Mirena hormoonspiraal: bijwerkingen

[Isabel1]

@ nevermind,

het blijft heel vrouw specifiek te zijn waar ze wel en waar ze geen last van heeft. De ene vrouw kan overal tegen en voelt niets, de andere vrouw kan nergens tegen en heeft overal veel bijwerkingen van, sommige vrouwen reageren heel goed op het ene middel en slecht op het andere.

ER is in het verleden veel onderzoek gedaan naar de lichamelijke klachten die bij anticonceptiva horen, maar de aandacht voor emotionele, psychische en seksuele klachten is relatief nieuw.
Wat betreft de lichamelijk klachten (zoals ook in het onderzoek dat door jou aangehaald wordt) is het eigenlijk onduidelijk of het probleem wel bij de anticonceptiva liggen of dat de verwachtingen van vrouwen te hoog zijn. Vaak werden deze vormen van anticonceptiva aangeprezen door artsen met "dan ben je overal van af". Dat wekt de verwachting dat dat ook zo is. Zeker bij hinderlijk bloedverlies lijkt er een correlatie te bestaan tussen vrouwen die dat voor het gebruik van anticonceptiva ook al hadden en vrouwen die het tijdens het gebruik hadden.

Wat betreft de rest van de onderzoeken (zover ik weet) is het op dit moment nog relatief onmogelijk te voorspellen welke vrouw zich goed voelt bij welk middel, zeker gezien een aantal van deze middelen relatief nieuw zijn (implanol, nuva, mirena) en zeker gezien het feit dat er vroeger veel minder onderzoek naar gedaan werd omdat aangenomen werd dat deze klachten psychosomatisch waren.

Zolang wij dit niet goed kunnen voorspellen met onderzoek lijkt voorlichting de beste manier, zodat als het niet goed gaat een vrouw de oorzaak kan aanwijzen en een arts dat serieus kan nemen.

Isabel

[nevermind]

@Isabel

Wat betreft de lichamelijk klachten (zoals ook in het onderzoek dat door jou aangehaald wordt) is het eigenlijk onduidelijk of het probleem wel bij de anticonceptiva liggen of dat de verwachtingen van vrouwen te hoog zijn.

Heb je wel het hele bericht gelezen?
Daar staat toch overduidelijk, waar het probleem ligt.
Ik beweer ook niets, maar heb alleen op het bericht van Chocomelk gereageerd, dat met het advies van haar ook met het gebruik van Implanon veel klachten zijn.
Niet meer en niet minder.
Dit neemt niet weg, dat er vrouwen zijn, welke er baat bij hebben, net zoals er vrouwen met de Mirena geen problemen hebben.

Vrouwen welke bepaalde middelen gebruiken, hebben dan wel de verwachting, dat dit goed is, en misschien zit het bij sommige tussen de oren, maar het gros heeft er aan te bijten.
Het probleem ligt dus niet bij de vrouwen, maar bij de bijwerkingen.

of dat de verwachtingen van vrouwen te hoog zijn.

@Chocomelk

je hoef mij geen PB te schrijven, om mij de waarheid te zeggen.
Keer voor je eigen deur met je opmerkingen, en laat eens het stangen.
Bij voorbaat dank!

[rozemarijntje]

Elke vrouw reageert anders op hormonen ,wat isabel ook al zegt!

Urk hebben die nog wat nodig dan......mag dat wel?

Hormonen hebben een heleboel invloed op de vrouw en per jaar kan je ook nog veranderen,ik weet dat toen ik ergens? 25 werd ik hoop ellende heb gehad ,om te kijken wat er nu bij mij paste aan hormoon...
Uiteindelijk na 7 pillen een hele ouderwetse...

Maar elke vrouw is anders...en ik geloof dat ik eerder voor de implanon zou kiezen als voor de mirena....lees je ontzettend veel ellende over..
Implanon ook,maar gevoel en sommige ervaringen zijn toch beter....maar ja wilt niet zeggen dat het bij top zou zijn...

Zo en zo ga ik nooit voor de mirena en ik geef chocomelk gelijk,laat dat ding eruit halen,zo snel mogelijk!!!

Sterkte!

Nou ja niet jij nevermind? Uh je bent toch een man

[nevermind]

Elke vrouw reageert anders op hormonen ,wat isabel ook al zegt!

Urk hebben die nog wat nodig dan......mag dat wel?

Hormonen hebben een heleboel invloed op de vrouw en per jaar kan je ook nog veranderen,ik weet dat toen ik ergens? 25 werd ik hoop ellende heb gehad ,om te kijken wat er nu bij mij paste aan hormoon...
Uiteindelijk na 7 pillen een hele ouderwetse...

Maar elke vrouw is anders...en ik geloof dat ik eerder voor de implanon zou kiezen als voor de mirena....lees je ontzettend veel ellende over..
Implanon ook,maar gevoel en sommige ervaringen zijn toch beter....maar ja wilt niet zeggen dat het bij top zou zijn...

Zo en zo ga ik nooit voor de mirena en ik geef chocomelk gelijk,laat dat ding eruit halen,zo snel mogelijk!!!

Sterkte!

Nou ja niet jij nevermind? Uh je bent toch een man

Ja in deze zin geef ik chocomelk ook gelijk, heb er ook niets anders beweert.

Man of vrouw, misschien heb ik er ook in het verleden mee te doen gehad, maar ik plens niet mijn heel privacy hier op het forum, of mag alleen een vrouw hier posten?

Misschien nog interessant voor de vrouwen onder ons.


http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=136&t=1662958

[Isabel1]

@nevermind

ik heb het hele artikel gelezen maar denk dat ik mijn post verkeerd verwoord heb (en dat vind ik vervelend) Wat ik wilde zeggen:

ik denk dat hier een voorlichtingsprobleem zit: elke arts kan je vertellen dat veel vrouwen bij implanon last hebben van bloedverlies (wat natuurlijk hinderlijk is) het artikel spreekt over teleurstelling bij vrouwen hierover. Ander onderzoek wijst uit dat er een correlatie is tussen vrouwen die dat altijd al hadden en ook met implanon hebben. (maar er zijn ook vrouwen die het eerder niet hadden)

Het feit dat vrouwen teleurgesteld zijn heeft in mijn optiek te maken met voorlichting. Ik begrijp niet hoe je teleurgesteld kunt zijn van een kwaal als hinderlijk bloedverlies als een arts je gezegd heeft dat je dat waarschijnlijk krijgt. Ik persoonlijk zet heel serieus vraagtekens bij wat artsen tegen deze vrouwen gezegd hebben in dat onderzoek (zeker omdat het om een onderzoek gaat met maar heel weinig artsen)

Wat ik dus wilde zeggen is: natuurlijk is bijwerking rot, en ja natuurlijk is dat een bijwerking, maar de teleurstelling, dat komt ergens anders vandaan. En ik denk dat het bij de voorlichting zit. Ik zei inderdaad dat dat aan die vrouwen lag, ik bedoelde te zeggen: teleurstelling zit bij jezelf maar wordt (hier) veroorzaakt door verwachtingen die een arts (wellicht) gewekt heeft.

Verder:
1) ik geloof niet dat dit soort dingen in het algemeen tussen de oren zitten. Dus ik denk dat als iemand zegt dat hij ergens last van heeft dat dat zo is (en als ik dat niet geloofde kon ik mijn werk niet doen)
2) de cijfers van jouw artikel kloppen niet met grotere studies maar in het algemeen zijn er inderdaade meer klachten over implanon dan over mirena.

Ook vind ik het super goed dat jij ook hier post, daar zouden meer mannen een voorbeeld aan mogen nemen, dit is een probleem dat 52% van de samenleving aangaat (+alle mannen die met hun vrouw, moeder, vriendin, zus etc meeleven) Ik vind dat heel goed want het tijdperk dat dit iets stiekems was waar vrouwen over fluisterden moet maar eens over zijn. Ik ben ook niet bang voor rode sportautos (om het maar even ongenuanceerd uit te drukken)

isabel

[nevermind]

Ik zei inderdaad dat dat aan die vrouwen lag, ik bedoelde te zeggen: teleurstelling zit bij jezelf maar wordt (hier) veroorzaakt door verwachtingen die een arts (wellicht) gewekt heeft.

Hier ga ik helemaal met jou mee.
Maar bij wie moet je dan anders zijn, dan bij de behandelde arts.
Hij/zij is in dit het aanspreekpunt, en wat doe je dan, ja, je geloofd in hem/haar.

de cijfers van jouw artikel kloppen niet met grotere studies maar in het algemeen zijn er inderdaade meer klachten over implanon dan over mirena.

Ik wilde inderdaad alleen aanhalen, als er in een dorp als Urk zoveel klachten zijn, het in Nederland niet minder zijn.

Ook vind ik het super goed dat jij ook hier post, daar zouden meer mannen een voorbeeld aan mogen nemen, dit is een probleem dat 52% van de samenleving aangaat (+alle mannen die met hun vrouw, moeder, vriendin, zus etc meeleven)

Dat bedoelde ik met het zelf meemaken/betrokken zijn, zonder vrouw te zijn.
Maar helaas wordt ik dan onderuit gehaald, en dat vind ik dan niet meer waard, om hier verder te gaan.
Een discussie zoals met jou is niets mis mee, als je begrijpt wat ik bedoel.

[Isabel1]

ik ben het helemaal met jou eens. Bij wie moet je dan anders zijn? nou niemand natuurlijk: je arts behoort dit te regelen. Als dit fout is gegaan is dat bijzonder kwalijk. Veel artsen op leeftijd erkennen het probleem niet, ik weet niet of dat in deze studie het geval is, maar je hoort het toch vaak. "nee tja vrouwen kwaaltjes" ach ja "hoort erbij" ach "is niet zo belangrijk"

ik hoor dit dus elke dag (is nog een wonder dat ik niemand gewurgd heb)

isabel

[yanayes]

Hallo allemaal,

6 weken geleden mirena laten plaatsen omdat ik tijdens gebruik van marvelon pil behoorlijke pms klachten had; zware bloedingen, koortsachtig gevoel/nachtzweten, depri, vals:), en algeheel lamlendig. Ook pil doorslikken kon niet, na een paar dagen kreeg ik toch doorbraak. In het verleden ook andere pillen gehad maar van de ene kreeg ik migraine, de volgende eczeem en puistjes, verminderd libido, dikke buik etc...allemaal 'vage' klachten. Ik las op een adhd forum dat mirena soms uitkomst bied voor stemmingswisselingen. Dus een poging gewaagd. Ik heb verder nergens last van alleen sinds paar dagen pijnlijke borsten en spierpijn in de rug...dus toch maar even googlen. Inmiddels is me wel duidelijk dat elke vrouw anders reageert op diverse anti conceptie en ik denk dat dat voornamelijk te maken heeft met je (lichaams) eigen hormoonhuishouding of je wel/niet goed op een bepaalde samenstelling reageert. Dat ik gevoelig ben voor hormoonschommelingen, weet ik al heel lang....maar me verder nooit in verdiept...Ik heb net veel gelezen over hormonale disbalans en oestrogeen dominantie... ( zie bijv http://deeyeopener.weblog.nl/informatie ... ststellen/) veel van de hiervoor gelezen klachten komen mij ook bekend voor. Ik was wel verrast door hetgeen ik heb gelezen. Ik ga het voor mezelf in ieder geval verder uitzoeken en hoop dat de mirena voor mij toch wel gaat werken want heb de hele praktijk bij elkaar geschreeuwd tijdens zetten:p Als hier mensen zijn die expertise hebben op gebied van hormonale problemen en disbalans, dan hoor ik het graag. Verder allen sterkte gewenst.

[DominiqueMP]

Ik heb ongeveer 3 en een halve maand geleden een mirena spiraal laten plaatsen en ben eergisteren op controle geweest bij mijn gyneacoloog. Ik vertelde hem over een aantal bijverschijnselen die ik heb, de meeste komen uitgebreid aan bod op dit forum. Toen ik mijn nachtelijke zweetaanvallen vermelde lokte dit de reactie "menopauze" uit. Ik schrok me dood (ik ben 41 jaar en net bevallen van een gezonde baby) en vertelde hem dat mij dat ten zeerste verwonderde aangezien de vrouwen in mijn familie allen zeer laat in de menopauze gaan (eind de 50) en vroeg of het mirena spiraal de menopauze kan veroorzaken. Het antwoord was nee maar ik was toch zeer verontrust en ben wat op het internet gaan zoeken. Op nederlands- en franstalige websites vond ik niets maar toen ik wat engelse zoektermen ingaf verschenen er onthutsende getuigenissen (http://www.medhelp.org/Womens-Health/Me ... -to-Mirena). Ettelijke verhalen van vrouwen die vroegtijdig (sommigen begin de 20!) in menopauze gingen na het plaatsen van een mirena spiraal. Eens in gang gezet lijkt het proces ook niet omkeerbaar door het laten verwijderen van het spiraal. Sommige van deze vrouwen gingen op een paar maand tijd van juist bevallen naar einde menopauze. Dit verband baart mij grote zorgen. Ik ben naar mijn huisarts gegaan om mijn hormonale bloedwaarden te laten controleren en wacht nu op de uitslag. Heeft iemand gelijkaardige ervaringen of verhalen?

[klaasvaakje]

Yanayes,

Ik ben me ook gaan verdiepen in hormonale disbalans en dan met name het teveel aan oestrogeen. Het lichaam krijgt veel xen-oestrogenen binnen. Ik ben dit gaan beperken door niet meer te drinken en te eten van plastic. Warmte en plastic lekt xen-oestrogenen in het drinken en eten. Ook zijn alle anti-aanbaklaag koekenpannen de kliko ingegaan en ontgiftig ik mijn lichaam met chlorella. Inmiddels kan ik de helft minder medicatie slikken tegen de zware bloedingen!

[eeeft]

Hoi iedereen,

Ook ik heb erg veel last van bijwerkingen gehad. Ik heb de spiraal in augustus 2012 laten plaatsen omdat ik mijn pil niet regelmatig slikte waardoor ik erg vaak onzeker was over een eventuele zwangerschap. Het plaatsen van de spiraal was uiteraard pijnlijk, maar na één dag had ik er geen last meer van. Tot ik rond oktober heel vaak maagpijn kreeg. Ook zo rond mijn menstruatie last van misselijkheid en een opgeblazen gevoel. Ik dacht op dat moment dat het te maken had met stress en vond het daarom niet de moeite waard om het tegen de gynaecoloog te vertellen.
Op een bepaald moment ben ik gaan bijhouden wanneer ik allemaal misselijk was of last van maagpijn had. Dat was opvallend vaak rond mijn eventuele ''eisprong'' en rond de eventuele ''menstruatie''. De misselijkheid was zo ernstig dat zelfs pillen voor chemo patiëten niet hielpen. Op dat moment ging ik niet meer naar school (ik studeer aan de universiteit) en zat ik bijna depressief thuis. Ik kon alleen maar huilen, en werd steeds erg bang om weer zo misselijk te worden. Het voelde alsof ik een tikkende tijdbom in mijn buik had zitten. Ik heb daarom op 11 januari mijn spiraal eruit laten halen. Helaas was de huisarts niet overtuigd dat het door de spiraal kon komen, want volgens hem blijven de hormonen alleen in je baarmoeder en zou je er verder geen last van moeten hebben. Onzin, iedere vrouw voelt dondersgoed of er iets mis is of niet. Ding eruit halen en klaar discussie.
Ik heb er geen seconde spijt van gehad dat ik het spiraaltje eruit heb laten halen. Ik slik nog liever 100 pillen op een dag dan zulke misselijkheid hebben.
Helaas heb ik een fobie ontwikkeld voor misselijkheid. Ik werk daar nu hard aan om te zorgen dat ik volgend jaar weer kan gaan studeren zoals al mijn leeftijdsgenootjes.
En ik raad niemand de spiraal aan. Sowieso zijn al die hormomen rotzooi.

[Isabel1]

zoals eerder gezegd, de ene vrouw heeft er meer last van dan de andere. Meteen roepen dat alle hormonen slecht zijn lijkt me geen goed idee, als je geen hormonen meer slikt en je geen andere voorbehoudsmiddelen gebruikt kunnen er ook zware consequenties aan zitten.

wat betreft het medicijn van de chemo patienten: het middel wat in nl standaard is is motilium (of daaraan aanverwant) dat krijgt echt iedereen: maagzweer tot migraine tot kanker. Dus laten we dingen niet meteen heftiger maken dan noodzakelijk is (zonder je eigen ongemak en pijn te willen bagetaliseren)

isabel

[Chocomelk]

@ eeeft, en hoe is het nu met je nu het spiraaltje eruit is ?

[Mama van N&R]

Twee jaar geleden heb ik Mirena laten plaatsen. De tweede was geboren en we waren er even klaar mee, maar nog niet zeker genoeg om tot sterilisatie over te gaan. Dus, na een maand of 3 Mirena laten plaatsen. Nergens last van gehad! Ja, beetje kramp de eerste twee dagen, een week later vaag misselijk geweest, maar verder niks. Bij de controle bleken de touwtjes verdwenen, maar bij een echo bleek hij goed te zitten, prima dus. Nooit meer ongesteld geweest... ik dacht het gevonden te hebben... laat die sterilatie van mij man maar zitten... dit werkt prima!...
... dacht tot nu!

Ik heb een half jaar na ge geborrte van de tweede allerlei vage klachten gekregen. Pijn overal, mijn hele lijf. Alles wat beweegt doet zeer. Fibromyalgie was de diagnose. Vrij intensieve revalidatie gehad, maar de pijn blijft. Leer er maar mee leven wordt er gezegd! Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan! En nu lees ik dit. Zouden mijn klachten iets met het spiraaltje te maken kunnen hebben? Zou laten verwijderen zin hebben? Ik zal er voor naar de gyneacoloog moeten (denk ik), want er zijn geen touwtjes meer... Maar zijn de problemen dan opgelost?

Twijfel twijfel twijfel

[jeani]

ik vind nog steeds dat het heel erg persoonlijk is hoe iemand er op reageert............ negatief onthoud men vaker dan possitief................. en over negatief spreekt men liever sneller................. hier nogmaals mijn dochter nergens geen last van en wat had die meid een ellende voor die tijd zonder mirena!!! kan het nog steeds possitief zien ..............heb een blijde vrolijke meid in huis geen gezeur en pijn meer........... nogmaals ook zo kan he dus...........

[M.L.]

Hallo allemaal,

Ik vind het best spannend om op een forum te reageren... Maar ik ben door het lezen van jullie berichten zo geholpen dat ik het toch doe!

Ik weet niet hoe ik het moet zeggen maar jullie berichten zijn zo'n uitkomst en zulke antwoorden op nogal wat vervelende gevoelens en klachten die ik de afgelopen jaren bij me draag.

Ik ben 26 jaar en heb nu 4 jaar de mirena spiraal. Bij mij begon het al bij het inbrengen... Ik liet het bij de huisarts doen en een arts assistent heeft wel een half uur zitten 'kutten' met dat ding. Toen hij uiteindelijk zat kreeg ik enorme pijn, en viel even weg. Ik kreeg zeer veel bloedverlies. De pijn hield een behoorlijke tijd aan. Wat een trauma was dat! Maar goed vol goede moed ging ik verder. Gelukkig was ik van die hormoon klachten af die ik bij de pil had.... Althans dat dacht ik. Vooral van de microgynon werd ik toen verschrikkelijk ongelukkig... Als een puber voelde ik me, inclusief huilbuien, machteloosheid en deuren slaan taferelen.

Al snel merkte ik dat ik toch wel vaak buikpijn had. Soms zelfs zulke heftige dat ik echt op de grond lag te kronkelen. Maar goed het trok weer weg en kwam maar soms voor. Daarnaast kreeg ik vaak last van vaginale infecties.... Maar ook daar dacht ik mee te kunnen leven. Medicijn ertegen aan en het was weer weg. Plots kreeg ik ook opeens pukkels op mijn rug. Terwijl ik zelfs als puber nooit een puistje had... Wat raar! Mijn moeder had in deze tijd net borstkanker, en ik voelde me ongelukkig, dit is logisch natuurlijk en gelukkig is ze intussen beter. Maar ik kon in die tijd tot aan nu eigenlijk plots niet meer goed contact maken met mijn eigen gevoel. Het schoot alle kanten op. en soms was mijn emotie niet te verklaren. Met mijn relatie ging het bergafwaarts, ik voelde me verloren en alleen. Dus ik heb de relatie beëindigd. Ik kreeg meer buikpijn en bleek een ciste te hebben. Allemaal erg onschuldig en normaal bij een mirena werd mij gezegd. Oke dacht ik... Dus ook dat hoort erbij. Ik ben toen ontzettend hard gaan werken... En probeerde mijzelf maar weer gelukkig te krijgen. Dit lukte soms.. Maar er bleef een raar gevoel in me zitten. Alsof ik constant dacht; he ik ben normaal zo'n energiek en vrolijk meisje. Die de mooie dingen in het leven ziet. Geniet van alles om haar heen. Waarom ben ik soms dan zo rusteloos, verdrietig, woedend, geïrriteerd en ja een soort van afhankelijk achtig. Ik werd uiteindelijk zo moe en ongelukkig... Dat ik hulp heb gezocht. En ook mijn therapeut snapt soms niet waar die buien nou vandaan komen. Mijn nieuwe vriend (die al twee kinderen heeft en weet hoe een zwangere vrouw zich gedraagt) vroeg mij een aantal keren...; 'ben je zwanger ofzo?' Mijn gedrag leek er wel op. Nou gelukkig was het niet zo maar die buien waren er wel. Ook ben ik (slank van postuur) in 4 jaar 10 kilo aangekomen. Ik hou vocht vast in mijn benen. En dit had ik ook bij de pil. Nou en toen dacht ik opeens.... Wacht eens even... In die spiraal zitten ook hormonen. Ookal zouden ze zogenaamd niks met je lichaam doen, op dit forum las ik andere verhalen! Verhalen waar ik me in herkende. Thuis pakte ik eens de bijsluiter erbij... En ja hoor. Een vaak voorkomende bijwerking; depressieve stemmingen en stemmingswisselingen, cistes, infecties, gewichtstoename, acne en nog veel meer! Met tranen in mijn ogen besefte ik dat ik het antwoord op een groot deel van mijn klachten heb gevonden. De mirena spiraal! En dus besloten hem zsm er uit te laten halen. Ik ben erg bang voor de pijn. Nog een trauma van het laten zetten.... Ik ga eerst even niks gebruiken en dan stap ik over op de koper spiraal. Die heeft mijn zus (ook zo hormoon gevoelig type als ik:)) en die bevalt erg goed! Natuurlijk is de mirena voor sommigen een geweldige uitkomst... Maar ik ben bang dat ik mijn leven er 4 jaar lang negatief door heb laten beïnvloeden. En dat vind ik toch een rot idee.

Ik had nog wel 2 vragen;

Hoe is het eruit halen? Doet het veel zeer?
En raak je de kilo's makkelijk kwijt? Bij het stoppen met de pil gingen die er wel vanzelf af bij mij.

Nou nogmaals bedankt voor jullie verhalen! Ik hoop dat ik met mijn verhaal ook iemand kan helpen...

Liefs

[xelltj]

Hallo iedereen,
Ik ben een meisje van 19 jr en heb ook een spiraaltje laten steken.
Daar was ik echt niet content van. Ik wil ook eens jullie ervaring weten.

Ik had allerlei psychische klachten: snel huilen, vlug kwaad worden (soms om nix), veel piekeren zo gespannen zijn, panikeer vlug, down zijn...

Ik had ook enkele lichamelijke klachten: ik heb enkele keren gehyperventileerd wat ik anders nooit had, hoofdpijn, pijn rond de middel,...
Nu heb ik deze laten verwijderen na één maand en sommige klachten zijn verdwenen, maar niet alle.
Ik voel me nog steeds heel onrustig. Ik zit er wat mee in, ik voel me echt wanhopig. Ik begin me af te vragen of het wel hierdoor komt. Het is nu ondertusss 5 maanden en niemand wil me geloven Ik loop stage bij mensen met een beperking en dit valt niet zo goed mee. Het gaat wat lastig en ik vrees wat voor mijn evaluatie. Stomme spiraal!!!! Heeft er iemand ook zolang last gehad na zijn verwijdering??
Vele groetjes Xelltj!! x

[xelltj]

en het eruit halen doet geen pijn, hij was eruit zonder je het weet
Groetjes x

[M.L.]

Nou die van mij is er uit! Deed bijna geen pijn! En ik hoorde dat
het wel tot 6 maanden kan duren tot dat je lijf weer hormonaal in balans is. Doordat de mirena progesteron af geeft, alleen dit heeft een 'neppe' werking dus niet zoals het werkt als je lijf het zelf aanmaakt, namelijk dat het je oestrogeen in balans brengt. Door de mirena stopt je lijf het zelf aan te maken. Nu de spiraal met het neppe stofje er ook uit is, moet je lijf weer even opgang komen om het hormoon zelf af te gaan geven. Zo kun je ook naderhand hormonaal nog wat in de war zijn. Ik zou eens je hormonale balans op laten maken... Je kan namelijk geholpen worden om dit weer op pijl te krijgen.

Groetjes

[LauraAurora]

Hallo!


Wat een fijn forum!

Dat ik gevoelig was voor hormonen wist ik al na 1 x de pil proberen. Vooral emotioneel reageer ik heel heftig. De koperspiraal bleek alleen 99,3% veilig mits hij goed blijft zitten en met condooms blijven prutsen had ik ook niet zo'n behoefte aan...

Dus, toch overgestapt op de mirena.
Eerste 9/10 maanden heel vaak hele heftige buikpijnen gehad. Maar dit was maar iets heftiger dan mijn normale menstruatiepijnen, dus ik heb het gelaten. Iboprufen to the rescue.
Ben in die eerste paar maanden 7 kilo aangekomen die ik er nog niet af krijg als ik 3x in de week sport en niet meer dan 1500 kilocalorieën per dag binnen krijg. Maar ben nog steeds niet dik en ondertussen wel mooi van het menstrueren af en van die vervelende condooms! En ik had nog geen gekke dingen met mijn stemming, dus ik zat vol hoop!

In het jaar daarna ben ik heel langzaam steeds meer rugklachten gaan krijgen en is mijn blaas ook steeds gevoeliger geworden. Ook candida is even langsgewandeld, maar die ging weer weg. Ik kreeg steeds meer hoofdpijn en gecombineerd met een nare situatie op mijn werk werd ik in een rap tempo ineens heel erg neerslachtig en uitgeput.

Artsen zullen nooit uit zichzelf toegeven dat het eventueel toch met hormonen te maken kan hebben. Mijn gynaecoloog is er zelfs van overtuigd dat je stemming stabieler moet worden van een mirena omdat je baarmoeder in een rusttoestand gebracht wordt. Nu zit ik dus met allerlei kwaaltjes en ook nog eens een verminderd libido. Lastig, want we willen nog geen kinderen! En van de gedachte om nog een jaar of 5 met condooms prutsen wordt mijn libido ook niet beter op!

Ik hou dit forum dan ook even in de gaten. Ben erg benieuwd naar de ervaringen van M.L na verloop van tijd.

Bedankt voor het enigszins bevestigen van mijn vermoedens! Ik ben niet gek! Dank u!