alle talen; althans tot 2002).
De klanten hadden vertrouwen in gerenomeerde instellingen (zoals Aegon) met een keurige, solide en degelijke uitstraling, waar onder meer de bekende heer Lakeman tot ongeveer midden jaren negentig de brochures op risico's c.a. beoordeelde.
Dat de grieks ogende naam Aegon eigenlijk stond voor de eerste vijf letters van een aantal verzekeringsmaatschappijen die in Aegon zijn opgegaan (o.a. Algemene Friese, Eerste Nederlandsche, Groot Noordhollandse, Olveh en Nillmij) viel niemand op.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Tijd om de kwalificatie van de Rechtbank Almelo uit 2008 eens nader onder het vergrootglas te leggen. De rechtbank (rechter Koopmans, in de zaak een alleen rechtsprekende rechter), kwalificeert de certificaatconstructie als een ''eenvoudige kansovereenkomst zonder zelfstandig beleggingskarakter''. Het is geen beleggingsovereenkomst. De Rechtbank zegt hier eigenlijk tegen Bank Labouchere (lees: Dexia) en tegen de klant: U heeft beiden wel gedacht het een beleggingsovereenkomst was en Bank Labouchere heeft het product ook zodanig, d.w.z. als overeenkomst tot beleggen (door middel van AEX Plus-certificaten) aan de klanten gepresenteerd, maar u had het helemaal mis.
Je vraagt bij dit oordeel af of de rechter voorafgaande aan het wijzen van zijn vonnis wel kennis heeft genomen van de Wet Toezicht Effectenverkeer (Wte) en de jurisprudentie rondom die wet. In de eerste plaats spreekt artikel 1 sub 3 Wte over ''certificaten van waarden''. Alleen om deze reden lijkt er geen twijfel dat de door Labouchere ontworpen en geleasde certificaten onder de Wte vallen. Wat juristprudentie over de Wte betreft, beperk mij hier tot het arrest HR van 5 juni (!)2001 LJN AB 1944, waarin de Hoge Raad valuta-derivaten tot effecten in de zin van de Wte bestempelde. Bij dit arrest wordt uitgebreid ingegaan op de strekking van de Wte, ook in de analyse van de Advocaat-Generaal.
Juist vanwege de innovatieve dynamiek in de financiele sector heeft de wetgever nimmer een rigide omschrijving willen geven van het begrip ''effect'' en ''soortgelijke waardepapieren''.
De conclusie die de Rechtbank vervolgens trekt, namelijk dat de certificaatconstructie niet onder het toezichtsregiem van de Wte noch enig ander toezichtsregiem valt en geen zorgplicht geldt, bevreemdt nog meer. In de eerste plaats omdat in de civiele rechtspraak de zorgplicht niet, althans niet in de eerste plaats is gegrondvest op de publiekrechtelijke toezichtregels, maar voortvloeit uit de (civielrechtelijke)redelijkheid en billijkheid. Sterker nog, in de aandelenleaserechtspraak van de laatste jaren lijkt de rechter de publiekrechtelijke regels (Wte, Bte, NR) vrijwel te negeren, althans de doorwerking ervan blijkt niet uit de gewezen vonnissen/arresten (en met enig cynisme kan men zeggen: doorwerking van publiekrechtelijke regels blijkt in elk geval zeker niet uit de Hofmodule; ook niet uit serieus te nemen toepassing van redelijkheid en billijkheid trouwens). Al eerder, ten aanzien van de Wck, is gebleken dat rechters bij aandelenlease soms ''gaten in de wet'' zien, die er in werkelijkheid niet zijn. Rechterlijk broddelwerk ?
In de tweede plaats zou nog kunnen gelden dat de constructie, zoals de Rechtbank die kwalificeert ''eenvoudige kansovereenkomst zonder beleggingskarakter'' onder de Wet op de kansspelen valt. Dexia had uiteraard geen vergunning onder laatsgenoemde wet. Het begrip ''kansspel'' kwalificeert wel aardig het verborgen en gelijkertijd uiterst speculatieve karakter van dit soort AEX certificaatconstructies: een loterij tegen een wel heel dure prijs voor een lot, waarmee wordt gegokt op een stijging van de AEX.
Overigens vind ik dat Dexia opt-outers met een certificaatconstructie in hun rechtszaak de zorgplichtschending pas als tertiaire of quartaire grond moeten aanvoeren. Bedrog, misleiding en dwalingveroorzaking zijn belangrijker.
Op de door Alert hierboven al genoemde veel goedkopere mogelijkheden om hetzelfde resultaat te bereiken, zonder de hoge lening voor de aanschaf van de geconstrueerde AEX Plus certificaten, kom ik volgende week nog terug.
Je vraagt bij dit oordeel af of de rechter voorafgaande aan het wijzen van zijn vonnis wel kennis heeft genomen van de Wet Toezicht Effectenverkeer (Wte) en de jurisprudentie rondom die wet. In de eerste plaats spreekt artikel 1 sub 3 Wte over ''certificaten van waarden''. Alleen om deze reden lijkt er geen twijfel dat de door Labouchere ontworpen en geleasde certificaten onder de Wte vallen. Wat juristprudentie over de Wte betreft, beperk mij hier tot het arrest HR van 5 juni (!)2001 LJN AB 1944, waarin de Hoge Raad valuta-derivaten tot effecten in de zin van de Wte bestempelde. Bij dit arrest wordt uitgebreid ingegaan op de strekking van de Wte, ook in de analyse van de Advocaat-Generaal.
Juist vanwege de innovatieve dynamiek in de financiele sector heeft de wetgever nimmer een rigide omschrijving willen geven van het begrip ''effect'' en ''soortgelijke waardepapieren''.
De conclusie die de Rechtbank vervolgens trekt, namelijk dat de certificaatconstructie niet onder het toezichtsregiem van de Wte noch enig ander toezichtsregiem valt en geen zorgplicht geldt, bevreemdt nog meer. In de eerste plaats omdat in de civiele rechtspraak de zorgplicht niet, althans niet in de eerste plaats is gegrondvest op de publiekrechtelijke toezichtregels, maar voortvloeit uit de (civielrechtelijke)redelijkheid en billijkheid. Sterker nog, in de aandelenleaserechtspraak van de laatste jaren lijkt de rechter de publiekrechtelijke regels (Wte, Bte, NR) vrijwel te negeren, althans de doorwerking ervan blijkt niet uit de gewezen vonnissen/arresten (en met enig cynisme kan men zeggen: doorwerking van publiekrechtelijke regels blijkt in elk geval zeker niet uit de Hofmodule; ook niet uit serieus te nemen toepassing van redelijkheid en billijkheid trouwens). Al eerder, ten aanzien van de Wck, is gebleken dat rechters bij aandelenlease soms ''gaten in de wet'' zien, die er in werkelijkheid niet zijn. Rechterlijk broddelwerk ?
In de tweede plaats zou nog kunnen gelden dat de constructie, zoals de Rechtbank die kwalificeert ''eenvoudige kansovereenkomst zonder beleggingskarakter'' onder de Wet op de kansspelen valt. Dexia had uiteraard geen vergunning onder laatsgenoemde wet. Het begrip ''kansspel'' kwalificeert wel aardig het verborgen en gelijkertijd uiterst speculatieve karakter van dit soort AEX certificaatconstructies: een loterij tegen een wel heel dure prijs voor een lot, waarmee wordt gegokt op een stijging van de AEX.
Overigens vind ik dat Dexia opt-outers met een certificaatconstructie in hun rechtszaak de zorgplichtschending pas als tertiaire of quartaire grond moeten aanvoeren. Bedrog, misleiding en dwalingveroorzaking zijn belangrijker.
Op de door Alert hierboven al genoemde veel goedkopere mogelijkheden om hetzelfde resultaat te bereiken, zonder de hoge lening voor de aanschaf van de geconstrueerde AEX Plus certificaten, kom ik volgende week nog terug.
Re: certificaatproducten: ingenieuze oplichting
Peewee,
Het is volstrekt duidelijk dat de certificaten effecten zijn in de zin van de Wet toezicht effectenverkeer. Ik ben het dan ook volledig met je eens dat deze rechter er volledig naast zat. Ik kan dat ook met grote stelligheid beweren omdat het gewoon in het deskundigenbericht van de AFM van september 2006 staat (onderzoek naar aankoop en behoud van aandelen op verzoek van gerechtshof). In beter gezelschap kun je in dit geval niet zijn !!.De tekst over het karakter van de certificaten is opgenomen in bijlage 5 van het bericht; onderdeel Prospectus WinstVer10Dubbelaar Certificaat.
Het is duidelijk dat een certificaat een vordering is waarvan de waarde aan het einde van de looptijd afhankelijk is van de koersontwikkeling van onderliggende aandelen of de AEX. Het verschil met aandelen is dat er veelal geen sprake is van dividend en ook geen stemrecht in aandeelhoudersvergaderingen kan worden uitgeoefend. Een kansspel is duidelijk heel wat anders; hier is geen vordering op de verstrekker van het lot maar is de opbrengst afhankelijk van het toeval. De verschillen lijken mij volstrekt duidelijk.
Het is volstrekt duidelijk dat de certificaten effecten zijn in de zin van de Wet toezicht effectenverkeer. Ik ben het dan ook volledig met je eens dat deze rechter er volledig naast zat. Ik kan dat ook met grote stelligheid beweren omdat het gewoon in het deskundigenbericht van de AFM van september 2006 staat (onderzoek naar aankoop en behoud van aandelen op verzoek van gerechtshof). In beter gezelschap kun je in dit geval niet zijn !!.De tekst over het karakter van de certificaten is opgenomen in bijlage 5 van het bericht; onderdeel Prospectus WinstVer10Dubbelaar Certificaat.
Het is duidelijk dat een certificaat een vordering is waarvan de waarde aan het einde van de looptijd afhankelijk is van de koersontwikkeling van onderliggende aandelen of de AEX. Het verschil met aandelen is dat er veelal geen sprake is van dividend en ook geen stemrecht in aandeelhoudersvergaderingen kan worden uitgeoefend. Een kansspel is duidelijk heel wat anders; hier is geen vordering op de verstrekker van het lot maar is de opbrengst afhankelijk van het toeval. De verschillen lijken mij volstrekt duidelijk.
