Dit verzorgingshuis is vooral gericht op de zorg voor de gemiddelde leeftijd van 80 (en/of hoger)
Het personeel is naar mijn mening ingesteld op de verzorging/behandeling van geriatrische patienten.
Daar hoort een intelligente, begin zestiger niet thuis. Zelfs als die een CVA heeft gehad en revalidatie
nodig heeft........................
Mijn verhaal:
Zaterdag 2 mei 2014 's ochtends om 10 uur moest ik me melden op de afdeling "Tjonger" waaar ik een 1 persoons kamer kreeg toegewezen op "de Brogge".
Zaterdag en zondag wordt er niet aan therapie gedaan dus begon mijn verblijf met 2 "verloren" dagen.
de 11de dag heb ik me zelf ontslagen uit dit "bejaardencentrum":
De therapie bestond per werkdag uit 2 x 20 minuten op de hometrainer en 2 x 10 minuten begeleide oefeningen.
De enigste groepsactiviteit waren de maaltijden.
De rest van de dag werd je aan je lot overgelaten. De oudjes zaten OF tv te kijken OF lagen te slapen OF hadden bezoek.
Het personeel behandelde je soms (wellicht ongewild)als een kind/ iemand met dementie/alzheimer.
Oh, in de 10 dagen die ik er was, was er 1 groepsbijeenkomst vanwege de ergotherapie om eventueel cognitieve problemen vast te stellen. (ook weer vooral gericht op de bejaarde medemens)
Ik mocht officieel alleen van de kamer onder begeleiding hetgeen in eerste instantie ook opging voor de gang naar het toilet/douche. Dat gaf me het gevoel van gevangene omdat ik me wel vrijelijk "mocht" bewegen in mijn kamer !!! (kamer had eigen douche/toilet) "tussendoor"zag ik alleen personeel om: medicijnen te brengen, koffie/thee/fris brengen.
Als ik de instructie van alleen begeleid lopen had opgevolgd had ik nu mogelijk in een rolstoel gezeten.
Ook werd er een fout gemaakt met de medicatie: ik kreeg elke avond onnodig een injectie met fraxipirine. (niet voorgeschreven !! het was verwisseld met een ander medicijn)
Nadat ik te kennen had gegeven dat ik wilde vertrekken heb ik nog een gesprekje gehad met geriater [Persoonsgegevens verwijderd door de Moderator], de fysioyherapeute [Persoonsgegevens verwijderd door de Moderator] en de maatschappelijk werkster. Alleen de laatste kon begrip opbrengen voor mijn besluit mezelf te ontslaan vanwegen o.a. psychische problemen door de omstandigheden waarin Lindestede mijn verblijf zag. Niet vanuit mijn oogpunt. Mijn oogpunt was dat het geestelijk lijden niet bevorderlijk was voor mijn revalidatie. Donderdags dat ik weg ben gegaan zou ik nog een gesprek met een psychologe hebben. Die psychologe heb ik nopoit gezien.......
Al met al dus een zootje daar in Lindestede. Het heeft mijn gezondheid meer geschaad dan goed gedaan. Het lijkt er op dat ik er alleen voor sta. Wie denkt dat ik op hangende pootjes terug ga naar het mislukte “bejaardenhuis” heeft het mis. Lindestede krijgt van mij nog wel wat aan de broek: een officiele klacht.
De genoemde klacht is inmiddels ingediend.
Mijn verhaal is vooral bedoeld als waarschuwing: Heeft u een CVA gehad, ga dan uitsluitend voor revalidatie naar de daarvoor bedoelde instellingen. Vraag uw behandelende arts(en) of de verwijzing voor revalidatie echt helemaal in orde is.
Ik zelf ben nu straks 6 weken thuis en moet weer therapie hebben: het moet zogezegd achter de "helsdeuren" weg komen
(verzekeringstechnisch) Ik loop met een kruk en rollator en verplaats me in een scootmobiel. Hoop toch over enkele maanden weer te kunnen fietsen en/of auto te rijden ondanks de uitgestelde therapie. 
Tenslotte nog dit: tussen 10 maart en nu heb ik 3 beroertes gehad. De huisarts heeft tot op heden niet 1 x de moeite genomen om eens langs te komen om te horen hoe het er mee gaat. Ook balen........
) maar gelukkig dat het met aangepaste dingen lukt.